NC

คำเตือนเนื้อหานิยาย

นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหานิยาย

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    One piece Another Nakama 2

    ลำดับตอนที่ #268 : ขโมยโร้ดโพเนกลีฟ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 452
      13
      11 ต.ค. 62

    ทางด้านเจอม่า66ร่วมงานเลี้ยงต้อนรับร่วมโต๊ะอาหารกับบิ๊กมัม ซึ่งพวกขนมล้วนแต่เป็นโฮมมี่ทั้งนั้น

    ทางด้านบรู๊คกับเพโดรเริ่มบุกเข้าชิงโพเนกลีฟ โดยเพโดรเป็นตัวล่ออาละวาดดึงความสนใจและต้องสู้กับบารอนทามาโกะ ขณะที่บรู๊คบุกเข้าห้องสมบัติที่เก็บโพเนกลีฟและโร้ดโพกนกลีฟ

    ด้านในห้องสมบัติที่บรู๊คใช้ร่างวิญญาณลอบเข้ามาดู บารอนทามาโกะถูกส่งมาประจำที่นี่ มีผู้หญิงตัวสูงใหญ่คนนึงนั่งอยู่ เธอสูงกว่าคนทั่วไปมากเพราะเธอขายาว สวมหมวกและชุดสีชมพูถือแก้วไวน์ไว้

    "ว่ากันว่ามีโพเนกลีฟ30ชิ้นทั่วโลกที่ไม่เคยแตกหักมาหลายร้อยปี บอง แต่มีเพียง9ชิ้นที่กุมข้อมูลสำคัญที่เราต้องการ ถ้าเราเอามันไปที่เกาะสุดท้ายราฟเทล หินพวกนั้นจะเปิดเผยความจริงของโลก"

    หญิงร่างใหญ่คว้าตัวหญิงร่างเล็กข้างๆ

    "อย่าทำเลยค่ะท่านสมูธตี้!!!"

    "แต่เพื่อไปยังเกาะสุดท้ายราฟเทล ก็ต้องใช้โร้ดโพเนกลีฟ หินสีแดง รวมถึงหินที่จินเบให้มาเมื่อวันก่อน"

    "อ๊ากกก!!!!"สาวคนนั้นถูกหญิงร่างใหญ่สมูธตี้รีดน้ำออกจากตัวใส่แก้วไวน์จนเหือดแห้งไป

    ชาล็อต สมูธตี้ หนึ่งในสามขุนพลขนมหวาน บุตรสาวคนที่14ของตระกูลชาล็อต รัฐมนตรีเมืองน้ำผลไม้ 

    เธอทิ้งร่างหญิงแห้งเหือดลงพื้นดื่มน้ำผลไม้ต่อ

    "พวกเรากลุ่มโจรสลัดบิ๊กมัมมีโพเนกลีฟ2แท่นและโร็ดโพเนกลีฟ1แท่น นั่นหมายความว่าเรามี3แท่นโวเปร"

    "ฉันรู้ว่าหินทั้งสามนั่นสำคัญขนาดไหน แต่ว่าทำไมถึงคุมเข้มตอนนี้ล่ะทามาโกะ ฉันไม่มีอะไรจะทำจนถึงงานเลี้ยงน้ำชา ฉันไม่รังเกียจที่จะปกป้องพวกมันหรอก"

    "ขอบคุณมาก มีอดีตกัปตันกลุ่มโจรสลัดเคยมาที่นี่เมื่อ5ปีก่อน เขาคือมิ้งค์ผู้ขโมยโพเนกลีฟและดูเหมือนว่า เขาแอบเข้ามาที่เกาะนี้อีกครั้ง เขายังมีชีวิตเพราะเพคอมขอร้องให้ไว้ชีวิตเขา แล้วกลับมาทำไมล่ะ"ทามาโกะขับแว่น"เปโดร?"

    บรู๊คได้ยินแล้วตกใจ

    "ถ้าได้โร้ดโพเนกลีฟทั้ง4ก็จะไปที่ราฟเทลได้ หรือเรียกว่าเส้นทางที่จะนำไปสู่การเป็นราชาโจรสลัด นั่นเป็นภารกิจของ4จักรพรรดิ บอง เพื่อประโยชน์ของมาม่า เราจะปกป้องหินเหล่านี้ช็อกโกล่า"

    บรู๊คหายตัวไปในกำแพงมายังห้องคลังสุราที่อยู่ถัดจากห้องสมบัติ

    "ว่าไงนะ? มีการเพิ่มระดับการรักษาความปลอดภัยงั้นเหรอ?"

    "ครับ พวกนั้นเรียกเธอว่าขุนพลขนมหวานสมูธตี้ เป็นผู้หญิงสวยที่ขายาวมากเลยครับ"

    "นายพลขนมหวาน นั่นเจ้าหน้าที่ระดับสูงเลยนะ"

    "ผมก็ว่างั้น เธอดูแข็งแกร่งมากเลย"

    "สิ้นหวังแล้ว พวกนั้นรักษาความปลอดภัยได้สมบูรณ์แบบ กลางคืนยังไม่มีโอกาสเลย ความหวังสุดท้ายอาจจะหายไปเมื่อทามาโกะรู้ว่าฉันมาที่นี่ ลูฟี่กับคนอื่นๆกำลังลำบาก คงจะดีถ้าเราทำภารกิจสำเร็จ"

    "ผมประทับใจกับเรื่องที่คุณพูด เพื่อให้คุณลูฟี่ได้เป็นราชาโจรสลัด สักวันนึงเขาต้องใช้โร้ดโพเนกลีฟ แต่ไม่ง่ายเลยที่จะเอามันมา เราอาจจะต้องปะทะกับพวกนั้น ถ้าเราอยากได้มันมาจริงๆ ผมไม่คิดว่าจะทำได้หรอกครับ"

    "นั่นสิ"

    "ด้วยเหตุนี้ อาจจะเป็นโอกาสที่หาได้ยาก"

    "แต่ว่าถ้าเราบุกเข้าไป เราทั้งคู่จะถูกฆ่า"

    "เป้าหมายของบารอนทามาโกะคือใครล่ะครับ"

    "ฉันไง"

    "คุณเปโดร อยากจะเป็นเหยื่อล่อรึเปล่าครับ"

    "ฉันก็คิดแบบนั้นแหละ"เปโดรกล่าว

    @@@@@@@@@@@@@@@@@

    ทางด้านช็อปเปอร์กับแครอทถูกจับได้และแครอทกำลังโดนผูกเชือกไว้กับเพดานเตรียมเอาลงหม้อเดือด

    "พี่ช็อปช่วยด้วยร้อนจังเลย!!!!"

    "อย่าดิ้นไปมาเซ่นังเด็กนี่"

    "ฉันไม่กินมนุษย์ แต่ถ้าเป็นเผ่ามิ้งค์ก็ไม่เป็นไร"จระเข้ยักษ์ถือมีดส้อมเตรียมกินแครอท

    "อย่ากินฉันเลย ฉันไม่อร่อยหรอก"

    "ปล่อยแครอทไปบรูเล่ เธอไม่ใช่กระต่ายไม่อร่อยหรอก"

    "เอ๋? งั้นเหรอ? ถ้างั้น"จระเข้ฟ้าหลงเชื่อ

    "หุบปากไปเจ้าเรนเดียร์ แกจะได้เป็นคอลเลคชั่นสัตว์แปลกๆของมาม่า"

    ช็อปเปอร์นั่งเงียบไป

    "ใช่แล้ว เราพยายามให้เป็นแบบนี้ เราอยู่ในร่างเฮฟวี่พ้อยต์ ดังนั้นเราจะหนีจากโซ่นี่ได้ด้วยการเปลี่ยนร่าง นี่ก็ครบ6ชั่วโมงแล้วนับจากที่ฉันใช้มอนสเตอร์พอยซ์เมื่อวานนี้ ตอนนี้ฉันใช้มันได้เหมือนเดิมแล้ว"

    "ฉันเป็นตัวถ่วงลูกพี่ช็อป ต้องถูกเปโดรดุเอาแน่"แคทรอทร้อง

    "เมื่อซุปแสนอร่อยพร้อมแล้วลงไปได้เลย"บรูเล่กล่าว

    ________________

    ห้องสมุดปราสาทโฮลเค้ก บิ๊กมัมกำลังเอาหนังสือมาโชว์ให้ตระกูลวินสโม๊คดู และแน่นอนซันจิไม่ได้อยู่ด้วย พวกเขาก็ไม่ได้ใส่ใจ

    "เอกภพไม่มีที่สิ้นสุดในหนังสือพวกนี้ ดูนี่สิ หายากมากเลยนะ สิงโตกินคนที่มีหน้าเป็นคน มันติคอร์ มันเป็นสัตว์หายากที่หนีออกมาจากอิมเพลดาวน์ตอนหนวดดำโจมตีคุกเมื่อ2ปีก่อน"

    "ผ้าขาวๆๆ"มันติคอร์ในหนังสือพูดได้

    "และนี่คือสิ่งที่ฉันภูมิใจและเป็นความสุขของฉันด้วย วิเศษใช่มั้ยล่ะ"มาม่าเปิดให้ดูม้ายูนิคอร์น

    "น่าเสียดายที่อยู่แค่ในหนังสือ"

    "สัตว์ที่อยู่ในหนังสือพวกนี้อายุไม่เยอะ นั่นก็สมควรแล้วเพราะสิ่งที่อยู่ในหนังสือจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไป หนังสือในห้องสมุดมีสิ่งที่ชีวิตที่หายากจากทั่วโลก"

    "สุดยอด"จัตจ์กล่าว

    "นั่นคือความสามารถของลูกชายฉันมอนดอร์ เมื่อเร็วๆนี้ก็พึ่งได้เซนทอร์จากพั้งฮาซาร์ด แล้วก็กริฟฟอนที่ได้มาจากเซาธ์บลู แล้วยังมีอีกเพียบเลย มนุษย์แขนขายาว"

    "ช่วยด้วย!!!"

    "มีมนุษย์ด้วยรึ"นิจิกล่าว

    "บิ๊กมัม ตั้งแต่เข้ามาในประเทศนี้พวกเราได้เห็นหลากหลายเผ่าพันธุ์"

    "ก็ใช่น่ะสิ นั่นคือเป้าหมายของท็อตโตะแลนด์"บิ๊กมัมร้อง

    "แต่มีอยู่เผ่านึงที่ไม่เห็น ทั้งที่น่าจะสะดุดตาที่สุดแท้ๆ เผ่าคนยักษ์น่ะ"

    บิ๊กมัมหุบยิ้มมองจัตจ์และวินสโม๊คอย่างไม่พอใจที่พูดถึงคนยักษ์

    "สำหรับประเทศที่เป็นดินแดนที่มีทุกเผ่าพันธุ์อยู่ก็ยังไม่เห็นโผล่มาสักคนเดียว มีแต่มนุษย์ที่ตัวใหญ่เฉยๆ"

    "เรื่องนี่เอง คงบังเอิญมองพลาดไปเฉยๆมั้ง"

    "มาม่า!!!!"

    "หือ?"บิ๊กมัมมองไปเห็นทหารยามเข้ามา

    "พวกเรานำมันมาที่นี่ทั้งคู่แล้วครับ"

    "งั้นเหรอ ต้องขอโทษด้วยนะ วันนี้ฉันยุ่งมากๆเลย ขอตัวก่อน"บิ๊กมัมโบกมือยิ้มให้วินสโม๊คก่อนออกจากห้องฉายแววไม่พอใจ

    "เกิดอะไรขึ้น?"

    "คือผมรู้สึกกังวล พวกนั้นเป็นเจอม่า66ตัวจริง โดยเฉพาะท่านอิชิจิและท่านเรย์จูเยือกเย็นสมคำร่ำลือจริงๆครับ"

    "หุบปาก นี่แกงี่เง่าเพราะการ์ตูนบ้าๆพวกนั้น ไม่สำคัญหรอกพวกนั้นจะดูเป็นยังไง"

    @@@@@@@@@@@@@@@@@

    ภายในห้องสมุดเรือนจำ

    "เอ อยู่ไหนนา หน้า55"

    พวกเขาเปิดหนังสือเล่มโตมาที่หน้า55

    เป็นพวกลูฟี่โดนจับขังไว้ในหนังสือ

    หอยทากสื่อสารติดต่อเข้ามาเพื่อให้บิ๊กมัมได้คุยกับหมวกฟาง

    "ไม่ได้เจอกันนานเลยนะหมวกฟางลูฟี่ ในที่สุดก็มาถึงนี่แล้วงั้นเหรอ"

    "บิ๊กมัม ปล่อยฉันออกไป ฉันจะกลับไปที่เดิม ฉันจะออกไปจากที่นี่แม้ว่าต้องทำลายทุกสิ่งทุกอย่างก็ตาม"

    "มาม๊าๆๆๆ ยังใจสู้อยู่หนิ เพราะแกไม่ได้พาลูกเรือมาทุกคน ก็นึกว่าลืมสัญญาที่เกาะเงือกแล้ว"

    "เออ สักวันฉันจะอัดแกแน่ แต่ตอนนี้แค่มาพาซันจิกลับไป ถ้าอยากสู้ก็เข้ามาได้เลยบิ๊กมัม มาสู้กันที่นี่ตอนนี้แหละ"

    "ฮ่าๆๆ อย่าได้ใจไปหน่อยเลย แกเป็นแค่รุกกี้หน้าใหม่ที่พึ่งเข้ามาในนิวเวิร์ล กล้าดียังไงมาสั่งฉัน ไม่จำเป็นที่ฉันต้องไปฆ่าแกด้วยตัวเองด้วยซ้ำ ถ้าแกยอมแพ้เรื่องซันจิฉันจะปล่อยพวกแกไปโดยที่ไม่ฆ่า งานแต่งงานของพุดดิ้งกับซันจิมีความหมายพิเศษสำหรับฉัน จนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยก็รออยู่เงียบๆเอาไว้ ถ้าบังอาจมาช่วงชิงความสุขของฉันล่ะก็ รับรองว่าได้เห็นนรกจริงๆแน่"

    "กรอด..."ลูฟี่กัดฟัน

    "แกจำได้รึเปล่าที่เกาะเงือก แกคือคนที่กินขนมหวานทั้งหมดของฉัน แกก็เลยเอาสมบัติทั้งหมดที่แกได้จากราชาเนปจูนให้ฉันเป็นการแลกเปลี่ยน ม๊าๆๆๆ คิดว่าในนั้นมีอะไรอยู่ อย่ามาขอคืนตอนนี้เชียวนะ"

    "พูดเรื่องอะไรน่ะ?"

    "ฉันจะบอกให้ฟัง ในนั้นมีกล่องสมบัติในตำนานของเกาะเงือกที่ส่งต่อมาหลายยุคสมัย ทาบาเตะมาโกะไงล่ะ ทำไมเนปจูนถึงยอมให้สิ่งนั้นมานะ นั่นน่ะไม่ต่างกับสมบัติระดับชาติ มีอะไรอยู่ข้างในกันแน่ ฉันน่ะรักกล่องสมบัติที่สุดเลยล่ะ เพราะงั้นฉันเลยยอมปล่อยเรื่องขนมหวานไป และก็จะเปิดกล่องสมบัตินั้นต่อหน้าทุกคนที่งานเลี้ยงน้ำชา แทบทนรอไม่ไหวแล้ว"

    "จะไม่มีความสนุกอะไรทั้งนั้น ซันจิจะไม่แต่งงาน!!!!"ลูฟี่ตะโกน"จริงด้วยให้พวกเราพบกับพุดดิ้ง ขอคุยด้วยหน่อย ยัยนั่นเป็นเพื่อนพวกเรา"

    "ลูฟี่ อย่าพูดถึงพุดดิ้ง"

    "เพื่อน? ฮ่าๆๆ พูดบ้าๆ เจ้าสาวจะไปเป็นเพื่อนพวกแกได้ยังไง"

    บิ๊กมัมเงียบไปพักนึง

    "จะว่าไปยัยหนู เห็นว่าเธอฆ่าลอร่าไปแล้วสินะ?"

    "พูดอะไรน่ะ ลอร่าเป็นเพื่อนของฉันต่างหาก เขายกวีเวิ้ลการ์ดให้ฉัน เพื่อเป็นสัญลักษณ์แทนมิตรภาพของเรา ลอร่ายังสบายดีอยู่ นี่คือข้อความจากเธอที่ฝากให้ฉันบอกกับคุณ ได้ยินว่าแม่เขาเป็นโจรสลัดก็จริงแต่ไม่นึกว่าจะเป็นบิ๊กมัมแห่ง4จักรพรรดิไปได้ ลอร่าบอกว่าถ้าเอาวีเวิ้ลการ์ดให้ดูคุณต้องยอมช่วยเราแน่..."

    "อย่ามาพูดอะไรโง่เง่านะ ฉันไม่สนหรอกว่ามันสบายดีรึเปล่า!!! ตายไปซะได้ก็ดี"

    "เอ๋!!?"

    "ถ้ารู้ว่ามันอยู่ที่ไหนก็บอกมาซะ ฉันจะส่งนักฆ่าไปเก็บมันเดี๋ยวนี้แหละ ไม่อยากเชื่อเลยว่ามันยังกล้านับตัวเป็นลูกฉันอยู่อีก เจ้านั่นคือเด็กที่ไม่เข้าใจหัวอกพ่อแม่ของแท้ มันคือนังลูกโง่ที่บังอาจหนีไปจากการแต่งงานทางการเมืองที่สำคัญที่สุดเท่าที่เคยมีมา"

    "แต่นั่นลูกคุณ..."

    "ฉันไม่มีวันยกโทษให้มันเด็ดขาด ถ้าเกิดในวันนั้นมันยอมเชื่อฟังฉันแล้วแต่งงานแต่โดยดีล่ะก็ ฉันก็จะได้พลังอันยิ่งใหญ่มาไว้ในมือ ถ้าได้พลังนั่นมา ฉันก็จะบดขยี้ทั้งไคโด ผมแดง หรือแม้แต่หนวดขาวได้แล้ว ป่านนี้คงได้เป็นเจ้าแห่งโจรสลัดไปตั้งนานแล้ว!!"

    "....."นามินิ่งอึ้งพูดไม่ออก

    "เพื่อนของลอร่า แมวขโมยนามิ จงคายมาซะตอนนี้นังนั่นอยู่ที่ไหน"

    "พูดอะไรน่าเบื่อชะมัดบิ๊กมัม คนที่ไม่ยอมแต่งงานคือลอร่า ส่วนคนที่ไม่ได้เป็นเจ้าแห่งโจรสลัดก็คือตัวแกเองไม่ใช่รึไง ฉันขอท้าสู้แกอีกครั้ง อย่ามาทำตัวอวดเบ่งแค่เพราะตัวเองเป็น4จักรพรรดินะเฟ้ย ฉันจะชิงตัวซันจิกลับมา และคนที่จะชนะในท้ายที่สุดก็คือพวกฉัน"

    หลังจากนั้นบิ๊กมัมวางสายไป ลูกๆของบิ๊กมัมที่เฝ้าหนังสือก็หัวเราะเยาะ

    "ฮ่าๆๆ เด็กนี่ตลกจัง"

    "หึๆๆ แกพูดล้อเล่นใช่มั้ยเนี่ย?"

    "ท้าสู้กับมาม่าในปราสาทแห่งนี้นี่นะ!? เสียสติไปแล้วมั้ง"

    "หนวกหูเฟ้ยเข้ามาเลยพวกแก!!!!"ลูฟี่ตะโกน

    นามิเงียบมาก

    ในตอนนั้นเด็กหัวโตขี่หนอนตัวใหญ่เข้ามาในห้อง

    "เฮ้ย เพ่ๆทั้งหลาย"

    "อองเกลส์"

    "มีคนบุกรุกที่ห้องเก็บสมบัติ"

    "ผู้บุกรุกเหรอ? อองเกลส์"หญิงคนนึงถาม

    "ช่าย และวันนี้ฉันจะไม่แปรงฟันด้วยนะเฟ้ย"

    "ไม่โกรธมันงั้นเหรอมาม่า?"

    "ฮ่าๆๆๆ แค่โดนไอ้หนูพรรค์นั้นยั่วนิดเดียวคิดว่าฉันจะโกรธเรอะ พูดบ้าๆน่าซุสลองคิดดูให้ดีๆ พรุ่งนี้ฉันจะได้ทั้งเจอม่าและทามาเตะบาโกะมาครอบครอง แถมยังได้กินสุดยอดเค้กแต่งงานอีก ใช่มั้ยล่า!!!"

    "ใช่แล้วจ้า!!!"พวกถ้วยแก้วมีชีวิตบอก

    "พอนึกถึงวันพรุ่งนี้แล้วฉันก็ให้อภัยได้ทุกอย่างเลยล่ะ จะโมโหไปทำไมหันล่ะเนอะ พรุ่งนี้จะเป็นวันที่ดีที่สุด แฮปปี้เดย์!!!"

    "หือ!? จับสัญญาณได้"หมวกนโปเลียนกล่าว"มาม่า ได้ข้อมูลว่ามีผู้บุกรุกกำลังอาละวาดอยู่ใกล้ๆกับห้องเก็บสมบัติครับ"

    "ผู้บุกรุก"สีหน้าบิ๊กมัมโกรธขึ้นทำให้โฮมมี่รอบข้างกลัว"เป้าหมายของมันคงไม่ใช่มาทาเตะบาโกะหรอกนะ!!! มันเป็นใครหน้าไหนกัน!!!!"

    ที่ห้องของซันจิ เขากำลังคิดถึงข้อตกลงกับบิ๊กมัมที่จะทำให้ทุกคนรอด และเมื่อนึกถึงพุดดิ้งก็กลายเป็นไอ้บ้ารัก

    ___________________

    ห้องของลอร่า เธอได้ยินคนที่คนรับใช้พูดเรื่องวีเวิลการ์ดของลอร่า เธอมองออกไปนอกหน้าต่างที่ฝนตก

    "พุดดิ้ง ถ้าใช้ชีวิตตามที่ฉันสั่ง เธอก็จะไม่มีวันทำอะไรผิดแน่นอน เธอนี่เหมือนตุ๊กตาไม่มีผิดเลยนะพุดดิ้ง"

    "อ๊ะ ท่านพุดดิ้งอย่าเพิ่งออกไปที่สวนสิคะ ฝนยังตกอยู่เลย"

    เธอนึกถึงตอนสมัยเด็กที่เธอเห็นลอร่าแบกกระเป๋าจะหนีออกจากบ้าน

    "พี่ไม่โดนฆ่าหรอกน่า ยังไงซะเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันนี่นา การแต่งงานของเรา เราก็ต้องเป็นคนเลือกเองสิ"

    ___________

    อีกด้าน เพโดรเป็นตัวล่ออาละวาดในปราสาท

    สมูธตี้ถือหอยทากสื่อสารบอกว่าอีกคนลอบเข้าเก็บสมบัติไป จะรอจัดการตอนออกมา

    แต่แล้วทันใดนั้น

    "ดีกัลควอร์!!!!!"

    "พายุหิมะ!!!"

    กรงเล็บมังกรฮาคิฟาดใส่พวกโฮมมี่กระเด็นไป พวกที่เหลือโดนหิมะพัดใส่ให้แข็ง ยกเว้นสมูธตี้ที่หลบได้

    "มันเป็นใคร!!!!"

    ร่างชายหนุ่มผมสีดำสวมเสื้อโค๊ต มือขวาถือดาบสีดำไว้ซึ่งมีฮาร์ปี้สาวผมสีเขียวเหาะพาเขาลงพื้น

    "นักดาบทมิฬ เจ็ดเทพโจรสลัด!!!!!"

    "ยัยฮาร์ปี้น้ำแข็งด้วย!!"

    "พวกรับมือยากโผล่มาแล้วสิ"สมูธตี้กล่าว เจอทั้งเจ็ดเทพโจรสลัดและพวกสายโรเกีย

    "ได้เวลาลงไปกองกับพื้นแล้ว ขุนพลขนมหวาน"คิรัวร์กล่าว

    @@@@@@@@@@@@@@@@

    มิลเลอร์เวิร์ล บ้านของบรูเล่

    "นี่จะต้องเป็นสตูว์ยอดเยี่ยมสุดแน่ หิวกันแล้วใช่มั้ยทุกคน"

    "หิวแล้ว!!!"

    "ตัดเชือกได้"

    "ว๊าย อย่านะ อย่ากินฉันนะ!!!"

    "บรูเล่ทำพลาดเอง นั่นน่ะเป็นกบที่ถูกทำให้กลายเป็นแครอทด้วยพลังของบรูเล่ ส่วนแครอทตัวจริงอยู่บนเพดาน"

    แครอทอยู่เหนือกบที่แปลงเป็นแครอท

    "แต่ถึงเป็นกบก็น่าสงสารที่จะเอามันไปต้มทั้งเป็น ในบ้านหลังนี้มีศัตรู16คน ที่เป็นปัญหาคือแรนดอร์ฟ บรูเล่ จระเข้ขุนนาง และผู้ชายปริศนาที่เหมือนปล่องไฟ ดีเซล"

    "รับไปซะ"

    "โอ๊ย"

    "ทำอะไรน่ะแรนดอร์ฟ"

    "ท่านบรูเล่ มีใครบางคนอยู่ด้านบนเพดาน"

    "เอ๋? ยัยเด็กกระต่ายมี2คน"

    "ฮึบ ย่า!!!!"

    "หยุดนะ อันตรายแบบนี้แย่แน่ๆ"

    "อ๊ากกกกก!!!!"บรูเล่โดนสาดน้ำต้มร้อนใส่

    "ท่านบรูเล่!!!!"

    "เบรนพ้อยต์!!!!"ช็อปเปอร์หดตัวหลุดจากโซ่

    "ร้อนๆๆๆ"

    "ช่วยท่านบรูเล่เร็ว!!!!"

    "อีเล็คทริคัลโรน่า!!!!!"

    สายฟ้าฟาดใส่พวกโจรสลัดบิ๊กมัม

    "อ๊ากกกก!!!!!"

    จากนั้นช็อปเปอร์ก็กลายเป็นมอนสเตอร์พ้อยต์ฟาดจระเข้พูดได้ลงพื้น

    "แบบนี้แย่แน่ต้องไปรายงานมาม่า!!"

    "อ๊ะ!!!"ช็อปเปอร์เห็นเข้ารถไฟวิ่งหนีไป

    "ฮ่าๆๆ พอเริ่มวิ่งแล้วไม่มีใครตามฉันทัน"

    "กาจู!!"แต่แครอทโดดกอดและปิดตาเขาไว้

    "ว๊ากกกก!!!!"เขาชนกำแพง

    "สำเร็จ!!!"ช็อปเปอร์ร้องกลับร่างเบรนพ้อยต์ แครอทปลอมก็กลับเป็นกบ"จัดการพวกบรูเล่ได้แล้ว"

    "ลูกพี่ช็อป!!"แครอทโบกมือให้

    "แจ๋วเลย เท่านี้พวกเราก็ขยับไปทั่วเกาะผ่านกระจกได้แล้ว ไปตามหาทุกคนกันเถอะ"

    ในห้องซันจิ เขาถือตะกร้าที่ใส่ช่อดอกกุหลาบไว้ ยามคนนึงเดินเข้ามาพร้อมกระดาษ

    "เอ่อ ตอนนี้หมวกฟางลูฟี่กับแมวขโมยนามิถูกจับขังอยู่ ในขณะเดียวกันเผ่ามิ้งค์เพศผู้คนนึงกับโซลคิงและอดีตเจ็ดเทพโจรสลัด นักดาบทมิฬ คิรัวร์ ก็กำลังอาละวาด ดูเหมือนพวกทหารกำลังลำบากกัน"

    "พอได้แล้ว"ซันจิตัดบท"วัตถุดิบที่ขอไปล่ะ"

    "นี่น่ะเหรอครับ"เขาถือถุงวัตถุดิบไว้"ถ้าหิวละก็รับเป็นมะเขือยาวเป็นไงครับ"

    "ขอยืมใช้ห้องครัวนี้ได้รึเปล่า? เพราะก่อนหน้านี้พุดดิ้งจังไม่ได้มาทานข้าว ฉันเลยกะว่าจะทำอะไรให้เค้าทานสักหน่อย เป็นห่วงน่ะ"

    "อย่างนั้นเองเหรอครับนาส ดูเหมือนเค้าจะรู้สึกไม่ค่อยสบาย"

    @@@@@@@@@@@@@@@@@

    "นี่คือกุญแจสินะครับ"บรู๊คหยิบกุญแจขึ้นมา

    "แก!!!!"ลูกน้องบิ๊กมัมวิ่งเช้ามา"ชักจะก่อปัญหามากไปแล้วนะ!!!!"

    "สวอลโล่ บันเดอโร!!!!"บรู๊คฟันผ่านชายคนนั้น

    เมื่อเขาจัดการคนได้หมดก็ไปที่โพเนกลีฟ

    @@@@@@@@@@@@@@@@

    ด้านนอก สมูธตี้กับคิรัวร์กำลังสู้กันดุเดือด คิรัวร์ในร่างเงาทมิฬไม่ต่างจากสายโรเกีย และสมูธตี้ต้องรับมือคิรัวร์3คนพร้อมกัน

    "ดาบมารอสูร"คิรัวร์ตวัดดาบและฟันร่างแยกสลายไปพร้อมทั้งเจาะทะลุกำแพงที่สมูธตี้สร้าง สร้างรอยแผลบนหน้าท้องเธอ

    "ไอ้ขี้โกง"เธอกล่าว

    "ในโลกโจรสลัดไม่มีคำพูดนั้นหรอก"คิรัวร์กล่าว

    "ช่วยท่านสมูธตี้เร็วเข้า"

    "ฉัวะๆๆ"กรงเล็บฮาร์ปี้ฉีกใส่พวกโฮมี่ไร้ปราณี 

    "ไม่ให้เข้าไปยุ่งหรอก"โมเน่ในร่างปีศาจหิมะพูด

    "น่ากลัว!!!!"

    ขณะนั้นเองสัมผัสได้ว่าบิ๊กมัมกำลังมาจึงต้องผละหนีออกไป

    "ถอยเร็วโมเน่"คิรัวร์มาเกาะหลังเธอ

    "ค่ะ นายน้อย"โมเน่พาเขาบินหนี 

    สมูธตี้จะตามไปแต่ก็เห็นบิ๊กมัมเดินมาพอดี

    "มาม๊า เจ้าคิรัวร์หนีไปแล้ว แต่ถึงไม่มาด้วยตัวเองแต่ที่นี่หนูก็..."

    "ถอยไปสมูธตี้"

    บิ๊กมัมเดินผ่าน สมูธตี้หันไปมองหาคิรัวร์ที่หนีด้วยฮาคิสังเกตแต่ไม่พบ

    "ตึง!!!"บิ๊กมัมพังประตูเข้ามา

    "ใครกันที่บังอาจคิดจะมาช่วงชิงความสุขของฉันน่ะ!!!"

    "เอ๋ อย่าบอกนะว่า..."บรู๊คหันมามอง

    "อ้าว นี่มันสิ่งมีชีวิตหายากไม่ใช่เหรอ?"

    "บิ๊กมัม!!!!"

    @@@@@@@@@@@@@@@@@@

    ไรเตอร์ขอโทษที่ไม่ได้ทำฉากต่อสู้กับสมูธตี้นะครับ ถ้าเกิดมีข้อมูลเกี่ยวกับเธออาจจะกลับมาเพิ่มทีหลัง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×