ลำดับตอนที่ #187
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #187 : บุกเข้าลานประหาร(RE2)
"หนวดขาวบุกลงมาแล้ว!!!!!"
กลุ่มโจรสลัดหนวดขาววิ่งนำหน้าไป
"ตามพ่อไปเลย"
"ไปเปิดทางให้พ่อกัน!!!"
"เจ้าบ้าสควอโด้ดันไปหลงกลกองทัพเรือจนแทงพ่อ มันทำเรื่องโง่ขนาดนั้นแล้วแบบนี้มันจะทุกข์ใจขนาดไหนกันเนี่ย"พี่น้องดาคาแวนกล่าว
"เราทำบ้าอะไรลงไป ขอโทษนะพ่อ ขอโทษนะเอส"
"สควอโด้"มัลโก้ตะโกนเรียก"มัวมาร้องไห้มันช่วยอะไรได้รึไง"
สควอโด้มองมัลโก้แล้วหันกลับไปมองสนามรบ แต่สายตาของเขามองไปที่เอสที่มองมาทางเขา
_____________________
"กำแพงโอบล้อมยังไม่พร้อมอีกเหรอ?"เซ็นโงคุถาม
"ต้องขออภัยจริงๆครับ น้ำแข็งมันหนากว่าที่พวกเราคิดไว้มาก"
ทางด้านลูฟี่ยังวิ่งไปยังแท่นประหาร แต่เขาก็หันไปมองหนวดขาว
"ลุงนั่นเจ๋งเป็นบ้าขนาดโดนแทงแล้วแท้ๆ แต่ยังไงตอนนี้ต้องรีบไปช่วยเอสก่อนแล้ว ย๊ากกก!!!"ลูฟี่วิ่งไป จินเบเห็นเข้าพอดี
"ลูฟี่คุง"จินเบตะโกนวิ่งตามมา พร้อมทั้งอิวานคอฟที่มาด้วย
"จินเบ ลองมองไปตรงโน้นสิ พวกศัตรูมันขึ้นไปที่ลานกันหมดตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้"อิวานคอฟกล่าว
"รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ค่อยดีแฮะ แต่ตอนนี้พ่อลงมาสู้เองแล้ว คงไม่มีเวลาไปหาคำตอบหรอก"จินเบกล่าว
"ฉันไม่ยอมให้พวกแกขึ้นไปหรอก ไอ้พวกกลุ่มโจรสลัดหนวดขาว"คนยักษ์ฟาดดาบยักษ์ลงพื้นทำให้โจรสลัดมากมายกระเด็นไป
"นั่นมันพลเรือโทจอร์น ไจแอนท์นี่นา"
จอร์นยกดาบยักษ์ฟาดใส่หนวดขาว เขายกง้าวรับเอาไว้
"เกะกะเป็นบ้าแกเนี่ย"
เขายกมือขึ้นและเหมือนกับคว้าอากาศแล้วขยับแขนลากลง
"ครืนๆๆๆ"พื้นสั่นไหวเริ่มเอียงผิดธรรมชาติ
"ทรงตัวไม่อยู่"
"แผ่นดินไหว!!!!!"
"ฮึ้ย!!!!"คิรัวร์เริ่มเอียงและเอาดาบปักพื้นยึดไว้ไม่ให้ล้มลงไป
โจรสลัดและทหารเรือต่างก็หาที่ยึดเกาะ
"อย่าเพิ่งเข้าไปใกล้พ่อนะ"
"นี่มันยิ่งกว่าแผ่นดินไหวอีก"
"ครืนนนนน!!!!"เกาะและทะเลกำลังสั่นสะเทือนกและเอียง เรือหลายลำโดนคลื่นน้ำจมหายไป
"อะไรกันเนี่ย ทั้งเกาะทั้งทะเลพากันเอียงหมดเลย
"ฮึๆๆ เป็นตาแก่ที่ไม่ธรรมดาจริงๆ"โดฟลามิงโก้กล่าวว
"แค่จะยืนยังแทบไม่ได้เลย"
"เมืองกำลังถล่มลงมาแล้ว!!!"
"คิรัวร์คุงกับลูฟี่ปลอดภัยรึเปล่า!!!"แฮนค็อกร้องถาม
หนวดขาวสร้างคลื่นกระแทกอัดผ่านจอร์น ทะลุฝ่ากำแพงกั้นและพวกทหารเรือตรงไปที่แท่นประหาร
"หยุดไม่อยู่แหง!!!!"
"ไปให้ถึงแท่นประหารเลย"
"ไปโลดเก็บให้เรียบเลย"
เซ็นโงคุเงียบแม้จะมีการโจมตีพุ่งมา
"ตูมมมม!!!!"เกิดการระเบิด แต่เมื่อควันจางลงก็เห็นว่าแท่นประหารยังตั้งอยู่
"แท่นประหารไม่เป็นอะไรเลย"
"เป็นไปได้ยังไง"
ผลปรากฎว่า3พลเรือเอกเข้ามาป้องกันโดยยกฝ่ามือมากันไว้
"3พลเรือเอก!!!!"
"ก็เพราะไม่เปิดกำแพงล้อมสักทีนี่แหละ"อาโอคิยิกล่าว
"ก็เพราะน้ำแข็งของแกนั่นแหละ"คิซารุกล่าว
"โอ้ แต่นายก็ละลายมันได้นี่ซาคาสึกิ
ทางด้านลูฟี่รอดมาจากรอยแยกที่เกิดจากแผ่นดินไหว
"เกือบไปแล้ว ฉันเกือบตกลงไปแล้ว ลุงนั่นไม่รู้จักระวังคนที่อยู่ฝ่ายเดียวกันเลยรึไง"ลูฟี่กล่าว
"กลุ่มของเขารู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นและควรหลบยังไงน่ะ"จินเบกล่าว
"ยิง!!!!"
"ตูมๆๆๆ"
"อย่าไปสนใจ บุกไปข้างหน้า!!!!"
"เฮ!!!"
"ท่าจะคลั่งกันได้ที่เลยนะ"อาโอคิยิกล่าว
"น่ากลัวจัง"คิซารุกล่าวแม้จะไม่ได้รู้สึกแบบนั้นจริงๆ
โจรสลัดกำลังวิ่งไปข้างหน้าหนีจากแปซิฟิสต้า
"เอส จะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ"ลูฟี่ยืดแขนไปข้างหน้า
แต่แล้วก็ปรากฎกำแพงเหล็กยกขึ้นมา ทำให้ลูฟี่ต้องปล่อยมือจากกำแพง
"อะไรเนี่ย?"
"เคร้งๆๆๆๆ"พวกโจรสลัดมองดูกำแพงเหล็กหนาโผล่จากด้านอื่นรอบอ่าวล้อมรอบพวกเขาไว้
"เราโดนล้อมแล้ว"
"พวกกองทัพเรือไม่กล้าสู้รึไง"
ทหารเรือเล็งปืนใหญ่บนกำแพงป้อมมาที่โจรสลัด
"มีปืนใหญ่เล็งมาที่พวกเราเต็มเลย"
"แล้วทางหนีล่ะ?"
"เราโดนล้อมอยู่นะจะไปมีได้ยังไงเล่า...มีแฮะ"
พวกเขามองช่องบนกำแพงหนาตรงส่วนที่ออสนอนทับอยู่
"เป็นอะไรไปอีก เปิดขึ้นมาให้หมดสิ"เซ็นโงคุสั่ง
"เอ่อ คือว่า ออสมันใหญ่กำแพงเลยดันขึ้นมาไม่ไหวอ่ะครับ แถมเลือดของมันยังซึมเข้าไปในระบบ ทำให้กำลังของกลไกตกลงด้วยครับ"
"ออส"เอสกล่าว
"ยังมีโอกาสชนะ"หนวดขาวกล่าว
"ผิดแผนไปหน่อย แต่เริ่มได้เลยอาคาอินุ"เซ็นโงคุกล่าว
แขนของอาคาอินุกลายเป็นแม็กม่า
"ดาวตกภูเขาไฟ"
"ตูมๆๆๆๆ"อาคาอินุยิงแม็กม่าขึ้นไปบนอากาศ
หมัดแม็กม่าขนาดใหญ่มากมายพุ่งลงพื้นใส่กลุ่มโจรสลัดหนวดขาวที่อยู่ในอ่าวน้ำแข็ง
"อย่าให้มันมีทางหนี ละลายน้ำแข็ง ทำลายที่ยืนมันซะ"เซ็นโงคุกล่าว
แม็กม่าพุ่งระเบิดใส่โจรสลัดและเรือโจรสลัด
_________________________
ที่ชาบอนดี้ประชาชนกำลังวุ่นวายจากการที่สัญญาณภาพหายไป
"ทำไมสัญญาณภาพถึงขาดไปล่ะ"
"ฉายภาพที่มารีนฟอร์ดต่อซะ"
"สัญญาณภาพกับทางโน้นมีปัญหาครับ ผมทำอะไรไม่ได้เลย"ทหารเรือบอกชาวเมือง
"เรื่องที่หนวดขาวเจรจากับกองทัพเรือเป็นเรื่องจริงรึเปล่า?"
"หนวดขาวขายพวกตัวเองจริงเรอะ?"
จากระยะไกล ร่างคุ้นตามองดูภาพสัญญาณที่ถูกตัดไปอย่างหงุดหงิด
"กองทัพเรือทำอะไรไร้สาระเป็นบ้า ทั้งหมดเป็นแค่การแสดงเหรอ?"คิดกล่าว
โจรสลัดอีกกลุ่มกำลังมองดูภาพ
"เราอุตส่าห์แล่นเรือกลับมาเพื่อรอดูสงครามแท้ๆ หอยทากดังมาเสียงั้นเหรอ?"
"มันเสียที่ไหนกันเล่า"อาพูกล่าว
"เอ๋ ไม่ได้เสียงั้นเหรอ?"
"พวกแกจะโง่ไปไหน เพราะว่าไม่อยากให้ดูเลยไม่ให้ดูไงล่ะ มันตั้งใจปิดพวกเราและคนทั้งโลก"อาพูกล่าว
ใกล้เดรคกับคาโปเน่มองดูเงียบๆ
"กลุ่มโจรสลัดหนวดขาวอัตรารอดชีวิต"ฮอว์กินส์กำลังใช้ไพ่ทำนาย
"ไปกันเถอะ"อูรูจเดินไปพร้อมลูกเรือเขา
"กัปตันบอนนี่"ลูกเรือมองกัปตันที่ร้องไห้
"หนวกหูน่าช่างฉันเถอะ"บอนนี่กล่าว
"หนวดขาวเนี่ยนะขายพวกพ้อง ไร้สาระ เพราะไม่ขายพวกพ้องหมอนั้นถึงได้เป็นตำนานที่มีชีวิต เอาเรือออกซะเบโปะ"
"ได้ครับกัปตัน"
"ตามฉันมาจีนบาร์ท"
____________________
"ตูมๆๆๆๆๆๆ"
หมัดแม็กม่าตกลงมาเรื่อยๆละลายพื้นน้ำแข็งไป
"ร้อนๆ น้ำทะเลเริ่มเปลี่ยนเป็นลาวาแล้ว!!!!"
"เฮ้ย ดูโน้นสิ"
ปืนใหญ่ยังชี้ลงมายังโจรสลัดที่หนีจากหมัดแม็กม่าขึ้นฝั่ง
"ตูมๆๆๆๆๆ!!!!!"
หมัดแม็กม่าตกลงมาใส่เรือโมดี้บิ๊กและโจรสลัดใกล้ๆ
"บ้าเอ๊ย เรือของเรา"
"เราติดตามหนวดขาวมานานหลายปีพร้อมๆกับเรือลำนั้น"
หนวดขาวมองเรือโมดี้บิ๊ก
"ฉันขอโทษ"
หนวดขาวยกหมัดชกสร้างคลื่นกระแทกพุ่งไปยังกำแพงเหล็ก
"ตูมมมมมม!!!!!"
มันก่อให้เกิดรอยเป็นหลุมที่กำแพงแต่ไม่อาจทำลายกำแพงได้
"ขนาดพลังของพ่อก็ยังไม่ได้ผล กำแพงนั่นไม่ธรรมดาแล้ว!!!!!"
"เราหมดทางไปที่ลานกว้างแล้ว"
_________________________
อีกฝั่งของกำแพงพวกทหารเรือและเจ็ดเทพโจรสลัดกำลังเฝ้ามองอยู่
"แผนการเป็นไปได้ด้วยดี ต่อจากนี้เราจะเริ่มดำเนินการประหารโปโตกัส D เอส"
"คิชิๆๆๆ"โมเลียหัวเราะ
เจ็ดเทพโจรสลัดคนอื่นมองดูเงียบๆ
_________________________
"นี่เอสกำลังจะถูกฆ่า"
"โดยที่เรามองไม่เห็นด้วยซ้ำเหรอ"
"เราจะข้ามไปทางออส แต่ระวังนะพวกมันต้องรอเราอยู่แน่"
"จินเบบอย นามิคาเสะบอย เจ้าหนูหมวกฟางอยู่ไหน"
"ตะกี้หมอนั่นอยู่ตรงนี้ไม่ใช่เหรอ?"จินเบมองหาตัว
"โน่นไง"จินเบชี้ลูฟี่กับคิรัวร์ที่วิ่งไปทางที่ออสเปิดไว้อยู่
"เป็นไปไม่ได้น่า หยุดนะมันเป็นกับดัก!!!!"อิวานคอฟตะโกน
"ตูม!!!!"ไม่ทันไรลูฟี่ก็โดนปืนใหญ่ยิง
"เห็นม้ายยยย!!!!"อิวานคอฟร้อง
ในขณะที่ลูฟี่กระเด็นตกน้ำ ทำให้จินเบต้องรีบดำลงไปช่วย คิรัวร์บุกเข้ามาในลานกว้างได้สำเร็จ
"นักดาบทมิฬ"
"ปืนใหญ่ทำอะไรมันไม่ได้!!!"
"วิชา4ดาบ เพลิงมฤตยูแห่งความตาย!!!!"
"เฟี้ยว!!!!!!.....ซูมมมมมมม!!!!!!"
"อ๊ากกกกกกกกก!!!!!!"
เปลวเพลิงสีดำอมม่วงรุนแรงพุ่งกระจายไปทั่ว แผดเผาทหารเรือไปนับพันที่อยู่ในรัศมีทำลาย
"พรรคพวกของเราโดนไปเยอะเลย"
"หนอย ไอ้ปีศาจ"
คิรัวร์วิ่งไปท่ามกลางซากศพทหารเรือที่โดนเขาเผา
"แกมาได้แค่นี้แหละนักดาบทมิฬ ลงนรกไปซะ!!!"
ทหารเรือระดับพันเอกพุ่งเข้ามาฟันใส่ แต่คิรัวร์หลบและฟันมันล้มลงพื้น
"วิชา3ดาบ ดาบนกเพลิง!!!"
"ก๊าซซซ!!!!"
"ซูมมมมมม/ฉัวะๆๆๆ/อ๊ากกกกก!!!!!"ทหารเรืออีกหลายร้อยถูกเปลวไฟและคลื่นดาบเข้าไป
คิรัวร์วิ่งไปต่อข้างหน้า ที่ที่เขาวิ่งไปมีพวกทหารเรือโดนฟันหรือเผาอีกเป็นโหลๆไปเรื่อยๆ
"จงหยุดซะนามิคาเสะ ฉันไม่ให้แกผ่านไปหรอก"
"ตาย"คิรัวร์ตวัดดาบฟันที่คอ
"โซล!!"ทหารเรือคนนั้นโดดหายขึ้นไปด้านบนเหนือหัว
"เดินชมจันทร์.....กายาเหล็กทำลาย"
"โซล"
"ตูมมมม!!!!"หมัดของพลเรือพุ่งลงมากระแทกใส่พื้นเป็นหลุมใหญ่ แต่คิรัวร์ใช้โซลหลบไปได้
"นี่แก...ใช้หกรูปแบบได้งั้นเหรอ"พลเรือตรีถาม
"ของที่จำมาจากเอนิเอส ล็อบบี้ มาดูซิว่าใครจะเหนือกว่า"คิรัวร์เก็บดาบยกแขนขึ้นยกหมัดชกใส่"กายาเหล็กทำลาย"
"กายาเหล็ก"พลเรือตรีใช้ร่างกายป้องกัน
"ตูมมมมม!!!!!"หมัดลูฟี่อัดเต็มท้องเขา
พลเรือตรีโดนอัดปลิวกระเด็นกระแทกพื้น
"หยุดนักดาบทมิฬเร็ว!!!!"
"อย่าให้มันเข้าใกล้มากกว่านี้!!!!"
"คิชิๆๆๆ แบล็ค
เงาค้างคาวมากมายพุ่งมาหาคิรัวร์
"วิชา4ดาบ ลูกไฟนกฟินิกซ์!!!"
เปลวเพลิงขนาดเล็กจำนวนมากกระจายไปรอบด้านระเบิดเงาสลายรูปร่างกลับไปหาตัวคนสร้าง
"โมเลีย"คิรัวร์มองโมเลียที่เข้ามาขวางด้านหน้าตน
"คิชิๆๆๆ ร่างดัดแปลงที่มีเซลของไคโดงั้นเหรอ ฉันนี่ช่างโชคดีเหลือเกิน นักดาบทมิฬ ฉันขอรับการของแกไปแล้วกัน"โมเลียกล่าว
"ฉันไม่คิดจะเป็นคอลเลคชั่นสะสมของแกหรอกไอ้ตัวสันหลังยาว
"หนอยแกปาก....ดอปเปอร์แมนด์!!!!"โมเลียทำให้เงาตัวเองลอยขึ้นมา
________________________
ทางด้านจินเบเอาตัวลูฟี่ขึ้นมาได้
"มันไม่มีทางที่ศัตรูจะไม่คุ้มกันช่องว่างนั้นหรอก มันเป็นกับดัก!!!"อิวานคอฟตะโกน
"คิดอะไรของเธออยู่เนี่ย?"จินเบถาม
"แฮ่กๆ ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง แค่กๆ ฉันต้องรีบ พวกเขากำลังจะประหารเอสแล้ว"ลูฟี่กล่าว
"เธอพูดถูก เราต้องทำอะไรสักอย่าง"จินเบกล่าว
"จินเบ ฉันมีเรื่องจะขอร้อง"ลูฟี่กล่าว
ในขณะเดียวกันพวกทหารเรือตกใจเมื่อร่างใหญ่ยักษ์ของออสลุกขึ้นมา
"มันยังไม่ตายเหรอเนี่ย?"
"แรงกระแทกเมื่อกี้คงปลุกให้มันตื่นแน่ๆ"
"ลิตเติ้ลออสจูเนียร์!!!!"
ลิตเติ้ลออสจูเนียร์พยายามยืนด้วยเท้าที่เหลืออยู่ข้างเดียว แต่เขาไปได้ไกลแค่เท่าที่มือกับเข่าทำได้ แม้เขาจะยังมีชีวิตแต่ก็อ่อนแอมาก
"แฮ่กๆๆ"ออสจูเนียร์หอบมองเอส
"เอสคุง"เขากล่าว
"ออส!!!"เอสร้อง
"ยิงซะ มันใกล้จะหมดลมหายใจแล้ว"
"ปังๆๆๆ"ทหารเรือพากันระดมยิงออส
"เอาล่ะ ฉันจะจัดการเอง"คิซารุกล่าวขึ้น
"คุณคิซารุ"
"เวลาแบบนี้ยิงหัวน่าจะดีกว่านะ"คิซารุยกนิ้วที่มีแสงส่องขึ้นมา
ทันใดนั้นก็มีคลื่นน้ำพรวดขึ้นมาจากฝั่งโจรสลัดและข้ามฝั่งมายังที่ที่ทหารเรืออยู่
"นั่นมันอะไรน่ะ?"
"เสาน้ำเหรอ?"
เสาน้ำพุ่งลงไปหน้าแท่นประหารที่มีทหารโดนคลื่นน้ำกระแทกกระเด็นไปมาก
"นั่นมัน...."โคบี้กล่าว
เป็นลูฟี่ที่พุ่งข้ามมาด้วยเสาน้ำที่จินเบสร้างพร้อมกับเสากระโดงเรือที่เขาถือไว้ และเขายืนอยู่หน้าสามพลเรือเอก
"หมวกฟางลูฟี่!!!!"
"แหม่ๆ ในที่สุดก็มาถึงนี่"อาโอคิยิกล่าว"แต่ว่าเวทีนี้ยังเร็วไปสำหรับแกนะ"
"แกบ้ารึไงไอ้ลูกชายของดราก้อน"อาคาอินุกล่าว
"ความอ่อนเยาว์นี่น่ากลัวจังนะ"คิซารุกล่าว
เซ็งโงคุมองเงียบๆ การ์ปมองความบ้าบิ่นของหลานชาย
"ฉันจะเอาตัวเอสคืนมาให้ได้!!!!"ลูฟี่ตะโกนเหวี่ยงเสาไม้ใส่
อาโอคิยิแช่แข็งเสาไม้ไป
"ตราประทับยางยืด"ลูฟี่ยกเท้าอัดไม้น้ำแข็งแตกเป็นชิ้นๆใส่3พลเอก
_________________________
"คนที่ข้ามกำแพงไปเมื่อกี้คือน้องชายของเอส!!!!"
"นิสัยหุนหันพลันแล่นกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยนี่หว่า"หนวดขาวมองออสที่ยังหอบนิ่งกับที่
"ออส อยู่ตรงนั้นก่อนนะพ่อต้องใช้พลังของเจ้า"
"พ่อ"ออสกล่าว
"โจส ใช้ไพ่ตายเลย"
"โอ้"
"ทุกคนเตรียมตัว บุกทะลวงเข้าไปลานกลางเลย!!!!"หนวดขาวตะโกน
___________________________
การโจมตีของลูฟี่ทะลุผ่านทั้งสามที่เป็นสายโรเกียไป
"เกียร์2"
ลูฟี่ใช้ความเร็วโดดพุ่งไปทางแท่นประหาร
"ช้าเป็นเต่า"คิซารุกลายเป็นแสงโผล่มาด้านข้างเตะใส่ลูฟี่
"อ๊ากกกก!!!!"ลูฟี่ร้องและกระเด็นชนกับพื้น
"ลงมือ"เซ็นโงคุสั่ง
"ครับ"เพชรฆาตยกดาบกำลังจะประหารเอส
"ไม่นะ"คิรัวร์มองไปทางนั้น
"แกมองอะไรอยู่นักดาบทมิฬ คิชิๆๆๆ"โมเลียกล่าว
โมเลียยกกรรไกรจะตัดเงาเขา คิรัวร์รีบหลบไป
"ดูจุดจบของพี่ชายกัปตันแกซะ นามิคาเสะ"โมเลียหยุดมือหันไปมองเวลาตายของเอส
เอสหลับตาเตรียมใจรับชะตากรรม
"เอส!!!!!"ลูฟี่ตะโกน
"ฉัวะ!!!!"แต่แล้วคลื่นดาบทรายก็พุ่งจากด้านล่างมาฟันเพชรฆาตทั้งสองทิ้งไป
"ใครกัน?"เซ็งโงคุก้มมองคนที่ลงมือ
"แกร็กๆๆๆ"ทหารเรือรอบด้านเล็งปืนใส่คร๊อกโคไดล์ที่ฟันเพชรฆาตเมื่อกี้หน้าแท่นประหาร
"หนอยแน่แก คิดว่ามีคนที่แค้นหนวดขาวอย่างแกอยู่ด้วย แล้วจะเป็นประโยชน์ต่อฝ่ายเราซะอีก คร๊อกโคไดล์"
"เฮอะ"คร๊อกโคไดล์กล่าว
"อะไรเนี่ย ไม่ใช่คิวฉันออกโรงหรอกเรอะ"มัลโก้บินลงพื้นอาคารใกล้ๆ
"เจ้านั่น"ลูฟี่มองคร๊อกโคไดล์
"หา คร๊อกโคไดล์?"โมเลียมองอย่างแปลกใจ
"ทำไม?"คิรัวร์สงสัย
"ทำไมคนที่จ้องเอาชีวิตพ่ออย่างเจ้านั่นถึงหันมาช่วยฝ่ายเราได้ละ"จินเบถาม
"ไอ้แก่ใกล้ตายนั่นไว้ค่อยฆ่าทีหลัง แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากเห็นหน้าตาเปี่ยมสุขของพวกแกวะ"คร๊อกโคไดล์กล่าว
"ฉัวะ!!!!"หัวคร๊อกโคไดล์โดนตัดร่วงลงพื้น แต่สำหรับมนุษย์ทรายมันไม่มีผลอะไร
"เฮ้ยๆ ไอ้เจ้าจระเข้"โดฟลามิงโก้เดินเข้ามา
"โดฟลามิงโก้"ทหารเรือร้อง
"แกปฎิเสธฉันแล้วไปร่วมมือกับเจ้าหนวดขาวงั้นเหรอ แบบนี้ฉันทนไม่ได้นะเฟ้ย ฮะๆๆๆ"โดฟลามิงโก้กล่าว
"ฉันไม่เป็นมิตรกับใครทั้งนั้น"คร๊อกโคไดล์กล่าว
"เปรี้ยง!!!!!"ตะขอของคร๊อกโคไดล์กระแทกเท้าของโดฟลามิงโก้ เกิดคลื่นกระแทกรุนแรงทีทำให้พวกทหารเรือกระเด็น
________________________
ลูฟี่ล้มลงเพราะโดนแทงด้วยแท่งน้ำแข็งที่แขนซ้ายจากอาโอคิยิ
"ปู่แกเป็นผู้มีพระคุณก็จริง แต่ฉันไม่มีทางเลือก ตัวแกเลือกทางแห่งความตายเองนะ"อาโอคิยิกล่าว
อาโอคิยิยกดาบน้ำแข็งเตรียมแทงปิดฉาก แต่มัลโก้บินเข้ามายกขาเตะอาโอคิยิกระเด็นไปชนผนังอย่างรุนแรง
"พลเอก!!!!!"
"นั่นมัน หัวหน้าหน่วยที่1 มัลโก้!!!"
มัลโก้บินอยู่มองดูลูฟี่
"ขอบใจนะ รอดไปที"ลูฟี่กล่าว
"ไม่ต้องขอบใจหรอก"มัลโก้กล่าว
"มีผู้บุกรุกผ่านเข้าไปได้4คน"
"พวกผู้มีพลังมันข้ามกำแพงมา!!!!"
___________________________
กลุ่มโจรสลัดหนวดขาวว่ายไปทางที่ออสทรุดนั่งขวางกำแพงไม่ให้ปิดล้อมสมบูรณ์
"ว่ายข้ามทะเลไปที่ออสเลย"
"ทำทุกวิถีทางขึ้นไปที่ลานให้ได้!!!!"
"พวกโจรสลัดมาแล้ว ป้องกันอ่าวด้วยชีวิต!!!!"
"พอไม่มีเรือกับที่ยืนก็คลั่งขึ้นมาเลยเรอะ โจรสลัดพวกนี้มาเป็นเป้าซะก็ดี"
ปืนใหญ่เตรียมจะยิง
แต่ทันใดนั้นก็มีบางอย่างโผล่มาจากใต้ทะเล มันคือเรือโจรสลัดกลุ่มหนวดขาวอีกลำหนึ่ง
"ขึ้นมาเร็วทุกคน เรือพร้อมแล้ว"พวกโจรสลัดพากันขึ้นเรือ
"เป็นไปไม่ได้"
"เรือนั้น"
"มันเตรียมเรือไว้อีกเหรอ"
"บ้าเอ๊ย มันซ่อนเรือไว้ใต้ทะเลเพื่อรอเวลานี้"
"อะไรกัน?"เซ็นโงคุประหลาดใจ
"ไม่ได้บอกซะหน่อยว่าเรือของฉันมาครบทุกลำแล้ว"หนวดขาวกล่าว
ตัวเรือติดกังหันลมไว้ด้านหลังทำให้แล่นมาได้แม้ไม่มีลมช่วย
"เรือติดกันหันพายครับ มันกำลังแล่นตรงมาทางเราแล้ว!!!!"
"ยิงมันให้จมตามเรือโมบี้ดิ๊คไปซะ"
"ตูมๆๆๆๆ"ปืนใหญ่รอบด้านต่างระดมยิงแต่ไม่โดนเลย
"ไม่ใช่ ไม่ใช่ที่เรือ ยิงไปที่ออสโน้น"เซ็นโงคุตะโกน
"สายไปแล้วล่ะ"หนวดขาวกล่าว
ลิตเติ้ลออสจูเนียร์คว้าเรือไว้
"เอาล่ะนะทุกคน ย๊ากกกก!!!!!!"
ลิตเติ้ลออสลากเรือขึ้นจากอ่าวน้ำแข็งผ่านช่องกำแพงเข้ามาในลาน
"ว๊ากกกกก!!!!"พวกทหารเรือมากมายกระเด็นเพราะเรือที่พุ่งเข้ามา
"มันลากเรือขึ้นมาบนบก!!!"
"พวกมันฝ่ากำแพงล้อมเข้ามาได้แล้วครับ"
โจรสลัดเริ่มโห่ร้องกันอีกครั้ง
"เข้ามาในลานได้แล้ว!!!!!"
"ไปช่วยเอสกัน!!!!"
"ถล่มศูนย์ใหญ่ของกองทัพเรือให้ราบเลย"
"พ่อ!!!!"เอสตะโกน
"หนวดขาว"เซ็นโงคุกล่าว
"หัวยังติดอยู่กับตัวใช่มั้ยเอส"
"ตูมๆๆๆ"ปืนใหญ่ยิงใส่ออส
"ออส!!!!"
ลิตเติ้ลออสจูเนียร์คำรามด้วยความเจ็บปวดและโซเซ
"ช่วยเอสคุงให้ได้นะ"ออสกล่าว
จากนั้นออสก็ล้มลงและหมดสติไปอีกครั้ง
"ออส!!!!!"เอสตะโกน
หนวดขาวกำง้าวแน่นและโดดลงจากเรือไปยืนบนลานท่ามกลางทหารเรือจำนวนมหาศาล
"หนวดขาวลงมายืนบนลานแล้ว!!!!"
"ย๊ากกกก!!!!"หนวดขาวตวัดง้าวที่ส่องแสงขึ้นมา
เกิดคลื่นแรงอัดส่งพวกทหารเรือมากมายกระเด็นไป
พลเรือโทเช่นโมมอนก้ารับแรงสั่นสะเทือนไว้ได้ ไม่ต้องพูดถึงพลเอกทั้งสามที่ยืนนิ่งไม่กระดิกตัว
"คิชิๆๆๆ เอาเงาของแกมา"โมเลียยังพยายามตัดเงาของคิรัวร์ท่ามกลางความวุ่นวาย
"ไอ้แก่นั่น"คิรัวร์กระโดดหลบไปมากลางอากาศให้พ้นเศษหิน
เหล่าโจรสลัดต่างโดดลงมายืนข้างหลังหนวดขาว
"เอาล่ะทุกคน ไปช่วยเอสออกมา ถล่มกองทัพให้กระจุยเลย!!!!"
"โอ้!!!!!!"
"การ์ป"เซ็นโงคุกล่าวขึ้น
"เออ"การ์ปกล่าว
"ดูท่าเราสองคนคงต้องลงไปด้วยแล้ว"เซ็นโงคุกล่าว
___________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น