บทกวีของนางฟ้าสีน้ำเงิน

ลำดับตอนที่ #37 : หมายปองดอกฟ้า

หมายปองดอกฟ้า
นามปากกา กุหลาบน้ำเงิน
ข้าพเจ้าและทหารกลุ่มหนึ่งได้เดินทางไปทางนครตอนเหนือ เพื่อออกตามหาราชินีตาสองสีที่ถูกชายต่ำศักดิ์ลักพาตัวไป

ระหว่างทาง ข้าพเจ้าได้พบกับคนเก็บกวาดขยะ เขาได้เอ่ยคำใบ้เป็นบทกวีปริศนา

ข้าพเจ้าจึงได้บันทึกไว้ ณ ที่แห่งนี้

 



๐อันตัวข้า เป็นคน เก็บขยะ

เคยพบปะ ชายลึกลับ ผู้มีรัก

เขาเร่ร่อน รอนเเรมเหงา แสนเศร้านัก

ด้วยใฝ่สูง เกินศักดิ์ รักดอกฟ้า

๐เขาสิ้นหวัง วอนขอ ต่อพ่อค้า

ปรารถนา ยาพิษ คิดเข่นฆ่า

หวังดับดิ้น สิ้นชีพตน ใต้ภูผา

ประชดฟ้า ด่าผืนดิน ด้วยขุ่นเเค้น

๐ป่านนี้เขา คงหลับใหล ในโลกหม่น

สิ้นตัวตน หมดวิญญา ข้าโศกแสน

จึงบรรเลง เพลงเศร้า เล่าความแค้น

แด่ผู้ช้ำ ย้ำแก่นกรวง แห่่งรักเอย