วันแห่งความภูมิใจ

16 มีนาคม 2550

                เป็นวันที่น่าจดจำอีกวันหนึ่งในชีวิต วันที่เราเรียนจบปริญญาตรีแล้ว...ดีใจ ภูมิใจ ( 4 ปีที่กัดฟันทนเรียนมา วันนี้จบแล้วเฟ้ย เหอๆ)

                ขอเล่าหน่อยเหอะ...แบบว่าไม่มีใครขอร้อง แต่อยากเล่าอ่ะ มีไรมะ ?...

                ตื่นตี 3 เพื่อลุกขึ้นมาแต่งหน้าทำผมเพื่อเข้า  " พิธีคืนบัณฑิตสู่แผ่นดิน "  ที่จะเริ่มตอน 7 โมงเช้า...
( ตาเป็นหมีแพนด้าเลยอ่ะ...เพราะหลับตอนเที่ยงคืน ตื่นตี 3  แถมเป็นคิวแต่งหน้าคนที่ 15 กว่าจะได้แต่งจริงๆก็โน่น 6 โมงเช้า เสียดายเวลานอนมากๆเลยอ่ะ...)
 
..ขอบอกว่าทีมแต่งหน้าในวันนี้มาจากเครื่องสำอางอาทิสตี้ของแอมเวย์ จ้างมาแต่งหน้าทำผมในราคา 800 บาท ทั้งงานภาคเช้าและภาคค่ำ..แต่งสวยไม่สวยไม่รู้ ก็ดูรูปเอาละกัน        แต่งตัวเสร็จก็ลงมาหาพ่อกับแม่และน้องที่ข้างล้าง(ครอบครัวบึ่งตรงมาจากเมืองกาญจน์)คุยกันไม่กี่คำก็ต้องวิ่งหน้าตั้งไปให้ทันถวายภัตตราหารพระสงฆ์ ซึ่งเป็นพิธีการทางสงฆ์


จากนั้นก็กลับมาถ่ายรูปหมู่ที่ลานข้างล่างต่อ...บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนาน ทุกคนเก๊กเต็มที่

ว่าที่พยาบาล ( ระวังตัวไว้ให้ดีๆ ซักวันพวกเราอาจจะได้ฉีดยาพวกคุณ เหอๆ)

ถ่ายรูปเสร็จ ก็ขึ้นไปยังห้องประชุมเพื่อเข้าสู่พิธีการรับใบประกาศนียบัตรและพิธี คืนบัณฑิตสู่แผ่นดิน 

ในพิธีเป็นอะไรที่ยากจะบรรยายจริงๆ มีท่านรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์มาเป็นประธานในพิธีมอบประกาศนียบัตรจบการศึกษา และให้ผู้ปกครองติดเข็มจบการศึกษาให้ลูกตัวเอง ซึ่งมัน...ซึ้งมาก...( 4 ปีที่แล้วก็แม่คนเดิมเป็นคนมาใส่หมวกพยาบาลให้เหมือนเดิม...)

(ผอ. และแม่เป็นคนติดเข็มจบการศึกษาให้^^)


(ถ่ายกับอาจารย์แม่ และลูกแม่เดียวกัน ^^)

                เสร็จพิธีข้างบน...ก็ลงมาชักภาพกันต่อที่ข้างล่าง...โดยมี พี่อ้อม(ท้องฟ้าสีม่วง)มาร่วมแสดงความยินดีด้วย เลยเปิดตัวซะเลย (เหอๆ)...

ส่วนน้องชายก็เปิดตัวแควน เอ้ย แฟนสาว...(แอบอิจฉามัน)...ว่าที่น้องสะใภ้ แต่อายุเป็นพี่เราตั้งหลายปี ซึ้อช่อกุหลาบมาแสดงความยินดี สวยมากค่ะ ^^

          
 



ถ่ายกับครอบครัว





ถ่ายกับเถาว์รหัส

  
ถ่ายกับเพื่อนสนิท


                หลังจากส่งพี่อ้อมกลับแล้ว เราก็เก็บข้าวของให้พ่อกับแม่เอากลับบ้านไปก่อน...ส่วนเราก็ต้องอาบน้ำเตรียมแต่งตัวในรอบค่ำเพื่อเข้างานเลี้ยงฉลอง  " ราตรีราชพฤกษ์ " งานนี้เป็นงานราตรีค่ะ...ทุกคนต้องสวยเด้ง...
   แต่งตัวเสร็จก็เสด็จเข้างานตอน ทุ่มหนึ่ง เข้าไปถึงงานได้ก็...กินสิคะ...กินแบบว่าไม่ห่วงสวย แถมบุพเฟ่อีกต่างหาก...เข้าทางคนตะกละ เอ้ย กินจุอย่างเรา...( เข้ามุมเหมาะๆได้ก็จัดการฟาดอาหารไม่เหลือคราบ )
หลังจากที่เติมกำลังให้กับท้อง กองทัพก็มีกำลัง เข้างานด้วยความสง่าในชุดราตรีสีขาวบริสุทธิ์ แต่คนแต่งไม่บริสุทธิ์ (อะเจ้ย...ไม่ใช่ๆอย่าคิดลึก ไอ้ที่ว่าไม่บริสุทธิ์เนี่ย คือใจตะหาก )

                          
ถ่ายกับเพื่อนร่วมรุ่น 105...ในชุดสีขาวล้วน (งานกำหนดให้บัณฑิตใส่ชุดสีขาวเท่านั้น^^)




     ในงานก็มีการแสดงของน้องๆที่สื่อให้เห็นถึงความผูกพันที่มีกันมาและอวยพรพวกเราที่เรียนจบ ... 
บรรดาเพื่อนๆก็พาทั้งกิ๊ก ทั้งกั๊ก ทั้งแฟน และแควนๆมาเปิดตัว หันซ้ายก็มีคู่ หันขวาก็มีคู่ ตูละอิจฉา ไม่มีมาอวดเหมือนใครเขาอ่ะ TT^TT

                งานนี้ก็เลยได้แต่ถ่ายรูปกับแฟนคนอื่นเขาแก้ขัดไปพลางๆก่อน  ไว้มีเป็นของตัวเองเมื่อไหร่แล้วจะใช้ของตัวเอง ฮ่าๆ


กว่าจะเลิกงานได้ก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน ชักภาพ แอคท่ากันจะเมื่อยตุ่ม...
เฮ้อ....ถึงจะเมื่อย แต่ก็มีความสุข เพราะเป็นวันสำคัญของชีวิตนี่นา...

                วันที่เราได้เป็นบัณฑิตใหม่...กลับสู่แผ่นดินเพื่อแทนคุณแผ่นดิน...ภูมิใจจัง ^^

       อันดามัน