Rarinia อาณาจักรมนตรา
เมื่อนายเอ๋อต้องมาประสบอุบัติเหตุทางทะเล แล้วไม่ตาย แต่กลับไปโผล่อีกที่นึง แล้วพบกับความเปลี่ยนไปของตัวเอง สิ่งนั้นเองทำให้เขาเจอแต่เรื่องแปลกๆ
ผู้เข้าชมรวม
32,236
ผู้เข้าชมเดือนนี้
34
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...!!! ข้อมูลข่อยหายปายหนายโม้ดดดด....
โธ่อุตส่าห์เขียนแทบตาย ทำม๊ายทำไมทำกันได้อย่างเง๊
ฮึกๆ เขียนใหม่ก็ดะ....ไปทันกดรีเซ็ทตอนไหนเนี่ยตู ไม่เข้าใจจริงๆ
ความมืดสำหรับคุณคิดว่ามันเป็นยังไงกันล่ะ
คงเป็นที่ที่น่ากลัวสินะ หึหึ แต่สำหรับข้ามันเป็นที่ๆน่ารังเกียจเสียจริงๆ
อย่าให้ข้าได้ออกไปนะ ข้าจะไปเฉาะกบาลของยัยบ้าที่ทำให้ข้าต้อง
มานั่งตบยุงอยู่ในพื้นโลกมืดๆนี่ ข้าเป็นภูติดำแสนยิ่งใหญ่
ขออย่าให้ออกไปได้ เจ้าจะต้องตายเป็นคนแรก...ยัยราริน
คุณเคยซวยมั้ย? ความซวยแบบไม่เข้าใครออกใคร แน่สิ...คุณไม่เคยโดนจะรู้ได้ยังไง
ทำไมไม่มาลองเป็นผมดูเล่า จะบ้าตายอยู่แล้ว
ตกทะเลเกือบตาย โผล่มาที่ประหลาด ตื่นมาก็เจอคนบ้าที่ทำให้ผมได้รู้ว่ามายากลมันมีอยู่จริง
คนบ้าที่ไหนมีเวทย์มนตร์บ้าง ซึ่งนั่นก็รวมผมด้วย(สรุปที่พูดมาผมว่าตัวเองบ้าใช่มั้ยเนี่ย)
พอไม่นานไอ้ตัวประหลาดที่หน้าดำๆ(อยากตายมั้ย:จิงน์)โผล่ออกมา
ผมกลับกลายเป็นว่าที่ผู้กู้โลกคนใหม่ เอ้า...ทำไมต้องเป็นผม
แล้วไอ้บ้าที่ไหนมันมีพลังระดับเอสสามแบบ เวทย์ดำกับสวรรค์อยู่รวมกันในร่างเดียวกันเล่า
ถ้าไม่ใช่ผม แล้วใครมันจะเป็นใคร...จริงม๊ายยยTT TT(ร้องไห้ด้วยความสงสารตัวเอง)
มาแว้ววววววววว...อิมเมจภาคสอง เห้อๆ แต่งไม่ถึงไหนมาก่อนแล้วอิมเมจ กั่กๆ
หวังว่าไอ้ที่หาๆมาเนี่ยมันจะตรงสเป็คหลายๆคนหน่อยนะ หาไอ้ที่ใกล้เคียงมากที่สุดแว้วอ่านะ
ไม่ถูกใจก็ประทานอภัยให้คนเขียนด้วยเด้อ เอาล่ะไปดูกันเลยแล้วกันเน้อ..ไม่รู้ถูกใจป่าววุ้ย
แครอลล์ เซเลสเทีย
ฉันอยากจะบ้าตาย...รับเลี้ยงเด็กบ้านั่นเป็นอะไรที่ฉันปวดหัว ฉันคิดผิดใช่รึเปล่าที่รักเด็กนั่นมาเลี้ยงเนี่ย
กวนประสาททุกนาที แถมนี่...ยังเรียกฉันว่าป้าอีก อยากเอาเท้ายัดปากไอ้เด็กบ้านี่จริงๆเลย
จะทำก็ทำไม่ลงอีก ก็ตามันสวยโดนใจ..จะยัดทีไร อ่อนใจกับสีตามันทุกที คนแก่เซ็ง.....กรี๊ดดดดดดด!!! ยังไม่แก่โว้ย
วรเวช อดิเรกสกุล(ชื่อใหม่ ไม่มี)
ที่นี่มันที่ไหนของสยามพารากอนวะ กำลังจะไปจตุจักรอยู่ดีๆ ไอ้รถบ้านั่น...เจอเมื่อไหร่จะไปถอดอะไหล่ไปขายให้หมดเลย
บังอาจชนคนหล่ออย่างผมตกท่อ ไม่พอเจอมรสุมไข่ไก่แถมฟักบนหัวอีก เจอป้าประสาทกลับน้อย แถมได้ของแถม
มาหลายชั้นพร้อมทั้งเจอปลาดุกชนสันเขื่อน หึหึ... เฮ้อ...รสชาติชีวิตผมนี่แสนจะ...จริงเลย
ลิเอซิส(ผมสั้น)และปิแอร์โร ไอเอลล่า
อ๊ากกก...อยากบ้าตาย เพราะไอ้บ้านั่นคนเดียวเลย อยากเจ๋อใส่วิกผู้หญิง จนฉันซึ่งกำลังอยู่ในภาวะรถไฟหลายขบวน
มันจะตูมหากันต้องคว้ามันมา...ย๊ากกกก...ไม่อยากพูดว้อย.... ทำคำสาปฉันกำเริบ คำสาปที่โคตรจะเกลียดมันเลย
ทำยังไงจะแก้คำสาปนี้ได้ละโฟร้ยเนี่ย...ฉันยังไม่อยากโชคร้ายก่อนวัยอันควรน้า พระเจ้า...ช่วยข่อยด้วยยยย..
+++++++++++++++++++++++++++
อันนี้แบนเนอร์ไปนั่งทำมาขำๆ เหอๆ ยังไงมาอ่านก็ฝากไปแปะโน้นแปะนี่หน่อยนะ
ช่วยกันทำมาหากินหน่อย(เอาง่ายเลยเรอะหล่อน)
ไม่ตกไม่แต่งอะไรหรอกเน้อ แบบว่าความสามารถมีแค่นี้เอง แหะๆ
ขอบคุณที่ติดตามนิยายบ้าๆ ของคนเขียนติงต๊องคนนี้นะคะ รักคนอ่าน จุ๊บๆ
เพลงบรรเลงนะเนี่ย ไปมุดหามาแถวๆเด็กดีเนี่ยแหละ เข้ากันป่ะเนี่ย เห้อๆ
เอาน่า ฟังเพื่อความโรแมนติก ถึงจะไม่เข้ากับเรื่องที่ออกแนว...เอ่อ...ไม่มีคำบรรยาย
ขอให้สนุกกับการอ่านนิยายเรื่องนี้เน้อ ขอบคุณหลายๆอีกครั้ง
v s
ผลงานอื่นๆ ของ QueenMyth ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ QueenMyth
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น