ลำดับตอนที่ #199
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #199 : 3D2Y(RE2)
หลังสงครามมารีนฟอร์ต กลุ่มหมวกฟางเลือกจะหยุดพักเพื่อฝึกฝนตัวเอง2ปี
คิรัวร์ได้ไปฝึกฝนที่เกาะอินเฟอโน่ เกาะปีศาจต้องห้ามที่อยู่ใต้การดูแลของทหารเรือ ทำให้เขาปลอมตัวตนเป็นเจ็ดเทพโจรสลัดเข้าไปเพื่อฝึกกับคนคนนั้น
คิรัวร์ได้รับดาบเล่มใหม่แทนที่อันเก่าที่พังไป หลังฝึกได้ครึ่งปี คิรัวร์ก็กลับมาเกาะสตรีและฝึกสู้ด้วยฮาคิกับโบอา แฮนค็อกจนครบ1ปีหลังผ่านมหาสงคราม
___________________________
"ฤดูหนาวแบบสุดขั้วจะเข้าสู่ลัสไคน่าอาทิตย์หน้าแล้ว มันต้องหนาวแบบสุดขั้วแน่ๆประมาณลบ40องศาได้ คิรัวร์คุงต้องมีชุดอุ่นๆ เสื้อกันหนาว แล้วก็อาหาร เราต้องทำบนเรือแล้วเอาไปส่งเขาตอนร้อนๆ อ้อ แล้วอย่าลืมจัดเนื้อจำนวนมากให้ลูฟี่ด้วย"
แฮนค็อกเดินวนอยู่ในห้องพูดเสียงไม่เบาให้ทั้งน้องและนักรบคุจาได้ยิน
"หยุดหมกมุ่นกับคิรัวร์ได้แล้วเฮบิฮิเมะ ฉันพูดจากประสบการณ์มากมายกับผู้ชาย ผู้ชายน่ะเขาไม่ชอบผู้หญิงจอมยุ่งอย่างเธอหรอก เธอเป็นถึงเจ็ดเทพโจรสลัด เลิกทำตัวบ้าผู้ชายได้แล้ว"
"เปรี้ยง!!!!"ยายเนียวโดนแฮนค็อกยกเท้าเหยียบ
"อย่ามาขัดจังหวะความสัมพันธ์ระหว่างเรากับคิรัวร์อันเป็นที่รัก ประสบการณ์มากมายกับผู้ชาย? คิรัวร์ไม่ใช่มนุษย์ปกติ และตอนนี้เราเป็นเจ็ดเทพโจรสลัดกันทั้งคู่ หยุดขวางทางเราได้แล้ว"
"เจ้าหญิงกำลังโกรธล่ะ"
"หลังจากสัปดาห์แห่งความหนาวเหน็บผ่านไปฤดูใบไม้ผลิก็ตามจะตามมา ไปหาชุดสำหรับฤดูใบไม้ผลิที่เข้ากับคิรัวร์คุงมา"
พวกคนรับใช้ต่างจดของเตรียมอาหารและเสื้อผ้าให้คิรัวร์กับลูฟี่
"เมื่อได้ของทั้งหมดก็รีบออกเรือได้"แฮนค็อกกล่าว
"ค่ะ"
แฮนค็อกหันไปมองน้องสาวเธอ
"ฉันรู้ว่าพวกเธอมีอาการเมื่อพบกับคิรัวร์ ช่วยยกเว้นวันนี้แค่เฉพาะฉันกับเขาได้มั้ย"
"ได้คะ"เธอเศร้าที่ไม่ได้คุยกับคิรัวร์ แต่เธอรู้ว่าแฮนค็อกอยากใช้เวลากับคิรัวร์ตามลำพัง
"เธอทำกับผู้อาวุโสแบบนี้ได้ยังไง"ยายเนียวดันหัวออกจากใต้เท้าแฮนค็อก
ตอนนั้นเองค้างคาวจดหมายก็บินเข้ามาทางหน้าต่าง
"นี่มันค้างคาวสื่อสาร?"ยายเนียวหยิบจดหมายมาเปิดอ่าน"ส่งมาจากรัฐบาลโลก เรื่องใหญ่แล้วเฮบิฮิเมะ เอ๊ะ--"
ยายเนียวเห็นแฮนค็อก โซเนีย แมรี่และลูกเรือหายไป
"เอ่อ เธอกับน้องๆและลูกเรือออกจากตึกไปแล้วคะ"
______________________
บนเรือลำใหญ่ยักษ์ ไบร์นดี้ เวิลด์และลูกเรือกำลังมองดูเกาะขนาดใหญ่ระเบิดหายเหลือแต่เถ่าถ่าน
"โกหกน่า"
"แค่ยิงทีเดียว"
"ก็ทำลายเกาะได้ทั้งเกาะ"
"แหมมันก็ไม่มีอะไรหรอกน่า พวกเราเชื่อมาตลอด30ปีว่านายจะต้องกลับมา"
ชายใบหน้ารูปไข่หนวดเฟิ้มคือไกรัม เขามีหัวล้านและเขาสีส้มเหมือนน็อตบนหัว สวมเสื้อกะลาสีฟ้าขาวและผ้าพันคอสีแดง เขายังถือค้อนลูกบาศก์ใหญ่ไว้ด้านหลัง
"ไม่ใช่แค่หมอนั่นคนเดียวสักหน่อย เซบาสเตียนและฉันพยายามอย่างหนักในการหาวัตถุดิบมาสร้างเรือ อย่าเอาหน้าคนเดียวสิ"หญิงชราร่างเล็กใส่แว่นตากลมและแต่งหน้า สวมเสื้อสีชมพูทับด้วยเสื้อคลุมสีขาว ชื่อเธอคือไนติงเกล
"ใช่แล้ว"ชายร่างใหญ่เกิน2เมตรมีผิวสีฟ้าเข้มและสวมแว่นกันแดด สวมใส่เสื้อเชิ้ตสีม่วงเข้มและกางเกงสีน้ำเงิน เขาชื่อเซบาสเตียน เป็นครึ่งมนุษย์เงือกเหมือนเอลซ่า แต่เขาดูเหมือนมนุษย์เงือกมาก
"ว่าไงนะ!?"ไกรัมมองทั้งคู่
"บาโรๆๆๆ น่า พอได้แล้ว ขอบคุณพวกแกทั้งหมดนั่นแหละ"
ทั้งสามคนต่างยิ้ม
"เรือที่พวกเราใฝ่ฝันมากว่า30ปี ตอนนี้เราได้มันมาแล้ว และปืนใหญ่ยักษ์นี่"เวิลด์มองปืนใหญ่มหึมาของเรือ
"ลำกล้องปืนนี่ใหญ่ไม่เบาทีเดียว แต่ด้วยพลังของผลมอร์มอร์ ฉันสามารถทำให้ลูกปืนใหญ่ขึ้นกว่าเดิม100เท่า ด้วยเจ้านี่ เราจะถล่มมารีจัวร์ให้ราบคาบได้สบายๆ ที่ๆถือว่าเป็นเมืองหลวงสำหรับพวกรัฐบาลโลกจะหายวับไปทันที ได้เวลาเปิดตัวแล้ว บาโลๆๆๆ"
"เวิลด์ ฉันว่าแผนเรามันคงไม่ราบรื่นขนาดนั้นหรอก"
"หมายความว่าไง?"
"เพราะสิ่งที่พวกเราทำลงไป ทำให้พวกรัฐบาลโลกรู้ตัว อดีตโจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่ ไบร์นดี้ เวิลด์ กลับมาแล้ว"
"หมายความว่าไง?"
"เพราะสิ่งที่พวกเราทำลงไป ทำให้พวกรัฐบาลโลกรู้ตัว อดีตโจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่ ไบร์นดี้ เวิลด์ กลับมาแล้ว"
"ฉันต้องการให้มันรู้อยู่แล้ว นั่นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร"เวิลด์กล่าว
"แต่พวกมันเห็นการโจมตีของเราแล้ว พวกมันก็เรียกตัวเจ็ดเทพโจรสลัดมาช่วย"
"พูดจริงป่าวเนี่ย?"3หัวหน้าหน่วยตกใจ
"เจ็ดเทพโจรสลัด? มันคืออะไรวะ?"
"นั่นสินะ นายถูกขังอยู่ในคุกอิมเพลดาวน์มาตั้ง30ปี นายคงไม่รู้จักสินะ เจ็ดเทพโจรสลัดคือกลุ่มโจรสลัดที่ได้รับการยกเว้นโทษจากรัฐบาล แต่เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน พวกเขาจะถูกเรียกตัวเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน เหมือนเป็นสุนัขรับใช้ของรัฐบาล แต่พวกมันไม่ใช่แค่หมาธรรมดา พลังของพวกเขาสุดจะหยั่งเลยก็ว่าได้"
"แล้ว?"
"ฉันถนัดในการรวบรวมข้อมูล เลยรู้ว่าพวกเขาถูกเรียกตัวมาเมื่อเช้านี้ เพราะงั้นพวกมันจะไปที่ศูนย์บัญชาการของรัฐบาลใน2-3วันนี้ ฉันไม่คิดว่าแผนของเราจะผ่านไปด้วยดีสักเท่าไหร่
"เดี๋ยวก่อน"เวิลด์แทรก"นายบอกว่าพวกมันเรียกตัวมาเมื่อเช้านี้สินะ"
"ใช่ มีอะไรงั้นเหรอ?"
"งั้นใช้ประโยชน์จากมันซะก็สิ้นเรื่อง สุนับรับใช้ของรัฐบาลตัวไหนอยู่ใกล้กับที่นี่ที่สุด"เวิลด์แสยะยิ้ม
________________________
เหล่าโจรสลัดคุจามาเยี่ยม ทุกคนรวมตัวอยู่ที่ชายหาด ไม่ก็ไปดูลูฟี่ที่พักกินอาหาร เรย์ลี่ก็ไปนั่งพักผ่อนบนเขา
อีกด้านของเกาะคิรัวร์กับแฮนค็อกอยู่ตามลำพัง
คิรัวร์ดึงตัวแฮนค็อกลงมาแตะหน้าผากเขา มือกอดหลังคอเธอไว้
"ขอบคุณนะแฮนค็อก"
"เพื่ออะไร"
"สำหรับทุกอย่าง"
คิรัวร์จูบปากของแฮนค็อกและเธออ้าปาก ยอมให้เขาเอาลิ้นเข้ามา ทั้งสองพัวพันลิ้นกันอย่างเร่าร้อน เธอยิ่งเร่าร้อนมากขึ้นเมื่อแตะอกของคิรัวร์
คิรัวร์คว้าต้นขายาวๆและให้มานั่งตักขณะที่เขาพิงก้อนหิน หน้าอกใหญ่ของเธอมาสัมผัสอกแกร่งของเขา
"แฮ่กๆๆ"แฮนค็อกกำลังหอบหนัก เธอติดการได้สัมผัสตัวเขาทำให้เธอมีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง
___________________
อีกฝั่งนึงของเกาะใกล้กับเรือคุจา พวกโซเนียเจอบันดี้ เวิร์ลเข้าเล่นงาน เขามาเพื่อจับตัวแฮนค็อก แต่พอได้ยินว่าไม่อยู่ก็จะกลับ แมรี่ใช้พลังสู้ไม่ยอมให้ไปหาพี่สาวตน
เวิร์ลใช้พลังโยนหินขยายใหญ่จัดการแมรี่และซัดพวกมากาเร็ตกระเด็นจากที่ซ่อนมาที่โล่งที่ลูฟี่ทานอาหารอยู่
"เฮ้ย พวกเธอ ของกินพวกนี้พวกเธอเอามางั้นเหรอ!?"
"ลูฟี่ หนีไปซะ!!!"
"เป็นอะไรน่ะพวกเธอ ถูกพวกสัตว์ป่าโจมตีงั้นเหรอ?"ลูฟี่ถาม
ลูฟี่เห็นเวิร์ลเดินออกมาแบกโซเนียดับแมรี่ที่หมดสติไว้ในวงแขน
"หมอนั่นใครอะ?"ลูฟี่ถาม
"แกเป็นใครวะ?"เวิร์ลถาม
ลูฟี่มองพวกมากาเร็ตรู้ว่าใครทำ
"ฉันไม่มีธุระอะไรกับพวกแก"
ลูฟี่โดดยกหมัดเสริมฮาคิชกที่หน้า แต่เวิร์ลไม่ขยับปล่อยให้โดนหน้าแข็งที่เสริมฮาคิ
"เจ็บนะเว้ย ทำอะไรของเอ็ง?"เวิร์ลถาม
เวิร์ลยกขาเตะลูฟี่ไปกระแทกหน้าผาหินฝังลึ
เวิร์ลหยิบเศษหินขึ้นมา
"ตายซะ โมอาโมอา ปืนร้อยไบต์!!!"
เศษหินกลายเป็นหินยักษ์กระแทกลูฟี่
"บอกจักรพรรดินีโจรสลัดด้วย หากอยากได้ตัวน้องสาวคืน จงตามฉันมาด้วยบีเบิ้ลการ์ด จงมาให้ถึงก่อนดวงอาทิตย์ตกของพรุ่งนี้"
เวิร์ลทิ้งกระดาษไว้แล้วจากไปพร้อมโซเนียกับแมรี่
เบียวแจ็คหันไปมองด้านหลัง
"แต่ว่าเคยได้ยินชื่อลูฟี่มาจากไหนนะ?"
ทางด้านคิรัวร์กับแฮนค็อกได้ยินเสียงดังใกล้กับเรือทำให้ต้องหยุดกิจกรรมแล้วมุ่งหน้ามา และพบว่าโซเนียกับแมรี่หายไปแล้ว และลูฟี่โดนเล่นงาน
พวกมากาเร็ตบอกคำพูดจากเวิร์ล ก่อนที่ลูฟี่จะฟื้นขึ้นมา
"ลูฟี่เป็นอะไรไหม?"เรย์ลี่ถาม
"คิรัวร์ เรย์ลี่ แฮนค็อก....ทำไมพวกเธอ?"ลูฟี่พยายามลุกขึ้น
"อย่าฝืนเลย นอนอยู่อย่างนั้นแหละ"เรย์ลี่กล่าว
"พวกมากาเร็ตได้รับการรักษาแล้ว ตอนนี้กำลังนอนอยู่ โซเนียกับแมรี่น่ะ"
"ถูกพาตัวไปสินะ"
"อืม"
"โธ่เว้ย ไอ้หมอนั่น"
"ดูเหมือนว่าเป้าหมายของเวิร์ลคือเรานะ"แฮนค็อกกล่าว
"คิดจะไปพาตัวกลับมางั้นเหรอ?"เรย์ลี่ถาม
"แน่นอน"แฮนค็อกตอบไม่ลังเล
"แต่ว่าหากผู้ชายคนนั้นคือเวิร์ลตัวจริงขึ้นมาละก็ต่อให้เป็นโบอา แฮนค็อก"
"ฉันก็จะไปด้วย แฮนค็อก พาฉันไปด้วยเถอะ"
"คิรัวร์คุง ลูฟี่"แฮนค็อกกล่าว
"ลูฟี่ คิรัวร์ พวกเธอลืมสัญญาจะอยู่ที่นี่เป็นเวลา2ปีแล้วงั้นเหรอ?"เรย์ลี่ถาม
"แน่นอน ฉันจำได้ ชายคนนั้นแข็งแกร่งมาก แต่หลายเดือนมานี้ฉันสนิทกับโซเนียและแมรี่ ฉันอยู่เฉยไม่ทำอะไรไม่ได้"
"คิรัวร์...."
"เรย์ลี่ ให้พวกเราไปช่วยกันจัดการเขาเถอะ"ลูฟี่พูดบ้าง
"เรย์ลี่ เราก็ขอร้องด้วยอีกคน เราไม่ยอมให้คิรัวร์คุงกับลูฟี่ถูกฆ่าแน่"แฮนค็อกกล่าว
"ถึงจะพูดไปมากกว่านี้ก็คงเปลี่ยนใจไม่ได้สินะ"เรย์ลี่กล่าว
พวกเขายิ้ม
"มีชีวิตกลับมาให้ได้ล่ะ"
"เออ"
"อย่าลืมละคิรัวร์ เธอต้องปลอมตัวไปในฐานะเจ็ดเทพโจรสลัด ห้ามใช้กระบวนท่าเก่าๆและเรียกอลิซออกมาข้างนอกเด็ดขาด"
(อะไรนะ ข้าออกมาไม่ได้เรอะ)เสียงร้องจากโฮมุนครูสสาว
"อืม"คิรัวร์พยักหน้า
"แล้วก็ต้องระวังด้วยนะ ขอให้เข้าใจไว้ด้วยว่าเธอจะแสดงตัวตนต่อโลกตอนนี้ไม่ได้ อย่าก่อปัญหาอะไรที่มันทำให้คนอื่นเขามาสนใจล่ะ"
"เข้าใจแล้ว"
_______________
ศูนย์บัญชาการใหญ่ มารีนฟอร์ด
___________________
วันหนึ่ง เบียวแจ็คคุยกับเวิร์ลว่าเขาต่อต้านแผนของเวิร์ล แต่เดิมเรือลำนี้คือเรือแห่งอิสรภาพไม่ใช่เพื่อทำลายล้าง
เวิร์ลแย้งว่ารัฐบาลโลกคือผู้กดขี่อิสรภาพของผู้คนและต้องถูกกำจัด และบอกแม้เบียวแจ็คจะเป็นพี่ชาย แต่เขาจะไม่ให้อภัยคนที่ขัดคำสั่ง
"เห็นเรือคุจาแล้ว"ไกรัมบอกผ่านหอยทากสื่อสาร
"ไปกันเถอะ"เวิร์ลแสยะยิ้ม
เรือเกาะยักษ์ลอยขึ้นมาจากทะเล คิรัวร์จับแฮนค็อกไว้ไม่ให้ล้มลง
เวิร์ลอยู่บนยอดสูงสุดของเกาะ
"ยินดีต้อนรับจักรพรรดินี น้องสาวเธออยู่นี่"เวิร์ลกล่าว
เวิร์ลเปิดประตูลับเอาทั้งสองที่โดนขังในกรงหินไคโรออกมาให้เห็น
"ท่านพี่คะ!!!!"
"ท่านพี่คะ ต้องขอโทษด้วย!!!"
"โซเนีย แมรี่!!!"
จะไปช่วยเดี๋ยวนี้แหละ!!!"ลูฟี่ตะโกน
คิรัวร์จ้องมองไปที่เวิร์ล
"เด็กคนนั้นก็อยู่ด้วยล่ะ"
"แล้วอีกคนล่ะ?"เวิร์ลถามมองคิรัวร์
"รู้สึกว่าจะชื่อเรคอม เป็นเจ็ดเทพโจรสลัดคนใหม่ที่รับตำแหน่งไม่นานหลังมหาสงคราม อาจจะเกี่ยวข้องกับแฮนค็อกเลยมาช่วย"
"บาโลๆๆๆ เยี่ยมจริงๆมาตั้ง2คน"เวิร์ลหัวเราะ"ถ้าอยากได้คืนก็เข้ามาที่นี่ ยินดีต้อนรับเสมอ!!"
ปืนใหญ่หน้าเรือเริ่มยิง
"ยินดีต้อนรับอะไรกัน ทำการหลบหลีก"แฮนค็อกสั่ง
เรือคุจาหักหลบปืนใหญ่ที่ยิงเข้ามา
"แฮนค็อก เอาเรือเทียบท่าเร็วเข้า"
"เข้าใจแล้ว"
"คิดว่าจะปล่อยให้ทำงั้นเหรอ?"
"ตูมๆๆๆๆ"ปืนใหญ่หันตามมายิงกำลังจะโดนเรือคุจา
"ให้ฉันจัดการเอง ลูกโป่งยางยืด"ลูฟี่พองเป็นบอลลูนส่งปืนใหญ่ตกน้ำไป
"บาโลๆๆ เป็นผู้กินผลปีศาจงั้นเหรอ? เอากระสุนมาให้หน่อย
เบียวแจ็คส่งกระสุนปืนเล็กๆให้
"โบอาโบอา50ไบต์!!!!"
"ฮาคิเกราะ"ลูฟี่เห็นกระสุนที่ลอยมา
"เฟี้ยว.....ฉัวะๆๆ"คิรัวร์ตวัดดาบใหญ่ส่งคลื่นลมฟันกระสุนพวกนั้นระเบิด
ตอนนั้นเองก็มีลูกเรือเวิร์ลวิ่งมาตรงท่าเทียบเรือพร้อมอาวุธและหินไคโร
"จักรพรรดินี หากไม่อยากตายก็ทำตัวดีๆแล้วมาให้จับซะ"เวิร์ลชี้ไปยังลูกน้องที่ถือกุญแจมือ
แฮนค็อก คิรัวร์และลูฟี่ต่างโดดขึ้นไปที่ฝั่งและเริ่มฟันเตะอัดพวกลิ้วล้อ
"ชิ พวกเอ็ง ถ้าจะฆ่าก็ไม่เป็นไรนะ!!!"เวิร์ลตะโกน
"เดี๋ยวสิเวิร์ล ไม่ใช่ว่าจะเอาเจ็ดเทพโจรสลัดเป็นตัวประกันหรอกเหรอ!?"
"เราจะเอาศพพวกนั้นไปตรึงกับเสาของมารีนฟอร์ด จัดการ!!!!"
"ดาบสายฟ้า!!!!!"คิรัวร์แทงดาบลงพื้นส่งคลื่นฮาคิเป็นกระแสไฟฟ้าไปข้างหน้า
"เปรี๊ยะๆๆๆๆๆ"
"ฉัวะๆๆๆ....ผัวะๆๆกร็อบ!!!"คิรัวร์ทั้งต่อยเตะและฟัน มือบีบกะโหลกพวกนั้นแตก
"นั่นแหละคิรัวร์คุงอันเป็นที่รักเรา"
"ระวังคำพูดหน่อย"ยายเนียวตะโกนจากเรือ
"เมโรเมโรเมโร่!!!!"แฮนค็อกสาปคนเป็นหิน
"นั่นมันพลังของคุจาที่ทำให้คนเป็นหินในข่าวลือ"เบียวแจ็คกล่าว
ตอนนั้นซาโลเมก็พาลูฟี่มาขึ้นฝั่ง
"แค่กๆๆๆๆ"
"ลูฟี่ ไม่เป็นไรนะ?"คิรัวร์ถาม
"อา โทษที ประมาทไปหน่อย"
ว่าแล้วเชียวเคยได้ยินชื่อไอ้หนูนี่ที่ไหน ถ้าพูดถึงลูฟี่ก็คงหมายถึงหมวกฟาง"
"จะจัดการให้เลย ถ้าอยากตายด้วยน้ำมือของฉัน"
"ไม่ได้อยากจะกวนนายหรอกนะ ให้ฉันจัดการเถอะ"
"เซบาสเตียนเหรอ ให้5นาทีพอปะ?"
"ไม่ แค่2นาทีก็พอแล้ว"
"ได้ยินไหมลูฟี่ แฮนค็อก เจ้านั่นขอแค่2นาทีสำหรับเรา3คน"คิรัวร์กล่าว
"จะดูถูกกันไปแล้ว ย๊ากกก!!!!"
"ตรงนั้นแหละทางเข้า!!!"แฮนค็อกกล่าว
ตอนนั้นเองคิรัวร์สัมผัสอันตรายได้
"หลบเร็ว!!!"
"กระสุนน้ำ!!!"
"ซ่า!!!!!"คลื่นน้ำพุ่งผ่านทั้งสามไป
"อยากไปหากัปตันไม่ใช่เหรอ? ฉันจะนำทางให้เอง....สู่นรก!!!"
เซบาสเตียนฟาดกระบองลงมาใส่คิรัวร์
"เคร้ง!!!!"คิรัวร์ยกดาบเสริมฮาคิเกราะป้องกันกระบองเหล็กไว้
เซบาสเตียนชะงัก เพราะนี่เป็นพลังโจมตีระดับที่เขาใช้จมเรือรบไป เขาถอยไปเล็กน้อย
"แข็งแกร่งนี่ไอ้หนู แต่น่าแปลกสำหรับเจ็ดเทพโจรสลัด"
"อย่ามาขวางทางพวกเรานะ แกน่ะกลายเป็นหินไป เมโรเมโรเมโระ!!!!"
คลื่นพลังหลงใหลไหลผ่านตัวเซบาสเตียน แต่ตัวเขาไม่กลายเป็นหิน
"ชิๆๆ"เซบาสเตียนหัวเราะ
"ทำไมถึงไม่ได้ผล พลังของเราผ่านไปไม่ถึงงั้นเหรอ!?"แฮนค็อกตกใจ
"โทษทีนะ พอดีฉันตาบอด"เขาถอดแว่นกันแดด"ความงามของเธอจึงไม่ได้ผล"
ในตอนนั้นคิรัวร์มาด้านหลัง
"เปรี้ยงงง!!!"ใบดาบฟาดส่งเขาลอย
"อ๊ากกกกกก!!!!!"เซบาสเตียนตะโกนเมื่อดาบส่งเขาลอยและลุกติดเพลิงทมิฬ
"แฮนค็อก ลูฟี่ เล่นกับเจ้านี่สักหน่อยแล้วกัน"
จากนั้นเกือบ2นาทีเซบาสเตียนโดนอัดส่งไปมาเหมือนลูกบอล
"มันจะมากไปแล้วโว๊ย!!!!"เซบาสเตียนพรางกายหายไป
"หายไปแล้ว!!!"
"คิรัวร์คุงระวัง!!!"
"แว็บ!!!!"แต่คิรัวร์ที่น่าจะโดนทุบกลายเป็นแสงไปอยู่ด้านหลังเซบาสเตียน
"อะไรกัน"
"มังกรเพลิงน้ำแข็งคำราม!!!"คิรัวร์พ่นเพลิงสีฟ้าใส่เซบาสเตียน
"บรึ้มมมมม!!!!"เซบาสเตียนโดนเปลวไฟระเบิดและแขนขาที่เป็นหินก็แตกกระจายจมลงทะเลไป
คิรัวร์ลงพื้นมาจากนั้นทั้งสามคนก็วิ่งไปต่อ
ห่างจากเกาะไป
"เฮ้ย โน้นเกาะใช่ไหม?"
"อ่า รอเดี๋ยวนะ นั่นมันเรือยักษ์ต่างหาก
"โกหกใช่มั้ย เหมือนกับมีคนต่อสู้กันด้วย"
"นั่นมันโอตันครึ่งมนุษย์เงือกนี่นา"
ลูกเรือเริ่มพากันเบียดเสียดเพื่อชมการต่อสู้
"หลีกๆไป ต่อสู้กันอยู่งั้นเหรอ? วันนี้จะเป็นวันพิเศษที่ท่านบากี้จะเปิดตัวเป็นเจ็ดเทพโจรสลัด ใครเจอกับใคร?"บากี้กล่าว
"สัญลักษณ์โจรสลัดนั่น แย่แล้วล่ะกาเนะ มันเป็นกลุ่มโจรสลัดเวิร์ลที่ทำให้ต้องมีการเรียกเจ็ดเทพโจรสลัด
"อะไรนะ ไม่จริงหรอกน่า จะบังเอิญอะไรขนาดนี้"บากี้รับกล้องไปส่องดู
"เจอแล้ว!!!!!"
"แถมคนที่โอตันกำลังสู้อยู่น่ะ คือเจ้าหมวกฟางลูฟี่ , จักรพรรดิเพลิง เซราส และจักรพรรดินีโจรสลัด โบอา แฮนค็อก"
"เจ้าหมวกฟาง!!!?"
"ทำไมหมอนั่นถึงมาอยู่ที่นี่!?"บากี้ถาม
"กัปตันบากี้นี่คือโอกาสแล้วครับ จับไอ้พวกที่มันแหกคุกอิมเพลดาวน์ออกมากับเจ้าหมวกฟาง แถมยังมีเจ็ดเทพโจรสลัด จอมมารเซราสและจักรพรรดิเฮบิฮิเมะอยู่ด้วย จับได้100%แน่ จับเจ้าเวิร์ลที่นี่แล้วเอาไปเป็นของฝากเปิดตัวเจ็ดเทพโจรสลัดกันเถอะครับ"
"อย่างนี้นี่เองกัปตันบากี้มาเพื่อจับเวิร์ลสินะ"
"ต้องได้เป็นคนดังแน่เลยครับ"
"คนดัง?"
"มันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?"มิสเตอร์ซิกส์ถาม
"เฮ้ย เดี๋ยวสิ ถึงไม่รู้ว่าเจ้าหมวกฟางสู้กับเวิร์ลทำไม หมอนั่นกำลังถูกกองทัพเรือตามตัว ถึงหมอนั้นจะล้มเวิร์ลได้แต่คงอยู่ได้อีกไม่นาน ให้หมอนั้นจัดการเวิร์ลแล้วเราก็รับความดีความชอบไป เป็นไง?"
"รอเดี๋ยวก่อนสิ เราไม่รู้ว่าหมวกฟางจะชนะรึเปล่านะกาเนะ"มิสเตอร์ทรีกล่าว
"งั้นเหรอ พวกเอ็งทั้งหลาย เราจะเอาเรื่องกลุ่มโจรสลัดบากี้กับกลุ่มโจรสลัดเวิร์ลต่อสู้กันไปบอกกองทัพเรือ"
"โห กัปตันบากี้เคลื่อนไหวแล้ว!!!!"
"หมายความว่าไง?"
"เอ้า ฟังนะ ถ้าเขาได้ยินเรื่องที่ฉันมีส่วนร่วมกับสงครามต่อต้าน จอมทำลายล้างโลก บัลดี้ เวิร์ลละก็ นายพลจะต้องออกมาแน่"
"อย่างนี้นี่เอง ถ้าลูฟี่พลาดเราก็ให้ทหารเรือจัดการ ส่วนเราก็ใช้สกิลเผ่นสินะ"
"ใช่แล้ว เรื่องจะต้องดังไปถึงมารีนฟอร์ตแน่ เดี๋ยวพวกนั้นก็คงมา หลังจากนั้นเราก็นั่งดูก็พอ เจ้าหมวกฟาง เพื่อผลประโยชน์ของฉันพยายามเข้าล่ะ"
นั่นเป็นตอนที่คิรัวร์ส่งเซบาสเตียนลอยไปกระแทกโขดหิน พวกเขาอ้าปากค้าง
"หนอยแน่!!!!"แต่เซบาสเตียนยังโดดกลับมาได้
เขาไม่รู้ว่าเพโรน่าลอยอยู่ด้านบนและเนกาทีฟก็ทะลุผ่านตัวเขา
"ทำไมฉันไม่เกิดมาเป็นอะมีบ้า"เซบาสเตียนซึมไปทันที
"นามิคาเสะ หมวกฟาง!!!?"เพโรน่าตกใจเมื่อเห็นพวกเขา
คิรัวร์ประหลาดใจเมื่อเพโรน่ารู้ทันทีว่าใต้หน้ากากคือเขา บางทีอาจเป็นพลังมองเห็นชนิดนึงของผลฮาโลฮาโล
"ยังไงก็ตาม ขอบคุณนะ"พวกเขาต่างวิ่งไป
"เธอเป็นใคร คนรู้จักเหรอ?"แฮนค็อกถาม
"เอ่อ ใครนะนึกไม่ออกเลย ถ้าช่วยไว้ก็ขอบคุณนะ"ลูฟี่ตะโกน
"เพโรน่าจากธริลเลอร์บาร์คไง"
"อ้อ ยัยนั่นเอง"ลูฟี่กล่าว
"ไม่ต้องการคำขอบคุณจากนายหรอก นี่เป็นแค่เรื่องบังเอิญ หมอนั้นบอกจะไปที่ไหนสักแห่ง ตอนนั้นฉันว่างก็เลยตามมาด้วย"
คิรัวร์มองไปเห็นกลุ่มบากี้และเรือของมิฮอร์คไม่ห่างกันนัก
"ฉันเอาชนะเขาได้ไหมคิรัวร์?"แฮนค็อกถามมองทางมิฮอร์ค
"มิฮอร์ค? เธอมีข้อไดเปรียบมากกับผู้ใช้อาวุธทั้งหมด ขึ้นอยู่กับความแกร่งของศัตรู อาวุธเขาจะกลายเป็นหินหรือตัดเนื้อเธอ ฉันไม่รู้"
พวกเขาตกลงไปใต้เรือ และพบห้องโถงที่สร้างจากบล็อกสี่เหลี่ยมมากมาย
ระหว่างที่พวกเขาวิ่งไปก็มีบล็อกจากด้านบนพุ่งลงมาจะทับพวกเขา
"ระวัง!!!"คิรัวร์รวบตัวทั้งคู่ไว้และโยนทั้งคู่ไปข้างหน้าเข้าห้อง
"ตึงๆๆๆ"บล็อกต่างพุ่งมาปิดกั้นเขาไว้รอบด้าน
"คิรัวร์!!!!!"ลูฟี่ตะโกน
"คิรัวร์คุง!!!!"
ตอนนี้คิรัวร์มองดูชายอ้วนถือค้อนใหญ่ลงมาตรงหน้า ไกรัม
"ฉันจัดการเองลูฟี่ แฮนค็อก ไปต่อเลย"
"ฉันจะจัดการแกซะ จากนั้นก็ยัยจักพรรดินี ศพของเธอตอกตะปูแพร่ให้ทั่วโลกเห็น--"
เขาหยุดเมื่อคิรัวร์แผ่ฮาคิราชันทำให้เกิดแรงลมแผ่ไปทั่ว ดวงตาอำพันสีทองวาวโรจน์
"หนอย ย๊าก!!!!"ไกรัมยกค้อนทุบใส่มือของเขากลายเป็นคิวป์ไป
"หมัดเพลิงทมิฬ!!!!"คิรัวร์ใช้มืออีกข้าง
"อ๊ากกกกกก!!!!!"ไกรัมโดนเพลิงแห่งนรกเผาผลาญลอยกระเด็นหายไป
มือของเขากลับคืนสภาพเดิม
"คิรัวร์คุง!!!!"
คิรัวร์เห็นแฮนค็อกแล้วหน้าแดง เสื้อของเธอมีร่องรอยฉีกขาด ทำให้เห็นสะดือ สะโพกซ้ายต้นขาเธอ และด้านบนเสื้อฉีกจนเห็นหน้าอกเธอเล็กน้อย คิรัวร์ส่ายหัวไล่ความคิด
"เราต้องหาลูฟี่--"
"ตูมๆๆๆ"
"เกิดอะไรขึ้น"
พวกเขาวิ่งมาแล้วพบห้องที่กำแพงเต็มไปด้วยหนาม โซเนียกับแมรี่อยู่ในกรงขังที่ร่วงลงพื้นมา
"แฮนจัง พาพวกน้องสาวและรีบออกจากที่นี่ ทหารเรือต้องมาพบเราแน่"คิรัวร์กล่าว แฮนค็อกพยักหน้าวิ่งไปเปิดกรง
"แมรี่ โซเนีย ปลอดภัยไหม?"
"ท่านพี่"
พวกเธอวิ่งไปที่ประตูทางออก
"แล้วพวกเธอล่ะ?"
"เราจะตามไป เธอปล่อยให้ถูกเห็นว่าอยู่กับเราไม่ได้"คิรัวร์กล่าว
"คิรัวร์คุง ลูฟี่ ไม่ว่ายังไงก็ต้องกลับมาที่เรือให้ได้นะ"แฮนค็อกกล่าววิ่งไป
เวิร์ลลุกขึ้นร่างทั้งร่างกลายเป็นสีดำและเข้าโจมตีลูฟี่ที่เปลี่ยนเป็นสีดำ พวกเขาชกต่อยกัน ก่อนที่ลูฟี่จะยืดแขนไปด้านหลัง มันพุ่งกลับมากลายเป็นสีแดงปล่อยเพลิง
"เรดฮอร์ค!!!!"
เวิร์ลโดนชกพุ่งไปกระแทกหนามแหลม
"รีบไปกันได้แล้ว"คิรัวร์กล่าว เขาและลูฟี่รีบวิ่งจากไป
ด้านนอกเรือคุจา
แฮนค็อกและลูกเรือเฝ้ามองหมัดลาวาชนใส่เรือของเวิร์ล
"คิรัวร์คุงกับลูฟี่อยู่ไหน?"แฮนค็อกถาม
"ตูมมมม!!!!"
"คิรัวร์!!!!!"
แฮนค็อกตะโกน หน้าเธอซีดขาวและตัวสั่นเทา
แต่แล้วลูฟี่กับคิรัวร์ก็โผล่ออกมาจากควันไฟ ลูฟี่จับคิรัวร์ยืดแขนคว้าเรือคุจายืดตัวมาบนดาดฟ้าเรือได้
"คิรัวคุง!!! ขอบคุณที่ปลอดภัย!!!!"แฮนค็อกเข้ากอดคิรัวร์ไว้แน่น"และขอบคุณที่ช่วยน้องสาวฉันด้วยนะคิรัวร์คุง ลูฟี่"
"ฮิๆๆ ไม่เป็นไร"ลูฟี่ยิ้ม
"อืม ถ้าเธออยากขอบคุณฉัน ฉันคิดออกอย่างหนึ่ง"คิรัวร์พูดเลียหูจักรพรรดินี
แก้มของเธอแดงขึ้น
เรือคุจาแล่นออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อเลี่ยงกองทัพเรือ เรือบากี้หนีได้เร็วเช่นกันเมื่อเกิดระเบิด
บนเรือโลงศพ มิฮอร์คมองเรือคุจาแล้วยิ้มออกมา
"ยิ้มอะไรน่ะ?"เพโรน่าถาม
"ไม่รู้สิ"
"อะไรละนั่น? สุดท้ายแล้วนายอยากทำอะไรกันแน่?"
เรือของมิฮอร์คแล่นจากไป
เรือคุจา
โจรสลัดหญิงมีปาร์ตี้ พวกเธอช่วยน้องสาวจักรพรรดินีได้สำเร็จ ในปาร์ตี้ลูฟี่ก็เล่นตลกเหมือนเคย
ในงานเลี้ยง คิรัวร์นั่งอยู่บนตักของแฮนค็อกที่สูงกว่ามาก หลังการต่อสู้ครั้งใหญ่ ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสองคนเพิ่มขึ้น
หลังคิรัวร์กินอาหารอิ่มแล้ว เขาก็กระซิบแฮนค็อกเพื่อเดินไปยังห้องพวกเขา เธอพยักหน้าอย่างอ่อนโยน
คิรัวร์พลางเรียกคางูระออกมาจากกำไล อัศวินสาวปรากฎตัว
ทั้งสองทิ้งตัวลงบนเตียงใหญ่
คิรัวร์จูบเธอทีนึงแล้วหน้าแดงจากพลังผลปีศาจเธอ เขาอยากได้รสชาติหวานของริมฝีปากเธออีก แฮนค็อกก็อยากได้เร็วๆ
"รีบถอดเสื้อเร็ว!!!"แฮนค็อกพูดอย่างกระหาย
แฮนค็อกถอดเสื้อโค๊ทและเสื้อในเขาออกไป
"อ๊า!!!"แฮนค็อกร้องครางเมื่อมือของคิรัวร์ขยี้หัวนมใหญ่เธอ
แต่เธอไม่สนใจรีบถอดกางเกงให้เขาเปลื่อย
ทางด้านคิรัวร์ มือของเขาฉีกเสื้อเธอออกเป็นชิ้นๆให้เขาเห็นเรือร่างของจักพรรดินีโจรสลัด
อลิซเฝ้าดูจากในแหวนแล้วหน้าแดงหอบนิดๆ
NC 20+ ไปดูในธัญวลัย
"อ๊าๆๆๆๆ"
เหล่าโจรสลัดคุจา ทั้งมากาเร็ต โซเนีย แมรี่ และคนอื่นๆต่างมาแง้มมองดูประตูห้อง ยกเว้นลูฟี่กับคุจากลุ่มนึงที่ยังกินกันอยู่
พวกเขาเห็นจักพรรดินีของตนกำลังทำพิธีกรรมประหลาดกับคิรัวร์ด้วยสีหน้าเปี่ยมสุขจึงไม่ได้เข้าไปขวาง แต่ทุกคนต่างมีน้ำไหลเยิ้มจากหว่างขา
หลังจากเสร็จกิจแล้ว คิรัวร์กอดสองสาวที่หมดสติไปในอ้อมแขน มือเขาข้างนึงยังจับหน้าอกคางูระไม่หยุดทำให้เธอคราง เขาลูบหัวแฮนค็อกพรางดูดหน้าอกใหญ่
"อ๊า!!!"เธอครางเสียงน่าฟัง
"หลังจากนี้เธอเป็นของฉันแล้วโบอา แฮนค็อก หึๆๆ"จอมมารหัวเราะ
_______________________
แฮนค็อกเข้าฮาเร็มอย่างเป็นทางการแล้วครับ
http://www.tunwalai.com/story/253312/นิยาย-fanfic-dark-oc-nc-ฮาเร็ม
ไปอ่านเว็บนี้เลยครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น