คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : ปลดปล่อยเดรสโรซ่า
เท็ดนั่งอยู่ข้างคาแวนดิชและลอว์ที่แขนถูกรักษาด้วยพลังของมันเชอรี่ คาแวนดิชพูดถึงหลังจัดการโดฟลามิงโก้ได้มันจะสั่นสะเทือนโลก
"เขาใช้มันแล้ว"เท็ดมองแขนสีดำและลูฟี่ที่กล้ามเนื้อใหญ่โตเหมือนตอนเป็นลูฟี่ซอมบี้
"ฮ่าๆๆ นี่มันมุกตลกอะไรกัน หึๆๆ ฉันก็นึกว่าแกจะมีไพ่ตายอะไรอีก"โดฟลามิงโก้หัวเราะเยาะ
"หุบปากซะ แกน่ะไม่มีทางทำอะไรได้อีกแล้ว"
ลูฟี่พุ่งเข้าหาโดฟลามิงโก้ยกมือยุบเข้าไปในแขน
"ปืนคิงคองยางยืด!!!!"
"ตูมมมมม!!"
หมัดชกโดฟลามิงโก้ลอยกระเด็นจากวังตกลงไปกลางเมือง ชาวเมืองเห็นเขาพากันหนี
"กลางเมืองเลยงั้นเรอะ อัดมาซะไกลขนาดนี้เชียว"โดฟลามิงโก้กล่าวลุกขึ้นยืน
ลูฟี่โดดไปทางโดฟลามิงโก้ด้วยการเตะเท้าเหมือนใช้เดินชมจันทร์
"โอเวอร์ฮีต"โดฟลามิงโก้ปล่อยด้ายสีแดงใส่ แต่ลูฟี่หายไป
ลูฟี่ปรากฎตัวอยู่ข้างหลังเขา
"ไรโนชไนเดอร์"ลูฟี่ยกขาเอาเท้าเหยียบหน้าโดฟลามิงโก้กระเด็นพุ่งผ่านหลายสิบตึก
"แกนะแกเป็นแค่ยางแท้ๆ!!!!"โดฟลามิงโก้โดดลอยขึ้นฟ้า
ลูฟี่โดดพุ่งตามขึ้นไปด้านบน
"หมัดยางยืดคัลวารี่แคนน่อน"ลูฟี่ชกแต่โดฟลามิงโก้หลบมาด้านข้าง
"แฮมสตริง!!!"โดฟลามิงโก้เตะเท้าฮาคิ และมันแค่ยุบเข้าไปเล็กน้อย"เคลือบฮาคิเกราะแต่ยังเป็นยางอยู่งั้นเรอะ!!?"
"การโจมตีพรรค์นั้นน่ะไม่ได้ผลหรอกเฟ้ย!!!"ลูฟี่ชกหมัดใส่ มันพุ่งเลี้ยวไปทางอื่นเรื่อยๆ
"ไล่ตามไปเลยไพธอน!!!!"ลูฟี่ตะโกน หมัดของลูฟี่ยืดตามโดฟลามิงโก้ไป
โดฟลามิงโก้ปล่อยด้ายสีแดงใส่อีกครั้ง
"คัลวารี่แคนน่อน!!!"หมัดลูฟี่ชกทำลายด้ายแรงและอัดเขาพุ่งลงพื้น
@@@@@@@
แฟรงกี้วิ่งเข้ามาเมื่อด้ายมาถึงโรงงาน แต่ด้ายแค่ดันตึกแทนที่จะตัดผ่าน เขาเรียกคนแคระ
"มันเอียง"
แฟรงกี้บอกกำแพงถูกเคลือบด้วยหินไคโร โซโล คินเอม่อนและคันจูโร่วิ่งผ่านมาบอกว่าพวกเขาจะไปหยุดกรงนกอีกด้านถ่วงจนกว่าลูฟี่จะชนะ
@@@@@@@@
ลูฟี่หอบหายใจขณะโดดไปจัดการโดฟลามิงโก้ต่อ
"ดูเหมือนว่าแกจะเอาพลังของตัวเองมาประยุกต์ใช้ได้ดีนะ แต่แบกรับมากไปหน่อยแถมยังเสี่ยงมากซะด้วย หมวกฟางแกน่ะเหลือเวลาอีกสักกี่วิกันล่ะ"
"หมัดปืนดับเบิ้ลคัลเวริน!!!"ลูฟี่ดึงมือหุบพุ่งไปข้างหน้า
"ออฟไวท์!!!"โดฟลามิงโก้สร้างด้ายสองสายขึ้นจากพื้นกันหมดเขาไว้
"ทำไมด้ายถึงออกมาจากพื้น นี่แกทำอะไรกับเมืองนี่เนี่ย?"ลูฟี่ถาม
"ฟังให้ดีนะเจ้าลูกเจี๊ยบ พลังของผลปีศาจน่ะนะ มันยังมีระดับเหนือขึ้นไปที่เรียกว่าการตื่นอยู่อีกนะ"
โดฟลามิงโก้เอามือจับซากอิฐกลายเป็นด้ายลามไปถึงตึก
"กลายเป็นด้ายไปหมดแล้ว"
"หึๆๆ เมื่อพลังอยู่ในระดับของการตื่น นอกจากตัวของผู้ใช้แล้วมันจะมีผลกับสิ่งอื่นด้วย"
ด้ายพุ่งเข้าโจมตีลูฟี่จากรอบด้าน ลูฟี่รีบหลบ
"อย่างอื่นก็กลายเป็นด้ายไปด้วย อย่างกับไม่ใช่สายพารามีเซียแล้วเลย"ลูฟี่กล่าว
"ไม่มีเวลาแล้ว"ลูฟี่หลบหลีกไปเตะด้ายที่พุ่งเข้ามาพุ่งไปทางโดฟลามิงโก้
"ร่วงไปซะ"โดฟลามิงโก้ทำให้เมืองกลายเป็นด้ายโจมตีมากขึ้น
"มิงโก้!!!"หน้าลูฟี่สวมฮาคิและยุบลงไป
"เปรี้ยง!!"ลูฟี่อัดหัวกระแทกโดฟลามิงโก้ที่ท้อง
"อั๊ก!!!"โดฟลามิงโก้กระอักเลือดออกมา
โดฟลามิงโก้กระเด็นออกไปและบินขึ้น ขณะที่ลูฟี่พุ่งตามมา ด้ายพุ่งเข้าใส่แต่ลูฟี่เสริมความเร็วมาตรงหน้าโดฟลามิงโก้
"หมัดยางยืดลีโอบาซูก้า!!!!"
ลูฟี่ชกเขาบินข้ามเมืองพุ่งใสที่ราบสูงราชา
ผู้คนโห่ร้องคิดว่าโดฟลามิงโก้จัดการแล้ว ลูฟี่เด้งลงพื้นใกล้พวกเขาและเห็นว่ากรงนกยังอยู่ เขารีบพุ่งโดดไปจัดการโดฟลามิงโก้ต่อ
"ฟู่!!!!"ไอพุ่งออกมาจากลูฟี่ เกียร์4หมดฤทธิ์แล้ว
ลูฟี่ตกลงพื้นอยู่ในสภาพหมดแรง
เหนือขึ้นไปเท็ดเห็นเบอร์เจสโดดลงมาหาลูฟี่จะเอามีดแทงเขา แต่ซาโบ้พุ่งมาเตะเบอร์เจสกระเด็นไป ตอนนั้นโดฟลามิงโก้ก็ออกมาจากจากเนินเขา โฆษกโคลอสเซียมแบกพาลูฟี่หนี
“ลูฟี่ต้องการเวลาฟื้นตัว10นาที”เท็ดตะโกนลุกขึ้น
"เซคั่นนัคเกิ้ล"เท็ดเริ่มใช้การเสริมพลังของตนไป ผิวของเขามีเกล็ดเหมือนสัตว์ขึ้นมา
”เธิร์ดนัคเกิ้ล”ผิวของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง”โฟร์นัคเกิ้ล”เท็ดเร่งพลังขั้นที่4โดดเข้าหาโดฟลามิงโก้เพื่อถ่วงเวลาจนกว่าลูฟี่จะฟื้นกลับมา
"สกายวอล์ค"
เท็ดโดดมาลงจอดขวางหน้าโดฟลามิงโก้”นักรบอสูร”โดฟลามิงโก้พูดขณะเท็ดใช้พลังขั้นที่6
“ซิกส์นัคเกิ้ล”กระแสน้ำวนก่อตัวรอบเท็ด โดฟลามิงโก้พุ่งไปหาลูฟี่แต่เท็ดขวางทาง"ฉันเป็นคู่ต่อสู้แกตลอด10นาทีนี้"
เท็ดหลบเชือกอย่างรวดเร็วขณะที่โดฟลามิงโก้จ้องที่เขาก่อนเท็ดโผล่ไปข้างหน้าเตะ โดฟลามิงโก้บล็อกเตะและยิงเชือก เท็ดโดดหลบให้พ้นไปโดนละอองสีทองที่ทำให้เขารู้สึกแข็งแรงขึ้นมา
เขากระโดดเหยียบอากาศและเห็นบาโธโลมีโอสร้างบาเรียให้นักสู้โคลอสเซียมช่วยกันผลัก โรบินสร้างมือใหญ่ดันกรงนก ผู้คนไปที่โรงงานเพื่อดันอาคาร นักสู้และทหารเรือที่ใช้ฮาคิได้ไปดันเชือก
เท็ดพุ่งลงมาแลกหมัดและลูกเตะกับโดฟลามิงโก้และหลบการโจมตีด้วยเชือก
"เหลืออีก2นาที"เท็ดคิดก่อนเส้นด้ายใหญ่โจมตี เขาโดดถอยกลับไปบนฟ้าและเหลือบเห็นลูฟี่นอนแผ่มีลอว์นั่งอยู่ข้างๆและรีเบ็คก้ากับวิโอล่า
โดฟลามิงโก้โผล่ไปตรงหน้ารีเบ็คก้ากับวิโอล่าและพยายามจะเตะเธอ แต่แซ็คโผล่มายกดาบเสริมฮาคิหยุดไว้ และได้ยินโฆษกโคลอสเซียมที่ใกล้จะกลับมาสู้ได้แล้ว
“อีก10วิ”เท็ดพูดหลบการโจมตีอีกครั้งคว้าหญิงทั้งสองก่อนจะหายตัวไป เป็นลูฟี่ที่โผล่มายืนตรงหน้าโดฟลามิงโก้แทน
"นี่มันยิ่งกว่าการคืนชีพซะอีก แต่ดูเหมือนฮาคิของแกจะฟื้นฟูกลับมาแล้วสินะ"โดฟลามิงโก้ถามลูฟี่ที่หอบ
"เรื่องนั้นแกก็เหมือนกันไม่ใช่รึไง"ลูฟี่ก่อนโดนแส้ด้ายแทงใส่กระเด็นไป
"เอเวอร์ไวท์"โดฟลามิงโก้เอามือแตะพื้นเปลี่ยนเมืองกลายเป็นด้าย หลายอันพันแขนขาลูฟี่ไว้
"ธนูพันดอกด้ายโบยบิน"โดฟลามิงโก้สร้างด้ายนับพันพุ่งไปแทงลูฟี่
ลูฟี่สร้างฮาคิเกราะมากันแต่ก็โดนเจาะทะลุ
"อะไรกัน? นี่เหรอการกลับมาของแก? ฮาคิกลับมาแล้วจริงๆเหรอลูซี่?"โดฟลามิงโก้ถาม ระดมแทงด้ายส่งลูฟี่ไปชนที่ราบสูงราชาที่เขาโดนส่งลอยกระเด็นมา
จากนั้นโดฟลามิงโก้ก็สร้างด้ายคุมลูฟี่เป็นหุ่นเชิด แต่ลูฟี่ก็ยังต่อต้านเดินมาหาเขาและนึกถึงที่เคยคุยไว้กับเรย์ลี่
ร่างของเขาพองโตขึ้นมาอีกครั้ง
"เกียร์4!!!!"ร่างกายขยายใหญ่ทำให้ด้ายขาดกระเด็นไป
"ด้ายของฉัน"
ลูฟี่โดดลอยขึ้นไปบนอากาศ
"ครั้งนี้แกจะอยู่ในร่างนั้นได้นานแค่ไหนกันเชียว"
ลูฟี่โดดขึ้นไปในอากาศขณะที่โดฟลามิงโก้พุ่งไล่ตามเขามา
"แกทำให้ทุกสิ่งอยู่ในฝ่ามือแก เพราะความโลภของแกที่อยากควบคุมทุกสิ่งและทุกคนที่นี่ ฉันจึงแทบจะไม่ได้พักหายใจเลย!!!"
"งั้นก็สาปแช่งสายเลือดของแกเถอะ ที่เกิดมาเป็นขยะชั้นต่ำที่มีค่าเฉพาะตอนที่ถูกฉันควบคุม เทียบกับฉันแล้วพวกแกมันไร้ค่า"
"ฉันจะจัดการกับแกและออกไปจากที่นี่"ลูฟี่ชูกำปั้นที่ขยายขึ้น
"ก็ลองดูสิไอ้หนู ใยแมงมุม"โดฟลามิงโก้สร้างด้ายแมงมุมเป็นโล่
"หมัดยางยืดคิงคองกัน!!!"ลูฟี่ชกหมัดยักษ์เข้ามา
"ด้ายเทวะ!!!"โดฟลามิงโก้สร้างด้ายรวมตัวหนาพุ่งไปหาลูฟี่
"ตูมมมม!!!!"หมัดของเขาพุ่งทะลวงทำลายด้ายและชกโดฟลามิงโก้กระเด็นพุ่งลงไปกระแทกพื้น
เท็ดรีบไปคว้าลูฟี่ที่ถูกวาร์ปมาที่ตึกด้วยพลังของลอว์ รีเบ็คก้าและวิโอล่า เขาโดนเจ้าหญิงทั้งคู่จูบ ขณะที่กรงนกสลายไป
ทหารเรือเข้าจับกุมกลุ่มโจรสลัดดองกี้โฮเต้ที่พ่ายแพ้ทั้งหมด ยกเว้นเบลลามี่กับเบบี้ไฟว์ โดฟลามิงโก้โดนใส่ตรวนหินไคโร เมนาร์ดแพร่ภาพไปยังเกาะใกล้เคียงว่าเกิดอะไรขึ้นที่เดรสโรซ่า
ประชาชนเรียกร้องให้ริคุขึ้นเป็นราชาอีกครั้ง
ริคุพยายามปฏิเสธ แต่พวกเขายืนกราน อิชโชและกองทัพเรือมาถึงและคุกเข่าขอโทษที่ให้โดฟลามิงโก้ใช้อำนาจของรัฐบาลโลกเพื่อยึดครองเดรสโรซ่า
ข่าวชัยชนะของกลุ่มพันธมิตรหมวกฟางและฮาร์ทเหนือโดฟลามิงโก้เปิดเผยไปทั่วโลก
เท็ด ลอว์ และลูฟี่หลับไปโดยสาวๆพิงเท็ดที่นั่งพิงกำแพง
เท็ดตื่นเมื่อได้ยินอุซปกับแฟรงกี้ทะเลาะกันหลังกำแพง เขาลุกขึ้นยืนแต่หยุดสังเกตรีเบ็คก้ากับวิโอล่าที่ไหล่ถอนหายใจ
@@@@@@@
ชาวเดรสโรซ่ายินดีเมื่อกรงนกหายไปและพวกเขาได้รับอิสรภาพ
ซาโบ้เฝ้ามองอยู่ เบื้องหลังเขาเป็นเบอร์เจสที่นอนบาดเจ็บหนัก
"ทำไมแก...ไม่มาฆ่าฉันเลยล่ะ?"
"ไม่จำเป็น ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะจบแล้ว"
"ฮ่าๆๆ ใจอ่อนซะจริงๆเลยพวกแกพี่น้องเนี่ย"
"ตรู๊ดๆ!!!!"หอยทากสื่อสารในกระเป๋าซาโบ้ดังขึ้น
"เอสมันพ่ายแพ้ให้กับกัปตันของเราที่เกาะบานาโร แต่ก่อนที่มันจะถูกส่งตัวให้กับกองทัพเรือ รู้มั้ยว่ามันพูดอะไรบ้าง"
@@@@@@@
ใต้ดินโคอาล่าไปหาคนของคณะปฏิวัติที่กำลังขนย้ายเอาอาวุธไป
"เฮ้ เร็วเข้า การต่อสู้ระหว่างหมวกฟางกับโดฟลามิงโก้จบลงแล้ว เดี๋ยวกองทัพเรือก็มากันแล้ว ติดต่อหัวหน้าได้รึยัง?"
"กำลังพยายามอยู่"
"ไม่รับสายเลย"
"ถ้าไม่มีอารมณ์อยากจะรับเขาก็ไม่รับหรอก"
@@@@@@@
"วี้ ฮ่าๆๆ ถ้าได้ยินละก็แกต้องขำแน่นอน พอมันรู้ว่าต้องถูกประหาร ตัวเอสมันพูดออกมายังงี้ อย่าให้น้องชายฉันรู้เรื่องนี้ได้มั้ย"
คำพูดนี้ทำให้ซาโบ้กำหมัดแน่นสีหน้าโกรธเกรี้ยว
"เจ้าเอสน่ะมันโง่ มันไม่รู้เลยว่าชีวิตของมันน่ะมีค่าขนาดไหน แค่เอส หมัดอัคคีถูกจับได้ข่าวก็ถูกกระจายไปทั่วโลกแล้ว กองทัพใช้ประโยชน์จากมันถึง120%--"
ซาโบ้ใช้มือจับหัวเบอร์เจส
"พอได้แล้ว หมอนั้นรู้สึกยังไงตอนจะจากโลกนี้ไป เรื่องนั้นฉันคิดซ้ำๆทุกคืนไม่เคยขาด ไม่จำเป็นต้องให้แกบอกฉันก็เข้าใจทุกอย่าง"
แม้จะโดนบีบหัวแต่เบอร์เจสยังยิ้มออกมา
(เอาเลย คลั่งสิเจ้าโง่ ผลปีศาจที่แกได้ไปนั่นน่ะ ถ้าเอาไปไม่ได้ชีวิตนักล่าผลปีศาจฉันต้องป่นปี้แน่ ฉันจะไม่ยอมให้ผลเมระเมระหลุดมือไปได้หรอก)
เบอร์เจสถือมีดไว้ด้านหลัง มีดเดียวกับที่เขาจะใช้ฆ่าลูฟี่
"แกคงกำลังเสียใจอยู่ล่ะสินะ ทั้งที่แกมีฐานะและอำนาจมากมายขนาดนั้น แต่แกก็ไม่ได้ไปช่วยพี่ชายของแก แกน่ะไม่ได้อยู่ที่นั่นในวันนั้นใช่ไหมล่ะ ทำไมล่ะ หลับเพลินรึไง"
ซาโบ้กัดฟันกรอด เบอร์เจสแทงมีดใส่แต่ซาโบ้ปัดมันกระเด็น
"เพราะงี้ไงเล่าฉันถึงไม่เสียใจอีกแล้ว หมัดอัคคี!!!"
"ตูมมมมม!!!"เบอร์เจสโดนเปลวเพลิงที่ลุกไหม้พัดไปกระแทกตึกและโดนไฟกลืนหายไป
"ฉันก็ไม่ได้อะไรหรอก แต่เอสเขาไม่ให้อภัยแกวะ!!!"
"ตรู๊ดๆๆๆ"
"ฮัลโหลซาโบ้คุง ตอนนี้นายอยู่ที่ไหนน่ะ ฉันเห็นเบอร์เจสไล่ตามลูฟี่คุงไปเมื่อกี้นะ ฉันรีบใช้หอยทากติดต่อหานายทันที แต่ซาโบ้คุงไม่ยอมรับสายฉันเลยนะ"
"อ้อเรอะ ฉันไม่ได้สนใจน่ะ"
"ไม่สนใจ"
"ไม่ต้องห่วงแล้วเรื่องนั้นเรียบร้อยไปแล้ว ว่าแต่โคอาล่าเธอหาลิสต์เจอรึยัง?"
"โธ่เอ๊ย เจอแล้วยะ!!!"
"งั้นก็เรียกเรือมาได้แล้วนะ"
"เรียกแล้วยะ!!"
"ถ้างั้นไปรวมตัวกับแฮ็คที่ใต้ดิน--"
"ฉันก็อยู่กับพวกแฮ็คที่ใต้ดินรอนายอยู่นี่แหละ"
"แกร่ก"หอยทากโดานวางสายไป
"บังอาจมาวางสายฉันได้ยังไงไอ้เจ้าบ้า!!!"โคอาล่าดึงแก้มลูกน้องโชคร้ายคนนึง
"อย่ามาลงที่ผมสิครับคุณโคอาล่า"
.
.
.
ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แมรี่จัวร์
อาคาอินุกำลังยืนคุยกับ5ผู้เฒ่าอย่างไม่พอใจ
ผ่านมา2ปี อาคาอินุมีรอยแผลเป็นกว้างด้านขวาของร่างกายขึ้นมาถึงตาซึ่งโดนหนวดขาวเล่นงานในสงครามมารีนฟอร์ด และตอนนี้เขาไว้เคราแล้ว
"ถามหน่อย เรื่องที่โดฟลามิงโก้แกล้งสละตำแหน่งเจ็ดเทพโจรสลัดนั่น เป็นคำสั่งจากเบื้องบนของพวกท่านอีกทีใช่รึไม่?"อาคาอินุถาม
5ผู้เฒ่าไม่พูดอะไร
"ทำไมต้องทำให้ทั้งโลกปั่นป่วนวุ่นวายเพื่อคนอย่างเจ้าโดฟลามิงโก้นั่นด้วยละครับ ถ้าคราวหลังยังมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก จอมพลเรืออย่างผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ห้ามทำแบบนี้อีกเด็ดขาดเลยนะครับ"
"อย่าโอหังไปหน่อยเลยซาคาสึกิ"ชายแก่ผมเดดล็อก
"ชื่อเสียงของแกมันจะสักเท่าไหร่กันเชียว"ชายแก่หนวดโค้งหนากล่าว
"กองทัพเรือของพวกแกเป็นแค่ฉากหน้าของรัฐบาลโลกนะ"ชายแก่หัวล้านกล่าว
"เรื่องนี้ยกให้พวกไซเฟอร์โพลจัดการไปแล้วล่ะ"ชายแก่ผมทองที่น่าจะอายุน้อยสุดใน5ผู้เฒ่า
"ฮึ งั้นเข้าเรื่องเลยแล้วกัน พวกคุณก็ถูกเจ้านั่นข้ามหัวไปเรียบร้อยแล้วสินะ หุ่นเชิดของมังกรฟ้าน่ะ?"อาคาอินุถาม
"หุบปากไปซะบ้างเถอะซาคาสึกิ"ผมเดดล็อกกล่าว
"แล้วเรื่องของคุซันล่ะว่าไง ปล่อยให้คนที่มีพลังแข็งแกร่งระดับนั้นไปเข้าร่วมกับพวกหนวดดำซะได้ ไม่ถือว่าเป็นความอับอายของกองทัพเรือรึไง"
"ไอ้เจ้าโง่นั่นเป็นคนที่ลาออกจากกองทัพเรือไปแล้ว มันจะไปทำบ้าอะไรที่ไหนก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราทั้งนั้นนั่นแหละ"
"5ผู้เฒ่า จอมพลซาคาสึกิ!!!!"
พลโทคนนึงวิ่งเข้ามาในห้อง
"ผมมีเรื่องรายงานครับ เจ็ดเทพโจรสลัดดองกี้โฮเต้โดฟลามิงโก้กับแฟมิลี่ของมัน พ่ายแพ้ให้พันธมิตรโจรสลัดหมวกฟาง-ลอว์ ขณะที่เดรสโรซ่า กลายเป็นเศษซากไม่เหลือชิ้นดีไปแล้วครับ"
"ว่าไงนะ!!"ซาคาสึกิตะโกน
"อีกแล้ว"ชายแก่หนวดยาวกล่าว
"เจ้าเด็กบ้านั่น"ชายแก่หัวล้านกล่าว
"แล้วยังมีเรื่องใหญ่อีกเรื่องหนึ่งด้วยครับ"
@@@@@@@@
บอนนี่สวมเสื้อคลุมสีน้ำตาลขณะกินพิสซ่าที่ขโมยมายิ้มเมื่ออ่าวข่าว
"โค่นโดฟลามิงโก้ได้เรอะ ไม่เลวเลยนี่นา ดีใจที่ได้ร่วมยุคนะ ฮิๆๆ"
@@@@@@@
ท้องฟ้าแห่งหนึ่ง
นักบวชปีศาจอูรูจที่มีผ้าพันแผลเต็มกำลังนอนแผ่บนเมฆ
"ท่านนักบวชอูรูจๆ มีคนกำลังมาครับ!!!"ลูกเรือเขาวิ่งมาหา
"เฮ้ย พูดอะไรบ้าๆ ที่นี่เป็นเกาะแห่งท้องฟ้านะ แถมยังเป็นก้อนเมฆที่ถูกทิ้งร้างแล้วด้วย ใครมันจะไปโผล่มา--"
"ตึงๆๆ"
เสียงเท้าหนักๆทำให้อูรูจต้องลุกขึ้นหันไปมอง เขาเห็นเงาร่างขนาดใหญ่โตเท่าคนยักษ์ หน้าที่เปื้อนด้วยรอยยิ้มตลอดหายไป
"นั่นมัน...!!"
@@@@@@@@@
ทะเลแห่งหนึ่ง
"เฮ้ๆ ไม่เบาเลยนะเนี่ยพันธมิตรโจรสลัด"คาโปเน่ แก๊ง เบจกล่าว"เพื่อนๆของเราต้องช่วยกันออกแรงอีกหน่อยแล้วมั้ง ต้องช่วยกันเอาตัวซีซ่าร์กลับมาให้ได้นะพวกเรา"
"ครับ ฟาเธอร์!!!"
@@@@@@@@@@
ฐานที่ตั้งกลุ่มโจรสลัดคิด
กัปตันโจรสลัดทั้งสาม คิด ฮอว์กินส์ อาพูและคิลเลอร์ ทั้ง4กำลังทานอาหารเช้าร่วมกันดูข่าวหนังสือพิมพ์
"เผลอแปปเดียวก็ถูกพวกมันแซงหน้าไปซะแล้ว"ฮอว์กินส์กล่าว
"เป็นชัยชนะที่งดงามซะด้วย เจ้าโดฟลามิงโก้มันมีไคโดคอยหนุนอยู่ข้างหลัง"คิดกล่าว
"แบบนี้มันก็เต้นพระเจ้าเข้าเลยน่ะสิ"อาพูกล่าว
"ถ้าเป็นแผนการละก็ แปลว่าเป้าหมายของพวกมันจะต้องเป็น..."
"4จักพรรดิแน่นอน"ฮอว์กินส์กล่าว
"ไคโดร้อยอสูรงั้นเรอะ"อาพูกล่าว
"ดีแล้วล่ะที่เป้าหมายไม่ซ้ำกัน จะได้ไม่ต้องไปชนกันให้เปลืองแรงเปล่าๆ"คิลเลอร์กล่าว
ข้างนอกกลุ่มโจรสลัดทั้งสามกำลังจัดปาร์ตี้กัน
"เพราะเป้าหมายของพวกเราก็คือผมแดง แชงคูสแห่ง4จักรพรรดินั่น"
@@@@@@@@
เกาะฤดูหนาวแห่งหนึ่ง
Xเดรคกำลังอ่านหนังสือพิมพ์
"พ่อนายโดนมันฆ่าตายเหรอ? เจ้าโดฟลามิงโก้น่ะนะ"
"เรื่องมันนานมาแล้วฉันไม่เก็บมาใส่ใจหรอก"เดรคกล่าว
"อะไรกันเนี่ย ใจดำชะมัดเลยนะ"
"งั้นแกก็มาช่วยกันหน่อยสิ ถ้าไม่รีบแจ้งละก็มีหวังโดนเขาฉีกเป็นชิ้นๆแน่เลย"
กลุ่มของเดรคเดินไปยังตึกสูงที่มีหิมะปกคลุม
"ท่านไตโดครับอยู่ที่ไหนครับ เจ้าบ้าโจ๊กเกอร์น่ะมันเสียท่าไปแล้วครับ พวกเราไม่ได้รับสไมล์อีกแล้ว"
.
.
.
เดรสโรซ่า
ช่วงกลางคืนในเดรสโรซ่า กลุ่มหมวกฟาง ลอว์ คินเอมอน คันจูโร่และลอว์พักอยู่ในบ้านของคิวรอส ซาโบ้มาเพื่อพบหน้าลูฟี่ก่อนจากไปและเตือนเรื่องCP0มายังเดรสโรซ่า
ซาโบ้เล่าอดีตของเขาให้โซโล เท็ด โรบินและแฟรงกี้ เพราะพวกเขาเป็นกลุ่มเดียวที่ยังตื่นอยู่
12ปีก่อน เรือเขาถูกยิงโดยชาวมังกรฟ้าแต่ดราก้อนได้ช่วยเอาร่างไร้สติเขาขึ้นจากน้ำ แต่เขาก็สูญเสียความทรงจำไป จำอะไรไม่ได้แม้แต่ชื่อตัวเอง แต่ความรู้สึกเดียวที่เหลือคือไม่อยากกลับไปหาครอบครัวตัวเอง จากนั้นเขาก็ได้เข้าร่วมกองทัพปฎิวัติ
10ปีต่อมาซาโบ้ได้ข่าวการตายของเอสและหนวดขาว เรื่องนี้ทำให้ความทรงจำเขาฟื้นกลับมาและเต็มไปด้วยความเศร้า เขาหลับไปนานถึง3วัน หลังจากนั้นเขาก็ตามหาผลเมระเมระ
2ปีต่อมาซาโบ้มาถึงคอริด้าโคลอสเซียมเปิดเผยตัวต่อลูฟี่
ซาโบ้อำลากลุ่มหมวกฟางและพันธมิตร และฝากมอบบีเบิ้ลการ์ดให้ลูฟี่ เขาติดต่อนักปฎิวัติกลุ่มอื่นและมุ่งหน้าไปท่าเรือ
"ถ้างั้นเท็ด เรามาคุยเรื่องรีเบ็คก้ากับวิโอล่ากันเถอะ"โรบินพูดขึ้น
"พวกเธอทำไม"เท็ดถามขณะดื่มไวน์พิงกำแพง ทางด้านโซโลไปนั่งโต๊ะดื่มเหล้ากับคิวรอส
"พวกเค้าชอบเธอ"
"อะไรนะ?"เขาชะงัก
"พวกเขา-ชอบ-เธอ"โรบินพูดเสียงดังชัดๆ
"เอาล่ะ เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องคุยกัน ฉันเป็นโจรสลัดพวกเธอเป็นเชื้อพระวงศ์"
"แต่มันเหมือนนิยายรักโรแมนติก"ซิฟที่แกล้งทำเป็นหลับลุกพรวดขึ้นมาบอกทำให้เท็ดเบ้ปาก
"เธออ่านนิยายรักมากไปแล้ว นี่เป็นชีวิตจริงไม่ใช่นิยายที่จบแฮบปี้เอนดิ้ง"
"อย่างน้อยเธอควรให้โอกาสพวกเธอ เธอให้โอกาสแฮนค็อกแล้วดูผลลัพย์สิ"
"ได้ ฉันจะคุยกับพวกเค้า แต่บอกไว้ก่อนพวกเธอคิดผิด!!!"
@@@@@@@@
เกาะโซล
"ฝนตกอีกแล้ว"
ตอนนั้นเองก็มีฝนตกจำนวนมากไหลมาจากที่ไหนสักแห่งใส่กลุ่มของนามิ
"อย่าห่วงเลยครับ ผมจะปกป้องพวกคุณ...."
แต่เมื่อโดนน้ำ
"อ๊าก!!!!"บรู๊คกับโมโมโนะสุเกะกรีดร้องเมื่อโดนน้ำพัดไป"ช่วยด้วย!!!!"
"ไอ้พวกผู้ใช้ผลปีศาจไม่ได้ความ!!!!"นามิตะโกนรีบว่ายตามไป
เวลาต่อมาเธอช่วยทั้งสองดึงมายืนบนต้นไม้ได้
"พวกนายตั้งสติกันหน่อยสิ"
"ขอบคุณอีกครั้งครับ"
"นายก็ด้วยนะโมโมะ"นามิกล่าว
"เป็นพระคุณอย่างยิ่งขอรับ"
"ผู้ต้องสงสัยทุกคนจะต้องตายซะ!!!"
ชายหัวขาวโดดมาฟันใส่
"ชีปฮอร์น"
"โซล บัลลาร์ด"
"ยอดเลยโฮเนะคิจิ"
"พลังนี่มันอะไรครับเนี่ย"
"บรู๊ค ตั้งการ์ดไว้แบบนั้นแหละ"เสียงจากด้านหลังดังขึ้น
"ดิอาเวิล มูดอนช็อต!!!"ซันจิเตะชายหัวขาวตกลงน้ำ
"ท่านชีพเฮด พวกมันเป็นใครกันเนี่ย?"
"พวกแกนั่นแหละเป็นใคร....กัน?"ซันจิเปลี่ยนสีหน้าเมื่อเห็นเป็นผู้หญิง
"อะไรกันน่ะ น่าขยะแขยงจริงๆ"
"ท่านจินามิครับ"ชายสวมชุดแบบไวกิ้งขี่จระเข้แบบเดียวกันมาหาเธอ
"พวกนายน่ะถอยกลับไปก่อน ท่านชีพเฮดโดนเล่นงานไปแล้วล่ะ"
"เอ๋!? แต่ว่าซามูไรยัง--"
"เราไล่ตามพวกมันมาขนาดนี้แล้วมันยังไม่โผล่มาเลย กลับไปรายงานว่าซามูไรไม่อยู่ในนี้"จินามิกล่าว
"ครับ"
กลุ่มคนที่ไลล่านามิต่างจากไป
@@@@@@@
ฐานที่มั่นกลุ่มโจรสลัดคิด
มีบางอย่างพุ่งตกลงมาทำให้ทั้งเกาะสั่นสะเทือน
"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?"
ลูกเรือกลุ่มโจรสลัดทั้งสามต่างจับอาวุธเตรียมสู้ มองดูหลุมยักษ์รูปร่างเหมือนคน
"กัปตัน มีบางอย่างตกมาจากฟ้าทำให้เกิดหลุมยักษ์"
"รูปร่างนั่น คนเรอะ"คิดถาม"ตกมาจากที่ไหน?"
"แล้วใครกันล่ะตกลงมา?"อาพูถาม
ผู้แข็งแกร่งอยู่ ผู้อ่อนแอต้องตาย นั่นคือกฎหนึ่งเดียวของโลกนี้
"จริงด้วยสิ"ฮอวกินส์กล่าว"ท้องฟ้าแถวๆนี้มีตำนานเกาะแห่งท้องฟ้าที่ว่ากันว่า อาจจะมีสัตว์ประหลาดอาศัยอยู่ไม่ใช่เหรอ?"
"แกจะบอกว่ามันถูกโยนลงมาจากเกาะแห่งท้องฟ้าเหรอ?"อาพูถาม
"กัปตันคิดครับ แรงกระแทกเมื่อกี้ทำเรือเราอัปปางไปแล้วละครับ"
"ว่าไงนะ!!!"คิดตะโกน"มันจะมากไปแล้วนะ ฝีมือใครกันวะเนี่ย?"
ผู้แข็งแกร่งย่อมอยู่รอด ผู้อ่อนแอย่อมต้องตาย โลกใบนี้มันก็มีแค่นี้แหละ
ก่อนหน้านี้ไม่กี่นาทีบนเกาะท้องฟ้า บอลลูนเทอมินอล เกาะท้องฟ้าที่โดนทิ้งร้างไปแล้ว
กลุ่มโจรสลัดของอูรูจมองชายร่างยักษ์คนนึงที่เดินไปใกล้ขอบเกาะท้องฟ้า
"กำลังทำอะไรอยู่เหรอ?"อูรูจถาม
"อย่าไปยุ่งกับเขาเลยครับท่านนักบวช"
"เจ้านั่นมันบ้าไปแล้วครับ"
"ที่นี่อยู่สูงจากพื้นดินตั้งหมื่นเมตรเชียวนะ"อูรูจเตือน"ถ้าเอาจริงฉันก็ไม่ห้ามหรอก"
ชายผู้นี้แสวางหาสถานที่ตาย หากจะกล่าวถึงเรื่องราวของเขาแล้ว ในฐานะโจรสลัด เขาพ่ายแพ้มาแล้วทั้งหมด7ครั้ง ถูกกองทัพเรือและศัตรูจับตัวไป18ครั้ง ถูกทรมาณซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใช้ชีวิตในฐานะของคนบาป และตอนนี้เขากำลังฆ่าตัวตาย ด้วยวิธีพิสดารด้วยการดิ่งลงมาจากเกาะท้องฟ้า
ร่างยักษ์นั่นโดดลงจากเกาะท้องฟ้า
จบการย้อนหลัง
กลุ่มโจรสลัดคิด ฮอว์กินส์และออนแอร์มองหลุมยักษ์ขนาดใหญ่ร่างคน
ขอกล่าวอีกครั้งว่า เขาเป็นคนเดียวที่ท้าทายกองทัพเรือและ4จักรพรรดิจนถูกจับตัวได้18ครั้ง ถูกตัดสินโทษประหาร40ครั้ง บางครั้งที่เขาถูกตัดสินให้แขวนคอ โซ่ก็ขาด บางครั้งที่เขาถูกประหารด้วยกิโยหินใบมีดก็แตก แม้จะถูกแทงด้วยหอกพวกมันก็ล้วนแตกหัก ผลลัพย์ที่ได้ เขาจมเรือที่เป็นเรือนจำขนาดใหญ่ไปทั้งหมด9ลำ พูดง่ายๆคือไม่มีใครสามารถฆ่าเขาได้ และนั่นก็รวมทั้งตัวของเขาเองด้วย
มือขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาจากหลุม ร่างยักษ์โผล่ขึ้นมา
"คราวนี้อะไรอีกล่ะ?"คิดถาม
"นี่มันปีศาจอะไรกันเนี่ย?"คิลเลอร์ถาม
"บัดซบ ปวดหัวชะมัดเลย ยังไงก็ไม่ตายเหรอเนี่ย รอดมาได้อีกแล้ว แกทำได้แสบมากไอ้ตาแก่หนวดขาว
เขาเป็นคนที่มีกล้ามเนื้อหนาแน่นมาก สูงอย่างน้อย4เท่าเกินมนุษย์ทั่วไป มีผมดำยาว หนวดดำยาวและเคราดำ สวมกางเกงสีม่วงคล้ายกับพวกกังฟู มีเขาสองเขาแหลมบนหัว หน้าท้องมีรอยแผลรูปXเหมือนลูฟี่ แขนซ้ายมีรอยสักเกล็ดสีส้มคล้ายมังกร
ชื่อของชายผู้แสวงหาสถานที่ตายนี่ก็คือไคโด ร้อยอสูร
"ไคโด"คิดกล่าว
"ไม่จริงน่า"อาพูกล่าว
ฮอวกินส์ยังเงียบแต่เขาเหงื่อไหลเต็มบอกถึงความกลัว
ผู้คนมักจะพูดกันปากต่อปาก ถ้าสู้กันตัวต่อตัวต้องไคโดแน่นอน เมื่อเทียบกับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในโลก ไม่ว่าจะในน้ำ บนบกหรือว่าอากาศ เขาคือโจรสลัดที่ถูกขนานนามว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุด
"ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วสินะ"ไคโดยกแขนขึ้นและคำราม"เร็วๆเข้าโจ๊กเกอร์ รีบเตรียมการสำหรับศึกสุดท้ายให้เสร็จซะที!!!!"
เสียงตะโกนของเขาทำให้ทั้งเกาะสั่นสะเทือน
"ถึงไอ้โลกน่าเบื่อนี่จะพังทลายลงก็ช่างมัน มหาสงครามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก ควรจะเริ่มได้แล้ว!!!"
@@@@@@@@@@
เดรสโรซ่า
ตอนนี้เท็ดสวมเสื้อกันฝนเผยให้เห็นหน้าอกที่เปลื่อยเปล่าและกางเกงยีนกับรองเท้าสีดำเกาศีรษะขณะมองพระราชวัง
"ทำไมพวกโรบินต้องให้ฉันพบพวกเธอที่นี่ด้วย"เขาคิดเดินมาหน้าห้องนัดพบแล้วโดนผลักเข้ามาพร้อมประตูปิดและกั้นด้วยโต๊ะเครื่องแป้ง
"นี่มัน..."
หน้าเท็ดแดงขึ้นมา ภายในห้องนอนหนูบนเตียงใหญ่ ไม่ใช่แค่ซิฟกับโรบินที่นอนเปลื่อยบนเตียง แต่รวมถีงรีเบ็คก้ากับวิโอล่าด้วย ก่อนที่เขาจะพูดอะไรซิฟเข้ามาดึงแขนเท็ดขึ้นไปบนเตียง
@@@@@@@@@
ความคิดเห็น