ห้องดองของของโชวะซัง

ลำดับตอนที่ #3 : ง่วงนอน(1)

 "ทั้งหมดนี่สองร้อยสามสิบห้าบาทนะคะ ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ"  เสียงพนักงานสาวประจำเคาน์เตอร์ร้านสะดวกซื้อกล่าวขอบคุณเขา พร้อมกับยื่นถุงพลาสติกสองสามใบให้เขา ชายหนุ่มรับมันแล้วรีบหยิบแซนวิชขึ้นมาแกะกิน ก่อนจะสังเกตเห็นว่ามีบางสิ่งในถุงของเขา
      "เอ่อ... การ์ดใบนี้มันอะไรกันครับ?"  เขาถามพนักงาน ซึ่งเธอก็ส่งยิ้มให้พร้อมกับบอกว่า "เป็นของแถมไงคะ ซื้อของครบสองร้อยบาทจะได้รับการ์ดเกม อาร์ท ออฟ เมจิกแบบสุ่มหนึ่งใบน่ะค่ะ"
      ชายหนุ่มพลิกการ์ดในมือไปมา ด้านหนึ่งเป็นสีม่วงมีลูกแก้วแปดสี อีกด้านเป็นอัศวินหนุ่มที่กำลังเงื้อดาบแสงสีเขียวทำท่าเหมือนจะฟาดใส่หน้าเขา
      "ของเล่นเด็กๆ"  เขาบ่นกับตัวเอง แต่ก็เก็บการ์ดใบนั้นใส่กระเป๋าสตางค์อย่างดี เดินออกจากร้านสะดวกซื้อพลางปากก็กัดแซนวิชกินคำโต ซึ่งระหว่างทางเขาก็เห็นเด็กสองคนถือการ์ดอย่างว่าเดินสวนกัน เพียงกระทบไหล่กันเท่านั้น...
      
      "เฮ้ย หาเรื่องเหรอ" เด็กผู้ชายคนแรกหันไปมองอีกฝ่าย ซึ่งก็หมุนการ์ดเหมือนจะยั่วโมโห เด็กคนนั้นโกรธจัดหยิบการ์ดตัวเองมาหมุนบ้าง ทุกอย่างอยู่ในสายตาของชายหนุ่ม
      เพียงวินาทีเดียว จากท่าทีโมโหของเด็กผู้ชายคนนั้นก็หายไป  เด็กคนนั้นยืนนิ่งไปครู่หนึ่งก็วิ่งร้องไห้หนีไปอีกทาง สร้างความสงสัยให้กับเขาเป็นอย่างมาก
      "หรือเด็กคนนั้นจะบ้า?" เขาคิดไปพลางเคี้ยวแซนวิชในมือไปพลาง สองขาก็ก้าวเดินกลับบ้านที่อยู่ในซอยสามลึกเข้าไปหน่อยเดียว
      



       "อานัดดดดดดดดดดด" เสียงคุ้นเคยดังต้อนรับเขาเมื่อเปิดประตูบ้าน เด็กชายตัวน้อยคนหนึ่งวิ่งตรงมาหาเขา เขาวางของลงอุ้มเด็กคนนั้นเหวี่ยงไปมา ซึ่งได้รับเสียงหัวเราะชอบใจดังเอิ้กอ้ากดังลั่น ชายหนุ่มวางเด็กลงถามเสียงใส "แม่อยู่ไหนคับ?"
       "กลับมาแล้วเหรอนัด"  ยังไม่ทันที่เด็กน้อยจะได้ตอบเสียงพี่สาวของเขาก็ดังเรียกชื่อเขาเสียแล้ว เขาหันไปมองก็เห็นร่างสูงโปร่งยืนพิงเสามองตรงมาที่ทั้งคู่ เขาจึงให้เด็กน้อยหยิบถุงหิ้วตามไปเก็บของที่ครัวแล้วจัดการหาน้ำมาให้พี่สาวเขาที่โซฟารับแขก
       "พี่มาหาผมมีธุระอะไรรึเปล่า" เขาเริ่มการสนทนา  ดูจากสีหน้าของพี่สาวตอนนี้ก็พอรู้ได้ว่าไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยแน่นอน ถึงขนาดต้องพา "น้องปอนด์" มาด้วยแบบนี้


เดี๋ยวมาเวิ่นต่อนะฮะ =w=" แต่ต่อตอนไหนไม่รู้