เราเกลียดท่านคุณสามี

เฮ้อออออ สบายจังน้าาาวันนี้ หญิงสาวเอื้อมมือเพื่อไปคว้าหมอนข้างนุ่มๆที่เธอตั้งไว้ติดกายตลอดในยามหลับ พูดง่ายๆก็คือ เธอติดหมอนข้าง เอ๊ะ ทำไมวันนี้หมอนข้างมันแข็งๆ เดี๊ยวนะๆ หญิงสาวลูบๆคลำๆสิ่งที่ตนคิดว่าเป็นหมอนข้าง อืมมมมม มัดกล้ามใช่ไหมนะ หือ แผงอก เดี๊ยวนะยัยมะลิ ช่วงนี้เธอพัฒนานะยะมีฝันถึงผู้ชงผู้ชาย (เธอคิดกับตัวเอง) ทำไมเหมือนจริงได้ขนาดนี้ "นี่เจ้า จะลูบคลำข้าเพื่ออันใดกัน" เอ้อ เสียงก็สมจริง ใกล้มากด้วย ไม่เหมือนฝันเลยแฮะ เฮ๊ย! จู่ๆ หญิงสาวก็เบิกตาโพลง ตายล่ะ ฉันอยู่ที่ไหน เธอหันมองรอบๆข้างจนสายตาก็ไปประสบเข้ากับชายหนุ่มรูปงาม แต่เหตุไฉนหน้าคุ้นๆ เดี๊ยวนะนี่มันตานั่นนี่ฉันถึงกับเก็บไอผู้ชายบ้านั่นมาฝันเลยเรอะ ไม่นะ ตื่นจากฝันเดี๊ยวนี้ยัย "มะลิ" ตื่นสิๆ "โอ๊ย" เจ็บฉันเจ็บ ไม่ใช่ฝันหรอ ไม่ๆบางที่ฝันอาจจะเสมือนจริงมากก็ได้ เธอล้มตัวลงไปนอน แต่ก็ไม่เป็นผล มะลิขอตั้งสติ เธอค่อยๆลืมตาขึ้นอีกครั้ง ชิบละ นี่ไม่ใช่ความฝันมะลินี่เธออยู่ที่ไหน 

ชายร่างสูงที่ตอนนี้นั่งมองสาวงามข้างๆ อย่างเอือมระอา หึ ข้าแต่งกับเจ้า ก็เพราะฮ่องเต้พระราชทานสมรสไม่เช่นนั้น ข้าคงได้ฆ่าเจ้าตายคามือเป็นแน่ หญิงอะไรชาติตระกูลดี แต่กลับไร้ยางอาย 

-เขียนอะไรไม่เคยสอดคล้อง

-สาระไม่มี เพ้อเจ้อจนงงไปหมด