ลำดับตอนที่ #201
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #201 : โจรสลัด12คน(RE2)
"โรบิน ถูกพาตัวไปที่ไหนแล้วล่ะเนี่ย!!"
ช็อปเปอร์วิ่งในร่างวอร์คพ้อยต์ที่ตัวใหญ่และขนฟูกว่าเดิม เขาร้องไห้คิดว่าพวกลูฟี่ทอดทิ้งโรบิน
"บ้าเอ๊ย บ้าจริงๆเลยเจ็บใจ ทุกคนเป็นอะไรกันไปหมดเนี่ย ทั้งลูฟี่ โซโล วี่วี่ นามิ ซันจิ แฟรงกี้อีก ทั้งๆที่เคยห่วงเพื่อนมากขนาดนั้น แต่พอโรบินถูกจับตัวไปกลับบอกว่าช่างเถอะ โหดร้ายเกินไปแล้วอ่ะ แล้วแบบนี้ฉันพยายามมาตลอด2ปีเพื่ออะไรกัน พยายามไปเพื่อใครกัน!!!!"
ช็อปเปอร์ส่ายหัวไม่หยุดทั้งร้องไห้ ก่อนเขาจะเห็นด้านหน้ามีหญิงสาวสวมชุดสีดำเทาและเกราะคล้ายพวกนินจา
"หวา!!!!"ช็อปเปอร์พยายามเบรคแต่ขาเขาวิ่งเร็วไป
"หลบเร็วเข้า!!!!"ช็อปเปอร์ร้อง
"หือ?"อลิซหันไปมอง
"เปรี้ยง!!!"ทั้งสองชนกันและทั้งสองล้มลงพื้น
"มองทางหน่อยสิคะ--"อลิซตำหนิแต่ก็เห็นคนที่ชน
"อ่อย!!"ช็อปเปอร์ล้มลงกลับร่างเบรนพ้อยต์และอยู่ในอาการเวียนหัว
"ว่าไงช็อปเปอร์"อลิซทักทายยิ้มเล็กน้อย"ไม่เจอกันนานเลย"
ช็อปเปอร์มองขึ้นไปแล้วเห็นดวงตาสีเขียวมรกตของอลิซ
"อลิซ เป็นเธอนี่เอง"เขายิ้มร้องไห้
ช็อปเปอร์กระโดดกอดคออลิซทันที
"โฮๆๆๆ ฉันคิดถึงเธอมากเลย!!!"
"ข้ากับนายท่านก็คิดถึงเจ้าเหมือนกัน"อลิซกล่าว เธอรู้ว่าคิรัวร์กับช็อปเปอร์สนิทกันเหมือนพี่น้อง
ช็อปเปอร์โดดลงจากอลิซหยุดร้องไห้
"มีอะไรเหรอช็อปเปอร์?"
"อลิซ เธอมาที่นี่ได้ยังไง?"ช็อปเปอร์ถาม"คิรัวร์บอกว่าเธออยู่ในแหวน?"
"หา?"อลิซงง"เขาพูดเรื่องอะไร?"
"ดีใจนะที่ได้เจอกันอีกน่ะ แต่ว่าตอนนี้ต้องรีบแล้วล่ะ เกิดเรื่องใหญ่กับโรบินแล้วล่ะ"ช็อปเปอร์กล่าว
"เกิดอะไรกับท่านพี่โรบิน?"อลิซถาม
"พวกแก๊งลักพาตัวเอาตัวโรบินไปแล้ว"
"ว่าไงนะ"โฮมุนครูสสาวแปลกใจและตกใจ
"ไม่มีเวลาอธิบายแล้วรีบตามมาก่อนเร็ว"
ช็อปเปอร์กลายเป็นร่างวอร์คพ้อยต์วิ่งไป อลิซวิ่งตามเรนเดียร์ไปติดๆ
"แล้วคนอื่นๆล่ะ ก็น่าดีใจนะที่ได้เห็นพวกเขาหลังผ่านไป2ปี แต่ตอนนี้เราต้องช่วยกันหาท่านโรบิน?"อลิซถาม
"ลูฟี่กับคิรัวร์เปลี่ยนไปแล้ว"ช็อปเปอร์ร้องไห้
"หมายความว่ายังไง?"เธอถาม
"พวกเขาโหดร้ายมากเลย พวกเขาไม่ห่วงใยคนอื่นอีกแล้ว ลูฟี่บอกว่าลืมโรบินไปซะ"
"เดี๋ยวก่อนนะ?"อลิซรู้สึกว่ามันชักจะแปลกๆ
อลิซหยุดวิ่งทำให้ช็อปเปอร์หันมามอง
"เอ๋ อลิซทำอะไรน่ะพวกเราต้องรีบนะ!!!"
"ช็อปเปอร์แค่ตอบข้ามา เมื่อกี้เจ้าเจอลูฟี่เขาดูเป็นยังไง?"อลิซถาม
"หือ? เอ่อ เขาดูเหมือนจะอ้วนขึ้นนะ หน้าออกเหลี่ยมๆและหมวกฟางของเขาดูต่างจากเมื่อ2ปีก่อน"ช็อปเปอร์กล่าว
อลิซถอนหายใจ
"ช็อปเปอร์มากับข้าหน่อย"
"แต่เรื่องโรบินล่ะ"
"ไม่ต้องห่วงโรบินหรอก นางเอาตัวรอดเองได้"อลิซยิ้มช็อปเปอร์ยังลังเล"มาเถอะน่า ข้าจะซื้อขนมสายไหมให้นะ"
"จริงเหรอ"ช็อปเปอร์ดีใจ
"อลิซ โทนี่คุง!!!!"วีวี่วิ่งตามมาทัน
______________________
ช็อปเปอร์อยู่ในร่างเบรนพ้อยต์ทานสายไหมเดินมากับอลิซที่อธิบายเรื่องใบรับสมัครพรรคพวกและพวกที่น่าจะเป็นกลุ่มหมวกฟางปลอม
"เอ๋? แปลว่าพวกนั้นเป็นตัวปลอมงั้นเหรอ"
"ใช่แล้วช็อปเปอร์"
"ถึงว่าสิทำไมพวกเขาดูแปลกไปมาก"ช็อปเปอร์กล่าว
"เชื่อเขาเลย คุณโรบินหนีพวกรัฐบาลโลกมาตลอด20ปีนะ เรื่องเธอจะถูกจับใส่กระสอบไปน่ะไปเชื่อลงได้ไงเนี่ย"วีวี่กล่าว
"นั่นสิ ก็ว่าอยู่แล้วเชียวว่ามันแปลกๆ มิน่ากลิ่นถึงไม่คุ้นเลย"ช็อปเปอร์กล่าว
"ดีใจที่ท่านคิดได้"อลิซกล่าว
"หนอย ฉันชักจะมีน้ำโหแล้วนะเนี่ย เจ้าพวกนั้นบังอาจมาปลอมตัวเป็นพวกเราเหรอ ฮึ้ย อภัยให้ไม่ได้ มาเลียนแบบกันได้ยังไง ทำอย่างกับว่าพวกเราที่เป็นตัวจริงเนี่ย...."ช็อปเปอร์เริ่มเต้นอย่างมีความสุข"เป็นคนดังอย่างงั้นเลยนะ ฮึ้ย เจ้าพวกบ้าเอ๊ย"
"จะดีใจทำไมนั่น"วีวี่เคาะหัวช็อปเปอร์"เอาเถอะ เพราะกัปตันพวกเราดังนี่แหละถึงได้มีตัวปลอมก็ช่วยไม่ได้แหละนะ"
ตอนนั้นเองทั้งสองได้ยินเสียงคุ้นเคย
"เฮ้ อลิซ วีวี่ ช็อปเปอร์!!!"
"ทางนี้"
ทั้งสองมองไปเห็นอุซป นามิ และคิรัวร์ขี่จักรยานฟองสบู่ อุซปเป็นคนปั่นจักรยานขณะที่นามิกับคิรัวร์นั่งเบาะหลัง
"ดูนั่น"ช็อปเปอร์ชี้"นั่นอุซป นามิและคิรัวร์ตัวจริงนี่นา"
วีวี่ยิ้มแล้วรีบวิ่งไปหาพลซุ่มยิง ต้นหนและแฟนเธอ
"อุซป นามิ คิรัวร์!!!!!"ช็อปเปอร์กลายเป็นร่างวอร์คพ้อยต์วิ่งไปหา
"อุ๊บ!!!"คิรัวร์โดนวี่วี่โผเข้ากอดทำให้เขาล้มลงพื้น
"คิรัวร์คุง"
"ฉันคิดถึงเธอมาก วีวี่"คิรัวร์ยิ้มให้มองลงไปชุดที่เธอสวม"และเซ็กซี่ขึ้นด้วย"
"วีวี่....ใจร้ายที่สุด ฉันไม่ใช่เพื่อนเธออีกแล้ว"นามิพึมพำ
"หา!? อะไรกันเนี่ยนามิ?"วีวี่ถามเพื่อนรักเธอ
"ทั้งที่อายุน้อยกว่าฉัน....ผ่านมาแค่2ปีทำไม ทำไมหน้าอกใหญ่กว่าฉันล่ะ"นามิพึมพำแต่ดังพอให้ได้ยิน
"เอ๋!? นี่คุณโกรธฉันเพราะแค่เรื่องหน้าอกเหรอคะ?"วีวี่ถาม
"หน้าอกมันไม่ใช่เรื่องแค่นะยะ!!!"ต้นหนเรือตะโกน
"วีวี่สวยขึ้นมากเลย"คิรัวร์ยิ้มมองเธอ
"เห็นมั้ย!!!"นามิร้องอย่างอิจฉา
"สำคัญจริงด้วยคะ"วีวี่พยักหน้า
"หลังจากนี้เธออยากลวนลามฉันที่ไหนก็เชิญเลย"นามิพูดอย่างไม่ลังเล หันไปเรียกคะแนนจากแฟนหนุ่ม
"ฉะ..ฉันก็เหมือนกันคะ"วีวี่พูดอย่างอายๆเพราะไม่อยากแพ้
อลิซมองอยู่ยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา
"จริงสินายท่าน ท่านวีวี่บอกอยากเจอท่านและร่วมรักไวๆ"อลิซกล่าว
"โห เจ้าหญิงพูดแบบนั้นเหรอ"คิรัวร์มองเธอ
"มะ ไม่ใช่นะคะนั่นน่ะ"วีวี่แย้งและพูดอายๆ"ฉันก็แค่บอกว่าอายุ19แล้ว....และอยากมีเทคนิคชั้นสูงตอนนอนแบบคุณโรบินหรือเซียร์บ้าง
"มันเหมือนกันนั่นแหละ"ทั้งสองคิด
"อยากให้ท่านคิรัวร์พอใจสินะ"อลิซกล่าว
"ไม่ต้องอายน่า"นามิตบหัวเจ้าหญิงที่ก้มหน้าแดง
"มานี่มาที่รักของผม"คิรัวร์ดึงพวกเธอเข้ามา
ทั้งสามจูบแลกลิ้นกันอย่างไม่อายสายตาใครรอบข้างหลายสิบวิ ก่อนทั้งสามจะลุกขึ้น
"คิรัวร์!!!"ช็อปเปอร์เข้ามาเลียหน้าคิรัวร์ทันที"ฉันคิดถึงนายมากเลย"
"ฉันก็เหมือนกันเพื่อนรัก"คิรัวร์ยิ้ม
"เฮ้ ว่าไง"อุซปทักทาย
"อุซป!!!"ช็อปเปอร์ตะโกน
"โห่ อะไรเนี่ย ตัวใหญ่ขึ้นเยอะเลย แบบนี้ก็ขี่ได้สบายเลยสิเนี่ย"อุซปมองดูช็อปเปอร์ที่ตัวใหญ่ขึ้นพอให้ขี่ได้"สบายดีใช่มั้ย?"
"เออ"ช็อปเปอร์พยักหน้า
"จริงด้วย นุ่มฟูยิ่งกว่าเมื่อก่อนอีกนะ"นามิเข้าไปรวบกอดคลอเคลียช็อปเปอร์
"โทนี่คุงน่ารักขึ้นเยอะเลยล่ะ"วีวี่ชมยังคงกอดแขนคิรัวร์อยู่
"อะไรเล่า ถึงจะมาชมแบบนี้ฉันก็ไม่ดีใจหรอกนะยัยบ้า"ช็อปเปอร์กลับร่างเบรนพ้อยต์เต้น
กลุ่มหมวกฟางหัวเราะกับกิริยาปกติของเรนเดียน้อย
__________________________
โกรฟ40 ซันจิปลอม โซโลปลอม เซียร์ปลอมกำลังวิ่งหาช็อปเปอร์
"ช็อปเปอร์ๆๆ"เซียร์ปลอมตะโกนเรียก"หายไปไหนนะเจ้ากวางนั่น
"ให้ตายเถอะ อุตส่าห์จับสัตว์เลี้ยงตัวจริงของกลุ่มหมวกฟางมาได้แล้วแท้ๆเชียว"ซันจิปลอมกล่าว
"โอ๊ย เจ็บปวดสีข้าง"โซโลปลอมกล่าว
"ว่าไงนะ ไอ้ตัวพิลึกเมื่อกี้คือสัตว์เลี้ยงของกลุ่มหมวกฟางที่เหลือรอดมางั้นเหรอ"
"ใช่แล้วคะ"เซียร์ปลอมกล่าว
"ทีหลังก็รีบบอกสิฟะ รีบไปจับมันกลับมาเดี๋ยวนี้"
"เอ๋!!!!!"
"พูดอะไรก็ไม่รู้จะไปหาเจอได้ยังไง"
"เราคลาดสายตาไปแล้วด้วย หมู่เกาะชาบอนดี้มันกว้างนะ"
ทั้ง3คนวิ่งช้าลงและหยุดพักหายใจ
"ไม่ไหว เดินบ้างดีกว่านะ"ซันจิปลอมกล่าว
"ตกลงตามนั้น"เซียร์ปลอมกล่าว
ตอนนั้นเองทั้ง3เห็นใครบางคนเดินมาใกล้ถือเป้ใบใหญ่ แต่คราวนี้เขาใส่หนวดปลอมตัวไว้
"นั่นมันเด็กถือเป้ใหญ่แบบที่กัปตันพูดนี่"
"นั่นเด็กเหรอ?"โซโลปลอมถาม
"อ๊ะ โซโล เซียร์ ซันจิ ไม่เจอกันนานเลย"ลูฟี่เห็นพวกเขาพอดี
_________________________
โกรฟ41
"ฉันอยากไปที่ชายหาด จะไปตกปลา"โซโลกล่าว
"ไม่ได้เฟ้ยไอ้เบื้อก!!!!"
"อะไรฟะ แล้วเรื่องอะไรฉันถึงต้องทำตามที่แกขอด้วย"โซโลกล่าว
"ฉันเดินอยู่กับแกไม่ใช่เพราะนึกอยากหรอกเฟ้ย แต่มันจะลำบากถ้าปล่อยให้แกเดินไปมั่วซั่วบนเกาะ ไอ้หัวมอสจอมหลงทาง"ซันจิด่าว่าใส่"อีกเดี๋ยวทุกคนจะมารวมตัวกันแล้ว แกตามฉันไปที่เรือเงียบๆก็พอ"
"ให้ตายเถอะ เป็นแค่ที่10 ดังมาทำเป็นสั่งอันดับ2"โซโลพูดหันหลัง
"หนอย แกจัดลำดับพวกเราตามที่มาถึงใช่มั้ย มันก็แค่ปาฎิหาริย์สุดๆที่แกมาถึงเป็นคนที่2"ซันจิตะโกน
"เออ ขอโทษด้วยไอ้อันดับ10"
"หนอย ฉันจะล้มแกให้ดู ด้วยขาที่เขี้ยวกรำอยู่ในนรกตลอด2ปีนี่"
"อยากนักก็มาเลย เดี๋ยวฉันจะสับแกให้เป็นสองท่อนเลย"
เปลวไฟสีแดงกับฟ้าลุกไหม้ใส่กัน
________________________
โกรฟ46 ที่รวมพลของกลุ่มหมวกฟางปลอม
ทหารเรือซ่อนอยู่หลังซากปรักหักพังติดต่อทากสื่อสาร
"จากโกรฟ46ครับ พวกรุกกี้หน้าคุ้นๆที่เข้าร่วมกับกลุ่มหมวกฟางกำลังมารวมตัวกันครับ ที่แน่ๆมีกัปตัน4คน"
คนแรกเป็นชายหัวเกือบล้าน ผมหางม้าและเอาผ้าพันไว้ทั่วหน้าผาก หัวและคอยกเว้นหน้า
"อัลเบี่ยน ค่าหัว92ล้านเบรี"
คนที่สองเป็นชายผมม้วนๆ คางยื่นและปากใหญ่
"ลิเซอวิส โดฟี่ ค่าหัว88ล้านเบรี"
คนที่สามเป็นชายผิวคล้ำ ผมทรงเปียกๆยาวลงไปและลิ้นยาว สายตาที่ดูซาดิสและสวมชุดสีขาวกับผ้าคลุมสีดำ
คนที่4เป็นชายตัวใหญ่ผมสีเขียวเปียกยาวลงมาและสวมเสื้อสีขาวถือพลั้วเอาไว้
"แล้วก็ซูเปอร์รุกกี้ กัปตันกลุ่มโจรสลัดคาลิบู ค่าหัว210ล้านเบรีผมเปียกคาลิบู แล้วก็กัปตันอีกคน ค่าหัว190ล้านเบรี เลือดสาดโคลิบู"
คาลิบูหันไปมองดูข้างหลัง เขารู้สึกว่ามีใครแอบดูอยู่
"ถ้าพวกมันทั้งหมดเข้าร่วมกับกลุ่มหมวกฟางลูฟี่ล่ะก็...."
ทหารเรือหันไปเห็นคาลิบูที่จ้องเขาอยู่ ทำให้เขาตำใจปล่อยทากสื่อสารลงพื้น
"นี่ เกิดอะไรขึ้นตอบด้วย"
______________________
"ว๊ากกก!!!!!"
"แย่ล่ะส่งกำลังเสริมไปด่วน"
_______________________
คาลิบูจับทหารเรือออกมาจากซากปรัก
"เฮ้ เมื่อกี้แกติดต่อไปที่กองทัพเรืออยู่สินะ?"
"เปล่า คือแค่กำลังจะโทรไป"
"ไม่เอาน่าโทรๆไปเถอะ จะได้ย้อมที่นี่ให้เป็นสีแดงฉานด้วยเลือดของพวกแกไงล่ะ ใช่มั้ยโคลิบู
"ครับ พี่ครับผมขอโทษ"โคลิบูก้มหัวขอโทษผิดด้าน
"อยู่ทางนี้"
"ขอโทษครับผม"
"ไม่ใช่ทางนั้นด้วย เจ้าซื้อบื้อเอ๊ย"
ช่วงที่คาลิบูหันไปมองน้องชาย ทหารเรือเอื้อมมือไปหยิบปืน
"ฉึก!!!"แต่ก่อนทหารเรือจะหยิบปืนออกมา คาลิบูที่รู้ตัวพุ่งมายกหอกแทง
"อ๊ากกกก!!!"
"เลิกเล่นกันแค่นี้แหละ"
"เอาแล้วไง"
"สมฉายาจริงๆ"
คาลิบูคุกเข่ายกมือชูขึ้น
"โอ้ พระเป็นเจ้าโปรดอภัยให้ด้วย โปรดให้อภัยทหารเรือโง่เขลาที่พยายามหยิบอาวุธออกมาเพื่อใช้ฆ่าลูกด้วยเถอะ"
"ขอโทษครับพระเจ้าขอโทษครับ"โคลิบูก้มหัวไปมา
"ฝังมันซะโคลิบู ฝังเจ้าทหารเรือบาปหน้าทั้งเป็น"คาลิบูสั่ง
"ครับพี่ ขุดๆๆ"โคลิบูเริ่มขุดลง
"ดะ เดี๋ยวก่อนอย่าฝังฉัน ฉันไม่ได้ติดต่อกองทัพนะ"ทหารเรือร้อง
"พอได้แล้วคาลิบู"
คาลิบูหันไปมองลูฟี่ปลอมยืนเด่นบนเวทีสวมผ้าคลุมกัปตันไว้
"นั่นกัปตันหมวกฟางลูฟี่มาแล้ว!!!!!"
"พวกแกทุกคนมองดูรอบๆซะ พวกแกอาจจะไม่คุ้นหน้ากัน แต่จากนี้ไปพวกแกคือลูกน้องของฉัน เป็นลูกเรือของกลุ่มหมวกฟาง หมายความว่าพอฉันเป็นราชาโจรสลัด พวกแกก็จะได้เป็นลูกเรือของราชา"
"เย้!!!!!!!"
"เพื่อการนั้นจากนี้ไปพวกแกจงเป็นมือเป็นเท้าให้กับฉัน สู้พลีชีพจนตัวตายไปเลย"
"โอ้วววว!!!!"
"อย่างกับฝันไปแน่ะ มาเป็นลูกเรือของโจรสลัดที่เคยถล่มทั้งเอนิเอส ล็อบบี้ อิมเพลดาวน์ ศูนย์ฯใหญ่กองทัพเรือแบบนี้มันฝันเป็นจริงชัดๆเลยล่ะ"
"และยังมีรองกัปตันนักดาบทมิฬ คิรัวร์ ชายผู้จัดการเก็กโค โมเลีย1ใน7เทพโจรสลัดลงได้ในสงครามมารีนฟอร์ดเป็นมือขวาอีก"
"เขานี่แหละคือผู้ท้าชิงที่น่าจะได้ตำแหน่งราชาโจรสลัดไป ที่ว่าลอยลำชนะมันเป็นอย่างงี้เอง"
"ฉันเรียกพวกแกมารวมตัวกันเพราะว่ามีไอ้คนบางตัวบังอาจมาหยามฉันซึ่งเป็นลูกพี่ใหญ่ของพวกแกทั้งหลาย ไอ้พวกนั้นมันอยู่ที่ไหนสักแห่งบนเกาะนี้ ไปควานหาตัวพวกมันและลากตัวมาให้ฉันซะ"
"เรื่องกล้วยๆครับกัปตัน"
"ไม่ให้อภัยไอ้บ้านั่นเด็ดขาด"
เวลาเดียวกับโซโลปลอม ซันจิปลอม เซียร์ปลอมก็พาลูฟี่มาถึงที่รวมพล
"หืม มากันเพียบเลยแฮะ"โซโลปลอมกล่าว
"ตรงนั่นเหรอ อยากเจอทุกคนจะแย่แล้ว"ลูฟี่กล่าว"ว่าแต่ผ่านไป2ปีพวกนายดูเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ ดูเงียบๆกันจังนะพวกนายเนี่ย"
"เหมือนเจ้านี่จะรู้จักกลุ่มหมวกฟางจริงๆซะด้วย มันเป็นใครกันแน่ฟะ"ซันจิถาม
"ไม่รู้เหมือนกัน ยังไงก็อย่าพูดมากให้มันจับได้เลย แค่พาไปหากัปตันก็พอแล้ว"โซโลกล่าว
"อีกอย่างพวกนายญาติดีกันขนาดนี้เลยเรอะ เอาเถอะผ่านไป2ปีก็งี้มั้ง หน้าตาก็แปลกไปนะ พวกนายก็ปลอมตัวกันอยู่เหรอ?"
ทั้ง3ไม่พูดอะไรพาลูฟี่ไปหาลูฟี่ปลอม
"กัปตัน!!!"
"ไอ้โง่บอกให้เรียกหัวหน้าไง"
"เราหาสัตว์เลี้ยงตัวจริงนั่นไม่เจอ แต่หมอนี่ใช่คนที่ตามหารึเปล่า?"ซันจิปลอมชี้ลูฟี่
________________
บรู๊คที่กำลังพักผ่อนอยู่ในห้องแสดงได้รับการติดต่อผ่านทากสื่อสาร
"โอ้ งั้นเหรอครับทหารเรือมาแล้ว ขอเวลาผมหน่อยนะครับแฟนๆกำลังตะโกนว่าอยากฟังต่อ ผมคงต้องกลับไปแล้ว"
บรู๊คกลับไปบนเวทีและจะแสดงต่อ
"ปังๆๆ"เสียงปืนดังขึ้นพร้อมกับทหารเรือที่บุกเข้ามาในชาบอนโดม
"พอแค่นั้นแหละหยุดคอนเสิร์ตซะ!!!"ทหารเรือประกาศ
"ทหารเรือเหรอทำไมกันล่ะ?"
"ตัวแทนกัปตันกลุ่มโจรสลัดรุมบ้า ฮัมมิ่ง บรู๊ค ค่าหัว33ล้านเบรี ทางเราสงสัยว่าแกคือโจรสลัดที่ว่า นอกจากนี้เรายังได้ข้อมูลอีกว่าปัจจุบันแกเป็นพรรคพวกของหมวกฟางลูฟี่ โซลคิง บรู๊ค ไม่สิ โจรสลัดบรู๊ค เราขอจับกุมแก"
"ไม่จริงท่านบรู๊คน่ะนะ"
"โซลคิงเป็นอาชญากรงั้นเหรอ"
"โจรสลัดงั้นเหรอ"
"แต่ใครๆบอกว่าหมวกฟางลูฟี่ตายไปแล้วนี่"
"แกจบแล้วล่ะบรู๊ค จบสิ้นทุกอย่าง"ผู้จัดการเดินมาบนเวที
"นึกแล้วเชียวว่าคุณต้องอยู่เบื้องหลังคุณผู้จัดการ"
"ฉันช็อคเลยเชียวตอนนายบอกว่าจะวางไมล์ตอนอยู่หลังเวที คนกำลังนิยมในตัวแก ทั้งๆที่เรากำลังจะโกยเงินได้แท้ๆ แต่แกดันทรยศ พวกฉันกับบริษัทฉันคงไปไม่รอดแล้ว มาพังไปด้วยกันเถอะ โซลคิง"
"โจรสลัดบรู๊ค วางเครื่องดนตรีแล้วยกมือขึ้นซะ"
"วงดนตรี คอรัส แดนเซอร์ ช่วยอยู่ด้วยด้วยกันอีกสักเพลงเถอะนะ ไม่ต้องห่วง ดนตรีของผมจะนำมาซึ่งพลังแน่"
"ละเมออะไรแกน่ะจบสิ้นแล้วบรู๊ค"ผู้จัดการยกปืนเล็ง
"ผู้จัดการขอบคุณที่ดูแลผมมาตลอด2ปี แล้วก็ขอบคุณที่พาผมมาที่เกาะนี้ด้วย สำหรับพวกผมเกาะแห่งนี้มีความทรงจำอันเลวร้ายจากที่เคยพ่ายแพ้ แต่จะเป็นเกาะแห่งการเริ่มต้นใหม่ ผมเป็นนักดนตรี การใช้ดนตรีปลุกใจพรรคพวกในกลุ่มคือหน้าที่ของผมเอง"
บรู๊คหันไปพูดใส่ไมล์
"หมวกฟางลูฟี่ตายไปแล้วเนี่ยนะ ไร้สาระที่สุด ขอบอกให้ทั้งโลกรับรู้ไว้เลย ว่าโจรสลัดหมวกฟางลูฟี่น่ะยังมีชีวิตอยู่
"ผมมีข่าวจะบอก ข่าวใหญ่!!!"
"เขาคือผู้ชายที่วันหนึ่งจะกลายเป็นราชาโจรสลัด การออกเรือของเขาไม่เหมาะกับความเงียบหรอกนะ จงรักผมให้เข้ากระดูกเลย ช่วยฟังโชว์ครั้งสุดท้ายนี่ด้วย"
"เย้!!!!!"
"โซลคิง!!!!!"
"เจ้าบ้า บอกให้หยุดการแสดงไง"พันเอกกองทัพเรือกล่าว
"เงียบไปเลยพวกกองทัพเรือ"
"ให้ฉันฟังอีกเพลงปล่อยให้เขาร้องเถอะนะ!!!!"
"เราไม่สนหรอกว่าเขาจะเป็นใครมาจากไหน"
"เห็นมั้ยดนตรีน่ะอยู่ข้างพวกเรา วัน ทู ทรี โฟร์ นิวเวิลด์!!!!!!"
___________________
โกรฟ17 เรือเธาซันต์ ซันนี่
"ซู้ดยอด!!!!!!!"
"ใช่ม้า เป็นร่างกายที่สุดยอดมากๆ"
ช็อปเปอร์กับอุซปตาส่องประกายมองร่างหุ่นยนต์ของแฟรงกี้
"เป็นโรบอตใช่มั้ยเนี่ย ยิงบีมได้รึเปล่า ยิงมิสไซได้มั้ย รวมร่างกับอะไรได้รึเปล่าเนี่ย"
"ใช่ สิ่งที่เป็นทั้งความฝันและความหลงใหลของลูกผู้ชายทุกคนได้กลายเป็นจริงแล้ว หรืออีกชื่อก็คืออาเมอร์มี"
"โรบอตๆๆๆๆ"
"ใจเย็นหน่อยช็อปเปอร์ ตื่นเต้นมากเดี๋ยวหัวใจวายตายหรอก"อุซปกล่าว
"แฮ่กๆๆๆ ฟินเวอร์"ช็อปเปอร์หอบหายใจนอนกับพื้น
"ว่าแต่ว่านะแฟรงกี้ มือใหญ่ขนาดนั้นนายจะทำงานช่างที่ต้องใช้ความละเอียดอ่อนได้เหรอ?"อุซปถาม
"นายพูดเรื่องอะไรน่ะ"
มีมือหุ่นยนต์พอๆกับคนปกติโผล่มาจากมือใหญ่
"มีมือออกมาด้วย!!!!"อุซปกับช็อปเปอร์ร้อง
"สนุกกันดีนะ"โรบินมองดูอยู่
"โรบิน/ท่านโรบิน!!!!!"
"นามิ วี่วี่ อลิซ ดูท่าจะสบายดีนะ"โรบินกล่าว
ทางด้านคิรัวร์แอบขึ้นมาบนเรือและเข้ามาหาโรบินที่นั่งอ่านหนังสือตรงโต๊ะเล็ก
"คิรัวร์คุง"นักโบราณคดีสาวยิ้มออกมา
คิรัวร์อุ้มยกโรบินขึ้นมาและนั่งแทนโอบกอดเธอจูบอย่างดูดดื่มให้หายคิดถึง
"สุดยอดๆๆ"พวกเขาถอนปากมองอุซปกับช็อปเปอร์ที่ยังตะลึงกับแฟรงกี้
"อย่าลืมแตงโมคู่นี้สิจ๊ะ"โรบินหน้าแดงเล็กน้อยเอามือคิรัวร์จับหน้าอกใหญ่คัพJของเธอเต็มมือ
"ยอดเลย"คิรัวร์ชม
"เธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว คุณแม่คนนี้จะบริการให้เธอทำเต็มที่เลยนะ..อืม!!"โรบินพูดยั่วยวน และครางเมื่อเขาบีบหน้าอกเธอ
"ไว้ค่อยไปต่อที่ห้องแล้วกันครับ"คิรัวร์กล่าวปล่อยมือ"จะทำให้ลุกไม่ขึ้นเลย"
"จะอดใจรอนะ ฮึๆ"โรบินหัวเราะ
พวกเขาหันไปมองแฟรงกี้ที่ยังโชว์ร่างหุ่นยนต์
"ไปทำอะไรพิลึกมาน่ะถึงเป็นแบบนั้น?"นามิมองแฟรงกี้
"ฮึๆๆ ไม่รู้สิไม่เข้าใจเหมือนกัน"โรบินเดินมาหาอลิซ
"ขอบคุณที่ช่วยดูแลคิรัวร์คุงนะอลิซ"โรบินกล่าว
"เป็นหน้าที่ของข้าอยู่แล้ว"อลิซกล่าว
"แต่จากนี้ไปฉันจะดูแลเขาเอง"โรบินพูดพลางนวดหน้าอกที่เธอภูมิใจมองคิรัวร์ยั่วยวน
คิรัวร์แก้มแดงและหลบสายตา เธอทำให้เขาแทบอยากพาเธอขึ้นเตียงเลย
"ฮะ...ฮึ่ม"นามิกับวีวี่ก้มมองหน้าอกคัพGกับHพวกเธอที่เทียบไม่ติด
อลิซมองหน้าอกคัพFของเธอที่เล็กกว่าคนอื่นเช่นกันพลางถอนหายใจ
"เซียร์จะเป็นยังไงนะ?"โรบินนึกถึงคู่แข่งคนเดียวที่อาจเทียบเธอได้
"นี่เหรอเรือที่ครอบแล้ว"นามิพูดดูเรือที่ครอบ
"คล้ายกับเยลลี่เลยคะ"วีวี่กล่าวจิ้มดู
"ลองกดที่จมูกสิ"
"จมูกเหรอ?"
"กดที่จมูกค้างไว้สัก3วิสิ"แฟรงกี้กล่าวก่อนดัดเสียงโรบอต"กรุณากดให้เกิน3วินาที"
"อ๊า วิธีพูดก็กลายเป็นหุ่นยนต์ไปด้วย"
อุซปกดจมูกแฟรงกี้ค้างไว้แล้วก็มีเส้นผมสีฟ้า
โผล่ขึ้นมา
"มีผมงอกออกมาด้วย!!!!!"อุซปร้อง
"แต่งทรงผมได้รึเปล่า?"ช็อปเปอร์ถาม
"ตามชอบเลยละ"แฟรงกี้ทำผมทรงเดิมกับเมื่อ2ปีก่อน
"อ้าว นามิกับวี่วี่นี่เป็นไงบ้าง"แฟรงกี้หันมาทักทายสองสาว
"จ้าๆ"นามิโบกมือทักทายไป"2ปีมานี้หมอนั่นไปทำอะไรมานะ?"
"ขอดูอาวุธหน่อยสิ อาวุธน่ะ ขอดูหน่อยนะ"ช็อปเปอร์ร้องขอ
"อย่าพูดบ้าๆน่า จะโชว์ของดีต้องให้ลูฟี่มาถึงก่อนสิเมกะ"
"ว้าวพูดลงท้ายแบบหุ่นยนต์ได้ด้วย"
"พูดว่าเมก้าด้วย
"พวกเธอ"
"คุณเรย์ลี่ คุณแช็คกี้"วี่วี่กล่าว
"ขอโทษด้วยที่มาขัดจังหวะตอนเจอหน้ากันในรอบ2ปี พอดีตอนนี้บนเกาะมีเรื่องวุ่นๆนิดหน่อยน่ะนะ"
หลังเรย์ลี่อธิบายพักนึง
"กองทัพเรือเหรอ?"
"ใช่ กองทัพเรือนึกว่ามังกี้ตัวปลอมเป็นมังกี้จังตัวจริง เลยยกำลังมากันยกใหญ่ ฉันดักฟังสายของกองทัพมา ตอนนี้ฉันใช้ทากสื่อสารโทรไปเล่าสถานการณ์ให้บรู๊คฟังแล้ว เดี๋ยวเขาก็น่าจะมาถึงแล้ว"
"โอ้ หมอนั่นยอมทิ้งความเป็นสตาร์กลับมางั้นเหรอ ในกระดูกหมอนั่นมีกึ๋นแฮะ"แฟรงกี้กล่าว
"นามิจังเธอเป็นต้นหนสินะ ฉันจะสอนวิธีครอบเรือให้ จำให้แม่นๆล่ะ"เรย์ลี่กล่าว
"เอ่อ ค่ะ สู้ตายค่ะ"
"ชักจะตื่นเต้นแล้วสิ แต่ว่าเรย์ลี่ ลูฟี่ยังไม่มาเลยนะ"
"ไม่ต้องห่วง ถ้าลูฟี่ล่ะก็มาถึงเกาะแล้วล่ะ"
"ฉันให้ซันจิพกทากสื่อสารจิ๋วไปตอนที่แวะมาที่นี่ ตอนนี้เขาอยู่กับโซโล"แฟรงกี้กล่าว
"เหรอ งั้นก็ดีแล้วล่ะ เพราะถ้าไม่รีบเดี๋ยวกองทัพเรือมาถึงซะก่อน คนที่ติดต่อไม่ได้มีแค่มังกี้จังสินะ แต่เขามีบีเบิ้ลการ์ดแบบที่พวกเธอได้เอาไว้ เขาใช้นี่นำทางมาได้ใช่มั้ย"
"หมอนั้นคงไปเจอปัญหาอีกรอบ ขอไปหาตัวก่อนแล้วกัน"คิรัวร์โดดลงจากเรือวิ่งไป
"ระวังตัวด้วยนะคิรัวร์คุง"วี่วี่ร้องบอก
"เร็วเข้าล่ะพวกกองทัพเรือจะมาแล้ว"อุซปตะโกน
"โกรฟ42ที่เป็นชายหาดก็ได้จะได้รวมตัวกันครบคน ถึงจะเกิดเรื่องวุ่นวายจนกระจัดกระจายกันไป2ปี แต่ในที่สุดก็ได้เวลาออกเรืออีกครั้งแล้ว"เรย์ลี่กล่าว
_______________________
โกรฟ33กำลังวุ่นวายหนัก ฝูงคนดูกำลังขวางทางทหารเรือที่จะจับตัวบรู๊ค
"หนอยแน่พวกแก แกบังอาจขวางฉัน ฉันจะจับเข้าคุกให้หมดเลย"
"อย่ามาขวางโซลคิงนะโว๊ย"
"ใช่แล้วอย่าให้จับโซลคิงได้"
"วุ่นวายใหญ่เลยครับ แฟนเพลงพากันขัดขวางทหารเรือไม่ให้ไปจับตัวโซลคิง แต่ว่าตัวโซลคิงหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้น่ะครับ"
บนเพดานมีช่องหลุมเปิดไปด้านนอก
"หนอยแน่ไอ้คนทรยศ"ผู้จัดการตะโกน
"ใช่ครับ ข่าวใหญ่เลยครับ นักดนตรีบรู๊คเป็นพวกของหมวกฟางลูฟี่ เขาเป็นโจรสลัดครับ!!!!"
________________________
"โยโฮ่ๆๆๆ ขอโทษที่รบกวนครับแต่มาได้จังหวะจริงๆ"
"เจ๊แช็คกี้สั่งมาน่ะ ตอนนี้พรรคพวกนายรออยู่ที่โกรฟ42แล้ว"
"คิดถึงทุกคนจัง แค่นึกถึงหัวใจก็พองแล้ว อ๊ะ ผมไม่มีหัวใจให้พองนี่นา"
__________________________
โกรฟ49
เซียร์ได้ทากสื่อสารและรู้เรื่องรวมตัวของกลุ่ม
"รับทราย ฉันจะรีบไปที่โกรฟ42"
"เฮๆๆๆๆ"เสียงโห่ร้องดังมาจากโกรฟ46
"ตรงนั้นท่าทางวุ่นวายแฮะ"เธอคิด
___________________________
"คืองี้นะ กองทัพเรือกำลังแห่มาส่วนลูฟี่ก็มาถึงเกาะนี้แล้ว คิรัวร์มาที่เรือและออกไปตามหาลูฟี่ ทางนี้กำลังจะเอาเรือซันนี่ไปที่โกรฟ42 เซียร์จะไปหาที่นั่นเหมือนกัน พวกนายก็รีบไปที่นั่นซะ"
"โอเค"
"แกรก"เขาวางหูเก็บทากสื่อสารไป
"ว่าไง?"โซโลถาม
"อ้าว แกไม่ได้ยินเหรอ ก็แบบกองทัพเรือ-มาแล้ว-พวกเรา-เรือ-ชิ่งหนี-เข้าใจยัง?"ซันจิพูดช้าๆทำท่าต่างๆ
"เออสิวะทำไมต้องพูดเป็นคำๆด้วย พูดภาษาคนเป็นไหม?"โซโลตะโกน
"เฮ้อ นึกว่าต้องแบบนี้ พวกสมองมีแต่กล้ามถึงเข้าใจ"
"หา เออดีแก หลังจากนี้โดนฟันแน่"โซโลกล่าว
"ครับๆ"ซันจิกล่าว
"ว่าแต่ตรงนั้นเอะอะอะไรกันน่ะ"โซโลชี้ไปทางโกรฟ46ที่มีเสียงโห่ร้อง
"จริงด้วยแฮะตรงนั้นหนวกหู"ซันจิเห็นด้วย
_________________________
โกรฟ46 คิรัวร์วิ่งมาถึงที่แล้ว
"อยู่นั่นไง"คิรัวร์กล่าว
ลูฟี่ยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มหมวกฟางปลอม ข้างล่างเป็นพวกโจรสลัดที่มาเข้าร่วมกลุ่มหมวกฟางปลอมนี่
"เจอตัวไอ้โง่ที่มาหาเรื่องฉันแล้วหนึ่งคน"ลูฟี่ประกาศ"ก่อนอื่นฉันจะลงทัณฑ์ไอ้หมอนี่ ถือเป็นการเตือนพวกแกทั้งหลายว่าถ้าคิดต่อต้านฉันคนนี้แล้วจะเป็นยังไง"
"โอ้"
"ฆ่ามันเลยลูกพี่ใหญ่"
"ยิงมันทิ้งเลย"
"อะไรของเจ้านั่นเนี่ย โซโล ซันจิ เซียร์ นั่นคนรู้จักของพวกนายเหรอ คือว่าเมื่อกี้--"
"หยุดอยู่แค่นั่นแหละไอ้พวกโจรสลัด!!!!"
พวกทหารเรือบุกเข้าล้อมรอบพร้อมด้วยปืน บาซูก้าและปืนใหญ่
ในขณะนั้นคิรัวร์โดดมาด้านหลังมายืนอยู่ข้างหลังลูฟี่
"อ้าว คิรัวร์"ลูฟี่ทักทาย
"มาทำอะไรของแกเนี่ย"คิรัวร์กล่าว
"ฉันตามพวกโซโลมาน่ะสิ"ลูฟี่กล่าว
"นี่แกเป็นใครฟะ"ซันจิปลอมถาม
คนอื่นในกลุ่มหมวกฟางตกใจกับพวกทหารเรือจนไม่สนใจคิรัวร์
"หมวกฟางลูฟี่รวมทั้งพวกลูกน้องจงยอมจำนนแต่โดยดี"
"กองทัพเรือเหรอ"ลูฟี่ปลอมตกใจ
"ฉันปิดทางออกโกรฟ46ไว้หมดแล้ว พวกแกไม่มีทางหนีรอดออกไปได้แน่ๆ ไม่มีทาง"
"ทำไมกองทัพเรือถึงรู้ล่ะว่าเป็นฉันน่ะ?"ลูฟี่พึมพำ
"แกพูดอะไรของแก?"ซันจิปลอมถาม
"กัปตัน ทหารเรือมันมากันเพียบเลย"
"ไอ้บ้าจะไปกลัวทำไม คิดว่าฉันหาพวกเพิ่มเพื่ออะไรฟะ ลูกน้องเรามีกระทั่งพวกค่าหัวเกิน100ล้านเชียวนะ เฮ้ย คาลิบู ใช้ทหารเรือเมื่อกี้เป็นโล่เปิดทางหนีซะ"
"ทหารเรืออย่างงั้นเหรอ?"
"ดูเหมือนหน่วยลาดตระเวณจะถูกจับไปคนนึงน่ะครับ"
"ชักไม่เข้าท่าแล้วสิ"
"คงทำตามนั้นไม่ได้หรอกลูกพี่ใหญ่"คาลิบูกล่าว
"เอ๋?"
"เพราะคุณทหารเรือคนนี้น่ะดันโกหกว่าไม่ได้เรียกกำลังเสริมมา"คาลิบูพูดแล้วยกปืนเล็งทหารเรือที่พื้น
"หยุดนะเจ้าบ้า!!!!"ลูฟี่ปลอมตะโกน
"ปังๆ"คาลิบูยิงทหารเรือที่น่าจะใช้เป็นตัวประกันตายคาที่
"ไอ้สติแตกเอ๊ย ฟังคำสั่งกัปตันบ้างสิวะ"ลูฟี่ปลอมตะโกน
"คุณทหารเรือทั้งหลายคงมีกฎลับๆกันล่ะสิ ว่าโกหกพวกคนเลวไปก็ไม่เป็นไรน่ะ ฮ่าๆๆๆ"
"ดูท่ามันจะไม่ยอมจำนนแต่โดยดีแล้ว จัดการพวกโจรสลัดให้หมด"
"เฮ!!!!!!"ทหารเรือพากันบุกเข้าโจมตี
"พวกโง่เอ๊ย หัวหน้าของพวกข้าคือหมวกฟางลูฟี่ค่าหัว400ล้านนะเฟ้ย ลุยมันเลย"
ทหารเรือและโจรสลัดบุกเข้าต่อสู้กันชุลมุน
"ทำไมพวกนั้นโมเมว่าเราเป็นหัวหน้าเฉยเลย?"ลูฟี่ถาม
"ลูฟี่....คนอื่นอยู่ที่เรือซันนี่...พวกนี้เป็นพวกแอบอ้างชื่อเรา"คิรัวร์กระซิบบอกลูฟี่
"พวกแกพูดอะไรของแกฟะตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"ซันจิปลอมถาม
"ไอ้พวกโง่ อย่าสู้กันตามใจชอบสิ"ลูฟี่ปลอมตะโกน
"บรึ้มๆๆๆ"ลำแสงพุ่งมาระเบิดใส่โจรสลัด
"ช่วยด้วย!!!!!"เหล่าโจรสลัดต่างหนีแปซิฟิสต้า4ตัวที่เข้าโจมตี
"แปซิฟิสต้า!!!!!"
"ทำไมอาวุธของกองทัพเรือถึงมาอยู่นี่ล่ะ"
แปซิฟิสต้าเล็งไปยังดาดฟ้าซากปรักหักฟังที่กลุ่มหมวกฟางตัวปลอมและลูฟี่กับคิรัวร์ตัวจริงอยู่
"ยืนยันตัวหมวกฟางลูฟี่และเงามรณะ นามิคาเสะ คิรัวร์"PX-5กล่าว
"แปซิฟิสต้าของจริงเหรอฟะนั่น แล้วนี่มันเล็งฉันอยู่งั้นเหรอ"ลูฟี่ปลอมกล่าว
"ไม่เอานะ ฉันไม่อยากโดนซะหน่อย"คิรัวร์ปลอมกล่าว
"บรึ้ม!!!!!"PX-6จัดการยิงลำแสงระเบิดโจรสลัดอีก
โดตี้ล้มลงพื้นเลือดพุ่งจากปาก
"ลิฟ เซอร์วิส โดตี้ ค่าหัว88ล้านเบรี"
"กัปตันโดตี้!!!!!"
"ทีเดียวจอดเลย
"พวกค่าหัว80ล้านยังสู้มันไม่ได้เลย"
__________________________
ไม่ไกลนักเซียร์มาถึงและเห็นความวุ่นวายด้านหน้า
"ก่อเรื่องอีกแล้วกัปตัน"เซียร์บ่นและรีบวิ่งไป
__________________________
แปซิฟิสต้าจู่โจมทำลายโจรสลัดไปเรื่อยๆ
"ลูกพี่หมวกฟางช่วยทำอะไรสักอย่างทีสิครับ"
"ขืนเป็นแบบนี้พวกเราโดนอาวุธมนุษย์นั่นกวาดเรียบแน่"
"ลูกพี่ใหญ่หายไปแล้ว!!!!"
ลูฟี่ปลอมและพรรคพวกกำลังหนีไปให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้
"กัปตันจะไปไหน?"คิรัวร์ปลอมถาม
"ไอ้โง่ เราจะไปสู้ตัวที่ซัดโดตี้ทีเดียวหมอบได้ไง"ลูฟี่ปลอมกล่าว
ทันใดนั้นเขาก็ต้องหยุดเพราะเซ็นโตมารุและแปซิฟิสต้าทั้ง4ตัวยืนอยู่ข้างหน้า
"ลูกพี่ลูฟี่จัดการมันเลยครับ"
"ลุยเลยลูกพี่คิรัวร์"
"โชว์พลังของชายผู้ล้มเจ็ดเทพโจรสลัดให้ดูหน่อย!!!!"
"จะได้เห็นพลังของชายผู้มีค่าหัว400ล้านเบรีเลยครับ"
เซ็นโตมารุมองโจรสลัดรอบๆ
"ทำไมพวกนั้นถึงเรียกแกว่าหมวกฟางกับเงาามรณะ?"เซ็นโตมารุถาม
"นี่แกไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นใคร ถ้าไม่อยากตายแบบถูกฉีกเป็นชิ้นๆก็ถอยไปให้พ้นซะ ฉันคือลูกชายของดราก้อนนักปฎิวัติ หลานของวีรบุรุษการ์ป ยอดโจรสลัดที่อาละวาดในมหาสงคราม ค่าหัว400ล้านลูฟี่--"
"เปรี้ยง!!!!!!"เซ็นโตมารุเหวี่ยงขวานฟาดคิรัวร์ปลอมกระเด็นและยกขวานทุบหัวลูฟี่ปลอม
"เจ้าหมวกฟางกับนักดาบทมิฬไม่ใช่พวกเศษสวะอย่างแก!!!!"
โจรสลัดตกใจ แม้แต่ทหารเรือเองก็แปลกใจเหมือนกัน
"อะไรกัน!!!!"
"ลูกพี่หมวกฟาง!!!!"
"งี้นี่เอง เจ้าพวกนี้ถูกหลอกให้มาเป็นพวกหมวกฟางปลอม PX-5 ไอ้หมอนี่เป็นใคร?"
"โจรสลัดลิ้นสามแฉกเดมาโร่แบล็ค ค่าหัว26ล้านเบรีกับลูกน้องจอมฉกเงิน5ล้านเบรี"
พวกโจรสลัดต่างตกใจ
"ตัวปลอมอย่างงั้นเหรอ!!!!"
"ความแตกแล้วหนีดีกว่าเร็ว"ซันจิปลอมกล่าว
พวกหมวกฟางปลอมวิ่งหนีไป ทำให้พวกโจรสลัดโกรธ
"อะไรฟะ ไอ้บ้านี่ใช้ชื่อหมวกฟางลูฟี่มาหลอกพวกเราอย่างงั้นเหรอ?"
"พอตัวจริงตายก็ฉวยโอกาส"
"บ้าเอ๊ย อย่าบอกนะว่าพวกฉันถูกโจรสลัดค่าหัวแค่20ล้านนี่หลอกใช้เอาน่ะ"
คิรัวร์เห็นความวุ่นวายจากตัวปลอมโดนเปิดเผย
"ลูฟี่ ฉวยโอกาสนี้ออกจากที่นี่เถอะ"คิรัวร์แนะนำ
"นั่นสินะ"ลูฟี่เห็นด้วย ทั้งสองคนเริ่มค่อยเดินออกไปไม่ให้ใครสนใจ
"ไอ้คนหลอกท่าจะบ้า แต่พวกแกที่ถูกหลอกก็ซวยเอง ฉันขอจับกุมพวกแกทั้งหมด"เซ็นโตมารุกล่าว
พวกโจรสลัดตื่นตระหนก
"ไม่รู้เป็นความบังเอิญแบบไหน เจ้าหมวกฟางและนักดาบทมิฬตัวจริงถึงอยู่ที่นี่ด้วย"
พวกโจรสลัดแปลกใจ
"อ้าว?"
"หา? อะไรนะ?"
"ทันทีที่เข้ามาในเขตนี้ PX-5ก็ยืนยันตัวมันได้ เล็งไปที่เจ้านั่นPX-5 PX-6!!!"
"เปรี้ยง!!!!"แปซิฟิสต้า2ตัวยิงไปหาลูฟี่กับคิรัวร์ พวกเขาโดดหลบขึ้นไปยืนบนซากปรัก
เสื้อคลุมของคิรัวร์กับลูฟี่และหนวดปลอมของลูฟี่หลุดไป
"ทำอะไรเนี่ย ในเป้นี่มีข้าวกล่องที่สำคัญมากอยู่นะ"ลูฟี่กล่าว
พวกโจรสลัดจ้องมองทั้งคู่แล้วมองใบค่าหัวของลูฟี่กับคิรัวร์
"เหมือนใบนำจับเลยอ่ะ"โจรสลัดพูด ใบค่าหัวร่วงลงพื้นให้ทุกคนเห็นแล้วมองตัวจริงอีกครั้ง
"เหมือนเปี๊ยบเลย!!!!"
"เจ้าพวกนั้นคือหมวกฟางกับนักดาบทมิฬตัวจริงอย่างงั้นเหรอ!!!!"ซันจิปลอมตะโกน กลุ่มหมวกฟางคนอื่นตกใจน้ำลายฟูมปาก
"ครืน!!!!!"ตอนนั้นเองก็มีคลื่นสีดำไหลมาตามพื้นคล้ายกันผลความมืด
"แบล็คโฮล"
"อ๊ากกกก!!!!!"เหล่าทหารเรือโดนเงากลืนหายเข้าไปในนั้น
"รีเบเลชั่น"คิรัวร์พูดปล่อยพวกทหารเรือออกมา
จากนั้นคิรัวร์ก็เรียกเหล่านักรบเงาออกมาจากพื้นเข้าเล่นงานทหารเรือ
"ปีศาจเงาพวกนี้มาจากไหน!!"
"เดี๋ยวนะ นี่มันท่าของจอมมาร เซราฟนี่นา"
"หมายความว่า--"
"จอมมารเซราฟคือแกมาตลอดสินะนามิคาเสะ!!!"เซ็นโตมารุตะโกน
คิรัวร์ยิ้มและเงาเข้าปกคลุมให้เห็นร่างปลอมก่อนกลับเป็นตัวจริงเขา
"ใช่ ต้องขอบใจพวกแกมาก ตลอด2ปีมานี่ฉันได้ทั้งพลังและวิทยาการในกองทัพเรือที่ฉันปล้นชิงไปมาไม่น้อยรวมทั้งแปซิฟิต้าด้วย ต้องขอบใจจริงๆ ตอนนี้ฉันขอคืนตำแหน่งเจ็ดเทพโจรสลัดให้เลย
"หนอยแก!!!!"
"ใจสู้กันหน่อย พวกเรามาเพื่อจับตัวจริงแต่แรกอยู่แล้ว"
"จัดการคนทรยศซะ!!!"
"ฉันไม่ได้ทรยศ ฉันไม่ใช่พวกเดียวกับแกอยู่แล้ว"
คิรัวร์กับลูฟี่โดดไปตามซากอาคาร
"เจ้าหมวกฟาง นามิคาเสะ!!!!"เซ็นโตมารุตะโกน
"หา คิดจะมาขัดขวางฉันอีกแล้วเหรอ ยัยนั่นบอกให้ฉันออกเรือดีๆอย่าก่อเรื่องแท้ๆนะ"
"ไม่ต้องห่วง แกไม่ได้ออกเรือหรอก ตอนนี้ต่างจากสองปีก่อน ฉันเป็นทหารเรือเต็มตัวแล้ว ฉันจะจับแกเดี๋ยวนี้เลย PX-5 PX-6!!!"
"เปรี้ยงๆๆๆ"ทั้งสองตัวยิงลำแสงใส่ แต่ลูฟี่กับคิรัวร์หลบทัน
"ช้าเป็นบ้า"
"บรึ้ม!!!!"ลำแสงระเบิดโกรฟด้านหลัง
"เกียร์2"
แปซิฟิสต้าพุ่งโดดเข้ามายิงพวกเขา ลูฟี่โดดสูงหลบไป
"หมัดปืนเจ็ตพิสทอล!!!!!"
PX-5โดนอัดกระแทกพื้นกลายเป็นหลุมใหญ่
"ไอ้เจ้าหมวกฟาง มันใช้ฮาคิงั้นเหรอ"
"ซัดแปซิฟิสต้าทีเดียวจอดเลยเหรอ!!!!"โจรสลัดตะโกน
ลูฟี่โดดลงมาข้างกระเป๋าของตัวเอง
"ยังหรอก PX-6 จัดการนามิคาเสะซะ"เซ็นโตมารุตะโกน"กลางอากาศและแบกคนไว้แบบนั้นมันเสร็จเราแน่!!!"
PX-6โดดเข้ามาด้านหลังจะจ่อยิงคิรัวร์กลางอากาศ
"ข้างหลัง!!!"ลูฟี่ตะโกน
คิรัวร์เอียงตัวหลบลำแสงชักดาบเซ็นเซกะออกมาและฟันเสริมฮาคิ
วิชา1ดาบ กรงเล็บคร่าวิญญาณ
"ฉัวะๆๆๆ"
คิรัวร์ฟันลงไปทีเดียว แต่เกิดคลื่นดาบเหมือนกรงเล็บสีแดงอมดำ ฟันPX-6ทีเดียว มันทำให้แขนสองข้างหลุด ท่อนบนกับท่อนล่างขาดและหัวหลุดกระเด็นไป
"นามิคาเสะก็ด้วยเหรอ"เซ็นโตมารุกล่าว
"บรึ้ม!!!!"ลำแสงหัวที่ปลิวพุ่งไปใส่ทหารเรือแทน
ชิ้นส่วนที่เหลือตกลงด้านล่างต่อหน้าโจรสลัดและทหารเรือ
"ฟันแปซิฟิสต้าทีเดียวหลุดเป็นชิ้นๆ!!!!!!"
"ไปเร็วลูฟี่"คิรัวร์วิ่งไป
"ฮิๆๆ ไปก่อนนะ"ลูฟี่วิ่งหันไปมองเซ็นโตมารุ"รู้สึกเหมือนเราจะได้เจอกันอีกเลย"
"หยุดนะเจ้าหมวกฟาง นามิคาเสะ!!!"เซ็นโตมารุตะโกน
"อย่าให้หมวกฟางกับนักดาบทมิฬหนีไปได้"พันเอกสั่ง
"โอ้!!!!"ทหารเรือรีบไล่ตามไป
"นี่ ลูฟี่!!!!"โซโลตะโกนเรียก
"ทำไมต้องก่อเรื่องก่อนออกเรือด้วย"เซียร์บ่น
"ลูฟี่ คิรัวร์ ไหงพวกนายมาหาเรื่องใส่ตัวอยู่แถวนี้ได้ล่ะ"ซันจิถาม
"คราวนี้ไม่ผิดตัวแน่ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะพวกนาย"ลูฟี่ทักทาย
"หา?"ซันจิจ้องไปและเห็นเซียร์หรือไม่ก็เห็นว่าเธอสวยขึ้นขนาดไหน เขากำลังจ้องหน้าอกที่เด้งไปมา
"คิรัวร์คุง ทุกคน!!!"เธอทักทาย
"เซียร์จัง!!!!"เขาร้องตารูปหัวใจ
เลือดพุ่งออกจากจมูกส่งซันจิลอยขึ้นฟ้า
"อะไรฟะ"
"หมอนี่เป็นบ้าอะไร?"คิรัวร์กล่าว
ซันจิล้มลงพื้นเลือดไหลนอง
"เฮ้ เจ้ากุ๊กงี่เง่า"โซโลเตะเรียกให้ซันจิรีบลุก
"เซียร์จัง....หน้าอกใหญ่มาก"ซันจิพึมพำ
"บางอย่างไม่เคยเปลี่ยน"เซียร์กล่าว
"โรโรโนอา แม่มดขาว ขาดำ พวกมันยังไม่ตายจริงๆด้วย PX7"
PX-7พุ่งไปหาทั้งสามคน ซันจิที่หมดสติไปก่อนฟื้นลุกขึ้นมา
"ถอยไปซะ!!!!"
ทั้งสามต่างพุ่งผ่านแปซิฟิสต้า โซโลฟันที่ลำตัว ซันจิเตะที่คอและเซียร์ชักดาบเรเปียร์ทะลวงผ่านมัน
"ฉันเป็นคนฟันได้"โซโลกล่าว
"แต่ฉันหักคอมันได้นะเฟ้ย"ซันจิกล่าว
"ฉันขยี้ตัวมัน"เซียร์กล่าว
"ครับ เซียร์....พรวด!!!"
"บรึ้มมมมม!!!!!!"PX-7ระเบิดไป โจรสลัดมองด้วยความตกตะลึง
"กลุ่มหมวกฟางตัวจริง!!!!"
"ตัวจริงกับตัวปลอมไม่เห็นเหมือนกันสักนิด!!!!"
"เออลูฟี่ นายเป็นคนที่12นะ"
"หุบปากเลยแกจะโม้ไปถึงไหน รีบไปกันเถอะลูฟี่ เซียร์จัง คิรัวร์ ทุกคนรออยู่ที่เรือ"ซันจิกล่าว
"คิรัวร์คุง"เซียร์ตรงเข้ากอดแฟนและเอาหน้าอกใหญ่โดนแขนเขาเพื่อยั่วยวน
"เป็นไงบ้างจ๊ะ"เซียร์กระซิบถาม
"ก็..ดีครับ"คิรัวร์หน้าแดงอายนิดๆ
"ฮิๆๆ มีอีกเยอะเลย"นักรบสาวจอมพลังยังกอดแขนคิรัวร์ไว้ เขาเจ็บไม่น้อยแต่ก็มีความสุขดี
"ฮือๆ บ้าเอ๊ย!!!"ซันจิร้องไห้ เขาก็อยากได้บ้าง
"รีบไปเถอะ"คิรัวร์จูบเธอเล็กน้อย
"จ๊ะ"เซียร์ยิ้ม
"อย่าปล่อยให้พวกมันหนีไปได้"
"โอ้!!!!"
"ไม่ได้เจอกันนานเลย ทุกคนจะสบายดีมั้ยนะ อยากเจอเร็วๆจัง"ลูฟี่พูดก่อนจะหยุดวิ่งไป
"เป็นอะไรไปน่ะ?"คิรัวร์ถามก่อนจะเห็นว่าเขามองใคร
"เรย์ลี่!!!!!"ลูฟี่ตะโกนเรียกเรย์ลี่ที่อยู่บนเนินเขา
โจรสลัดและทหารเรือต่างมองชายชราบนเนินห่างออกไป
"ราชานรกเรย์ลี่!!!!"พวกเขาตะโกน
"ฉันลองแวะมาดูน่ะ ท่าจะไม่มีปัญหานะ เจ้าดูเก่งขึ้นกว่าเดิมเยอะเลยนี่"
"อือ"
"ถ้างั้นก็รีบกลับไปหาพรรคพวกซะเถอะ"
"อื้อ เรย์ลี่ ขอบใจสำหรับหลายๆอย่างในช่วง2ปีนี้นะ"ลูฟี่กล่าว
"ฮะๆๆๆ พูดไม่สมเป็นเจ้าเลย รีบไปเข้าเถอะ"เรย์ลี่กล่าว
ลูฟี่วางกระเป๋าลงเดินไปข้างหน้ายกแขนขึ้น
"เรย์ลี่ ฉันจะเป็นให้ได้ ฉันต้องเป็นราชาโจรสลัดให้ได้เลย!!!!!!"
โจรสลัดและทหารเรือต่างตกตะลึง คิรัวร์ เซียร์ โซโลและซันจิยิ้มออกมา ส่วนเรย์ลี่ยิ้มและมีน้ำตาไหลออกมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น