ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    HS (Yaoi)^o^

    ลำดับตอนที่ #2 : HS 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.77K
      3
      8 เม.ย. 49

    วันนั้นนับเป็นวันแรกที่ฮัตโตริ เฮจิ เด็กหนุ่มนักสืบมัธยมปลายแห่งตะวันตกได้พบกับ คุโด้ ชินอิจิ นักสืบมัธยมปลายแห่งตะวันออก เป็นครั้งแรก ในคดีนักการทูตซึ่งตอนแรกฮัตโตริได้สันนิษฐานว่าใครเป็นคนร้ายและเมื่อคนร้ายยอมรับผิด ฮัตโตริก็คิดในใจว่า ไงหล่ะคุโด้ชั้นคลี่คลายคดีได้แล้วนะ ทำไมไม่ออกมาซะทีนึงหล่ะ ในขณะที่คุณตาผู้ที่ฮัตโตริชี้ว่าเป็นฆ่าตกรก็ยอมรับความสำนึกผิดนะ จู่ๆคุโด้ ชินอิจิก็เปิดเผยตัวออกมา

    "ผิดแล้วเค้าไม่ใช่คนร้ายหรอก"ชินอิจิพูดอย่างเหนื่อยหอบอาการเหมือนคนเป็นไข้สูง ใบหน้าแดงระเรื่อและพอจะรู้ว่าแรงยืนยังยืนไม่ค่อยจะไหว ภาพที่ชินอิจปรากฏตัวขึ้น มันทำให้ฮัตโตริ เฮจิ อึ้งไปในทันตา พร้อมกับความรู้สึกที่บอกได้เลยว่าไม่รู้ทำไมถึงอยากที่จะปกป้องคนผู้นี้ไปตลอด ชินอิจิได้คลี่คลายคดีจนสำเร็จและผู้ร้ายก็ไม่ใช่คุณตา ฮัตโตริยอมรับในฝีมือของชินอิจิอย่างลึกซึ้ง จึงเดินไปพูดคุยกับชินอิจิทันที

    "นายนี่สมแล้วที่เป็นนัมเบอร์วันน่ะ ชั้นมัวแต่คิดที่จะเอาชนะนาย เลยมองข้ามบางสิ่งบางอย่างไป"ชินอิจิมองหน้าฮัตโตริอย่างเหนื่อยหอบก่อนที่จะตอบด้วยเสียงที่เบาแผ่วจนฮัตโตริสัมผัสได้ว่า ชินอิจิต้องเป็นอะไรแน่ๆ

    "บ้าน่า การคลี่คลายคดี ไม่มีหนึ่งหรือสอง มีแต่ ความจริงเพียงหนึ่ง---เดียวเท่านั้นยังไงหล่ะ"ชินอิจิพูดด้วยแววตาที่เอาจริงเอาจัง เพราะนั่นคือความจริงยังไงหล่ะ การคลี่คลายคดีไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมากมาย แต่ตอนนี้ ร่างกายของชั้นมันเริ่มที่จะ----แล้วชินอิจิก็ล้มลงไปนั่งบนพื้นพร้อมกับเลื่อนมือไปกุมหน้าอกเอาไว้ นั่นทำให้ฮัตโตริดูจะตกใจไม่น้อยรีบถลาเข้ามาถามชินอิจิอย่างห่วงใยทันที

    "เฮ้ นี่นายเป็นแค่หวัดจริงหรอ คุโด้"ชินอิจิยังคงไม่ตอบแต่รีบเดินออกไปด้วยท่าทางที่เหนื่อยล้า ฮัตโตริรีบวิ่งตามไปแต่ก็ได้ยินแต่เสียงของชินอิจิร้องอย่างทรมานออกมาจากห้องน้ำ รันที่อยู่ข้างๆก็เลยรีบเปิดประตูห้องน้ำที่อยุ่ใต้บันไดทันที

    "ชินอิจิ อ้าวโคนันคุง ทำไมถึงมาอยุ่ที่นี่ได้หล่ะ แล้วเสื้อนั่นมันอะไรกัน"โคนันทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ยากเย็น

    "เอ่อ พี่ชินอิจิฝากมาบอกว่า เรื่องที่พี่เค้าคลี่คลายคดี ให้ปิดเป็นความลับด้วยครับ"แล้วโคนันก็ฟุบไป ฮัตโตริเลยรีบวิ่งเข้าไปอุ้มโคนันเพื่อให้ไปนอนพักผ่อน จนคุณหมดตรวจว่าไม่เป็นไร ซึ่งนั่นเป็นที่น่าสงสัยสำหรับเค้ามาก ทำไมชินอิจิโผล่ขึ้นมาโคนันก็หาย แต่ถ้าโคนันโผล่เข้ามาชินอิจิก็จะหายไป ฮัตโตริยังคงคำนึงถึงคำถามนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนวันนึง ฮัตโตริได้พบว่าความจริงแล้วโคนันก็คือคุโด้ ชินอิจิที่ถูกพวกชายชุดดำให้กินยา APTX 4869 จึงทำให้ตัวเล็กลง

    "เฮ้....คุโด้ เอ่อนายรักรันจริงหรอ"ฮัตโตริถามโคนันในตอนที่พวกโคนันไปทำคดีที่โอซาก้า โคนันไม่พูดอะไรเพียงแต่ทำแววตาเศร้าๆ ก็จะไม่ให้รู้สึกเศร้าได้ยังไงหล่ะนี่ก็ผ่านมาแล้ว 1 ปี ตัวของเค้าก็ยังไม่กลับเป็นคุโด้ ชินอิจิเลย มันทำให้คนหลายคนต้องรอคอยเค้า โดยเฉพาะรัน

    "แล้วนายคิดว่าไรหล่ะ ฮัตโตริ ชั้นน่ะ ถึงอยากจะบอกความจริงออกไป มันก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดีจริงมั้ย"โคนันพูดอย่างเศร้าๆ นั่นก็สามารถทำให้ฮัตโตริเกิดความรู้สึกเจ็บแป๊ปที่หัวใจเช่นเดียวกัน นายคงไม่รู้ซินะคุโด้ ว่าชั้นหลงรักนายตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน ใจจริงชั้นอยากที่จะครอบครองนาย แต่ติดอยู่ที่ว่านายยังคงรักรัน มันทำให้ชั้นเจ็บปวดมากแค่ไหนรู้มั้ย

    "นายเป็นไรหรือเปล่าฮัตโตริ"โคนันถามเพราะเห็นสีหน้าที่ไม่ค่อยดีของฮัตโตริเลย ฮัตโตริยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะส่ายหัวเป็นเชิงว่าไม่เป็นไร

    "งั้นก็ดี แต่เอ๊ะ นั่น พวกชายชุดดำ"เผอิญ โคนันได้เห็นพวกชายชุดดำเลยรีบบอกให้ฮัตโตริไปบอกข่าวกับตำรวจ โดยเอาแว่นสะกดรอยอันสำรองยื่นให้กับฮัตโตริอย่างรีบร้อนก่อนที่จะตามพวกชายชุดดำไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ฮัตโตริร้องเรียกโคนันอยู่นาน ฮัตโตริเลยรีบวิ่งไปบอกพวกโมริโคโกโร่ ดอกเตอร์อากาสะ รัน และไฮบาระ ทุกคนเมื่อรู้ข่างต่างก็รีบวิ่งตามฮัตโตริที่มีแว่นสะกดรอยทันที

    เมื่อโคนันสะกดรอยตามมายังบ้านหลังหนึ่งที่ดูเหมือนกับคฤหาสน์อะไรซักอย่าง โคนันรีบตามเข้าไปอย่างไม่ทันได้ระวังข้างหลัง จู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งอุ้มโคนันขึ้นมา นั่นก็คืออาจารย์โจดี้น่ะเอง

    "อาจารย์โจดี้ทำไมมาอยู่ที่นี่หล่ะครับ"อาจารย์โจดี้ปล่อยโคนันก่อนที่จะเล่าเรื่องต่างๆว่าเธอได้รู้ข่าวว่าพวกชายชุดดำได้มารวมตัวกันที่นี่จากสายลับของเธอ โคนันจึงทำการดึงหน้าเพื่อให้แน่ใจก่อนอาจารย์โจดี้ก็เช่นกัน ในเมื่อทั้งสองคนพิสูตรกันจนแน่ชัดแล้ว อาจารย์โจดี้ก็สั่งให้ทุกคนที่อยู่บริเวณโดยรอบ คอยระวังภัยให้ดีและล้อมรอบบริเวณนั้น

    "แล้วใครคือสายลับของคุณหรอครับ"โคนันอดที่จะถามไม่ได้ อาจารย์โจดี้ยิ้มก่อนที่จะตอบคำถามให้กับโคนัน

    "คริสวินยาร์สยังไงหล่ะ"โคนันดูจะตะลึง แต่อาจารย์โจดี้ก็เล่าเรื่องต่างๆให้กับโคนันฟังจนโคนันรู้เรื่องราวทั้งหมด ทั้งสองคนรีบเข้าไปยังคฤหาสน์อย่างระวังตัวและพบกับห้องๆหนึ่งที่ได้ยินเสียงพูดคุยกันต่างๆนา

    "ในที่สุด พวกเราก็จะเป็นราชาผู้ควบคุมความมืดแล้วน่ะสินะ"เสียงชายแก่ๆคนหนึ่งพูดขึ้น โคนันและอาจารย์โจดี้จึงรีบแอบฟังประโยคต่อไป แต่โคนันกับอาจารย์โจดี้ก็ทำพลาดซะแล้วเพราะข้างหลังทั้งสองมีกล้องวงจรปิดคอยสอดแน้มอยู่ พวกนั้นเลยรีบไหวตัว เมื่อโคนันรู้ว่าพวกมันเงียบเสียงไปก็รีบชะเงอมองพวกมันอีกครั้ง แต่ก็ไม่พบใคร โคนันกับอาจารย์โจดี้เลยรีบเดินเข้าไปในห้องว่างเปล่า ก่อนที่โคนันจะสังเกตเห็นช่องลับที้อยุ่ใต้พื้นที่เค้าเหยียบอยู่ ซักพักเหล่าพวก FBI ก็เข้ามาเพื่อทำการถอดรหัสลับ รวมกระทั่งพวกฮัตโตริที่ตามโคนันมาทัน แล้วทุกคนก็คิดรหัสลับกันจ้าระหวั่น ในขณะนั้นโคนันคิดถึงคำๆนึงขึ้นมา

    "The King Dark มั้งครับ"แล้วคนที่ทำหน้าที่กดรหัสก็กดตามที่โคนันบอก แล้วพื้นที่อยู่ข้างล่างก็เรื่มเคลื่อนไหว โคนันรีบวิ่งตรงไปยังข้างล่างทันทีพร้อมกับฮัตโตริที่วิ่งตามมาติดๆเพราะความเป็นห่วงในตัวของชินอิจิ แล้วตามหลังด้วยอาจารย์โจดี้และคนอื่นๆ เมื่อโคนันวิ่งไปซักพักก็ต้องพบกับห้องๆนึง ที่รู้สึกว่าจะมีอะไรแปลกๆอีกแล้ว เพราะมันไม่มีทางออกแต่คนกลับหาไปในพริบตา โคนันกับฮัตโตริและคนอื่นต่างก็ช่วยกันหาห้องลับ และในที่สุดโคนันก็เจอ มันคือตะเกียงใบหนึ่งเมื่อหมุนแล้วก็พบว่ามีทางลงไปใต้ดินอีก

    "มันคงทำหลายชั้นน่ะสินะ"อาจารย์โจดี้พูดขึ้นและเมื่อทุกคนลงมายังชั้นใต้ดินอีกก็ต้องพบกับความว่างเปล่า ทุกคนดูจะตกใจมากว่านี่มันเรื่องอะไรกัน เพราะในห้องนี้มันเหมือนห้องทดลองยายังไงอย่างงั้น ไฮบาระดูจะจำห้องนี้ได้จึงกระซิบบอกโคนัน

    "คุโด้คุง ชั้นเคยอยู่ที่นี่ชั้นจำได้"โคนันหันมามองไฮบาระทันที ไฮบาระยิ้มให้กับโคนัน ก่อนที่จะตรงดิ่งไปยังโต๊ะทดลองโต๊ะหนึ่ง และไฮบาระก็พบกับอุปกรณ์และสิ่งทดลองของเธอ เธอจึงบอกโคนันอย่างยินดี

    "คุโด้คุง พวกเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วหล่ะ เพราะว่าชั้นเจอส่วนผสมทุกอย่างที่ทำให้เราตัวเล็กลงแล้ว ชั้นก็จะสามารถผลิดยาแก้ได้แป๊ปนึงนะ"แล้วไฮบาระก็รีบทดลองยาปลอ่ยให้ทุกคนงงว่าทำไมไฮบาระถึงได้ทดลองยาได้อย่างรวดเร็ว แล้วภายในวินาทีต่อมา ไฮบาระก็ผลิดยาเม็ดขึ้นมาสองเม็ด และให้หนูที่ถูกขังทดลอง โดยการเอายา APTX 4869 ให้หนูพวกนั้นกินก่อนแล้วหนูก็ตัวเล็กลง แล้วเธอจึงเอายาที่เธอเพิ่งทำเสร็จให้กับหนูตัวเดิมแล้วหนูตัวเดิมมันก็กลับกลายมามีตัวขนาดเท่าเดิม โคนันเข้าไปหาไฮบาระทันทีก่อนที่จะยิ้มให้กับเธอ

    "ชั้นจะทดลองกับชั้นก่อน แล้วชั้นถึงให้นายกินตกลงมั้ยคุโด้"โคนันยอมรับว่าเค้าอยากกลายร่างเดิม แต่จะให้ไฮบาระลองก่อนแล้วเกิดมีอันตรายขึ้นมาจะว่ายังไง

    "เธอจะลองก่อนอย่างนั้นหรอ แล้วถ้ามีสิ่งผิดปกติขึ้นมาหล่ะ"ไฮบาระยิ้มอย่างมั่นใจก่อนที่จะหอมแก้มโคนัน ทำเอาโคนันต้องหน้าแดงไป พร้อมๆกับทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ต้องตกตะลึงไปยกเว้น รันกับฮัตโตริที่ทำหน้าตาอย่างกับบอกบุญไม่รับ

    "เดี๋ยวก่อนนะ นี่มันอะไรกันแน่เนี่ยช่วยอธิบายให้ชั้นเข้าใจหน่อยได้มั้ย"รันโวยวายขึ้นมาเพราเหมือนกับว่าเค้าจะเพิ่งรู้ความจริงที่สงสัยมานานว่าโคนันคือคนเดียวกับชินอิจิ โคนันยิ้มก่อนที่จะพูดอะไรบางอย่าง

    "แล้วเธอจะรู้เองความจริงทั้งหมดรอแป๊ปนะ"โคนันพูดพร้อมกับยื่นมือไปหยิบยาเม็ดอีกเม็ดนึงก่อนที่จะชูมันให้ไฮบาระเห็น

    "เราจะทดลองพร้อมกันโอเคมั้ย จะได้ถือว่าเสมอกันยังไงหล่ะ"ไฮบาระยิ้มก่อนที่จะพยักหน้า แล้วทั้งสองคนก็ทดลองกินยาเข้าไปพร้อมกับในเวลาเดียวกันที่ทั้งสองคนร้องอย่างปวดร้าว และรู้สึกเหมือนเดิมเหมือนกระดูกจะละลาย ภาพที่ทั้งสองคนดิ้นไปมาด้วยความทรมานทำให้ทุกคนต่างตื่นตะหนกกัน

    "เฮ้ คุโด้ไม่เป็นไรใช่มั้ย ไฮบาระด้วย"ทั้งสองคนไม่ยอมตอบคำถามของฮัตโตริเอาแต่ดิ้นไปดิ้นมารันโผลเข้าไปกอดโคนันอย่างห่วง เมื่อเวลาผ่านไปซักพัก โคนันก็กลับกลายเป้นคุโด้ ชินอิจิตามเดิม และไฮบาระ ก็กลับกลายเป็น มิยาโนะ ชิโฮ ทั้งชินอิจิและชิโฮต่างก็ยิ้มให้แก่กัน ก่อนที่ชินอิจิจะยกนิ้วโป้งให้กับชิโฮ

    "เธอเยี่ยมมาก คราวนี้ปัญหาอยู่ที่ว่า พวกเราจะจับพวกนั้นได้ยังไง"ชินอิจิพูดออกไปด้วยแววตาเอาจริงเอาจังเมื่อเค้าเปลี่ยนเสื้อเสร็จแล้ว

    "จริงสิรัน เดี๋ยวชั้นค่อยเล่าให้เธอฟังนะ แต่สิ่งเดียวที่ชั้นต้องทำคือตอนนี้ชั้นต้องจับเจ้าพวกนั้นให้ได้ก่อนนะรู้มั้ยยัยบ๊อง"ชินอิจิเห็นรันน้ำตาคลอจึงปลอบโยนและมันก้ได้ผล รันพยักหน้าทันที

    "ชั้นรู้ว่าห้องนั้นอยู่ที่ไหน"แล้วชิโฮก็รีบเปิดประตูห้องลับทันทีพร้อมกับที่ทุกคนรีบเดินลงไปและพบว่ามีผู้คนมากมายกำลังพูดคุยกันหรือหัวเราะ

    "พวกมันคงตามเรามาไม่ถึงที่นี่หรอก มันจะรู้รหัสขององค์กรเราได้ยังไงกันใช่มั้ย ว๊อคก้า"ยีนพูดขึ้น แต่ทุกคนก็ต้องตกใจเพราะว่าทาง FBI ได้ปล่อยควันยาสลบจนทำให้ทุกคนหลับสนิทและง่ายต่อการจับกุม พวกชายชุดดำจึงได้กลับไปอยู่ในตารางดังเดิม และแผนการของพวกชายชุดดำมันคือนักฆ่าเลือดเย็นที่มีผุ้คนมาจ้างให้มันไปฆ่าคนสำคัญอยู่หลายคน

    "เธอไม่ตอ้งเป้นห่วงนะคุโด้คุง พวกมันจะถูกประหารกันไม่เหลือซักคนเดียว"อาจารย์โจดี้ว่าเมื่อจับพวกชายชุดดำขึ้นรถโดยมีกุญแจมือและโซ่ตรวนเอาไว้ ชินอิจิพยักหน้าพลางขอบคุณก่อนที่จะหันไปอธิบายกับคนอื่นๆโดยเฉพาะรัน

    1 ปีต่อมา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×