3 2 1 0.001 INFINITY. ขอบคุณครับท่านเทพผู้โดดเดี่ยว คุณช่วยสร้างโลกนี้ขึ้นมาใหม่

div>(c)              Chess theme 

เรื่องราวทั้งหมด มันเริ่มที่คำว่า 0.001 อินฟินิตี้   

3 2 1 0  

"โลกได้แตกสลายแล้ว /ศูนย์...จุดศูนย์ศูนย์ศูนย์หนึ่ง อินฟินิตี้" 

คำพูดต่อท้ายของหญิงสาวทำให้โลกไม่พบจุดจบ แต่ถูกแบ่งเป็นสองส่วน

เสี้ยวหนึ่งไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิต อีกเสี้ยวหนึ่ง มนุษยชาติยังคงหลงเหลือ

พระเจ้าลงโทษเธอที่ทำแผนของเขาพัง โดยการส่งเธอไปจองจำที่โลก ในส่วนที่ไม่มีแม้แต่หญ้าสักต้นขึ้นน่ะ

3 2 1 0...0.0001 INFINITY

THANKYOU U RECREATE THE WORLD

"เราทิ้งความรู้สึกของตัวเองไปแล้ว เพราะเรารู้สึกทรมาน

ในอีกเสี้ยวหนึ่ง ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดหลงเหลือ มีเพียงความมืดและความเงียบงันที่กลืนกิน"

"เราเลยเลือกที่จะทำลายความรู้สึกเราทิ้ง เพราะถ้าไม่ทำลาย เราคงจะทนไม่ไหวฆ่าตัวตายไปก่อน

เราทำลาย เพราะเราจะได้ไม่เหงา เราจะได้ไม่เศร้า ไม่รู้สึกหวังให้เราพ้นจากสถานที่นั้น"

"แต่พอนานเข้า เราก็คิด ว่ามันก็ไม่ได้ต่างจากการที่เราตายไปแล้ว"   

"เป็นความเจ็บเพียงชั่วคราวเดี๊ยวคุณก็หาย"

"การสูญเสียไม่ใช่ความเจ็บชั่วคราว แม้เราจะทำเป็นไม่รู้สึก แม้เราจะคิดว่าเราไม่รู้สึกแล้ว

แต่ภายใน ความเจ็บปวดนั้นฝังรากลึกถึงแก่น ดูดซับอารมณ์ความรู้สึกที่ข้นคลั่กเอาไว้ รอเพียงเวลาจะทำให้เราตระหนักถึง"

"ทำไมมนุษย์ต้องพูดอะไรเข้าใจยาก เราไม่ได้สร้างให้คุณฉลาดกว่าเราเสียหน่อย"

"ผมโง่งมกว่าท่านเป็นเรื่องจริง แต่ผมมีสิ่งที่ท่านไม่มี 'ความรู้สึก'"

หญิงสาวขยับยิ้ม ถูกของเขา เธอแสร้งทำเป็นดีใจ เสียใจ 

ทั้งที่ความจริงข้างในนั้นกลวงโบ๋เหมือนตรงกลางแกนกระดาษทิชชู่เปื่อยๆนั่นล่ะ

คุยกับคนเขียน. 

เป็นเรื่องราวที่เน้นเขียนเชิงผสมกับความรู้สึกฟุ้งๆ บอกไม่ถูกค่ะ 

เรื่องราวเกี่ยวกับคุณพระเจ้าที่ไร้ความรู้สึก กับคุณมนุษย์หนุ่มๆที่คอยสอนและถูกเธอดูแล  

อยู่ดีๆพลอตลางๆก็ผุดขึ้นในหัวเลยเขียนออกมาไว้ก่อน ไม่รู้ว่าจะอัพได้เท่าไหน เพราะฉะนั้นเรื่องนี้อาจมีการดองแน่นอนค่ะ

เรื่องที่ไรต์อัพประจำคือเรื่องจักรพรรดินี กะจะขุนเรื่องนั้นให้จบก่อน ฮึบบบบ . 

สุดท้าย ขอบคุณสำหรับการติดตามและทุกกำลังใจค่ะ