NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    One piece Another Nakama 2

    ลำดับตอนที่ #111 : เมืองแห่งน้ำ วอเตอร์เซเว่น(RE2)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.3K
      38
      15 เม.ย. 62

    "คิรัวร์!!!!!!!!"เสียงตะโกนทำให้นักดาบทมิฬตื่นขึ้นมา

     

    คิรัวร์หน้าแดงเมื่อเขากำลังฝุบบนหน้าอกของโรบิน เขาจะลุกออกไปแต่ทำให้โรบินรำคาญและดึงเขากลับไปที่เดิม

     

    "ตื่นเดี๋ยวนี้!!!!"นามิตะโกน

     

    คิรัวร์หันหน้ามามองดู ตอนนี้ทั้งสองนอนบนเตียงโดยมีกลุ่มหมวกฟางทุกคนมองอยู่ โดยเฉพาะซันจิที่ตัวลุกเป็นไฟ

     

    "ตื่นแล้วเหรอ ฉันจะฆ่าแก!!!!"ซันจิตะโกน

     

    "ไม่เป็นไรนี่ซันจิ เขาเป็นแฟนฉันนะ เมื่อคืนขอบคุณนะคิรัวร์คุง"โรบินยิ้ม

     

    คำพูดเธอทำให้สาวๆที่เหลือคิดไปไกล ขณะที่ซันจิกรีดร้องและร้องไห้ชักมีดครัวจะพุ่งเข้ามาแทง ถ้าไม่ได้โซโลกับลูฟี่หยุดไว้

     

    หลังจากนั้นโรบินบอกว่าคิรัวร์แค่ปลอบเธอและหลับไปด้วยกัน นามิถอนหายใจ ยกเว้นเซียร์กับวีวี่เหลือบมองต้นหนเรือ เพราะรู้ว่าถ้าเธอรู้ความลับเข้าต้องโกรธแน่ 

    _____________

     

    วันนี้เป็นเช้าวันที่3หลังออกเดินทาง ท้องฟ้าปลอดโปร่ง อากาศสดใส บางครั้งก็ร้อน

     

    "อากาศดีจัง!!!!"นามิยืดแขนขณะนั่งบนเก้าอี้

     

    "เลดี้ทั้งหลาย!!!!"ซันจิตะโกนวิ่งมาหาสาวๆ"ผมลองทำพายมันฝรั่งดู มาดมัวแซล ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็..."

     

    นามิ วีวี่และเซียร์ต่างลองกิน

     

    "อร่อย"นามิกล่าว

     

    "ไม่เลวนี่"เซียร์ชมซันจิซึ่งหายากมาก

     

    "ใช้ได้"วีวี่กินต่อหลายคำ

     

    "มีความสุขจัง!!!"ซันจิตะโกน

     

    "หนวกหูจริงแกนี่ นอนไม่หลับกันพอดี!!!"โซโลตะโกนใส่

     

    "จ้าๆๆ ขอโทษด้วยเจ้ากระบองเพชร"ซันจิกล่าว

     

    "ว่าไงนะเจ้าคิ้วม้วน!!!"โซโลลุกขึ้นมา

     

    "เมื่อกี้ว่าอะไรนะ!!!"

     

    "เจ้าคิ้วม้วน"

     

    "หา!!!!"

     

    ลงไปที่ดลางดาดฟ้าเรืออุซปกับช็อปเปอร์กำลังตบมือ

     

    "ลูฟี่ๆๆ"

     

    "จ๊าก!!!"ลูฟี่วิ่งออกมาจากประตู

     

    "คอยอยู่นานแล้ว"

     

    ลูฟี่ตบถุงแป้งให้ตัวเองเป็นสีขาวทั้งตัว

     

    "เลียนแบบตอนเป็นน้ำแข็ง"ลูฟี่ทำหน้าเหมือนตอนแช่แข็ง

     

    "ฮ่าๆๆๆ"อุซปกับช็อปเปอร์ลงไปนอนขำกลิ้ง

     

    "โธ่"นามิมองแล้วถอนหายใจ"เกือบตายไปเพราะเป็นน้ำแข็งแท้ๆยังจะมาทำแบบนั้นได้อีก"

     

    "เหมือนมั้ย"ลูฟี่ลุกขึ้นมา

     

    "เหมือนเปี๊ยบเลยลูฟี่"อุซปกล่าว

     

    "ทำความสะอาดด้วยล่ะลูฟี่"นามิบอกเขา

     

    "นามิ เธอกินอะไรอยู่น่ะ?"ลูฟี่เงยหน้าไปถาม

     

    "พายมันฝรั่งน่ะ"นามิตอบ

     

    "มันเหรอ"ลูฟี่ยืดแขนขึ้นมาที่ราวกั้น"ฉันเองก็ชักหิวแล้วสิ นี่ซันจิ"

     

    "ที่สำคัญเลย แกน่ะนอนเท่าไหร่ถึงจะพอกัน"ซันจิยังเถียงกับโซโลอยู่

     

    "จะนอนเท่าไหร่มันก็เรื่องของฉัน"โซโลโต้ไป

     

    "จ้าๆๆ พอแค่นั้นแหละ นี่ซันจิคุง กัปตันบอกว่าอยากกินพายแน่ะ"นามิเข้าห้ามศึก

     

    "ซันจิมันๆ"ลูฟี่พูด

     

    "นายเนี่ย ทั้งที่เพิ่งฟื้นไข้แท้ๆ ยังเหมือนเดิมเลยนะ"ซันจิกล่าว

     

    ลูฟี่ได้พายกินกับช็อปเปอร์และอุซปที่ข้างเรือ

     

    "เค้าว่าเป็นพายแน่ะ อร่อย"ลูฟี่กล่าว

     

    "พายคืออะไรเหรอ?"ช็อปเปอร์ถาม

     

    "พายน่ะหมายถึงเนื้อส่วนหางของสัตว์ประหลาดยักษ์พาย ฉันเป็นคนล้มมันเอง ตัวใหญ่ขนาด100เมตรเชียวแหละ"อุซปโกหก

     

    "100เมตร ยอดไปเลยอุซป"

     

    "รู้สึกว่าจะเป็นช่วงก่อนอาหารเช้าน่ะ"อุซปพูดต่อ

     

    "ตื่นตั้งแต่เช้ามาจัดการงั้นเหรอ?"ช็อปเปอร์ถาม

     

    "ช็อปเปอร์ ไหนลองเรียกชื่อฉันซิ?"อุซปถาม

     

    "มันก็ต้องเป็นกัป...."

     

    "ใช่แล้ว ชื่อของฉันคือกัปตันอุซป"

     

    โรบินเดินออกมาโดยสวมเสื้อโค๊ทของคิรัวร์ไว้

     

    "โรบินจัง จะกินอะไรดี?"ซันจิเข้ามาถาม โดยไม่ลืมส่งสายตาอาฆาตใส่คิรัวร์

     

    "งั้นขอกาแฟละกัน"โรบินกล่าว

     

    "คร้าบบ!!! ด้วยความยินดี"ซันจิรีบไปชงให้

     

    ทางด้านโซโลกำลังกินอาหารอยู่ที่หัวเรือและเห็นบางอย่างว่ายน้ำอยู่ไกลออกไป

     

    "นั่นมันอะไรน่ะ?"

     

    ตัวที่ว่ายน้ำโผล่หน้ามาเห็นเป็นกบยักษ์สีเขียวมีรอยแผลเต็ม

     

    "ว่าแต่พายนี่มันอร่อยซะจนหยุดมือไม่ได้เลยนะ"ลูฟี่กล่าว

     

    "อร่อยมาก"ช็อปเปอร์กล่าว

     

    "ถ้าทำขายล่ะก็คงทำเงินได้หลายเลยเนอะ"อุซปกล่าว

     

    "นี่ลูฟี่"โซโลตะโกนเรียก"มีกบกำลังว่ายฟรีสไตล์อยู่แน่ะ"

     

    "ว่าไงนะ?"ลูฟี่ถาม

     

    "ว่ายอยู่ทางโน้นแน่ะ ลองมองดูสิ"โซโลกล่าว

     

    "จริงเหรอ?"

     

    "กบที่ว่านี่หมายถึงกบตัวนั้นเหรอ?"ช็อปเปอร์ถาม

     

    "นี่ลูฟี่ กบที่ไหนจะว่าย..."อุซปหันไปเห็นกบยักษ์ว่ายน้ำ"จริงด้วย!!!!"

     

    "ตามไปกันเลยพวกเรา!!!"ลูฟี่ตะโกน"เก็บใบเรือ เร่งฝีเท้า หันเรือไปทาง2นาฬิกา"

     

    "ก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันยังไงกัน แต่รู้สึกว่าต้องตามมันไปล่ะนะ"ซันจิกล่าว

     

    "ขอโทษที่ให้รอครับมาดมัวแซล"ซันจิชงกาแฟให้โรบินในครัว

     

    "ตึง!!!"ปต่แล้วเรือก็เอียง ซันจิเกือบจะล้มถ้าไม่มีมือของโรบินงอกมาจับไว้

     

    "เกิดอะไรขึ้น?"นามิถาม

     

    "ดูเหมือนเรือจะเปลี่ยนเส้นทางแล้วล่ะนะ"คิรัวร์กล่าว

     

    "นี่พวกนาย!!!"นามิเปิดประตูออกมาที่ดาดฟ้า"ทำไมถึงเแลี่ยนเส้นทางตามใจชอบกัน"

     

    "เรื่องนั้นน่ะ ฟังนะนามิ เราเจอกบตัวใหญ่ที่มีแผลเต็มไปหมดน่ะ"ลูฟี่อธิบาย

     

    "อะไรล่ะนั่น?"นามิถาม

     

    "ยังไงพวกเราก็อยากจับมาย่างกินให้ได้"ลูฟี่กล่าว

     

    "จะจับมากินเหรอ!!!"โซโล ช็อปเปอร์และเซียร์ตะโกน

     

    "จริงด้วย"นามิส่องกล้องมองกบว่ายน้ำแล้วมองที่ที่มันมุ่งหน้าไป"นั่นมันประภาคารนี่นา ทำไมที่นั่นถึงมีประภาคารอยู่ล่ะ? มีใครอยู่รึเปล่าเนี่ย?"

     

    "เป็นอะไรไป เห็นเกาะงั้นเหรอ?"ลูฟี่ถาม

     

    "เปล่า เป็นประภาคารน่ะ"นามิตอบ"แล้วก็ไม่ได้เป็นสถานที่ที่ล็อกโพสชี้ให้ไปด้วย"

     

    "กบล่ะ บอกทางที่เจ้ากบมุ่งหน้าไปทีสิ"ลูฟี่กล่าว

     

    "ไม่ยะ!!"นามิปฎิเสธ

     

    "กบเองก็มุ่งหน้าไปที่ประภาคารอยู่นะ"โรบินพูดข้างนามิ

     

    "กบน่ะก่อนอื่นต้องล้างคาวด้วยไวน์ขาว จากนั้นก็ชุปแป้งแล้วนำมาทอดให้กรอบ"ซันจิกล่าว

     

    "เดี๋ยวสิซันจิคุง"นามิอยากห้าม

     

    "กัปตันบอกให้ไปก็มีแต่ต้องไปเท่านั้นไม่ใช่หรือไง"โรบินกล่าว

     

    "โรบิน"นามิร้องไห้

     

    "ดีล่ะ เดินหน้าเต็มกำลัง!!!"ลูฟี่ตะโกน

     

    "โอ้!!!"

     

    "ทำไมถึงสามัคคีกันขนาดนี้ล่ะเนี่ย"นามิร้อง

     

    กบยักษ์ที่ว่ายอยู่ด้านหน้ากระโดดลอยสูง

     

    "กระโดดแล้ว อย่าให้หนีไปได้นะ อ้อมไปปิดทางหนีข้างหน้าเลย"ลูฟี่กล่าว

     

    เรือมุ่งหน้าไปดักด้านหน้า แต่แล้วเรือกับชนบางอย่าง

     

    "ตึง!!"ตัวเรือสั่นสะเทือน

     

    "เหมือนไปเกยตื้นอะไรเข้าแล้วล่ะ"อุซปกล่าว

     

    "สาวๆปลอดภัยดีนะครับ"ซันจิลุกขึ้นถาม

     

    "อืม"เซียร์พยักหน้า

     

    "ไมได้บาดเจ็บหรอก"นามิกล่าว

     

    "ไม่เป็นไรคะ"วีวี่กล่าว

     

    ฉันก็เหมือนกัน”โรบินกล่าว

     

    "ดีจัง"ซันจิโล่งอก”เหล่าเลดี้ของผมปลอดภัย”

     

    เพราะแบบนี้แหละแกถึงไม่มีวันหาแฟนได้”คิรัวร์กล่าว

     

    "หุบปากไปซะ!!!"ซันจิตะโกน

     

    แก๊งๆๆๆๆ

     

    "อะไรกัน เกิดอะไรขึ้น?"อุซปถาม

     

    แก๊งๆๆๆๆ

     

    กบยักษ์ยืนขวางกลางทะเลด้านหน้าบางอย่างที่พุ่งมาหาโกอิ้งแมรี่

     

    "นี่มัน หรือว่า...."นามิวิ่งไปเห็นสัญญาณไฟจราจรสีแดง"ทำไมที่แบบนี้ถึง....ถอยๆๆ หันหัวเรือกลับ180องศาเลย!!!"

     

    ลูฟี่ อุซป คิรัวร์ เซียร์ โซโลและช็อปเปอร์ต่างพายเรือหันเรือกลับ ทำให้เรือหลุดออกจากรางและรอดจากรถไฟที่พุ่งผ่านพวกเขาไปได้

     

    "นั่นมันอะไรกันน่ะ!!!"ลูฟี่ร้อง

     

    "เจ้าก้อนเหล็กนี่มันอะไรกันล่ะเนี่ย!!!"อุซปร้อง

     

    "เรือ?"ช็อปเปอร์ถาม

     

    "ไม่ใช่ รูปร่างแบบนี้ไม่มีทางวิ่งบนทะเลได้หรอก

     

    พวกเขาเห็นกบกำลังยืนขวางทางมัน

     

    "นี่เจ้ากบ หนีไปสิ จะทำอะไรน่ะ!!!!"ลูฟี่ตะโกน

     

    กบโดนรถไฟกระแทกกระเด็นตกลงทะเล

     

    "กระเด็นเลย"ลูฟี่ร้อง

     

    "มันบ้ารึเปล่าถึงไปยืนขวางน่ะ?"คิรัวร์ถาม

     

    รถไฟเขียววิ่งไปข้างหน้าต่อไป ขณะที่โกอิ้งแมรี่อยู่ใกล้ท่าประภาคารมองมัน

     

    "แกรนไลน์มีแต่เรื่องแปลกเกินคาดจริงๆ"วีวี่กล่าว

     

    "เรือพ่นควันออกมาด้วย"ช็อปเปอร์กล่าว

     

    ที่ประภาคารมีสาวน้อยผมเหลืองถักเปียร์เดินออกมามองดูโกอิ้งแมรี่

     

    "โจรสลัด? คุณป้า เรือโจรสลัด!!!"เธอตะโกนเรียก

     

    "อะไรนะ จริงเรอะจินนี่ ดีล่ะ ไปเอาหอยทากสื่อสารมาเร็ว"หญิงหน้าเหี่ยวย่นอ้วนๆ สวมชุดสีม่วง หมวกสีดำและผมสีเขียวเหมือนสาวน้อยเดินออกมาถือขวดเหล้าล้มลง หน้าแดงท่าทางเมาเหล้า

     

    "อื้อ"เด็กผู้หญิงที่ชื่อจินนี่วิ่งไป

     

    "วุ่นแล้วสิ มีคนออกมาจากข้างในด้วย ต้องขอกำลังเสริมแน่"โซโลกล่าว

     

    "นี่ค่ะคุณป้า"จินนี่เอาหอยทากสื่อสารมาให้ป้าเธอ

     

    "ฮัลโหล เอ่อ อะไรนะ ลืมไปแล้วล่ะ"ป้าแก่พูด

     

    "เมาอยู่เรอะ!!!"

     

    เรือโกอิ้งทอดสมอเทียบท่าและลูฟี่ อุซปและคิรัวร์ไปหาขณะคนอื่นอยู่บนเรือ

     

    "พาย เข้ากับเหล้าได้ดีนะ อร่อยจัง"ป้าแก่พูด ตอนนี้นั่งบนเก้าอี้ไม้

     

    "อร่อยจัง"จินนี่กินพาย"ฉันชื่อจินนี่ ส่วนแมวนี่ชื่อกอนเบ แล้วก็ป้าโคโคโระ"

     

    "พวกเธอคงไม่ใช่โจรสลัดปล้นรถไฟหรอกนะ ฮะๆๆๆ"โคโคโระถามแล้วหัวเราะ

     

    "ฉันชื่อลูฟี่ ชายที่จะเป็นราชาโจรสลัด"ลูฟี่แนะนำตัว

     

    "จริงเหรอ!?"จินนี่ถาม

     

    "อื้อ"ลูฟี่ยืนยัน

     

    "ฮะๆๆ ตลกจริงนะเธอเนี่ย"โคโคโระถาม

     

    "นี่จินนี่ นั่นมันเรือกลไฟใช่มั้ย?"คิรัวร์ถามเด็กหลังเห็นป้าเมาไม่น่าตอบได้

     

    "แต่ว่ารูปร่างแบบนั้นไม่เหมือนเรือทั่วไปเลย"นามิกล่าว

     

    "ไม่เคยเห็นมาก่อนใช่มั้ยล่ะ นั้นน่ะถึงตามหาทั่วโลกก็มีแค่ที่นี่ที่เดียวแหละ มันคือขบวนรถไฟทะเล พัพฟิ่งทอม ไงล่ะ"จินนี่กล่าว

     

    "ทอมพ่นควัน?"นามิถาม

     

    "เครื่องจักรไอน้ำจะคอยหมุนก้านล้อ แล้ววิ่งไปบนรางเหนือทะเล"เธออธิบาย

     

    "ราง?"อุซปกล่าว

     

    "ใช่แล้ว มันจะวางอยู่ใต้ผิวน้ำเล็กน้อย ทุกวันรถไฟจะวิ่งวนไปตามที่ต่างๆเพื่อส่งผู้คนตามเกาะต่างๆ รวมทั้งขนเรือกับพวกพัสดุด้วย"

     

    "จริงด้วย มีรางอยู่จริงด้วย"ลูฟี่พูดมองรถรางใต้น้ำ

     

    "ที่ไปเกยตื้นคือเจ้านี่เองเหรอ"คิรัวร์มองลงไป

     

    "ก็ใช่น่ะสิ ทั้งที่มีที่กั้นกับสัญญาณไฟอยู่แท้ๆ ยังจะเข้ามาอีกมันอันตรายนะ"จินนี่กล่าว

     

    "ว่าแต่หันสัญญาณไฟไปด้านตรงข้ามด้วยสิ แบบนี้จะรู้ได้ไงกัน"อุซปชี้ไป

     

    "อันตรายจริงๆเลย เจ้านั่นเองก็ไม่รู้สินะ เลยถูกชนปลิวเลยใจร้ายจริงๆ ทั้งๆที่มันเป็นเหยื่อของพวกเราแท้ๆ"ลูฟี่กล่าว

     

    "เจ้านั่นที่ว่านี่ หมายถึงโยโกซึนะเหรอ?"เด็กถาม

     

    "กบที่ว่ายฟรีสไตล์ไง"ลูฟี่กล่าว

     

    "รู้จักเหรอ?"คิรัวร์ถาม

     

    "อย่างโยโกซึนะน่ะแค่นั้นไม่ตายหรอก มันเป็นตัวประจำสถานีนี้เลยแหละ ชอบวัดกำลังแล้วก็ตั้งใจจะเอาชนะขบวนรถไฟทะเลอยู่ด้วย เดี๋ยวก็โผล่มาอีกแหละ"จินนี่กล่าว

     

    "วัดกำลัง?"ลูฟี่ถาม"อ๋อ เพราะอย่างนั้นเจ้านั่นเลยไม่หนีงั้นสินะ มุ่งมั่นดีนี่"

     

    "ไม่ตลกเลยนะ ทางพวกเราเดือดร้อนกันจะตาย เครื่องกีดขวางก็พังไปตั้งหลายหนแล้ว พอเจ้านั่นโผล่มาทีไร ผู้โดยสารก็ลำบากกันไปหมด"จินนี่อธิบาย

     

    "งั้นเองรึเนี่ย ดีล่ะ ฉันจะไม่กินเจ้านั่น ฉันจะไม่กินคนที่มีความพยายาม"ลูฟี่ประกาศ

     

    "มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นตั้งแต่แรกแล้ว"นามิกล่าว

     

    "ว่าแต่พวกเธอตั้งใจจะไปที่ไหนกันล่ะ?"โคโคโระถาม

     

    "เราเดินเรือตามล็อกไปทางตะวันตก"คิรัวร์กล่าว

     

    "พวกเธอจะไปวอเตอร์เซเว่นกันสินะ รถไฟขบวนเมื่อกี้นี้มาจากสถานีบลูของเกาะนั้นแหละ เป็นเมืองที่เยี่ยมมากจนได้ชื่อว่าเป็นเมืองหลวงแห่งน้ำ"โคโคโระ

     

    "วอเตอร์เซเว่น?"นามิทวน

     

    "ที่สำคัญเลยก็คือที่นั่นเป็นเมืองที่โด่งดังเรื่องอู่ต่อเรือ เรื่องเทคนิคน่ะเป็นอันดับ1ในโลกเลย ขนาดพวกรัฐบาลโลกก็ยังมาจ้างให้ต่อเรือเลยเจ๋งเลยใช่มั้ยล่ะ"

     

    "ก็แสดงว่าต้องมีช่างต่อเรือเก่งๆอยู่สินะ"ลูฟี่กล่าว

     

    "จะไม่มีได้ยังไงกันล่ะ"โคโคโระยืนยัน"ที่นั่นเป็นแหล่งรวมช่างเรือชั้นยอดระดับโลกเลย"

     

    "อุซป!!!"ลูฟี่เรียกเสียงดัง

     

    "อื้อ!!!"อุซปตะโกนตอบ

     

    "ดีล่ะ ตัดสินใจแล้ว ต้องไปที่นั่นแล้วหาช่างต่อเรือมาเป็นพวกให้ได้"ลูฟี่กล่าว

     

    "งั้นเหรอๆ ถ้างั้นรอเดี๋ยวนะ"โคโคโระเดินกลับเข้าไปในสถานี

     

    "ทำไมเหรอ?"ลูฟี่ถาม

     

    "ไม่รู้สิ"อุซปกล่าว

     

    โคโคโระกลับออกมาพร้อมกระดาษแผ่นหนึ่ง

     

    "เอ้า รับไปสิ แผนที่คร่าวๆของเกาะกับจดหมายแนะนำตัว เอามันไปให้คนที่ชื่อไอซ์เบิร์กแล้วขอให้ซ่อมเรือให้ซะ วอเตอร์เซเว่นกว้างมากอย่าหลงทางเข้าซะล่ะ"โคโคโระยื่นกระดาษให้

     

    "ยะฮู้"ลูฟี่ร้อง

     

    "คุณโคโคโระนี่ใจกว้างจริงๆ ช่างเป็นคนดีอะไรอย่างนี้"อุซปกล่าว

     

    กลุ่มหมวกฟางทุกคนกลับขึ้นเรือ

     

    "อีกไม่นานพวกเราเองก็จะกลับไปวอเตอร์เซเว่นเหมือนกัน"จินนี่บอกกลุ่มหมวกฟาง

     

    "ใช่แล้วๆ ถ้าได้เจอกันอีกก็อย่าลืมเลี้ยงกันที่ร้านใกล้ๆแถวนั้นล่ะ ฮะๆๆ"โคโคโระบอก

     

    "งั้นเหรอ ถ้าได้เจอกันก็คงดีนะ"ลูฟี่กล่าว

     

    "ที่วอเตอร์เซเว่นใช้เวลาล็อกประมาณอาทิตย์นึง พักกันตามสบายได้เลย"โคโคโระกล่าว

     

    "ขอบคุณนะ"ลูฟี่กล่าว"เอาล่ะทุกคน เตรียมออกเรือได้!!!!"

     

    "งั้นไปก่อนนะ ขอบคุณมากที่บอกอะไรหลายๆอย่าง คุณโคโคโระ จินนี่"นามิกล่าว 

     

    โกอิ้งแมรี่เก็บสมอเรือ กางใบเรือแล่นออกไป

     

    "ระวังตัวด้วยนะ!!!"จินนี่ตะโกน

     

    "ระวังคนของรัฐบาลโลกด้วยล่ะ"โคโคโระตะโกน

     

    "ไปกันเลย ไปเมืองแห่งเนื้อ"ลูฟี่ตะโกนนั่งอยู่หัวเรือ

     

    "นี่นายฟังมายังไงกันเนี่ย"อุซปเหงื่อตก

     

    _____________________

     

    เรือโกอิ้งแมรี่กำลังมุ่งหน้าตามล็อกไปวอเตอร์เซเว่น

     

    "ลมพัดแรงดีจัง อาจไปถึงเมืองแห่งน้ำเร็วกว่าที่คิดก็ได้นะ"นามิพูดหน้าห้องครัว

     

    "ถ้าเป็นงั้นก็ดีสิ"ช็อปเปอร์ยืนเกาะราวกั้นข้างๆ

     

    "ลูฟี่ เรื่องหาช่างต่อเรือให้ฉันจัดการเอง จะหาสาวสุดสวยมาให้ได้เลย"ซันจินั่งบนราวกั้นข้างช็อปเปอร์บอกกัปตันที่ยืนอยู่ด้านล่างกับคนอื่น

     

    "จะบ้าเรอะ ช่างต่อเรือนะ มันต้องเป็นผู้ชายตัวโตเหมือนภูเขาสิ สัก5เมตรได้"ลูฟี่กล่าว

     

    "ลูฟี่ ตัวใหญ่เกินไปแล้วจะอยู่บนเรือเราได้รึ?"อุซปถาม"และเขาจะกินแค่ไหนก็ไม่รู้"

     

    "เรามีลูฟี่ที่กินผลาญเยอะอยู่แล้ว ไม่ต้องการอีกคนหรอก"เซียร์กล่าว

     

    "เห็นด้วยคะ"วีวี่กล่าว

     

    "ขอแค่มีฝีมือจะเป็นใครก็ได้แหละ"โซโลกล่าว"ปัญหาก็คือจะมีคนพิลึกที่ยอมมาอยู่บนเรือโจรสลัดรึเปล่าเท่านั้นแหละ"

     

    "ฉันว่าเราน่าจะหาได้สักคน"คิรัวร์กล่าว

     

    "น่าสนุกจัง จะมีเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกแล้วหรือเนี่ย"ช็อปเปอร์พูด

     

    "ดีแล้วล่ะที่ไปติดที่สถานีซะก่อน เขียนแผนที่มาให้แล้วด้วย ขอแค่ไปตามที่อยู่ในแผนที่ แล้วไปหาคนที่ชื่อไอซ์เบิร์กก็..."นามิเปิดกระดาษเจอภาพวาดเด็กเล่น

     

    "อย่างนี้นี่เอง ใครจะไปรู้เรื่องยะ!!!"นามิทิ้งลงพื้น

     

    "สูสีกับลูฟี่เลย"ช็อปเปอร์หยิบมาดู

     

    "ดังนั้นให้ทุกคนหาคนที่รูปร่างประมาณนี้นะ"ลูฟี่วาดรูปห่วยๆดูเหมือนพวกตัวตลก

     

    "เหมือนตัวตลกมากกว่า"คิรัวร์กล่าว

     

    "ถ้าเกิดมีจริงล่ะก็ฉันเผ่นก่อนล่ะ"อุซปกล่าว

     

    "ฉันเหมือนกัน ถ้ามีเรือก็หนีออกทะเลเลย"ซันจิเห็นด้วย"แต่ท่าทางจะมีสายเลือดปลาหมึกอยู่ด้วย ถึงออกทะเลไปสงสัยจะตามมาทันแฮะ"

     

    "พวกนายคุยเรื่องอะไรกันอยู่เนี่ย"โซโลเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ

     

    "ทุกคน จะแบ่งเงินใช้จ่ายช่วงขึ้นฝั่ง1อาทิตย์ให้นะ"นามิเรียกทุกคน

     

    "จริงเหรอ!? ว้าว ฉันคนแรกเลย"ช็อปเปอร์กล่าว

     

    "ใจป้ำดีจัง"ลูฟี่กล่าว”ฝนจะตกไหมนะ?”

     

    "หนวกหูยะ!!!"นามิทุบหัวเขา

     

    "เข้าแถวให้มันดีๆสิ"ซันจิกล่าว

     

    เอ้านี่คิรัวร์ วีวี่ เซียร์”นามิแบ่งเงินให้ทั้งสาม2แสน มากกว่าคนอื่นเท่าตัว

     

    เฮ้ ทำไมพวกเขาได้มากกว่าล่ะ”โซโลถาม

     

    แฟนฉันนี่ยะ”นามิขี้เกียจเถียง

     

    เชอะ”

     

    อย่าเป็นเด็กหลงทางล่ะ”คิรัวร์กล่าว”แต่ยังไงก็คงหลงอยู่ดี”

     

    หนวกหูไอ้หัวกระต่าย!!!!”โซโลตะโกน

     

    "......"โรบินเฝ้ามองกลุ่มหมวกฟางด้วยรอยยิ้ม

     

    หลังแบ่งเงินไปแล้ว อุซปไปกอดเสากระโดงเรือ

     

    "เป็นอะไรไปอุซป?"ลูฟี่ถาม

     

    "เจ้ารอยต่อกับแผ่นปิดนี่ก็ เป็นความทรงจำของการต่อสู้กับการผจญภัยเหมือนกันนะ"อุซปเอาแก้มสัมผัสแผ่นเหล็ก"พอคิดว่าอีกไม่นานก็จะซ่อมมันจนหายดีแล้ว ก็เกิดความรู้สึกสะเทือนใจขึ้นมา"

     

    "เรื่องนั้นก็เข้าใจอยู่หรอก แต่ว่าตั้งแต่เข้าแกรนไลน์มาเรือแมรี่ก็เสียหายมากขึ้นเรื่อยๆ รอยต่อดาดฟ้าเรือหรือรอยรั่วตรงท้องเรือก็หนัก ขืนปล่อยไว้แบบนี้จะเป็นอันตรายทั้งกับตัวเรือและพวกเรา"คิรัวร์กล่าว

     

    "อื้อ แต่ว่าตอนนี้ก็มีเงินเยอะแยะแล้วนี่ ต้องซ่อมจนสมบูรณ์แบบได้แน่ ทั้งยังพาวเวอร์อัพได้อีก"ซันจิกล่าว

     

    "ดีล่ะ เพิ่มปืนใหญ่กันเถอะ"อุซปกล่าว

     

    "แล้วก็มีรูปปั้นด้วยนะ"ลูฟี่เสริม

     

    "ทุกคน ฉันว่าเรามาถึงแล้ว!!!"วีวี่ตะโกนจากหัวเรือ

     

    ทุกคนรีบวิ่งมาดูเห็นเกาะที่เป็นเมืองขนาดใหญ่

     

    "เกาะนี่ เห็นเกาะแล้ว!!!"ลูฟี่ตะโกน"เอาล่ะทุกคนพายเลย

     

    "ไปตามแรงลมก็พอแล้ว อย่าใช้แรงโดยเปล่าประโยชน์สิ"ซันจิกล่าว

     

    โกอิ้งแมรี่เดินเรือเข้ามาใกล้ทำให้เห็นเมืองขนาดใหญ่ที่ยอดเมืองเป็นน้ำพุ มีน้ำขยอยไหลลงมาเหมือนน้ำตก ตัวเมืองตั้งอยู่เป็นชั้นๆ

     

    "ว้าว"เซียร์ร้อง

     

    "วิเศษ"โรบินกล่าว

     

    "ยอดไปเลย"นามิกล่าว

     

    "สวยจัง"วีวี่กล่าว

     

    "อะไรกันเนี่ย น้ำพุอันเบ้อเริ่ม"ลูฟี่ร้อง

     

    "ยอดจริงๆ สมแล้วที่เป็นเมืองอุตสาหกรรม"อุซปกล่าว

     

    "มิน่าล่ะถึงมีขบวนรถไฟทะเลแล่นผ่าน"ซันจิกล่าว

     

    "ยอดเลย น้ำเต็มไปหมดเลย แล้วมันออกมาจากตรงไหนกันล่ะเนี่ย?"ช็อปเปอร์สงสัย

     

    "ท่าทางน่าสนใจมากเลยนะ"โรบินกล่าว"ดูเหมือนจากน้ำพุจะมีทางน้ำแล้วปล่อยให้ไหลลงทะเล"

     

    "นี่ มาแข่งกันบนทางน้ำไหลนั่นกันมั้ย?"ลูฟี่เสนอชี้ไปที่ทางน้ำยาว

     

    "แข่งเหรอ?"ช็อปเปอร์นึกภาพตัวเองไถลลงน้ำตกมาแล้วร้องไห้"ไม่เอา ไม่เอาเด็ดขาด"

     

    "เจ้าบ้าเลิกคิดไปได้เลย นายว่ายน้ำไม่ได้นะ"โซโลกล่าว

     

    "จริงสิ"ลูฟี่รู้ตัว

     

    "ว่าแต่หมายเลขนั่นมันมีความหมายยังไงกันเนี่ย?"คิรัวร์มองหมายเลข3บนกำแพง

     

    "ไม่รู้สิ"ลูฟี่กล่าว

     

    "มันเป็นกำแพงเมืองรึเปล่า?"ซันจิถาม

     

    "หรือว่า...ต้องเป็นทางเข้าออกสำหรับช่างต่อเรือสูง5เมตรแน่ๆ"ลูฟี่พูดทั้งยังโชว์รูปวาดห่วยๆ

     

    "คนแบบนั้นจะมีเยอะขนาดนั้นเลยเรอะ!!"อุซปตะโกน

     

    "ที่อยู่ด้านหน้านั่นเป็นสถานีสินะ เขียนไว้ว่าสถานีบลู ท่าเรืออยู่ไหน?"นามิถาม

     

    "อยู่ในเมืองมั้ง"อุซปกล่าว

     

    "นี่ พวกเธอ!!"ชาวประมงจากบนเรือเล็กเรียก

     

    "เอ๋?"

     

    "โจรสลัดน่ะเข้าข้างหน้ามันจะแย่เอานะ วนไปทางหลังเมืองทางโน้นเถอะ"

     

    "ค่ะ ขอบคุณมาก"นามิกล่าว

     

    โกอิ้งแมรี่ล่องเรือผ่านทางน้ำของเมือง

     

    "ยอดเลย เมืองลอยน้ำเหรอเนี่ย!?"นามิร้อง

     

    "เจ๋ง เยี่ยมไปเลยที่นี่"ลูฟี่กล่าว"เป็นเมืองที่สวยจริงๆ"

     

    "แต่ว่าเมืองเต็มไปด้วยน้ำแบบนี้ บ้านจะจมทะเลเอานะ"ช็อปเปอร์พูดอย่างกังวล

     

    "ไม่หรอก เป็นเมืองที่สร้างขึ้นบนแผ่นดินที่จมน้ำอยู่แล้ว ลองดูที่ตัวฐานใต้ตึกสิ"โรบินกล่าว

     

    ช็อปเปอร์เห็นเสาค่ำสร้างพื้นให้สูงขึ้น

     

    "จริงด้วย"ช็อปเปอร์ร้อง"เสาถูกสร้างให้สูงขึ้นมา"

     

    "อย่างนี้นี่เอง ก็เลยถูกเรียกว่าเมืองแห่งน้ำ"ซันจิกล่าว

     

    "นี่ รีบเทียบเรือเร็วเข้า!!!"ลูฟี่ตะโกน

     

    ตอนนั้นเองมีคนสังเกตเห็นเรือโจรสลัด

     

    "นี่นี่พวกเธอ ที่นี่ห้ามเรือโจรสลัดเข้ามานะ!!!"ลุงที่ทำความสะอาดหน้าร้านตะโกน"มาทำอะไรกันน่ะ มาปล้นเรอะ?"

     

    "เปล่า อยากมาซ่อมเรือน่ะ"ลูฟี่ตอบ

     

    "ปกติแล้วเขาถามเรื่องมาปล้นกันด้วยเรอะ"อุซปสงสัย

     

    "ถ้างั้นข้างหน้านี้มีแหลมอยู่ ไปจอดที่นั่นก่อนก็ได้"

     

    "ค่ะ"นามิกล่าว

     

    ขอบคุณคะ”วีวี่กล่าว

     

    "ขอบคุณนะ"ลูฟี่กล่าว

     

    "อีกแล้วเรอะ"อุซปกล่าว

     

    "ช่วยไม่ได้ ก็เป็นโจรสลัดนี่"โซโลกล่าว

     

    โกอิ้งแมรี่มาที่แหลมหินหลังเมือง

     

    "แถวนี้คงได้ละมั้ง"อุซปกล่าว

     

    "ว่าแต่ว่า ช่างเป็นที่อับลมจริงๆ"ซันจิกล่าว

     

    "เอาล่ะ ลดใบเรือได้!!!"ลูฟี่ตะโกน

     

    โซโลดึงเชือกชักใบเรือ แต่เมื่อเขาออกแรงดึงมาก เสากระโดงเรือก็หักเบี้ยว

     

    "ทำอะไรของนายเนี่ย!!!!"อุซปตะโกน

     

    "ไม่นะ ฉันก็แค่ดึงเชือกเท่านั้นเอง"โซโลพูดขณะยกเสาที่หักไม่ให้ล้มลงพื้น ตั้งไว้เหมือนเดิม"ตกใจหมด โทรมขนาดนี้เลยเรอะ เรือโกอิ้งแมรี่เนี่ย"

     

    "ว่าแต่ทำไมคนบนเกาะถึงไม่กลัวโจรสลัดกันล่ะ?"นามิถาม

     

    "โจรสลัดก็เป็นลูกค้าของอู่ต่อเรือนี่"โซโลยังพยายามยกเสาขึ้น

     

    "อย่ามัวแต่พูดสิรีบซ่อมเร็วเข้า"อุซปกล่าว

     

    "หรืออาจจะมีผู้คุ้มกันที่เก่งมากจนไม่ต้องกลัวเรื่องโจรสลัดอาละวาดก็ได้"โรบินแสดงความเห็น

     

    "ก็น่าจะมีอยู่ล่ะนะ ก็เมืองใหญ่ออกขนาดนี้นี่"ซันจิกล่าว

     

    "จริงเหรอ!? เอ๋!!! ทำไงดีล่ะ แบบนี้ก็แย่น่ะสิ"อุซปหวาดกลัว

     

    "จะแย่ได้ยังไงกัน พวกเราเป็นลูกค้านะ"ซันจิกล่าว

     

    "ถ้าไม่ไปก่อเรื่องเราก็ปลอดภัย"คิรัวร์กล่าว

     

    "จริงสิ"อุซปโล่งอก

     

    "ถ้างั้นก็ไปก่อนล่ะ!!"ลูฟี่วิ่งลงจากเรือไปพร้อมอุซป

     

    "เดี๋ยวก่อน ลูฟี่ อุซป"นามิเรียกพวกเขาไว้"พวกนายน่ะไปกับฉัน"

     

    "ไปไหนเหรอ?"อุซปถามขณะนามิลงบันไดเชือกมาขึ้นฝั่ง

     

    "ก่อนอื่นก็เอาหนังสือแนะนำตัวของคุณโคโคโระไปตามหาคนที่ชื่อไอซ์เบิร์กก่อน แล้วก็วานให้คนคนนั้นช่วยจัดการเรื่องซ่อมเรือ แล้วก็ต้องหาหาที่แลกเปลี่ยนทองเป็นเงินด้วย"นามิกล่าว

     

    "งั้นรึ ดีล่ะ ถ้างั้นก็ไปกันเลย"ลูฟี่กล่าวเดินไป"เมืองแห่งน้ำ"

     

    "ลืมเรื่องทองแล้วเหรอ?"นามิเตือน

     

    "อ๊ะ..."

     

    "ฉันจะไปด้วย"คิรัวร์พูดจากบนเรือ

     

    เวลาต่อมาทั้ง4ก็เดินทางไปพร้อมทองคำในถุงบนรถลาก

     

    "โซโล ซ่อมให้เรียบร้อยด้วยล่ะ"อุซปตะโกน

     

    "ระวังตัวด้วยนะครับคุณนามิ"ซันจิร้อง

     

    "ดูเหมือนจะไปกันซะแล้วสิ"ช็อปเปอร์กล่าว

     

    "เดี๋ยวหลังจากนี้เราไปด้วยกันมั้ย?"โรบินถามช็อปเปอร์

     

    "จริงเหรอ? จะมีร้านหนังสือรึเปล่านะ?"ช็อปเปอร์กล่าว

     

    "ต้องมีแน่นอน"โรบินยิ้ม

     

    ฉันไปด้วย จะไปหาซื้อเสื้อผ้า”วีวี่กล่าว

     

    _____________________

     

    "ไปหาที่แลกทองก่อนมั้ย?"อุซปแนะนำ

     

    "ทำไมล่ะ ไม่ไปที่อู่ต่อเรือก่อนเหรอ?"ลูฟี่ถาม

     

    "นี่นาย ขนทองมาตั้งขนาดนี้จะเดินไปมาบนเกาะได้ยังไงกัน น่ากลัวออกจะตาย"อุซปกล่าว

     

    "ถึงเอาทองไปเปลี่ยนมันก็มีค่าเท่ากันไม่ใช่เรอะ"ลูฟี่กล่าว

     

    "มันก็ใช่อยู่หรอก แต่เยอะขนาดนี้มันก็ดูเตะตาน่ะสิ เกิดไปเจอพวกโจรเข้าล่ะก็...”อุซปกล่าว

     

    "โจรน่ะก็พวกเราเองนี่"คิรัวร์กล่าว

     

    "อื้อ นั่นสินะ ถ้าเปลี่ยนเป็นเงินพวกเราก็ถือกันไว้ด้วย"นามิกล่าว

     

    "ที่เธอพูดเมื่อกี้เหมือนกัดกันเลยนะ"ลูฟี่แสดงความเห็น"ทำอย่างกับว่าฉันถือไว้มันไม่ดีอย่างงั้นแหละ"

     

    "อื้อ เพราะดูเหมือนจะทำตกหรือหายได้ง่ายๆไงล่ะ"นามิกล่าว

     

    "นั่นสินะ ก็เป็นลูฟี่นี่นา"อุซปเห็นด้วย

     

    "อะไรกันเนี่ยพวกนาย ตัวฉันเชื่อใจไม่ได้เลยรึไง"ลูฟี่กล่าว

     

    "อื้อ"ตอบพร้อมกันทั้ง3คน

     

    "ที่พูดเมื่อกี้นี้เสียงแทงใจมากเลยนะ อาจถึงขั้นทำใจไม่ได้เลยก็ได้"ลูฟี่สำออย

     

    กลุ่มหมวกฟางทั้ง4มาถึงสะพานข้ามแม่น้ำเข้าเมือง

     

    "เอ๋ ทางเข้าเมืองสุดแค่นี้เองเหรอ?"นามิมองป้ายบนประตู"ร้านเช่าบลู?"

     

    "อะไรเนี่ย?"ลูฟี่ถาม

     

    "เป็นร้านให้เช่าอะไรล่ะเนี่ย?"นามิถาม

     

    "บลูมันคืออะไรล่ะเนี่ย?"คิรัวร์ถาม

     

    "ไม่รู้สิ บลูด็อกเหรอ?"อุซปนึกถึงหมาตูบ"ก็ไม่น่าใช่แฮะ"

     

    "ขอโทษครับ ขอเช่าบลูหน่อย"ลูฟี่เดินเข้าประตู

     

    "ถามหน่อยสิ ว่ามันคืออะไร!!!!"ทั้งสามตะโกน

     

    "ยินดีต้อนรับ บลูใช่มั้ย?"เจ้าของร้านเช่าที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์หันมามอง"มากันกี่คนล่ะ?"

     

    "4คน"ลูฟี่ชู4นิ้ว

     

    "เป็นบลูอะไรดีล่ะ?"เจ้าของร้านถาม"ตามลำดับก็ยางาร่า ลาบูก้า คิง มากัน4คนเอาเป็นยางาร่า2ตัวก็พอแล้วมั้ง"

     

    "ย่างให้อร่อยๆด้วยล่ะ"ลูฟี่กล่าว

     

    "นี่พูดเรื่องเดียวกันรึเปล่า!!!"อุซปร้อง

     

    "ขอโทษนะคะ บลูนี่คืออะไร?"นามิถาม

     

    "เอ๋ ไม่รู้จักเหรอ?"

     

    "พวกเรามาตามล็อกและพึ่งมาถึงเมืองนี้คะ"นามิกล่าว

     

    "โฮ่ มาตามล็อกรึเนี่ย"เจ้าของร้านพูดขณะลากเรือเล็กๆมา

     

    "ก็นะ"

     

    "พวกเธอนี่เอาเรื่องเลยนะเนี่ย งั้นคงไม่รู้จักบลูเลยสินะ"เจ้าของร้านกล่าว

     

    "อื้อ"ทั้ง4พยักหน้า

     

    "อธิบายกันง่ายๆเลย นั่นแหละคือบลู ยางาร่าบลู"เจ้าของร้านชี้ไปยังสัตว์เหมือนไดโนเสาร์ที่ว่ายลากเรืออยู่"เป็นปลาที่โผล่หัวมาเหนือน้ำที่อยู่แถวนี้ ที่นี่เป็นเมืองแห่งน้ำ ก็เลยมีลำคลองมากกว่าทางเดินน่ะ สำหรับชาวเมืองแล้ว บลูเป็นพาหนะที่จะขาดไม่ได้เลยล่ะ แล้วก็สำหรับการเที่ยวชมเมืองนี้ด้วยนะ"

     

    "ปลานั่นจะคอยลากเรืองั้นเหรอ?"นามิถาม

     

    "เรียกว่าขี่มันจะดีกว่าลากนะ ก็ประมาณนั่งรถม้าที่อยู่บนบกนั่นแหละ"

     

    เจ้าของร้านเอาเรือลงลำคลอง

     

    "ทางโน้นมีสระเลี้ยงอยู่นะ ลองนั่งดูแล้วจะติดใจ"

     

    ทั้ง4มองสระที่มีบลูอยู่หลายตัว

     

    "ยางาร่าบลูสำหรับนั่ง2คน2ตัวก็2,000เบรี"

     

    "น่ารักจัง"นามิกล่าว

     

    "เป็นปลาที่เหมือนม้าจังแฮะ"ลูฟี่พูด

     

    "แพล็บ!!!"บลูที่เข้ามาใกล้ใช้ลิ้นใหญ่เลียหน้าลูฟี่น้ำลายติดเต็ม

     

    "เจ้านี่ ทำอะไรน่ะ!!!"ลูฟี่โวยวาย พวกบลูหนีลงไปใต้น้ำ

     

    "มันถูกใจนายนายแล้วล่ะสิ"เจ้าของร้านกล่าว"เลือกเจ้านั่นแล้วกัน"

     

    เจ้าของร้านเปิดกรงที่สระ บลูสองตัวว่ายออกมาแบกเรือไว้

     

    "เจ้านี่แบกของหนักได้ใช่มั้ย?"ลูฟี่ถามถือถุงสมบัติอยู่

     

    "มันก็มีกำลังเยอะอยู่นะ หลายแรงม้าเลยทีเดียว นั่นเหรอสัมภาระ?"เจ้าของร้านมองถุงในมือลูฟี่"ข้างในเป็นอะไรล่ะ?"

     

    "ทองคำ"ลูฟี่ตอบ

     

    "ฮ่าๆๆ ตลกจังเลยนะ ยังไงก็ไม่เป็นไรหรอก"เจ้าของร้านคิดว่าล้อเล่น

     

    "นี่ไง!!"

     

    "ขอเถอะ!!!"เจ้าของร้านตาโต

     

    "ใครจะให้กัน"นามิทุบหัวเขา

     

    "นายอย่าเปิดตามใจเซ่!!!"คิรัวร์ทุบหัวลูฟี่

     

    "เป็นลุงที่พูดตรงจน่ากลัวเลยแฮะ"อุซปกล่าว

     

    "ห้ามทำแบบนี้อีกนะ!!!"นามิตะโกนใส่ลูฟี่

     

    "อะไรกัน ไม่สึกหรอสักหน่อย"ลูฟี่กล่าว 

     

    "แหมๆ ตกใจหมดเลย เอาล่ะ ยางาร่าบลู2ตัวก็1ล้านเบรี"เจ้าของร้านเปลี่ยนราคา

     

    "ขึ้นราคาเฉยเลยนะลุง"อุซปกล่าว

     

    "โทษที จริงๆแล้วมัน5ล้านเบรี"เจ้าของร้านเพิ่มอีก

     

    "ยิ่งแพงกว่าเดิมอีก!!!"อุซปตะโกน

     

    "ความแตกซะแล้วรึเนี่ย"เจ้าของร้านเกาหัว

     

    "ให้ตายสิ เผลอไม่ได้เลย"

     

    "เอ้าสองพันเบรีนะ"

     

    "ขอบคุณมาก"

     

    "ว่าแต่ แถวนี้มีที่แลกเปลี่ยนรับเงินไหม?"นามิถาม

     

    "ไอ้มีก็มีอยู่หรอก แต่ถ้าเป็นทองคำมากขนาดนี้ล่ะก็ ร้านแถวนี้คงมีเงินไม่พอหรอก ไปแถวใจกลางเมืองของเกาะอู่ต่อเรือดีกว่า"

     

    "บริเวณใจกลางเมืองของเกาะอู่ต่อเรือ?"นามิทวน"แล้วมันอยู่ที่ไหนกันล่ะ?"

     

    "ที่นั่นไง"เจ้าของร้านชี้ไปทางมมบนซ้ายของเมือง"เอานี้ไปด้วยสิ"

     

    "แผนที่เหรอ"นามิมองแผนที่วอเตอร์เซเว่น แล้วลงยางาบ่าบลูคันเดียวกับอุซป"ขอบใจนะ ช่วยได้มากเลย

     

    อุซปลงบลูคันเดียวกับลูฟี่ คิรัวร์กับนามินั่งบลูอีกตัว

     

    "นี่ลุง อู่ต่อเรือก็อยู่ที่นั่นเหรอ?"ลูฟี่ถาม

     

    "อื้อ เป็นอันดับ1ของโลกเลยล่ะ"

     

    "งั้นก็พอดีเลย แลกเงินเสร็จเมื่อไหรก็รีบไปอู่ต่อเรือกันเลย"ลูฟี่กล่าว

     

    "เท่านี้ก็จะซ่อมเรือโกอิ้งแมรี่ได้ซะที"อุซปกล่าว

     

    "รวมทั้งช่างต่อเรือด้วยนะ ชักตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว”ลูฟี่กล่าว

     

    "ไปกันเถอะ"นามิกล่าว

     

    "งั้นก็ไปกันเลย!!"ลูฟี่พูดขับยางาร่าบลูแล่นไป

     

    "ขอบคุณที่อุดหนุน ระวังตัวด้วยล่ะ"เจ้าของร้านบอก

     

    "วิ่งตรงไหอู่ต่อเรือเลย!!!"ลูฟี่ตะโกน

     

    "แบบนี้ดีจังเลยนะ นี่ฝากด้วยนะ"ลูฟี่ร้อง

     

    "ฮี่ๆๆ"บลูที่แบกเรือเยาร้องตอบ

     

    "ในโลกนี้ยังอุตส่าห์มีสิ่งมีชีวิตที่สะดวกแบบนี้ อยู่อีกนะเนี่ย"อุซปกล่าว

     

    "แถมยัวไม่โคลงเคลงอีกด้วย สบายจริงๆ"คิรัวร์กล่าว

     

    ระหว่างผ่านลำคลอง พวกเขามองคนในเมืองทำงานตัวเอง เด็กๆเล่นกัน

     

    "โอ้มาดมัวแซล เย็นนี้ไปกินข้าวกันมั้ย?"ชายคนนึงทักทายนามิจากหน้าต่าง

     

    "เอ๋?"นามิงุงงง

     

    แก....”คิรัวร์เตรียมจะลงมือ

     

    "จึ๊ก..!!! ตุบตับๆๆ"มือใหญ่ดึงหายคนนั้นกลับเข้าไปและทุบตี

     

    "อย่าไปสนใจเลย มันเป็นการทักทายของคนที่นี่นั่นแหละ"ภรรยาชายคนนั้นโผล่มาบอกหลังยางาร่าบลูพาเรือผ่านบ้านหลังนั้นไป"นี่คุณ ยังไม่ยอมไปทำงานอีกเหรอ"

     

    "รู้แล้วน่า"

     

    "ว่าแต่เมืองนี้จะเรียกว่าใจกว้างต่อคนแปลกหน้า หรือว่าชอบตีซี้ดีล่ะเนี่ย"อุซปกล่าว

     

    "นี่เจ้าคนจมูกยาวน่ะ"

     

    "หา?"อุซปเงยหน้ามองลุงที่เรียกจากบนตึกชั้น4

     

    "ไม่มีอะไร แค่ลองเรียกดูเท่านั้นแหละ ฮะๆๆ"

     

    "เดี๋ยวปั๊ดต่อยเลยลุงนี่"อุซปโมโห

     

    "ซ่าๆๆๆ”พวกเขามองน้ำตก

     

    "ทางขึ้นเนินนี่ ไหลสวนกันแบบนี้มันจะไหวเหรอ?"อุซปถาม

     

    "ฮี้!!!"บลูร้องและพุ่งไปทางซ้ายที่พาขึ้นบน

     

    "เดี๋ยวสิผิดทางแล้ว ทางขวาสิ ทางขวา!!!"นามิร้อง

     

    "ถึงน้ำจะไหลสวนทางก็ไม่มีปัญหาสินะ พวกนายนี่เจ๋งจริงๆ"ลูฟี่พูดก่อนเรือจะผ่านทางบนหลังคา"บนหลังคาก็มีทางน้ำอยู่ด้วยนะ"

     

    "แต่เรามาผิดทางแล้วนะ ต้องไปที่ย่านการค้าก่อนสิ"นามิตะโกน

     

    "เอาน่า ไม่เห็นต้องรีบร้อนเลย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว มาเดินเล่นตามทางน้ำกันเถอะ"ลูฟี่พูดชวน

     

    "ข้างหน้าๆๆ!!!!"อุซปร้อง

     

    พวกเขามองทางลงหลังคาที่เป็นทางน้ำไหลเชี่ยว

     

    "เข้าใจแล้วที่นี่เป็นยอดเนิน"ลูฟี่สนุก

     

    "ก็หมายความว่า...."

     

    "จ๊ากกกก!!!!"ยางาร่าบลูทั้งสองพุ่งลงไปและพุ่งออกจากทางน้ำลอยกลางอากาศ

     

    "ม่ายยยย!!!!"

     

    "จะร่วงแล้วๆ"

     

    "ตูม!!!"

     

    "อย่าได้ใจกันเกินไปนะยะ!!"นามิทุบหัวบลู

     

    "ฮี้"บลูหันมามองร้องไห้

     

    แต่แล้วกลุ่มหมวกฟางก็สังเกตเห็นด้านหน้า มันเป็นย่านตลาดมีคนค้าขายเต็มไปหมด

     

    "พี่สาว ถูกๆเลยนะ"

     

    "เอ้า รับอะไรหน่อยมั้ยครับ?"

     

    "ตอนนี้เป็นช่วงเวลาทองลด50%"

     

    "คึกคักจริงๆ"ลูฟี่กล่าว

     

    "เอ๋ โผล่มาที่ย่านการค้าจนได้"นามิแปลกใจ"หรือว่าเมื่อกี้เป็นทางลัดงั้นเหรอ?"

     

    "ฮี้!!"บลูตอบ

     

    "ขอโทษนะ"นามิกล่าว

     

    "เจ้าสองตัวนี้ฉลาดมากเลยแฮะ"คิรัวร์ชม

     

    "เป็นครั้งแรกเลยนะที่เห็นย่านการค้าที่คึกคักขนาดนี้"อุซปมองไปรอบๆ

     

    "ดูสิ บลูตัวเบ้อเริ่มเลย"ลูฟี่ชี้บลูตัวใหญ่กำลังสวนทางมา

     

    "โฮก!!"บลูร้องผ่านไปด้านข้าง

     

    "น่ากลัวจัง"นามิกล่าว

     

    "นึกว่าจะถูกกินซะแล้ว"อุซปกล่าว

     

    "นี่คงเป็นขนาดคิงสินะ"คิรัวร์กล่าว

     

    "นั่นมันอะไร?"อุซปมองคนที่นั่งเรือบนคิงบลู พวกเขาต่างสวมหน้ากากสวนปิดบังหน้าตา"หน้ากาก?"

     

    "สวยจังเลย ท่าทางหรูจัง"นามิกล่าว

     

    "มีงานปาร์ตี้หรือไงเนี่ย?"อุซปกล่าว

     

    "ฮี้!!!"บลูทั้งสองร้อง

     

    "มีอะไรเหรอ?"ลูฟี่หันไปมองและเห็นร้านค้า

     

    "ได้เลย ทาโกยากิย่างน้ำสินะ"

     

    "โคร็อกเกะน้ำ2อันสินะ"

     

    "ไม่ว่าทางไหนก็น่าอร่อยทั้งนั้นเลย ยางาร่า ช่วยไปทางนั้นทีสิ"ลูฟี่กล่าว

     

    "ฮี้!!!!"ยางาร่าทั้งสองวิ่งไปแต่คนละทางกับที่หมาย

     

    "นี่จะไปไหน!!!"คิรัวร์ร้อง"หยุดนะหยุด"

     

    "นี่พวกนายจะไปไหน?"อุซปถาม

     

    "ถามยางาร่าดูสิ

     

    "ยินดีต้อนรับ จะรับอะไรดีล่ะ"ยายที่ขายร้านไก่น้ำถาม

     

    "อะไรกันหิวหรอกเหรอเนี่ย"ลูฟี่กล่าว

     

    "ยางาร่าน่ะชอบเนื้อจุ่มน้ำมากเลย ถึงจริงๆจะเป็นอาหารของคนก็เถอะ"

     

    "เนื้อจุ่มน้ำ งั้นขอ10อันเลย"ลูฟี่กล่าวและรับมากิน

     

    "เป็นอาหารที่ขนาดเหล่ากุ๊กชื่อดังแห่งเมืองอาหารการกินยังต้องมาแอบซื้อ นุ่มไปถึงเนื้อในเลยใช่มั้ยล่ะ"

     

    "งั่มๆๆ"ลูฟี่กินเนื้อจุ่มน้ำ"อร่อยสุดๆ คิรัวร์ก็ลองดูสิ"

     

    คิรัวร์รับไปและลองชิมดู

     

    "หืม อร่อยจังเลย"คิรัวร์กล่าว

     

    "อร่อยขนาดนั้นเชียว นี่ลูฟี่ ขอฉันอันสิ"อุซปตะโกน

     

    "ไม่ให้ ซื้อเองสิ"ลูฟี่บอก

     

    "เฮ้ นามิ เอาเรือไปจอดหน้าร้านที"อุซปหันไปบอกต้นหนเรือ

     

    แต่นามิมองคนสวมหน้ากากเหมือนกับเมื่อกี้ขี่ยางาร่าสวนมา

     

    "อีกแล้ว เท่าที่ดูเหมือนจะมีอยู่ทั่วเมืองเลย"นามิกล่าว"กลุ่มคนที่สวมหน้ากากนั่น"

     

    "นี่ นามิ!!!"อุซปเรียกอีก

     

    ____________________

     

    "นี่ ที่ด็อค1พวกโจรสลัดเริ่มอาละวาดกันแล้ว!!!"

     

    "จริงเรอะ!!"

     

    "ต้องรีบไปดูกันแล้วล่ะ"

     

    อู่ต่อเรือด็อค1 กลุ่มโจรสลัดมาหาเรื่องช่างซ่อมเรือที่กำลังทำงานตัดไม้อยู่

     

    "พูดอะไรน่ะไม่เห็นจะเข้าใจเลย"

     

    ชายที่พูดเป็นชายผมสีทอง สวมแว่นกันลมเหนือศีรษะ สวมแจ็กเก็ตสีน้ำเงินทับเสื้อสีเหลือง

     

    "แหมๆ มันก็แบบว่านะ ฮะๆๆ"กัปตันโจรสลัดร่างสูงโปร่งหัวเราะเยาะ"ฉันมาลองคิดดูดีๆแล้ว ลองคิดดูดีๆแล้วนะ ไม่ว่าจะคิดยังไงมันก็เป็นราคาที่แพงเกินไปสำหรับค่าซ่อมเรือน่ะ"

     

    "อย่ามาเกะกะการทำงานสิ"

     

    "ดังนั้น"เขาถือดาบมาใกล้คอข่มขู่"เลยคิดว่าจะไม่ยอมจ่ายแม้แต่เบรีเดียว ฮะๆๆ ขอบใจนะที่ซ่อมเรือให้ แถมยังฟรีอีก"

     

    ชายหญิงคู่นึงเดินมาที่รั้วกั้นเขตอู่ต่อเรือ ชาวเมืองต่างหลีกทางให้

     

    ผู้ชายเป็นชายผมสีม่วงสวมชุดสูทสีเลือดหมู มีหนูสีขาวที่กระเป๋าเสื้อ เขาคือไอซ์เบิร์ก

     

    ผู้หญิงเป็นหญิงสาวผมบลอนยาว มีตาสีฟ้า สวมแว่นตาและสวมชุดสูทสีเหลืองถือแลปท็อปไว้ เธอชื่อคาลิฟา

     

    "นี่คาลิฟา นั่นมันอะไรน่ะ?"ไอซ์เบิร์กถาม

     

    "ค่ะ คุณไอซ์เบิร์ก เป็นลูกค้าของด็อค1ค่ะ จนถึงตอนนี้แล้วก็บอกว่าจะไม่ยอมจ่ายเงินอีก เป็นการล่วงละเมินทางเพศนะค่ะ"คาลิฟากล่าว

     

    "แกม ล่วงละเมินทางเพศเหรอ"ไอซ์เบิร์กกล่าว

     

    "ฮะๆๆๆๆๆ"พวกโจรสลัดหัวเราะขณะที่คนงานทำงานต่อไป

     

    "คุณลูกค้าอย่ามาแหย่พวกเรามากเกินไปจะดีกว่านะ"พาวลีย์กล่าว

     

    "ฮะๆๆ...ตึง!!!"กัปตันโดนท่อนไม้ที่คนงานแบกมาฟาดโดนหัวด้านหลังล้มลงหมดสติ

     

    "ลูกพี่!!!!!"พวกโจรสลัดร้อง

     

    "โทษที"คนงานคนนั้นหันมาพูด

     

    "นี่แก มองดูรอบๆให้ดีก่อนขยับตัวเซ่"โจรสลัดสวมเกราะแดงตะโกนใส่

     

    ด้านหลัง ชายสวมเสื้อสีส้มอ่อนกับน้ำเงิน สวมหมวกสีขาวที่เขียนว่ากาเลรา และมีจมูกยาวเหมือนอุซปแต่ทรงสี่เหลี่ยมยกเลื่อยขนาดใหญ่มาฟันโจรสลัดเกราะแดงอย่างจงใจ

     

    "ฉัวะ!!!"

     

    "โทษที"ชายจมูกยาวหรือคาคุกล่าว

     

    "พวกแกจะมีเรื่องกันงั้นเรอะ รู้รึเปล่าว่าพวกเราเป็นใคร?"พวกโจรสลัดต่างชักอาวุธออกมา

     

    ชายหนุ่มไว้ผมสั้นมีส่วนนึงแหลมยาว มีหนวด สวมแว่นกันแดด และสวมแต่กางเกงน้ำตาล เผยท่อนบนฟาดด้วยที่ทาสีใส่โจรสลัดหลายคน

     

    ชายสวมเสื้อกล้ามสีขาว กางเกงขายาวดำและหมวกสีดำ ยกเท้าเตะพวกโจรสลัดกระเด็นขึ้นฟ้า

     

    "นี่ ลองยิงเจ้าปืนใหญ่นั่นดูแล้วยัง?"ลุงคนนึงถามเด็กใหม่

     

    "ยังครับ"เด็กใหม่ตอบ

     

    "โธ่เอ๊ย อะไรกันเนี่ยพวกแก คิดเรอะว่ามันจบลงง่ายๆ!!!!"โจรสลัดตะโกน แต่แล้วกระสุนปืนใหญ่ก็พุ่งเข้ามา"บรึ้มมม!!!"

     

    "ถึงเป็นโจรสลัด ก็มาทำซ่าในถิ่นคนงานไม่ได้กรอก"พาวลีย์กล่าว

     

    ________________________

     

    "เอาล่ะ จะไปเกาะต่อเรือล่ะนะ"นามิกล่าวเปิดแผนที่ดู"ด้วยลิฟต์ประตูน้ำนี่แหละ"

     

    "ลิฟต์ประตูน้ำ?"ลูฟี่ทวน

     

    "ดูเหมือนจะเป็นที่ที่คล้ายหอคอยนั่นไง"คิรัวร์พูดชี้หอคอยใหญ่

     

    "เชิญเข้าไปได้เลย ลิฟท์ไปเกาะต่อเรือค่ะ ไปยังโรงงานต่อเรือและใจกลางวอเตอร์เซเว่น รีบเข้าประตูได้เลยค่ะ อีก1นาทีจะปิดประตูแล้วนะค่ะ"

     

    กลุ่มหมวกฟางทั้ง4รีบเข้าลิฟท์ ข้างในลิฟท์มีน้ำอยู่ จากนั้นตัวลิฟท์ก็เปิดประตูปล่อยน้ำด้านล่างเพิ่งระดับน้ำทะเลส่งทุกคนไปออกประตูด้านบน

     

    _______________________

     

    กลับไปที่โกอิ้งแมรี่ โซโลนอนอยู่บนดาดฟ้าเรือโดยที่คนอื่นออกไปข้างนอกเกือบหมด

     

    "นี่ โซโล!!!"

     

    "หือ?"โซโลที่หลับอยู่ตื่นขึ้นมา

     

    "วีวี่จัง เซียร์จังและโรบินจังล่ะ ไม่เห็นอยู่ในเรือเลย"ซันจิถามหาสาวๆ

     

    "ไม่อยู่หรอก วีวี่กับโรบินเมื่อกี้ออกไปกับช็อปเปอร์แล้วล่ะ"โซโลตอบ”

     

    "ว่าไงนะ!!"ซันจิตกใจ

     

    "เห็นบอกว่าจะไปซื้อของน่ะ"โซโลกล่าว”ส่วนเซียร์ไปเดินเล่นในเมืองแล้ว”

     

    "อะไรกันเนี่ย!?"ซันจิผิดหวังขยี้หัว"งั้นที่อยู่บนเรือก็มีแต่นายน่ะสิ ทำไมถึงน่าเบื่ออย่างนี้!!!!"

     

    "เห็นด้วยเลย"โซโลกล่าว

     

    "เอาล่ะ งั้นฉันจะออกไปซื้อของบ้างล่ะ นายก็เฝ้าเรือไว้ให้ดีๆล่ะ"ซันจิกล่าว

     

    "ครอกฟี้!!"โซโลปิดตานอนหลับ

     

    "หลับซะแล้ว ช่างเถอะ ฝากด้วยล่ะ"ซันจิเดินออกจากเรือไป

     

    _________________

     

    ประตูลิฟท์เปิด ยางาร่าเข้ามาในกำแพงบริษัทขนาดใหญ่

     

    "ถึงแล้ว!!!"ลูฟี่ร้อง"ที่นี่คืออู่ต่อเรืออันดับ1ของโลก ใจกลางเมืองวอเตอร์เซเว่น"

     

    "ที่นี่มีส่วนเป็นพื้นดินเยอะแฮะ สมแล้วจริงๆ"อุซปกล่าว

     

    "ดูใหญ่โตไปหมดเลยน้า"ลูฟี่กล่าว

     

    "พึ่งเคยเห็นเมืองใหญ่ขนาดนี้เป็นครั้งแรกเลย"อุซปโห่ร้อง

     

    "พอได้มาเห็นน้ำพุนั่นใกล้ๆแบบนี้ ก็ดูใหญ่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลย"นามิกล่าว

     

    "คนมุงอะไรกันน่ะ?"นามิมองไปข้างหน้าเห็นฝูงชนอยู่หน้าแน่น

     

    "มาชมการต่อเรือละมั้ง?"อุซปกล่าว

     

    ฉันว่าไม่ใช่หรอก”คิรัวร์กล่าว

     

    "ไปดูกันเถอะยางาร่า"ลูฟี่ตะโกน

     

    ฝูงชนกำลังดูคนของบริษัทกาเลราคอมปานีที่จัดการพวกโจรสลัดได้

     

    "นั่นไง ดูสิ คุณลุจจิไงเท่จังเลย"สาวร้อง

     

    "พาวลีย์ไม่อยู่เหรอ?"

     

    "ลูลู่อยู่ด้วยแหละ เข้มจริงๆ เป็นชายในหมู่ชายเลย"ลุงคนนึงกล่าว

     

    "ลูกผู้ชายน่ะ มันต้องแบบไทลุสตั้นสิ"

     

    คนสุดท้ายที่พูดถึงคือชายตัวใหญ่กล้ามโต มีผมหางม้าและมีเคราะสีขาวปกคลุมปากและคาง

     

    "นี่ลุง?"ลูฟี่เรียกชายอายุ50คนนึง"มีอะไรกันเหรอ?"

     

    "อ๋อ ที่ด็อค1มีโจรสลัดอาละวาดอีกแล้วน่ะ ผลก็แน่นอน ถูกพวกช่างเล่นงานจนหมอบเละ หลังจากนี้จะได้ไม่มีใครทำบ้าๆอีก"

     

    "ช่างต่อเรือเล่นงานพวกโจรสลัดเหรอเนี่ย"ลูฟี่แปลกใจ

     

    "ท่าทางแบบนี้ พวกเธอเป็นนักเดินเรือรึ คนที่อยู่ตรงนี้ก็เป็นพวกมามุงดูล่ะนะ พวกช่างต่อเรือของกาเลราคอมปานี เป็นที่ชื่นชมของชาวเมืองทุกคนแหละ ทั้งเก่งกาจ มีฝีมือ พวกเขาเป็นความภูมิใจของวอเตอร์ เซเว่น แห่งนี้"

     

    "น่าสนุกจัง"ลูฟี่กล่าว

     

    "ตึง!!"อุซปที่แบกทองไม่ไหวหงายหลังล้มลงพื้น

     

    "เป็นไรไหมอุซป"คิรัวร์รีบช่วยดึงขึ้นมา

     

    "เดี๋ยวสิลูฟี่ รีบไปที่แลกเปลี่ยนเงินกันเถอะ ไว้ค่อยกลับมาที่นี่ทีหลังก็ได้"นามิกล่าว

     

    "อื้อ"ลูฟี่เห็นด้วย

     

    _____________________

     

    ด้านเซียร์มาเห็นเรือแจวค้าขายอาวุธบริเวณหลังเมืองวอเตอร์เซเว่นและมองดูของในร้าน

     

    โห่ นี่มันดาบไดเคียว 1ใน50ดาบชั้นดีนี่นา”

     

    สนใจไหมละครับ”คนขายถาม

     

    คนขายเป็นชายร่างสูงโปร่งราว180 มีผมสีดำและสวมหมวกแก็ป ร่างกายกำยำ ใบหน้าที่ออกดูคล้ายแมว สวมเสื้อผ้ากันหนาวสีแดงและกางเกงสีน้ำเงิน ที่เด่นที่สุดคือมือใหญ่ของเขา

     

    เพื่อนฉันอาจจะสน แต่ฉันไม่ใช่นักดาบขอตัวนะคะ”เซียร์กล่าววางดาบแล้วเดินจากไป

    _____________________

     

    ทางด้านโรบิน วีวี่และช็อปเปอร์กำลังมองดูภาพแผนที่บนผนังตึกในเมือง

     

    "เขาว่าเป็นย่านการค้าด้านหลังเมืองน่ะ"โรบินกล่าว

     

    พวกเขาเดินไปตามถนน ช็อปเปอร์อยู่ในร่างวอร์คพ้อยต์

     

    "ทั้งที่คึกคักขนาดนี้แท้ๆ กลับเป็นด้านหลังเมืองเหรอเนี่ย มีที่ให้เดินด้วย"ช็อปเปอร์มองไปรอบๆ

     

    "น้ำใส เมืองก็สะอาดดีนะ"

     

    "น่ากลัวจัง!!"ช็อปเปอร์ร้องเมื่อเห็นคนสวมหน้ากากเดินผ่านไป

     

    "เป็นผู้หญิงที่สวยอะไรอย่างนี้"

     

    "สวยขนาดที่ไม่เคยเห็นมาตลอด100ปีเลย"

     

    "นิสัยแบบซันจิเต็มไปหมดเลย"ช็อปเปอร์กล่าว

     

    "ผู้ชายแบบนี้ตายให้หมดเลยก็ดี โลกนี้จะได้สูงขึ้น"

     

    "ทาเลียน่ากลัว!!!"ช็อปเปอร์ร้อง

     

    "เป็นร้านที่น่าขยะแขยงชะมัด?"วีวี่หันไปมิงร้านที่ขายหน้ากากอีกฝั่งของลำคลอง

     

    "นี่มันอะไรกัน!!!!"ช็อปเปอร์ร้อง

     

    "ร้านขายหน้ากากน่ะ เห็นผู้คนสวมหน้ากากเดินอยู่ในเมืองตั้งแต่เมื่อกี้แล้วใช่มั้ยล่ะ"โรบินกล่าว

     

    "สวมเจ้านี้ไว้เองเหรอ"ช็อปเปอร์กล่าว"ว่าอยู่แล้วเชียวว่าทำไมหน้าตาแปลกๆ"

     

    "ดูเหมือนจะเป็นงานเทศกาลที่เกาะอื่น"วีวี่กล่าว

     

    "เมืองซาน ฟาลโด้ที่ขบวนรถไฟทะเลแล่นผ่าน กำลังจัดเทศกาลหน้ากากอยู่น่ะ"โรบินอธิบาย

     

    "ทำไมเธอถึงรู้เรื่องนั้นน่ะ?"ช็อปเปอร์ถาม

     

    "ก็ผู้คนที่เดินไปมาคุยเรื่องนี่อยู่นี่ มันติดเป็นนิสัยน่ะ เพราะฉันต้องใช้ชีวิตโดยการสังเกตสีหน้าผู้คน และฟังเรื่องที่พูดคุยกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว"โรบินกล่าว

     

    "โรบินนี่เก่งจังนะ"ช็อปเปอร์ชื่นชม

     

    "...."วีวี่เงียบ เธอคงนึกไม่ออกว่าชีวิตตลอด20ปีที่หลบหนีเป็นยังไง

     

    "คุณหมอ เจ้าหญิง ตรงนั้นมีร้านหนังสืออยู่แน่ะ"

     

    "จริงเหรอ!?"ช็อปเปอร์รีบวิ่งไปหน้าร้าน

     

    "ขอแวะได้มั้ย!!"ช็อปเปอร์ถาม

     

    "แน่นอน เข้าไปกันเถอะ"โรบินเหงื่อตก

     

    "สำเร็จ!!"ช็อปเปอร์ร้อง

     

    คอยด้วยช็อปเปอร์คุง”วีวี่วิ่งตามไป

     

    โรบินจะเดินไปที่ร้านหนังสือ แต่แล้วก็มีคนร่างสูงโปร่งตัวใหญ่ สวมหน้ากากและผ้าคลุมสีส้มขาวสวนกับเธอ

     

    "CP9"

     

    โรบินได้ยินแล้วชะงักแข็งเป็นหินไป

     

    "โรบิน ฉันเข้าไปก่อนนะ!!!"ช็อปเปอร์ตะโกนเรียกและเข้าร้านไปพร้อมวีวี่

     

    โรบินที่ชะงักหันไปมองด้านหลังแต่เขาไม่อยู่แล้ว

     

    "ถ้าใช้ร่างคนคงไม่เป็นไรสินะ"ช็อปเปอร์ใช้ร่างเฮฟวี่พ้อยน์เดินเข้าร้านหยิบหนังสืออ่าน

     

    "แหม หน้ากากสวยจังเลย"หญิงชราเจ้าของร้านมองช็อปเปอร์"แต่งเป็นอะไรน่ะ"

     

    "มนุษย์เรนเดียร์น่ะ"ช็อปเปอร์ตอบ

     

    "น่าสนุกดีจังเลยนะ ฮะๆๆ"เธอหัวเราะ

     

    "หือ?"วีวี่รู้สึกแปลกๆรีบวิ่งออกไปข้างนอก

     

    "วีวี่"ช็อปเปอร์ตามออกไปและเห็นวีวี่มองซ้ายขวา"มีอะไรเหรอ?"

     

    "โรบินหายไป!!!"เธอร้อง

     

    ______________

     

    ที่เรือโกอิ้งแมรี่มีคนจำนวนมากบุกขึ้นเรื่อง พวกเขาหน้าตาหลากหลายแต่แต่งตัวสวมเกราะดำและมีรูปดาวสีแดงเหมือนกัน

     

    พวกเขาบุกเข้าล้อมรอบโซโลที่นอนอยู่บนดาบฟันใส่

     

    "เคร้ง!!!!"โซโลชักดาบวาโดอิจิมอนจิรับไว้

     

    "ว่าจะเล่นงานตอนยังหลับอยู่นะเนี่ย"ชายที่ฟันโซโลกล่าว

     

    "พวกแกเป็นใครกัน บอกชื่อมา?"โซโลถาม

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×