ลำดับตอนที่ #253
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #253 : คิรัวร์ VS ไดอามานเต้
"ถอยไปข้างหลัง"โมเน่กางปีกออก
"เธอทำเรื่องยุ่งมาพอแล้วโมเน่"ไดอามานเต้มองฮาร์ปี้สาว"เธอรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคนที่หักหลังนายน้อย"
"บอกฉันสินายน้อยอยู่ไหน"โมเน่ถาม"ฉันยังไม่ได้ยื่นใบลาออกของฉัน"
"ชิ!!!"ไดอามานเต้ยกดาบฟันใส่เธอ
"กำแพงหิมะ"โมเน่สร้างกำแพงหิมะหยุดดาบไว้
"สโนว์อิมแพ็ค"
หิมะพุ่งใส่ท้องไดอามานเต้ ร่างกายเขากลายเป็นกระดาษลอยไป
"พวกสายโรเกียชนะฉันไม่ได้หรอก"ไดอามานเต้หัวเราะเยาะ
"พลังจากสภาพอากาศทำให้เขากลายเป็นธง"โมเน่คิด
ไดอามานเต้กลับเป็นปกติและจะฟัน
"แต่ดาบนายก็ฟันผ่านหิมะฉันไม่ได้"โมเน่เตรียมสร้างกำแพงหิมะ
"ใช่"ไดอามานเต้ยิ้ม"แต่เธอไม่ใช่คนที่ฉันจะฟัน"
จากนั้นดาบก็พุ่งผ่านตัวโมเน่ไป
"รีเบ็คก้าหลบเร็ว!!!"โมเน่ร้อง เธอไม่สามารถสร้างหิมะในระยะไกลได้
"หมอบลง"รีเบ็คก้าได้ยินเสียงจากด้านหลังทำตาม
"เคร้ง!!!!!"
คิรัวร์ยกดาบอารอนไดซ์รับดาบฮาคิของไดอามานเต้และฟาดอีกดาบผลักเขากระเด็นออกไป
______________________
พวกกลุ่มโฮมุนครูสของอลิซกำลังรับมือพวกทหารของเล่นยักษ์ไปเรื่อยๆ
"พัง บอลเลอร์!!!!"กราดิอุสยิงกระสุนระเบิดมา
"บาเรีย!!!!"
บาโธโลมีโอสร้างบาเรียใหญ่มาป้องกันระเบิดไว้หมด
"โห สุดยอดเลย"ลูฟี่กล่าว
"บาโธโลมีโอ!!!"กราดิอุสตะโกน
"บาเรียอบิลิตี้ บันได!!!"บาโธโลมีโอขยับนิ้วทำให้โล่กลายเป็นบันไดยาวขึ้นไปถึงยอดเนินทุ่งดอกไม้
"โอ้โห!!!!"
"เชิญใช้ได้เลยนะครับรุ่นพี่ลูฟี่"
"พูดทางนี้แต่หันไปทางไหนกันฟะ"คาแวนดิชกล่าว
"ขอบใจมากนะเจ้าหัวไก่"ลูฟี่กล่าว
บาโธโลมีโอทรุดลงพื้น
"ไม่จำเป็นเลยครับ ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณที่ได้เกิดมาในชีวิตนี้"บาโธโลมีโอกล่าว
"ดีล่ะ ไปที่ชั้น4กันเลยโทราโอะ"
"ไปเลย"
ในขณะที่พวกเขาจะวิ่งขึ้นบันไดบาเรีย ทหารของเล่นก็โผล่มาจะงับหัวพวกเขา
"ฉัวะ!!"แต่คิวรอสวิ่งมาฟันเข้ากรามกะโหลกผ่าครึ่งทันที
"ฉันล่วงหน้าไปก่อนล่ะนะ"
"อ๊ะ เดี๋ยวสิเจ้าทหาร"
"ผมจะหยุดพวกมันไว้ให้เอง รีบไปเถอะหมวกฟาง"คาแวนดิชยกดาบต้านทหารของเล่น
"เจ้ากะหลำปลี"
"ไอ้พวกบ้าที่ทำร้ายม้าของผม จนกว่าจะทำให้พวกมันชดใช้ผมคงไปไหนไม่ได้ รีบไปซะ!!!"คาแวนดิชตะโกน
กราดิอุสยิงปืนกลออกไปใส่ลูฟี่
"ลูฟี่ หลบเร็ว!!!"โรบินร้อง
"ผมจัดการเอง"บาโธโลมีโอโดดไปกันระเบิดด้วยตัวเอง
"มีบาเรียทำไมไม่รู้จักใช้ฟะ!!!"คาแวนดิชตะโกน"ทำบ้าอะไรของแกเนี่ย"
"การสร้างบาเรียครั้งหนึ่งฉันมีลิมิตว่าเต็มที่ได้พื้นที่แค่ไหน ตอนนี้ฉันใช้มันหมดไปกับการสร้างบันไดเมื่อกี้แล้ว แต่แบบนั้นก็ดีแล้วล่ะ ถ้าทำประโยชน์ให้รุ่นพี่ลูฟี่ได้ละก็ตายก็ไม่เสียดายแล้วเฟ้ย"
"แกนี่มันเกินเยียวยาแล้ว ฉันจะอยู่ตรงนี้จนกว่าบาเรียจะกลับมาก็แล้วกัน"
ทหารของเล่นพุ่งไปหาบาโธโลมีโอ
"คินโคมาโน่ สแปงค์!!!!"
มือใหญ่กระแทกกรามของเจ้าทหารของเล่นก่อนจะได้กัดบาโธโลมีโอ
"นิโค โรบิน"คาแวนดิชกล่าว
"ฉันเข้าใจความรู้สึกของนายนะเจ้าหัวไก่ กัปตันกับรองกัปตันของพวกเราน่ะมีค่าพอจะฝากชีวิตไว้"โรบินกล่าว
ทั่วเดรสโรซ่าตอนนี้ แฟรงกี้กับซินญอร์พิ้งค์กำลังแข่งหมุนตัว? โซโลกำลังสู้กับพีก้า เหล่านักสู้โคลอสเซียมกำลังสู้กับพวกผู้บริหารแฟมิลี่ที่ชั้น2 คิรัวร์กำลังสู้กับไดอามานเต้ที่เนินทุ่งดอกไม้
"ลูฟี่กับคิรัวร์คุงน่ะเป็นไพ่ตายแห่งชัยชนะของพวกเราเสมอ"
"มิลเฟลอร์ ฮิกันเทสโคมาโน่!!"
มือใหญ่พุ่งตบใส่ทหารของเล่นล้มลงไปหมด
"ฉันไม่ยอมให้ใครทำอะไรลูฟี่หรอก"โรบินกล่าว
"ใช่แล้วเจ๊!!!!"บาโธโลมีโอตะโกน
"แกน่ะปางตายอยู่ไม่ใช่เหรอ?"คาแวนดิชถาม
____________________
ด้านบน คิรัวร์หลบดาบของไดอามานเต้ที่ปล่อยรอยแยกที่พื้นมากระแทก
"เปรี้ยง!!!"คิรัวร์ต้องถอยออกไปหลายก้าว
ไดอามานเต้โผล่มาด้านหลังคิรัวร์และตวัดดาบลงมา คิรัวร์ยกดาบป้องกัน
"อย่าบอกนะว่าแกมาที่นี่เพื่อฆ่าดอฟฟี่"ไดอามานเต้ถาม
"มันไม่ใช่งานของฉัน แต่ฉันโดนไล่ออกจากวังด้วยฝีมือไอ้สวะที่ฆ่าพ่อของฉัน ฉันฆ่ามันไปแล้วแต่มันยังไม่พอ ตอนนี้แกเตรียมรับความโกรธฉันได้เลย"
"แบล็คจาเวรินคิ๊ก!!!"
คิรัวร์ยกเท้าฮาคิเตะไดอามานเต้กระเด็นจุกถอยไปและพุ่งมายกดาบฟันที่หัว
"สเตรทไลน์!!!"
"พิรุณกระหน่ำแทง!!!"
"เคร้งๆๆฉัวะๆๆๆ"
ไดอามานเต้รับดาบก่อนจะยืดดาบเล็งแทงคิรัวร์ เขาหลบโดนแค่แก้มและตวัดดาบโดนไดอามานเต้หลายครั้ง ก่อนยกดาบไขว้กัน
"กากบาทอัคคี!!!!"
"อ๊ากกกก!!!!"ไดอามานเต้ร้องอย่างเจ็บปวดเมื่อโดนทั้งแสงอาทิตย์และเงากัดกินร่างกาย
"ทรมาณใช่ไหม เดี๋ยวก็จบแล้วล่ะ"คิรัวร์หันกลับมามองไดอามานเต้ด้วยสายตามัจจุราช
"ดาบเดียวสังหาร!!!"
คิรัวร์พุ่งไปข้างหน้าฟันผ่านตัดหินแยกครึ่ง มีรอยดาบติดอยู่
"อั๊ก!!"ไดอามานเต้หลบไปได้แม้แขนจะพลาดโดนฟันทำให้ลุกติดเพลิงทมิฬ ใช้ฮาคิป้องกันไว้
ไดอามานเต้ยืดดาบแทง แต่เป้าหมายพุ่งไปทางรีเบ็คก้า
"เฟี้ยว!!!"พริบตาเดียวรีเบ็คก้าก็หายไป
"อย่าคิดแตะเธอเด็ดขาด"คิรัวร์แบกรีเบ็คก้าไว้ด้วยแขนข้างเดียวก่อนวางเธอลง
"คิรัวร์ รีเบ็คก้า!!!!"คิรัวร์หันไปเห็นลูฟี่ ลอว์และคิวรอสโดดขึ้นบันไดบาเรียมาถึง
"ลอว์ เจ้าหมวกฟาง!!!!"ไดอามานเต้พุ่งไปหาพวกเขา
"เคร้ง!!!!"คิรัวร์พุ่งไปยกดาบขวางไว้
"พวกนายไปเลย ที่นี่ฉันจัดการเอง"คิรัวร์กล่าว
ทางด้านคิวรอสได้วิ่งไปหาลูกสาวเขามองพวกหมวกฟาง
"ฝากจัดการโดฟลามิงโก้ด้วยล่ะ"คิวรอสกล่าว
"ได้อยู่แล้ว"
"แน่นอน เพราะฉันคือชายที่จะเป็นราชาโจรสลัด เพราะฉะนั้นวางใจเถอะ"
"ราชาโจรสลัดงั้นเหรอ!!?"
"คู่ต่อสู้ของแกคือฉันไดอามานเต้!!!"คิรัวร์โดดยกดาบฟัน แต่ไดอามานเต้หลบไปด้านข้าง
"ใครจะยอมให้คนอย่างพวกแกเข้าไปถึงพระราชวังได้กันละเฟ้ย!!!!"ไดอามานเต้ยืดดาบไปหาลอว์กับลูฟี่"ไอ้เจ้าโง่สมองกลวงกับไอ้คนทรยศเอ๊ย!!!"
"รูม!!!"ลอว์สร้างรูมจับลูฟี่ไว้"แชมเบิ้ล"
พวกเขาหายไปกลายเป็นถังไม้ที่โดนไดอามานเต้ตัดทิ้ง
"บ้าเอ๊ย!!!"
คิรัวร์พุ่งเข้าโจมตีไดอามานเต้อีกครั้ง
_______________________
พวกลูฟี่เข้าไปแล้วเจอชูก้าที่แกล้งทำเป็นเด็กจะเดินเข้าไปแตะให้กลายเป็นของเล่น
แต่อุซปใช้หนังสติ๊กยิงภาพหน้าเหมือนอุซปที่คันจูโร่ทำออกมาให้เป็นกระสุนพุ่งไปหา อุซปใช้ฮาคิสังเกตได้ขึ้นมาตอนนั้น
ชูก้าเห็นภาพหน้าเหมือนอุซปตอนร้องตกใจที่ทำตัวเองสลบก็ตกใจสลบไป
ลูฟี่ยืดแขนขึ้นพาเขากับลอว์ไปยังเพดาน
_____________________
วิโอล่ามองภาพเห็นลูฟี่กับลอว์เผชิญหน้าโดฟลามิงโก้
"ไปถึงกันแล้วล่ะ ที่ชั้นบนสุดของวัง ลานแห่งการตัดสิน"
"งั้นเรอะ ทำได้แล้วนะลูฟี่"อุซปกล่าว
______________________
โดฟลามิงโก้นั่งบนบัลลังก์มองทั้งสอง
"ฉันขอถามเอาไว้ก่อนได้ไหม เพื่อให้แน่ใจจะได้ไม่ผิดพลาด พวกแกสองคนมาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่"
"ฉันมาเพื่ออัดแกให้ปลิวไงเล่า"
"เหมือนกันวะ"
"น่าผิดหวังซะเหลือเกิน"โดฟลามิงโก้กล่าว
______________________
ทางฝั่งพวกโรบินที่สู้กับกราดิอุส พวกเขามองของเล่นล้มลงและกลับเป็นลูกน้องโดฟลามิงโก้
"ก็สงสัยอยู่ว่าทำไมมันใหญ่จัง ที่แท้ก็สร้างมาจากคน8คนนี่เอง"โรบินกล่าว
"ทำให้คนของตัวเองกลายเป็นของเล่นเนี่ยนะ พวกแกเห็นลูกน้องของตัวเองเป็นอะไรกันแน่น่ะ"
"บ้าน่า ยัยบ้าชูก้าโดนอีกแล้วเรอะ"กราดิอุสกล่าว
______________________
"ท่านชูก้าทำใจดีๆเอาไว้ครับ"
ชูก้านอนสลบน้ำลายฟูมปาก
______________________
"น่ากลัวเหลือเกิน นึกว่าจะต้องเป็นของเล่นไปตลอดชีวิตแล้วซะอีก"
"จะเป็นแบบนั้นได้ยังไงกันเล่า พอจบการต่อสู้พวกเราก็จะเปลี่ยนคืนให้อยู่แล้วล่ะ"กราดิอุสกล่าว
"นั่นสินะครับ"
"โอ้ว ดีจังเลย"
"อันที่จริงเราลืมตัวตนของพวกมันไปหมดแล้ว"กราดิอุสคิด
______________________
"เบลลามี่!!!!"
ลอว์กำลังสู้กับร่างแยกของโดฟลามิงโก้ ขณะที่โดฟลามิงโก้บังคับให้เบลลามี่พุ่งโจมตีลูฟี่
ลูฟี่หลบแล้วใช้เกียร์2แล้ววิ่งไปหาลอว์ ฮาคิเคลือบแขนเขาไว้"
"รูม!!!!"ลอว์สร้างโดมสีฟ้าขึ้นมา
"แชมเบิ้ล!!!"ลอว์สลับตำแหน่งเขากับโดฟลามิงโก้ที่นั่งเก้าอี้
"หมัดยางยืดเรดฮอร์ค!!!"ลูฟี่ชกโดฟลามิงโก้ที่ท้องส่งเจ็ดเทพโจรสลัดถอยไปหลายเมตรกระอักเลือด
"เจ้าหมวกฟาง แกนี่มันเลวร้ายจริงๆ"ลอว์กล่าว
"แกเองก็เป็นพวกยุคนั้นนะ"ลูฟี่กล่าว
โดฟลามิงโก้สร้างร่างแยกโจมตี ขณะที่บังคับให้เบลลามี่โจมตีลอว์ ลูฟี่กระหน่ำชกใส่โดฟลามิงโก้ด้วยเกียร์2
______________________
ทางด้านฝั่งพวกอุซปก็โดนพวกล่าค่าหัวกับชาวเมืองรุมล้อม ชาวเมืองต้องการจับตัว นักล่าค่าหัวจะฆ่าทิ้งทำให้ขัดแย้งกัน
ทุกอย่างหยุดเมื่ออิชโชเดินมาและนั่งลงใกล้ขอบกำแพงมองไปที่วัง
"ไม่ต้องห่วงครับ ผมก็เดิมพันข้างเดียวกัน เดิมพันกับหมวกฟาง"
_______________________
"ฉันจะอัดแกให้ปลิว มิงโก้!!!!"ลูฟี่ชกใส่โดฟลามิงโก้
ลูฟี่โดนร่างแยกยิงกระสุนด้ายและจับโยนพาไปทางโดฟลามิงโก้
โดฟลามิงโก้โยนส่งลูฟี่ไปเบลลามี่
"รูม...แชมเบิ้ล"ลอว์สลับเบลลามี่กับก้อนหิน
ในตอนนั้นโดฟลามิงโก้ก็ปล่อยด้ายพุ่งทะลุท้องของลอว์ล้มลงพื้น
ด้านลูฟี่โดนร่างแยกเตะตกจากดาดฟ้าพังลงไปชั้นล่าง
โดฟลามิงโก้อธิบายว่าเขาเป็นอดีตมังกรฟ้า ซึ่งพ่อแม่ยอมทิ้งตำแหน่งเพราะอยากใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ และโดนโจมตีจากผู้คนที่เคียดแค้นเผ่ามังกรฟ้าอย่างต่อเนื่อง เมื่อแม่เสียชีวิต โดฟลามิงโก้ฆ่าพ่อตอน10ขวบและพยายามกลับไปเป็นเผ่ามังกรฟ้า
แต่พวกมังกรฟ้าไม่ยอมรับและพยายามฆ่าโดฟลามิงโก้เพราะรู้ความลับเรื่องสมบัติสำคัญของเผ่ามังกรฟ้า แต่โดฟลามิงโก้รอดไปได้
เขายังอธิบายต่อไปว่าถ้าเขามีผลปีศาจของลอว์อยู่ เขาจะชิงสมบัตินั้นมาและได้อำนาจปกครองโลกไปแล้ว
"ความสามารถสุดยอดของพลังนี้ก็คือ การผ่าตัดที่มอบความเป็นอมตะให้คนอื่นหรืออ่อนเยาว์นิรันดร์ แต่ว่าหลังจากนั้นผู้ใช้พลังก็จะตายซะเอง"ลอว์กล่าว
"ใช่แล้ว ฉันถึงไม่คิดให้แกกินมันไงล่ะ แต่แกกลับตอบแทนฉันแบบนี้เนี่ยนะ"
"งั้นก็ขอโทษด้วยแล้วกันนะ"
ลอว์เข้ารับมือกับโดฟลามิงโก้ที่ใช้ด้ายจู่โจม
ด้านล่างลูฟี่ลุกขึ้นและกระหนำชกใส่ร่างแยกโดฟลามิงโก้
"หมัดปืนเจ็ทพิสทอล!!!"
______________________
กลุ่มพวกอุซป วิโอล่าใช้ตาทิพย์ของเธอมองไปที่พระราชวัง
"สถานการณ์เป็นยังไงบ้างวิโอล่า?"ริคุถามลูกสาว ขณะที่คนอื่นเฝ้ามองอยู่
"การต่อสู้ที่ชั้นบนสุดของปราสาท หมวกฟางถูกส่งลงมาที่ชั้นล่างคะ ส่วนลอว์ก็กำลังเสียเปรียบโดฟลามิงโก้อยู่ ตอนนี้การต่อสู้ในประเทศนี้แบ่งออกเป็นสามส่วนคะ"
"ที่ราบสูงที่ตั้งปราสาท, ร่างหินของพีก้า, โรงงานสไมล์ ตราบใดการต่อสู้ยังไม่หยุด ผู้เคราะห์ร้ายก็จะยิ่งเพิ่มขึ้น"
"ผู้บริหารแฟมิลี่เหลืออีกกี่คนเหรอ?"อุซปถาม
"ยังเหลืออยู่อีกเยอะเลยคะ ซินญอร์พิ้ง, พีก้า, โดฟลามิงโก้, ไดอามานเต้ , กราดิอุส, เดลลิงเจอร์ , ลาวจี, แม็กไวซ์ และเบบี้ไฟว์"
_______________________
ด้านคิรัวร์ที่สู้กับไดอามานเต้กำลังชิงความได้เปรียบขึ้นเรื่อยๆ
"หมานรกกลืนคน!!!"
"โฮก!!!!!!"ไดอามานเต้กลิ้งตัวหลบจากเงาหมาดำที่พุ่งเข้ามา
"เงาทมิฬ!!!"หมาดำกลายเป็นเงาแหลมแยกเป็นส่วนๆพุ่งไปหาไดอามานเต้
"เคร้งๆๆๆ....ฉึกๆๆ....!!!"
"อั๊ก!!!"ไดอามานเต้ร้องเมื่อพลาดโดนเงาประหลาดแทงและเรี่ยวแรงถูกกลืน เขาฟันตัดมันทิ้ง
"ดาบคลื่นเงาอสูร!!!!"คิรัวร์ตวัดดาบส่งคลื่นกระจายสีดำม่วง
"ฉึกๆๆๆๆ"คมดาบเงามากมายเฉือดเฉือนใส่พีก้า
"อ๊ากกกก!!!!"ไดอามานเต้ร้องลั่นเอาดาบยันพื้นไว้ไม่ให้ล้มลง
"ฟุ่บ!!!"คิรัวร์โผล่มาด้านหน้า
"ว๊ากกกก!!!!"ไดอามานเต้กรีดร้องด้วยความหวาดกลัว
"ตายซะ!!!"ไดอามานเต้ฟัน คิรัวร์ตวัดดาบฮาคิฟันดาบหักไปและโดนเงาทมิฬที่แผ่มากลืนไป
"ฟุ่บๆๆๆ"คิรัวร์ยื่นมือมาข้างหน้า ความร้อนแผ่ออกมา ขณะที่ไดอามานเต้พยายามหลบ แต่มือของคิรัวร์พุ่งตามมา
"ฮึ่ม หนีมือของมันไม่พ้น"
"กรงเล็บมังกรเพลิง!!!"
มือมังกรเพลิงใหญ่โผล่มาและตรงเข้าขย้ำไดอามานเต้
"อ๊ากกกกก!!!!!"
โมเน่ คิวรอสกับรีเบ็คก้ามองภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง
"นี่มันอะไรกันเนี่ย ไดอามานเต้ หนึ่งในผู้บริหารสูงสุดโดนจัดการราวกับเด็กอมมือ"โมเน่กล่าว
"เจ็ดเทพโจรสลัด ไม่ว่าคนไหนก็สัตว์ประหลาดทุกคนเลยนะ"คิวรอสแสดงความเห็น
"อย่าว่าเขาสิคะ คิรัวร์เป็นสัตว์ประหลาดที่อ่อนโยนมาก"รีเบ็คก้ายิ้ม ดวงตาเธอจดจ้องคิรัวร์
คิวรอสมองสายตาลูกสาวและรู้ว่าเธอคิดยังไงกับชายหนุ่มคนนี้
"ตึง!!!"คิรัวร์ยกเท้าเหยียบหัวไดอามานเต้ติดพื้น
"นึกว่าจะสนุกมากกว่านี้ซะอีก นี่ใช้พลังเต็มที่แล้วเรอะ"
คิรัวร์ยกเท้าฮาคิทุบตีใส่เรื่อยๆ
"ย๊าก!!!!"ไดอามานเต้หยิบเข็มกลัดทองกลายสภาพเป็นตะบองเหล็กฟาดใส่ขา แต่คิรัวร์ยกเท้าหลบได้
คิรัวร์ยกเท้าเตะใส่ ไดอามานเต้ยกผ้าคลุมธงเสริมฮาคิป้องกัน
"ไฟเยอร์บลาส!!"เท้าคิรัวร์ลุกเพลิงสีดำ
"บรึ้มมมม!!!!"
ไดอามานเต้โดนเตะพร้อมแรงระเบิดกระเด็นไปธงปลิวขาดว่อน
"หึๆๆ ลุกขึ้นมาได้แล้วนี่"คิรัวร์พูด มันเป็นการสนุกกับการทรมาณเหยื่อของนักล่า
"พึ่งจะเห็นคุณเล่นสนุกนะค่ะมาสเตอร์"โมเน่กล่าว
"หึๆ ก็แค่เล่นฆ่าเวลา โทษทีนะเธอคงไม่ได้ออกโรงแล้ว"คิรัวร์หันไปคุยเล่น
"ขนาดผ้าคลุมธงของเรามันยังเตะทำลายได้ง่ายๆโดยไม่ใช้ดาบเลย ระดับมันห่างชั้นกันเกินไป"
ไดอามานเต้เอามือแตะพื้น
"อามี้บานเดร่า!!"
พื้นดินสั่นไหวไปมาราวกับธง
________________________
ด้านโซโลกับพีก้า
"วิชา3ดาบ ปืนใหญ่1080ปอร์น!!!!"
โซโลตวัดคลื่นดาบใส่แต่พีก้ากลายร่างเป็นหินป้องกันตัวอีกแล้ว
"ไอ้บ้าเอ๊ย หายตัวไวนักนะ"โซโลกล่าว
โซโลวิ่งลงมาจากร่างหินยักษ์ ร่างหินยักษ์พุ่งลงมาขย้ำ โซโลฟันหักสองท่อนแต่ก็ฟื้นมาใหม่
"เจ้าหินบ้านี่ตื้อชะมัดเลยนะ"
"แกคิดว่ารู้จักพลังของฉันแล้วจะเอาชนะฉันได้เหรอ แกน่ะอวดดีเกินไปแล้วนะ"
พีก้าเคลื่อนตัวตามหินลงพื้น โซโลก็ตามมาด้วยแล้วเจอโอลัมบัสที่จัดการลูกน้องเปิดทางให้
โซโลเจอหน้าหินยักษ์พีก้างอกมาจากบนเขา
"ไปอยู่ที่หน้าผาหิน"
"ปิกะๆๆ"
"สาบานนะว่านั่นเสียงหัวเราะ!?"โซโลถาม
"ฉันก็หัวเราะแบบเนี่ย แกมีปัญหาเหรอ?"
"ไม่คิดว่ามันจะอุบาทว์ขนาดนี้น่ะสิ"โซโลตอบ
"ชาร์จบอล!!!!"ปลายหินแหลมยักษ์พุ่งออกมา โซโลหลบได้
"ตัวใหญ่ๆแบบนี้น่ะดีนะ เวลาฟันทีมันจะได้สะใจหน่อย"โซโลกล่าว
_____________________
"รูม.....แทค"ลอว์ทำให้ชิ้นส่วนปราสาทที่โดนฟันขาดขนาดใหญ่พุ่งใส่โดฟลามิงโก้
"ใยแมงมุม"โดฟลามิงโก้สร้างด้ายใหญ่โตมาป้องกันไว้และตัดหินออกเป็นชิ้นๆ
ลอว์บังคับให้ชิ้นส่วนหินพุ่งใส่โดฟลามิงโก้ โดฟลามิงโก้โดดหลบการโจมตี
"แชมเบิ้ล!!!"ลอว์โผล่มาด้านหลังโดฟลามิงโก้
"เมส!!"ลอว์ยื่นมือจะเอาหัวใจโดฟลามิงโก้ออกมา แต่โดฟลามิงโก้คว้ามือเขาไว้
"อย่าทำให้ฉันเบื่อกับการโจมตีไร้สาระของแกหน่อยเลย ดูแกในตอนนี้สิทั้งใจกล้าและใจร้อน ถ้าแกอยากจะฆ่าฉันจริงๆแกก็ทำให้ฉันสู้กับไคโดก็พอแล้วแท้ๆ วิธีจัดการศัตรูที่เหนือกว่ามีอยู่ตั้งหลายวิธี แต่แกกลับปล่อยให้ความรู้สึกที่มีต่อโคราซอนครอบงำ วินาทีตั้งแต่ที่แกปล่อยให้ตัวเองเข้ามาปะทะกับฉันโดยตรง แกก็เท่ากับตายไปแล้ว"
เขาพูดให้ลอว์จำจดหมายที่โคราซอนมอบลอว์ให้เขาส่งให้กองทัพเรือ เรื่องโดฟลามิงโก้จะชักใยทหารและราชาริคุให้โจมตีประชาชน แต่เวอร์โก้รับจดหมายไปและทำลายหลักฐานก่อนโดฟลามิงโก้ฆ่าโคราซอน
"ชะตากรรมทั้งหลายที่ทำให้ประเทศนี้พังพินาศ มันอาจจะไม่เกิดขึ้นเลยก็ได้"
"แกคิดอย่างงั้นเหรอ?"
"หึๆๆ เป็นคนฉลาดและใจเย็นดีนี่ ถูกต้องแล้วล่ะ ฉันจะบอกให้นะ ถ้ามีจดหมายนั้นแล้วจะยังไง ฉันก็เปลี่ยนแผนแล้วขึ้นครองบัลลังก์ประเทศนี้อยู่ดี"
โดฟลามิงโก้จับแขนทั้งสองข้างทำให้ดาบของลอว์ร่วงลงพื้น เขายกขาไว้บนแขนขวาของลอว์
"ที่โคราซอนมันเดิมพันด้วยชีวิตของมัน สุดท้ายมันก็เปล่าประโยชน์"
"เรื่องนั้นน่ะฉันจะเป็นคนกำหนดเอง"ลอว์ตะโกนใส่โดฟลามิงโก้"สิ่งที่ฉันจะทำไปจนกระทั่งตาย ทั้งหมดคือความสำเร็จที่คุณโคราทิ้งไว้"
"อย่างงั้นเรอะ ถ้างั้นก็น่าเศร้าหน่อยนะ"โดฟลามิงโก้ส่งเขากับลอว์ตกลงไปด้านบนของวัง
"ฉัวะ!!!"
แขนของลอว์ถูกฟันขาด
"อ๊ากกก!!!"ลอว์ร้องออกมา
"หมัดปืนกลเจ็ทยางยืด!!!!"
โดฟลามิงโก้กับลอว์มองร่างแยกลอยพุ่งจากใต้ตึกและระเบิดไป
"เจ้ามิงโก้โผล่หัวออกมานะเฟ้ย!!"
"หมวกฟาง"โดฟลามิงโก้กล่าว
"กรงนกมันคงจะเล็กเกินไป สำหรับที่จะขังมันเอาไว้แล้วสินะ"โดฟลามิงโก้กล่าว
____________________
โซโล VS พีก้า
"เฮ้ย พีก้า พวกเราเองก็อยู่ตรงนี้นะ"เดลลิงเจอร์ตะโกน ครีบปลาที่หลังเผยว่าเขาเป็นครึ่งมนุษย์เงือก
โซโลเดินผ่านไฮรูดินหลังเขาโค่นมัดไวซ์ได้สำเร็จ ทางด้านไซกับเบบี้ไฟว์ที่ฟังคำขู่เป็นคำขอแต่งงาน
โซโลโดดหลบหินแหลมของพีก้าที่กำลังหัวเราะ
"จะอกแตกตาย นั่นเหรอเสียงหัวเราะพอได้แล้วเฟ้ย!!!"โซโลตะโกน
หินแหลมพุ่งงอกมาอีก โซโลโดดขึ้นไปบนหินแหลมวิ่งใส่หน้าพีก้า
"เล็งไปทางไหนของแกฟะ!!!"
โซโลฟันตัดหน้าหินยักษ์แตกเป็นชิ้นๆ แต่พีก้าก็หนีไปได้อีก เขาหลบหินแหลมอีกและเห็นหน้าใหม่งอกออกมา
________________________
คิรัวร์ VS ไดอามานเต้
"หอกเพลิงพิโรธ!!!!!"คิรัวร์ปล่อยคลื่นพลังจากมือพุ่งเป็นหอกใส่ไดอามานเต้
"ตูม!!!!"แม้ไดอามานเต้จะเคลือบฮาคิเกราะกันไว้ก็ยังบาดเจ็บโดนส่งไปฝังติดกำแพง
คิรัวร์ลงพื้นดินที่ยังโบกไปมา
"คิรัวร์คุง!!!!"โรบินโดดขึ้นมาถึงยอดเขาพร้อมคาแวนดิชที่หลับอยู่
________________________
อีกด้านนึง พวกลูกน้องโดฟลามิงโก้เอาผู้บริหารที่แพ้อย่างเดลลิงเจอร์ มัดไวซ์ ลาวจี ชูก้าไปให้โจร่าเพื่อพาไปให้มันเชอรี่รักษา
โจร่าต้องการใช้พลังผลรักษาจิยูจิยูของเธอและน้ำตาก็ใช้ได้ จึงพยายามตีเพื่อให้เธอร้องไห้
แต่ลีโอก็เข้ามาและเย็บทุกคนมัดรวมไว้ด้วยกัน
เขาอุ้มมันเชอรี่ที่ดีใจที่เขามาช่วย
"เจ้าหญิงตัวหนักขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย"ลีโอกล่าว
"นี่แน่ะ!!!!"เธอต่อยหน้าลีโอ
"เหมือนเดิมเป๊ะเลย"คาบุกล่าว
__________________________
ด้านโรงงาน
แฟรงกี้และวีวี่มาถึงและช่วยเซียร์สู้กับสองผู้บริหาร
เซียร์ได้ปลดปล่อยพลังแท้จริงโดยกลายร่างกลับเป็นดาร์คเอลฟ์ผมสีเงินสั้นไม่ยาวเหมือนเมื่อสองปีก่อน
มือของเซียร์เรียกลูกไฟวิญญาณสีเขียว
"ฉันจะเผาพวกแกให้เป็นเถ้าถ่าน"
"เฮลไฟ ฟิงเกอร์ พิสทอล"กระสุนดัชนีเพลิงพุ่งไปเสียบแทงโดนซินญอร์พิ้งที่สู้กับแฟรงกี้
"เฮ้ อย่ามายุ่งกับการต่อสู้ของลูกผู้ชายสิ"แฟรงกี้ร้อง
"งี่เง่า"เซียร์กล่าว
"อั๊ก ย๊าก!!!"ซิญญอพิ้งยังเข้าสู้กับแฟรงกี้ต่อ
"แฟรงกี้ไอรอนบอกซิ่ง!!!!"แฟรงกี้ชกซิญญอร์พิ้งล้มคว่ำลง
"แกตายซะแฟรงกี้"บริสเทิลเข้าไปหาแฟรงกี้ที่บาดเจ็บหนักยกขวานขึ้น
แต่แล้วเซียร์โผล่ไปยืนด้านหน้าไม่ไกลนัก ทำให้บริสเทิลหันไปมอง
"สายไป..."
"เดม่อนเกรซ!!"
ดวงตาสีเขียวของเซียร์เบิกกว้างเหมือนสัตว์ป่าและส่องแสงสีแดง ตัวบริสเทิลที่จะฟาดขวานฆ่าแฟรงกี้ชะงักค้างไป
"แกเป็นตัวอะไร"บริสเทิลถาม
"ฝันร้ายของแก ไม่มีใครขยับได้ใต้ดวงตาของปีศาจ"เซียร์ยื่นมือที่เริ่มสร้างสายฟ้าออกมา
"ไลติ้งสเปียร์!!!!"
หอกสายฟ้าฟาดเข้าใส่บริสเทิลแผดเผาเขาดำไหม้เกรียมล้มลงพื้น
จากนั้นพวกเขาก็ช่วยพวกคนแคระพังโรงงาน
__________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น