คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : โลกที่สั่นไหว
เรือราชวงศ์แล่นออกจากอลาบาสต้านำโดยเรือรบที่มีชื่อฮินะ ฝูงชนจำนวนมากส่งเสียงเชียร์
“ท่านวี่วี่”
“เดินทางปลอดภัยนะครับ”
“โชคดี”
ท่ามกลางฝูงชนคือโตโต้และลูกชายเขาโคซ่า ทั้งคู่หัวเราะมองเจ้าหญิงจากไป
“วี่วี่จังท่าทางตื่นเต้นน่าดูเลยนะ”
“จิตวิญญาณโจรสลัดคงโดนกระตุ้นเข้าละมั้ง ยัยนั่นเคยทำตัวเหมือนเจ้าหญิงกับเค้าที่ไหน”
@@@@@@@@@
“ใช่ นี่ฮินะพูด เพิ่งออกจากอลาบาสต้า รับปากว่าจะพาราชวงศ์เนเฟลตาลีไปถึงมารีจัวร์อย่างปลอดภัย”
“ท่านฮินะ”
“โปรดรับดอกไม้ไว้ด้วย”
จังโก้กับฟูลบอดี้เข้ามานำดอกไม้ให้ฮินะ
“ไม่อยากได้ จังโก้ ฟูลบอดี้ กลับไปประจำตำแหน่งได้แล้ว”
“ครับ”
“เจ้าหญิงวี่วี่ ลงมาจากตรงนั้นเดี๋ยวนี้นะพ่ะย่ะค่ะ”
ฮินะเงยหน้าขึ้นไป บนเสากระโดงมีวี่วี่ยืนอยู่ด้านบนสุดยกแขนกว้างรับสายลมที่พัด เส้นผมพริ้วไหวเหมือนคลื่นทะเล
“ท่านวี่วี่ครับ ท่านวี่วี่”อีการัมร้องหน้ามีหนวดรุงรังหลังผ่านมา2ปี”มันอันตรายนะครับท่านวี่วี่ลงมาก่อนเถอะครับ ถ้ามีนกประหลาดบินผ่านมาแล้วลักพาตัวท่านไปจะทำยังไงล่ะ หรือว่ามีสไนเปอร์คอยซุ่มยิง มีอุกกาบาตตกลงมาจากฟ้า”
“เป็นห่วงมากไปแล้ว”โซอี้ที่เคยต่อสู้ร่วมกับกลุ่มหมวกฟางเมื่อ2ปีก่อน ตอนนี้เธอเป็นรองหัวหน้าองครักษ์”ท่านวี่วี่เคยเป็นโจรสลัดเชียวนะ”
“ชู่ว!!”อีการัมเข้ามาบอกให้เงียบ”จะบ้าเรอะโซอี้ ทหารเรืออยู่นี่ด้วยนะ”
แค่กๆ เสียงไอทำให้พวกเขาหันไปหาพระราชาคอบร้าที่ป่วยหนักในช่วง2ปีนี้
“อย่าฝืนดีกว่าพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท ถ้าทรงรู้สึกไม่ดีล่ะก็ เราหันหัวเรือกลับกันเถอะ”ชากะกล่าว
“ไม่เป็นไร สบายทาก ตั้งแต่ได้เจอนิโค โรบินในครั้งนั้น ชั้นเองก็มีเรื่องอยากถามรัฐบาลโลกมาตลอด”
ย้อนอดีต
คอบร้าซึ่งดูแลลูฟี่ที่โดนพิษจากเหล็กในของคล็อกโคไดล์มองโรบินที่พิงกำแพงสุสาน เลือดไหลจากปากและมีน้ำตาไหล
“ความฝันของฉันมีอุปสรรคมากเหลือเกิน”
“เกี่ยวกับโพเนกลีฟสินะพ่ะย่ะค่ะ”เปรูถาม
“อืม ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องเข้าริเวอร์รี่ครั้งนี้ให้ได้ ถ้ามีโอกาสฉันก็อยากจะรู้ บรรพกษัตริย์แห่งราชวงศ์เนเฟลตาลี เคยทำอะไรไว้กับโลกกันแน่”
ในตอนนั้นวี่วี่โดดลงมา
“อ๊ากกกก!! อันตราย!!”
อีการัมพุ่งเข้ามาจะรับ…แต่ไม่จำเป็นเพราะวี่วี่ลงพื้นอย่างปลอดภัย สง่างามราวกับนกกระสา
“โธ่เอ๊ย พอซะทีเถอะครับท่านวี่วี่”อีการัมประท้วง ทุกคนพากันหัวเราะ
“แกว๊กๆๆ”กาลูร้อง วี่วี่หัวเราะเดินไปใกล้พ่อจับมือราชาบนที่วางแขน
“ท่านพ่อ เป็นไงบ้างไหวไหมคะ?”
“ไม่ค่อยดีเลยนะ”คอบร้าพึมพำไอออกมาแรงๆ”อาจจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้วก็ได้ ถ้าลูกสาวรีบเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว…แค่กๆๆ…และมีหลานให้พ่อเห็นก็คงดี”
“ท่านพ่อ”วี่วี่ยิ้มเยาะ”อย่าคิดจะกล่อมให้หนูแต่งงาน หนูแยกแยะความแตกต่างระหว่างไอจริงกับไอปลอมได้”
คอบร้าหน้าแดงขณะที่จาคาและเปรูหัวเราะข้างหลัง
“อะแฮ่ม”คอบร้ากระแอมอีกครั้ง”ที่วัง มีรูปของคนที่มาสู่ขอเพียบเลวนะ”
วี่วี่หันมายิ้ม”เอาไปทิ้งได้เลยค่ะ”
“แต่ว่าวี่วี่…”
“ไม่ชอบเลยนะคะเวลาพ่อตื้อเรื่องนี้”วี่วี่กล่าว”และอีกอย่าง…
เธอเอื้อมมือเข้าไปในเสื้อ…และดึงรูปถ่ายออกมา
“หัวใจฉันเป็นของคนอื่นไปแล้ว”
มันเป็นภาพเธอกับซันจิเมื่อ2ปีก่อน นั่งเคียงข้างกันยิ้มให้กล้อง ในสวนหลวงซึ่งเต็มไปด้วยพืชพันธุ์ สระน้ำเล็กๆที่มีดอกบัว วี่วี่ขอให้นามิถ่ายรูปนี้ให้แล้วทำสำเนาเพื่อให้เธอกับซันจิมีความทรงจำกันและกันเมื่อถึงเวลาที่กลุ่มหมวกฟางจากไป
2ปีก่อน คอบร้าเคยเรียกพบเท็ดเป็นการส่วนตัว และสั่งห้ามความสัมพันธ์พวกเขา รักแรกเธอจึงจบลงแบบนั้น
จนถึงวันนี้ คนที่รู้ความสัมพันธุ์ลับๆของวี่วี่กับซันจิมีแค่โซอี้เพราะเธอยังไม่ได้บอกคอบร้า…
@@@@@@@@@
โล๊กทาวน์ อีสต์บลู
“ยินดีด้วยกับการครองบัลลังก์นะครับ โรงแรมเราถูกสร้างขึ้นเพื่อราชวงศ์ที่จะไปประชุมริเวอร์รี่ทุก4ปี หวังว่าจะถูกใจนะครับ”
ในห้องมีหญิงสาวผมบลอนด์ยาว จมูกแหลม ใส่ชุดเดรสสีส้มอ่อนมองไปรอบห้องอย่างสนุกสนาน แซลลี่ อินตวลเน็ท ราชินีของอาณาจักรโกอา
“มันก็ไม่เลวเลยนะ ใช่มั้ยที่รัก?”
ชายผมสีน้ำตาลยืนอยู่ที่หน้าต่าง
“ก็ไม่ได้พิเศษอะไร มีดีก็แค่เห็นแท่นประหารโกลด์ โรเจอร์แค่นั้น”
“หวังว่าจะบรรเทาความเหน็ดเหนื่อยระหว่างการเดินทางของท่านได้นะครับ ราชาสเตลลี่”
“เออ ไสหัวไปได้แล้ว พวกขยะน่ะมันเกะกะลูกตา”
พวกพนักงานวิ่งออกไป
เหตุผลที่หลายประเทศคึกคักนั้น เป็นเพราะการประชุมโลกที่จัดขึ้นทุก4ปี และจัดขึ้นที่ดินแดนศูนย์กลางของโลกมารีจัวร์นั่นเอง เรเวอร์รี่ งานประชุมที่รวบรวมมหาอำนาจจากทั่วทุกมุมโลก เหล่าราชา50ประเทศที่มาประชุมกันเพื่อถกเถียงปัญหาที่เกิดขึ้นในโลกและวางแผนสำหรับอนาคต แต่ว่าการประชุมที่สร้างสันติและก่อให้เกิดผลประโยชน์ระหว่างประเทศ ระหว่างผู้นำที่เจ้าเล่ห์เหล่านั้นเกิดขึ้นได้ยาก”
@@@@@@@@
อาณาจักรคาโนะ เวสต์บลู
“ผู้นำกองทัพฮัปโป ดอน ชิน เจียว…ไม่สิ ไซ ผู้นำคนใหม่ยังไม่กลับมาใช่มั้ย? ตั้งแต่พวกหมวกฟางจัดการดองกี้โฮเต้แฟมิลี่ได้ ต้องขอบใจมันที่ทำให้สงครามสงบลง ดูท่าจะทันเข้าการประชุมโลกพอดี มีหลายสิ่งที่เราอยากพูดให้พวกนั้น”
@@@@@@@@@
อาณาจักรแบล็คดรัม เซาธ์บลู
“ฮ่าๆๆๆๆ”
วาโปลซึ่งโดนลูฟี่ซัดกระเด็นไปยังดินแดนอันแสนไกล…ตอนนี้เขาได้กลายเป็นCEOของบริษัทของเล่นและผงาดเป็นพระราชาจนได้เข้าร่วมริเวอร์รี่
“ท่านวาโปลครับ”
ลูกน้องเข้ามาแจ้งข่าวเรื่องราชาองค์ใหม่ของดรัมที่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อแล้ว
“ราชอาณาจักรซากุระงั้นเหรอ เจ้าดอลตัน จะเล่นงานมันยังไงดีนะ”
@@@@@@@@
อาณาจักรซากุระ แกรนไลน์
“ว่าไงนะครับ”ดอลตันและทหารมองคุเรฮะ
“ทำหน้าไม่พอใจแบบนั้นทำไม ฉันจะไปเป็นหมอประจำเรือให้เชียวนะ แฮปปี้ใช่ไหมล่ะ”
@@@@@@@@
เดรสโรซ่าที่กำลังสร้างใหม่
”เอ๋ หนูไปด้วยได้เหรอคะ?”รีเบ็คก้าถาม
“ได้อยู่แล้ว ไปในฐานะสาวใช้ของฉันน่ะ ไปมั้ย?”วิโอลี่ยิ้ม
“ไปค่ะ ขอบคุณมากนะคะ คุณวิโอล่า”
“ต้องตื่นเต้นแน่ๆเลย รีเบ็คก้า”มันเชอร์รี่กล่าว
ราชาริคุแอบฟังพวกผู้หญิงคุยกันและตอนนี้มีสายจากราชาโพรเดนซ์
“ราชาริคุ ข้าปฏิเสธเรือคุ้มกันไปแล้ว ไปดินแดนศักดิ์สิทธิ์ด้วยกันเถอะน่า”
“ทำไมทุกคนทำเหมือนไปเที่ยววันหยุดกันเลยล่ะ”ริคุพึมพำ
“แล้วมันมีปัญหาตรงไหน เรเวอร์รี่มันก็งานเทศกาลนั่นแหละ”
@@@@@@@
เกาะเงือก อาณาจักรริวงู
“แง!!!”ชิราโฮชิร้องไห้กอดเมกาโล่”ฉันไม่อยากไป ท่านลูฟี่กับดาร์ลิ้งของเรา…เคยสัญญาไว้แล้วคะ ถ้าวันนึงเราได้พบกันอีกครั้ง เขาจะพาฉันขึ้นไปยังป่าจริงๆบนพื้นดิน”
“เรื่องนั้นน่ะลูฟี่คุงจะต้องพาไปได้ไกลกว่านั้นแน่”รัฐมนตรีฝ่ายขวากล่าว”แต่ว่าครั้งนี้พวกเราเพียงแค่ขึ้นไปแมรีจัวร์ที่อยู่ข้างบนนี้เท่านั้นเองนะพ่ะย่ะค่ะ ทั้งท่านพี่และกองทัพเนปจูนก็อยู่ด้วยนะพ่ะย่ะค่ะ
“ไม่ไหวๆ”รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายคร่ำครวญ
“ท่านพ่อครับ ครั้งนี้ชิราโฮชิไม่ต้องไปก็ได้มั้ง มิเรโด”ริวโบชิกล่าว
“ใช่แล้วล่ะ”มัมโบชิพูดเสริม”เรื่องขอย้ายที่อยู่ของเกาะมนุษย์เงือกน่ะเราก็มีลายเซ็นต์มากพออยู่แล้วล่ะ มัมโบ”
“แต่ถ้าเธอไม่มาด้วยละก็ มันจะเหมือนพวกเราไม่เชื่อใจมนุษย์นะจามง”
“ชิราโฮชิ”ฟุคาโบชิพูด”พี่รู้เจ้าประหม่า ข้าเองก็เหมือนกันแม้จะไม่แสดงออก”
“พี่ชายฟุคาโบชิ”
“เจ้าได้เรียนรู้อะไรจากกลุ่มหมวกฟางบ้าง งานประชุมครั้งนี้เป็นสิ่งที่ท่านแม่รอคอยอยู่ไม่ใช่เหรอ ไปด้วยกันเถอะนะ”
@@@@@@@
อีกด้าน ที่เรือซันนี่
ลูฟี่สงสัยว่าทำไมทุกคนไม่ทำหน้าที่ตัวเอง สมาชิกคนอื่นยังฟื้นตัวจากการกระโดดจากโซ นามิปวดท้องและแทบไม่สามารถนำทางเรือได้
“ไม่ตรงทางอีกแล้ว หักซ้าย”
“จ้า ไว้ใจได้เลย”
“ดูสิ ยัยนี่ออกจะฟิตปั๋ง”
แครอทโผล่ออกมาจากประตูหลัง
ตอนนี้เธอสวมชุดเดรสสีส้มที่มีคำย่า”แรบบิท”และกระเป๋าเป้สะพายหลัง
ลูกเรืออ้าปากค้างเมื่อเห็นเธอ แครอทมองทะเลอย่างตื่นเต้น
“แครอท ทำไมมาอยู่ที่นี่”
“ฉันมากับพวกเธอการ์จู”เธอตะโกนก่อนหัดหูทุกคน
“ขอโทษนะแต่หันเรือกลับทีได้ไหม”เปโดรกล่าว
“อย่ากลับนะเดี๋ยววัลด้าโกรธ”แครอทเข้าไปกอดขา
“เธอพยายามสร้างปัญหาให้ผู้มีพระคุณรึไง”
“ฉันแค่อยากออกไปผจญภัยกับลูฟี่และทุกคนสักครั้ง”
“เรากำลังแอบไปบุกรังของ4จักรพรรดิกันนะ ไม่ได้ไปเล่น!!”
“ขอร้องล่ะ ฉันจะยอมทำทุกอย่างพาฉันไปด้วยนะ ฉันจะคอยระวังไม่ให้ใครเดือดร้อน ดูสิ”เธอชี้เสื้อผ้า กระติกน้ำและแครอท2หัว”ฉันเตรียมอาหาร น้ำผลไม้ ของหวาน เสื้อผ้าสำรอง”
“แล้วพอให้กินนานแค่ไหนล่ะ”เพคอมส์ถาม
“สำหรับครึ่งวันเลยนะ ทะเลน่ะกว้างใช่ไหมล่ะ”
“เฮ้อ เด็กน้อย นี่ แครอทใช่ไหม”โมเน่พูดขึ้น เกือบลืมไปว่าเธออยู่ด้วย
“เอ่อ คุณนก”แครอทจำชื่อไม่ได้
“เราต้องใช้เวลา2สัปดาห์กว่าจะไปถึงถิ่นของบิ๊กมัม”
“เอ๋ ต้องใช้เวลาหลายวันเลยเหรอ ทะเลนี่ช่างเป็นดินแดนมหัศจรรย์จริงๆ”
“ดินแดนเหรอ มันไม่ใช่เกาะสักหน่อยนะ”เพคอมส์กล่าว
“เราย้อนกลับไม่ได้ ไม่มีใครบอกได้ว่าต้องใช้เวลาเดินทางแค่ไหน และเราต้องพาตัวซันจิกลับมาก่อนงานแต่งงาน”เท็ดกล่าว
จากนั้นเขากรีดร้องเงียบๆขณะแครอทกัดหูขอบคุณ
ลูฟี่กินแครอทในเป้ทำให้กระต่ายเผ่ามิ้งค์พุ่งกัดหน้าอกอย่างแรง
“อ๊ากกกก”
“ลูฟี่ ลูบหัวเธอเร็วเข้า”นามิบอกแล้วลูฟี่ทำตาม แครอทเลยสงบลง
“เธอจะกินแครอทของฉันก็ได้นะ”
“เกือบไปแล้ว นึกว่าจะโดนฆ่าซะแล้ว ไม่เลวนี่เธอ”
“หิวแล้วอ๊ะ ใครก็ได้ทำข้าวให้กินที”
นามิก้าวออกมาแต่เท็ดหยุดเธอ”ฉันทำเอง ไม่มีใครที่นี่มีตังจ่าย”
ขณะเท็ดไปทำอะไรง่ายๆให้กิน บรู๊คพาแครอทไปทัวร์เรือ เปโดรตะโกนจากหอเฝ้าระวังได้รับหนังสือพิมพ์จากนกนางนวล
เท็ดออกมาเห็นลูฟี่มองรูปพ่อของเขา มังกี้ ดี ดราก้อน และซาโบ้
ฐานทัพของกองทัพปฏิวัติถูกค้นพบและทำลายโดยกลุ่มโจรสลัดหนวดดำ
“แต่ว่าทำไมหนวดดำถึงได้โจมตีคณะปฏิวัติ”
“เขาพยายามแย่งชิงพลังผลไม้ปีศาจ เบอร์เจสไม่ได้แค่พยายามแย่งผลเมระเมระแต่ของลูฟี่ก็ด้วย ฉันว่าเขาพยายามเพิ่มพลังกลุ่มของตัวเอง”
ครืนนนน
พายุปรากฏขึ้นมาทำให้เท็ดสบถ”ใครก็ได้คุมหางเสือเรือ ฉันจะดูแลเรื่องอาหารเอง”เขาตะโกน นามิวิ่งไปที่พวงมาลัยและขับฝ่าพายุก่อนพายุจะสงบและหิมะตก
ความคิดเห็น