ปากกระบอกปืนชี้มาที่ผม ผมมองหน้าผู้ถือปืนด้วยความไม่เข้าใจพร้อมด้วยเครื่องหมายคำถามในดวงตาของผม
"ทำไม?"
ปัง!
ย้อนกลับไปเมื่อราวๆ1ชั่วโมงก่อน
เด็กหนุ่มวัยรุ่นคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในบ้านเล็กๆหลังหนึ่ง ดวงตาจ้องมองหน้าจอโทรทัศน์ไม่วางตา
นั่นแหละผม
ผมกำลังดูโทรทัศน์อยู่ที่บ้านเมื่อตอนที่แม่ของผมโทรศัพท์มาหาและบอกให้ผมไปเบิกเงินจำนวนหนึ่งจากธนาคาร นั่นทำให้ผมต้องลุกขึ้นจากที่สิงสถิตและเดินออกนอกบ้านมุ่งหน้าไปที่ธนาคารไปอย่างเสียไม่ได้ ระหว่างที่ผมกำลังเดินทอดน่องไปบนทางเท้าในเมืองเล็กๆของผมซึ่งมีรถราวิ่งขวักไขว่ไม่มากนัก ผมก็นึกถึงฉากในหนังที่เพิ่งจะดูมาก่อนออกจากบ้าน ฉากที่รถไฟระเบิดนั้นมันช่างสุดยอดสะใจดีจริงๆ
ไม่นานนักผมก็เดินทางมาถึงธนาคารได้โดยสวัสดิภาพ ในขณะที่ผมกำลังจะเดินไปที่เคาน์เตอร์ธนาคารเพื่อแจ้งความจำนงของผมให้แก่พนักงานธนาคารซึ่งนั่งปั้นสีหน้ายิ้มรับแขกตามตำราพนักงานที่ดีซึ่งคงต้มกินกันไปหลายหม้อทำให้จำได้ขึ้นใจขนาดนี้
ทันใดนั้นเอง ชายในชุดดำคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในธนาคารก่อนจะชักปืนพกออกมาจากกระเป๋าแล้วลั่นไกขึ้นไปที่เพดาน เสียงดังของมันทำให้ผู้คนตื่นตระหนกตกใจกันได้ไม่ยาก รวมทั้งผมด้วย โจรปล้นธนาคารหันปืนไปทางพนักงานที่เคาน์เตอร์พร้อมกับตะโกนสั่งให้เอาเงินใส่ในกระเป๋ารองเท้ากีฬายี่ห้อไนกี้ซึ่งเขาโยนมันลงบนเคาน์เตอร์ เขาจับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งอายุราวๆสิบขวบซึ่งเผอิญยืนอยู่ใกล้ๆเขาไว้เป็นตัวประกัน
ในวินาทีนั้นเองวิญญาณฮีโร่ผู้กอบกู้โลกก็เข้าสิงผม ผมวิ่งตรงเข้าไปหาโจรปล้นธนาคารก่อนจะเปิดฉากตะลุมบอนกันขึ้น ในที่สุดผมก็สามารถจับเจ้าโจรคนนี้ไว้ได้ ปืนถูกปัดไถลไปบนพื้นขัดมันของธนาคาร
แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อมือเล็กๆมือหนึ่งยื่นมาหยิบปืนกระบอกนั้นขึ้นช้าๆก่อนจะเล็งมาที่ผม ผู้ถือปืนคือเด็กผู้หญิงซึ่งถูกจับเป็นตัวประกันเมื่อครู่นั่นเอง ผมมองหน้าเธอด้วยความไม่เข้าใจ ในขณะที่เธอส่งยิ้มไร้เดียงสาแต่ดูเย็นชามาให้ผม พร้อมกับกดไกปืนเข้าหาตัวอย่างช้าๆ...
ปัง!
จบละครับ แค่นี้แหละ หน้านึงกะอีกหนึ่งกระติ๊ด(จะเอาไรมากกะงานพรีเซนต์หน้าชั้นเรียนละครับพี่น้อง) ขอบคุณที่อ่านจนจบมาถึงตรงนี้นะครับ หวังว่าคงจะพอใจกันไม่มากก็น้อยนะครับ
แต่ถ้า สร้างสถาณการณ์มากกว่านี้ว่า โจรมันปล้นอะไร สถานที่ ธนาคาร เป็นอย่างไร
ใส่ความน่าสงสารของเด็กผู้หญิงคนนี้
แล้วจบแบบ ที่คุณจบ
บรรยาย ความรู้สึกของเด็กผู้ชายคนนนี้ตอนตะลุมบอน กับพวกโจรจะเจ๋งมากๆๆๆ ครับ
ผมว่า มันจะเป็นการ หักมุม ที่จ้าบบมากๆๆ
ผมเป็นนักเขียนหน้าใหม่ก็ขอเชิญมาอ่านเรื่องผม ได้ครับผม ผมนามปากกา twistman
เรื่องของผมได้แก่ chamber / apple / Letter of hikikomori / Endophine
ครับ ขอบคุณครับผม
มันจบแล้วอะครับ จพอักไงดีน้อ(เรื่องสั้นน่ะครับ แบบว่ามันสั้นนรกแตก)
อัพเยอะๆนะจะมาอ่าน
แล้วก้สั้นดีด้วย 555+
นึกว่าจะลงตะกร้าเรื่องสั้นที่ถูกลืม(นี่ก็แวะมาเม้นเรื่องอขงตัวเองแก้เครียด)
อืม เรื่องยาว...รอต่อไป(แต่งม่ายออก บอกตรงๆว่าเราไม่มีพรสวรรค์ด้านนี้เอาเสียเลยครับหมอกTwTเสียใจนิดนึง)
คห.2อย่าเอาอะไรมากเลยครับ แต่งไปพรีเซนท์หน้าห้อง- -ได้A+ก็ดีใจแทบดิ้นตายละ แถมจารย์ชมเป็นหางว่าวเลย (ว้า~ว) เพราะเป็นคนเดียวที่แต่งแบบเอาตอนจบมาไว้ตอนเริ่ม- -"(เหตุผลพี่แกง่ายสิ้นดี)แต่ก็ดีใจอะ(ยอมรับสารภาพ)เล่นเอาหน้าบานไปทั้งบ่ายเลยแหละ- -(บ้ายอ) นี่ตูพล่ามไรไปฟะเนี่ย(โดนหมั่นไส้ยังเนี๊ยะ)
คห.3ขอบคุณที่ชมครับ(คำนับ)
ไม่เข้าใจ
รับไม่ได้
แซ๊ดเกินไป
คนแต่งจัยร้าย
ตอนได้ยินเสียงปังตกจัยหมดเลยง่ะ
แต่ก็ดีนะ เราชอบเรื่องหักมุมแบบนี้แหละ
เลวาเขียนมันส์ดี
แต่โดนเพื่อนด่าแบบที่เราเพิ่งพูดไปหระจำ
จัยร้ายมากๆๆๆๆๆๆๆฮือ ฮือ ฮือ สงสารพระเอก
(หล่อรึเปล่าล่ะ? ไม่หล่อก็ไม่สงสารก็ได้)
โอ้ เรื่องสั้น~!!
เนื่องจากพิมพ์ลงในกล่องเมนต์ในมายไอดีไม่ได้ (เน็ตสุดเห่ย ฮ่าๆ) เลยชะแว้บมาอ่านเรื่องสั้นทั้งสองเรื่องแทน
คิดถึงจังเยย~~
ว่าแต่ยัยเด็กนี่ร้ายนะเนี่ย *_* เข้าใจคิดจัง 55 ส่วนพระเอกเรื่องนี้มันทำตัวแมนไปป้ะ >O< โลกนี้จะมีคนแบบนี้มั้ยเนี่ย
ไปอ่านเรื่องโลกสีขาวมาแล้วด้วยจ้า เหมือนจะต่อไปเป็นเรื่องยาวได้ 55
ยังรอเรื่องยาวต่อไป...>3< ถึงแม้จะเป็นแนวหวานแหวว หรือ แฟนตาซี หรือจูลีนสองก็ตาม 55
จะเปิดเทอมแล้ว ฮือๆ อีกอาทิตย์เดียว
เครียด TwT