Poison...พิษรัก

   

            มือใหญ่ของนายทหารนำขบวนคว้าบังเหียนนางม้าสาวที่หกหน้าหกหลังจนร่างเล็กในชุดขาวฟูฟ่องเกือบจะหล่นลงมา “ตัดขบวน โทษถึงประหาร!”

                “เดี๋ยวก่อน” เสียงทุ้มขัดจังหวะ ก่อนที่จะชักม้าทรงสีขาวตัวใหญ่เหยาะย่างมา

                ทริมาเงยหน้าขึ้น ผมที่ขมวดไว้หลวมๆ กระจายเป็นคลื่นสีน้ำตาลเต็มบ่า กระนั้น ความงดงามยังฉายชัด ใบหน้าหวานจับพระทัยเจ้าชายไว้ได้ตั้งแต่แรกเห็น ผิวนวลกระจ่าง นัยน์ตากลมโตฉายแววกังวล กับริมฝีปากอิ่มสั่นระริกและพวงแก้มแดงก่ำยิ่งทำให้พระองค์ไม่อาจละสายพระเนตรไปได้

                ท่าทางไร้จริตมารยานั้นจับพระทัย...แตกต่างอย่างเหลือเกินกับเหล่าสาวชาววังที่ทรงเคยคุ้น

                “เจ้าเป็นใคร...” พระสุรเสียงนุ่มนวลนัก