คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : กำเนิดกองเรือหมวกฟาง
2วันผ่านไป เซ็นโงคุและพลโทหญิงที่ชื่อโอสึรุมาถึงเดราโรซ่าและพบว่าอิชโชปฏิเสธที่จะตามล่าลูฟี่กับลอว์เพราะทอยเต่า และอิชโชถูกลงโทษไม่ให้เข้าไปในฐานทัพเรือไหนเลยจนกว่าจะเอาหัวของลูฟี่กับลอว์มาได้
ตอนนี้เซ็นโงคุผมหงอกเป็นสีขาว สวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินและกางเกงขาสั้น และผ้าคลุมนายทหารเรือ
@@@@@@@@
พระราชวัง
วิโอล่าเดินไปรอบๆตามหารีเบ็คก้า เธอจำได้ว่ารีเบ็คก้าคุยกับริคุก่อนหน้านี้เรื่องคิวรอสโกหกเธอว่าพ่อของเธอเป็นเจ้าชายต่างประเทศที่แม่หนีตามไป
เท็ดเอนตัวพิงต้นไม้ข้างนอก รีเบ็คก้ากอดเขาและร้องไห้
ย่านใจกลางเมือง กัตซ์ทำให้ทุกคนตื่นเต้นประกาศว่าวันนี้ราชาจะคืนสู่บัลลังก์และรีเบ็คก้าจะเป็นเจ้าหญิง
กลับไปในวัง อิซาเบลโล่คุยอยู่กับริคุ
"ประเทศครึกครื้นกันแล้วนะ ประชาชนที่ถูกโจรสลัดหลอกให้เกลียดราชา ประชาชนที่ครั้งหนึ่งเคยร้องหาความมั่งคั่งกับอำนาจ แต่พอได้เผชิญหน้ากับความตายเข้าหน่อย ตอนนี้ก็กลับมาใฝ่หาความสงบร่มเย็นซะแล้ว คิดแล้วขำแต่ก็ขำไม่ออกนะ"
"ใครขำกัน? โชคดีแล้วล่ะที่พวกเขารอดชีวิตมาได้น่ะ คนอย่างฉันจะทำให้ทุกคนมีความสุขได้จริงเรอะ ถ้าเป็นไปได้ฉันก็อยากจะเป็นราชาที่ปัดเป่าภัยพิบัติต่างๆได้เหมือนเทพเจ้า"
"นี่ อย่าโม้อะไรที่มันเกินจริงได้มั้ย"
"ก็แค่สมมุติน่ะ ก็คงต้องพยายามกันต่อไป เพราะพวกเราก็คงทำได้แค่นั้นแหละ"
"ก็นั่นสินะ"
"จนกว่าจะถึงวันที่รีเบ็คก้าได้ครองบัลลังก์ต่อจากฉัน"
"พูดถึงเรื่องนั้นแล้วนะ มันจะเวิร์คแน่เหรอ? ฉันยังจำได้เลยว่าสกาเล็ตตอนสาวๆน่ะหัวดื้อแค่ไหน?"อิซาเบลโล่หัวเราะคิกคัก
เท็ดยืนอยู่นอกห้องแต่งตัวของรีเบ็คก้าก่อนจะรู้สึกว่าบางอย่างกดที่หลังเขา
เท็ดรู้สึถึงหน้าอกคัพKแตะหลังเขา เขารู้ดีว่าเป็นใคร
”เฮ้ วิโอล่า”เท็ดกล่าว วิโอล่ามายืนข้างหน้าในชุดสีม่วง
"อรุณสวัสดิ์ที่รัก"เท็ดหน้าแดงก่อนเธอเข้าไปข้างใน เธอเห็นรีเบ็คก้าในชุดชั้นใน
เขาเดินออกมาข้างนอกพบคิวรอสนั่งอยู่ที่สุสานของสกาเล็ต
เขาเดินออกจากวังมายังทุ่งดอกไม้และพลคิวรอสนั่งอยู่ที่สุสานของสกาเล็ต
"คุณไม่จำเป็นต้องโกหกว่าภรรยาของคุณตกหลุมรักเจ้าชายต่างแดน ผู้คนจะยอมรับความจริง"
คิวรอสไม่ตอบอะไร"อย่าทำลายหัวใจลูกสาวฉัน”
"ฉันไม่แม้แต่จะนึกฝัน ถ้าเธอต้องการอยู่กับฉัน ฉันจะเผชิญกับรัฐบาลโลกเพื่อให้เธอปลอดภัย และอย่างน้อยคุณควรอยู่เคียงข้างเธอ"
@@@@@@@@@
บ้านคิวรอส
คินเอม่อนกับคันจูโร่กลับมาจากซื้อของ ลูฟี่ตื่นและทานอาหาร ซามูไรบอกเรื่องข่าวลือพ่อของรีเบ็คก้า และลูฟี่ประหลาดใจกับเรื่องนี้ขณะกินอย่างง่วงนอน แม้บอกจะรีบไปรับคนอื่นๆ โซโลบอกให้จะเอาอะไรเลือกสักอย่าง
ลูฟี่ไม่พอใจเรื่องนี้ คิวรอสเปิดเผยว่าเขาเป็นคนปล่อยข่าวลือนั่นเองเพราะเขาเคยมีประวัติและไม่คู่ควรกับราชวงศ์ ดังนั้นเขาอยากให้รีเบ็คก้ามีชีวิตที่สดใส
บาโธโลมิโอวิ่งมาที่บ้านของคิวรอสเวลาเดียวกับที่คิวรอสได้รับโทรศัพย์จากเลโอ บาโธโลมีโอทึ่งเมื่อเห็นกลุ่มหมวกฟางทั้ง7อยู่ด้วยกัน เขาบอกว่าเซ็นโงคุกับโอสึรุขึ้นฝั่งแล้ว
ขณะคิดแผนการหนีโดยไม่มีเรือ บาโธโลมีโออธิบายว่าโจรสลัดคนอื่นซ่อนตัวอยู่ในเมืองเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของกองทัพเรือเพื่อให้พวกเขาหนีไปได้
ทันใดนั้นทหารเรือเข้ามาล้อมบ้าน บาร์โธโลมีโอใช้บาเรียป้องกันกระสุน
เท็ดเห็นลูฟี่หยุดและไปที่พระราชวัง”ฉันจะไปตามลูฟี่”
เท็ดคว้าตัวลูฟี่ได้”นายทำอะไรน่ะ”
“ฉันต้องคุยกับรีเบ็คก้า”
“ก็ได้ สกายวอล์ค”เท็ดรีบโดดไปที่วัง
เขาปรากฏตัวที่หน้าต่างที่รีเบ็คก้าสวมชุดเดรสสีเหลือง
“รีเบ็คก้า”ลูฟี่ตะโกนเรียก รีเบ็คก้าไปหาลูฟี่โดยพวกยามขวางเธอ และวิโอล่าแปลกใจที่เห็นพวกเขา
ลูฟี่ถามรีเบ็คก้าว่าพอใจกับสิ่งที่คิวรอสทำไหม โดยรู้ว่าเธอจะไม่ได้เจอเขาอีก รีเบ็คก้ายอมรับว่าพ่อพยายามตีตัวออกห่างจากเธอ สงสัยว่าเธอเพราะพูดจาแย่ๆใส่รึเปล่า เธอเคยโต้เถียงกับเขาว่าไม่มีทางชนะโดฟลามิงโก้ได้เพราะเป็นของเล่น
“ไม่ เขาแค่ไม่อยากให้เธอโตมากับสิ่งที่เขาเคยทำในอดีต”เท็ดพูดเล็งปืนไปที่พวกทหารที่คิดจะโจมตี”ฉันจะทำให้เธอเสียชื่อ”
“ไม่ ฉันยอมไม่ได้”
“งั้นมากับพวกเรา”ลูฟี่บอก วิโอล่าและทหารสับสนกับเรื่องนี้ วิโอล่าพยายามห้าม แต่รีเบ็คก้าหันมาขออะไรจากเธอ
ลูฟี่พารีเบ็คก้าออกจากวังและทหารวิ่งไปแจ้งราชาริคุว่าเกิดอะไรขึ้น
ประชาชนตกใจกับเหตุการณ์ที่พลิกผัน เริ่มต่อต้านลูฟี่บอกว่าพวกเขาไม่ควรไว้ใจโจรสลัด
กัสซ์ตกใจเหมือนกันแต่บอกว่ายังชอบลูฟี่
เมนาร์ดพูดว่าบอกแล้วไงโจรสลัดไว้ใจไม่ได้และสั่งให้คนไล่ตามลูฟี่กับเท็ดช่วยรีเบ็คก้าให้ได้
ลูฟี่กระโดดเข้าไปในเมืองโดยเท็ดอุ้มรีเบ็คก้าในท่าเจ้าสาว และหน่วยซุ่มยิงของกองทัพเรือเล็งพวกเขาอย่างระมัดระวัง
แต่แล้วพวกทหารก็ล้มลง บาสทีลถามว่าเป็นเพราะฮาคิราชันรึเปล่า แต่รายงานว่าทหารยังมีสติ
บาสทีลเริ่มเครียดเมื่ออาชญากรใกล้จะหนีไปได้และสั่งให้กองทัพทั้งหมดมุ่งหน้าไปทิศตะวันออก
@@@@@@@@
กลุ่มหมวกฟาง ลอว์ , บาโธโลมีโอและเบลลามี่
ซิฟเฉือนเฉือนกระสุนหลายนัดขณะเข้าใกล้ท่าเรือ ลอว์สังเกตเซ็นโงคุและกอริลล่านั่งอยู่ใกล้ๆ เซ็นโงคุบอกให้ทหารเรือที่ล้มลงว่าหน่วยกู้ภัยจะมาถึงในไม่ช้า
เซ็นโงคุเห็นลูฟี่ เท็ด รีเบ็คก้าวิ่งไปทั่วเมือง ทำให้ประชาชนไม่พอใจวิ่งไล่ตามลูฟี่ขณะเขาโดดจากตึกหนึ่งไปอีกตึกหนึ่ง
ทั้งสามยังข้ามหลังคาบ้านขณะประชาชนไล่ตามอย่างโกรธเคืองบอกว่าไม่ควรไว้ใจพวกโจรสลัด
ประชาชนบางคนปีนขึ้นหลังคา แต่พวกเขาโดดข้ามไปตึกอื่นและวิ่งต่อไป
ทหารเรือยิงตาข่าย และลูฟี่พยายามโดดหลบ แต่ทหารคนหนึ่งโจมตีโดน ลูฟี่ขึ้นหลังคาไม่ได้และทรุดลงกับพื้นเพราะหินไคโร
เท็ดพุ่งลงไปและใช้ฮาคิผลักพวกมันออกก่อนดึงตาข่ายออก
ลูฟี่โอบแขนรวบตัวเท็ดกับรีเบ็คก้าบินขึ้นฟ้า ทำให้รีเบ็คก้ากรีดร้องด้วยความตกใจ เท็ดจับเธอไว้แน่นและพาไปที่ทุ่งดอกไม้
“เราจะส่งเธอลงหลังเนินเขาและเราจะล่อพวกนั้นไปเอง ที่เหลือเธอจัดการต่อเองนะ”เท็ดบอกรีเบ็คก้ารู้ว่าประชาชนจะพาเธอกลับวังถ้าเธอโดนจับ
“ไปที่บ้านบนทุ่งดอกไม้ก่อนพ่อจะจากไป”เท็ดบอกวางเธอลงแล้วยื่นกระดาษให้”เราจะได้พบกันใหม่”เขาพูดเอนตัวและจิ้มจมูกของเธอ
@@@@@@@@
บ้านคิวรอส
คิวรอสกำลังเก็บข้าวของเตรียมตัวจะออกไป
"สกาเล็ต ฉันได้ทำหน้าที่ของฉันแล้ว เรื่องที่ฉันโกหกเรื่องสามีของเธอน่ะยกโทษให้ฉันด้วยนะ ที่ทำให้ทั้งหมดนี้เพื่อให้รีเบ็คก้าได้มีความสุข"
รีเบ็คก้ากำลังวิ่งผ่านป่ามายังเนินทุ่งดอกไม้ จำได้ถึงวันที่พ่อแม่เธอเคยปลูกดอกไม้ก่อนส่งไปขายในเมือง
รีเบ็คก้าสะดุดล้มรากไม้ก่อนวิ่งต่อไป นึกถึงวันที่โดฟลามิงโก้บุกมาและวังไฟไหม้ คิวรอสมุ่งไปที่วังและบอกลาเธอกับแม่ครั้งสุดท้าย
วันต่อมาคิวรอสที่กลายเป็นของเล่นถือร่างไร้ชีวิตของสกาเล็ตมา
ทหารขาเดียวขอโทษรีเบ็คก้าที่ปกป้องแม่เธอไว้ไม่ได้ เขาสัญญาว่าจะปกป้องเธอแต่รีเบ็คก้าลืมว่าเขาเป็นใคร รีเบ็คก้าโกรธที่ทหารขาเดียวปกป้อง ถึงอย่างงั้นเธอก็ใช้ชีวิตกับทหารขาเดียวอย่างมีความสุข
"คุณทหาร อย่าพึ่งไปนะคะ ฉันยังไม่ได้บอกอะไรคุณเลย"
รีเบ็คก้าลุกขึ้นวิ่งต่อไป
คิวรอสเดินไปจับลูกบิดประตูบ้าน นึกถึงวันที่เขาปกป้องเธอในฐานะทหารขาเดียว ตอนที่รีเบ็คก้าบอกว่าโตขึ้นอยากอยู่บ้านหลังเดียวกับเขา
รีเบ็คก้ายังวิ่งต่อไปแม้กิ่งไม้จะข่วนหน้าเธอหรือทำชุดเดรสขาด นึกถึงตอนที่ทหารขาเดียวสอนวิชาการต่อสู้ให้เธอปกป้องตัวเอง
คิวรอสเตรียมจะจากไป จำได้ที่รีเบ็คก้าต้องหนีจากการไล่ล่ามาตลอด10ปีทั้งที่เป็นเชื้อพระวงศ์ คราวนี้เขาอยากให้เธอใช้ชีงิตอย่างมีความสุขในฐานะเจ้าหญิง
แต่เมื่อเขาเปิดประตูก็เจอกับรีเบ็คก้ามารออยู่
"รีเบ็คก้า!!"
"อย่าโกหกแบบนั้นสิคะ"
"อ้อ จดหมายสินะ นั่นฉันไม่ได้โกหกนะ ฉันเคยเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันเป็นคนที่ไม่เอาไหน เอาแต่ทะเลาะวิวาท ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรแต่ฉันก็ได้ฆ่าคนไปจริงๆ"
"หนูไม่ใช่ลูกของเจ้าชายที่ไหนสักหน่อย หนูเป็นลูกของคิวรอส"
ทั้งสองร้องไห้และรีเบ็คก้าวิ่งไปกอดพ่อ
"คุณต้องอยู่เคียงข้างหนูสิคะคุณทหาร เหมือนที่คุณสัญญาไว้!!"
คิวรอสโอบกอดหลังเธอไว้
"ให้ฉันเป็นพ่อเธอได้รึเปล่า?"คิวรอสถาม
"อื้อ เรามาอยู่ด้วยกันเถอะ"รีเบ็คก้ากล่าว
@@@@@@@@
ที่พระราชวัง วิโอล่ามาบอกราชาริคุเรื่องที่รีเบ็คก้าขอร้องให้เธอเป็นเจ้าหญิงแทน เหมือนที่สกาเล็ตเคยขอร้องเธอเมื่อก่อน
@@@@@@@
กลุ่มหมวกฟาง ซามูไรและนักสู้โคลอสเซียมมาถึงท่าเรือตะวันออก แต่พวกเขาต้องรอลูฟี่ คิรัวร์และลอว์ที่หายไป
ในตอนนั้นเองฟูจิโทระก็พุ่งตรงมาทางนี้ด้วยพื้นหญ้าลอยตัว โซโลตวัดดาบฟันที่ยืนฟูจิโทระไป เขาโดดลงพื้น โซโลเตรียมจะฟันอีกแต่บาโธโลเมโอขวางไว้
"ที่นี่ปล่อยให้เราจัดการเองครับ"
บาโธโลเมโอกางบาเรียขวางฟูจิโทระ
@@@@@@@@
ลอว์กับเซ็นโงคุ
"กินโอคากิหน่อยมั้ย?"
"ไม่ล่ะ มีอะไรก็รีบว่ามา"ลอว์กล่าว
เซ็นโงคุพูดถึงเมื่อ13ปีก่อนที่พลโทโรซินันเต้พูดถึงเด็กที่เป็นโรคตะกั่วอำพัน เซ็นโงคุเตือนระวังอย่าให้ภารกิจผิดพลาดเพราะเขาเป็นสปายในดองกี้โฮเต้ โรซินันเต้เห็นด้วย
"วันหนึ่งมีทหารเรือคนหนึ่งเสียชีวิต สำหรับฉันแล้วเขาเป็นคนพิเศษมากๆ เราเจอกันตอนที่เขายังเด็ก สำหรับฉันเขาเป็นเหมือนลูกชาย เขาเป็นคนมีคุณธรรมเหนือกว่าคนอื่นเป็นเท่าตัว แล้วก็เป็นลูกน้องที่ไว้ใจได้ แต่ก็มีครั้งหนึ่งในชีวิตที่เขากล้าโกหกฉัน"
กองทัพเรือรู้เรื่องที่ดองกี้โฮเต้ติดต่อซื้อขายผลโอเปะโอเปะ กองทัพเรือตั้งใจจัดการดองกี้โฮเต้ที่นั่น และเตือนไม่ให้โรซินัยเต้เข้าใกล้เกาะ
แต่พวกเขาก็พลสมาชิกของดองกี้โฮเต้เสียชีวิตที่นั่น ซึ่งก็คือโรซินันเต้ ทำให้เซ็นโงคุเศร้ามาก
"ฉันถูกเขาทรยศหักหลัง แต่ว่าเรื่องนี้มันต้องมีเหตุผล มี4อย่างที่หายไปในวันนั้น กลุ่มโจรสลัดบาเรลล์ ชีวิตของลูกน้องฉัน ผลโอเปะโอเปะ แล้วก็คนที่อยู่กับดองกี้โฮเต้ตอนนั้น เด็กชายที่เป็นโรคตะกั่วอำพัน"
"ฉันเองแหละ"ลอว์เปิดเผย
"คิดไว้แล้วเชียว"เซ็นโงคุพูดกินข้าวเกรียบ
ลอว์บอกเรื่องที่โรซินันเต้พาเขาไปตามโรงพยาบาลต่างๆจนเอาผลโอเปะโอเปะมาให้เขา เขาใช้เวลา13ปีหลังจากนั้นเพื่อฆ่าโดฟลามิงโก้
"แต่ว่านี่เป็นการมีชีวิตของDอย่างที่คุณโคราต้องการไหม ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"
"D!?"เซ็นโงคุตกใจที่ลอว์มีชื่อD
"แกเคยเป็นอดีตจอมพลของกองทัพเรือ ก็น่าจะรู้ว่าDหมายถึงอะไรไม่ใช่รึไง?"
"ก็ไม่รู้สินะ แต่อย่างน้อยก็บอกได้ว่าโรซินันเต้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย พูดได้ว่าที่เคยช่วยแกไว้น่ะไม่ใช่เป็นเพราะเรื่องนั้น จงอย่าถามหาเหตุผลว่าเขารักแกเพราะอะไร"
"อีกคนแล้วสินะ คนที่โชคร้ายเพราะมีชะตากรรมเกี่ยวข้องกับD"
"ถ้าฉันยังอยู่ในหน้าที่ล่ะก็ฉันคงจับแกเข้าคุกและค่อยๆสอบแกไปเรื่อยๆแล้ว ไม่นึกว่าคนคนเดียวที่มีความทรงจำเกี่ยวกับโรซินันเต้เหมือนฉันดังเป็นโจรสลัดอย่างแกซะนี่ ถ้าแกอยากจะทำอะไรสักอย่างเพื่อเขาละก็จงช่วยฉันจดจำเขาไว้อย่าลืมเลือน มีชีวิตอย่างอิสระ แค่นั้นก็พอแล้ว ถ้าหมอนั้นยังอยู่ก็คงพูดแบบนั้นแหละ"
@@@@@@@
อิชโชใช้พลังแรงโน้มถ่วงยกเศษซากทั้งหมดขึ้นฟ้าปกคลุมเหนือโจรสลัดและนักสู้
"ไปที่เรือเร็วเข้า!!"ลอว์มาถึงตะโกนบอกทุกคน
เท็ดก็มาถึงและโดดลงหน้าภรรยาเขา
ทางด้านลูฟี่เข้าสู้กับฟูจิโทระ แต่เขาสู้โดยบอกฟูจิโทระว่าจะทำอะไรก่อน เพราะอีกฝ่ายมองไม่เห็น ฟูจิโทระโกรธที่ลูฟี่มาเห็นใจทั้งที่เขาเห็นพลเรือเอก ลูฟี่บอกจะซัดกระเด็นไปเงียบๆไม่ได้เพราะเขาไม่ได้เกลียดลุง
"ดาบแรงโน้มถ่วงพยัคฆ์คลั่ง"
"รีบหลบเร็ว!!"เท็ดตะโกน
พลังคลื่นดาบสีม่วงทำให้ทุกอย่างบิดเบี้ยวและมันกระแทกโดนกำแพงหินของเกาะเป็นรูแหว่งไป
ลูฟี่ก็ลอยกระเด็นไปเหมือนกัน
"ไฮรูดินจับหมวกฟางไว้"คาแวนดิชกล่าว
คนยักษ์จับลูฟี่ไว้ในมือ เขายังพยายามจะหนีกลับไปสู้ต่อ
"เอาล่ะตาฉันบ้างล่ะ"โซโลกล่าว
"ไม่ได้นะโปรดหยุดเถอะครับรุ่นพี่โซโล"บาโธโลเมโอห้าม"ตอนนี้เรามีเรื่องต้องทำนะครับ"
กลุ่มหมวกฟาง ซามูไร และนักสู้ต่างวิ่งลงมาที่ชายฝั่ง
"นี่ ถึงจะมีเรือรออยู่ที่ท่าเรือ แต่ก็รับคนไปทั้งหมดนี่ไม่ไหวหรอกน่า"อุซปกล่าว
"นั่นมัน.."ซิฟสังเกตเห็นเรือเรียงแถวกันออกไปในทะเล
"ใช่แล้ว เรือของทุกคนจอดอยู่ในหมอก5กิโลข้างหน้าโน้น กองเรือใหญ่ยอนตามาเรียน่ะเรียงต่อกันเป็นสะพานถึงทะเลโน้นเลย"
"ปล่อยนะฉันจะกลับไปสู้ต่อ!!!!"
"พอซะทีน่าลูฟี่"เท็ดกล่าว
"ไว้คราวหน้าละกัน ตอนนี้ฉันมีธุระ"ไฮรูดินกล่าว
ฟูจิโทระหลังใช้ไม้ตายไปก็ยินนิ่งมองดูอยู่
"ถึงคิดจะหนีแต่ผมก็ไม่ยอมหรอกครับ"
ฟูจิโทระทำให้เศษซากใหญ่ลอยไปที่ชายฝั่ง
"มันสายไปแล้วละครับหมวกฟาง"
กองเศษซากลอยไปเหนือสะพานกองเรือยอนตามาเรีย
"เป็นยังไงบ้างละครับหมวกฟาง ถึงแม้ตัวผมจะมองไม่เห็น แต่คุณน่าจะมองเห็นชัดเจนเลยนะครับ ท้องฟ้าที่มืดมิดไร้หนทางหลบหนี ถ้าคุณหนีออกทะเล ซากตึกนับไม่ถ้วนนี่ก็จะตกลงมาและทำลายกองเรือทั้งหมด ผมเองก็อยากจะเห็นมันเหมือนกันว่าถ้าคุณหนีไปได้ คุณจะเอาชีวิตรอดจาก4จักรพรรดิที่เริ่มเคลื่อนไหวเพราะกำจัดโจ๊กเกอร์ได้ยังไง อนาคตที่รอคุณอยู่จะต้องเป็นนรกอย่างแน่นอน คุณอาจจะเห็นใจและสงสารดวงตาคู่นี้ของผม แต่จงรู้ไว้นะครับ ว่านี้เป็นสิ่งที่ผมทำของผมเอง เพราะผมเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นมามากเกินไป"
"เอาล่ะ อย่างน้อยๆก็ให้ผมเป็นคนส่งคุณไปนรกเองเถอะครับ"
ฟูจิโทระจะทำให้เศษซากตกลงมา แต่ทันใดนั้นประชาชนจำนวนมากก็วิ่งมาทางนี้
อิชโชพยายามห้ามแต่พวกเขาวิ่งผ่านไป ร้องให้ลูฟี่กับแซ็คเอารีเบ็คก้าคืนมา ที่น่าแปลกใจคืออิชโชสัมผัสไม่ได้ถึงความโกรธพวกเขาเลย
อิชโชใช้ฮาคิสังเกตฟังและได้ยินเรื่องประชนต่างรู้ความจริงเรื่องสกาเล็ตกัลคิวรอส รวมทั้งเรื่องของภูติ แต่ทำเป็นไม่รู้
เขาจึงรู้ว่าประชาชนวิ่งมาเพื่อป้องกันไม่ให้อิชโชทำเศษซากตกลงมาและช่วยให้ผู้มีพระคุณหนีไปได้ การที่ทุกคนพยายามช่วยลูฟี่ทำให้เขาสงสัยว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง
"ถ้าตาของผมไม่บอดซะก็คงจะดีนะครับ ผมอยากจะเห็นใบหน้าของคุณเหลือเกิน คงจะเป็นใบหน้าที่อ่อนโยนมากแน่ๆ"
@@@@@@@@
กลุ่มหมวกฟางตื่นตระหนกมาถึงเรือธงของยอนตามาเรีย แม้แต่ไฮรูดินที่เป็นเผ่าคนยักษ์ก็มีขนาดเล็กกว่า มีเสากระโดงเรือ3เสาและหัวเรือเป็นรูปปั้นนางฟ้าและหมวกโรมันโบราณ
บาโธโลมีโอบอกจะพาไปดูเรือของเขาทีหลัง
"หมวกฟาง ฉันมีเพื่อนที่เป็นทหารรับจ้างอยู่4คนนะ ฉันกับเพื่อนจะรวบรวมพรรคพวกที่เป็นเผ่าคนยักษ์เข้าด้วยกัน และจะฟื้นฟูกลุ่มโจรสลัดคนยักษ์ที่เคยสั่นสะเทือนโลกในอดีตขึ้นมาใหม่อีกครั้งนึง"
"กองเรือใหญ่ยอนตามาเรียของพวกเราเป็นกองเรือรบที่มีทั้งหมด56ลำ"โอลัมบัสกล่าว"น่าจะเป็นประโยชน์ได้นะ"
"ลูฟี่แลนด์ หัวหน้าทอนต้าอนุมัติเรียบร้อยแล้วครับ ได้โปรดให้พวกผมเข้าร่วมด้วยเถอะนะครับ"เลโอกล่าว
“ลูฟี่…พวกเขาทั้งหมดต้องการแล่นเรือภายใต้ธงของเรา เรือพันธมิตร”เท็ดบอก ทุกคนพยายามทำความเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น
บาโธโลเมโอเตรียมการทำข้อตกลงให้กัปตันและลูกเรือแต่ละคนในฐานะพันธมิตรของกลุ่มหมวกฟาง เขาเทจอกเหล้าเตรียมให้ตัวแทนทั้ง7และลูฟี่ดื่มสาบานซึ่งถือเป็นการผูกพันธะอย่างเป็นทางการ
"ฉันไม่มีทางดื่มหรอก"
กัปตันทั้ง7ตกใจบอกว่ามันไม่เกี่ยวกับรสชาติ แต่ลูฟี่ปฏิเสธ บอกว่าไม่อยากปกครองคนหลายพัน
กัปตันบางคนหงุดหงิดที่โดนปฏิเสธ ไซกับอิเดโอะแนะนำว่าควรบังคับให้เขาดื่ม โซโลขอดื่มแทนลูฟี่
"ก็บอกแล้วไงเล่า ฉันจะเป็นราชาโจรสลัด ฉันไม่สนใจจะเป็นตัวเบ้งที่โด่งดังอะไรทั้งนั้น!!!"ลูฟี่ตะโกน
"ไม่จำเป็นต้องเป็นหัวหน้าลูกน้องอะไรนี่หรอก ฉันไม่ต้องการเป็นโจรสลัดตัวเบ้งอะไรนั้น ถ้าพวกนายเจอปัญหาก็เรียกฉันได้เลย ฉันสัญญาว่าจะไปช่วยทันที ฉันจะไม่มีวันลืมที่พวกเราได้ต่อสู้กับพวกมิงโก้ด้วยกัน"
"ตูมมมม!!!"
พันธมิตรโจรสลัดที่ต้องการแก้แค้นลูฟี่กับลอว์มาถึงและเริ่มยิงกองเรือทั้ง7 โอลัมบัสให้ผู้ช่วยจัดการศัตรูขณะที่พวกเขาหารือกันต่อ
ตอนนั้นเองเศษซากตึกมากมายก็เริ่มตกลงมาทับจมเรือศัตรู เป็นของขวัญจากลาของอิชโชเพื่อขอบคุณลูฟี่ที่ช่วยเก็บกวาดความผิดพลาดของรัฐบาลโลก
กัปตันได้ร่วมดื่มจอกสาบานต่อลูฟี่ที่อยากมีอิสระ และพวกเขาก็ตัดสินใจดื่มสาบานแบบตามใจตัวเอง โดยโซโลได้ดื่มเหล้าในจอกของลูฟี่
จากนั้นลูกเรือทั้ง7ก็นำอาหารมาเลี้ยงฉลองการก่อตั้งกองเรือกลุ่มหมวกฟาง
ลูฟี่โกรธและเขาก็ตอบโต้อะไรไม่ได้ แต่กัปตันบอกว่านี่เป็นพันธมิตรฝ่ายเดียวที่พวกเขาจะมาช่วยเมื่อใดที่เขาต้องการ
"เอาล่ะพวกนาย"ลูฟี่ตะโกนถือแก้วไว้"ถึงเวลาฉลองให้กับศึกที่พวกเราได้สู้กับแฟมิลี่ของมิงโก้ พวกเราเป็นฝ่ายชนะ"
"โอ้วววว!!!!"
ลูฟี่แย่งเนื้อกับไซและอับดุลลาห์
ทางด้านโซโลจับคอลากลอว์ให้มาดื่มด้วยกับอิเดโอะและบลูกิลลี่
แฟรงกี้กำลังกดปุ่มที่จมูกเปลี่ยนทรงผมกับเหล่าคนแคระ
ขณะที่เท็ดกำลังฉลองอยู่ก็เห็นกันโจโผล่มาจอกช่องหน้าอกของโรบิน
"เฮ้ย ตาแก่!!!"เท็ดจะพุ่งเข้ามา ถ้าไม่ได้ซิฟห้ามปรามไว้
"เย็นไว้น่าเท็ด”
"ใครสน!!!"เท็ดตะโกน"ไอ้เด็กโมโมะก็ทีนึงแล้ว!!!"
โรบินมองดูปฎิกิริยาของสามีอย่างสนุกแล้วเอากันโจออกมาทำให้เขาสงบลงบ้าง
วันนี้ได้มีจอกสาเกของเหล่าลูกน้องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนที่นี่ พวกเขาถูกดึงดูดเข้าหาหรือพวกเขามีแผนอื่นอยู่ วันนี้หัวหน้าทั้ง7คนได้ประกาศเป็นลูกน้องของหมวกฟาง พวกเขาแต่ละคนจะเติบโตในแบบของตัวเอง พวกเขาจะเป็นผู้ก่อเหตุการณ์ใหญ่ขึ้นในยุคสมัยนี้ แต่ นั่นเป็นเรื่องราวที่ยังไม่ถูกเล่าขาน
@@@@@@@@
NCรอจนกว่าจะแต่งเสร็จแล้วลงให้นะครับ มันแต่งยากเพราะไรเตอร์ไม่เคยแต่งfivesomeเลย
ความคิดเห็น