Hacker games :: พระเจ้าจะส่งผมไปไหนก็ช่างขอแค่มีคอมก็พอ

สถานะ : รีไรท์

ผมไม่รู้ว่าการเป็นแฮกเกอร์อันดับหนึ่งในช่วงเวลาข้ามคืน

จะเก่งในสายตาคนอื่นขนาดไหน

ผมรู้แค่ว่า หากยอมแพ้ ผมมันก็แค่ไอ้ขี้ขลาดตาขาวคนหนึ่ง

..............................

เสียงนั่นอีกแล้ว

....................

ทุกอย่างที่เกิดขึ้น...มันคือความฝัน...อย่างนั้นหรอกหรอ

..........

ล้อกันเล่นหรือไง!?

ปัจจุบันมีคนตกงานหลายแสนคน

 ผมเกลียดตัวเลขบอกคุณภาพของคนหนึ่งคน เพราะมันเคยทำลายชีวิตของหลายๆ คนพร้อมกันในปีเดียว 

บอกไว้ก่อนผมไม่ได้เก่งเลิศเลอที่สามารถเป็นภาพน่าจดจำสำหรับใครหลายๆ คน ผมมีความฝันอยากจะเป็นแพทย์ แต่ทว่ากลับถูกตัวเลขนั่นกลบความฝันให้ดำดิ่งไปยังส่วนที่ลึกที่สุด

ตั้งแต่ที่คุณยายเสียไป ผมตัดสินใจลาออกจากโรงเรียนตั้งแต่อายุ 17

แล้วหันมาสู้ชีวิตกับเจ้าคอมโง่ๆ เครื่องเก่าซึ่งตั้งไว้เป็นเวลาหลายปี โชคยังดีที่มันใช้งานได้ตามปกติ เพียงแค่อืดอาดไปสักหน่อย

ขณะนั้นผมเริ่มด้วยการศึกษาครู่มือการเขียนโปรแกรมในหนังสือมือสอง บอกตามตรงว่าชอบที่เวลาตัวได้นั่งหน้าคอม มันเหมือนได้เป็นตัวของตัวเอง ผมสามารถทั้งด่า หรืออะไรก็ช่าง มันไม่เคยโต้กลับสักครั้ง นี่แหละเหตุผลที่ผมเริ่มผูกพันกับเจ้าคอมโง่ๆ นี่มากขึ้นเรื่อยๆ

พอมารู้ตัวอีกที...ตัวเองก็ก้าวเข้ามาในโลก IT เสียแล้ว