- แอชตันและแซลลี่ กลับขึ้นหุ่นรบมากู้วิกฤตดาวโลกเดี๋ยวนี้ -

(c)              Chess theme

   

"เฮ้แซลลี่ แฟนเธอมารอแล้ว" ฉันหันไปมองผู้ชายผมดำสวมแว่นที่กำลังกอดอกยืนรอฉันอยู่หน้าห้อง

แอชตันทำหน้าตายตอนฉันไปยืนอยู่ข้างๆเขาแล้วเดินกลับห้องไปด้วยกัน "วันนี้ไปยังไงบ้างล่ะ"

ฉันฉีกยิ้ม "ห่วยแตก ยัยบ้าผมม้วนที่นั่งข้างหลังฉันเอาแต่ขอลอกฉันอยู่ได้" เขาทำเสียง หืมม "ผู้หญิงผมครัวซองค์นั่นน่ะนะ"

ฉันขำพรืด แล้วถามเขากลับว่าวันนี้เป็นยังไงบ้าง "แจ็คกวนฉันจนไม่มีเวลานอน มันน่ะโคตรขี้เก็ก 

เห็นแล้วอยากจะเอาคะแนนที่ได้เยอะกว่าไปปาใส่หน้า ไม่ดิ อยากจะเอาบาสปาใส่หัวมันให้บุบเลย" 

"เก็บกดสุดอะไรสุด!" เขาเสียบกุญแจห้องแต่ไม่ทันที่จะได้เปิดกลอนประตู เสียงสัญญานเตือนภัยก็ดังไปทั่วน่านฟ้า

พวกเราหันมามองหน้ากันทันที "โดดได้ไหม" ฉันถอนหายใจ "ไม่ได้หรอก ฉันเกินกำหนดแล้ว ขืนโดดอีกได้โดนกักบริเวณแน่"

"แกล้งป่วยซิ" "โดนจับได้แน่ นายก็รู้อยู่" แอชตันถอนหายใจ เขาเลือกจะเก็บกุญแจห้องแล้วไปที่ 'ฐานลับ' กับฉัน

ถึงจะดูไม่น่าเชื่อ แต่พวกเราก็เป็นนักขับหุ่นยนตร์รบ มีหน้าที่ปกป้องโลกจากอาชญากรรมและภัยร้ายระดับชาติน่ะ 

ใจฉันเสียไปหมดตอนที่รู้ว่าแอชตันออกไปทำภารกิจระดับพระกาฬ 

เพราะฉะนั้นตอนที่เขาออกมาจากหุ่นรบถึงรีบวิ่งไปกอดเขาเสียเต็มเปา 

"ฉันนึกว่านายจะไม่รอดแล้ว!" "ก็เกือบ..เจ้าแจ็คยื้อฉัน พูดแต่ว่าเป็นหน้าที่ที่จะช่วยประชากรห่าเหวอะไรอยู่นั่น 

ฉันเลยเตะมันแล้วรีบชิ่งมาก่อน นี่ก็เตรียมโดนผู้พันด่าอยู่เนี่ยที่ทิ้งเพื่อนร่วมภารกิจ" 

แอชตันพูดหน้าตาย ฉันตบหลังเขาแล้วส่งเสริมว่าเขาทำดีมาก 

"ฉันดีใจมากที่นายมีนิสัยแบบนี้ ถ้ามีนิสัยแนวพระเอกคงตายไปนานแล้วล่ะ" แอชตันยักไหล่

"ขืนทำตัวแบบนั้นแล้วตายเร็วขึ้นมา ฉันก็ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับเธอน่ะซิ อย่างนั้นไม่เอาหรอก"

ASHTON & SALLY 

 - แอชตันและแซลลี่ กลับขึ้นหุ่นรบมากู้วิกฤตดาวโลกเดี๋ยวนี้ - 

ยังไม่อัพค่ะ เก็บพลอตที่ได้จากเพลงที่แปะ เรื่องนี้เป็นแนวหุ่นรบและคู่รักที่มีนิสัยเข้าขากันได้ดีในเรื่องที่ตัวเองไม่ได้มีนิสัยแนวพระเอก

ขอบคุณสำหรับการติดตามและกำลังใจค่ะ