- จงมาเป็นผัวข้าบัดเดี๋ยวนี้ - (YAOI)

(c)                 Chess theme

  

จ้อยคิดว่าการที่ตนเองระลึกชาติได้นั้นไม่ใช่เรื่องดีสักเท่าไหร่นัก 

หลักๆก็เพราะว่ามันทำให้เขาจำรสนิยมทางเพศตัวเองได้ เขาชอบผู้ชาย 

สรวงสวรรค์ของการอยู่ในโลกอดีตมิได้หอมหวานสักเท่าไหร่ ถึงแม้จะมีผู้ชายมากมายสวมใส่แต่โจงกระเบน เป็นอาหารตา 

แต่หากรู้ว่าเขามองแบบลวนลามเช่นนี้ มิแน่ กระพริบตาทีเดียว 

ไอ้จ้อยก็คงได้โดนจับมัดอยู่ที่เสาใต้ถุนบ้านแล้วโดนไม้ฟาดจนหลังแตก 

"จ้อยจ๋า จันทร์อยู่ตรงนี้" เสียงเรียกงุ้งงิ้งจากบนเรือน ทำให้เขาเงยหน้า สบตาเข้ากับนายน้อยจากเรือนปัตทุวัลย์

ตัวขาว หน้าตาน่ารัก ปากแดงแฉล้ม ...ปลุกความเป็นรุกในตัวเขาเสียจนไอ้จ้อยได้แต่กลืนน้ำลาย เขาขยับยิ้มโง่ๆไปให้นายน้อย

เคยได้ยินสุภาษิต หมาวัดมองดอกฟ้า มาบ้าง แต่เขาขอปรับเปลี่ยนเป็น ทาสมองนายน้อย แทนแล้วกัน

"จ้อยเป็นทาสขอรับ ทาสจะตีตัวเสมอนายไม่ได้" "หมายความว่า จะทำตามที่ข้าสั่งทุกอย่างใช่หรือไม่"

เช่นนั้น...พี่จ้อย จงมาเป็นผัวของข้าบัดเดี๋ยวนี้ 

จ้อยจะรู้ไหมหนา ว่านายน้อยตระกูลปัตทุวัลย์ อยากจะกระโจนลงจากเรือน 

ไม่สนศักดิ์หรือจารีตใด และครองรักกับทาสอย่างเขาตราบนานเท่านาน

- ไม่โบยข้าก็เป็นบุญหัว แต่ให้ข้าเป็นผัวนายท่านเช่นนี้ นรกจะกินกบาลข้าหรือไม่ -  (YAOI)

นายน้อยปัตทุวัลย์ตอนเด็กนั้นเล่าแสนบอบบาง ขี้แย น่ารักเสียจนหัวใจไอ้จ้อยละลายนับครั้งไม่ถ้วน

โตขึ้น อย่างไรก็อย่างนั้น เขาเห็นว่านายน้อยก็ยังคงน่ารัก น่ามอง ตัวหอม เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง 

ไอ้จ้อย มึงตาถั่วหรือไง นายน้อยมึงน่ากลัวเสียยิ่งกว่าปีศาจตนใดเสียอีก

เรียนมนตราเรียกภูติผี เห็นร่างบางเช่นนี้แต่ปราบสิงห์ปราบควายได้ด้วยมือเปล่า มึงกำลังถูกร่างอ้อนแอ้นเช่นนั้นหลอก! 

"จ้อยจ๋า จ้อยจ๋า" เขากลืนน้ำลาย มองร่างบางที่ใครบอกว่าน่ากลัวหนักหนา ครวญครางร้องเรียกเขา

นรกกินกบาล ไม้หวายฟาดหลังแตก ไอ้จ้อยตายโหงแน่! เขาบนบานกับพระที่ห้อย ขอให้แคล้วคลาด 

ส่วนคุณจันทร์น่ะหรือ มองผัวที่สุดท้ายก็ได้มาอยู่ในกำมือแล้วจึงขยับยิ้ม...จ้อยมีเขาอยู่

เขาจะไม่ยอมให้สิ่งใดมาทำร้ายผัวสุดที่รักของเขาแน่ หากใครทำร้าย...กูก็จะเอาเรื่องให้มึงตายกลายเป็นศพ

ขอบคุณสำหรับการติดตามและกำลังใจค่ะ

#เคะสายจิต#คุณจันทร์