+* จดหมายรักถึงตัวเอง *+

ถึง......เธอผู้เป็นที่รักยิ่งของฉัน

                ฉันไม่เคยนึกเลยว่าจะได้เขียนจดหมายถึงตัวเองเช่นนี้  เพราะฉันเองก็ไม่ค่อยได้เขียนจดหมายถึงใครมากนัก อย่าว่าแต่จดหมายรักเลย  จดหมายธรรมดาก็ไม่ค่อยได้เขียนสักเท่าไร  แต่คงเป็นเพราะฉันได้อ่านกระทู้จดหมายรักถึงตนเองจากในเวปๆหนึ่ง  ซึ่งน่นก็จุดประกายให้ฉันได้นึกถึงตัวเองบ้าง

                เราอยู่ด้วยกันมา 16 ปีกว่าแล้วสินะ  อายุแค่นี้สำหรับฉันแล้ว มันน้อยนิดเหลือเกิน  ยังมีสิ่งอีกมากมายให้ฉันต้องเรียนรู้ ศึกษา ทำความเข้าใจ   ตลอดเวลาที่ผ่านมา  อยากบอกเธอนะว่า "ฉันดีใจ" ที่ฉันและเธอได้มาอยู่ร่วมกันทั้งกายและใจ  เกิดเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง  อืม.......สำหรับฉันแล้ว  ฉันว่าเธอฉลาดพอตัวนะ  อาจจะไม่ฉลาดเท่าคนอื่น  แต่สำหรับฉันแล้ว  เธอสมองดีมากเลย  เธอรักการเรียนรู้สิ่งต่างๆที่แปลกใหม่  รักการอ่านหนังสือ  ตั้งใจเรียนเพิ่มขึ้นมาโดยตลอด (เธอบอกฉันเสมอว่า คราวหน้า  ฉันจะต้องตั้งใจเรียนให้มากกว่านี้ แค่นี้ไม่พอหรอก  มันน้อยไป)  แม้ว่าบางครั้ง  เธออาจจะใจร้อน  ต้องการให้งานออกมาเรียบร้อยมากๆ  อยากให้งานทั้งหมดเสร็จเร็วๆ  ทั้งหมดนี้ก็เพื่อฉัน  เพื่อให้ใจอย่างฉันได้พักผ่อนใช่มั้ย 

เวลาฉันได้เห็นคนสวยๆ น่ารักๆ เธอคงรู้ ว่าฉันก็แอบอิจฉาพวกเขาอยู่เหมือนกัน  ว่าทำไมฉันไม่หน้าตาดีอย่างนั้นบ้าง  แต่เป็นเพราะเธอยังไงล่ะ  ฉันถึงได้เลิกคิดแบบนั้น  เพราะฉันชอบที่เธอฉลาดมากกว่าเธอสวยซะอีกนะ 

ในเวลาที่ฉันเหน็ดเหนื่อย.......ฉันก็มีเธอเนี้ยแหละคอยปลอบฉันอยู่ตลอดเวลา  คอยบอกให้ฉันสู้ต่อไป  อย่ายอมแพ้กับเรื่องแค่นี้ 

ในเวลาที่ฉันอารมณ์เสียกับเรื่องต่างๆ........เธอก็คอยบอกฉัน  ให้ฉันทำใจเย็นๆ  แล้วอะไรๆก็จะดีขึ้นเอง  ค่อยๆผ่อนคลายอารมณ์  ด้วยการฟังเพลง อ่านหนังสือ หรือไม่ก็เล่นอินเตอร์เน็ต  ซึ่งมันก็ช่วยฉันได้มากทีเดียว

ในเวลาที่ฉันเสียใจ........เธอก็บอกให้ฉันนึกถึงเรื่องดีๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต  ให้ฉันได้นึกดีใจกับเรื่องดีๆเหล่านั้น (เช่น ฉันได้พบกับเจ้านายยังไงล่ะ  นั่นเป็นเรื่องที่ดีที่สุดในชีวิตเรื่องหนึ่งเลยนะ  ^^ )

ในเวลาที่ฉันเหงา........ก็มีเธอเนี้ยแหละ  อยู่เป็นเพื่อนฉันมาตลอด 16 ปี  ฉันมีเธอคนเดียว เพราะฉันไม่มีพี่น้องเลยสักคน 

เราทั้ง 2 มีครอบครัวที่อบอุ่น  ทั้งพ่อและแม่ต่างก็รักและดูแลเอาใจใส่เราเป็นอย่างดี  ตากับยายก็ดีกับเรามากๆเลย  เมื่อเกิด  เราถูกเลี้ยงดูโดยปู่ ลุงและป้า อยู่บ้านริมแม่น้ำ  เราได้นั่งเรือไปเที่ยวอยู่บ่อยๆ  แล้วแม่ก็ไปรับเรามาอยู่ที่นี่  บ้านอันแสนอบอุ่น  ถึงแม้หลังไม่ใหญ่โตมาก  ถึงแม้จะเป็นแค่บ้านทรงไทยหลังนึง  แต่เราก็มีความสุข  เพราะบรรยากาศอันเงียบสงบ  ร่มรื่น  (อย่างนี้แหละที่ฉันชอบ)

พอได้นึกถึงตัวเธอ  ฉันก็คิดว่า  ฉันไม่ค่อยได้สนใจดูแลเธอสักเท่าไรเลย  เวลาไปไหน  หมวกก็ไม่ใส่  เสื้อก็ใส่แขนสั้นเสมอ  ผิวเธอคงไม่ค่อยขาวสินะ  แต่เธอก็ดูขาวขึ้นกว่าแต่ก่อนตั้งเยอะน้า  สวยกว่าแต่ก่อนด้วย  =^^=  อะไรๆ ก็ต้องมีการพัฒนาเนอะ  แต่ถึงยังไง  ฉันก็อยากจะสัญญากับตัวเธอว่า  ต่อไปนี้ฉันจะดูแลเอาใจใส่เธอให้มากขึ้นกว่าแต่ก่อน  จะกินข้าวเช้า  และข้าวกลางวันทุกวัน (จริงๆนะ) จะกินข้าวเย็นแต่พออิ่ม (กินมากเด้วทำเธออ้วนไง)  จะพยายามทำให้ผิวเธอขาวขึ้น  (ทำไงดีง่า)  จะไม่กินขนมหลังแปรงฟัน  (เจ้านายก็ชอบว่าเค้าเหมือนกัน)   จะดื่มนมบ่อยๆ เธอจะได้สูง ๆ  (เจ้านายแนะนำมาอีกแว้ว อิอิ)  จะตั้งใจเรียนให้มากๆ โดยเฉพาะวิชาฟิสิกส์  จะไม่นอนดึกมากเกินไป  และเมื่อฉันคิดได้อีก  ฉันจะบอกเธอนะ  ฉันสัญญาจ๊ะ  ว่าฉันจะทำเพื่อเธอ

และสุดท้ายนี้   ฉันอยากบอกว่า.............ฉันรักเธอมากนะ   กายของฉัน...

                                                                [ ใจ ] ฉันเอง   :  31  มีนาคม 2549