Rarinia อาณาจักรมนตรา

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...!!!  ข้อมูลข่อยหายปายหนายโม้ดดดด....

โธ่อุตส่าห์เขียนแทบตาย  ทำม๊ายทำไมทำกันได้อย่างเง๊

ฮึกๆ  เขียนใหม่ก็ดะ....ไปทันกดรีเซ็ทตอนไหนเนี่ยตู  ไม่เข้าใจจริงๆ





ความมืดสำหรับคุณคิดว่ามันเป็นยังไงกันล่ะ
คงเป็นที่ที่น่ากลัวสินะ  หึหึ  แต่สำหรับข้ามันเป็นที่ๆน่ารังเกียจเสียจริงๆ
อย่าให้ข้าได้ออกไปนะ  ข้าจะไปเฉาะกบาลของยัยบ้าที่ทำให้ข้าต้อง
มานั่งตบยุงอยู่ในพื้นโลกมืดๆนี่  ข้าเป็นภูติดำแสนยิ่งใหญ่
ขออย่าให้ออกไปได้  เจ้าจะต้องตายเป็นคนแรก...ยัยราริน





คุณเคยซวยมั้ย?  ความซวยแบบไม่เข้าใครออกใคร  แน่สิ...คุณไม่เคยโดนจะรู้ได้ยังไง
ทำไมไม่มาลองเป็นผมดูเล่า  จะบ้าตายอยู่แล้ว
ตกทะเลเกือบตาย  โผล่มาที่ประหลาด  ตื่นมาก็เจอคนบ้าที่ทำให้ผมได้รู้ว่ามายากลมันมีอยู่จริง
คนบ้าที่ไหนมีเวทย์มนตร์บ้าง  ซึ่งนั่นก็รวมผมด้วย(สรุปที่พูดมาผมว่าตัวเองบ้าใช่มั้ยเนี่ย)
พอไม่นานไอ้ตัวประหลาดที่หน้าดำๆ(อยากตายมั้ย:จิงน์)โผล่ออกมา
ผมกลับกลายเป็นว่าที่ผู้กู้โลกคนใหม่  เอ้า...ทำไมต้องเป็นผม
แล้วไอ้บ้าที่ไหนมันมีพลังระดับเอสสามแบบ  เวทย์ดำกับสวรรค์อยู่รวมกันในร่างเดียวกันเล่า
ถ้าไม่ใช่ผม  แล้วใครมันจะเป็นใคร...จริงม๊ายยยTT TT(ร้องไห้ด้วยความสงสารตัวเอง)

มาแว้ววววววววว...อิมเมจภาคสอง  เห้อๆ  แต่งไม่ถึงไหนมาก่อนแล้วอิมเมจ  กั่กๆ
หวังว่าไอ้ที่หาๆมาเนี่ยมันจะตรงสเป็คหลายๆคนหน่อยนะ  หาไอ้ที่ใกล้เคียงมากที่สุดแว้วอ่านะ
ไม่ถูกใจก็ประทานอภัยให้คนเขียนด้วยเด้อ เอาล่ะไปดูกันเลยแล้วกันเน้อ..ไม่รู้ถูกใจป่าววุ้ย




แครอลล์  เซเลสเทีย

ฉันอยากจะบ้าตาย...รับเลี้ยงเด็กบ้านั่นเป็นอะไรที่ฉันปวดหัว  ฉันคิดผิดใช่รึเปล่าที่รักเด็กนั่นมาเลี้ยงเนี่ย
กวนประสาททุกนาที  แถมนี่...ยังเรียกฉันว่าป้าอีก  อยากเอาเท้ายัดปากไอ้เด็กบ้านี่จริงๆเลย
จะทำก็ทำไม่ลงอีก  ก็ตามันสวยโดนใจ..จะยัดทีไร  อ่อนใจกับสีตามันทุกที  คนแก่เซ็ง.....กรี๊ดดดดดดด!!!  ยังไม่แก่โว้ย




วรเวช  อดิเรกสกุล(ชื่อใหม่  ไม่มี)

ที่นี่มันที่ไหนของสยามพารากอนวะ  กำลังจะไปจตุจักรอยู่ดีๆ  ไอ้รถบ้านั่น...เจอเมื่อไหร่จะไปถอดอะไหล่ไปขายให้หมดเลย
บังอาจชนคนหล่ออย่างผมตกท่อ  ไม่พอเจอมรสุมไข่ไก่แถมฟักบนหัวอีก  เจอป้าประสาทกลับน้อย  แถมได้ของแถม
มาหลายชั้นพร้อมทั้งเจอปลาดุกชนสันเขื่อน หึหึ...  เฮ้อ...รสชาติชีวิตผมนี่แสนจะ...จริงเลย



ลิเอซิส(ผมสั้น)และปิแอร์โร  ไอเอลล่า

อ๊ากกก...อยากบ้าตาย  เพราะไอ้บ้านั่นคนเดียวเลย  อยากเจ๋อใส่วิกผู้หญิง  จนฉันซึ่งกำลังอยู่ในภาวะรถไฟหลายขบวน
มันจะตูมหากันต้องคว้ามันมา...ย๊ากกกก...ไม่อยากพูดว้อย.... ทำคำสาปฉันกำเริบ  คำสาปที่โคตรจะเกลียดมันเลย
ทำยังไงจะแก้คำสาปนี้ได้ละโฟร้ยเนี่ย...ฉันยังไม่อยากโชคร้ายก่อนวัยอันควรน้า  พระเจ้า...ช่วยข่อยด้วยยยย..



+++++++++++++++++++++++++++

 

อันนี้แบนเนอร์ไปนั่งทำมาขำๆ  เหอๆ  ยังไงมาอ่านก็ฝากไปแปะโน้นแปะนี่หน่อยนะ

ช่วยกันทำมาหากินหน่อย(เอาง่ายเลยเรอะหล่อน)

ไม่ตกไม่แต่งอะไรหรอกเน้อ  แบบว่าความสามารถมีแค่นี้เอง  แหะๆ

ขอบคุณที่ติดตามนิยายบ้าๆ  ของคนเขียนติงต๊องคนนี้นะคะ  รักคนอ่าน จุ๊บๆ




เพลงบรรเลงนะเนี่ย  ไปมุดหามาแถวๆเด็กดีเนี่ยแหละ  เข้ากันป่ะเนี่ย  เห้อๆ

เอาน่า ฟังเพื่อความโรแมนติก  ถึงจะไม่เข้ากับเรื่องที่ออกแนว...เอ่อ...ไม่มีคำบรรยาย

ขอให้สนุกกับการอ่านนิยายเรื่องนี้เน้อ  ขอบคุณหลายๆอีกครั้ง

v s