คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #208 : ความแตก(RE2)
ในเมืองเหล่าเงือกกำลังมองเห็นบางอย่างลอยอยู่บนท้องฟ้า
"นี่แม่ ไอ้นั่นมันอะไรเหรอฮะ?"
"ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ"
ในขณะเดียวกันลูฟี่บนหลังเมกาโล่เห็นพวกกลุ่มของโฮดี้
"มีอะไรบินอยู่น่ะ
ไกลเกินไปมองไม่เห็นแฮะ"ลูฟี่กล่าว
คิรัวร์สงสัยเล็กน้อยแต่ไม่ได้สนใจนัก
_________________
ฐานของทหารรักษาชายแดน
"วังริวงูๆ
ช่วยตอบกลับด้วย วังริวงู นี่หน่วยรักษาชายแดนพูด ฮัลโหลๆๆ
แปลกจังเลยแฮะ"ทหารวางสายไปหันไปคุยกับเพื่อน
"ทำไมติดต่อไม่ได้นะ
หอยทากสื่อสารป่วยรึไงเนี่ย"
"เจ้าพวกนั้นพากันเข้ามาในเกาะมนุษย์เงือกทำไมตั้งเยอะตั้งแยะ"
"ไม่รู้สินะ
แต่พวกตัวอันตรายจากเขตเมืองมนุษย์เงือกนั่นคงไม่ได้มาพร้อมหน้าเพื่อช็อปปิ้งหรอก"
พวกที่ลอยอยู่ด้านบนคือเหล่าผู้นำกลุ่มโจรสลัดเงือกรุ่นใหม่และฟานเดอ
เดคเคน
"ฟังนะทุกคน
วันนี้แหละที่เกาะมนุษย์เงือกจะได้รวมกันเป็นหนึ่ง
ถ้าความคิดมนุษย์เงือกกับเงือกไม่ไปในทางเดียวกันสิ่งใหม่ก็จะไม่เริ่ม
มนุษย์ที่ไม่มีปัญญาหายใจในน้ำ ควรจะอยู่ภายใต้การปกครองของเรา
เพราะมันเป็นสัตว์ชั้นต่ำ
อีกไม่นานราชาโอมแห่งแอตแลนติสก็จะขึ้นเป็นเจ้าสมุทรและทำลายล้างพวกมนุษย์บนพื้นดิน
ได้เวลาแก้ไขประวัติศาสตร์ที่บิดเบี้ยวมาตลอดแล้วล่ะ"
"เฮ้!!!!!!"โจรสลัดเงือกโห่รุ่นใหม่ร้อง
"บาโฮๆๆๆ วันนี้จะเป็นวันหมั้นที่น่าจดจำของเรานะชิราโฮชิ
ไม่ต้องรีบร้อนก็ได้ ไว้พรุ่งนี้เราค่อยจัดงานแต่ง"เดคเคนกล่าว
"พวกโจรสลัดพระอาทิตย์ของจินเบที่ขัดขวางเราก็ไม่อยู่แล้วโดซุน"
"น่าเสียดาย
ฉันอยากจะลองดวลกับมันสักครั้ง"คิซาเมะกล่าว
"เนปจูนเทพแห่งท้องทะเล
แล้วก็ฟุคาโบชิ ริวโบชิ มันโบชิ สามพี่น้อง"เซโอะกล่าว
"มูฮิ ถ้าจัดการพวกมัน4คนได้กองทัพเนปจูนก็ไม่ใช่ปัญหาแล้ว"อิคารอสกล่าว
"เคี๊ยก
จะกัดพวกมันให้ขาดเป็นชิ้นๆเลย เคี๊ยกๆๆ"ดารูมะกล่าว
"แค่บอกมาฉันก็จะฟันพวกมันให้เรียบ"เฮียวโซกล่าว
"เริ่มกันได้แล้ว
ทุกคน เข้ายึดพื้นที่ที่ได้รับมอบหมายได้ วันนี้แหละที่อาณาจักรริวงูจะถึงจุดจบ
จากนั้นผู้ปกครองใต้ทะเลนี้ก็จะเป็นพวกเรา!!!"
เหล่าโจรสลัดเงือกต่างแยกย้ายกันไป
______________________
โรบินเดินมาที่ป้ายรถเมลและนั่งบนม้านั่งรอรถเมลมา
"ป่าแห่งทะเล
จะเป็นที่แบบไหนนะ"โรบินกล่าว
"ไม่ผิดตัวแน่
นี่แหละ นิโค โรบิน พวกของหมวกฟาง"
ทหารเงือกบุกเข้ามาล้อมพวกเธอไว้
"ยัยผู้หญิง
พวกของแกตกเป็นผู้ต้องสงสัยอยู่2คดี
คดีแรกลักพาตัวนางเงือก
ส่วนอีกคดีหนึ่งเมื่อพิจารณาจากคำทำนายของมาดามเชอร์ลี่แล้ว
ทางเราได้ตัดสินว่าพวกแกคือตัวอันตรายที่จะทำลายเกาะนี้ในอนาคตอันใกล้นี้
ดังนั้นจึงมีคำสั่งให้จับกุมพวกแกกลุ่มหมวกฟางทุกคน"
โรบินลุกขึ้นยืน
"ฉันจำไม่เห็นได้เลยว่าเคยทำ
แล้วยังคำทำนายนั่นก็อีก
ไปเชื่อสิ่งที่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์แบบนั้นง่ายๆเนี่ยระดับสติปัญญาของพวกคุณมันยังไงกัน"โรบินพูดอย่างดูถูก
"คำทำนายของมาดามเชอร์ลี่น่ะถูกต้องเสมอ
ยอมให้จับซะโดยดี"
"เกรงว่าคงจำทำไม่ได้
เพราะว่าฉันจะขึ้นรถบัสไม่ทัน"โรบินกล่าว
"จับมันเลย!!!!!"หัวหน้าสั่งแล้วทหารบุกเข้าไป
"นูเฟลอร์!!!!"
โรบินสร้างมือจำนวนมากรวมเป็นมือใหญ่พุ่งอัดใส่พวกทหารเงือกล้มลงพื้น
"ช่วยติดต่อที...มันหนีไปแล้ว"
ด้านในทางน้ำโรบินขึ้นนั่งรถเมลไปแล้ว
"เราน่าจะได้ข้อมูลบ้างแน่ ที่นี่มีโพเนกลีฟอยู่
อาณาจักรนี้ต้องมีเงื่อนงำสำคัญของ100ปีที่ว่างเปล่าแน่"
_________________________
ภายในวังริวงู
พวกทาสมนุษย์กลุ่มโจรสลัดเงือกรุ่นใหม่ยังบุกเข้ามาเรื่อยๆ
"อะไรฟะเจ้าพวกนี้"อุซปกล่าว
"มากันไม่หยุดเลย"วี่วี่กล่าว
"เฮ้อ
ทำไมถึงถูกลากไปยุ่งกับเรื่องแบบนี้อยู่เรื่อยเลยนะ"นามิกล่าว
"อย่าบ่นนักเลยน่านามิ
การต่อสู้น่ะมันเริ่มไปแล้วนะ
ในเมื่อทางนั้นเป็นฝ่ายบุกเข้ามาเองก่อนก็ไม่มีทางเลือกแล้ว"เซียร์กล่าว
"หนวกหูน่าเซียร์
อย่าก่อเรื่องให้ความผิดมันหนักขึ้นจะได้มั้ยเนี่ย
ปัดโธ่เอ๊ย"นามิพูดขณะฟาดกระบองเธอต่อ
"การต่อสู้ระหว่างโจรสลัดกับโจรสลัดน่ะไม่มีอะไรผิดทั้งนั้นแหละ"โซโลกล่าว
"ไม่คิดจะย้อนดูตัวเองบ้างเลยรึเนี่ย"อุซปกล่าว
"พวกนายด้วย
สภาพร่อแร่แล้วทำไมยังต้องสู้อีกละคะ ยอมถอยไปซะดีๆเถอะคะ"วี่วี่กล่าว
"เธอนี่ใจดีเหมือนเดิมนะ
พวกมันชิวขนาดนั้นที่ไหนเล่า"เซียร์กล่าว
หลายคนที่โดนอัดล้มลงไปลุกขึ้นมา
"สวิสท์เปิดทางเชื่อมต่อ"
"ถ้าไม่เปิดสวิสท์นั่นก็มีแต่ตายกับตาย"
"ฆ่ามัน"
"ฆ่ามันเลย!!!!"
"จ๊าก!!!!!"นามิ
อุซป เคมี่ ปั๊กปากุร้อง
"ขอผมแจมด้วย
จ๊าก!!!"บรู๊คร้องตาม
"ฉัวะๆๆ..ปึ๊ก!!!"โซโลฟันดาบแล้วบางครั้งก็ใช้ด้ามจับกระแทกอกพวกมัน
"เคร้งๆๆฉัวะๆๆ"วี่วี่ยกดาบสั้นคู่รับดาบพวกโจรสลัด
"ผัวะๆๆๆเปรี้ยงๆๆๆ"เซียร์ใช้หมัดล้วนๆต่อยอัดพวกมัน
"มีแต่พวกกระจอกทั้งนั้น
แบบนี้ก็ไม่ได้ใช้ท่าใหม่เลยสิ"เซียร์บ่นมองไม้กวาดในมือเธอ
"ฉึก!!!!"บรู๊คแทงผ่านพวกโจรสลัด
"ผัวะๆๆ"นามิใช้กระบองตีฟาดพวกนั้น
"ไอ้พวกนี้พูดไม่รู้เรื่องแฮะ"อุซปกล่าว
"หลบไปซะ ย๊าก!!!!"โจรสลัดคนนึงพุ่งฟันใส่อุซป
"ตูม!!!!"อุซปยิงหนังสติ๊กเล็กโดนมันระเบิดล้มลง
"พวกนี้ไม่ปราณีเลยแฮะ"รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายกล่าว
กลุ่มหมวกฟางจัดการเรียบแล้ว
โซโลก็เถียงกับรัฐมนตรีซ้าย
"อย่าทำเหมือนฉันฟันไอ้พวกนี้เพราะชอบจะได้ไหม"โซโลกล่าว
"แหม่
แต่ตอนสู้มีชีวิตชีวาออกนี่
เจ้ามันเกิดมาเพื่อฟันคนชัดๆเลย"รัฐมนตรีซ้ายกล่าว
"แล้วมาเจอโจรสลัดถือดาบเข้าใส่นี่จะให้ยกชาออกมาต้อนรับมันรึไง?"โซโลถาม
"นั่นสินะ
วิธียกชาออกมาต้อนรับพูดคุยกันมันก็ไม่เลวนี่"รัฐมนตรีซ้ายกล่าว
"ใช้กับเจ้าพวกนี้ได้ที่ไหนเล่า!!!"
"แต่เพราะเจ้าเล่นจัดการซะเรียบเลยไม่ทันได้ถามเลยว่ามันมีจุดประสงค์อะไร"เนปจูนกล่าว
"นั่นไม่ใช่ปัญหาของเรา
พวกเราแค่อยากรีบไปจากเกาะนี้เท่านั้น"โซโลตะโกน
อุซปกับนามิทรุดกับพื้น
"ดูเหมือนว่าเรื่องชักจะยิ่งแย่แฮะ"อุซปกล่าว
"ทำไมกลุ่มของเราถึงมีแต่เจ้าพวกนี้"นามิกล่าว
"ก็กัปตันเป็นแบบนั้นนี่นะ"วี่วี่กล่าว
"นั่นสินะ
คิดไปก็เท่านั้นแหละ"นามิกล่าว
"โยโฮ่ๆๆๆ
คุณลูฟี่อาจจะได้เจอองค์หญิงเงือกแล้วก็ได้ ผมเองก็อยากเจอจัง"บรู๊คกล่าว
"เลิกคุยแล้วปลดโซ่ออกได้แล้ว
เอาชิราโฮชิคืนมานะจามอน"เนปจูนกล่าว
"แล้วทำไมพวกฉันจะต้องลักพาตัวองค์หญิงเงือกเล่า?"เซียร์ถาม
"คนร้ายคือหมวกฟางลูฟี่กับนักดาบทมิฬ
คิรัวร์นี่จามอน"เนปจูนกล่าว
"แต่ว่าผมเห็นแค่ลูฟี่อยู่กับคุณฉลามนะครับ
ที่ออกมาจากห้องนั้นไม่มีคนที่น่าจะเป็นองค์หญิงเงือกอยู่ด้วยเลย"บรู๊คกล่าว
"แต่เด็กคนนั้นไม่ใช่คนที่จะออกจากวังไปเองนะจามอน
และชิราโฮชิก็ตัวใหญ่พอๆกับเราจามอน
ถ้าออกไปก็ต้องมีใครเห็นบ้างแหละ"เนปจูนกล่าว
"องค์หญิงเงือกตัวใหญ่งั้นเหรอนี่มันบ้าชัดๆ"บรู๊คจินตนาการองค์หญิงเงือกตัวอ้วนๆเหมือนเนปจูนทรุดลงพื้น
"จริงสิจามอน
หมอนั้นคงเอาชิราโฮชิใส่ไว้ในปากเมกาโล่แล้วพาออกไปแน่ๆเลย"เนปจูนกล่าว
พวกทหารหลายคนหัวเราะ
"อย่าเล่นมุขให้ขำให้เวลาแบบนี้สิครับ
แหม่"
"ต่อให้มีใครคิดออกมันคงไม่ทำจริงๆหรอกครับ"
กลุ่มหมวกฟางหันไปมองกันและกัน
"เอ่อ
พวกนายคิดว่า..."อุซปกล่าว
"ขะ..เขาจะทำจริงเหรอครับ?"บรู๊คกล่าว
"มันทำแน่ๆล่ะ"โซโลกล่าว
จากนั้นทุกคนในห้องต้องสั่นกลัวเมื่อเห็นเซียร์กำลังกำหมัดแน่น
"ตูมมม!!!!"เซียร์กระทืบเท้าทำให้พื้นเกิดรอยแยกกว้างขึ้นมาลามถึงบนกำแพง
"ว๊ากกกก ยัยนี่เป็นคนรึเปล่าเนี่ย"รัฐมนตรีซ้ายกล่าว
"เป็นฮาคิที่ทรงพลังจริงๆ"เนปจูนกล่าว
"ไอ้กัปตันบ้านั่น
ถ้าฉันเจอแกจะฆ่าทิ้งซะ"เซียร์กล่าว
________________________
ลูฟี่ที่นั่งบนหลังเมกาโล่ตัวสั่นขึ้นมา
"เป็นอะไรไปคะท่านลูฟี่"ชิราโฮชิกล่าว
"เปล่า อยู่ๆก็รู้สึกเย็นสันหลังวาบน่ะ"ลูฟี่กล่าว
"คงมีสักคนด่านายอยู่มั้ง"คิรัวร์กล่าว
___________________________
"รีบหาเรือให้เจอและไปจากที่นี่เถอะคะ"วีวี่ถอนหายใจ
"นั่นสิ
ตาบ้าลูฟี่เอ๊ย"นามิกล่าว
"ถ้าไม่คืนชิราโฮชิมาอย่างปลอดภัยเราจะไม่คืนเรือกับพรรคพวกให้
จำไว้นะจามอน"เนปจูนกล่าว
"อะไรกัน
ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วยล่ะ!!!"นามิร้อง
ไม่มีใครสังเกตโจรสลัดคนนึงที่อยู่ใกล้แผงควบคุมทางเข้าออกริวงู
มันดึงคันโยกทั้งสามลงมาให้ทางเชื่อมทำงาน
________________________
ทางเชื่อมสู่วังริวงูกำลังออกมา
"ดูเหมือนโจรสลัดมนุษย์จะทำได้ไม่เลวเหมือนกัน"โฮดี้กล่าว
พวกเขาตรงเข้าทางเข้าวังริวงู
______________________
ที่ตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะเงือกเป็นสถานที่ที่เรียกว่าป่าแห่งทะเล
เรือซันนี่ลอยมาตกที่นี่ แฟรงกี้หาเรือเจอรวมถึงคนที่เขาตามหาด้วย
"ที่นี่เรียกว่าสุสานเรือ
เรือที่จมจะถูกกระแสน้ำพัดมาที่นี่ เหมือนประชดเลยว่ามั้ย ที่ที่แบบนี้ได้รับแสงสว่างจากต้นอีฟ
มีปะการังสวยกว่าที่ไหนๆ มีทั้งปลาทั้งวาฬมาอาศัยมากมาย"
รอบๆมีสัตว์ทะเลอยู่มากมายแหวกว่ายอยู่
ปลานานาพันธุ์
"ยอดเลยแฮะ
มีวาฬใหญ่กว่าซันนี่ตั้งไม่รู้กี่เท่า"แฟรงกี้กล่าว
"พวกวาฬจะเป็นตัวบอก
ถ้าทะเลไหนสมบูรณ์พวกมันก็จะอยู่ที่นั่น"
"เป็นทะเลที่วอนเดอร์ฟูลมาก"แฟรงกี้กล่าว
"ฉันทำมาหากินด้วยการวิจัยป่าแห่งทะเลที่แสนมหัศจรรย์ที่ใต้ทะเลนี่"
"ดูแล้วไม่น่าเชื่อเลยว่าที่นี่คือใต้ทะเลลึก
บนเกาะเงือกเองก็เหลือเชื่อ"แฟรงกี้กล่าว
คนแปลกหน้าหันไปมองดูเรือซันนี่
"ฮึๆ
อุตส่าห์หาไม้อดัมมาจนได้นะ เป็นเรือที่ดีไม่แพ้วัสดุเลย"เขากล่าว
"ใช่ม้า
เป็นวัสดุเดียวกับที่คุณทอมสร้างให้ราชาโจรสลัดเลยนะเนี่ย
แปลนที่ใช้ก็เป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของฉัน"แฟรงกี้กล่าว
"ฉันจะครอบเรือให้เองรับรองหายห่วง"
"โอ้
ช่วยได้เยอะเลยแฮะ แล้วคุณชื่อ..."
"ฉันชื่อเด็น"
เด็นเป็นมนุษย์เงือกพันธ์เงือก
ที่ท่อนล่างเป็นปลาเหมือนนางเงือก เขามีหนวดและเคราแพะ มีรอยยิ้มประดับบนใบหน้า
มีรอยสักคล้ายใบโครเวอร์ที่แขนทั้งสองข้างและสวมแว่นตาทรงสี่เหลี่ยมไว้
"คุณเด็น
ว่าแต่คุณไม่เหมือนเขาเลยนะ คุณเป็นเงือกนี่แถมไม่ใช่พันธุ์ปักเป้า
ได้ยินว่าเป็นน้องชายคุณทอม เลยนึกว่าจะเหมือนกันซะอีกนะ"
"ฮ่าๆๆ
วิธีคิดสมเป็นมนุษย์ดีนะ
เผ่าที่อาศัยอยู่บนบกแบบพวกเธอมักจะหน้าตาเหมือนคนในครอบครัว
แต่มนุษย์เงือกต่างไปนิดหน่อย
มนุษย์เงือกและเงือกจะสืบทอดหน่วยพันธุกรรมเก่าแก่จากบรรพบุรุษ
ถ้ามีเงือกฉลามเกิดจากพ่อแม่เงือกปลาหมึก
ก็แปลว่าเมื่อนานมาแล้วพ่อแม่เคยมีบรรพบุรุษสักคนที่เป็นเงือกฉลามยังไงล่ะ
บนเกาะมนุษย์เงือกเนี่ยไม่ว่าเด็กจะเกิดมาเป็นแบบไหนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก
เพราะงั้นการที่มนุษย์อย่างพวกเธอแบ่งแยกเชื้อชาติกันเพราะรูปร่างหน้าตาเนี่ย
ขอบอกเลยว่าฉันเนี่ยไม่เข้าใจจริงๆนะ"
"ว่าแต่บรรพบุรุษของเธอเนี่ยมีหุ่นยนต์ด้วยงั้นเหรอ?"เด็นถาม
"ฉันเป็นคนนะ"
"อย่างงี้นี่เองบรรพบุรุษเป็นหุ่นยนต์รูปร่างคนสินะ"
"เป็นคนธรรมดาเฟ้ย!!!"
"ฮะๆๆ
แต่ก็ดีแล้วนี่"
"ไม่ดีเฟ้ย!!"
"อ๋อ จริงสิ
ฉันรู้เรื่องเธอกับไอซ์เบิร์กคุงผ่านทางจดหมายแล้วล่ะ"
"งั้นเหรอ
จดหมายจากป้าโคโคโระสินะ ป้าแกก็เข้าใจคิดดีแฮะ"แฟรงกี้กล่าว
"ฉันเลยรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้วล่ะ
สรุปว่าพี่ชายฉันใช้ชีวิตได้สมเป็นตัวเขาจนวาระสุดท้ายสินะ
แล้วการที่เธออุตส่าห์มาเพื่อบอกเรื่องนี้ พี่ฉันมีลูกศิษย์ที่ดีจริงๆด้วย"
"ชมแบบนี้เขาเขินนะ"แฟรงกี้จิ้มจมูกทำให้เส้นผมออกมากลายเป็นทรงโมฮอร์ค
"อ๋อ
เธอเป็นหุ่นยนต์จริงๆด้วย"เด็นกล่าว
"เรียกว่าวิปริตผิดธรรมชาติแทนดีกว่านะ"แฟรงกี้กล่าวแล้วหันไปทางที่มีตึกสีขาว"ว่าแต่มีใครไม่รู้นะนั่งอยู่ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
ตรงนั้นน่ะ"
"อ๋อ
นั่นลูกพี่จินเบน่ะ"เด็นกล่าว
"ลูกพี่เหรอ?"แฟรงกี้ถาม
"คงกำลังรอใครอยู่ละมั้ง
เห็นว่าเขากำลังถูกตามล่าเลยเข้าไปในเกาะไม่ได้"เด็นกล่าว
______________________
ที่วังริวงู
โฮดี้กับเดคเคนขี่อสูรทะเลเข้ามาถึงห้องโถงที่กลุ่มหมวกฟางและราชากับเหล่าทหารถูกจับไว้
"นี่พวกแกเข้ามาที่นี่ได้ยังไง!!!?"รัฐมนตรีขวาถาม
"บ้าบอจังแฮะ
นึกว่าจะได้สู้ทันทีเลยซะอีก แต่เนปจูนกับพวกทหารกลับถูกจับมัดไว้แล้วซะงั้น"เดคเคนกล่าว
"นึกไม่ถึงว่าจะมีของขวัญแบบนี้เตรียมเอาไว้ให้"โฮดี้กล่าว
"หน้าแบบนั้น
ฟานเดอ เดคเคน ตัวน่ารังเกียจนั่นโผล่มาจนได้"รัฐมนตรีซ้ายกล่าว
"แล้วยังมีเจ้านั่นอีก
โฮดี้ โจนส์จากเขตเมืองมนุษย์เงือก
มันมีธุระอะไรถึงกลับมาที่นี่"รัฐมนตรีขวากล่าว
"โฮดี้
เจ้านั่นมัน..."เนปจูนกล่าว
"แต่ก่อนเจ้านั่นเป็นทหารฝีมือดีในกองทัพของเราขอรับ"รัฐมนตรีขวากล่าว
"นี่มันกับดักรึไง
ทางมันสะดวกไปไหมเนี่ย"โฮดี้กล่าว
"มีแขกเข้ามาเยือนไม่หยุดเลยนะ
วังนี่คลื่นเคลงเป็นบ้า"โซโลกล่าว
"พวกเจ้าร่วมมือกับพวกมันอย่างงั้นเหรอ
พวกมันเลยเข้ามาถึงที่นี่ได้เนี่ย"เนปจูนกล่าว
"ถ้าพวกแกไม่เชิญมาพวกฉันก็ไม่คิดจะมาเหยียบที่นี่หรอก"เซียร์กล่าว
"อะไรเนี่ย
พวกท่าทางร้ายกาจนั่นมันเป็นใคร?"อุซปถาม
"นี่
อย่างน้อยก็คืนอาวุธมาทีเถอะ"ทหารริวงูพูดขึ้น
"ขอร้องล่ะพวกเราจะสู้กับมัน"ทหารอีกคนพูด
"ฟานเดอ เดคเคน
ในเมื่อเจ้าโผล่มาถึงนี่ก็ไม่มีอะไรต้องสงสัยแล้ว คนร้ายคือเจ้า
เอาลูกสาวเราคืนมานะ!!!"เนปจูนตะโกน
"บาโฮๆๆๆ
ยังไม่ทันได้รับเป็นเจ้าสาวก็จะขอคืนซะแล้วเหรอท่านพ่อตา"เดคเคนกล่าว
"ห้ามเรียกเราแบบนั้นนะ
เจ้าเอาชิราโฮชิไปไว้ไหน? ปลอดภัยดีรึเปล่า?"
"อะไร
ไหงพูดแบบนั้น พูดเหมือนองค์หญิงไม่อยู่ที่นี่ไปได้นะ"เดคเคนกล่าว
"อย่ามาแกล้งเซ่อ
ไม่งั้นอยู่ๆชิราโฮชิจะหายไปจากห้องได้ยังไง"เนปจูนกล่าว
"ชิราโฮชิของข้าหายไปอย่างงั้นเหรอ?"เดคเคนตื่นตระหนก
"ลูกสาวของเราต่างหาก!!!"เนปจูนตะโกน
"ท่านเนปจูน
อย่าไปสนคำพูดของเจ้าคนแบบนั้นเลยขอรับ"
"ใจเย็นๆไว้เดคเคน"โฮดี้ยกโจรสลัดมนุษย์ขึ้นมา"ดูสิ
มนุษย์ที่แกขว้างใส่องค์หญิงเงือกก็มาถึงนี่ไม่ใช่เรอะ
เพราะงั้นยังไงซะองค์หญิงชิราโฮชิก็ต้องอยู่ที่นี่นั่นแหละ"
โฮดี้โยนโจรสลัดคนนั้นออกไป
"ที่สำคัญไม่ว่าเจ้าพวกนี้พูดเรื่องจริงหรือว่าโกหก
แกก็มีวิธีที่จะตามหาที่อยู่ขององค์หญิงอยู่แล้วนี่"โฮดี้กล่าว
"ตามหาที่อยู่เหรอ?"วี่วี่ขมวดคิ้ว
"มันก็จริงโฮดี้
แกนี่มันหัวแหลมจริงๆ"เดคเคนพูดแล้ววิ่งออกไปด้านนอกและสวมฟองสบู่ให้อยู่ในน้ำได้
"มันจะทำอะไรเนี่ย"เซียร์กล่าว
เดคเคนจับปะการังสีชมพูโตเอาไว้และผลักมัน
"ปะการังเอ๋ย
จงบินไปหาชิราโฮชิซะ"
แต่ปะการังกลับลอยไปทางอื่นแทนที่จะเป็นหอคอยโควคาคุ
"มันไม่ลอยไปทางหอคอยโควคาคุ"
เดคเคนโดดขึ้นไปยืนบนปะการังขณะมันพุ่งไป
"หนอย
ใครที่มันบังอาจขวางความรักตลอด10ปีของเราสองมันจะต้องตาย!!!"
______________________
ลูฟี่กำลังพูดเรื่องตลกให้ชิราโฮชิฟัง
"แล้วเจ้านั่นก็ปล่อยตดออกมาลูกเบ้อเริ่มเลย"ลูฟี่พูด
"ฮิๆๆ
ท่านลูฟี่อย่าใช้คำพูดไม่ดีแบบนั้นสิคะ"ชิราโฮชิกล่าว
"อ้าวเหรอ"
ทั้งสองต่างหัวเราะ
ขณะที่คิรัวร์แค่ยิ้มมองชิราโฮชิแล้วหน้าแดงเล็กน้อย
"ให้ตายสิ
เธอสวยมาก"คิรัวร์คิด
________________________
"บาโฮๆๆ
หากเจ้าต้องกลายเป็นของคนอื่นละก็ข้าจะทำให้เจ้านอนตายจมกองเลือดซะ!!!!"เดคเคนตะโกน
"โฮๆๆๆ ฟานเดอ
เดคเคนมันกำลังตามชิราโฮชิไปแล้ว!!!!"
เนปจูนร้องไห้ออกมาหยดน้ำใหญ่หยดใส่หัวพวกทหารริวงูและรัฐมนตรี
"ขอร้องล่ะทุกคน
ไม่ว่าอยากได้อะไรเราก็จะให้ช่วยไล่ตามฟานเดอ เดคเคนไปที
จะเงินทองหรือเพชรพลอยก็เอาไป หรือจะเอาชีวิตทหารพวกนี้ก็เอาไป"
"เฮ้ย
เดี๋ยวสิองค์ราชา!!!"รัฐมนตรีทั้งสองและเหล่าทหารร้องขึ้น
"ชิราโฮชิต้องถูกมันชิงตัวไปแน่
โธ่ ชิราโฮชิของเรา ฮือๆๆๆๆ"
"สารรูปดูไม่จืดเลยนะเนปจูน"โฮดี้กล่าว"นึกไม่ถึงว่ากลุ่มหมวกฟางที่เคยมีปัญหากันจะช่วยให้พวกฉันยึดวังริวงูได้น่ะ"
"ปัญหาเหรอ?"นามิคิดในใจมองโฮดี้แล้วสังเกตเห็นสัญลักษณ์กลุ่มอารอนที่แขนโฮดี้
"ไอ้เจ้านั่นมีเครื่องหมายของอารอน"นามิคิดในใจ
ไม่ว่าจะผ่านมานานแค่ไหนเรื่องที่อารอนเคยทำที่หมู่บ้านเธอก็ไม่เคยจางหาย
ทำให้ในใจเธอทั้งโกรธและกลัว
"ได้ยินจากจินเบอยู่ว่าที่เขตเมืองมนุษย์เงือกมีเรื่องไม่ชอบมาพากล
แต่ไม่นึกเลยว่าอดีตทหารของเนปจูนอย่างแกจะเป็นหัวเรือใหญ่
ละอายใจซะบ้างสิโฮดี้"รัฐมนตรีขวากล่าว
"ฮ่าๆๆ ละอายเหรอ?"โฮดี้ถาม
"ฮ่าๆๆๆ"กลุ่มลูกเรือเงือกต่างก็หัวเราะเยาะ
"เรื่องนั้นถ้าฉันรู้สึกภูมิใจที่อยู่ในกองทัพเนปจูนก็ว่าไปอย่าง
ที่ครั้งหนึ่งฉันยอมมาเป็นทหารก็เพื่อโอกาสฝึกฝนวิชาจากการต่อสู้จริงก็แค่นั้นแหละ"โฮดี้กล่าว
"หนอยแน่แก!!"รัฐมนตรีขวากล่าว
"ขอบใจที่ทำให้ฉันเก่งขึ้นนะ"โฮดี้พูดต่อ
"ว่าไงนะ!!"รัฐมนตรีขวาตะโกน
"สายตาพวกแกไม่เคยมองความเป็นไปของเกาะมนุษย์เงือกอย่างถี่ถ้วนหรอก
สิ่งที่ฉันเห็นตั้งแต่เด็กคือภาพของมนุษย์เงือกที่ถูกมนุษย์กดขี่"โฮดี้กล่าว
สมัยเด็กพวกโฮดี้เคยถูกโจรสลัดมนุษย์ที่มาเขตเมืองมนุษย์เงือกจะจับพวกเขาไปขาย
แต่อารอนได้ช่วยและจัดการฆ่าโจรสลัดมนุษย์พวกนั้น
"ส่วนที่ประทับใจก็คือปฎิธานของอารอนที่ขยี้ความยโสของไอ้พวกนั้น
พวกฉันจะทำให้ปฎิธานนั้นฟื้นกลับคืนมา
กลุ่มโจรสลัดมนุษย์เงือกรุ่นใหม่นี่แหละ"โฮดี้กล่าว
นามิสะดุ้งเฮือกเหมือนเห็นภาพอารอนซ้อนทับกับโฮดี้
"ในตอนที่อารอนวางแผนยึดครองโลกโดยเริ่มต้นจากอีสต์บลู
ฉันเองก็พยายามฝึกฝนตัวเองเพื่อจะได้เป็นมือขวาของเขา
แต่ว่าแผนการณ์นั้นดังถูกมนุษย์บางกลุ่มขัดขวางเอาไว้ซะก่อน"โฮดี้หันไปจ้องนามิที่สั่นกลัว
"บางทีเมื่อเราจัดการพวกแกแล้ว
เราจะเอาเธอกลับไปในนามของอารอน"
"แก.."เซียร์โกรธเมื่อพวกมันจะยุ่งกับน้องสาวเธอ(ตามกฎหมาย)
"มนุษย์เงือกพวกนี้เห็นดีเห็นงามกับอารอนงั้นเหรอเนี่ย!!!"อุซปกล่าว
"อารอน!!!?"บรู๊คร้องขึ้นมา"ตกใจซะเมื่อไหร่ล่ะที่จริงผมยังไม่เคยทานอารอนอะไรนี่หรอกนะครับ"
"ขำตายล่ะ!!"วี่วี่เตะเขาล้มลงพื้น
"เขาเจ็บนะ!!!
ทำไมมาเตะเขาละครับคุณวี่วี่!!"บรู๊คกล่าว
"นี่ไม่ใช่เวลามาล้อเล่นนะ!!!"วี่วี่ตะโกน
"ฉัน...ต้องไปจากที่นี่!!!!"นามิกรีดร้องหันหลังวิ่งหนี
"นามิเดี๋ยว
นี่เธอจะไปไหน!!!!"อุซปร้องเรียก
ด้านนามิวิ่งไปและมีบางอย่างพุ่งตามมา
"นามิ"
นามิเงยหน้าขึ้นไปเห็นเคมี่
"เคมี่
มีเรื่องจะขอให้เธอช่วยหน่อย"นามิกล่าว
________________
"เลิกคุยเจ๊าะแจ๊ะแล้วรีบจัดการธุระให้เสร็จเถอะนะ
ถอยไปซะ"โฮดี้กล่าว
เขาเอามือจับไปที่กำแพง
"โซชาร์ค!!!"โฮดี้บีบทำให้เกิดรอยร้าวใหญ่บนกำแพง
"แรงบีบเยอะมากๆ
มันจะทำอะไรเนี่ย!!!"อุซปร้อง
พวกกลุ่มโจรสลัดเงือกรุ่นใหม่เองก็ตกใจ
"แย่แน่
คราวนี้แย่แน่เลย"
"นั่นพลังปกติสินะ"
"ยังไม่ใช้เอเนอจี้
สเตียรอยด์เลยนะนั่นน่ะ"
"ตูม!!!"กำแพงแตกและน้ำไหลทะลักเข้ามาในวัง
"แย่ล่ะ
น้ำทะลักเข้ามาในวังแล้ว!!"โซโลกล่าว
"พวกเราจมแน่!!!!"อุซป
และบรู๊คร้อง
"ฮ่าๆๆ"มือโฮดี้ยื่นไปในน้ำที่ทะลักเข้ามา
ลูกเรือเขาตกใจ
"แย่ล่ะหลบเร็วเข้า"
"ไอ้นั่นจะมาแล้ว!!!"
"ศรฉลาม!!!!"โฮดี้โยนหยดน้ำจำนวนมากมาทางเนปจูน
ทหารริวงูและกลุ่มหมวกฟาง
"หยดน้ำกลายเป็นลูกศร!!"โซโลกล่าว
"ปังๆๆๆ"โซโลกับวี่วี่ยกดาบปกป้องตัวเองจากลูกศร
"ไม่เลวนี่"โซโลชม
"ขอบคุณ"วี่วี่ขยับดาบคู่เธอกันกระสุนน้ำ
"ว๊ากๆๆ"อุซปกับบรู๊คร้อง
"โล่ทราย"วีวี่สะบัดดาบสั้นสร้างโล่ทรายวนเป็นวงกลมใหญ่ป้องกันกระสุนให้เพื่อนเธอ
"ปังๆๆๆๆ"ด้านพวกทหารริวงูที่โดนจับป้องกันตัวเองไม่ได้โดนยิงไปเต็มๆ
"หนอยแน่แก
บังอาจทำร้ายทหารกล้าของเราตามใจชอบเหรอ หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!"
เนปจูนล้มตัวลงเอาหลังและหัวบังกระสุนน้ำ
"องค์ราชาหยุดเถอะครับ!!!"
"ไม่ได้
พวกเจ้าคือข้ารับใช้ของเรา"
"โง่เง่าสิ้นดี
ราชาที่ไหนเขาทำตัวเป็นโล่แทนลูกน้องบ้าง
อย่างแกน่ะไม่ใช่ราชาอะไรทั้งนั้นนั่นแหละ!!!"โฮดี้กล่าว
"องค์ราชา!!!"รัฐมนตรีซ้ายร้อง
"หนอยแน่โฮดี้!!!"รัฐมนตรีขวาสบถ
"โหดร้าย
ยิงใส่คนไม่มีทางสู้เฉยเลย อารอนเทียบเจ้านี้ไม่ติดเลย!!!"อุซปร้อง
โซโลเดินไปข้างหน้าหลบกระสุนน้ำที่กระเด็นมาทางเขาช้าๆ
"วิชา1ดาบ
ดาบวิหค!!!"โซโลตวัดคลื่นดาบจันทร์เสี้ยวสีฟ้าขนาดใหญ่ขึ้นใส่โฮดี้
โฮดี้เห็นแล้วยกลูกน้องคนนึงขึ้นมาใช้เป็นโล่
"เดี๋ยวสิครับลูกพี่โฮดี้
มันอันตราย..."
"ฉัวะ!!!!"มนุษย์เงือกคนนั้นโดนฟันแทนโฮดี้
"เลวที่สุดใช้ลูกน้องตัวเองเป็นโล่"วี่วี่กล่าว
"พวกนายไปแก้มัดทหารซะ"โซโลกล่าว
"เอ๋?"พวกอุซปหันมามอง
"ขอยกเลิกข้อตกลงที่ทำกับประเทศนี้
พวกเรารักษาสัญญาที่ว่าจะคืนตัวประกันทั้งหมดโดยปลอดภัยไม่ได้"โซโลกล่าว
"ซื่อสัตย์จริงๆ"รัฐมนตรีซ้ายกล่าว
ตอนนั้นเองขาบรู๊คจมน้ำไปหมด
"ขาผมจมน้ำแรงหายไปหมดแล้ว
ช่วยด้วยครับ!!!"บรู๊คร้อง
"ทนหน่อยนะคะคุณบรู๊ค"วีวี่พูดขณะแก้มัดทหาร
"รีบหนีไปซะนะครับ
โอ๊ย ช่วยแก้มัดคนอื่นต่อทีครับ แรงผมไม่เหลือแล้ว"บรู๊คกล่าว
"แก้มัดให้เพื่อนแล้วหยิบอาวุธซะ!!!"ทหารริวงูตะโกน
"อย่าให้พวกมันทำอะไรงี่เง่า
ขยี้พวกกองทัพเนปจูนแล้วก็พวกหมวกฟางให้หมดเลย!!!"โฮดี้สั่ง
"โอ้!!!!"
"ดาบทะเลทราย!!!!"วี่วี่ตวัดดาบคู่
เกิดคลื่นทรายสีดำพุ่งไปฟันโดนพวกนั้นหลายคน
"ท่าไม้ตายกระสุนดาวเขียวรัฟเลเซีย!!!"
อุซปยิงกระสุนป็อปกรีนออกไปกลายเป็นดอกไม้สีแดงโต
"ดอกไม้จากบนบกกำลังบาน"
"ดอกอะไรฟะเนี่ย"
"เอาไปเลย"อุซปกล่าว
ตัวดอกไม้ปล่อยกลิ่นสีเหลืองออกมาใส่โจรสลัดเงือกรุ่นใหม่
"เหม็น!!!!!"
"บ้าเอ๊ย
ไร้สาระชะมัดเลย"โฮดี้พูดขณะปิดจมูก
"เฮ้ย!!!"อุซปเห็นน้ำท่วมตัวเขาถึงครึ่ง"โซโลน้ำมันขึ้นมาแล้ว!!"
"ฉับ!!!"โซโลฟันตัดโซ่เนปจูน
"ขออะไรอย่างซิ
ช่วยพาเจ้าพวกนั้นหนีออกไปจากวังที"โซโลกล่าว
"แล้วเจ้าล่ะ?"เนปจูนถาม
"ถ้าเจ้านั่นไล่ตามมาคงไม่มีใครหนีพ้นแน่"โซโลกล่าว
เขาสูดหายใจลึกๆและดำลงไปเผชิญหน้ากับโฮดี้
"อย่ามายุ่งดีกว่าน่าโรโรโนอา"โฮดี้กล่าว"ข้าจะยึดประเทศนี้"
____________________
ที่ป่าแห่งทะเลแฟรงกี้กำลังตรวจสอบเรือซันนี่
"โอเค
ดูเหมือนจะไม่มีตรงไหนสึกหรอ"แฟรงกี้กล่าว"อยู่ๆก็ใช้งานแกซะหนักเลย
เพราะงั้นแกพักผ่อนก่อนสักนิดก็แล้วกันนะ"
แฟรงกี้หันไปมองเด็นที่อยู่นอกเรือ
"จะให้ฉันช่วยครอบเรืออีกแรงรึเปล่าล่ะ?"แฟรงกี้ถาม
"ไม่ต้องหรอก
เรื่องเฉพาะทางก็ต้องให้ช่างเฉพาะทางทำ"
"โอ้
งั้นก็ฝากด้วยนะ"
"อ้าว
เรือซันนี่มาอยู่นี่เองงั้นเรอะ"
เป็นโรบินที่มาถึงป่าแห่งทะเลและเห็นเรือซันนี่
แฟรงกี้โดดลงมาจากเรือ
"โรบิน"แฟรงกี้ทักทาย
"อ้าว
เพื่อนเธองั้นเหรอ?"เด็นถาม
"เออ
ธุระฝั่งเธอเป็นไงบ้าง?"แฟรงกี้ถาม
"ก็ยังไม่เสร็จหรอกนะ
มีเรื่องที่อยากจะยืนยันให้ได้ก่อน ตรงนั้นไงล่ะ"โรบินเดินไปทางป่า
"เดี๋ยวๆ
ที่นั่นน่ะเขาห้ามไม่ให้คนนอกเข้าไปนะรู้มั้ย"เด็นกล่าว
"ขอบคุณที่ช่วยเตือนนะ"โรบินโบกมือและยังเดินเข้าป่าไป
"ประหลาดคนใช่มั้ยล่ะ"แฟรงกี้กล่าว
"อย่างเธอยังจะไปว่าคนอื่นเขาอีกเหรอ?"เด็นถาม
___________________________
ที่วังริวงู
พวกทหารกำลังต่อสู้กับโจรสลัดเงือกรุ่นใหม่เหนือน้ำ
ใต้น้ำลงไปโซโลกับโฮดี้กำลังเผชิญหน้ากัน
"เมื่อกี้มีแค่แกที่มองศรฉลามของฉันออก
เพราะว่าเคยเจอกับอารอนมาก่อนรึไง ถ้าเจอแค่2ครั้งก็มองออกได้ถือว่าฝีมือไม่เลว"
โฮดี้เริ่มพุ่งแทงสามง่ามใส่คิรัวร์
เขาหลบไปมา
"แต่ต่อให้เก่งยังไงก็ไม่มีสิ่งมีชีวิตไหนเอาชนะมนุษย์เงือกใต้น้ำได้หรอกนะ"
"เคร้งๆๆๆ"
โฮดี้ควบคุมน้ำโยนศรฉลามเข้ามาอีก
"ในน้ำนี้แกหลบไม่พ้นแน่!!!"
"วิชา3ดาบ
น้ำวนยักษ์!!!!"โซโลหมุนดาบ
พายุน้ำก่อตัวและกลายเป็นม่านป้องกันกระสุนน้ำให้พุ่งขึ้นด้านบนแทน
"โอ้
ท่าจะสนุกขึ้นมานิดแล้วแฮะ"โฮดี้กล่าว
"เรามีเวลาไม่พอแน่"โซโลคิดในใจ
___________________________
"แข็งใจไว้ก่อนนะ
ต้องไม่เป็นไรแน่"ช็อปเปอร์กล่าว
"นิว...ออกไปจากเกาะเร็วๆเข้า"ฮาจิกล่าว
"อย่าพึ่งเป็นห่วงคนอื่นเขานักสิ
สนใจตัวเองก่อนแล้วกันน่า"
ด้านหลังพวกชาวเมืองเงือกต่างถืออาวุธล้อมพวกเขาไว้
"พวกแกจะทำอะไร?"ซันจิถาม
"เอาพวกนางเงือกคืนมานะ"
"พวกมนุษย์เห็นเราเป็นแค่สิ่งของ"
"หา
พูดเรื่องอะไรเนี่ย?"ซันจิถาม
"เฮ้ย
อย่ามาทำเป็นไก๋ไอ้โจรสลัด แกก็รู้ว่ามีนางเงือกสาวที่อ่าวทางตะวันตกหายไป3คนน่ะ"
"เด็กสาวพวกนั้นอยู่ที่ไหน"
"ชิ
ไม่เห็นจะเข้าใจเลย แล้วทำไมมากล่าวหาว่าพวกฉันเป็นคนร้าย
ถ้าจะให้พูดจริงๆฉันก็ชอบนางเงือกมากจนอยากจะเอาตัวไป
แต่ว่าฉันไม่ลักพาตัวใครแน่"
"ดูสิ
มันบอกว่าอยากเอาตัวไป"
"พูดอะไรเนี่ย
เงียบๆหน่อยได้มั้ยหนวกหูนะ โอ๊ยๆๆ!!!"
กระป๋องโยนมาโดนหัวช็อปเปอร์และโดนอีกเรื่อยๆ
"พวกแกมันจะมากไปแล้ว"ซันจิโกรธ
"อ้าวนั่น
ซันจิ ช็อปเปอร์!!!!"
ซันจิและช็อปเปอร์เงยหน้าขึ้นเห็นลูฟี่บนหลังเมกาโล่
"เฮ้ ซันจิ
เลือดกำเดาหยุดแล้วเหรอ?"ลูฟี่ถาม
"ลูฟี่!!!!"ช็อปเปอร์ร้อง"ปลาปักเป้าเหรอนั่นน่ะ?"
"นั่นคือเพื่อนของท่านลูฟี่งั้นหรือคะ?"ชิราโฮชิถาม
"พวกนั้นน่ะเป็นพรรคพวกของฉันเอง"ลูฟี่กล่าว
"ดูนั่นสิ
กัปตันของพวกมันมาแล้ว"
"เจ้าหมวกฟางนั่นเป็นหัวหน้าของแก๊งลักพาตัว"
"จะให้ทุกคนเห็นไม่ได้นะ
เมกาโล่ ช่วยหุบปากลงอีกหน่อยเถอะ"ชิราโฮชิกล่าว
"พยายามเข้า"คิรัวร์บอก
"โอ๊
อ๊ะ"เมกาโล่ต้องพยายามหุบทั้งที่แทบจะทนไม่ไหวแล้ว
"ขอลงไปแป๊บนึงนะ"
ลูฟี่โดดลงด้านล่างและวิ่งมาหาพวกเขา
"แว๊ก
มันโดดลงมาแล้ว!!!"
"ฮาจิ
ใช่นายจริงๆด้วย"ลูฟี่กล่าว
"หมวกฟาง"
"แผลนั่นมาจากไหนน่ะ
ใครเป็นคนทำ?"ลูฟี่ถาม
"เขาไม่ยอมบอกเรื่องนั้นเลยว่าใครเป็นคนทำ"ช็อปเปอร์กล่าว
"ออกไปจากเกาะนี้ซะ"
"เอาแต่พูดแบบนี้ลูกเดียวเลย"ช็อปเปอร์กล่าว
"ว่าแต่พวกโจรสลัดหมวกฟางยึดวังริวงูไว้อยู่ไม่ใช่เรอะ"
"พวกนี้เป็นคนลักพาตัวนางเงือกนะ
คงให้ลูกน้องเฝ้าวังและออกมาลักคนอีกแน่"
"ไม่ใช่ว่าสุดท้ายมันจะไปลักพาตัวองค์หญิงชิราโฮชินะ"
"เฮ้
พูดอะไรบ้าๆ มันจะเป็นไปได้ยังไง องค์หญิงเป็นนางเงือกปลาทรายใหญ่ยักษ์
แถมเป็นธิดาสุดรักสุดหวงของราชาเนปจูน ต่อให้ฝันยังไงก็ทำจริงไม่ได้หรอก"
ในตอนนั้นเองเมกาโล่ที่กลั้นไม่ไหวลอยตกลงมาใกล้พื้น
"ปลาปักเป้านี่มันอะไร?"
เมกาโล่คายองค์หญิงเงือกออกมาให้ชาวเมืองเห็น
"องค์หญิงชิราโฮชิงั้นเหรอ!!!!!"
"คิรัวร์!!!"
"ฮึ"ซันจิไม่ได้หันไปมอง
เขายังหงุดหงิดเรื่องที่คิรัวร์แต่งกับพวกนามิ
"ปัดโธ่เอ๊ยเจ้าปลาบ้า
ทนหน่อยไม่ได้รึไง"คิรัวร์กระชากคอเมลกาโล่
"ตัวใหญ่จัง"ช็อปเปอร์ตกใจก่อนจะนึกได้"องค์หญิงเงือกเหรอ?"
"หือ
ข้างหลังมีอะไรเหรอไง?"ซันจิถาม
"ไม่ได้นะซันจิ
นายห้ามหันหลังกลับมามองเด็ดขาดเลยนะ"ช็อปเปอร์ร้องห้าม
"พูดอะไรของนาย?"
"ถ้านายหันกลับมานายได้ตายแน่ๆเลยล่ะซันจิ!!!"ช็อปเปอร์ร้อง
"องค์หญิงเงือกถูกมันลักพาตัวจริงๆด้วย!!!!!"ชาวเมืองร้อง
______________________
ห่างจากเกาะเงือกไปราว10กิโลในระดับน้ำ10,000เมตร
"ตูม!!!!"
เกิดแสงพุ่งขึ้นมาจากผืนน้ำจากนั้นก็ปรากฎเป็นกองทหารแอตแลนติสกว่า200คนพร้อมราชาโอม
"มาถึงซะที"โอมกล่าว
ในแอตแลนติสมีเหล่าผู้พิทักษ์ประตูมิติ(เหมือนในธอร์นนั่นแหละ)
เป็นวิทยาการขั้นสูงทำให้เดินทางไปยังอาณาจักรใต้สมุทรทั้ง7แห่งได้
โดยตามสนธิสัญญาให้วาร์ปมาห่างจากอาณาจักรในระยะ10กิโลเมตร
ความคิดเห็น