ลำดับตอนที่ #160
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #160 : สตรองเวิร์ล Part 3
ชิกินั่งบนบัลลังก์มองภาพเหล่าโจรสลัดเข้ามาในวังเพื่อเข้ากลุ่มโจรสลัดราชสีห์ทองคำ
"เหล่านักรบหัวกะทิทั้งหลายมารวมตัวกันแล้ว อีกไม่นานหรอกรัฐบาลโลก ความเจ็บปวดของขาทั้งสองข้าง
"ดึ๋งๆๆๆ"
ด็อกเตอร์อินดิโก้เดินเข้ามาและทำท่าทางบอก
"งั้นเหรอเข้าใจแล้ว จะไปเดี๋ยวนี้แหละ"ชิกิลุกขึ้นเดินออกไป
ด็อกเตอร์อินดิโก้นิ่งเงียบไปพักนึง
"เข้าใจเราแล้ว!!!!!"
___________________
ด้านนอกชิกิออกไปยังวงแหวนดาฟกรีนรอบวังสวมหน้ากากกันพิษไว้ เขาเห็นหลายต้นระเบิดและมีอีกหลายที่ถูกวางไดนาไมต์ไว้
"อย่างนี้ีนี่เอง จะโค่นต้นไม้นี้เพื่อให้สัตว์ประหลาดโจมตีที่นี่เหรอ?"
ชิกิมองนามิที่โดนลูกน้องสวมชุดกันพิษคุมตัวไว้
"เธอวางแผนไว้ตั้งแต่แล้วเหรอ แม่หนูน้อย?"
นามิหอบหายใจ ผิวเธอมีรอยสีเขียวเพราะสูบพิษดาฟกรีนเข้าไป
"ฉันอุตส่าห์ทำตามเงื่อนไขของเธอแท้"ชิกิกล่าว
"คนอย่างนายไม่มีทางทำตามที่ฉันขออยู่แล้ว บ้านเกิดที่พังพินาศ และคิรัวร์คุงหรือพวกพ้องฉันต้องบาดเจ็บล้มตาย ฉันไม่อยากเห็นภาพแบบนั้นหรอก"
ชิกิจับคอนามิบีบยื่นให้หน้าเธอโดนลำต้นไม้ทำให้นามิโดนละอองต้นดาฟกรีนมากขึ้น
"คำนวณละอองจากต้นไม้นี่ผิดไปเหรอเนี่ย"
นามิหอบหายใจหนักต้องการอากาศ
"คนเป็นโจรสลัดน่ะเขาไม่พูดถึงบ้านเกิดและครอบครัวกันหรอกนะ"
เกิดหอกสีดำจากอากาศขึ้นมารอบๆ
"เพราะมัวแต่พะวงกับเรื่องนั้นแหละ ชีวิตของเธอถึงต้องเป็นอันตรายแบบนี้ไง"
ชิกิปล่อยนามิ หอกสีดำเสียบลงพื้นรอบตัวนามิให้เธอขยับไม่ได้และโดนพิษดาฟกรีนไปเรื่อยๆ
"ถ้าจบงานฉลองแล้วเธอยังไม่ยอมตายอีกละก็ ฉันจะยอมให้เธอเป็นต้นหนเรือไปตลอดชีวิตเลย ฉันก็ไม่ได้เกลียดผู้หญิงอวดดีหรอกนะ ฮ่าๆๆๆ"
ชิกิหัวเราะเดินกลับวังไป
______________________
ภายในห้องแบบญี่ปุ่น ชิกิเดินเข้ามาในห้องซึ่งมีเหล่ากัปตันกลุ่มโจรสลัดต่างๆนั่งอยู่ในชุดสูท ชิกินั่งลงด้านในสุด
"ขอบใจที่มากันนะทุกคน จากนี้ไปเราจะฉลองกันในโอกาสที่ทุกคนเข้ามาเป็นลูกน้องของฉัน แต่ว่าถ้าใครทรยศจะไม่มีการปราณี เข้าใจแล้วนะ เอาล่ะไปได้ ไปยังทะเลเป้าหมาย อีสต์บลูที่น่าสมเพชนั้น!!!!"
"เฮ!!!!"
_________________
เกาะลอยฟ้าทุกคนต่างลอยมาชนรวมกัน
_________________
ภายในป่า
"ไปกันเลยแฟรงกี้"
"ได้เลย"
ปืนใหญ่ซันนี่ด้านหลังเตรียมยิง
"เกาะให้แน่นๆนะ คู เดอร์ เบิร์ส!!!!!"
เรือซันนี่พุ่งลอยขึ้นฟ้าไปยังยอดเขาน้ำแข็ง
__________________
ภายในห้องด็อกเตอร์อินดิโก้กำลังเทเหล้าใส่จอกให้กัปตันทุกคน
__________________
เหล่ายามด้านนอกเห็นบางอย่างกำลังลอยมาจากฟ้า
มันคือเรือซันนี่
"ระวัง!!!!"
เรือพุ่งลงมาในลานทางเดินเข้าวังอย่างรุนแรง ถ้าไม่ใช่เพราะสร้างด้วยไม้อดัมคงแหลกไปแล้ว เรือจอดลงหน้าประตูวัง
"บุกเข้ามาถึงวังเลยเหรอ?"
"มันเป็นใครหน้าไหนกันเนี่ย?"
พวกเขาเห็นเงาคน11คน
_____________________
อินดิโก้เทเหล้าให้ทุกคนครบ ชิกิยกจอกเหล้าขึ้น
"ก็อย่างที่รู้กัน อีสต์บลูเป็นทะเลที่อ่อนแอที่สุดในทะเลทั้ง5 ไม่มีคนเก่งที่สมควรเก็บชีิวิตเอาไว้ เชิญอาละวาดให้เต็มที่เลย กลุ่มโจรสลัดราชสีห์ทองคำกำเนิดแล้ว"
"โอ้!!!!"
ก่อนที่ชิกิจะดื่มจอกเหล้าก็มีเสียงดังจากยามที่วิ่งเข้ามา
"ท่านชิกิครับ!!!"
"เวลาแบบนี้แกเข้ามาทำไม?"
"ขออภัยด้วยครับท่าน ผมจำเป็นต้องมาแจ้งเรื่องด่วนให้ทราบครับ"
หลังจากนั้นไม่กี่วิ
"11คนเหรอ? ก็เป่ามันให้ร่วงไปเลยสิ"
"คะ คือว่า.."
______________________
ด้านนอกพวกยามมากมายโดนจัดการล้มระเนระนาด
ทั้ง11บุกเข้าวังและเดินมาจนถึงห้องประชุม
"ฉัวะ!!!!"นักดาบโค๊ทสีดำและตาสีอำพันได้ฟันประตูญี่ปุ่นให้เปิดออก
อุซปเตะประตูแต่มันไม่เปิด
"ไม่เห็นจะพังเลยมันต้องอย่างงี้"ซันจิพูดแล้วเตะประตูกระเด็น
กลุ่มหมวกฟางต่างเข้ามา ทั้ง11คนสวมชุดสีดำ คิรัวร์ โซโล ซันจิ อุซป บรู๊ค แฟรงกี้ต่างสวมชุดสูทแบบมาเฟียสีดำ อุซปสวมชุดเกราะและหมวกแบบญี่ปุ่นทับด้วย โรบินกับวีวี่สวมชุดเดรสสีดำ และเซียร์สวมบิกินี่และเกราะหัวไหล่ สวมผ้าคลุมแบบมาเฟียสีดำ
ขณะเดียวกันลูฟี่สวมเสื้อในสีแดงทับด้วยเสื้อสูทดำและสวมเสื้อกัปตันสีดำสนิทกับผ้าขนสัตว์สีขาว เขาดูเหมือนกัปตันเรือตัวจริง
ชิกิมองดูและเห็นพวกงี่เง่าที่เข้ามาขัดจังหวะเวลาสำคัญ
"พวกแกเองเหรอเนี่ย น่าตกใจจริงๆ"ชิกิกล่าว
"จะโจมตีอีสต์บลูเหรอ?"ลูฟี่เอ่ยถาม
"ก็งั้นแหละ"
พวกเขาเดินมากลางห้อง
"นามิปลอดภัยรึเปล่า?"คิรัวร์ถาม
ชิกิแสยะยิ้ม
"เออ ปิงปั๋งสุดๆเลย"ชิกิพูดแล้วคนในห้องเริ่มหัวเราะ
"เขาโกหก"วีวี่กล่าว
"ไม่ต้องบอกก็รู้"เซียร์กล่าว
"ฮ่าๆๆๆ แหม่ มาอย่างเอิกเกริกเลยนะ แต่แค่11คนคงสู้กับคนจำนวนขนาดนี้ไม่ไหวละมั้ง"
จากนั้นกำแพงประตูกระดาษก็พังลงเผยให้เห็นโจรสลัดมากมายที่ซ่อนอยู่ ทุกคนต่างถือปืนและดาบและมีจำนวนอย่างน้อย100,000คนหรือมากกว่า
"ผู้หญิงที่เชื่อว่าถ้ายอมสละตัวเองก็จะปกป้องบ้านเกิดเอาไว้ได้ กับพวกไร้สมองที่บุกมาเพื่อช่วยเพื่อนงั้นเหรอ"
"แกนี่โง่เป็นบ้า"
"หา?"
"นามิไม่ได้มาเพื่อสละตัวเอง เธอมาเพื่อโจมตีจากข้างใน และไม่ว่าเธอวางแผนอะไรแล้วนายหยุดไว้ ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ แกทำพลาดมหันต์แล้ว"
กลุ่มหมวกฟางยกปืนขึ้นมาเล็งโจรสลัดที่ล้อมรอบพวกเขา
"เราไม่แพ้แกอีกแน่ชิกิ!!!"ลูฟี่ตะโกน
"ปังๆๆๆๆ"กลุ่มหมวกฟางกราดยิงไปทั่ว ยิงทุกคนที่โชคร้ายยืนอยู่ตรงนั้น
"โยโฮ่ๆๆๆ"บรู๊คหัวเราะขณะยิง
ลูฟี่เข้าร่วมกับพวกกราดยิงปืนด้วยเหมือนกัน
ชิกินั่งอยู่ที่เดิมมองด้วยความโกรธ เมื่อเห็นกลุ่มโจรสลัดหน้าใหม่โจมตีพันธมิตรเขาและทำให้เขาขายหน้า
ในที่สุดกระสุนปืนพวกเขาก็หมด
"กระสุนหมดแล้วเหรอเนี่ย"แฟรงกี้โยนปืนคู่ทิ้ง
"ยังเหลืออีกเยอะเลยนะเนี่ย"
"ก็ดีแล้วนี่นา จบการทักทายพอดี"
"ความสนุกกำลังจะเริ่ม"เซียร์แสยะยิ้มทิ้งปืนไรเฟิลยาว เอาง้าวเธอกระแทกพื้นและหยิบแผ่นยันต์ถือไว้
"อุซป ช็อปเปอร์ ไปหาตัวนามิ"ลูฟี่สั่ง
"เข้าใจแล้ว"ทั้งสองวิ่งไป ปล่อยให้กำลังรบหลักของกลุ่มสู้กับพวกชิกิ
พวกโจรสลัดที่เหลือรอดจากการยิงเริ่มลุกขึ้นมา
"จัดการกับไอ้พวกต่อต้านซะ ฆ่าพวกมันให้หมด"
"ย๊า!!!!!"โจรสลัดต่างบุกเข้าใส่พวกคิรัวร์
"หัวหน้าชิกิครับเข้าไปข้างในเถอะครับ"
"เออ"
โจรสลัดหลายคนจะยิงคิรัวร์ที่ตรงไปหาชิกิแต่มือโผล่มาปิดตาพวกเขา
"จัดการหัวหน้ามันเลย"
"บทเพลงนิทรา"
บรู๊คโผล่มาเล่นดนตรีทำให้พวกโจรสลัดล้มลงนอนหลับไป
"เฮ้ คิรัวร์ อย่ามาแย่งฉัน....ว๊ากกก!!!"ลูฟี่ต้องหลบของเหลวสีเทาร้อนไปและมองคนโจมตีเป็นหนึ่งในกัปตันโจรสลัด
"ฉันชื่อซิลเวอร์ ฉันจะล่าหัวแกเองหมวกฟาง"
"เข้ามาเลย"
(จากSilver Arc ก่อนเดอะมูฟวี่โกลด์)
"แกทำอะไรกับนามิ คลื่นกระสุนน้ำ!!!!"คิรัวร์สะบัดดาบทำให้เกิดคลื่นดาบสีฟ้าพุ่งเข้าไปกระแทกชิกิ
เขาอ่อนแรงไปและกระเด็นไป
"ท่านชิกิ!!!"คนรับใช้ร้อง
ชิกิใช้พลังลอยตัวเข้าไปในทางเดินยาวมืดๆ
ด็อกเตอร์อินดิโก้มาขวางด้านหน้าคิรัวร์ แต่โซโลโผล่มายกดาบสกัดไว้
"อย่ามาขวางทางรองกัปตันนะ"
กอริลลาโผล่มาบ้างแต่โดนซันจิเตะกระเด็น
"บอกว่าให้เปิดทางยังไงเล่า"
คิรัวร์วิ่งเข้าประตูไล่ตามชิกิไป
______________________
ทางด้านนามิยังโดนขังด้วยหอก พิษก็กระจาย ก่อนที่เธอจะได้ยินเสียงกระแสไฟฟ้า
บิลลี่โผล่มา มันจัดการพวกยาม
"บิลลี่เธอมาช่วยฉันเหรอ?"
"แกว๊กๆๆ"มันพยักหน้า
"มีเรื่องจะขอร้องฟังหน่อยนะ"นามิจับปีกทำให้เธอโดนสายฟ้าช็อต
"แกว๊กๆๆ"มันตกใจ
"แบบนี้แหละดีแล้ว ขอร้องล่ะฟังหน่อยนะ"
บิลลี่พยักหน้าและสงบสติหยุดกระแสไฟฟ้า
_____________________
อุซปขี่ช็อปเปอร์ร่างวอร์คพ้อยต์ ช็อปเปอร์โดนเตะอัดพวกโจรสลัดล้มลงไปตามทาง
"กระสุนเพลิงต่อเนื่อง"อุซปยิงคาบูโตะโดนพวกโจรสลัดนอกหน้าต่าง
พวกเขาขึ้นมาถึงหลังคาหาตัวนามิหรือใช้จมูกช็อปเปอร์
"เป็นไงช็อปเปอร์ ได้กลิ่นบ้างหรือยัง"
"ไม่เลย ในอากาศมันมีกลิ่นดาฟกรีนปนอยู่ด้วย ฉันก็เลยแยกกลิ่นไม่ค่อยได้"
แต่อุซปหันไปเห็นแสงสีเหลืองก็เอากล้องส่องดูเห็นสายฟ้าจากบิลลี่กับนามิใกล้ๆ
"เจอแล้ว เจอนามิแล้วล่ะ!!!"
"ไหน"
"ตรงนั้น!!!"
_____________________
บิลลี่ที่กางหางด้านหลังออกมาเหมือนนกยูงปล่อยกระแสไฟฟ้ารุนแรง เขาทุบเท้าตัวเองลงบนสายไฟให้ไหลไปหาต้นดาฟกรีน
นามินึกถึงตอนที่โนจิโกะให้กำไลก่อนไปที่ท่าเรือออกจากหมู่บ้านโคโคยาฉิ
ช็อปเปอร์กับอุซปวิ่งมาและเรนเดียร์โดดข้ามต้นดาฟกรีนแล้วเห็นฉนวนที่กำลังจะถึงตัวระเบิด
"บรึ้มมมมมมม!!!!!!"
ระเบิดทำลายต้นดาฟกรีนไป ช็อปเปอร์กับอุซปยังรอด
"ยังไงก็ยังรอดมาได้ละนะ อ๊ะ นามิล่ะ?"หมอประจำเรือรีบมองหานามิ
พวกเขาพบนามิที่ยังติดในกับดักรีบวิ่งมาดู
"นามิ เป็นยังไงบ้าง ทำใจดีๆไว้นะ!!!"ช็อปเปอร์ถาม
"จะช่วยเดี๋ยวนี้แหละ"อุซปดึงหอกออก
ช็อปเปอร์เห็นผิวโดนเคลือบด้วยบางอย่างสีเขียว
"เหมือนคุณยายของชาวด์เลย ถ้าไม่รีบรักษาละก็
"ตึงๆๆๆ"เสียงดังมาแต่ไกล
"นี่มัน...."
"หรือว่าจะเป็น"
พวกเขาเห็นกลุ่มควันไกลออกไป
"คนกำลังรีบอยู่แท้ๆ"อุซปกล่าว
"พวกเราต้องรีบพานามิหนีแล้วล่ะ"ช็อปเปอร์กล่าว
เหล่าสัตว์กลายพันธุ์กำลังวิ่งตรงมาที่วัง
"ไม่นะ!!!!!"
อุซปกับช็อปเปอร์รีบดึงหอกออกแล้ว ช็อปเปอร์ในร่างเฮฟวี่พ้อยต์แบกตัวนามิวิ่งไป
ฝูงสัตว์กลายพันธุ์บุกเข้ามาในวังที่การต่อสู้ยังดำเนินอยู่
เซียร์ โรบิน วีวี่ แฟรงกี้ บรู๊ค ด็อกเตอร์อินดิโก้ ซิลเวอร์ กอริลล่า และโจรสลัดอื่นๆต่างเจอสัตว์กลายพันธุ์เข้าโจมตี
แฟรงกี้วิ่งหนีเจ้าปูยักษ์สีชมพูและระดมยิงปืนกล แต่มันไม่เป็นไรและจับตัวเขาห้อยหัวลงได้
"เอานี่ไป เวพ่อนเลฟ!!!"แฟรงกี้ยิงบาซูก้าระเบิดใส่มันกระเด็น
"โยโฮ่ๆๆๆ"บรู๊คฟันพุ่งผ่านเจ้าผึ้งสีเขียวจุดไฟได้
ผึ้งกลายพันธุ์หันกลับมาจะเล่นงานบรู๊ค
"ฮัมเพลงสามก้าวดาวดิ่ง ท่าฟันปลายคันศร"บรู๊คเก็บดาบ เจ้าผึ้งโดนฟันร่วงไป
เซียร์ต่อสู้กับฝูงหมาป่า หมาป่าตัวใหญ่สีแดงกับหมาป่าลูกฝูงราว30ตัว
เซียร์โดดขึ้นฟ้าและยิงธนู
"กระสุนอัสนีบาต"
กระสุนพลังงานสายฟ้าพุ่งช็อตลงพื้นแผ่กว้างจัดการเหล่าหมาป่าไปหมด
โรบินเจอกับผีเสื้อปล่อยละอองสีเหลืองใส่ มือของเธอมัดตรึงปีกมันและออกแรงหัก
"กร็อบ!!"
ปีกมันหักทำให้มันร่วงลงพื้น ขณะที่โรบินทรุดลงพื้นเอามือปิดปาก ละอองเกสรมันทำให้เธอขยับตัวไม่ได้
____________________
อุซปกับช็อปเปอร์อยู่บนระเบียงหลังคานึงมองดูนามิ
"เป็นไงบ้างช็อปเปอร์?"
"อันตรายมากเลย เริ่มหายใจหอบมากขึ้นเรื่อยๆแล้วล่ะ"
ตอนนั้นเองบิลลี่ก็บินลงมามองดูนามิด้วยความเป็นห่วง
"จริงสิบิลลี่ สิ่งที่จะรักษาโรคนี่ได้ก็มีไอคิวเท่านั้นแหละ เค้าบอกว่าชิกิครอบครองมันเอาไว้"ช็อปเปอร์กล่าว
"ว่าไงนะ แต่อยู่ไหนล่ะ?"อุซปถาม
ตอนนั้นเองกระสุนยิงมาถล่มอาคารพังให้กลุ่มหมวกฟางทั้ง4ล้มลงพื้นด้านล่าง
"เป็นไงบ้างนามิ?"อุซปลุกมองนามิในแขนช็อปเปอร์
"ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นไรนะ"ช็อปเปอร์กล่าว
พวกเขามองขึ้นไปบนฟ้าเห็นชิกิที่จ้องลงมาที่นามิด้วยสายตาอยากฆ่า
"ชิกิ!!!"
"ทำได้แสบนักนะแม่หนูน้อย ท่าทางใกล้ตายเต็มทีแล้วนี่ ฉันไม่ต้องการเธอแล้ว ไม่ว่าพวกแกจะขวางยังไง ฉันก็ต้องทำลายเซาธ์บลูให้ได้!!!!"
หิมะรวมตัวในอากาศกลายเป็นสิงโตหิมะยักษ์ และไม่ใช่แค่ตัวเดียว มันล้อมรอบพวกเขาทุกทิศ
"โดนล้อมแล้ว!!!!"อุซปร้อง
"ราชสีห์คำราม!!!!"
สิงโตหิมะพุ่งไปหากลุ่มหมวกฟางทั้ง3
"ตายไปพร้อมกับความสิ้นหวังซะเถอะ"
"เพลงดาบ4เล่ม.....เพลิงมังกรสีฟ้า!!!!!"
คิรัวร์โดดลงมาและฟันดาบกับตวัดเท้าปล่อยมังกรออกไประเบิดสลายไปกับสิงโตหิมะ
"คิรัวร์!!!!"
"ยังขวางฉันอีกเหรอ?"
"ต้องให้ฉันบอกแกสักกี่ครั้งชิกิ อย่ามายุ่งกับแฟนของฉัน"
"คิรัวร์คุง"นามิยิ้ม
"ตรงนี้ฉันจัดการเอง ฝากนามิด้วย"
"เข้าใจแล้ว"อุซปกล่าว
"สู้มันเลยนะคิรัวร์!!!"ช็อปเปอร์กล่าว
"ไม่ว่าจะหนีไปไหน ชะตาของพวกแกก็คือตายอยู่ดีนั่นแหละ"
คิรัวร์หายตัวด้วยโซลมาโผลตรงหน้าชิกิ
"วิชา3ดาบ ดาบมังกรผงาดโรซัน!!!!"
คลื่นมังกรหิมะสีขาวพุ่งอัดใส่ร่างชิกิกระอักเลือดและส่งเขากระเด็นไปกระแทกวัง
"บลูชิลด์!!!!"คิรัวร์สร้างวงแหวนสีฟ้าใต้เท้าเป็นแท่นเหยียบลอยไปหาชิกิ
"ชักโมโหแล้วนะ ไอ้คนที่มาจากอีสต์บลู ฉันคนนี้ไม่ออมมือแน่!!!!"ชิกิตะโกน
______________________
อุซปกับช็อปเปอร์เข้ามาในวังและเจอสวนดอกไม้ไอคิว
"อะไรเนี่ย?"
"ที่นี่มีแต่ไอคิวทั้งนั้นเลย"ช็อปเปอร์กล่าว
ช็อปเปอร์มองขึ้นไปเห็นแสงจันทร์ส่องลงมา
"มันเติบโตได้ด้วยแสงจันทร์นี่เอง"
ช็อปเปอร์ดมกลิ่นบางอย่างได้รีบวิ่งขึ้นบันได
"นี่มันกลิ่นยานี่"
พวกเขาเข้ามาในห้องวิจัย
"ที่นี่เป็นสถานที่วิจัยไอคิวเหรอ?"
"จะให้กินยาอันไหนดี?"อุซปหยิบยาแต่ละขวดมาดู
พวกเขาหันไปด้านบนเห็นด็อกเตอร์อินดิโก้ยืนอยู่
"ศัตรู!!!"ทั้งสองก้าวเท้าถอย
"ปิโล่ๆๆๆ"
"กลิ่นยาโชยออกมาหึ่งเลย แกเป็นนักวิทยาศาสตร์ล่ะสินะ"
"ใช่ นักวิทยาศาสตร์ชั้นเลิศด้วย"
"เอายาถอนพิษดาฟกรีนมาเดี๋ยวนี้"
"ปิโล่ๆๆๆ ใครจะให้กันเล่าเจ้าโง่ หมายถึงไอ้นี่ใช่ไหม?"ด็อกเตอร์อินดิโก้หยิบขวดน้ำสีชมพูเล็กๆขึ้นมา"ฉันพกติดตัวไว้ยามฉุกเฉินเสมอแหละ"
"โธ่เอ๊ย ก็เรื่องง่ายๆนี่นา แค่แย่งยามาจากเจ้านั้นให้ได้ก็พอสินะ"โซโลเดินเข้ามาในห้อง
"โซโล!!!"
"ตามมาจนถึงที่นี่เชียวเหรอ"ด็อกเตอร์อินดิโก้กล่าว
"จัดการเลย พวกเราจำเป็นต้องใช้ยาของมัน"อุซปพูดแล้วเขากับช็อปเปอร์พานามิถอยไป
ด็อกเตอร์อินดิโก้โดดลงพื้นมาเผชิญหน้านักดาบ3เล่ม
"จะฟันฉันงั้นเหรอ? เจ้าคนจรจัดจากอีสต์บลูเอ๊ย!!! การทำลายทะเลห่วยๆแบบนั้นแค่แห่งเดียวมันก็ไม่ได้ทำให้โลกสึกหรอซะหน่อย"
"ตูม!!!"
ด็อกเตอร์อินดิโก้พุ่งทะลุกำแพงวังออกไปที่สะพาน โซโลโดดตามลงมา
"เคมิคอล จักกิ้น"ด็อกเตอร์อินดิโก้เรียกลูกไฟสีเขียวมารอบมือเขา
"มอดไหม้ไปซะ"
ลูกไฟยิงเข้ามา โซโลฟันดาบสกัดลูกไฟเอาไว้ก่อนจะโดนลูกไฟระเบิด
"โซโล!!!!"ช็อปเปอร์กับอุซปร้อง
"ปิโล่ๆๆๆ เป็นยังไงล่ะ พลังทำลายของเคมิคอลจักกิ้นน่ะ"
แต่ควันจางเผยให้เห็นโซโลที่ไม่เป็นไรเลย
"ฉันไม่มีเวลามาเล่นป่าหี่กับแกหรอกนะ"โซโลกล่าว
"มาสจักกิ้น เอาไป!!!!"ด็อกเตอร์อินดิโก้เรียกลูกไฟใหญ่พุ่งใส่โซโล
"บรึ้มมมมมมม!!!!!"
"โดนเข้าไปเต็มๆเลย ปิโล่ๆๆ"
ภายในกลุ่มควันโซโลยืนโดยมี3หัว9แขน
"วิชาเพลงดาบ9เล่ม อาชูร่า!!!"
"อะไรน่ะ"
"คนที่เกิดที่อีสต์บลูอย่างฉันเป็นคนจรจัด"
"เคมิคอลจักกิ้น!!!"ด็อกเตอร์อินดิโก้ยิงลูกไฟใส่
"แกที่กำลังจะโดนฉันฟัน"
ลูกไฟพุ่งไปหาโซโลแล้วโดนคลื่นออร่าแดงซัดสลายไป
"ปราบมาร!!!!"โซโลฟันด็อกเตอร์อินดิโก้ลอยไปด้านหลังล้มลงระเบิด
"แล้วเป็นตัวอะไรดีล่ะ"
"ว้าว โซโลเท่ระเบิด"
"หมอนี่เป็นอมตะรึไง"
"ช็อปเปอร์"โซโลตะโกน ยาถอนพิษดาฟกรีนถูกส่งมาให้
"กลับก่อนล่ะ ฝากนามิด้วยนะ"โซโลวิ่งไป
"โอ้....เฮ้ย ไปผิดทางแล้ว!!!"อุซปร้อง
โซโลวิ่งไปอีกทางหนึ่ง
____________________
ด้านหนึ่งของวัง วีวี่กำลังสู้ตวัดโซ่จัดการอสูรกลายพันธ์ไปเรื่อยๆ
"ไม่หมดซะที ไทเซราท็อป"วีวี่ใช้ไม้ตายสร้างไดโนเสาร์สีเขียวจากโซ่และขึ้นไปขี่พาวิ่งไล่ถล่มสัตว์กลายพันธุ์
"หมัดยางยืด!!!!"ลูฟี่ยกหมัดชกใส่ซิลเวอร์ที่หน้าล้มลงพื้นหมดสภาพ
"วาร์เดน วิป!!!"บรู๊คยิงคลื่นกระสุนดาบพุ่งไประเบิดจัดการเจ้าแรดล้มลง
"โยโฮ่ๆๆๆ เรียบร้อยครับ"บรู๊คกล่าว
______________________
"ฉัวะๆๆๆ"
คิรัวร์กำลังต่อสู้กับชิกิ ดาบทั้งคู่ต่างฟันไปมา
"แว็บๆๆๆ"ในตอนนั้นดาบชินโซริวมีแสงสีดำกลืนกิน
"ราชสีคำราม เทพหิมะ"ชิกิสร้างสิงโตยักษ์หิมะขนาดมหึมา
"แบล็คแลนเซอร์!!!!!"
ชินโซริวแปรสภาพเป็นหอกตรีศูลสีเงินอมดำในมือ เขายกมันปาใส่
"ตูมมมมมมมมม!!!!!!"
มันพุ่งทะลุทำลายสิงโตหิมะและยังทะลุเกราะฮาคิที่แขนที่ชิกิสร้างขึ้น ชิกิเบิกตากว้างกับเรื่องไม่คาดฝัน
"อะไรกัน.....อ๊ากกกกกกก!!!!!"
ชิกิโดนซัดลอยกระเด็นหายไป
แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงหอนหนวกหูของกอริลล่า และหูเขาได้ยินเสียงร้องโรบิน
"ฟิ้ว!!!!"คิรัวร์บินลอยไปทางวังทันที
________________________
ทางด้านซันจิที่จัดการเหล่าสัตว์กลายพันธ์ไปก็โดดขึ้นไปบนหลังคาแล้วเห็นกอริลล่าบนยอดหอคอย ในมือของมันมีตัวโรบิน
"โรบินจัง!!!"
ตาของกอริลล่าเป็นรูปหัวใจพยายามจะจูบโรบิน
"อะไรนะ จะเอาโรบินจังไปเป็นเจ้าสาวเหรอ? ไอ้เจ้ากอริลล่าบ้ากามเอ๊ย"ซันจิตะโกน
"แกก็บ้ากาม"คิรัวร์พูด
ซันจิโดดลงไปวิ่งตามสายไฟไปยังหอคอย
"ไอ้กอริลล่าบ้ากาม กล้าล่วงเกินเลดี้ต่อหน้าฉัน"
"เจี๊ยกๆๆ"ลิงถือทอนฟาคู่ลงมาตามสายเช่นกัน
"อย่าขวางน่า"ซันจิเตะมันกระเด็นไป"โรบินจัง!!!!"
ซันจิวิ่งเข้าหอคอยและขึ้นไปถึงดาดฟ้าอย่างรวดเร็ว
"พวกแกนี่พูดแต่ละอย่างหยามหน้ากันเหลือเกิน จะทำลายทะเลไหนนะ แกก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าอีสต์บลูมีเลดี้มากมายแค่ไหนน่ะ!!!"
ซันจิหมุนวนขาของตัวเองให้แดงและร้อน
"เดียโบลจั้ม!!!"ซันจิโดดเตะประสานงาหมัดมันและเป็นฝ่ายกอริลล่าที่กระเด็นถอย
"ลูกเตะเนื้อกวาง!!"
ซันจิกระหน่ำเตะลูกไฟร้อนและสุดท้ายเตะใส่หัวส่งมันทะลุหอคอยตกลงไปพื้นด้านล่าง แต่ขณะเดียวกันก็ทำให้โรบินปลิวลอยไป
"ตายล่ะ โรบินจัง"ซันจิเห็นโรบินกำลังตกรีบโดดไปช่วย
"ไม่ต้องห่วงครับ อัศวินแห่งความรักซันจิคนนี้อยู่นี่--"
เขากำลังจะรับตัวได้ แต่แล้วลำแสงสีฟ้าอมดำก็พุ่งตัดผ่านหายไปพร้อมนักโบราณคดีสาว
"เป็นไรไหมโรบิน?"คิรัวร์ยิ้มถามอุ้มเธอแบบเจ้าหญิง
"ขอบใจนะคิรัวร์คุง"โรบินกอดและจูบแก้มแฟนเธอ โรบินมองเขาและเกล็ดมังกรน้ำที่มักงอกขึ้นมาตอนสู้และยิ่งชอบกอดเด็กน้อยของเธอมากกว่าเดิม
"บังอาจมาขโมยซีนเท่ๆของฉันได้นะ แกโดนแล่แน่เจ้าจิ้งเหลน!!!!"ซันจิตะโกนก่อนจะตกลงพื้น
"โอ้ เขาเป็นอะไร"โรบินพูด ออกจะสมเพชนิดๆ
"แค่ไอ้งี่เง่า"คิรัวร์วางโรบินลงพื้น
ขณะที่จมูกเขาดมกลิ่นเห็นชิกิลอยอยู่ด้านบนในสภาพบาดเจ็บพอสมควร
"ชิกิ!!!!"โรบินร้อง
"ผละจากการต่อสู้มาช่วยแฟนเหรอ? เห็นการต่อสู้เป็นเรื่องเล่นเหรอไอ้หนู"
ชิกิพูดแล้วสะบัดขาดาบส่งคลื่นสีทองเข้ามา
"วิชาดาบเดี่ยว ไลนิ่งพลาสม่า!!!"
คลื่นแสงสีทองส่องประกายใหญ่พุ่งไปปะทะทำลายคลื่นสีทองของชิกิสลายไป
"ประมาทพวกเชื้อสายมนุษย์เงือกอย่างแกไปหน่อย"ชิกิกล่าว
"เธอรีบกลับไปที่เรือก่อน"คิรัวร์พูดและขี่บลูชิลด์ขึ้นไปบนฟ้า
"ระวังตัวนะ"โรบินบอกด้วยความกังวลและวิ่งไป
คิรัวร์ยิ้มตอบและจ้องมองชิกิ ชิกิยกดาบขึ้น คิรัวร์ก็ตวัดดาบ
"เคร้งๆๆๆ"
ขณะที่พวกเขากำลังสู้กัน ชิกิได้รับการติดต่อจากหอยทากสื่อสาร
"่ท่านชิกิ เคลื่อนเกาะไปทางทิศตะวันออกด้วยครับ พายุกำลังจะมา"
"พายุงั้นเหรอ?"
_____________________
ภายในห้องมอนิเตอร์ อุซป ช็อปเปอร์และนามิที่หายจากพิษแล้วทำการบุกเข้ายึดห้องและจัดการต้นหนเรือของชิิกิ และให้คนสุดท้ายหลอกชิกิให้ทำตามแผนการนามิ
"นามิ โอเคแล้วใช่ไหม?"อุซปถาม
"อื้อ โอเคแล้วล่ะ"นามิกล่าว
"แต่ว่าไม่เป็นไรแน่เหรอ ถ้าหากฝ่าพายุเข้าไป--"
"จะไม่เป็นได้ยังไงเล่า"
"หา!!?"ทั้งสองร้อง
นามิฉีกกระโปรงชุดเดรสด้านล่างออกให้วิ่งง่ายขึ้น
"แต่มันไม่มีทางอื่นอีกแล้ว"
_____________________
ชิกิโดนหลอกให้หันเรือไปทางตะวันออกเข้าหาพายุ พวกสัตว์ที่รู้ถึงอันตรายรีบพากันหนี
"สัตว์ประหลาดหนีกันใหญ่เลย"
"เกาะกำลังมุ่งหน้าเข้าหาพายุ"
"ว่าไงนะ นี่พวกแกหนีลงทะเลเร็ว!!!!"
พวกพันธมิตรของชิกิที่ยังเหลืออยู่พากันทิ้งชิกิหนีไปเรือตัวเอง
"เมฆประหลาดปกคลุมไปทั่วเลยแฮะ"แฟรงกี้กล่าว
ภายในวังโรบินใช้ท่า"เชนฟลอเดลฟีเมียม"เป็นทางส่งระเบิดไดนาไมต์ให้ช็อปเปอร์ติดระเบิดในห้องวิจัย
"สัตว์พวกนั้นก็เป็นผู้เสียหาย ทำให้พวกเขากลายเป็นแบบนั้นด้วยยานี่ อภัยให้ไม่ได้"
___________________
วีวี่ ลูฟี่และบรู๊คอยู่ที่เรือ ลูฟี่กับบรู๊คพยายามดึงเชือกเตรียมเรือพร้อมออกทะเล
"เฮ้อ ทำงานมากๆแล้วกระดูกมันจะหัก โอ้ แบบนั้นถึงตายเลยนะเนี่ยตัวเรา"บรู๊คกล่าว
ลูฟี่มองขึ้นไปบนฟ้าที่ส่งเสียงคำราม วีวี่เองก็กำลังห่วงคิรัวร์ที่กำลังสู้กับชิกิ
____________________
คิรัวร์กางมือออกและปรากฎสิงโตหิมะสีขาวยักษ์แบบที่ชิกิทำ
"อะไรกัน!!?"ชิกิตกใจ
"ราชสีห์คำราม!!!!"
"ตูมมมมมม!!!!"ชิกิโดนท่าลอกเลียนแบบพุ่งมากระแทกอัดใส่กระเด็นไป
"แก....แกใช้ท่าของฉันได้ยังไง....ไม่สิ เคยมีคนทำแบบนี้ได้"
"ฉันเป็นครึ่งมนุษย์เงือกชาวแอตแลนติส การคุมไอน้ำและอากาศกลายเป็นหิมะมันทำได้ง่าย"
"แอตแลนติส....แกนี่มันน่าโมโหจริง"ชิกิกล่าว
"ชิกิ!!!"เสียงนามิดังขึ้น
ชิกิมองลงไปและเห็นนามิบนหอคอย
"นามิ อย่าฝืนเกินไปนะ"อุซปอยู่ต่ำลงไปด้านล่าง
"นามิ"คิรัวร์กล่าว
"มันจบแล้วล่ะ ทุกสิ่งทุกอย่าง"
ทางด้านโรบินกับช็อปเปอร์ก็วิ่งออกจากวังมา
"เตรียมทำการระเบิดเรียบร้อยแล้ว"ช็อปเปอร์ร้องบอก
"ระเบิดงั้นเหรอ!!?"ชิกิตกใจ
"ใช่แล้ว ทั้งโรงงาน ทั้งวัง ทั้งเกาะ จะถูกทำลายไม่เหลือซาก แผนทุกอย่างของนายมันจบลงแล้ว"นามิกล่าว
"ไม่ตลกเลยนะ!!!"ชิกิโกรธ
พลังของชิกิยกเขาสองลูกขึ้นมา
"คุณนามิ!!!!"ซันจิร้อง
"เด็กเมื่อวานซืนอย่างพวกแก คิดเหรอว่าจะทำลายแผนการอันยาวนานกว่า20ปีของฉันได้"
"ท่าไม้ตายกระสุนมังกรสวรรค์!!!"อุซปยิงคาบูโตะ
กระสุนร่างมังกรพุ่งไปหาชิกิ ชิกิหลบและมันพุ่งลอยทะลุเข้าเมฆไป
"กระจอกน่า"
ภูเขาสองลูกพุ่งเข้าไปกระแทกใส่นามิ ขณะที่ลูฟี่เฝ้ามองอยู่กับบิลลี่
"บิลลี่ไปช่วยนามิที"
"แกว๊ก!!!"บิลลี่บินไป
"ตึง!!!!!"ภูเขากระแทกใส่นามิเวลาเดียวกับอุซปกำลังตกลงมา
"คุณนามิ!!!!"
"รับฉันที--ตึง!!"อุซปพุ่งลงมาตกพื้น ซันจิไม่ได้สนใจใยดี
บิลลี่บินเข้ามาช่วยรับเธอไว้ได้
"บิลลี่"ซันจิยิ้ม
"ไอ้บ้าเอ๊ย!!!"อุซปตะโกน
"หนอยแน่แก!!"ชิกิโกรธ
"คู่ต่อสู้ของแกอยู่ทางนี้"
ชิกิมองไปเห็นคิรัวร์ที่ยืนอยู่บนบลูชิลด์ที่เริ่มจางลงเพราะใช้นานไป
ขณะเดียวกันกลุ่มหมวกฟางทุกคนกำลังมุ่งหน้ากลับไปที่เรือ โรบินนั่งบนหลังช็อปเปอร์ และซันจิวิ่งแบกอุซปไว้บนไหล่ คนอื่นวิ่งเท่าที่ตัวเองจะเร็วได้
"ทุกคนรีบมาที่เจ้าสิงโตเร็ว!!!!!"บรู๊คตะโกน
คิรัวร์สลายบลูชิลด์และกางปีกออกมา ตอนนี้เกล็ดมังกรเริ่มคลุมผิวหนังของเขา ร่างของเขาเริ่มขยายใหญ่ขึ้น
"ฉันจะให้แกเห็นไม้ตายใหม่ของฉัน"
จากนั้นปีกสีฟ้าอ่อนก็เริ่มปรากฎและมีลักษณะเหมือนคลีบด้วย ตัวเขาขยายเป็นมังกรน้ำอมม่วง และวงแหวนดาวสีเหลืองกับแดงอยู่
"โฮกกกกกกก!!!!!!!"คิรัวร์ร้องคำรามออกมา
_____________________
ที่เรือซันนี่ กลุ่มหมวกฟางและบิลลี่มอเสียงร้องคำราม
"ร่างอสูรเงือกของคิรัวร์"เซียร์กล่าว
"สวยไม่เบา"โรบินยิ้ม
"นั่นมัน...มังกร"ซันจิทิ้งอุซปลงพื้น
"จัดการมันเลยคิรัวร์!!!!!"
"เอาเลย!!!!"ลูฟี่ตะโกน
_______________________
"ฉันคือผู้ปกครองทะเลแห่งนี้จากบนท้องฟ้านะ"
"ฉันจะฆ่าแกที่บังอาจขโมยแฟนฉันไป ทำร้ายเพื่อนฉัน ลูกน้องสัตว์แกบังอาจแตะต้องแฟนฉัน และพยายามทำลายบ้านเกิดแฟนฉัน!!!!"
ในตอนนั้นแสงกลมสีเหลืองก็พุ่งเข้าปาก
สายฟ้าแผ่ใส่ตัวคิรัวร์ให้ส่องสว่างและมาหลอมรวมในตัวมังกรน้ำกลายสายฟ้าสีเขียวทั่วตัว
"ทัณฑ์สวรรค์100ล้านโวลต์!!!!"
ชิกิมองดูคิรัวร์แผ่ประกายแสงยิงออกมา ชิกิยกหินยักษ์ป้องกันแต่ต้านไว้ไม่ไหว
ชิกิเบิกตากว้างและนึกถึงความพ่ายแพ้ครั้งแรกของเขาเมื่อ22ปีก่อน
"นี่ฉันต้องมาแพ้คนจากอีสต์บลูอีกแล้วเหรอเนี่ย"
สายฟ้ากลืนกินตัวชิกิไป
"โรเจอร์!!!!"
"ตูมมมมมมม!!!!
สายฟ้าผ่าทำลายล้างพื้นดินลอยฟ้าแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ
ด้านแฟรงกี้เห็นว่าต้องออกเรือหนีแล้ว
"พวกนายเกาะแน่นๆล่ะ"แฟรงกี้กล่าว
"เดี๋ยวก่อนคะ เรายังไปไม่ได้นะ!!!"วีวี่ร้อง
"ใช่"ช็อปเปอร์เสริม"คิรัวร์อยู่ไหน?"
แฟรงกี้ไม่ได้ฟัง พวกเขาต้องรีบออกไปและดึงคันโยก
"คู เดอร์ เบิร์ส!!!!"
เรือพุ่งลอยข้ามผ่านเรือชิกิไปบนท้องฟ้า
ทุกคนต่างหันไปมองเกาะด้านหลังและพวกเขาพึ่งทิ้งรองกัปตันไว้
"คิรัวร์!!!!"อุซป วีวี่และช็อปเปอร์ร้อง
"คุณคิรัวร์!!!"บรู๊คร้อง
"คิรัวร์คุง"โรบินกระซิบเบาๆ
โซโล ซันจิและเซียร์มองดูเงียบๆ
"คิรัวร์คุง"นามิร้อง
"คิรัวร์!!!!"ลูฟี่ตะโกน
ตอนนั้นเองบิลลี่บินกลับไปที่เกาะ
"บิลลี่!!!!"
เรือเริ่มตกลงไป แต่ผ้าใบสัญลักษณ์กลุ่มราชสีห์ทองคำที่ติดไว้กับเรือแผ่ออกเป็นร่มชูชีพให้เรือลอยลงไปช้าๆ
กลุ่มหมวกฟางเฝ้ามองและฟังรอสัญญาณที่บอกว่ารองกัปตันพวกเขายังอยู่
จากนั้นมีบางอย่างพุ่งผ่านกลุ่มเมฆหนาออกมา เป็นคิรัวร์ที่กลับคืนร่างหมดพลังเกาะอยู่บนตัวบิลลี่
"คิรัวร์คุง!!!!"นามิร้อง
"ต้องอย่างงี้สินามิคาเสะ!!!"แฟรงกี้ตะโกน
"ปลอดภัยสินะครับ"บรู๊คย่อตัวจับมือช็อปเปอร์ไว้
"ฮือๆๆ โค่นชิกิได้แล้ว"ช็อปเปอร์ร้องไห้
"เท่านี้อีสต์บลูก็ปลอดภัยแล้ว!!"อุซปร้อง
"คิรัวร์คุง โล่งอกไปที"วีวี่ถอนหายใจ
"แต่ว่าสภาพแบบนั้นดูไม่ได้เลยแฮะ"โซโลกล่าว
"ฮึๆๆ"โรบินหัวเราะยิ้มมุมปาก
คิรัวร์มองไปเห็นชิกิ ด็อกเตอร์อินดิโก้และเจ้ากอริลล่าร่วงลงไปทะเลด้านล่าง และตามด้วยเกาะลอยฟ้าที่ร่วงลงไป
"นั่นมัน..."
"พลังของชิกิกำลังสลายไป"โรบินกล่าว
"แล้วพวกชาวด์ล่ะ?"นามิถาม
"เฮ้ ดูนั่นสิ!!!"อุซปชี้
พวกเขาเห็นคนในหมูู่บ้าน ชาวด์ แม่ ย่าและทุกคน ต่างบินด้วยปีกที่แขนที่ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม
"พวกเขาบินได้"วีวี่กล่าว
"เหมือนนางฟ้าเลย"ซันจิร้องและเห็นสาวๆในหมู่บ้าน"โอ้ เลดี้ทั้งหลาย--"
"โป๊ก!!!"เซียร์ทุบหัวซันจิล้มลงพื้น
"โล่งอกไปที"นามิพูดก่อนจะหลับตาหมดสติ ช็อปเปอร์ร่างเฮฟวี่พ้อยต์รับตัวไว้
"นามิ!!!"
"นามิ/คุณนามิ!!!"กลุ่มหมวกฟางรีบมาดูต้นหนเรือ
"นามิ!!"คิรัวร์โดดลงจากหลังบิลลี่ที่บินมาถึงเรือ
กองทัพเรือมาถึงและจับกุมพวกโจรสลัดพันธมิตรของชิกิ
"มีบางอย่างตกลงมา"
"หนีเร็ว หนีไปให้ห่างจากตรงนี้!!!!"
เกาะตกลงใส่ทะเลก่อคลื่นยักษ์แต่ไม่อาจทำอะไรเรือลำใหญ่ของกองทัพเรือได้
พวกเขายังพบชิกิที่ลอยอยู่ในทะเลสภาพไหม้เกรียมปางตายจากท่าไม้ตายใหม่ของคิรัวร์
"เจอตัวชิกิแล้ว จับตัวไว้เร็ว!!!"
"โดนเผาซะไหม้เกรียมเลยนะเนี่ย"
"โดนเผาเหรอ?"พลโทถาม
แต่แล้วนายพลก็สังเกตเห็นเรือซันนี่ที่กำลังลอยลงมา
"ลืมเรื่องราชสีห์ทองคำซะ เป้าหมายมังกี้ D ลูฟี่กับนามิคาเสะ คิรัวร์ และกลุ่มโจรสลัดหมวกฟาง!!!! เตรียมปืนใหญ่!!!!"
"ครับ!!!"
กองทัพเรือมุ่งไล่จับกลุ่มหมวกฟาง
___________________
ที่ศูนย์ใหญ่มารีนฟอร์ด เซนโงคุได้รับรายงาน
"ใช่ครับ กลุ่มโจรสลัดหมวกฟางครับ"
"หมวกฟางเหรอ?"
"ตอนนี้ทางเรากำลังรวบรวมข้อมูลและจะแจ้งรายละเอียดให้ทราบอีกครั้งหนึ่งครับ"
"งั้นเหรอ เข้าใจล่ะ"
เมื่อตัดการสื่อสาร เซนโงคุรู้ว่าใครเป็นผู้จัดการราชสีห์ทองคำจริงๆ แต่กองทัพเรือก็คงต้องลงข่าวว่าเป็นพวกเขาอยู่ดี
"พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย"เซนโงคุกล่าว
_____________________
เรือซันนี่หลายวันต่อมา
ในห้องของผู้หญิงและคิรัวร์ ช็อปเปอร์พึ่งดูอาการของนามิเสร็จ
"ดีแล้วล่ะนะที่ฟื้นตัวเร็ว แต่ว่าอย่าพึ่งหักโหมจะดีกว่านะ"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันอยากจะออกไปสูดอากาศข้างนอกด้วย"นามิลุกขึ้นจากเตียง
"งั้นเหรอ งั้นก็ไปเถอะนะ ทุกคนจะต้องดีใจแน่ๆเลย"ช็อปเปอร์กล่าว
นามิมองดูกำไลและนึกถึงโนจิโกะกับทุกคนที่บ้านเกิดเธอ เธอดีใจที่อีสต์บลูปลอดภัยแล้ว
"นี่ ถึงตาฉันแล้วนะ ยังไงเมื่อคืนเขาก็อยู่กับเธอตลอดนี่"โรบินกล่าว
"รอก่อนสิ"เซียร์กล่าว
ตอนนี้โรบินกับเซียร์กำลังแย่งกันกอดและลูบตัวคิรัวร์ที่ต้องสร้างเขามังกรให้ทั้งสองเล่น
"ฮิๆๆ"วีวี่หัวเราะอยู่ใกล้ๆมองผู้ใหญ่ทั้งคู่ทำตัวเป็นเด็กเอาแต่อยู่ใกล้คิรัวร์ไม่ห่างหลังเขาผ่านการต่อสู้กับชิกิมา
"โรบินคือว่า...."คิรัวร์กระซิบขออะไรโรบินบางอย่าง
นักโบราณคดีสาวหน้าแดงขึ้นมา
"อืม...เธอช่วยฉันทั้งที คืนนี้สักครั้งแล้วกัน"โรบินพูดอายน่ารัก
"อ๊าก!!!"ซันจิกำลังตัวลุกเป็นไฟด้วยความริษยา พอคิดว่าคิรัวร์จะทำอะไรบ้างในห้องนอนกับสาวๆ
"ทุกคนนามิตื่นแล้วล่ะ"ช็อปเปอร์เปิดประตูเดินออกมาบอกทุกคน
"คุณนามิ!!!!"ซันจิหมุนวนเป็นเฮอริเคน
"โอ้ หายดีแล้วเหรอ?"แฟรงกี้ถาม
"อื้อ หายสนิทเลย"นามิกล่าว
"โล่งอกจริงๆนะครับที่คุณกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง ขอโทษครับคุณนามิ กางเกงใน--"
"ไม่ต้องเลย!!!"ซันจิเตะใส่นักดนตรี
"นี่นามิ ไอ้นี่มันหมายความว่าไง"ลูฟี่ถือโทนไดอัลไว้
"เอ่อ นั่นมัน..."
"หาว่าคิรัวร์จะชนะชิกิไม่ได้ พูดอะไรไม่เข้าท่าสักอย่าง ตอนนั้นฉันแค่หิวเท่านั้นเอง"ลูฟี่กล่าว
"ก็ตอนนั้นฉันตั้งใจที่จะ--"
"ฉันเสียใจนะเนี่ย เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานขนาดนี้แล้วยังไม่มีความเชื่อใจให้กันอีก ผิดหวังจริงๆ"
"ลูฟี่ นี่นายพูดอะไรน่ะ?"อุซปถาม
"แล้วทำไมถามงั้น?"
"นี่นายไม่ได้ฟังหรอกเหรอเนี่ย"
"ตอนนั้นนายเดินไปทางอื่นนี่นา"โรบินกล่าว
"ฉันเองก็คิดอย่างงั้นเหมือนกันนะ พอได้ฟังประโยคสุดท้าย"ช็อปเปอร์กล่าว
"อะไรน่ะประโยคสุดท้าย?"
"ให้ตายสิเกินเยียวยาจริงๆ รู้สึกเหมือนนั่นเป็นข้อความบอกรักเลยล่ะ"ซันจิกล่าว
"ฉันอุตส่าห์ตั้งใจทำให้คนทึ่มที่สุดอย่างนายฟังแท้ๆเลยนะ"
"ถ้างั้นก็เปิดฟังอีกรอบสิ"แฟรงกี้กล่าว
"อื้อ"ลูฟี่กดโทนไดอัล
"เดี๋ยวสิ ไม่ต้องฟังก็ได้นี่นา น่าอายจะตายไป"นามิพยายามแย่งคืนจากลูฟี่ที่วิ่งหนี
ประโยคทุกอย่างก็เหมือนเดิมจนกระทั่งสุดท้าย
"ต้องมาช่วยฉันให้ได้นะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น