Magic Book Ep 17.2 : บันทึกลับ ยัยแม่มด

[บริเวณหน้าบ้านของฉัน เค้ายังคงกอดฉันอยู่ ]เอาแหล่่ะ ถือว่าฉันยังโชคดีนะ ที่ตานั้น เลือกที่จะรับที่ฉันเป็นฉัน ... "ซะที่ไหนล่ะ [ยูโนกล่าว]" // ยูกิ : นี่หมายความว่าไงยะ [ฉันเงิยหน้าขึ้นไปมองหมอนั้น หน้าของฉันห่างกับหน้าของตานั้นไม่เกิน 1 คืบ] ยูโน : อื้มมมม.....ยังไงดีล่ะ [ปล่อยฉันแล้วตาบ้า...] ยูโน:ฉันขอ กอดเธออีกนิดได้นะ.... [สิ้นเสียงของตาหน้าเต้าหู้ฉันก็ยอมแต่โดยดีและเอนหัวไปซบที่อกของเค้า]