คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ภายในห้องบอลรูมขนาดใหญ่ของโรงแรม
แกรนด์พาราไดซ์ & สปา
ที่ขึ้นชื่อเรื่องความใหญ่โตและหรูหราที่สุดในบรรดาโรงแรมระดับเจ็ดดาว
กำลังคลาคล่ำไปด้วยผู้คนนับพันชีวิตที่มาร่วมแสดงความยินดีในงานแต่งงานของนักธุรกิจหนุ่มนามว่า
วายุ เศวษภัคดี และสาวสวยนัยต์ตาเศร้า
สลินลดา โชคคาชัย ทายาทคนโตของตระกูล
โชคคาชัย ที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับการผลิตและส่งออกผ้าไหม และผ้าชนิดต่างๆ
“ยิ้มหน่อยสิครับ
เจ้าสาวคนสวยของผม อยากแต่งงานกับผมมากไม่ใช่หรอ” เขาหันมากระซิบกับเธอเบาๆ
เพราะไม่ต้องการให้แขกที่มาร่วมงานได้ยิน
“คุณวายุ” เจ้าสาวคนสวยหันมาตวาดใส่เขาเบาๆ
“ทำไมหรอ เรียกผมทำไม
ผมพูดความจริงนี้”
“คุณก็รู้ว่าลดาแต่งงานกับคุณเพราะอะไร”
หญิงสาวหันไปตอบเขา
พร้อมกับที่พิธีกรบนเวทีเรียกให้ทั้งสองคนขึ้นไปบนเวทีพอดี
“ต่อไปเราขอเชิญคุณวายุ
และคุณสลินลดา บนเวทีด้วยนะครับ”
“ครับท่านแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน
เรามาฟังความรู้สึกของเจ้าบ่าว
เจ้าสาวของเรากันดีกว่านะครับว่าทั้งสองคนรู้สึกอย่างไร”
“ครับ
ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกคนนะครับ
ที่มารวมเป็นสักขีพยานในวันแห่งความสุขของผมกับลดานะครับ ถ้ามีอะไรขาดตกบกพร่องไป ทางเราต้องขอโทษด้วยนะครับ”
“ครับเราได้ฟังเจ้าบ่าวไปแล้ว
ตอนนี้เรามาฟังความรู้สึกของเจ้าสาวกันบ้างดีกว่านะครับ เชิญครับคุณลดา”
“ค่ะ
ลดาก็ขอขอบคุณแขกทุกท่านที่มาร่วมงานในวันนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ”
“แหม่ พูดน้อยกันทั้งคู่เลยนะครับ
ถ้ายังไงเชิญทุกท่านตามสบายเลยนะครับ”
พอลงจากเวที คุณจันทร์นภา ก็เดินเข้ามาหาทั้งคู่ทันที
“ขอบใจมากนะตายุที่ไม่ทำให้พ่อกับแม่เสียหน้า
หนูลดาด้วยนะลูก”
“ไม่เป็นไรหรอกครับแม่
ยังไงผมก็ไม่ทำอะไรให้ตัวเองดูแย่ไปมากกว่านี้หรอกครับ”
“นี่ ไม่ต้องมาประชดประชันแม่เลย
พาน้องไปต้อนรับแขกซะ เดี๋ยวจะได้ฤกษ์ส่งตัวแล้ว”
“ผมนี่อดใจรอแทบไม่ไหวเลยครับแม่
จะได้เมียทั้งที”
“นี่ ตายุพูดอะไรอย่างนี้ ไปเลย
พาน้องไปเลย แม่ไม่คุยด้วยแล้ว”
“ครับแม่ ไปครับน้องลดา เราไปต้อนรับแขกกันดีกว่า
ทุกคนจะได้รู้ว่าเราแต่งงานกันเพราะความรักไม่ได้ถูกบังคับ ช่วยพี่วายุแสดงละครหน่อยนะครับที่รักของพี่”
“นี่คุณวายุไม่ต้องมาประชดลดาหรอกค่ะ
ลดารู้ค่ะว่าอะไรเป็นอะไร ต้องทำตัวยังไง”
“ก็ดีรู้ตัวก็ดี
แล้วอย่าลืมทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีด้วยก็แล้วกัน”
ห้องหอ เวลา 22.00 น.
คู่บ่าวสาวนั่งอยู่บนพื้นเพื่อรับพรจากผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายที่มาร่วมส่งตัวบ่าวสาวภายในห้องสวีทของโรงแรมที่ถูกจัดเตรียมไว้
“ตายุ
ต่อไปนี้เรามีครอบครัวของตัวเองแล้วนะ ดูแลหนูลดาให้ดีนะลูก
อะไรที่ไม่พอใจหรืออะไรที่มันไม่ดีแม่ขอให้ลูกมองข้ามมันไปนะลูก รักษาชีวิตครอบครัวของเราให้ดีนะลูก”
คุณจันทร์นภาเอ่ยให้พรกับลูกชายและลูกสะใภ้เป็นคนแรก
“คุณวายุค่ะ น้าขอฝากน้องด้วยนะคะ
ยัยลดานะเป็นคนดื้อเงียบ ถ้ามีอะไรที่คุณวายุไม่พอใจน้าขอให้คุณใจเย็นๆคุยกับยัยหนูก่อนนะคะ
ส่วนหนูนะลูกลดา แม่ขอให้หนูทำตัวเป็นภรรยาที่ดี ดูแลสามี
หนักนิดเบาหน่อยก็ขอให้อภัยกันนะลูก” คุณวารุณีเอ่ยบอกกับลูกเขยและลูกสะใภ้
“ใครมีอะไรจะคุยกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวอีกหรือเปล่าจ๊ะ
ถ้าไม่มีแล้วจะได้ให้บ่าวสาวพักผ่อนกันเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
“มีหลานให้ผมอุ้มไวๆนะครับพี่ยุ
ผมรอเลี้ยงหลานอยู่นะ นะครับน้องลดารีบมีหลานให้พี่อุ้มเร็วๆนะ” ธนงค์ เอ่ยบอกพี่ชายและพี่สะใภ้เรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนได้เป็นอย่างดี
ก่อนที่ทุกคนจะทยอยออกจากห้องไป
พออยู่ในห้องกันสองคน สลินลดาก็เกิดอาการประหม่าขึ้นมาทันที
“เออ...คุณวายุจะ...จะอาบน้ำก่อนหรือจะให้ลดาอาบก่อนคะ” เอ่ยถามเขาเสียงตะกุกตะกัก
“เธออาบก่อนเถอะ
แต่ถ้าออกมาแล้วไม่เจอฉันไม่ต้องแปลกใจนะ
ฉันไม่อยากอยู่ร่วมห้องกับผู้หญิงขายตัวอย่างเธอหรอกนะ จำไว้”
“เผี๊ยะ...
คุณจะดูถูกลดามากเกินไปแล้วนะคะ
ลดาจะบอกอะไรคุณเอาไว้นะว่าลดาเองก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับคุณหรอกนะ”
“มันจะมากไปแล้วนะสลินลดา
เธอมีสิทธ์อะไรมาตบหน้าฉัน แล้วฉันดูถูกเธอตรงไหน ก็เธอขายตัวเองมาใช้หนี้พ่อแม่ฉัน
ทำให้ฉันต้องมาแต่งงานกับเธอ ทั้งๆที่ฉันก็มีคนรักอยู่แล้ว”
“ลดาไม่ได้ขายตัว
คุณป้าท่านต้องการให้ลดาแต่งงานกับคุณเองต่างหาก
ลดาไม่ได้คิดจะใช้หนี้ด้วยวิธีนี้หรอกค่ะ ลดากับครับครัวก็มีศักดิ์ศรีเหมือนคุณนั่นแหล่ะค่ะ
ส่วนคุณที่มีคนรักอยู่แล้วลดาก็ขอโทษด้วยที่เรื่องมันเป็นแบบนี้
แต่ลดาบอกได้เลยว่าลดาไม่ได้ตั้งใจ”
“พอ...ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวของเธอหรอกนะ
จะอาบน้ำก็ไปอาบซะ คืนนี้ฉันคงไม่อยู่ใช้บริการเธอหรอกนะ ฉันมีนัดกับดารา
คงไม่ต้องบอกนะว่าเราจะไปไหนกัน”
“เชิญตามสบายเลยค่ะ
ลดาเองก็ไม่ได้อยากจะนอนกับคุณหรอกค่ะ จะไปไหนก็ไปเลยค่ะ ลดาจะไปอาบน้ำนอนแล้ว
เหนื่อยมาทั้งวันไม่มีแรงมาสู้รบปรบมือกับคุณหรอกค่ะ ขอตัวนะคะ” พูดจบก็หันหลังเดินเข้าห้องน้ำไปทันทีปล่อยให้วายุยืนโมโหอยู่คนเดียว
“ฝากไว้ก่อนเถอะ ฉันก็ไม่อยากอยู่นักหรอก”
ว่าแล้วก็เดินออกจากห้องไปทันที
...........................................................
ขอให้อ่านอย่างมีความสุขนะคะทุกคน
ติดตามและเป็นกำลังใจให้ไรท์กันไปนานๆนะคะ
ใครสนใจ E-BOOK ตามไปได้นะคะ
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น