ผมเหมือนอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมเล็กๆอันแสนมืดมิด ไม่มีแม้กระทั่งแสงสว่างเล็กๆน้อยๆส่องผ่านเข้ามา ทุกคนที่เห็นต่างก็ผลักชนกล่องนั้นอย่างสนุกสนาน โดยไม่สนใจผมที่อาศัยอยู่ภายในกล่องเลยสักนิดเดียว
จนกระทั่งมีใครคนหนึ่งเดินมาหยุดยืนข้างๆกล่องที่ผมอาศัยอยู่ ฝ่ามือหนาคู่นั้นถือชะแลงและอุปกรณ์แปลกๆสารพัดชนิดมาด้วย เขาค่อยๆบรรจงงัดกล่องที่ผมกำลังอาศัยอยู่ด้วยความใจเย็น ไม่รีบร้อน และนุ่มนวล
เขาพาผมออกไป ไม่รู้ว่าทำไม
แต่ผมชอบนะ...ขอบคุณ
#ฟิคSCPB
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น