One piece Another Nakama 2

ลำดับตอนที่ #195 : เริ่มการฝึก2ปี(RE2)

ที่หมู่บ้านฟูซ่าเรือของกองทัพเรือได้มาที่นี่

กาฟเดินเข้ามาในหมู่บ้านอันเป็นบ้านเกิด

"กาฟ"

"มาทำอะไรที่นี่"

"ว่าไงทุกคน เมื่อขาดแรงสะกัดกั้นอย่างหนวดขาวไปคงจะวุ่นวายกันไปทั่วเลยล่ะ ถึงที่นี่จะอยู่บ้านนอกอย่างอีสต์บลูก็อย่าปราสาทเชียวล่ะ เฮ้ย"

"ครับ"

จากนั้นก็มีการตั้งป้ายยักษ์ไว้หน้าหมู่บ้านฟูซ่า

"พื้นที่ดูแลโดยพลโทกาฟแห่งศูนย์ใหญ่เหรอ ค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย"

"แบบนี้ก็ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้วเนอะ"

"คุณกาฟยังมีปัญหาอื่นอยู่ โจรภูเขามันลงมาที่นี่ แล้วปักหลักอยู่ในร้านเหล้าของมากิโนะน่ะ"

"โจรภูเขาเหรอ?"

"หยุดเถอะคะ ไม่ได้นะ"มากิโนะพยายามห้าม ดาดันเดินออกมากลางถนนด้านหน้ากาฟ

"เฮ้ย กาฟ!!!"ดาดันถือไม้กระบองท่อนใหญ่ไว้

"เฮ้ เจ้านั่นไง"ชาวบ้านชี้ 

"นี่แกยังมีหน้ากลับมาที่นี่อีกเหรอ?"ดาดันยกกระบองทุบกาฟกระเด็นล้มลงพื้น

"พลเรือโทกาฟ"

"ไม่ต้องมายุ่ง คนรู้จักของฉันเอง"

"หนอยแก"ดาดันเข้าไปกระชากคอ"แกเองยังอยู่ในสนามรบ แกเห็นเจ้าพวกนั้นอยู่ตำตา แล้วทำไม ทำไมไม่ทำอะไรเลยห๊ะ ทำไมไม่ช่วยเขา!!!"

น้ำตาของดาดันหยดลงมาใส่กาฟ

"ทำไมแกถึงปล่อยให้เอสตาย!!!!"

"หน้าที่มันสำคัญกว่าครอบครัวอย่างงั้นเหรอ!!? นี่กาฟ วีรบุรุษแห่งกองทัพเรือบ้าบออะไร ลงนรกไปเลยไอ้แก่บ้า กาฟ แกพูดอะไรบ้างสิ บอกมาทำไมไม่ช่วย แกมันไร้ความเป็นคนไอ้เศษสวะ"

"หยุดเถอะคะคุณดาดัน"มากิโนะเข้ามาห้ามไว้"ช่วยสองคนนั้นไม่ได้ทั้งที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม เขานั่นแหละคะที่เจ็บปวดที่สุดน่ะ"

"ผิดแล้วไม่ใช่แก"ดาดันกล่าว"คนที่เจ็บปวดที่สุดคือลูฟี่ต่างหาก เจ้านั่นน่ะนับถือพี่ชายเอสตั้งขนาดนั้น"

มากิโนะนึกถึงเอสแล้วร้องไห้วิ่งกลับไปในร้านตน

"กาฟ"ผู้ใหญ่บ้านเดินเข้ามา"ลูฟี่เป็นยังไงบ้าง หนังสือพิมพ์เขียนไว้แค่ว่าหายสาบสูญไป"

"เจ้านั่นหนีไปกับเรือดำน้ำ กองทัพเรือพยายามไล่ตามสุดกำลัง มีการตามหาอย่างจริงจัง แต่ก็ยังไม่เจอแม้แต่ซาก"

"โอ้

"โล่งอกไปที"

"ว่าแต่ทำไมพลเรือโทแห่งศูนย์ใหญ่อย่างกาฟถึงมีคนรู้จักเป็นโจรภูเขาได้ล่ะแปลกจัง"

"ไม่ว่าเจ้าบ้าลูฟี่จะกลายเป็นโจรสลัดแบบไหน ฉันก็อยู่ข้างเดียวกับเจ้านั้น พอคิดถึงความรู้สึกเจ้านั้น ใจฉันก็แทบฉีกเป็นชิ้นๆ ลูฟี่!!! เจ้าน่ะห้ามยอมแพ้เด็ดขาดนะ!!!!"

_________________________

มารีนฟอร์ต

เซ็นโงคุกำลังคุยกับผู้บัญชาการคิงคองเรื่องของสละตำแหน่งจอมพล

"เกี่ยวกับจอมพลคนต่อไป ผมอยากจะเสนอให้อาโอคิยิรับตำแหน่งครับ"

_________________________

ด้านโซโลเจอกับมิฮอร์คที่มายังเกาะที่เขาตกลงมา

โซโลพยายามเอื้อมมือไปหยิบดาบ

"อย่าดีกว่า โรโรโนอา โซโล นายบาดเจ็บเกินร่างกายจะรับไหวแล้ว ถึงต่อให้ไม่บาดเจ็บ คิดเหรอว่าที่ชนะลิงบาบูนไม่ได้จะเอาชนะฉันได้"

"ทำไมแกถึงมาอยู่ที่นี่ได้?"

"ปราสาทนั่นเป็นที่อยู่ของฉันมาตั้งนานแล้ว แกแหละทำไมมาอยู่นี่?"

"คุมะ เจ็ดเทพโจรสลัดเพื่อนแกส่งฉันลอยมาที่นี่ไงล่ะ"

"งั้นเหรอ? เพราะแบบนี้สินะ หมวกฟางกับนักดาบทมิฬถึงโผล่ไปที่มารีนฟอร์ตแค่2คน"

"ห๊ะ แกเจอลูฟี่กับคิรัวร์งั้นเหรอ? เจ้าพวกนั้นเป็นยังไงบ้าง?"

"คิดว่าทั้งคู่ยังไม่ตาย แต่ว่าหมวกฟางจิตใจอาจพังยับเยินไปแล้วก็ได้ หมอนั้นสูญเสียพี่ชายไป และนามิคาเสะ คิรัวร์ก็เสียพ่อไปด้วย"

โซโลเบิกตากว้าง

ทางด้านกลุ่มหมวกฟางคนอื่นๆต่างก็ได้รับรู้ข่าวนี้เช่นกัน

____________________

มารีนฟอร์ต

ระหว่างที่กองทัพเรือต่างนำกำลังออกไปปราบโจรสลัดทำให้เหลือแต่ทหารฝีมือกระจอก จินเบ เรย์ลี่ ลูฟี่และคิรัวร์ได้บุกเข้ามายังฐานทัพเรืออีกครั้ง ลูฟี่ได้ลั่นระฆัง12ครั้ง

แต่ที่จริงแล้วทั้งหมดคือการแหกตาคนทั้งโลก แขนของลูฟี่มีเขียนไว้ว่า3D2Y

____________________

ในทะเลไม่ไกลจากมารีนฟอร์ตนัก กลุ่มโจรสลัดใหญ่และทหารเรือนำโดยพลโทกำลังปะทะกัน

"ท่านพลโท มีเรือโจรสลัดลำหนึ่งมุ่งหน้ามาทางนี้ครับ"

"อะไรน่ะ!? สัญลักษณ์นั่นไม่เคยเห็นมาก่อนเลย"

"ไรซ์"ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งพูด

จากนั้นก็ปรากฎเงาสีดำแผ่ออกมาจากดาบในมือแผ่ไปบนดาดฟ้าเรือ และปรากฎกองทหารอัศวินสีดำแผ่ออร่าฆ่าฟันออกมา

"มาเริ่มการแสดงละครครั้งใหญ่ได้แล้ว"

ชายคนนั้นวิ่งด้วยความเร็วสูงเหนือผิวทะเลได้ด้วยการใช้เงาใต้เท้าช่วยบุกขึ้นไปหาพลเรือโท

"ฉัวะ!!!!"พลเรือตรีโดนฟันเข้าที่ไหลถึงอกล้มลงพื้น

"แก....."พลโทโกรธ ดาบทั้งสองพุ่งเข้าสู่กัน

"ฉึก!!!!"ในทันใดนั้น เขาโดนพลเรือตรีที่น่าจะตายไปแล้วแทงใส่เขาด้านหลัง

"อ๊ก นี่มันอะไรกัน...."พลโทหันไปเห็นว่าเพื่อนทหารเขา ตอนนี้ปกคลุมไปด้วยเงาสีดำทมิฬเหมือนพวกอัศวินเกราะเหล็ก

จากนั้นเหล่าเงาก็เล่นงานพวกเขาทั้งทหารเรือจนพินาศ โจรสลัดที่รอดถูกจับกุมขึ้นมาบนเรือทหารเรือ

"แกต้องการอะไร"พลโทถาม มองโจรสลัดที่ไว้ชีวิตพวกเขาไว้เกือบครึ่ง

"ตำแหน่งเจ็ดเทพโจรสลัด"

____________________

วีวี่ ไม่กี่สัปดาห์ก่อนในแกรนไลน์

"โอ๊ย หัวฉัน"

วีวี่ลุกขึ้นพบว่าเธออยู่ในห้องที่ทำจากดินทราย

"ฟื้นแล้วเหรอ?"คนที่เดินเข้ามาเป็นหญิงผมสีทอง แต่เธอสวมเสื้อคลุมสีน้ำตาลปิดหน้าไว้ เห็นเพียงดวงตาสีเหลือง

"ฉันอยู่ที่ไหนและคุณเป็นใคร?"

"ฉันอินาริ"เธอแนะนำตัว"เธออยู่บนเกาะแห่งทะเลทรายดำ เราคือชนเผ่าทะเลทราย 1ใน7อาณาจักรของชาวใต้สมุทร"

"ฟังดูคุ้นๆ"

"เราเป็นเผ่าพันธุ์ที่กำลังจะล่มสลาย"เธอกล่าว"เราเหลือสมาชิกเพียงไม่กี่ร้อยคน ฉันพยายามพาเธอมารักษา แต่คนอื่นคิดว่าเธอเป็นโจรปล้นสุสานอีกกลุ่ม"

"นั่น....ซอมบี้ที่ธริลเลอร์บาร์ค"

"เอ่อ ที่นี่มีนักรบทะเลทรายชื่อซาก้ารึเปล่า"

"เธอ....รู้จักชื่อนั้นได้ยังไง"

"ฉันเห็นเธอครั้งเดียว โอ๊ะ ฉันเห็นร่างเธอ"

ก่อนที่เธอจะทำอะไรก็โดนตรึงไว้กับเตียง มีดจ่อคอเธอไว้

"พวกเขาอยู่ที่ไหน?"อินาริถาม"คนที่ขโมยร่างของพี่สาวฉัน!!!"

วีวี่อธิบายเรื่องธริลเลอร์บาร์คและทำให้เธอยอมปล่อย

ไม่กี่วันต่อมา ข่าวจากหนังสือพิมพ์เรื่องเอสและเอ็กซ์เสียชีวิต

"ลูฟี่ คิรัวร์คุง"วีวี่กล่าว

วีวี่เดินออกมาจากห้องและโดนจับด้วยกับดัก

"น่าเศร้าเหลือเกิน"อินาริกล่าว"เห็นชัดว่าเธอไม่มีฝีมือพอออกจากที่นี่ เจ้าไปได้ไม่ถึง10เมตร"

"ฉันต้องไป เพื่อนๆรอฉันอยู่"

"เพื่อนเธออยู่ในหนังสือพิมพ์อีกแล้ว"อินาริยื่นให้

วีวี่รับไป มันเป็นภาพลูฟี่ยืนนิ่งหลังลั่นระฆัง มีบางอย่างเขียนไว้ที่แขนเขา

"ดี เธออยากให้พักชั่วคราวสินะ"

"มีอะไรเหรอ?"

"เธอบอกว่าชนเผ่าเธอกำลังจะตาย เธอเหลือเพียงคนเดียวรึไง ฉันไม่เห็นคนอื่นๆเลย"

"ฉันเป็นแค่นักรบคนเดียวที่เข้ามาคุยกับเธอ คนอื่นอยู่รอบๆนี้ มีนักรบอีกหลายคนคุ้มกันเด็กๆ ผู้หญิงและคนแก่"อินาริอธิบาย"เธอแค่ไร้ฝีมือมองไม่เห็นพวกเขา"

"ตอนนี้ฉันว่างแล้ว ช่วยฝึกสอนฉันได้ไหม?"วีวี่ถาม

"เธอเตรียมใจพร้อมแล้วเหรอ?"อินาริมองเธอ"ฉันอยากให้เธอพิสูจน์ว่าเลือกเส้นทางนี้ ผมของเธอน่ะ"

"มันทำไม?"

"ฉันเห็นเธอสระผมและแปรงมัน ตัดมันซะ"

"หา?"

"พิสูจน์ว่าเธออยากได้ความแข็งแกร่งมากกว่าสวยด้วยการตัดมันออก"

"เส้นผมยาวๆของฉัน แข็งแกร่งหรือสวยงาม มีทางเลือกเดียวเท่านั้น"

"เธอมีมีดไหม?"วีวี่ถาม อินาริยิ้ม

___________________

เซียร์ตกลงมาที่เกาะแสนมืดมนของยัยพวกแม่มดและโดนจับ เธอเกือบโดนเอาไปต้ม แต่ก็รอดมาได้

ตอนนี้เซียร์กับพวกแม่มดแบ่งอาณาเขตกัน เธอล่าสัตว์แปลกๆในป่าแม่มด

"เฮ้ ฉันว่ามีข่าวของเพื่อนเธอ"แม่มดขี่ไม้กวาดโยนหนังสือพิมพ์มาให้

"นี่มัน!!!"เซียร์ตกใจ

หลังจากนั้นเซียร์ก็พยายามที่จะออกจากเกาะ แต่นอกฝั่งมีเจ้าทะเลมหึมาแบบที่ดอรี่กับโบรกี้เคยปราบคอยล่าเหยื่ออยู่

"ไม่มีประโยชน์หรอกน่า หนีออกจากเกาะนี้ไม่ได้หรอก"แม่มดกล่าว

แต่แล้วข่าวเรื่องลูฟี่ก็มาถึงอีก และเธอเห็นข้อความที่ส่งมา

"ฮ่าๆๆ แม่มดทั้งหลาย พวกเธอต้องสอนฉัน!!!"เซียร์ตะโกน

______________________

หลังส่งข้อความให้แล้ว คิรัวร์ได้มายังเกาะเดม่อน ซึ่งมีคนรู้จักเก่าของเรย์ลี่อยู่

คิรัวร์ได้เข้ามาพบกับราเอล คานอฟ หนึ่งในชายที่แข็งแกร่งมากคนนึง แต่เขาเป็นคนเก็บตัวอยู่แต่ในเกาะจึงไร้ชื่อเสียง

เรย์ลี่ได้ขอร้องให้ช่วยฝึกสอนคิรัวร์และเขาก็จะได้ผู้สืบทอดวิชาเนโครแมนเซอร์ของตนด้วย

ขณะเดียวกัน เขาได้ให้ตนเองช่วยเล่นละครไปโจมตีทหารเรือจนได้ขึ้นเป็นเจ็ดเทพโจรสลัดด้วย

"เจ้าเหรอ ไอ้หนูที่เรย์ลี่ส่งมา"

"ใช่"

"ดาบพังย่อยยับไปแล้วนี่"

"ท่านซ่อมได้ไหม?"คิรัวร์ได้ยินเรย์ลี่บอกเขาเก่งเรื่องซ่อมแซมมาก

"รู้มาจากเรย์ลี่เหรอ ถ้าข้าบอกมีวิธีสร้างใหม่ให้เป็นดาบดีกว่าเดิมจะเอาด้วยมั้ย"

"เอา"คิรัวร์แทบจะไม่ลังเล

"หึๆๆ ข้าชอบความมุ่งมั่น แต่จงส่งดาบเท็นเซกะ ดาบวิญญาณเล่มสุดท้ายมา ข้าจะสร้างมันใหม่ด้วย"

คิรัวร์ยกดาบเท็นเซกะให้กับอีกฝ่าย

จากนั้นก็เกิดเงาสีดำกลืนกินดาบสลายไปในเงา

"เอาล่ะ ที่นี่มาดูกันว่าเจ้าคู่ควรแค่ไหนที่จะรับสืบทอดพลังนี้"

จากนั้นคลื่นสีดำก็พุ่งจากมือเข้าใส่คิรัวร์"

"ตูมมมมม!!!"

คิรัวร์โดนโจมตีกระเด็นล้มลงพื้น

"มัวรออะไรอยู่ การต่อสู้เริ่มแล้ว"

"นั่นสินะ"คิรัวร์ควงหอกตรีศูลของแม่ อาวุธเดียวที่เหลือและพุ่งเข้าสู้

________________________

ด้านลูฟี่อยู่กับเรย์ลี่ที่เกาะลุสไคน่าทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะสตรี

"โจรสลัดหมวกฟาง จะขอหายตัวไปสักพักละนะ"ลูฟี่วางหมวกไว้บนก้อนหิน

"ลูฟี่ จะเริ่มการฝึกแล้วนะ!!!"

"เออ!!!!"ลูฟี่วิ่งไป

"คิรัวร์ อนาตาเซีย โซโล นามิ อุซป ซันจิ ช็อปเปอร์ โรบิน แฟรงกี้ บรู๊ค เจอกันอีก2ปีนะ!!!!"