shotty
ดู Blog ทั้งหมด

มีสิทธิ์...แค่คิดถึง..,

เขียนโดย shotty











การที่เราทำอะไรซ้ำๆ ทุกวัน
 โดยที่ไม่รู้สึกว่ามันน่าเบื่อเลย
 นั่นคือ... ความสุข
 การที่เรามีความสุขกับสิ่งนั้นทุกวัน
 จนมันกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน
 กลายเป็นสิ่งสำคัญในชีวิต 
 แล้วจู่ๆ.... สิ่งนั้นก็หายไป 
 ไม่ได้ทำแบบนั้นอีกแล้ว 
 ความสุขนั้นหายไปแล้ว 
 ที่เหลือก็คือ 
ความอาวรณ์ และคิดถึง 


ชีวิตของฉันพัวพันกับความห่างไกลมาตลอด
 มีรักครั้งใด...
คนที่รักนั้นจะอยู่ไกลจากฉันเสมอ 
เริ่มจาก.... รักครั้งแรก.... 
ฉันอยู่เหนือ.... แต่... เขาอยู่ใต้ 
 เราเจอกันแค่ปีละสองครั้ง 
ที่เหลือ.... ก็โทรศัพท์ทางไกล... กับจดหมาย
 และ.... ความคิดถึงมากมาย 
ที่ฝากดาวผ่านฟ้าไปให้ทุกคืนก่อนนอน 
 ผ่านมาหลายปี 
ความรักนั้นจบลง... 
ด้วยความงี่เง่าของตัวฉันเอง
 ฉัน... เสียรักแรกนั้นไป....
 เพราะตัวฉันทำมันหลุดมือ 


ฉันข้ามน้ำ ข้ามฟ้า 
จากบ้าน จากครอบครัว
 จากทุกๆ คนมาด้วยหัวใจที่ไร้ความรัก
 หอบเอาหัวใจช้ำๆ มารักษาที่ต่างแดน
 หวังจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่
 แต่สุดท้าย.... ฉันก็ตัวคนเดียวอยู่ดี 



และแล้ว..... ในที่สุด...
ความรักก็กลับมาทักทายฉันอีกครั้ง
 ฉันวาดหวังไว้มากว่ารักนี้จะสวยหรู 
เพราะเขาคนที่เข้ามานั้น 
ดูๆ แล้วเขาน่าจะรักฉันมาก
 และพร้อมจะรอคนอยู่ไกลอย่างฉัน 



แต่แล้ว......
น้ำตาก็กลับมาเยือนฉันอีกครั้ง
 ฉันผิดหวังกับความรักอีกแล้ว 
มันไม่ใช่เพราะความห่างไกล
 แต่มันเป็นเพราะ... เราแตกต่างกันเกินไป 
ไม่ใช่ว่าหมดรัก..... แต่ที่เลือกเดินออกมา 
เพราะว่า.... ฉันหมดความอดทนแล้วจริงๆ
 ความรัก... ค่อยๆ หายไป 
ทุกๆ ครั้งที่เรามีปัญหากัน
 สุดท้าย... ก็เหลือแค่..
 คิดถึง... อีกเช่นเคย....

หัวใจดวงเดิมบอบช้ำอีกครั้ง 
คราวนี้แหละ.....
 ฉันจะเก็บหัวใจของฉัน....
 ใส่กล่องล็อคกุญแจอย่างดี
 จะไม่ให้ใครมาเอาไปได้อีก 


ฉันจมอยู่กับความสับสน เดียวดาย.... 
แค่มองดูฟ้า... น้ำตาก็ไหลเพราะความเหงา 
แต่ก็พร่ำบอกตัวเองเสมอว่า 
ฉันต้องเข้มแข็ง....ฉันต้องทนได้ 
ฉันต้องผ่านมันไปให้ได้ 


ฉันอ่อนล้า... 
 จนไม่รู้สึกตัวว่า....
ฉันทำกล่องเก็บดวงใจของฉันหายไป 
ฉันตามหากล่องสำคัญนั้น 
จนกระทั่งพบมันอยู่กับเธอ 
และฉันก็เห็นว่าเธอเอากล่องนั้นมาดูแล
เธอคอยปัดฝุ่นที่มาเกาะกล่องนั้น 
เธอทำแบบนั้นทุกวัน....
ทั้งๆ ที่เธอเปิดมันไม่ได้ด้วยซ้ำ

 รอยยิ้ม... กลับมาหาฉันอีกครั้ง
 ฉันตัดสินใจ...
วางกุญแจทิ้งไว้ที่ประตูหน้าบ้านเธอ
 และก็เป็นอย่างที่ฉันคิด 
เธอเอากุญแจนั้นไปไขกล่องนั้นดู... 
และเห็นหัวใจที่เต็มไปด้วยรอยช้ำของฉัน
 เธอก็เก็บเอามันไปรักษาที่ละนิดทุกวัน
 จนกระทั่งมันกลับมาสดใสเหมือนเดิม



 เธอรู้ไหม.... 
สิ่งเล็กๆ ที่เธอหมั่นทำให้ฉันทุกวัน 
เธอคอยมาทักทาย 
เธอคอยส่งความคิดถึง 
เธอคอยรับฟังทุกเรื่องราวของฉัน
 และปลอบใจทุกครั้งที่ฉันเสียใจ
 วันใดที่รู้สึกเเย่ เธอจะทำให้ฉันยิ้ม
 ทั้งๆ ที่รอยยิ้มนั้นมันขัดกันเหลือเกิน 
กับตาเศร้าๆ ของฉัน 
ทั้งที่เธอบอกชอบดวงตานั้น
แต่เธอก็ชอบที่จะให้ฉันยื้มมากกว่า 


ความรู้สึกดีๆ..
ที่เธอมอบให้ผู้หญิงแปลกหน้าคนนึง 
ผู้หญิงคนนึง..... ที่เธอแตะต้องไม่ได้
 ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ไกลจากเธอคนละฝั่งฟ้า
 ทั้งๆ ที่ฉันไม่มีอะไรให้เธอได้เลย
 แต่เธอก็ยังดูแลฉันอย่างดีในทุกๆ วัน
 และแล้ว... ความรักก็ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง
 ในหัวใจดวงน้อยๆ ในมือเธอ 
ในที่สุด...ฉันก็กลับมาอยู่จุดเดิมอีกครั้ง
 ความรัก... กับระยะทางที่ห่างไกล
 ที่ทำได้ก็แค่... คุยกันผ่านจอมือถือเท่านั้น
 แค่นั้น...ฉันก็มีความสุขแล้ว


ตอนนี้เธอ...คือความสุข
ทึ่เป็นเหมือนส่วนหนึ่งในชีวิตของฉัน
ถ้าวันนึง...เธอหายไป
ฉันคงทำได้.....เเค่คิดถึง....


 ฉัน..... ไม่เรียกร้อง.. เพราะฉัน... ไม่มีสิทธิ์
ฉัน.....ไม่กลัวเจ็บ....เพราะฉัน....เจ็บมาจนชาชินแล้ว 
ฉัน.... ไม่หวังไกล....เพราะฉัน....กลัวความผิดหวัง 
แค่มีเธอให้รัก... ให้คิดถึง....ทุกวันฉันก็สุขใจที่สุดแล้ว 



เราบอกให้ใครมารักเราไม่ได้หรอก
 และเราก็บอกตัวเองให้หยุดคิดถึงใครไม่ได้เหมือนกัน
 เพราะความรู้สึก... มันคือสิทธิส่วนบุคคล 
ฉันจึงมีสิทธิ์ที่จะส่งความรัก... ความคิดถึง 
ไปกับดวงดาวทุกคืน.... 
วันใดที่เธอเห็นดาวบนฟ้า
 ให้เธอรู้ไว้นะว่า.... คนไกลคนนี้ 


......คิดถึงคุณที่สุด...... 






ความคิดเห็น

พี่เคนล์ โกอินเตอร์
หลายๆครั้งความรักก็ผ่านเข้ามาทำให้เราสุข และเช่นกันก็พาความเศร้าเข้ามาด้วย
มีหลายคนเก็บเอาแต่ความสุข และมีหลายคน เก็บเอาทั้งสองอย่างไว้

        ทีนี้คนที่เก็บเอาแต่สิ่งดีๆของรักไว้ ก็มีอะไรๆทำให้หน้าตาสดใสยิ้มได้
  ผิดกับคนที่เก็บเอาสิ่งที่หลากหลายและปนทุกข์เศร้าไว้ไม่เคยยิ้มได้เลย

               อย่างบล็อกนี้้ คนเขียนก็ฝากแต่ความสุขให้คนอ่าน
และเขียนได้ซึ้งดี ชอบสีตัวหนังสือนะ...
Kassie
Kassie 30 พ.ค. 59 / 07:58
Great initghs. Relieved I'm on the same side as you.
Prudence
Prudence 31 พ.ค. 59 / 04:52
I'm not easily <a href="http://wqyyri.com">imeersspd.</a> . . but that's impressing me! :)
Lore
Lore 31 พ.ค. 59 / 11:15
Thanks for the inhigst. It brings light into the dark! http://jysrowtcia.com [url=http://wvseylkepnd.com]wvseylkepnd[/url] [link=http://weuymnisy.com]weuymnisy[/link]
Servena
Servena 1 มิ.ย. 59 / 11:23
Your articles are for when it <a href="http://wgecaseav.com">aboltusely,</a> positively, needs to be understood overnight.