วังอสุรา

ลำดับตอนที่ #1 : พูดคุย

พูดคุย

นิยายเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากการที่เราชอบดูหนังฝรั่ง
แล้วเห็นรถม้าหรูๆๆ ไฮโซๆ สีขาว โบราณๆ
เคยคุยกับเจ้านายและเเม่ว่า ประเทศไทยนี่เขาให้นั่งรถม้าไหม ?
ไม่เอารถม้าเเบบที่ลำปางนะ จะต้องเป็นรถม้าสีขาวหรูๆ เเบบวิคตอเรียน
มีกฎหมายห้ามไหม ถ้าจะซื้อรถม้ามาใช้
แล้วจะต้องปฏิบัติตามกฏจราจรแค่ไหน จะต้องชิดเลนซ้ายหรือเปล่า
เราก็ไปหา พรบ.เลย เตรียมเข้เน็ตหาซื้อรถม้า ราคาประมาณสองเเสนเเนะ ถูกจัง
พ่อก็รีบเบรกเลย บอกว่าเเล้วใครจะตามเก็บขี้ม้า
แล้วจะเอาหญ้าที่ไหนให้มันกิน
แป่ววววว ฝันสลายเลย กลายเป็นปมนับเเต่นั้นมา
(พอมีแฟนก็บอกแฟนว่าอีกหน่อยซื้อรถม้า ให้เค้านะ พาเค้านั่งด้วย ฮือๆ)

วันเวลาผ่านไป
วันหนึ่งเราโดนเอาไปปล่อย ที่ถนนเจริญกรุงครั้งแรกในชีวิต
เราเคยไปที่นั่นครั้งแรกในชีวิต และรู้สึกเหมือนระลึกชาติได้ // ฮา

จริงๆ เราไม่ค่อยชอบศิลปะของทางภาคกลางเท่าไหร่เลย
เราชอบของจีน ล้านนา กัมพูชา แล้วก็ยุโรปเลย ฮ่าๆ
แต่การที่ได้เห็นถนนเจริญกรุงครั้งนั้น
เเล้วก็รู้ สึกว่ากรุงเทพในอดีตมันสวยมากๆ เลยนะ
ความสวยแบบนั้นยังหลงเหลืออยู่ตามตึกรามบ้านช่องสองข้างทาง
ถ้าเป็นสมัยรัชกาลที่ 5  มันคงจะสวยมากๆ
มีรถม้าเเล่นผ่านไปมา (หรือเปล่า ?)

แล้วทีนี้จินตนาการวัยเด็กมันก็กลับมา
คน ไทยรวยๆ สมัยนั้นเขาใช้รถม้าแบบยุโรปกันไหมนะ ?
พอไปหาข้อมูลในเน็ต ไม่เห็นมีใครใช้กันเลย...แป่วววว
ส่วนมากจะเป็นรถม้าเเบบที่ไม่ สวยๆ เเข็งๆ สี่เหลี่ยมๆ
แต่เอาเถอะ ถ้าพระเอกเรารวยซะอย่าง....
ก็คงจะสั่งมาจากเมืองนอกให้เอามาส่งก็ได้ใช่ไหม ฮ่าๆๆ

เราเขียนนิยายเรื่องนี้ค้างไว้แค่บทนำ เเล้วก็เขียนต่อไม่ได้
อาจจะเพราะเราไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับภาค กลางเลย

จนวันหนึ่ง บก.ที่ สนพ. โซฟา ก็มาชวนทำนิยายย้อนยุค
เราก็นึกถึงต้นฉบับค้างเติ่งเรื่องนี้
เราก็ฮึดสู้ขึ้นมา ช่วงนั้นโชคดีที่มีละครของศรรามกำลังออนแอร์
เรื่องลูกทาส ที่ศรรามใส่โจงกะเบนกับสูท
นี่มันคาแรกเตอร์ในฝันชัดๆ
ต้องขอบคุณศรรามมากๆ ที่ทำให้เรามโนนิยายเรื่องนี้จนจบ
มีเรี่ยวเเรงฮึดสู้ที่จะค้นกว้า ข้อมูลของชาวบางกอกยุค ร.5
จนสำเร็จเป็นนิยายเรื่องนี้ ฮึ่ยๆๆ

ปล. สองสามวันนี้มา
แอบเศร้านิดหนึ่ง ตรงที่ไปค้นเน็ตเเล้วมีคนบอกว่า
ผลงานเรื่องนี้ลอกจากโดมทองมา
ทำไมคนจะต้องคิดว่าเราไปลอกมาด้วย
การที่จินตนาการของ เรามันไปตรงกับนิยายของคนอื่น
มันเรียกว่าลอกเลยหรอ ?
มันมีอะไรทีเ่หมือนอ่ะ
นิยายมันเป็นแนวโกธิค มีปราสาท มีผู้ชายหล่อๆ
พล็อตโกธิคมันก็มีแค่นี้อยู่เเล้ว
หรือว่า เพราะมีรถม้าเหมือนกัน มีวิญญาณในรถม้าเหมือนกัน ?
แค่นี้ก็เรียกว่าลอกเเล้วหรือ ?
คนเขียนคอนเฟิร์มว่าไม่ได้ลอกนะคะ
หากได้อ่านเนื้อหา เเล้ว ไม่มีประโยคไหนเหมือนกัน พล็อตก็ไม่เหมือน
เรื่องของเราออกแนวเพ้อฝันจินตนาการวัยสาว 

 อยากให้มีท่านชายหลอ่ๆ พามานั่งรถม้า ไปเที่ยวปราสาทเท่านั้นเอง = =
สงสัยตรงไหนมาคุยกันได้นะคะ