คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 4/2
ขณะที่วายุและสลินลดาต่างหลงล่องลอยอยู่ในห้วงเสน่หาโทรศัพท์ของวายุที่วางอยู่ข้างหัวเตียงก็ส่งเสียงดังขึ้นมาทำลายห้วงอารมณ์เสน่หาระหว่างชายหญิงของทั้งสอง
วายุรีบปล่อยแขนของหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างเป็นอิสระเพื่อเอื้อมหยิบโทรศัพท์
เมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่หน้าจอเขาก็รีบปล่อยหญิงสาวร่างบางที่เขาเพิ่งจะปรนเปรอความสุขทางร่างกายให้แก่เธอแล้วเดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียงทันที
ฝ่ายสลินลดาเมื่อเป็นอิสระและหลุดพ้นจากอารมณ์เสน่หาก็กระเด้งตัวจากเตียงนอนแล้วรีบหยิบเอาผ้าขนหนูที่วายุปลดออกแล้วโยนลงมาข้างเตียงมาห่อหุ้มร่างกายและวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที
“เฮ้อ...เกือบไปแล้วยัยลดาเอ๋ย”
หญิงสาวใช้เวลาอยู่ภายในห้องน้ำเกือบ20นาทีเมื่อเปิดประตูออกมาก็เห็นวายุนั่งรออยู่ปลายเตียง
“รีบเก็บของของเธอซะ
คุณพ่อ คุณแม่รออยู่ที่บ้าน”
“ค่ะ”
หญิงสาวรีบเก็บของโดยที่ไม่หันมามองวายุเลยสักนิด เธอยังรู้สึกว่าตัวเองยังหนาวๆร้อนๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้
จึงไม่กล้าที่จะมองหน้าวายุ เมื่อเก็บของเสร็จเรียบร้อยทั้งสองก็ลงมาขึ้นรถของวายุที่จอดรอรับอยู่หน้าโรงแรมแล้วมุ่งตรงสู่คฤหาสน์หลังใหญ่บนเนื้อที่กว่า20ไร่กลางกรุงของตระกูลเศวษภัคดี
“มาถึงกันแล้วหรือลูก
มาหนูลดารีบเข้าบ้านกันก่อนดีกว่า”
คุณจันทร์นภาที่ออกมารอต้อนรับลูกสะใภ้อยู่หน้าบ้านบอกกับทั้งสองก่อนที่จะเดินเข้าไปจูงมือของลูกสะใภ้แล้วเดินเข้าไปภายใน
เมื่อเดินมาถึงห้องนั่งเล่นหญิงสาวก็พบกับคุณวาธินที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์รออยู่ก่อนแล้ว
“สวัสดีค่ะ
คุณลุง” สลินลดายกมือไหว้คุณวาธินทันทีที่หันมา
“จ๊ะ
ไหว้พระเถอะลูก”
“ต่อไปไม่เรียกคุณลุงแล้วนะจ๊ะ
ต่อไปเรียกคุณพ่อ คุณแม่นะลูก หนูเป็นคนในครอบครัวของเราแล้วนะลูก”
คุณจันทร์นภาแย้งทันทีที่ผู้เป็นสามีพูดจบ
“ค่ะ คุณพ่อ
คุณแม่”
“แหม่
คล่องปากเหลือเกินนะ เรียกซะเต็มปากเต็มคำเชียว”
วายุที่เดินเข้ามาทีหลังได้ยินหญิงสาวเรียกพ่อ แม่ของตนก็ให้รู้สึกไม่ชอบใจมากขึ้น
“แกนั่นแหละเงียบไปเลยตายุ
จะไปไหนก็ไป แม่จะพาน้องไปดูห้องนอน” พูดจบก็หันมาคุยกับสลินลดาต่อ
“แม่ให้พวกแม่บ้านจัดห้องไว้ใหม่แล้วนะลูก แม่ว่าหนูต้องชอบแน่ๆเลย
เดี๋ยวเราขึ้นไปดูห้องหนูกันนะลูก”
แล้วก็จูงมือหญิงสาวเดินขึ้นชั้นสองของคฤหาสน์หลังโตไปโดยไม่สนใจลูกชายที่ยืนกระฟัดกระเฟียดอยู่ด้านหลังแม้แต่น้อย
“คุณพ่อดูสิครับ
คุณแม่ไม่สนใจผมเลย” เมื่อผู้เป็นแม่ไม่สนใจ ก็หันหน้าไปหาผู้เป็นพ่อทันที
“แกคงต้องทำใจแล้วละ
พ่อว่าแกคงจะตกกระป๋องแล้วละ”
ผู้เป็นพ่อพูดจบก็เดินหัวเราะออกไปจากห้องนั่งเล่นทันทีปล่อยให้วายุยืนหัวเสียอยู่เพียงคนเดียว
สักพักก็เดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
คุณจันทร์นภาเมื่อได้ยินเสียงเครื่องยนต์ที่จำได้ดีว่าเป็นเสียงรถยนต์คู่ใจของลูกชายคนโตก็เดินมายืนดูที่หน้าต่างบานใหญ่
แต่ก็เห็นเพียงท้ายรถที่พ้นประตูรั้วออกไป
วายุที่ขับรถออกมาข้างนอกด้วยความเร็ว
เขาก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนดีจึงตัดสินใจกลับมาที่คอนโดส่วนตัวที่ซื้อไว้ใช้เป็นที่พักผ่อนเวลาที่ไม่อยากกลับบ้าน
หรือเวลาที่ไปเที่ยวกับบรรดาเพื่อนๆ ห้องชุดสุดหรูที่อยู่ที่ชั้น30
ทำให้สามารถมองเห็นวิวเป็นบริเวณกว้าง
เมื่อมองออกไปด้านนอกผ่านกระจกบานใหญ่ทำให้วายุได้เห็นภาพการจราจรที่แสนจะติดขัดในเมืองหลวงของประเทศที่มีรถรามากกว่าถนนหนทาง
ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลาเกือบ 11.00 น.
แต่รถที่สัญจรไปมาก็ไม่ได้ลดลงเลย
เขาตัดสินใจกลับเข้าไปนอนต่อภายในห้องนอนเมื่อไม่รู้จะทำอะไร
เพราะนี้ก็สายมากจนไม่อยากไปทำงาน
พอล้มตัวนอนลงบนเตียงขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางห้องภาพความใกล้ชิดสนิทเสน่หาระหว่างเขากับสลินล-ดาก็ไหลเวียนเข้ามาในความคิด
ภาพผิวขาวเนียนละเอียดลออตาที่เขาได้สัมผัสว่ามันนุ่มมือแค่ไหน
จุมพิษที่เขาได้รับมันหวานล้ำจนเขาไม่อาจลืมได้
กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวของหญิงสาวที่ยังติดอยู่ที่ปลายจมูกของเขา จนเขาต้องสะบัดศีรษะเพื่อขับไล่ความทรงจำที่เพิ่งผ่านมา
“แกคิดอะไรของแกเนี่ย
ลืมเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้ยุ ลืม แกมีดาราอยู่ทั้งคนนะ ลืม”
วายุบอกกับตัวเองซ้ำๆว่าให้ลืมภาพความเสน่หาที่เพิ่งเกิดขึ้นกับเจ้าสาวนอกหัวใจ แล้วตอกย้ำกับตัวเองว่าคนที่อยู่ในหัวใจคือดาราพรหญิงสาวที่เขาคบหามาได้หลายปี
แม้ว่าบิดามารดาจะไม่ค่อยปลื้มหญิงสาวเท่าไรนักเพราะเธอเป็นดารานั่นเอง
‘พี่ยุอย่าลืมนะคะว่าพี่ยุจะรีบหย่าจากผู้หญิงคนนั้นเร็วๆ’
‘ครับพี่สัญญา
พี่จะทำทุกอย่างที่จะทำให้ผู้หญิงคนนั้นออกไปจากชีวิตของเราสองคนให้เร็วที่สุด’
‘ค่ะ
ดาราจะรอนะคะ’
ถ้อยคำที่เคยสัญญาไว้กับคนรักดังก้องอยู่ในความทรงจำ
ผู้หญิงที่ชื่อสลินลดาจะไม่มีวันมีความสุข เขาจะทำให้เธอได้รู้ว่าการแต่งงานกับเขาจะทำให้หญิงสาวไม่มีวันมีความสุข
ในเมื่อเขาและคนที่รักไม่มีความสุขผู้หญิงคนนั้นก็ไม่สมควรมีความสุขเช่นกัน
“สลินลดา
ฉันจะให้เวลาเธอทำใจ ก่อนที่เธอจะได้รู้ว่าการแต่งงานกับฉันเธอจะหาความสุขไม่ได้
ในเมื่อฉันกับดาราไม่มีความสุข เธอก็ไม่สมควรที่จะมีความสุขอีกต่อไป”
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น