ลำดับตอนที่ #180
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #180 : บุกทะลวงแหกคุกนรก(RE2)
"หมัดปืนยางยืด!!!"
"เพลงดาบ2เล่ม ดาบมังกรคู่"
"เดธวิง!!!"
ทั้ง4คนบุกลงไปเรื่อยๆ
______________________
ฮันนิบาลมองภาพจากจอมอนิเตอร์
"ผู้คุมเสร็จมันหมดเลยครับ ลูฟี่หมวกฟาง นักดาบทมิฬ นามิคาเสะ คิรัวร์ ราชินีกะเทยอีวานคอฟ นักปฎิวัติอีนาซูมะ พวกมัน4คนไปที่เลเวล6แล้วละครับ"
____________________
พวกเขาวิ่งลงบันไดมาถึงเลเวล6
"เอส!!!!!!"ลูฟี่ตะโกน
พวกเขาอยู่หน้าห้องขังเอสกับจินเบ แต่เอสหายไปแล้ว
"ไม่ได้อยู่ที่นี่นี่นา"ลูฟี่กล่าว
"แน่ใจนะว่านี่คือกรงขังของเอส!!!"อีวานคอฟถามผู้คุมที่เขาบังคับให้พามากรงขังเอส
"ครับ ผมจำได้ดีเลย"
"พวกเรามาช้าไป"คิรัวร์กล่าว
จินเบมองทั้งกลุ่มแต่สายตาจ้องที่ลูฟี่
"หมวกฟางนั่นหรือว่าชายคนนี้...เข้ามาจริงๆเหรอเนี่ย บุกเข้ามาในปราการแน่นหนาอย่างอิมเพลดาวน์แล้วยังลงมาถึงเลเวล6ได้อีก"
"คุณคือลูฟี่หมวกฟางสินะ คุณเอสถูกพาตัวไปที่ลิฟท์แล้ว ไปซะแล้วรีบตามไปน่าจะทัน"จินเบกล่าว
"ลุงเป็นใครน่ะ?"ลูฟี่ถาม
"เจ็ดเทพโจรสลัดจินเบ"
"ตกลง เข้าใจแล้ว ถึงจะไม่รู้จักกันก็เถอะ"ลูฟี่กล่าว
ลูฟี่วิ่งไปที่ลิฟท์ คิรัวร์ อีวานคอฟและอีนาซูมะตามไป
"เหลือเชื่อจริงๆ ต่อให้ใช้ซะหนึ่งชีวิตหรือสองชีวิตก็ไม่พอหรอก นี่เขากับนามิคาเสะผ่านนรกทั้ง5ขุมลงมาเชียวเรอะ"
"นั่นน่าจะเป็นทางขึ้นชั้นบนไปกันเถอะ ประตูลิฟท์ยัวเปิดค้างอยู่"อีนาซูมะกล่าว
"ฮึ้ย ตัวควบคุมถูกล็อคไว้ ขยับไม่ได้เลย"อีวานคอฟพยายามดึงที่ควบคุมลิฟท์แต่ไม่ได้
"งั้นถ้าไต่โซ่นี่น่าจะขึ้นไปข้างบนได้"ลูฟี่วิ่งไปใกล้ลิฟท์มองข้างบน
"เฟี้ยว!!!...ตูมมม!!!"แต่แล้วลิฟท์ก็ถูกปลดตกลงล่างไป
"พวกมันคงไม่ยอมให้เราใช้ลิฟท์ได้หรอก"คิรัวร์กล่าว
"ไปด้วยลิฟท์ไม่ได้แล้วล่พ พวกมันจับตาดูเราอยู่"อีวานคอฟมองทากสังเกตการณ์
"กลับไปทางบันไดที่เราลงมาเถอะ"คิรัวร์กล่าว
พวกเขาวิ่งไปแต่ประตูกรงพุ่งลงมาปิดทางขึ้น
"บันไดก็ถูกปิดด้วย"
"มันคิดจะขังเราไว้สินะ คงต้องทำลายมันไม่งั้นก็ไปต่อไม่ได้"อีวานคอฟกล่าว
"ฟู่!!!!!!"แก๊สพุ่งลงมาใส่เลเวล6
"แก๊สพุ่งมาเต็มเลย หรือจะเป็นแก๊สพิษ"อีนาซูมะกล่าว
"หวา ฉันไม่สนหรอกว่าพวกแกมาจากไหน แต่อย่าทำให้พวกฉันซวยไปด้วยสิ"
"หุบปากไปเลยเจ้าพวกเลเวล6"อีวานคอฟตะโกน
"จะพิษหรืออะไรก็ไม่สนแล้ว"ลูฟี่วิ่งไปใกล้พิษแล้วสลบ
"ดูเหมือนจะเป็นแก๊สยาสลบ"คิรัวร์กล่าว
"จะบ้าพลังไปถึงไหนฟะหมวกฟางบอย"
"มันกะจะทำให้ทั้งนักโทษและพวกเราหลับแล้วค่อยจัดการทีเดียว"
"แต่นี่เป็นทางออกเดียวของเรานะ"อีวานคอฟกล่าว
____________________
"รองพัศดีคุมเลเวล6อยู่แล้วครับ แก๊สยาสลบออกฤทธิแล้ว แถมทางหนีก็ไม่มีด้วย"
"ให้การ์ดติดอาวุธข้างบนคุมเผื่อไว้ ติดต่อพัศดีมาเจลแลนหรือยัง?"
"ติดต่อไปแล้วเมื่อครู่ครับ"
_________________________
"ลูฟี่!!!!!!"เอาตะโกนโดนมาเจลแลนกดหัวลงพื้น
"แกได้ยินเรื่องที่รายงานสินะ ฉันแนะนำให้แกหยุดร้องขอความช่วยเหลือที่ไร้ความหมายนั่นซะ น้องชายแกเป็นโจรสลัดยังไงก็ต้องรับโทษ"มาเจลแลนด์กล่าว
"ขอให้เป็นแค่เรื่องโกหกทีเถอะ ทำไมนายต้องมาด้วย"
"มันรอดได้ยังไงกันเจ้าหมวกฟาง หรือว่าเป็นฝีมือนามิคาเสะ"มาเจลแลนกล่าว"น่าจะไปตรวจดูให้ดีว่ามันตกลงไปตายแล้ว"
____________________
"ทำอะไรสักอย่างสิ โธ่!!!"
"ช่วยพวกฉันทีเถอะ"
"ฉับๆๆๆๆ"
"มันตัดพื้นเหมือนกระดาษเลย"
พื้นถูกตัดและขึ้นไปปิดทางลิฟท์ไว้ไม่ให้แก๊สเข้ามาเลเวล6
"ปิดแก๊สไว้หมดเลย"
"หมอนั่นเจ๋งนะเนี่ย"
"อีนาซูมะกินผลโชกิโชกิเลยเป็นมนุษย์กรรไกร เขาสามารถใช้กรรไกรตัดทุกสิ่งได้เหมือนกระดาษ"อีวานคอฟอธิบาย
"นี่ฉันอยากขึ้นไปช่วยเอสน่ะเจ้าปู ถ้าปิดบันไดไว้ฉันก็ขึ้นไปช่วยเอสไม่ได้น่ะสิ"
"ก็บอกแล้วไงล่ะว่ามันไม่มีวิธีอื่นที่จะหยุดเดสแล้วนี่นา หมดสติไปก็ช่วยเขาไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ"
"ต่อให้หมดสติไปฉันก็จะช่วย เอสจะถูกประหารแล้วนะ"
"อย่าพูดไม่คิดสิ ถึงเป็นแผนง่ายๆแต่มันก็ใช้ได้ผล เพราะพวกเรายังติดอยู่ในเลเวล6โดยยังหาทางหลบหนีไม่ได้"อีนาซูมะกล่าว
"เราทำได้แค่นี้ล่ะ เราโดนพวกมันจับตาดูตลอด"อีวานคอฟถือทากสังเกตการณ์ที่เขาเอาลงมา"ว่ากันตามจริงเราไม่มีทางไปทันแน่ เอสลอยถูกส่งไปทางลิฟท์ ระหว่างที่พวกเราติดอยู่ที่นี่พวกกองทัพเรือคงมารับตัวไปแล้ว ดูที่บีเบิ้ลการ์ดสิ ฉันคิดว่าพวกเราคงเหลือเวลาไม่มาก"
ลูฟี่มองบีเบิ้ลการ์ดที่ชี้ขึ้น
___________________
ด้านบนมาเจลแลนได้นำเอสไปส่งมอบให้ทางกองทัพเรือเรียบร้อยแล้ว
____________________
"ถึงเวลาต้องเปลี่ยนแผนแล้ว"อีวานคอฟกล่าว"ตอนนี้เราต้องหาทางพาเธอกับนามิคาเสะหนีออกไปข้างนอกได้อย่างปลอดภัย เอสบอยน่ะคงถูกส่งตัวให้ทางกองทัพไปเรียบร้อยแล้วล่ะ ตัดใจแล้วให้หนวดขาวจัดการเถอะ เขาไม่ใช่คนที่จะทิ้งลูกน้องไปเฉยๆหรอก"
"เอาตามนั้นแล้วกันนะลูฟี่ หนวดขาวคงทำอะไรสักอย่างแหละ"
"ไม่"
"อะไรนะ"คิรัวร์กับอีวานคอฟถาม
"ฉันจะไปที่ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ"ลูฟี่กล่าว
"บ้าไปแล้วเรอะ!!!"อีวานคอฟตะโกน"ที่นั่นกำลังจะเกิดสงครามระดับโลกนะ เธอไปที่นั่นแล้วจะทำอะไรได้ล่ะ เธอรู้พลังของหนวดขาวรึเปล่า สำเหนียกถึงพลังของพลเรือเอก พลเรือโท แล้วก็เจ็ดเทพโจรสลัดบ้างรึเปล่าเนี่ย"
"ลูฟี่ แค่สู้กับมาเจลแลนนายก็เกือบตายแล้ว ฟังนะเรายังไม่พร้อมเผชิญหน้าพวกนั้น"คิรัวร์อธิบาย
"ถ้าตัดใจฉันคงเสียใจไปตลอดชีวิตแน่"ลูฟี่กล่าว
อีวานคอฟเห็นภาพดราก้อนลอยเข้ามา
"ความรู้สึกนี้เราเคยเจอมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ช่างเหมือนกับตอนที่มองหน้าดราก้อนไม่มีผิด
"ไอ้เจ้าบ้านี่ เข้าใจแล้วฉันจะตามไปด้วย"คิรัวร์ถอนหายใจปลงกับความล้าของกัปตัน"แต่ถ้าขะไปยังไงเราต้องออกไปจากชั้นนี้ให้ได้ก่อน"
"ฮ่าๆๆๆ ถ้าอยากออกไปก็ปล่อยฉันออกจากกรงสิ"
คิรัวร์หันไปมองกรงที่ส่งเสียงแล้วจ้องเขม็งด้วยความโกรธเช่นเดียวกับลูฟี่
"คร็อกโคไดล์!!!"คิรัวร์ตะโกน
"เจ้าจระเข้!!!"ลูฟี่ตะโกน
ภายในคุกคืออดีตเจ็ดเทพโจรสลัด คร็อกโคไดล์อดีตหัวหน้าบาล็อกเวิร์คที่ชื่อมิสเตอร์ซีโร่ ตอนนี้สวมชุดนักโทษสีขาวดำ
"ฮะๆๆ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเจ้าหมวกฟาง นามิคาเสะ"
"แผลเป็นที่ตาซ้ายแกดูดีนี่นา"คิรัวร์พูดยั่วโมโห
คล็อกโคไดล์จ้องเขาเขม็ง
"ถ้าฉันไม่โดนขังอยู่จะฆ่าพวกแกทิ้งซะ แต่น่าเสียดายที่พวกแกเป็นตั๋วออกจากที่นี่ของฉัน"คร็อกโคไดล์กล่าว
"อยากลองสู้ก็มาสิ ถ้าแกช่วยเราไม่ได้ฉันจะฆ่าทิ้งที่นี่เหมือนกัน"คิรัวร์กล่าว
"ยังปากกล้าไม่เปลี่ยนนะนามิคาเสะ"คร็อกโคไดล์กล่าว
"แกเลิกทำตัวหยิ่งซะ ตอนนี้ฐานะฉันกับแกมันเท่ากันแล้ว"คิรัวร์กล่าว
"นึกว่าโลกภายนอกจะไม่มีอะไรสนุกๆแล้ว หนวดขาวกับกองทัพเรือจะทำสงครามกันอย่างงั้นเหรอ ในที่สุดก็สบโอกาสเด็ดหัวตาแก่นั่นสักที ฉันอยากจะเข้าร่วมสงครามนั่น ถ้าใช้พลังของฉัน ทั้งฉันทั้งพวกแกก็จะหนีออกไปได้ ฟังดูไม่เลวใช่มั้ย วินๆกันทั้งสองฝ่ายเลย"
"อย่ามาล้อเล่นนะ ให้ปล่อยแกที่ทำลายประเทศของวีวี่กับมีมี่เนี่ยนะ"ลูฟี่ตะโกน
"เรื่องมันตั้งนานแล้วฉันเลิกสนใจประเทศนั่นแล้ว"คร็อกโคไดล์กล่าว
"ปล่อยเขาออกมาเถอะหมวกฟางบอย หมอนี่จะเป็นกำลังรบที่มีประโยชน์กับพวกเรานะ"อีวานคอฟกล่าว"ถ้าจะไปศูนย์ใหญ่ยิ่งต้องปล่อยเลยล่ะ"
"อีวานคอฟ!!"คร็อกโคไดล์มองอีวานคอฟด้วยความเกลียดชัง
"ไม่เจอกันนานเลยนะคร็อกโคบอย"อีวานคอฟกล่าว
"รู้จักกันด้วยเหรอ?"คิรัวร์ถามแปลกใจ
"เรื่องสมัยก่อนน่ะ ตั้งแต่สมัยที่เจ้านี่ยังเป็นรุกกี้อยู่ ไม่ต้องห่วงหรอกต่อให้เจ้านี่คิดหรือทำอะไรที่เป็นการหักหลังพวกเรา ฉันคงพอจะเอาเขาอยู่ ถึงจะเชื่อใจไม่ได้ก็จริงแต่ฉันรู้ดีว่าจุดอ่อนหมอนี่คืออะไรน่ะนะ
"เฮ้ย หยุดพูดจาไร้สาระได้แล้ว"คล็อกโคไดล์กล่าว
"ตายจริง พูดจาแบบนั้นกับฉันคิดดีแล้วเหรอ จะให้ฉันแฉตอนนี้ก็ได้นะอดีตของเธอน่ะ"อีวานคอฟพูดแล้วคร็อกโคไดล์กัดฟันกรอด"ถ้าทำตัวดีๆให้เรายืมพลังฉันก็จะช่วยเก็บเป็นความลับ"
"หนอย แกนะแก!!"คร็อกโคไลน์โกรธ
"ฉันอยากรู้ความลับนี่จริงๆ ท่าทางโรบินก็ไม่รู้สินะ"คิรัวร์คิด
"เฮ้ พรรคพวก ยังไงก็ปล่อยฉันออกไปด้วยสิ"
"ฉันด้วยๆ ฉันก็มีความแค้นกับหนวดขาว"
"หุบปากไปเลยเดธวิง!!!"
อีวานคอฟขยิบตาส่งคลื่นโดนพวกนักโทษล้มลงไป
"ขอร้องล่ะช่วยพาข้าไปด้วย ข้าต้องเป็นประโยชน์แน่ ข้าเป็นสหายกับคุณเอสตั้งแต่ตอนที่เขายังอยู่กับกลุ่มหนวดขาวและได้ฟังที่เขาพูดถึงน้องชายมาไม่น้อย เพราะข้าไม่เห็นด้วยกับสงครามนี้จึงถูกจับมาขังที่นี่ ข้าอยากจะช่วยคุณเอส ขอร้องล่ะให้ข้าได้เลือกที่ตายของตัวเองเถอะ"
"นี่ก็ระดับบิ๊กอีกแล้ว"อีวานคอฟกล่าว
คิรัวร์มองดูลูฟี่ แต่เขารู้แล้วว่ากัปตันเขาจะตอบยังไง
"ได้สิ"
"นี่จะดีเหรอ นายไม่รู้เลยนะว่าเขาเป็นคนยังไงหรือร้ายกาจขนาดไหน"อีนาซูมะกล่าว
"ไม่เป็นไร ปล่อยเขาออกมาที"ลูฟี่กล่าว
"นับเป็นบุญคุณอย่างยิ่ง"
"งั้นก็ช่วยสู้ให้เต็มที่ในมหาสงครามด้วยแล้วกัน"คิรัวร์กล่าวยิ้มมีเลศนัย
"ชายคนนี้น่ะเหรอรองกัปตันกลุ่มโจรสลัดน้องชายคุณเอส"จินเบมองคิรัวร์
"นี่เป็นบุญคุณให้ข้าด้วยสิ"
"เขาก็ขอร้องด้วยคน"
"เงียบเลยเดธวิง"อีวานคอฟขยิบตาใส่
อีนาซูมะเดินเข้าไปใช้กรรไกรไขกุญแจเปิดกรงและตัดโซ่ตรวนจินเบกับคร็อกโคไดล์ออกมา
"ถึงจะเป็นอดีต แต่ก็เป็นเจ็ดเทพทั้ง2คน"
"2คน ใครเหรออีกคนน่ะ?"ลูฟี่ถาม
"ไอ้ลิงงี่เง่าเอ๊ย"คิรัวร์คิดในใจ
"ฉันไม่ปล่อยให้แกทำอะไรลูกพี่หนวดขาวหรอกคร็อกโคไดล์"จินเบกล่าว
"งั้นมาฆ่ากันซะตอนนี้เลยเป็นไง?"คร็อกโคไดล์พูดขึ้น
"ถ้าจะฆ่ากันฉันจะช่วยฟันแกทิ้งด้วยความยินดี"คิรัวร์กล่าว
"เรายังมีหนี้แค้นเรื่องต้องสะสางกันนามิคาเสะ ที่แกบังอาจทำลายตาของฉัน ระวังตัวให้ดีเถอะ"คล็อกโคไดล์กล่าว
"แกก็เหมือนกัน"คิรัวร์แสยะยิ้ม
"ครืน!!!"
ทั้งสองแผ่จิตสังหารที่ทำให้นักโทษปลายแถวเลเวล6กลัวได้
_______________________
พวกผู้คุมที่สวมหน้ากากกันแก๊สวิ่งลงบันไดมา
"เจ้าหมวกฟาง อีวานคอฟ อีนาซูมะ เป็นผู้มีพลังพิเศษ อย่าลืมพกกระสุนจับกุมไปล่ะ"
"มาถึงเลเวล6แล้วครับ"
"เข้าปะทะได้เลย
"ตูม!!!!"พวกเขาระเบิดทำลายกำแพงที่อีนาซูมะสร้าง
พวกเขาวิ่งเข้ามาแล้วพบทางคดเคี้ยวเป็นเกลียวขึ้นไปบนหลุมที่เพดาน
"ไอ้ทางเดินหินนี่มาได้ยังไงกันเนี่ย"
"ไม่จริงน่า"
"มัน4คนยังอยู่ไหมไปหาซะ"
"มีทางให้หนีขนาดนี้ใครมันจะยังอยู่อีกเล่าไอ้พวกโง่"เสียงจากห้องขังหนึ่งดังขึ้น
"หัวหน้าผู้คุมชิริว"
"ดูสิ พอไม่มีฉันพวกแกก็ทำอะไรกันไม่เป็นเลย ทำงานได้สมองกลวงซะไม่มีเลย เรื่องนี้สาหัสรู้ไหม อิมเพลดาวน์ต้องเสียชื่อหมด ไอ้4คนนั้นมันปล่อยคร็อกโคไดล์กับจินเบไป"
"อะไรนะ!!!"
"มันคงไปถึงเลเวล5ด้วยรูนั่นแล้ว"ชิริวแสยะยิ้ม"ไปบอกมาเจลแลนซะว่าฉันจะเป็นกำลังให้"
"ตะ...แต่ว่า..."
__________________
ขณะเดียวกันที่ห้องมอนิเตอร์
"อะ..อะไรนะคร็อกโคไดล์กับจินเบเหรอ?"
"ครับ มันหายไปจากกรงแล้ว"
"แปลว่ามันหนีไปได้ทั้งที่เลเวล6ถูกปิดตายเนี่ยนะ แถมยังเพิ่มเป็น6คนแล้วก็ไปยังเลเวล5งั้นเหรอ?"
"ตามนั่นแหละครับ"
เขาหันไปมองผู้คุมใกล้ๆ
"คิดว่านี้จะใช่ความรับผิดชอบของฉันมั้ย?"ฮันนิบาลถาม
"ในเมื่อพัศดีมาเจลแลนไปส่งตัวโปโตกัส D เอส อยู่ ผมคิดว่าท่านต้องรับผิดชอบทั้งหมดน่ะครับ"
"ทั้งหมดเรอะ!!! ดีล่ะ!!!"ฮันนิบาลเปิดประตูจะออกไป"ฉันจะออกไปสู้ด้วย ให้ทุกคนกลับไปเลเวล4ซะ"
เขาหยิบหอยทากสื่อสารขึ้นมา
"ซาดี้จัง ซอลเดธ พาลูกน้องทุกคนไปรวมกันที่เลเวล4ด่วน ต่อให้ตายก็อยากจะเป็นพัศดี เอ๊ย ต่อให้ตายก็ต้องสู้!!!!!"
______________________
เลเวล5นรกเยือกแข็ง
"พร้อมกันหรือยัง?"อีวานคอฟมองกองทัพนิวคามะที่ต่างสวมเสื้อกันหนาว
"ทันทีที่เราไปถึงประตูหน้าที่ชั้น1ได้ก็จะมีปัญหาตามมา รอบๆคือทะเลคาล์มเบลท์ที่ยากจะพิชิต
"หนาวจัง"
"บรื้อ"
"และถ้าเราจะเดินทางไปที่ศูนย์ฯใหญ่เราก็ต้องชิงเรือของกองทัพมาให้ได้สักลำ ทางออกง่ายๆก็คือจำนวนคน เราจำเป็นจะต้องมีพวกเพิ่ม บอกตามตรงด้วยจำนวนคนในตอนนี้คงมีแค่หยิบมือที่รอดไปถึงชั้น1ได้โดยไม่โดนจับ ถ้าถูกจับก็จะโดนเอาไปทรมาณ ดังนั่นฟังนะเพื่อให้โอกาสรอดของเราเดิ่มขึ้นสักนิด เราต้องปล่อยกรงขังนักโทษตั้งแต่เลเวล5ถึงเลเวล1ให้ได้มากที่สุด ยิ่งนักโทษก่อความวุ่นวายได้มากเท่าไหร่กำลังของศัตรูก็จะยิ่งน้อยลง พวกเราก็จะชิงกุญแจเปิดกรงและชิ่งให้เร็วเท่าที่จะทำได้"
"พวกเราจะสร้างความแตกตื่นให้กับอิมเพลดาวน์แห่งนี้อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเลยล่ะ"
"โอ้!!!!!!!"
"เอาล่ะไปกันเถอะนามิคาเสะ หมวกฟางบอย"อีวานคอฟกล่าว
"ไปไหนแล้ว?"เธอมองหาพวกเขาไม่เจอ
"พวกเขาวิ่งออกไปก่อนแล้วล่ะครับ"อีนาซูมะกล่าว
"รีบตามไปด่วนเลยแคนดี้ทั้งหลาย"
"เย้!!!!"
"รอด้วยใครก็ได้ช่วยหยุดฉันที!!!"บอนเครหมุนตัววิ่งตาม
"วิงเกอร์ฮอร์โมนได้ผลดีเกินไป"
___________________
ไปเชื่อมไปเลเวล4 ลูฟี่ คิรัวร์ คร็อกโคไดล์และจินเบวิ่งขึ้นไป ตอนนีคร็อกโคไดล์สวมชุดสูทและผ้าคลุมเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
"นี่ก็เกือบจะ10โมงแล้ว การประหารนั่นจะเริ่มขึ้นตอนบ่ายสาม ถ้าหนวดขาวจะไปหยุดก็ต้องไปก่อนเวลาประหารหลายชั่วโมงอยู่นะ ตอนนี้คณเอสถูกพาออกทะเลไปแล้วเพราะงั้นจะเกิดการต่อสู้ขึ้นเมื่อไหร่ก็ไม่แปลก"
"เขาจะไม่ถูกประหารก่อนบ่าย3แน่ใช่มั้ย ถ้าอย่างงั้นก็ยังพอมีโอกาสอยู่"
"ไม่แน่หรอก พวกกองทัพเรือมักเล่นสกปรกอ้างความยุติธรรมไร้สาระ"คิรัวร์เตือน
"นั่นสินะ"จินเบเห็นด้วย
"ฮึ"คร็อกโคไดล์ลอยขึ้นไปหน้าประตู
"ประตูนี่ไม่มีความหมายหรอก ฉันจะใช้มือขวานี่ทำให้มันแห้งเอง"คร็อกโคไดล์เอามือขวาจับประตู
พลังผลซึนะซึนะของคร็อกโคไดล์ เขาคือมนุษย์ที่แปลงร่างและควบคุมทรายได้ มือขวาสามารถดูดซับน้ำจากสิ่งต่างๆได้ คนหรือต้นไม้ก็จะถูกดูดน้ำจนแห้ง หินหรือพื้นดินก็จะกลายเป็นฝุ่น
มือขวาคร็อกโคไดล์ทำให้ประตูไม้หนากลายเป็นฝุ่นพังลงไป
ด้านหน้าเป็นพวกผู้คุมที่มาตั้งป้องกันอยู่
"จากเลเวล4ครับ เจอตัวเจ็ดเทพโจรสลัดจินเบที่หนีมาจากเลเวล6"
"ผู้บุกรุกมังกี้ D ลูฟี่และนามิคาเสะ คิรัวร์"
"ร้อนจัง"ลูฟี่กล่าว
"พวกมันจะร้อนกว่าอีก"คิรัวร์กล่าว
"แล้วก็อดีตเจ็ดเทพโจรสลัดคร็อกโคไดล์ มันโผล่มากันแล้ว จัดการพวกมันเลยยิงได้"
"ปังๆๆๆ"กระสุนปืนทะลุผ่านร่างทรายของคร็อกโคไดล์ไป
"ดาบทราย!!!!"คร็อกโคไดล์ฟันทรายรูปดาบโค้งจันทร์เสี้ยวใส่ผู้คุม
พวกมันแห้งเหี่ยวเป็นมัมมี่
"ยิงมันใช้กระสุนจับกุม"
พวกผู้คุมยิงใส่ลูฟี่ แต่เขายืดแขนหนีขึ้นบน
"สายฝนยางยืด!!!!"
"ผัวะๆๆๆๆๆ"หมัดพุ่งอัดใส่พวกผู้คุม
"จัดการนามิคาเสะซะ ยิงมันให้พรุน"
"ปังๆๆๆๆๆ"
"เคร้งๆๆๆๆๆๆ"กระสุนมากมายโดนคิรัวร์ยกดาบกันได้หมด
"กะ...กันได้หมดเลย"
"วิชา1ดาบ เพลิงผลาญ!!!!!"
เปลวไฟพุ่งเข้าไปหาพวกผู้คุม
"บรึ้มๆๆๆๆ/อ๊ากกกกก!!!!"
"คาราเต้มนุษย์เงือก"จินเบอัดหมัดไปกลางอากาศใกล้พวกผู้คุม
"อะไรของมันน่ะ"
"ตูมมมมมม!!!!"เกิดคลื่นกระแทกอัดผู้คุมกระเด็น
"หมัดทลายกระเบื้องอาราเบส"จินเบกล่าว
"ชนะไม่ได้แน่ ศัตรูเป็นรุกกี้ค่าหัว300ล้าน 230ล้าน กับเจ็ดเทพโจรสลัดตั้ง2คน"
"อย่าไปกลัวมัน ขอแค่ถ่วงเวลาไว้จนกว่ากำลังเสริมจะมาถึงก็พอ"
"ใครเขาจะรอถึงตอนนั่นล่ะ"คิรัวร์กล่าว
ทั้ง4คนบุกใส่พวกผู้คุม
_____________________
เลเวล2 นรกสัตว์อสูร บากี้ มิสเตอร์ทรีและมิสเตอร์ซิกส์หลบอยู่ในเทียนที่มิสเตอร์ทรีสร้าง
ข้างนอกทำไมวุ่นวายอย่างนี้ ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นแน่ ดูสิ บากี้ มิสเตอร์ทรี"
ด้านล่างลงไปบลูกอริวิ่งไปที่อื่น
"บลูกอริถูกเรียกไป"
"กำลังทั้งหมดรวมตัวที่ชั้น4"
"ยังไงก็ตามนี่เป็นโอกาสที่หาไม่ได้แล้วล่ะ"
"พวกแกทั้งหมด"บากี้หันมองพวกที่อยู่ในคุก
"กุญแจที่คุณ3กับคุณ6ใช้พลังสร้างเยี่ยมมากครับ"
มั้งสามใช้พลังเทียนกับดินเหนียวซ่อนตัวจนกลับมาเลเวล2ได้
"อีกนิดเดียวก็จะได้ออกไปข้างนอกแล้ว สู่อิสรภาพที่เฝ้าฝัน"มิสเตอร์ทรีร้องไห้
"เอาไว้ออกไปได้ค่อยดีใจเถอะ"มิสเตอร์ซิกซ์กล่าว
________________
ฮันนิบาลกำลังวิ่งลงไปรับมือผู้บุกรุก หอยทากสื่อสารก็ดังขึ้น เขากดรับ
"รองพัศดีที่นี่ห้องมอนิเตอร์"
"มีอะไร?"
"มันแปลกมากครับ"
"หืม...ไม่เอาน่าหมวกนี่เท่ออกจะตายไปกะจะใส่ตอนที่ได้ขึ้นเป็นพัศดีเลยนะ"
"ผมไม่ได้หมายถึงหมวกของท่าน ที่เลเวล2มีเงาคนท่าทางลับๆล่อๆอยู่ ดูเหมือนจะเป็นนักโทษ2คนครับ"
"ว่าไงนะ!!!!"
_______________
ในเลเวล2 พวกนักโทษกุญแจเทียนกับดินเหนียวเปิดกรง
"ขอบใจมาก"
"ขอบคุณกัปตันบากี้เถอะ"
"ผู้คุมชั้น2 นี่พวกแกทำอะไรอยู่น่ะ"
"พวกเรากำลังไปชั้น4ตามคำสั่งคุณครับ"
"รีบจัดการชั้นของพวกแกซะ!!!!"
"ชั้นของเรา"
พวกเขามองขึ้นไปเห็นบากี้ มิสเตอร์ทรีและมิสเตอร์ซิกส์ยืนหัวเราะ
"โชคดีจังนะสหาย พอความวุ่นวายเริ่มพวกเราก็แอบขึ้นเรือกองทัพไปเลย"มิสเตอร์ซิกซ์กล่าว
"เท่านี้แผนแหกคุกของพวกเราก็สำเร็จแล้ว เจ้าหมวกฟาง นามิคาเสะและมิสเตอร์ทูคงตายไปแล้วล่ะมั้ง แต่ถ้ายังอยู่ก็จะถูกขังอยู่นี่ไปชั่วชีวิต แต่ฉันเกรงว่าชีวิตของพวกเราต้องมาก่อน ขอโทษด้วยนะพวกแก"บากี้พูดมองเหล่านักโทษ
"เอาล่ะพวกแกทุกคนโอกาสครั้งใหญ่มาถึงแล้ว ถ้าอยากออกไปสูดอากาศข้างนอกก็จงอาละวาดซะให้เต็มที่ไปเลย"
"เฮ้ ผู้มีพระคุณของเรา"
"กัปตันบากี้!!!"
พวกผู้คุมตกใจ
_________________
ฮันนิบาลก็ได้รับข้อมูลเช่นกัน
"จากเลเวล2ครับ พวกนักโทษหลุดจากกรงมาก่อเรื่องอีกแล้วครับ ช่วยส่งบลูกอริกลับมาที พวกผมเอามันไม่อยู่ อ๊ากกกก!!!!"
_________________
เลเวล4 นรกไฟโลกันต์ กุญแจถูกโยนเข้าห้องขังนักโทษ
"กุญแจ ในที่สุดก็จะได้ออกไปข้างนอกแล้ว ขอบใจมากนะ คะ...คร็อกโคไดล์เหรอ"
"ฉันจะออกไปจากที่นี่เลยอยากได้ทหารสักหน่อย ว่าไงจะมากับฉันมั้ยมิสเตอร์วัน?"คร็อกโคไดล์ถาม
ภายในห้องขัง มิสเตอร์วันที่นั่งอยู่ลุกขึ้นยืน
"ถ้าเป็นคุณล่ะก็ผมขอไปด้วย ตอนนี้ผมกำลังเบื่ออยู่พอดี"มิสเตอร์วันกล่าว
______________
ทางด้านฮันนิบาล
"นี่เลเวล4พูดครับ"
"คราวนี้อะไรอีกล่ะ?"
"ราชินีกะเทยอีวานคอฟ อีนาซูมะกับมิสเตอร์ทูที่เคยเล่นงานท่านรองได้นำกองทัพเล็กๆมาครับ"
"กองทัพ!!?"
"พอเห็นหน้ามันแล้วไม่อยากจะเชื่อเลยครับ มันเป็นพวกนักโทษที่หายไปตั้งหลายปีแล้ว ที่เราเข้าใจว่าถูกปีศาจลักซ่อนไปน่ะครับ"
"ว่าไงนะ นี่มันอะไรกัน"ฮันนิบาลร้อง
_________________
กลุ่มของอีวานคอฟได้ตามพวกคิรัวร์มาทัน
"บอนจังฟิตปั๋งเลยนะ"
"ใช่ ฉันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก"บอนเครกล่าว
ตอนนั้นเองมิสเตอร์วันวิ่งผ่านไป
"ทำไมนายมาอยู่นี่ได้ยะมิสเตอร์วัน?"มิสเตอร์ทูร้อง
"หมอนี่ใครเหรอ?"ลูฟี่ถาม
"มิสเตอร์วันที่แพ้โซโลที่อลาบัสต้าไง"คิรัวร์ตอบ
"อ๋อ ไม่รู้มาก่อนเลย"ลูฟี่กล่าว
มิสเตอร์วันโมโหเห็นเส้นเลือดผุดขึ้นมา แต่เขารู้ว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้คิรัวร์
"เพลิงผลาญ!!!!"คิรัวร์ตวัดดาบส่งคลื่นเพลิงไปข้างหน้าอีก
__________________
"ท่านรองครับ รีบมาเสริมที่เลเวล4ทีครับ"
"ขอกำลังเสริมที่เลเวล2ทีครับ"
"อ๊ากก!!! จะทำยังไงดี!!!"ฮันนิบาลร้อง
____________________
Level 4
กองทัพนักโทษบุกจัดการผู้คุมไปได้เรื่อยๆ
"ยัยพวกสาวฝาแฝดนี่มันอะไรกัน!!!!"
พวกผู้คุมเจออลิซและพี่น้องเธอถือดาบกับโล่พุ่งฟันโจมตีใส่ด้วยความเร็วผิดมนุษย์
"โอ้ ยัยพวกนั้นใช้โซลได้ด้วย"ลูฟี่กล่าว
"เอ็ดเพอริโอ ฮอร์โมนขยายใบหน้า"
อีวานคอฟอัดฉีดหน้าให้ขยายใหญ่โต
"ไม่ไหวครับ หยุดมันไม่ไหวครับ พวกนักโทษที่เคยหายไปกำลังอาละวาดอยู่ครับ ไม่รู้ทำไมมันแต่งตัวพิลึกกันนัก หยุดไม่ได้ในหลายๆความหมายเลยครับ"
"บุกไปที่ศูนย์ฯใหญ่กันเลย!!!"ลูฟี่ตะโกน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น