ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ซ่านักต้องทัก(รัก)ชะหน่อย

    ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนใหม่ที่แสนจะกวน Teen

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 98
      0
      27 พ.ค. 53

           เช้านี้ก็เป็นอีกเช้าหนึ่งที่สดใส โดยเฉพาะฉัน เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมของโรงเรียนน่ะเส้ (ไม่รู้ว่าที่ดีใจจะมีแค่ฉันคนเดียวรึเปล่า) คิดถึงเพื่อนๆจังเลย ไม่รู้ว่าจะเป็นไงกันบ้าง จะดำขึ้นรึเปล่าน้าาา~ ^ ^ ที่สำคัญไม่ได้มีแค่น้าน ก็วันนี้ฉันจะได้เจอหนุ่มหล่อประจำโรงเรียนที่ฉันแอบชอบมาประมาณสองปีแล้ว ฉันรีบสลัดความคิดออกทันทีในเมื่อตอนนี้ฉันอยู่หน้าหอพักของโรงเรียนแล้ว ทุกคนไม่ต้องงงนะะว่าทำไมฉันถึงเรียกที่นี้ว่าหอพัก ก็เพราะว่าโรงเรียน Vesfransis  School ที่ฉันได้ศึกษาอยู่ ณ ปัจจุบัน เป็นโรงเรียนประจำ และเป็นโรงเรียนนานาชาติแห่งนึงที่มีชื่อเสียงในเมืองไทยซะด้วย และเสียงๆหนึ่งก็ดังมาจากหน้าห้องเบอร์ 321vs ซึ่งมีเพื่อนของฉันยืนจังก้าอยู่
                " ไอ้เนม  กว่าจะมาถึงนะแก "
    เพื่อนของฉันซึ่งมีนามว่าซูกัส ได้เอ่ยคำทักออกมาด้วยน้ำเสียงเคืองๆ อะไรกันวะนี่ฉันเพิ่งมาถึงก็จะโดนบ่นซะแล้วหรอ ขอสักวันได้มั้ยวะเพื่อน เลิกบ่นสักที TOT
               " เออน่า  ฉันขอเอาของไปเก็บก่อน แล้วแกจะบ่นอะไรก็เชิญเลย "
    ฉันรีบลากกระเป๋าเดินทางเข้าห้องทันที แหมห้องนี้มันไม่เปลี่ยนเลยแฮะ ( มันสร้างเสร็จแล้วจะเปลี่ยนได้ยังไงล่ะฟะ นังบ้า ={}= ) และก่อนที่ฉันจะโดนซูกัสบ่นจึงรีบเอานิ้วอุดหูทันที ซึ่งเหตุการณ์ที่ฉันคาดเอาไว้มันก็ตรงเป๊ะเลย หย่อนก้นลงนั่งกับเตียงได้ไม่ถึงห้านาที โดนบ่นเป็นชุด
               " ทำไมแกเพิ่งมาวะไอ้เนม รู้มั้ยฉันรอแกตั้งนานล้วเนี่ย " ซูกัสบ่นอุ้บ
               " โหยก็มันลุกไม่ไหวนี่หว่า แต่ก็ขอบใจแกนะที่รออ่ะ ^O^ "
     ฉันรีบแก้ตัว แต่ไอ้เพื่อนบ้าซูกัสมันก็ยังทำหน้ามุ้ย  ก็เมื่อวานตื่นเต้นจัดเลยนอนไม่หลับกว่าจะหลับก็ปาเข้าไปตีหนึ่ง ไม่ตื่นสายก็บ้าแล้ว
               " เออๆ...ห้าว...ง่วงจัง ฉันขอนอนต่ออีกซักงีบละกัน "
    ซูกัสพูดพลางล้มตัวลงนอน แล้วมีหรอที่เพื่อนสุดแสนประเสิฐอย่างฉัน{ ตรงไหน }จะไม่แกล้งมัน เหอะๆฝันไปเถอะ ^ P ^
               " ก๊ากๆๆ... หยุดนะเว้ยไอ้ชีต้า...ก๊ากๆๆ...ฉันจั๊กจี้...ก๊ากๆๆ "
    ใช่แล้วล่ะ ตอนนี้ฉันกำลังแกล้งเพื่อนด้วยการจั๊กจี้ ฮ่าๆๆ ไม่ได้เล่นอะไรปัญญาอ่อนอย่างนี้มาตั้งหลายเดือนแล้ว เล่นซักนิดคงไม่เป็นไรหรอกนะ
               " หยุดให้โง่สิวะ แกโง่คนเดียวไม่พอจะพาเพื่อนโง่ด้วยรึไง "
     ฉันตะโกนตอบทีนที อ๊าก ยัยบ้านยั่นมันถีบฉันกระเด็นเลยอ่า เจ็บวุ้ย เฮ้ยนี่ทำไมยัยนั่นมันถือหมอนแล้ววิ่งมาทางฉันเล่า อย่าบอกนะว่า
               " ย๊ากกก~ " ซูกัส

                    " อ๊ากกก~ "  และฉัน
    เวลาผ่านไปห้านาที  ตอนนี้สภาพของฉันกับซูกัสไม่ได้ต่างกันเลยสักนิด หัวยุ่งทั้งคู่แถมยังหอบอีก  นี่ถ้ามีคัยสงสัยว่าฉันเป็นเลสเบี้ยนรึเปล่้า ฉันคงไม่ต้องถามเลยล่ะว่าทำไมถามแบบนั้น ก็ดูสิ ฉันนั่งค่อมอยู่บนตัวผู้หญิงแถมยังเสื้อผ้าหลุดลุ้ย หัวยุ่งๆ มันน่าชวนคิดมั้ยล่าาา -o-  + - +
                " เอ่อ...ขอโทษนะคะ นี่ใช่ห้องของ นภัสรา โสมธรัส รึเปล่าคะ "
    อยู่ๆผู้หญิงตัวเล็กๆหน้าตาน่ารักคนหนึ่งก็โผล่เข้ามา เอ๋ว่าแต่เธอคนนี้รู็จักชื่อฉันได้ไงนะ
                " ใช่ค่ะ...เธอใช่รูมเมทคนใหม่ใช่ป้ะ "
    ซูกัสถามกลับ เอ่อคุณเพื่อนซูกัสจ๋า  ฉันรู้สึกว่าเขาจะถามฉันไม่ใช่หรอวะ -O-
                " ค่ะ  ฉันชื่อมิ้นท์นะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ "
                " จ๊ะ ฉันชื่อเนมนะ ส่วนยัยบ้านี่ช... "
     ฉันยังพูดไม่ทันจบนังบ้าซูกัสก็รีบพูดแทรกพร้อมกับมองค้อน มองทำไมวะแถวนี้ไม่มีค้อนให้รับประทานหรอกนะจ๊ะเพื่อน ^^+
                " นี่ไอ้เนม แกเรียกใครว่ายัยบ้า ถ้าแกเรียกฉันยล่ะก็กรุณาเปลี่ยนคำพูดด้วยเพราะแกต้องเรียกฉันว่า' ส่วนเพื่อนสุดสวยคนนี้คือซูกัส 'ยินดีเช่นกันนะจ๊ะมิ้นท์ "
    ดูมินท์ทำหน้าเข้าสิ คงจะอยากอ้วกให้กับความหลงตัวเองของนังซูกัสใช่ม้าููู ^ ^
                " อยู่กับพวกเธอสองคนนี้ฮาดีนะ "มิ้นท์พูดพร้อมกับหัวเราะ
    และฉันก็ก้มลงไปดูนาฬิกาข้อมือที่บ่งบอกว่าตอนนั้นเป็นเวลาหกโมงครึ่งแล้วอ้ายตายล่ะต้องรีบไปเดี๋ยวไม่ทัน
                " ซูกัสรีบไปโรงอาหารเร็ววววววว "
                " เย้ยยย อะไรของแกวะไอ้ชีต้า นึกจะตะโกนก็ตะโกน ไอ้นี่ท่าทางจะบ้าเว้ย "
                " เออน่า  แกรีบไปกับฉันเหอะ  เอ่่อ มิ้นท์ถ้าเทอเก็บกระเป๋าอะไรสร็จแล้วก็ตามพวกฉันมาที่โรงอาหารนะ "
                " เดี๋ย......o0o "
    ยังไม่ทันที่มิ้นท์จะพูดอะไรจบ ฉันก็ได้ปฏิบัติการลากตัวนังซูกัสออกมา และเราสองคนก็วิ่ง หกกบ  ตีลังกาล้อมเกวียน กระโดดไกล ไปถึงโรงอาหารทันที ( เวอร์ไปมั้ยนั้น )
                   
              
        สถานที่ที่ฉันอยู่ขณะนี้ก้ไม่ใช่ที่ไหนคือห้องน้ำชายเอ้ยโรงอาหารนั้นเอง ที่ฉันรีบมาเพราะอะไรน่ะหรอหุหุหุ ก้ปกติเวลานี้พวกประธานนักเรียนจะมานั่งสะสางงานอยู่ทีโรงอาหารน่ะสิ( มีห้องชมรมไม่ใช้ดันมาใช้โรงอาหาร ขอบคุณอย่างสูง ) และสุดที่รักของฉันก็อยู่ในกลุ่มนั้นด้วยล่ะฮ่าๆๆ ^O^
                  " ซูกัสแกดูสิ มิวล์หล่อจังเลยเนอะ  น่าัรักซะไม่มีที่ติ  เรียนก็เก่ง เล่นกีฬาก็เก่ง นิสัยดี หล่อ แถมยังรวยอีก ถ้าได้มาเ็ป็นแนนะฉันจะไม่ให้ใครมาแตะเลยยย -*- "
                 " แหวะไม่เห็นจะหล่อเลย  หน้าอย่างกับปลาล้า  แล้วแกถามเขาแล้วหรอว่ายอมรับแกมั้ย  อยู่ดีๆก็พูดเองเออเองเนี่ย =0= "
                 " บ้าออกจะหล่อ ว่าแต่แกรู้มั้ยว่ามิวล์เป็นอะไร "
                 " เป็นไรวะ อย่าบอกนะว่าเป็นผี ฉันไม่เอาด้วยนะ :  ^  : " ทำหน้าผวาสุดๆ
                 " ไอ้บ้าแกนี่มันปากเสียที่สุดเลยนะ งั้นฉันจะเฉลย  ก็เป็นเทพบุตรไงล่า >///< "
    โฮะๆๆ อายเหมือนกันนะเนี่ย แต่ถึงยังไงมิวล์ก็เป็นเทพบุตรในใจฉันจริงๆอ่ะแหละ หุหุหุ
                " ถุยๆๆๆๆ แกอย่ามาน้ำเน่าแถวนี้ไป เดี๋ยวฉันอ้วกลดหัวแกเลยนี่ -*- "
                " เชอะๆๆ แค่นี้ก็ต้องมาอ้วกใส่ เดี๋ยวงับหัวเลยนี่่่่ "
    กระซิกๆ ไอ้เพื่อนบ้า แกเป็นเพื่อฉันนะว้อยยย TT^TT ต้องอ้วกใส่ฉันด้วยเลอะ ชิชิชิ!!!
                " เฮ้ยเนม...แล้วมิ้นท์อ่ะ =[]= "
                " เอ้าาานี่มิ้นท์ยังไม่ได้ตามมาอีกหรอ...เอ๊ะ หรือว่า.... "
    ชะเอิ่งเองเอย งานเข้าแล้วคร้าบบ มิ้นท์หลงทางแหงเลย ทำไฝดีอ่า โรงเรียนก็ตั้งกว้าง ตึกมันก็มีตั้ง 11 ตึกแหน่ะ ไม่น่าปล่อยเด็กใหม่ไว้คนเดียวเลยอ่าาาาา TOT
                " เอาไงดีอ่ะ...ไอ้เนม ถ้าเราหามิ้นท์ไม่เจอ แกต้องรับผิดชอบ เพราะแก..... "
                " เออฉันรู้แล้วว้อย งั้นเราแยกกันหาละกันนะ  "
    และแล้วปฏิบัติการ( ตามล่า )หามิ้นท์จึงเริ่มขึ้น  ฉันไปหาที่ตึกไหนก่อนดีน๊าาาา เริ่มตึกนอนเลยละกัน
                   เอิ่มมมม ไม่มีแหะ งั้นก็ต้องไปหาที่ตึกประธานนักเรียน แล้วก็ต้องไปต่อที่ประชาสัมพันธุ์โรงเรียน เงิ่มมม รู้สึกว่าไม่ต้องไปที่ประชาสัมพันธ์ซะแล้วล่ะมั้งงงงง เด็กใหม่นี่เสน่ห์แรงดีจริงน้ออออ ==
               
    <ทางด้านซูกัส>
    เอาไงดีว้าาา อีนังเพื่อนบ้ามันทำฉันซวยจิงเว้ย แง่มๆๆๆๆ แล้วนี่มิ้นท์ไปอยู่ไหนกันน้าา หาตึกไหนๆก็ไม่เจอ
                                 พลั๊กกกก
    โอ้ว ไม่นะ นี่ฉันเจอใครวะเนี่ย  งานเข้าอีกแล้วหรอวะ  เพื่อนใหม่หายไม่พอยังจะต้องมีเรื่องกะไอ้บ้านี่ตั้งแต่ต้นเทอมเลยหรอเนี่ยยยยย ชีวิต ช่างน่าประเสริฐจริงเลย TT^TT
                  " อ้อกกก O-o คัยฟะ บังอาจมาเิดินชนท่านเทพท็อปผู้นี้ได...อ้อเทอ ยัยผีดิบ
    อยากมีปัญหากับฉันรึไงฮะ "
                  " ฉันขอโทษละกันนะท็อป ไปล่ะ ไม่ว่างทะเลาะด้วย -- "
    เนี่ยแหล่ะคือเหตุผลที่ฉันไม่อยากจะเจอหมอนี่กับเพื่อนของมัน เจอทีไร เป็นจะต้องกัดกันได้ทุกทีเลย แถมไอ้พวกนั้นมันยังลุมฉันอีก แต่โทษทีนะ ฉันชนะตลอด ฮ่าๆๆๆ^O^
                  " เดี๋ยว จะรีบไปไหนล่ะเอ๊ะๆๆ หรือว่าทนรัศมีความหล่อของฉันไม่ไหวกันล่ะจ๊ะ เอิ้กๆๆ  "
                  " ถุย ความหล่อของนายน่ะ มันแทบจะไม่โผล่ออกมาให้ฉันเห็นเลย แล้วก็นะ เลิกหลงตัวเองได้แล้ว นายคิดว่าตัวเองดีตายแล้วรึไงวะ!!! "
    ไม่ไหวล่ะ กวนดีนักต้องเจอด่าซักหน่อย บอกว่าคนไม่ว่างยังชวนทะเลาะมันอยู๋นั้นล่ะ น่ารำคาญ อย่างนี้สงสัยต้องเจอทีเด็ดแล้วล่ะ
                  " ใช่ ฉันดี..ดีกว่าเทอละกัน ฮ่ะๆๆ อย่างน้อยฉันก็ไม่ใช่ ผีดิบเหมือนเธออ่านะ^^"
    ความอดทนฉันหมดจริงๆแล้วล่ะทีนี้  มาหาว่าฉันโหดไม่ได้แล้วนะ ไอ้พวกสันดานเวนนน
                  " โอเค...ผีดิบใช่มั้ย ฮึๆๆๆ +=+ "
    ว่าแล้วฉันก็ลงมือถีบไอ้บ้าท็อปทันที เฮอะๆๆๆ อยากเจอของเถื่อนๆดีนัก ตบท้ายด้วยการสกัดขามันและกระโดดนั่งบนหลังมันเลยละกัน ฮ่ะๆๆๆ สะใจว้อยยย
                  " ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ฮ่าๆๆ ฮึๆๆ เอาล่ะ วันนี้ก็พอแค่นี้ละกันนะ ไปล่ะฮ่าๆๆๆ ^O^ "
    แล้วฉันก็เดินออกไปด้วยชัยชนะ ก๊ากสะใจเป็นบ้า รู้สึกดีชะมัด มีเรื่องทีไรชนะได้ทุกที
    < ท็อป >
                 " ฝากไว้ก่อนนะ ยัยผีดิบเอ้ย งุิงิงุงิ ไอ้เพ็นท์ เซฟ ไวล์ ค็อป ยัยผีดิบแกล้งชั้นง่ะ"
                 " สมควรแล้วว่ะ "ไวล์
                 " เห็นด้วยว่ะ "เซฟ
                 " อยากไปหอนใส่เขาดีนักเป็นไงล่ะ "เพ็นท์
                 " ฮ่าๆๆๆ ซูกัสนี่แมนชะมัดเลย ฮ่ะๆๆ ยิ่งตอนที่กระโดทับแกนะ สุดยอด ^^ "ค็อป
                 " OoO  "และผมเอง
    < ซูกัส >
    หลังจากพ้นพวกนั้นมาฉันจึงเริ่มตามหามิ้นท์อย่างจริงจังอีกครั้ง แล้วมิ้นท์จะไปอยู่ที่ไหนน้า
                  ~ต่อให้ฉันจะรักเธอมากเท่าไหร่ แต่ฉันก็รู้ว่าเธอคงจะไม่สนจั..~
    เสียงมือถือฉันดังขึ้น เอใครโทรมาหว่า เห ไอ้เนมนี่ สงสัยจะเจอมิ้นท์แล้วแน่เลย
                [ ฮัลโหล ไอ้เนมแกเจอมิ้นท์แล้วหรอวะ ]
                [ เออ เจอแล้วแกมาหาฉันที่ตึกประธานนักเรียนนะ เจอกันทางเข้าที่1รีบๆมานะ ]
                [ มิ้นท์เป็นไรวะ ทำไมต้อ... ]
                [ เออน่าแกรีบมาเห๊อะ แค่นี้นะ ]
                ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆ   
    เวนกำไอ้เนมบ้า ตัดสายฉันทิ้งงั้นรึ เชอะๆๆ ไปถึงโดนฉันถีบแน่แก ชิชิชิ    เพียงไม่กี่นาทีฉันก็เดินไปถึงตึกประธานนักเรียน ไหนไอ้เนมวะ  มันบอกจะรอตรงนี้นี่หว่าา
                    พรึบบบบ
    กรี๊ดดด มีคนจะลักพาตัวช้าน อ้ายไม่นะทำไงดี  ระหว่างที่ฉันหลับตาปี๋นังเนมมันก็โผล่หน้ามา  ฟู้ววว โล่งอกเลยช้านนน แล้วนังบ้านี่มันจะลากฉันเข้ามามุมตึกทำไมน้าา==+
          
    < เนม >       
                   " นี่ไอ้เนม แกจะลากฉันมาตรงนี้ทำไมเนี่ย ตกใจนะว้อย ToT "
                   " ชู่วววว เบาๆเดี๋ยวตรงนู้นได้ยิน แกลองมองผ่านลูนี้มาสิ ไอ้มิ้นท์มันถูกสภานักเรียนจีบอ่า แล้วเป็นมิวล์ของฉันด้ดวยง่า แงแงแง "
    ฮือๆๆ ทำไมมิวล์ไม่มาจีบฉันบ้างง่ะเนี่ย เศร้าใจ ฉันออกจะสวย( แกมันหลงตัวเอง )
                   " แกจะบ้าหรอ คนที่จีบมิ้นท์ไม่ใช่มิวล์นา แต่เป็นนายคีย์ ตาเหล่รึไง แค่นี้ก็มองผิด เฮ้อแล้วกว่าจะโทมาบอกนะแก ให้ฉันตามหาอยู่ตั้งนาน เหนื่อยนะเว้ย "
                   " หรอออ แกไม่ได้ไปต่อยกับพวกท็อปอยู่รึไง ฮึๆๆๆ ^*^ "
    คนเราน้อก็โกหกมาได้  แหมไปมีเรื่องกับคนอื่น  ดันมาบอกว่าช่วยตามหา เฮอๆๆ
                   " อะไร้ ไม่ได้ไปต่อยกับพวกนั้นซะหน่อย แกมั่วว่ะ "
                   " โอเคไม่ใช่แก สงสัยจะเป็นหมาล่ะมั้ง ฮ่ะๆๆ หมากัดกับคน "
                   " หนอย แกไอ้เนมด่าฉันงั้นเรอะ แกตาย "
                   " อ้ากกกกกกกกกกก ~ "
    แงแงแง  อีบ้าซูกัสมันกระทืบเท้าฉันซะเต็มแรงเลยง่า เจ็บชิ้บเลย TT^TT เฮ้ยแล้วฉันตะโกนไปซะสุดเสียงขนาดนั้นพวกสภานักเรียนจะจับได้มั้ยเนี่ยว่าฉันอยู่ตรงนี้ ถ้าจับได้โดนทำโทษแหงเลยอ่า นี่มันอยู๋ในชั่วโมงเรียนอยู่เลยนี่หว่า 0oO
                   " นั้นใครน่ะ "
    เฮอๆๆ พวกสภานักเรียนนี่ตายยากดีจริง ทำไงดีเนี่ยยยย อ้ากกกกก
                   " o{}o "ฉัน
                   " o{}o "ซูกัส
                   " ฉันถามว่าใคร...ออกมาเดี๋ยวนี้นะ "และประธานนักเรียน
    แงแง เข้าตาจนแล้ว ไม่มีทางออกแล้ว เหลือทางสุดท้าย ออกไปมอบตัวซะ เอ้ย ออกไปหาพวกสภาซะ เงิ่มมไร้ทางรอดแล้วช้านนน
                    " จะออกมามั้ยเนี่ย ฉันจะเดินไปหาแล้วนะ "
                    " ออกค่ะออก "
                    " แฮ่ๆ ^^* " 
    ฉันกับซูกัสก้มหน้าหงุดๆเดินออกไปหาพวกสภานักเรียนแต่โดยดี พอเดินไปถึงพวกสภานักเรียนก็ลงมือสอบสวน แงแง ฉันไม่ใช่ผู้ร้ายฆ่าคนน้าาาา
                    " พวกเธอมาทำอะไรกัน มาแอบดูพวกเราทำไมฮะ?? "
                    "เอ่อ คือ คือพวกเรามาตามหาเพื่อนน่ะค่ะ แล้วก็เจอแล้ว งั้นไปล่ะนะคะแฮ่ๆ"
    ว่าแล้วฉันก็ได้โอกาสที่จะหนี แต่มันคงไม่ง่ายอย่างนั้นอ่าเพราะว่าพวกสภานักเรียนยืนล้อมเราอยู่กันหมดอ่าาา TT^TT
                    " อ่าๆๆๆ ได้ตัวเพื่อนแล้วจะหนีงั้นหรอ ไม่คิดจะแนะนำเด็กใหม่ให้ผมรู้จักบ้างรึไงครับเนม "
    คึคึคึ มิวล์ืเป็นคนพูดประโยคนี้หรอเนี่ยอ้ายยยย ฉันต้องรีบให้มิ้นท์เเนะนำตัวเองหน่อยแล้ว><
                    " เอ่ออ..ชื่อมิ้นท์นะคะอยู่ม.3ห้อง2ค่ะ ** "
                    " อ่าๆๆๆ  พวกเนมคงจะรู็จักพวกผมกันแล้วแต่ว่ามิ้นท์คงจะยังไม่รู้จัก งั้นพวกผมคงจะต้องแนะนำตัวเองแล้วสินะแล้วเริ่มจากแกก่อนเลยไอ้พีค"
    อ้ายๆๆๆ สภานักเรียนสุดหล่อของเรากำลังจะแนะนำตัวให้เด็กใหม่ อู้ว ลันล้า งานนี้ต้องขอบใจมิ้นท์ที่ทำให้ฉันใกล้ชิดมิวล์เลยนะเนี่ย>*<
                     " พีคครับ อยู่ม.3ห้อง2ครับ "
                     " ผมโชว์ม.3ห้อง1ยินดีที่ได้รู้จักครับ "
                     " โอนะครับ อยู่ชั้นเดียวกับพวกเธอห้องเดียวกับพวกโชว์ "
                     " ฉันเวฟ อยู่ม.3ห้อง2 ยินดีที่รู้จัก "
                     " ส่วนผมมิวล์นะครับ  เ็ป็นประธานนักเรียน ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะครับ^O^ "
    มิวล์พูดพร้อมส่งยิ้มหวานมา อ้ายยยใจจะละลายกองกับพื้นอยู่แล้วนร้าาา อ้ายๆๆ><
                     " งั้นก็เเยกย้ายกลับห้องได้เเล้วล่ะครับ เดี๋ยวพวกเนมจะโดนว่าเอา "
                     " ค่ะ งั้นเนมไป่อนนะคะมิวล์ เเล้วเจอกันค่ะ^^ "
    เเล้วฉันกับเพื่อนๆก็เเยกตัวออกมา ฟู้ววว วันนี้โชคดีชะมัดเลยอ่า ลั่นล้าเป็นบ้าเลยน้อออ
                    
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×