"ฉันเป็นโอเมก้า สายพันธุ์ที่ต่ำที่สุดของปีรามิด"
"และก็ได้ทำเรื่องที่ถือได้ว่าสุดโต่งที่สุด เพราะฉันปรากฎตัวในการประชุมของสี่มาเฟียในสภาพที่เอิ่ม...พึ่งผ่านการฮีทมา"
"โอเมก้าอย่างฉันดันเป็นคนสำคัญในการทำลายศัตรูของสี่แฟมิลี่ และงานลั่นระฆังวิวาห์ของสองแฟมิลี่อีกต่างหาก"
"รู้ไหมว่าผลงานเหล่านั้นฉันแลกมาด้วยอะไร"
"ตัวตนของฉัน 'อนาสตาเซีย สโตน' กลายเป็นคนตาย
เหลือเพียง 'นาตา ไพรน์' เด็กสาวกำพร้าที่ถูกไพรน์แฟมิลี่รับไปเลี้ยง"
"พ่อแม่บุญธรรมน่ะเหรอ เพื่อนรักสองคนที่ฉันทำให้พวกเขาแต่งกันได้ไงล่ะ
อื้อ ฉันกลายเป็นเด็ก ในขณะที่คนอื่นแก่ลงเรื่อยๆ ฉันโตเมื่อไหร่ ขาพวกเขาข้างหนึ่งก็ก้าวเข้าโลงไปแล้ว"
"ฉันเกิดมาอยู่ในโลกที่เรียกว่า โอเมก้าเวิรส์"
"ฉันมีเพื่อนสนิทสองคน เราสามคนเป็นลูกของบอสมาเฟียต่างแฟมิลี่
พวกเขาเป็นอัลฟ่ากันหมด
ส่วนตัวฉันเป็นเพศที่หาได้ยากที่สุด และอยู่ต่ำที่สุด โอเมก้า"
"ที่พวกเขาไม่รู้คือฉันเป็นโอเมก้าพันธุ์พิเศษ
โอเมก้าที่สามารถฆ่าอัลฟ่าได้เพียงพริบตา แลกกับเวลาชีวิตที่จะย้อนหลังกลับไป"
คนอื่นโตกันจนสร้างครอบครัวมีลูกกันแล้ว ฉันยังเป็นเด็กน้อยถูกจับแต่งตัวกระโปรงลูกไม้อยู่เลย ให้ตายเถอะ
BELOVED OMEGA
"เธอเสียสละเพื่อพวกเรา แฟมิลี่ทั้งสี่มามากแล้ว"
"กับแค่ผลัดกันปกป้องและเลี้ยงดู มันจะยากอะไร"
ใครบอกกันว่าไม่มีมิตรแท้ในหมู่มาเฟีย ฉันเถียงหัวชนฝาอยู่หน้าหลุมศพพวกเขาเลยเอ้า
"ยุคสมัยใหม่นี้ ฉันจะปกป้องพวกเขา...และแฟมิลี่ของพวกนายเอง
อื้อ ด้วยร่างจ้อยร้อยและเป็นโอเมก้าพันธุ์พิเศษของฉันนี่ล่ะ"
ฉันเห็นจอร์จกำลังถูกจับให้นั่งแถมด้วยปืนพกที่โดนจ่ออยู่ตรงขมับ
ส่วนแองเจก็น้ำตานองหน้าจับปากกาในมือที่จำต้องจดลงใบสัญญาเสียแน่น
พอมองกลับมาที่ตัวเองก็เห็นว่ามัวแต่เห็นใจคนอื่น สภาพฉันนี่ล่ะแย่ที่สุด
บอสของสี่แฟมิลี่มองฉันด้วยแววตาที่หลากหลาย ถ้าพูดง่ายๆก็คือ
บอสคนนั้นเป็นพ่อของจอร์จ นั่นก็พ่อของแองเจ นั่นก็พ่อฉัน ส่วนนู่นก็พ่อของเจ้าสารเลวแอชตันที่จ้องฉันตาถลนเหมือนเห็นผี
"รหัสผ่านของโสมคแฟมิลี่ ศัตรูที่พวกคุณกลัวนักหนา คือ 237016289"
"หวังว่าคุณจะรักษาสัญญามิสเตอร์ไพรน์
อัลฟ่าเพื่อนรักของฉันสองคนนี้จะแต่งงานกัน โดยที่คุณไม่สามารถก้าวก่ายได้
ไม่ว่าจะในฐานะพ่อ หรือ หัวหน้าแฟมิลี่ก็ตาม"
"รักตัวเองเสียบ้าง รักให้มากๆ รักชีวิตตัวเองยิ่งกว่าคนอื่น"
"ถ้าเราถูกล้อม ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ลังเลที่จะหนีเอาตัวรอดคนเดียวแน่" เขายิ้ม
"และฉันจะไม่รั้งเธอเอาไว้เลย"
ต้องเขียนกันไว้ก่อนเลย ว่านิยายเรื่องนี้ ดาร์คมากค่ะ
แต่ก็คิดว่าในบางสถานการณ์ไม่ใช่สิ่งที่เวอร์เกินไปในชีวิตจริงเพียงแต่ไม่ค่อยมีนักเขียนจับมาเขียนเท่านั้น
ปกติคนส่วนใหญ่เขียนเรื่องโอเมก้าจะเป็นชายรักชาย แต่ด้วยความที่เรามันสายฮาเร็มชายหญิง ก็ให้นางเอกเป็นญนี่ล่ะค่ะ ฮา
อนาสตาเซียเป็นผู้หญิงที่โชคร้ายค่ะ แบบว่าซวยซัดซวยซ้อนและเธอก็ไม่ใช่คนที่ขาวสะอาดอะไร
และพลอตเรื่องแม้จะอยู่หมวดรักแฟนตาซี แต่เราก็ไม่ใช่พวกที่จะมุ่งแต่เรื่องรักแล้วจบแบบดาษดื่น แค่ทะเลาะแล้วรัก มันไม่ใชช่
เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ยาวแน่นอนค่ะ และพลอตต้องวางไทม์ไลน์ดีๆเพราะเรื่องอายุของตัวละคร T_T
กว่านางจะได้รัก ได้มีความสุขสงบ นางสู้มาเยอะมาก เจ็บมาเยอะมาก
ขอให้อ่านอย่างมีวิจารณญาณกันนะคะ ขอบคุณที่ติดตาม และก็ มีเค้าว่าจะดองเรื่องนี้เช่นกัน วันนี้มู้ดดาร์คอยากหาอะไรเขียน ฮา
ความคิดเห็น