ลำดับตอนที่ #165
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #165 : ดาวดวงใหม่ทั้ง12(RE2)
"หมัดปืนยางยืด!!!"
ลูฟี่ยกหมัดชกใส่พวกนักล่าค่าหัวกระเด็น เมื่อพวกเขาเข้ามาลึกก็ยิ่งเจอนักล่าค่าหัวมากขึ้น
"โยโฮ่ๆๆๆ"บรู๊คหัวเราะ
"อะไรของเจ้าโครกระดูกบ้านั่นฟะ ตายซะเถอะแก"
บรู๊คโดดสูงหลบดาบและฟันพวกนักล่าค่าหัวรอบๆไปหลายคน
"กาว็อต บง ออง เอวองต์"
"เปรี้ยง!!!!"
"เฮวีก็อง"
"ตูมมมม!!!!"ช็อปเปอร์ร่างเฮฟวี่พอยต์ชกนักล่าค่าหัวกระเด็น
"ธนูร้อยดอก!!!!"เซียร์ยิงกระสุนเวทไปข้างหน้า
"ฉึกๆๆๆ"
"อ๊ากกกก!!!!!"พวกนักล่าค่าหัวต่างโดนจัดการหมดสภาพ
"ไชโย ทุกคนเก่งจังเลย"เคมี่ร้องเชียร์
"ตอนนี้ท้องฉันอิ่มแปล้ อย่างพวกแกฉันไม่แพ้หรอก"ลูฟี่กล่าวมองไปทางคนอื่น"ทางนั้นก็จัดการเสร็จแล้วสินะ
"ว่าแต่นี่มันยังไงกันครับเนี่ย อยู่ๆก็มีนักล่าค่าหัวโผล่มาเพียบ"บรู๊คกล่าว
"เจอพวกนักล่าค่าหัว3กลุ่มแล้วนะเนี่ย"ช็อปเปอร์กล่าว
"พวกน่ารำคาญทั้งนั้น"เซียร์บ่น
พวกนักล่าค่าหัวที่โดนจัดการมองกลุ่มหมวกฟางขี่จักรยานฟองเดินทางต่อ
"บ้าชิบ ทำไมเก่งอย่างงี้ฟะ ค่าหัว300ล้านนี่มันเกินกำลังจริงๆ"
"ทั้งที่ตอนนี้อุตส่าห์มีพวกค่าหัวสูงๆมาอยู่รวมกันแท้ๆ โธ่เว้ย ขอจับให้ได้สักคนเถอะ"
"เอ๊ะ เดี๋ยวนะ"นักล่าค่าหัวคนนึงมองเคมี่"หรือว่ายัยนั่นจะเป็น ฮึๆๆ คิดอะไรดีๆออกแล้ว"
_____________________
พวกเขาเข้ามาในโกรฟ16ที่เต็มไปด้วยสิ่งปลูกสร้างที่เหลือเป็นเศษซากและป้ายบอกทางเขียนว่าทหารเรือไสหัวไป มีโครงกระดูกทหารเรือโดนหอกปักแทงไว้กับป้าย
"ไม่มีแผงลอยหรือว่าร้านขายของที่ระลึกให้เห็นเลยนะครับเนี่ย"บรู๊คกล่าว
"ไม่เห็นเงาคนเลยสักคน ทั้งเมืองทั้งร้านค้าก็ดูน่าสงสัยพิกล คิดๆแล้วที่แบบนี้ไม่น่ามีช่างคลุมเรืออยู่เลยนะ"
"นิว ที่นี่เป็นหมู่เกาะแล้วก็กว้างมาก ทำยังไงรัฐบาลก็สอดส่องดูแลได้ไม่ทั่วถึงหรอก เข้ามาลึกแบบนี้พวกทหารเรือไม่เข้ามาหรอก ที่ๆเราอยู่ตอนนี้คือโกรฟหมายเลข16 ตั้งแต่หมายเลข1-29ส่วนใหญ่จะเป็นเขตนอกกฎหมาย"
"เอ๋!!!!!"
"ลองดูนี่สิ"ฮาจิหยิบแผนที่ออกมาให้เซียร์"แผนที่แบ่งเขตโกรฟตามลักษณะโดยรวมน่ะ แบ่งเป็น10เขต ถึงจะไม่ได้เป็นตามนี้เป๊ะๆ แต่โดยมากแล้วจะแบ่งกันอย่างนี้"
โกรฟ1-29 ร้านค้ามนุษย์และเขตนอกกฎหมาย
โกรฟ30-39 สวนสนุก
โกรฟ40-49 จุดท่องเที่ยว ร้านขายของที่ระลึก
โกรฟ50-59 อู่เรือช่างคลุมเรือ
โกรฟ60-69 ค่ายกองทัพทางเข้าออกรัฐบาล
โกรฟ70-79 ย่านโรงแรม
"แล้วทำไมไม่รีบบอกตั้งแต่แรก!?"ช็อปเปอร์ร้อง"รู้งี้เปลี่ยนให้คิรัวร์ โซโลไม่ก็ซันจิมาแทนซะก็ดี"
"ไม่เป็นไรแล้วน่า เรากำลังจะถึงโกรฟหมายเลข13ที่เป็นจุดหมายแล้ว"
"เซียร์จิน ช็อปเปอร์จินกับโครงกระดูกจินเก่งแล้วก็เท่มากๆเลยนะ"
"ถึงจะมาชมแบบนี้ก็ไม่ดีใจหรอกนะยัยบ้านี่"ช็อปเปอร์เขินอาย
"นายชอบมาก"เซียร์กล่าว
"ผมเองก็เขินจนหน้าแดงไปถึงหูเลยครับ ถึงโครงกระดูกจะไม่มีหูก็เถอะ"บรู๊คกล่าว
______________________
กลุ่มหมวกฟางมาถึงโกรฟ13
"เอาล่ะมาถึงแล้ว"ฮาจิกล่าว
"ในที่สุดก็ถึงสักที"ช็อปเปอร์กล่าว
"ร้านที่อยู่ด้านบนของรากไม้นั่นไงล่ะ จะยังเปิดร้านอยู่มั้ยนะ มันผ่านมาตั้ง10ปีแล้ว"ฮาจิกล่าว
"ว่าแต่ช่างคลุมเรือที่ว่าเป็นมนุษย์เงือกด้วยรึเปล่า?"ลูฟี่ถาม
"ฉันกับปั๊กปากุก็ยังไม่เคยเจอเหมือนกัน แต่เคยได้ยินว่าเป็นคนที่ยอดมากๆเลย"
"อย่างงั้นเหรอ เอาเถอะ เดี๋ยวพอเจอก็รู้เอง"ลูฟี่กล่าว
ปั๊กปากุตาโตเมื่อเห็นป้ายร้านบาร์เหล้าขูดเลือดของชักกี้
"ฮาจิ ร้านนี้ขึ้นป้ายว่าขูดเลือดกันโต้งๆเลยนะ"
"เจ้าของร้านนี้ท่าทางจะโหดน่าดูเลยนะเนี่ย"เซียร์กล่าว
"ไม่ต้องห่วงเขาเป็นคนดีนะ คบหากันมาตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กเลยล่ะ"
"นี่ ให้เข้าบาร์จะดีเหรอ? บาร์เนี่ย"
ฮาจิเปิดประตูเข้าไป
"เรลี่ แช็คกี้อยู่รึเปล่า?"ฮาจิถาม
ภายในบาร์มีผู้หญิงร่างสูงโปร่ง ผิวสีน้ำตาลอ่อนและผมสีดำ สวมแจ็กเก็ตสีดำกับขาวทับเสื้อเชิ้ตสีม่วงและสูบบุหรี่ กำลังจับคอเสื้อชายตัวใหญ่ผมทองที่เหมือนโดนอัดหมดสภาพ
"เชิญจ้าเชิญจะรับอะไรดี อ้าวนั่น รึว่าจะเป็นฮัจจัง?"
"นิว ไม่ได้เจอกันนานเลยนะแช็คกี้"ฮาจิกล่าว
"จริงด้วย 10ปีได้แล้วมั้งเนี่ย นั่งรอแป็บนึงนะ ฉันขอขูดรีดเจ้าหนูพวกนี้เอาให้หนักๆก่อน จะเสร็จแล้วล่ะ"แช็คกี้กล่าว
"เปรี้ยงๆๆผัวะๆๆๆ"
__________________
"เหรอ ฮัจจังเลิกเป็นโจรสลัดแล้วเหรอ"
"มันก็มีหลายๆเรื่องน่ะ"
"เอาเถอะ ก็ดีแล้วล่ะ ทำเรื่องที่อยากทำแหละดีแล้ว ว่าแต่ว่า ยากนะเนี่ยที่จะได้เห็นนางเงือกนอกจากในทะเล เคมี่จังเป็นแฟนของฮัจจังงั้นเหรอ?"แชคกี้ถาม
"เอ๋!!!!!"เคมี่ร้องก่อนจะหันหน้าหนีซ่อนหน้าแดง"ฉันยังไม่ดีพอ จะเป็นจะ...เจ้าสาวของฮัจจินหรอกค่ะ"
"เวอร์ไปแล้วเธอเนี่ย"ปั๊กปากุกล่าว
"เด็กที่ร้านทาโกะยากิน่ะ"
"อ้าว งั้นเหรอ จริงสิ พวกเธอจะดื่ม..."
แช็คกี้หันไปเห็นลูฟี่กับบรู๊คนั่งเปิดของในตู้เย็นมากิน
"คุณแช็คกี้ ถั่วต้มนี่อร่อยจังเลยนะครับ"
"รื้อตู้เย็นเอาเองเลยเรอะ!?"ปั๊กปากุร้อง
"ลูฟี่ บรู๊ค เดี๋ยวก็โดนเจ๊แกซัดตายหรอก!!!"ช็อปเปอร์ร้อง
"ไม่เป็นไร ตามสบายเลย งั้นเดี๋ยวจะให้อะไรดีๆนะ"แช็คกี้หยิบสายไหมออกมายื่นให้ช็อปเปอร์"เอ้า ของเธอต้องนี่สินะ"
"ขนมสายไหม!!!!"ช็อปเปอร์เริ่มกิน
"จ๊ะ ทั้งหมดก็หนึ่งแสนเบรีแล้วกัน"แช็คกี้กล่าว
รอยยิ้มช็อปเปอร์หายไปและแทนที่ด้วยน้ำตา
"ผม...ผมไม่มีตังค์ขนาดนั้น"
"ขอโทษๆล้อเล้นจ๊ะ"แช็คกี้ลูบหัวช็อปเปอร์"ฉันไม่เอาเงินจากเพื่อนของฮัจจังหรอกน่า"
"พูดจริงนะ?"ช็อปเปอร์ถาม
"คุณรู้ได้ไงว่าช็อปเปอร์ชอบสายไหม?"เซียร์ถาม
"พวกเธอคือกลุ่มมังกี้จังใช่ไหมล่ะ?"แช็คกี้พูดขณะลุกขึ้นยืน
"รู้จักพวกเราด้วยเหรอ?"ลูฟี่ถาม
"แน่นอนอยู่แล้วก็ออกจะดังซะขนาดนั้น แล้วฉันก็ชอบตามข่าวน่ะ"แช็คกี้เดินเข้าเค้าเตอร์ไป
"ลูฟี่จินเป็นคนดังหรอกเหรอเนี่ย"เคมี่กล่าว
"แต่เรื่องที่มีเพื่อนเป็นโครงกระดูกหรือเรื่องโครงกระดูกขยับได้ ไม่เคยรู้มาก่อนเลย"
"ขอโทษที่แนะนำตัวช้าไป ผมตายแล้วเหลือแต่กระดูกชื่อบรู๊คขอรับ จากนี้ไปขอฝากตัวด้วย"
ยินดีที่ได้รู้จักนะ อ๊ะ มีถั่วติดอยู่ด้วยแน่ะ"แช็คกี้เอาถั่วที่แก้มออก
"เป็นคนดีอะไรอย่างนี้ โยโฮ่ๆๆๆ"บรู๊คแก้มแดงหมุนเก้าอี้ไปมา"ใส่กางเกงในสีอะไรครับ
"ถามอะไรอย่างงั้นยะ!!!!"เซียร์ตะโกนทุบหัวบรู๊ค
"รู้สึกว่าวันนี้จะใส่สี--"
"เธออย่าไปตอบเขาสิ!!!!"เซียร์ตะโกน
____________________
ตอนนี้ทุกคนมานั่งหน้าเค้าเตอร์
"นี่จ๊ะ ขอโทษที่ให้รอนะ"แช็คกี้ยื่นถ้วยกาแฟให้
"แต๊งกิ้ว"
"ฉันอ่านข่าวที่เขียนถึงพวกเธอด้วยนะ เรื่องที่เกิดขึ้นที่เอนิเอส ล็อบบี้ มันใช่เรื่องจริงรึเปล่า?"แช็คกี้ถาม"ถ้าจำไม่ผิดไปสู้กับรัฐบาลโลกนี่นะใช่มั้ย?"
"ช่างมันเถอะ ขี้เกียจพูดให้มากความน่ะ"ลูฟี่กล่าว
"ฮึๆๆ ไม่อยากโม้งั้นเหรอ? เยี่ยมดีจริงๆ จะว่าไป ชื่อเธอนี่เหมือนกับกาฟแห่งกองทัพเรือเลย"
"อ๋อ นั่นปู่ฉันน่ะ"
"ใช่จริงๆด้วย เมื่อก่อนฉันเคยโดนกาฟตามล่าด้วยนะ"
"ทำไมล่ะ?"ลูฟี่ถาม
"เพราะว่าเมื่อก่อนแช็คกี้เคยเป็นโจรสลัดน่ะ"ฮาจิตอบ
"อย่างนั่นเหรอ"
"ก็จนเลิกเป็นเมื่อ40ปีก่อนน่ะ"
"งั้นตอนนี้ป้าอายุเท่าไหร่เนี่ย"ลูฟี่ถาม
"ถามอะไรยะ!!!"เซียร์ตบหัวกัปตัน
"ตอนนี้เปลี่ยนมาเชียร์รุกกี้อย่างพวกเธอก็สนุกดีเหมือนกันนะ"
"ว่าแต่แช็คกี้
"อ๋อ ไม่ต้องพูดหรอก รู้แล้วล่ะ รู้หมดนั่นแหละ เหตุผลที่ฮัจจังกับเคมี่จังอุตส่าห์ขึ้นบนจนมาถึงที่นี่ เพราะพวกมังกี้จังอยากจะเอาเรือมาคลุม เธออาสานำทางให้ใช่มั้ยล่ะ สรุปว่าอยากให้เรลี่ช่วยคลุมเรือให้สินะ"
"นิว ใช่แล้วล่ะ"
"แต่ว่าตอนนี้เขาไม่อยู่เนี่ยสิ"
"เอ๋ ช่างคลุมเรือไม่อยู่เหรอ? พวกฉันอยากจะไปเกาะมนุษย์เงือกอ้ะ"ลูฟี่กล่าว
"อืม แต่ว่ายังไงเขาก็คงไม่ออกนอกเกาะหรอก ถ้าไงลองไปหาตัวที่ร้านเหล้าไม่ก็บ่อนดูเอาแล้วกัน"
"งั้น ฉันจะรออยู่ที่นี่จนกว่าจะกลับมา"ลูฟี่กล่าว
"นั่นสินะ...คงสักวันแหละ เพราะเขาหายออกไปไม่กลับมาตั้งครึ่งปีแล้ว"แช็คกี้กล่าว
"ครึ่งปีงั้นเหรอ?"กลุ่มหมวกฟางทั้ง4ตกใจ
"คิดว่าคงจะไปจีบสาวแล้วก็สิงอยู่ที่ไหนสักที่ แต่ฟิตปั๋งอย่างนั้นไม่ห่วงหรอก ถ้าได้ออกไปแล้วครั้งนึง ก็อีกนานกว่าจะยอมกลับมา นิสัยคนเคยเป็นโจรสลัดก็อย่างนี้ล่ะ"
"ตาลุงช่างคลุมเรือเคยเป็นโจรสลัดด้วยเหรอ"ลูฟี่ถาม
"ใช่แล้ว"
"แต่แบบนี้ก็แย่สิครับ ถ้าไม่อยู่ที่นี่ก็มีแต่ต้องออกไปตามหาแล้วล่ะ บอกได้มั้ยครับว่าควรไปหาที่ไหน?"บรู๊คถาม
"นั่นสินะ น่าจะอยู่ช่วงระหว่างโกรฟ1-29"
"ตั้งแต่โกรฟหมายเลข1ไปจนถึง29ที่ว่านี่ เขตนอกกฎหมาย"ช็อปเปอร์หน้าซีด
"เขาเองก็มีชนักติดหลังอยู่ คงไม่เข้าไปในเขตกองทัพเรือแน่ๆ อ้อแล้วก็ นอกจากแถวที่ว่าแล้วเขาชอบไปชาบอนดี้ปาร์คด้วยนะ"แช็คกี้กล่าว
"สวนสนุกเหรอ ดีล่ะไปหาที่นั่นเถอะ"
"สวนสนุก!!!"
"ไชโย!!!"
"เดี๋ยวเถอะเคมี่"
"นี่พวกนายไม่ได้คิดจะไปหานี่นา"เซียร์กล่าว
"ยังไงก็เถอะ จะไปตามหาที่ไหนก็ระวังด้วยล่ะ ตามข้อมูลที่ฉันรู้มา พอพวกเธอเทียบท่าขึ้นฝั่งมา ตอนนี้ที่หมู่เกาะชาบอนดี้ก็จะมีทั้งหมด12คนที่มีค่าหัวเกิน100ล้านเบรี"
"ค่าหัวเกิน100ล้าน12คน!!!!"ช็อปเปอร์ตะโกน
"ถ้าตัดมังกี้จัง นามิคาเสะจัง โรโรโนอาจังออก ก็จะเหลือ9คน ตอนที่พวกเธอเข้ามาในแกรนไลน์เนี่ย จากเส้นทางทั้งหมด7ทาง พวกเธอต้องเลือกเส้นทางมาหนึ่งเส้นทาง แล้วก็เดินเรือมาตามล็อกใช่มั้ยล่ะ"
"อื้อ"ลูฟี่พยักหน้า
"เพราะฉะนั้นก็แน่นอนว่าจะมีพวกที่เลือกเส้นทางใน6ทางที่เหลือเดินทางฝ่าฝันมาแบบเดียวกับพวกเธอ แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน สุดท้ายก็ต้องมาเจอเรดไลน์ และเพื่อที่จะฝ่ากำแพงยักษ์นั่นให้ได้ ทุกคนก็ต้องมารวมกันที่หมู่เกาะนี้ รู้ใช่มั้ย?"
"ใช่"เซียร์พยักหน้าแทนกัปตันที่ยังงงๆ
"การที่เหล่ารุกกี้ของโลกบังเอิญมารวมตัวกันอย่างพร้อมหน้าเนี่ย ไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดได้ง่ายๆเลยนะ โดยเฉพาะ คิด ลูฟี่ ฮอว์กินส์ เดรค ลอว์ ชื่อพวกเนี่ยเห็นในหนังสือพิมพ์บ่อยสุดๆเลยล่ะ"
"ฉันไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์น่ะ"ลูฟี่กล่าว
"ฮึๆๆ ข้อมูลก็ถือเป็นอาวุธ อย่างน้อยก็น่าจะรู้ชื่อของคู่แข่งไว้นะ"แช็คกี้กล่าว
"โจรสลัดดังๆทั้งนั้น"เซียร์กล่าว
"คิด ฮอว์กินส์ แล้วก็เดรคงั้นเหรอ"ช็อปเปอร์พึมพำนับชื่อ
"ถ้าว่ากันด้วยจำนวนค่าหัวแล้วล่ะก็เธอถือว่าเป็นที่2ในนั้นนะ"แช็คกี้กล่าว
"มีคนค่าหัวสูงกว่าลูฟี่งั้นเหรอ!? อยู่บนเกาะนี้!!!"ช็อปเปอร์ตกตะลึง
_____________________
โกรฟเบอร์24 ภัตตาคาร
คิรัวร์กับวีวี่เข้ามานั่งกินอาหารอยู่ในภัตตาคารแห่งนี้
โกรฟนี้อยู่ในเขตนอกกฎหมาย ไม่แปลกที่จะมีนักล่าค่าหัวและโจรสลัดมาใช้บริการร้านนี้
"นั่นนักดาบทมิฬจากอีสต์บลูค่าหัว230ล้าน"
"อีกคนเจ้าหญิงโจรสลัด เนเฟลตาลี วีวี่ ค่าหัว58ล้าน"
เสียงกระซิบจากพวกโจรสลัดและนักล่าค่าหัวดังไม่หยุด
คิรัวร์กับวีวี่สั่งอาหารกินตามปกติ และไม่สนสายตาพวกมดปลวก
ขณะเดียวกันในบรรดาโจรสลัดทั้งหมด คิรัวร์กับวีวี่ต่างรู้ว่ามีคนเดียวที่น่าสนใจ
เขาเป็นชายสวมชุดกัปตันสีดำ ชุดสูทและหมวกคล้ายหัวหน้าแก๊งมาเฟีย ตัวเตี้ย อ้วนและจมูกแหลมโค้ง กำลังกินอาหารโดยมองมาทางนี้ เขามีลูกน้องตามมาด้วยเป็นโขยง
"ใครเหรอคะ?"วีวี่ถาม
"นั่นคาโปเน่ แก๊ง เบ็จ กัปตันกลุ่มโจรสลัดไฟร์แท็งค์จากทะเลเวสต์บลู มีค่าหัว138ล้านเบรี"
ตอนนั้นเองก็มีคนกลุ่มนึงเข้ามาในร้าน เป็นหญิงสาวผมสีชมพูยาว ดวงตาสีม่วงและสวมหมวกสีเขียว สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและรองเท้าบู๊ตสีน้ำตาล ปากทาลิปติกสีแดง
"เอาอาหารมา100จาน!!!!"เธอประกาศ
"จิลเวลรี่ บอนนี่ กัปตันกลุ่มโจรสลัดบอนนี่จากเซาธ์บลู ค่าหัว140ล้านเบรี ฉายาจอมเขมือบ"
"จอมเขมือบ"วีวี่แปลกใจกับฉายา
"มาดูว่าเธอกินเก่งแค่ไหน"คิรัวร์หัวเราะนิดๆ
"งั่มๆๆๆ..!!!!!"เธอกินอย่างมูมมาม เผลอแปปเดียวหมดไปกว่า20จาน คิรัวร์กับวีวี่อึ้งเมื่อเห็นคนที่กินได้เร็วพอๆกับลูฟี่
ยิ่งพวกเขามองก็อึ้งเมื่อปาเข้าไป50จาน ผู้หญิงคนนี้อาจกินได้มากเท่าลูฟี่หรือเหนือกว่า
"เธอไม่อ้วนขึ้นเลย"วีวี่กล่าว
"ต้องเป็นพลังผลปีศาจ"คิรัวร์กล่าว
"ตึง!!!"บอนนี่ขึ้นไปนั่งโต๊ะและสวาปามอาหารมูมมามกว่าเดิมจนจานเต็มโต๊ะ
"กินขนาดนั้นเลยเรอะ"
"ตัวแค่นั้นเอาที่กินไปยัดไว้ไหนเนี่ย"
"ขอเพิ่มอีก ยกมาเรื่อยๆเลย"บอนนี่กล่าว
"เขากินได้เร็วพอๆกับกัปตันเราเลย"คิรัวร์แสดงความเห็น
"เป็นผู้หญิงที่ไม่สำรวมเลย ทำเอาอาหารทางนี้เสียรสหมด ไปจัดการให้มันเงียบทีสิ"เบ็จสั่งลูกน้อง
"ทำแบบนั้นไม่ได้หรอกครับฟาเธอร์ เมืองนี้น่ะอยู่ห่างจากศูนย์ใหญ่แค่ปลายจมูก ถ้าเราก่อเรื่องวุ่นวายล่ะก็"
คาโปเน่ยกส้อมแทงลูกน้องล้มลง
"แกมีวิธีดีๆไหม"เบ็จถามคิรัวร์อย่างไม่เกรงใจ เขาได้ยินคนลือว่ากัปตันงี่เง่าแต่รองกัปตันฉลาด
"เราไม่รู้จักกันสักหน่อย"วีวี่พูดหงุดหงิด
"สำหรับมาเฟียทุกอย่างเป็นธุรกิจ"เบจยิ้ม"ถ้าไล่ยัยนั่นได้ฉันจ่ายค่าอาหารให้นายก็ได้"
"ร้านเสียงดังฉันก็อยากออกไปแล้ว แต่วางใจได้จะช่วยเอาตัวยัยนั่นออกไปด้วย"
คิรัวร์หยิบเครื่องเทศและเริ่มลงมือปรุงพร้อมแสงบางอย่างส่องจากมือ
"วิชาแปรธาตุหรือเวทที่ลือกันรึ?"เบ็จมองดูคิรัวร์
"ที่สั่งเพิ่มไปยังไม่ได้เรอะ? รีบๆเอามาเพิ่มเซ่"
"ตอนนี้ในครัวกำลังเร่งทำให้อยู่ครับกัปตัน"
"ชักช้าไม่ทันใจเลย ขอพิซซ่าเพิ่มอีก"บอนนี่กระทืบโต๊ะ
ตอนนั้นเองกลิ่นหอมจากโต๊ะพวกคิรัวร์ฟุ่งขึ้นมาทำให้เธอหันไปมองโต๊ะนั่นทันที จานส่งกลิ่นหอมถูกเก็บใส่กล่อง
"ขอตัวนะ"คิรัวร์ลุกเดินออกจากร้านไป
"นี่นาย เดี๋ยวก่อน!!!!"บอนนี่รีบวิ่งตามกลิ่นอาหารไป
"กัปตัน!!!!!"พวกลูกน้องรีบตาม
"ค่าอาหารยังไม่จ่ายนะครับ"
"ขอบคุณสำหรับค่าอาหารค่ะ"วีวี่รีบวิ่งตามไป
"ทำได้จริงแฮะ"เบ็จกล่าว"เสียพนันมันจนได้"
เบ็จบ่นหยิบเงินปึกนึงจากกระเป๋าวางไว้บนโต๊ะคิรัวร์
"ขอบคุณครับ"พนักงานรับไป
"ไปกันแล้ว"ชายหนุ่มร่างสูงที่พึ่งเข้าร้านไม่นานกล่าว
ในตอนนั้นพนักงานเสิร์ฟคนนึงหันหลังมาชนโดนลูกน้องเขา ทำให้สปาเก็ตตี้เปื้อนชุดโจรสลัดข้างเขาคนนึง
"ขอประทานโทษจริงๆครับ"
"ไอ้นี่"แต่โจรสลัดชักดาบจะฆ่าทิ้ง
แต่ตอนนั้นชายร่างสูงก็ยกมือห้ามไว้
เขาเป็นชายร่างสูงมีสัญลักษณ์สามเหลี่ยมบนคิ้ว ตาสีแดงและผมสีทองยาวลงมาถึงสะโพก เขามีสัญลักษณ์กางเขนสีดำที่ใต้คอ กางเกงสีม่วง สีดำที่ลำตัว เปิดอกให้เห็นและชุดสีขาวคลุม
จอมเวท บาซิล ฮอว์กินส์ กัปตันกลุ่มโจรสลัดฮอว์กินส์จากนอร์ธบลู มีค่าหัวสูงถึง249ล้านเบรี
"ปล่อยมันไปเถอะ"
"ทำไมล่ะครับกัปตัน หมอนี่ทำชุดผมเปื้อน สปาเก็ตตี้น่ะ..."
"เพราะว่ามันเป็นชะตาของชุดนั่น"ฮอว์กินส์ตอบ"ขอโทษที่เอะอะนะ วันนี้ฤกษ์ไม่ดีไม่เหมาะที่จะฆ่าคนหรอก"
____________________
"ตูมมมม!!!!"ร้านบาร์ระเบิดและมี2ร่างที่กระเด็นออกมา
"อะไรน่ะ ทะเลาะกันรึ?"
คนหนึ่งเป็นผู้ชายแขนยาวกว่าปกติถึง2เท่า เขาเป็นเผ่าแขนยาวและสวมชุดเหมือนจีนสีส้ม ขากรรไกรล่างกว้างกว่าส่วนบนของหน้า มีผมคล้ายจาบราจากCP9
ทะเลคลั่ง สแครชเมน อาพู เผ่าแขนยาวจากแกรนไลน์ กัปตันกลุ่มโจรสลัดออนแอร์ ค่าหัว198ล้านเบรี
คนที่เขาเผชิญหน้าเป็นชายผมสีแดงดวงตาซาดิส สวมแว่นกันลมที่หน้าผากและสวมกัปตันสีน้ำตาลเข้มและกางเกงสีดำหลายจุดสีเหลือง ที่เอวมีปืนกับมีดพกไว้เต็ม
ยูสตัส "กัปตัน" คิด จากเซาธ์บลู กัปตันกลุ่มโจรสลัดคิด ค่าหัว315ล้านเบรี
"อาพูไม่เอาน่า"
"กัปตันไม่ได้นะครับ"
"ถ้าจะหาเรื่องล่ะก็ไปอีกฟากของกำแพงดีกว่านะ ว่าไงล่ะเฮ้ย? ไม่รู้เรอะว่าฉันเก่งแค่ไหน?"อาพูกล่าว
"ถ้างั้นก็มัวแต่จ้องอยู่สิฟะ เห็นแล้วทุเรษนัยน์ตาเป็นบ้า จะช่วยเจื้อนแกทิ้งเดี๋ยวนี้ก็ยังได้นะเฟ้ย"คิดกล่าวชักมีดออกมา
______________________
โกรฟเบอร์21 ผู้คนกำลังหนีไปให้ไวที่สุดเท่าที่ทำได้
"นักบวชปีศาจอาละวาดแล้ว"
โจรสลัดสองคนกำลังสู้กัน คนหนึ่งร่างเล็กอีกคนตัวใหญ่มาก
เขาเป็นชายตัวสูงและใหญ่อีกด้วย สวมชุดสีดำและสร้อยไม้ใหญ่เหมือนร่างเขา ใบหน้าเขาประดับด้วยรอยยิ้ม มีผมตัดสั้นๆที่เชื่อมลงมาถึงเคราสีดำหนา ซึ่งมันดูเหมือนพวกนักบวช ที่หลังมีปีกสีขาวทำให้เห็นว่าเป็นชาวท้องฟ้า
ชายอีกคนสวมหน้ากากสีขาวสลับฟ้าเต็มไปด้วยรูบนหน้ากาก สวมหูฟังไว้ทั้งสองข้าง สวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีดำมีลายจุดสีขาวและคอเสื้อเปิดกว้างเผยหน้าอกและสวมกางเกงยาวสีฟ้า มีสายคาดเอวสีแดง
ทั้งสองต่างจะปะทะกันอีก แต่แล้วมีร่างหนึ่งโดดเข้ามายกดาบและขวาน4แฉกหยุดการโจมตีทั้งคู่ไว้
เขาสวมหมวกกัปตันสีฟ้าเข้มที่เป็นหน้ากากบริเวณตาด้วย สวมเสื้อคลุมกัปตันสีฟ้าผ้าคลุมยาวสีเดียวกัน ใต้หมวกเขามีผมสีส้มอมแดง คางกว้างของเขามีแผลเป็นรูปXและที่ท้องก็มีรอยสักรูปตัวX
"ถ้าจะอาละวาดละก็ไปทำที่นิวเวิลด์สิ"เขากล่าว
ธงแดง X เดรค ค่าหัว222ล้านเบรี
"นึกว่าใครอดีตทหารเรือเดรคเองเหรอ ฮึๆๆ ยืดชีวิตต่อไปได้อีกนิดนะเจ้าเจ้าหน้ากาก"ชายร่างใหซ่กล่าว
นักบวชปีศาจ อูรูจ ค่าหัว108ล้านเบรี
นักรบสวมหน้ากากนิ่งเงียบไม่พูดอะไร
นักรบสังหาร คิลเลอร์ ค่าหัว162ล้านเบรี
เดรคเดินจากมาแล้วผ่านมาใกล้ชายที่นั่งมองการต่อสู้ของอูรูจกับคิลเลอร์อยู่
เขาเป็นชายร่างผอมสูงโปร่ง ใบหน้าเขามีรอยดำจางๆใต้ตา ผมสีดำของเขาส่วนมากโดนบังด้วยหมวกสีขาวลายจุดสีน้ำตาล สวมแจ็กเก็ตสีดำกับเหลืองพร้อมสัญลักษณ์กลุ่มหัวกะโหลกกลมๆประกับด้วยรอยยิ้ม ที่มือของเขามีรอยสักตัวอักษร5ตัว D.E.A.T.H
"เมื่อกี้กำลังจังหวะดีแท้ๆ ว่าไงเดรค แกน่ะฆ่าไปกี่คนแล้วล่ะ?"
ศัลแพทย์แห่งความตาย ทราฟาลก้า ลอว์ ค่าหัว200ล้านเบรี
________________________
กลับมาที่บาร์ของแช็คกี้
"โจรสลัดที่คิดจะเข้าสู่แกรนไลน์มีเยอะเป็นภูเขาเลากา แต่ตอนนี้ลดจำนวนลงจนนับนิ้วได้ แกรนไลน์เปรียบเสมือนเซอร์ไววัลทัวร์นาเม้นขนาดใหญ่ ไม่ว่าจะมาจากทางไหนพวกที่เหลือรอดมาถึงนี่ได้ ถือว่าเป็นโจรสลัดฝีมือฉกาจชั้นยอดทั้งนั้น และใครสักคนในนั้นอาจจะกลายเป็นต้นแบบที่ชักนำโจรสลัดรุ่นต่อไปไปสู่ยุคสมัยใหม่ จะยังไงก็แล้วแต่ แค่การที่เหล่ารุกกี้เข้าไปพร้อมๆกันเนี่ยที่นิวเวิลด์คงไม่ยอมอยู่เฉยกันแน่"
"ทำไมคิดถึงมีค่าหัวสูงกว่าลูฟี่ล่ะ?"เซียร์ถาม
"ใช่ ค่าหัวลูฟี่แพ้เขาได้ยังไง"ช็อปเปอร์ร้อง
"สาเหตุที่กัปตันคิดมีค่าหัวสูงกว่ามังกี้จังน่ะ เพราะว่าพวกนั้นก่อความเดือดร้อนให้ชาวบ้านไว้เยอะ ไม่น่ารักเลยใช่มั้ยล่ะ เพราะฉะนั้น ฉันน่ะเชียร์พวกมังกี้จังสุดตัวเลยล่ะนะ"
"ก็นะสำหรับฉันน่ะขอให้สนุกเป็นใช้ได้ ฮิๆๆ"ลูฟี่หัวเราะ"แต่ถ้าเมืองวุ่นวายแบบนี้ชักจะเป็นห่วงตาลุงช่างคลุมเรือแล้วสิ"
"คนของฉันน่ะไม่เป็นไรหรอก เพราะว่าเขาเก่งกว่าเด็กพวกนั้นเป็น100เท่าได้"แช็คกี้กล่าว
"100"ช็อปเปอร์กล่าว
"เท่า"บรู๊คกล่าว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น