คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : การต่อสู้ครั้งสุดท้ายและเดอะซี้ด
คิริโตะกับสึกุฮะพยายามไปถึงโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด แต่พวกเขากลับรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี
พวกเขาพบคนแปลกหน้าสองคนที่ลานจอดรถโรงพยาบาลและอีกฝ่ายชักมีดจะเข้ามาทำร้าย
"เปรี้ยง!!!"สองคนโดนเคาะล้มลงด้วยฝีมือชายชราร่างสูงใหญ่
"คุณพอล!!"คิริโตะกับสึกูฮะตะโกน พ่อบ้านคนสนิทของเฟรย์
"ท่านโชกับอาสึนะรออยู่ครับ"พอลกล่าว
ห้องของโช
มันดึกมากและไม่มีคนอื่นในห้อง โชค่อยๆลืมตาและลุกขึ้นนั่งถอดเนิร์ฟเกียออกจากหัว เขาถอนหายใจและส่ายหัว ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเหมือนคนเปิดประตูห้อง เขาหรี่ตาลงและม่านเปิดออกไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซูโก โนบุยูกิถือมีด
"ทำเรื่องโหดร้ายจังนะโชคุง ความเจ็บปวดมันยังไม่หายไปเลย ฉันจะจบชีวิตแกด้วยมือฉันเอง แต่จะไม่ฆ่าให้ตายสบายๆแน่ ฉันจะค่อยๆตัดแกเป็นชิ้นๆเหมือนที่แกทำกับฉัน”
โซจิโร่พยายามขยับขาแต่ทำอะไรไม่ได้
"มันจบแล้วไอ้สวะ อาซึนะกลับมาโลกจริงแล้ว ฉันก็ด้วย ยอมรับโทษซะดีๆ"
"จบเหรอ? ยังไม่จบสักหน่อย ฉันจะไปที่อเมริกา มีหลายบริษัทที่ต้องการตัวฉัน ฉันจะได้เป็นพระเจ้าอีกครั้ง แต่ก่อนหน้านั้นยังไงก็ต้องฆ่าแกก่อนโชคุง เธอขวางทางฉันมาตลอด"
ซูโกเข้ามาใกล้เตียงแทงโชที่ไหล่ ทำให้เขาร้องด้วยความเจ็บปวด
"เธอมีแฟนสวยๆใช่มั้ย? ไม่ใช่แค่คุณหนูโทโจนั่นแต่ยังมียูกิจังอีกใช่ไหม? เมื่อฉันจัดการเธอเสร็จแล้ว ฉันจะไปสนุกกับเธอด้วย หึๆๆ"ซูโกเลียริมฝีปากอย่างหึ่นกระหาย
"อย่าแตะต้องเธอไอ้โรคจิต"
"เธอจะทำอะไรฉันได้? ฉันจะสนุกกับเธอ น่าเสียดายที่เธอจะไม่ได้อยู่ดูมัน ฮ่าๆๆๆ"ซูโกแสดงสีหน้าบ้ามากขึ้น
"ฉันจะฆ่าแก ขอสาบานเลยว่าฉันจะฆ่าแก"โชตะโกน
"แย่หน่อยที่เธอทำอะไรไม่ได้ ลาขาดตลอดกาลมารุฟูจิคุง"ซูโกพูดยกมีดขึ้น
ก่อนเขาจะแทงโช ประตูเปิดเข้ามาพร้อมหมัดอัดหน้าส่งซูโกลอยไปอัดกำแพง โชเห็นหญิงเรือนผมสีแดงในชุดรัดรูปสีดำ
"คันนะซากิ แกเข้ามาที่นี่ได้ยังไง ข้างนอกมีคนของฉันเฝ้าอยู่นะ"
"อ้อ พวกนั้นเหรอฉันจัดการไปแล้ว"เฟรย์เผยมือที่มีคราบเลือด
ในตอนนั้นเด็กวัยรุ่นสองคนเข้ามาพร้อมชายชราล้ำบึกในชุดพ่อบ้าน
"โช ไม่เป็นไรนะ"คิริโตะถาม
"ใช่ แม้ต้องหยุดเลือดที่ไหล่"
เฟรย์เห็นโชบาดเจ็บแล้วโกรธมากขึ้นขณะที่ซูโกรีบโดดหนีไปทางระเบียงไปห้องอื่น
"ไม่ต้องเข้ามายุ่งนะพอล ฉันจะตามไปเอง เธอคอยดูแลโชคุง"
"ครับ"พอลพูดและเฟรย์ไล่ตามซูโกไป
"สึกุ ไปเอาผ้าพันแผลมาเร็ว"
ตอนนั้นเองประตูเปิดออกอาซึนะเดินเข้ามา เธอหันไปมองโชที่ตื่นแล้ว
"เธอเป็นยังไงบ้าง?"
"ฉันสบายดี แต่เธอควรไปหาคิริโตะ"โชพูดขณะมีพอลและสึกูฮะดูแลแผลที่ไหล่
อาซึนะเข้าไปกอดคิริโตะแน่นและเริ่มจูบเขาด้วยความรัก
โชท่าทางขบขันแม้สึกูฮะจะหน้าแดงมองออกไปอย่างเขินอาย
@@@@@@
ด้านเฟรย่าไล่ตามซูโกที่หนีขึ้นไปบนดาดฟ้าของโรงพยาบาล
“เล่นไล่จับจบแล้วนะ ฉันอยากไปหาโชคุงซะที”
“ทำไม.....คนอย่างเธอทำไมถึงไปคบหากับเจ้านั่น ถ้าเป็นตระกูลเธอ น่าจะรู้ดีไม่ใช่เหรอฐานะมันกับเธอน่ะต่างกับราวฟ้ากับดิน”
“ถ้านั่นเป็นความจริงก็ยิ่งวิเศษเข้าไปอีก อยากผูกมัดเขาไว้กับฉันตลอดไป แต่ว่าฉันไม่ต้องฟังความเห็นจากปากของแกหรอก”เฟรย่าพูดเสียงเรียบ
ตอนนั้นเองทหารจะยกปืนเล็งหญิงสาวจากด้านหลัง
“ลดปืนลง”เธอหันไปสั่ง
“คะ ครับ”เขาต้องมนตร์เสน่ห์
“ไปทางโน้นทีนะจ๊ะ”เฟรย่ายิ้มและลูกน้องซูโกคนนั้นเดินไป เธอหันกลับไปมองซูโก
“ทำให้คนของฉันหลงเสน่ห์งั้นเหรอ แปลว่าความงามของเธอมันเหนือกว่างานวิจัยของฉันงั้นเหรอ เรื่องบ้าๆแบบนี้ ฉันกับมันมีอะไรต่างกัน!!!”
ซูโกยอมรับว่าอิจฉามารุฟูจิ เขากับมันต่างเป็นคนระดับล่างที่พยายามคว้าคุณหนูมหาเศรษฐี แต่หญิงสาวเลือกจะมอบทุกอย่างให้เด็กติดเกมส์พรรค์นั้นขณะที่เขาดิ้นรนแทบตายเพื่อมาถึงตรงนี้และโดนทำลาย
“ความชื่นชอบ มันก็มีแค่นั้นไม่ใช่เหรอ”เฟรย่าหัวเราะเล็กน้อย"โง่จริงๆเลย คนอย่างนายเนี่ยนะจะเป็นผู้นำโลก"
“ฮึ้ย ย๊าก!!!!”ซูโกพุ่งจะแทงมีดใส่แต่เฟรย่าหลบไปด้านข้างทำให้ซูโกเกือบตกตึก
“เพี๊ยะ!!!!”เฟรย่าตบหน้าซูโกที่หันกลับมาทำให้เขาถอยไปด้านหลังก้าวพลาดร่วงตกตึกไป
“ว๊ากกกกกก!!!!!!”
“ถ้าเข็ดแล้วก็อย่าเล่นอะไรแผลงๆอีกนะคุณซูโก แต่อาจจะสายไปแล้วก็ได้”เฟรย่ายิ้ม
ด้านล่างพวกตำรวจนำโดยคิคุโอกะได้พบตัวซูโกที่ร่วงตกลงมาอาการสาหัส
“ดูเหมือนจะร่วงลงมาครับ”
“รีบพาไปโรงพยาบาลก่อนเร็ว”คิคุโอกะสั่ง จะให้ตัวต้นเหตุตายไปง่ายๆไม่ได้
ตำรวจและพยาบาลช่วยกันนำตัวเขาส่งโรงพยาบาล ขณะที่คิคุโอกะมองขึ้นไปบนตึกเห็นเฟรย่า เธอมองลงมายิ้มและเดินลงบันไดไป
“เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวจริงๆครับ”คิคุโอกะพูด
@@@@@@@@@@@@@@
วันศุกร์ที่16 พฤษภาคม 2025
ตอนนี้โชเข้าเรียนที่โรงเรียนผู้รอดชีวิตจากSAO พร้อมกับคาสึโตะ อาสึนะ โชและคันนะซากิได้อยู่ห้องเดียวกันและพวกเขาไม่แปลกใจที่พบเจอเช่นนัตสึ(นูระ) โนร่า(เซโนเวีย)และซาจิ(ซาโยริ)
“ขอโทษที่ให้รอนะอาซึนะ”คาสึโตะมานั่งข้างแฟนเขา”เฮ้อ เหนื่อยแถมหิวอีกต่างหาก”
“พูดเหมือนคนแก่เลยนะคิริโตะคุงเนี่ย”
“เอาตรงๆนะ1เดือนที่ผ่านมาเนี่ยยังกับว่าแก่ลงไป5ปีเลย แล้วก็ไม่ใช่คิริโตะสิ คาสึโตะต่างหาก ยังไงที่นี่การเรียกชื่อตัวละครถือเป็นการผิดกฎนะ”
“จริงด้วยลืมไป แต่ฉันจะเป็นไงเนี่ยความแตกหมดเลยนี่นา”
“เพราะใช้ชื่อจริงเป็นชื่อตัวละครยังไงเล่า เอาเถอะ คนที่อยู่โรงเรียนนี้ก็เป็นผู้เคราะห์ร้ายจากSAOทั้งนั้น ฉันเองก็ความแตกไปแล้วละมั้ง”
อาซึนะหัวเราะก่อนคาสึโตะจะจับมือเขา
“อาซึนะ สภาพร่างกายเป็นยังไงบ้างเหรอ กายภาพบำบัดยังทำอยู่ใช่มั้ย”
“อืม ในที่สุดก็เดินได้โดยที่ไม่ใช้ไม้ค้ำแล้วล่ะ แต่ว่าเขายังไม่ยอมให้วิ่งน่ะ”
“งั้นเหรอ”
“แต่ว่านะคิริโตะคุง ไม่รู้เหรอที่นี่น่ะมองเห็นจากโรงอาหารได้นะ”
เด็กชายสะดุ้งรีบปล่อยมือของอาซึนะ
“จริงๆเลย ไม่มีข้าวกล่องสำหรับคนที่สะเพร่าหรอกนะ”
“ไหว้ล่ะอย่าโกรธเลยนะ
“แต๋นแต้น”อาซึนะเปิดตะกร้าปิคนิคให้เห็นแซนวิชน่ากิน
“ว้าว”
ทั้งคู่เริ่มกินข้าวกลางวันขณะที่เปลี่ยนเรื่องคุย
“จะว่าไปคุณพ่อแข็งแรงดีมั้ย”
“ถึงจะจิตตกไปพักนึงก็เถอะ ลาออกจากCEOเพราะเข้าวัยเกษียนแล้ว อาจจะไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ตัวเองอยากทำละมั้ง ถ้าเจองานอดิเรกที่ชอบแล้วเดี๋ยวก็คงกลับมาร่าเริงเองแหละ”
“ได้ยินว่ากองกำลังตำรวจและหน่วยสวาทบุกเข้าจับตัวซูโกและทีมวิจัยทั้งหมด เขาตกตึกขณะที่พยายามหนีเลยถูกนำส่งโรงพยาบาล ซูโกพยายามปฎิเสธทุกข้อกล่าวหาและโยนความผิดไปให้คายาบะ อากิฮิโกะทั้งหมด แต่เมื่อนำตัวลูกน้องและผลงานวิจัยเข้ามาในการสอบสวนเขาก็สารภาพออกมาทั้งหมดเลย
ในโรงอาหาร เฟรย่ากำลังคุยเรื่องหลังALOกับแฟนเธอ
“ยังโชคดีที่ผู้เคราะห์ร้ายทั้ง300คนไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับการทดลองใดๆทั้งสิ้น ไม่มีใครได้รับผลกระทบทางสมองและจิตใจ ทุกคนสามารถกลับมาใช้ชีวิตในสังคมได้ตามปกติ”
“แต่ว่าเกมส์เวอร์ชวลMMOได้รับผลกระทบร้ายแรงในเรื่องนี้ ท้ายสุดกลุ่มแร็กก็ถูกยุบ ทางแร็กเองก็ได้รับความเสียหายเอาการ ALOก็ถูกสั่งปิด รวมทั้งเกมส์เสมือนจริง5-6เกมส์ก็คิดว่าอาจจะอยู่ไม่รอดเหมือนกัน แต่โชคดีนะเธอมีของที่ช่วยได้”
“ใช่ เดอะซี้ดที่กระจายไปทั่วโลกเป็นเวอร์ชั่นย่อของระบบคอลดินัลให้เราสร้างโลกเวอร์ชวลของตัวเองได้ เราย้ายอวาตาร์ของเราไปเกมส์VRMMOอื่นได้ซึ่งมีสกิลเดิมอยู่ครบ
“เกมส์ALOย้ายไปค่ายเกมส์อื่นก็กลับมาเล่นได้แล้ว ตอนนี้เราสามารถบินได้ไม่จำกัดและสามารถใช้ซอร์ดสกิลได้อีกครั้ง”
“ฉันแน่ใจว่าเธอสามารถสร้างสกิลขึ้นมาใหม่เพราะผู้เล่นสามารถสร้างสกิลตัวเองได้ แม้ว่ามาเธอร์โรซาริโอ้ของยูกิยังเป็นเพลงดาบที่มีคอมโบมากที่สุด”
“ฉันอยากเห็นว่าจะมีใครทำลายสถิติได้ไหม”ยูกิยิ้มภูมิใจ
บนโต๊ะเดียวกันข้างหน้าต่างริกะ(ลิซเบธ)กำลังแอบดูคู่รักที่สวนสาธารณะของโรงเรียน อายาโนะ(ซิลิก้า)และวิคตอเรีย(เซลิน่า)นั่งฝั่งตรงข้าม
“คุณลิส...คุณริกะ ดูดน้ำให้มันเบาๆหน่อยสิคะ”อายาโนะกล่าว
“ก็ดูสิ เกาะติดคิริโตะขนาดนั้นน่ะไม่อายกันเลย นี่มันที่โรงเรียนนะ”ริกะกล่าว
“ทำไงได้ล่ะ พวกเขาเป็นแฟนกันนี่นา”วิคตอเรียหัวเราะ
“โธ่เอ๊ย”ริกะทรุดนั่งลง”ไม่น่ายอมที่เธอกล่อมให้พักรบ1เดือนเลย”
“ฉันเตือนแล้วว่าอย่าหวังมากนักเลย”วิคตอเรียกล่าว
“ว่าแต่คุณวิคตอเรีย”ยูกิพูดขึ้น”คุณดูไม่เหมือนคนญี่ปุ่นเลย เป็นคนที่ไหนเหรอ”
“ฉันมาจากยุโรปเหมือนฟิลฟี่นั่นแหละ”วิคตอเรียอธิบาย”แม่ของฉันเป็นพยาบาลและเธอหางานทำที่โตเกียวเลยย้ายมาที่นี่ ตอนแรกฉันก็เสียใจที่จากบ้านที่คุ้นเคย แต่ถ้าไม่เป็นแบบนั้นฉันคงไม่ได้พบทุกคน”
“โดยเฉพาะคุณโซ โชคุงสินะค่ะ”อายาโนะเปลี่ยนคำ เธอประหลาดใจที่เขาอายุเท่ากับเธอ สายตาทุกคนมองโชที่นั่งกับเฟรย่า
“โชคุง อันนี้ไวน์แพงของฝรั่งเศสเลยนะ ลองทานสิ”เฟรย่าพยายามให้เขาดื่มไวน์
“ผะ ผมยังอายุไม่ถึง16”โชพยายามดันออก
“โชจังกินนี่”ยูกิยื่นขนมให้”ของฝากจากพี่สาว”
ในโรงอาหารมีออร่าริษยาแผ่มาจากชายโสดทั้งหลายที่เห็นโชมีแฟนสาวสวยแถมรวยถึง2คน และลือกันว่าเขามีAIสาวอีกคน
หลังจบALOไปเฟรย่าได้สั่งให้สร้างเครื่องนาวิเกเตอร์ให้โชสามารถเก็บคิสเมลไว้ในเครื่องแบบAIส่วนตัวได้ ทำให้คุยกับคิสเมลได้ตลอดเวลา
“ฝ่ายเธอก็ลำบากไม่ใช่รึไง”ริกะมองเพื่อนสนิทที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกัน แถมมีคู่แข่งตั้ง2 1เดือนมาแล้ววิคตอเรียค่อนข้างเอ็นดูโชที่โรงเรียน
“อะไรกัน ก็แค่คิดว่าเป็นรุ่นน้องที่น่ารัก เชื่อถือได้เท่านั้นเอง”วิคตอเรียพูดด้วยรอยยิ้ม เกือบจะเนียนถ้าริกะไม่รู้จักเธอดี
“แล้วเราจะเปิดร้านตีเหล็กในALOกันมั้ย”
“ด้วยความยินดีเลยคู่หู่”วิคตอเรียยิ้ม
“แล้วมีตติ้งวันนี้จะไปมั้ยคุณเฟรย์”ยูกิถามสาวผมแดง
“อื้ม”เฟรย่าพยักหน้า
@@@@@@@@@@@@@@@
อาซึนะ คาสึโตะ โช ยูกิ และสึกูฮะกำลังเดินไปที่ร้านคาเฟ่ของเอกิล คู่รักอาซึนะกับคาสึโตะจับมือกัน ขณะที่ยูกิกอดแขนโชไม่ปล่อย สึกูฮะมองดูจากข้างหลังเงียบๆ
“สึกุ เธอเคยเจอกับเอกิลมาก่อนรึเปล่า”โชถาม
“อื้ม ในเกมส์เคยไปออกล่าด้วยกันประมาณ2ครั้งน่ะ เป็นคนที่ตัวใหญ่มากเลย”มิคุกล่าว
“บอกไว้ก่อนนะตัวจริงเองก็ไซด์ขนาดนั้นแหละ”ยูกิพูดด้วยรอยยิ้ม
ทั้งกลุ่มมาถึงคาเฟ่และเห็นทุกคนมาถึงแล้ว ไคลน์ แอนดรูว ริกะ อายาโนะ วิคตอเรียและผู้เล่นคนอื่นๆที่คุ้นหน้า
“เฮ้ๆ พวกเราไม่ได้มาสายนะ”
“ฮิๆ ตัวเอกน่ะจะต้องปรากฎตัวตอนท้ายสิ ก็เลยบอกเวลาให้พวกนายมาช้าไปนิดนึงยังไงล่ะ”วิคตอเรียอธิบายจับแขนโชลากไป”เอ้า เข้ามาสิ”
วิคตอเรียพาตัวเอกงานไปยืนบนแท่น ขณะที่เฟรย่าเริ่มไปสั่งเครื่องดื่มกับเอกิลที่เค้าเตอร์
“ถ้าอย่างงั้นทุกคนขอเสียงเชียร์ด้วยค่ะ”วิคตอเรียพูดผ่านไมล์”1...2...”
“โซจิโร่ ยินดีด้วยที่เคลียร์SAOได้นะ”
โชดูประหลาดใจเมื่อได้ยินเสียงเชียร์ แล้วพวกเขาก็เริ่มดื่มกินกับงานเลี้ยง และบางคนเริ่มขึ้นไปร้องเพลงบนเวที
“มาสเตอร์ ขอเหมือนเดิม”โชพูดแล้วเอกิลส่งโซดาร์มาให้
“ขอเบอเบิร์นแก้วนึง”
แอนดรูวส่งให้เขาอีกคนและคาสึโตะลองดื่มเข้าไป
“นี่ชาอู่หลงหรอกเหรอ”
“จะให้วัยรุ่นดื่มเหล้าได้ยังไง อยากลองไปลองในเกมส์โน้น”เอกิลกล่าว
“เอกิล ฉันขอของจริงแก้วนึงสิ”ไคลน์มานั่งด้วย
“มันจะดีเหรอไคลน์ หลังจากนี้ต้องกลับไปบริษัทนี่”
“ถ้าไม่กรืบสักนิดใครมันจะเคลียร์งานที่ค้างไหว แล้วอีกอย่างนะ”
เขาชี้ไปที่มีสาวสวยมากมายมาร่วมงานเลี้ยง ทั้งอาซึนะ เฟรย่า ยูกิและเพื่อนผู้หญิงหลายคนของคาสึโตะกับโช ไคลน์พยายามมองหาแฟนสาว
“ไม่ได้เจอกันนานนะ”ชายร่างผอมสูงอีกคนเข้ามานั่งที่เคาเตอร์
“คุณติงเกอร์ จะว่าไปแต่งงานกับคุณยูริเออร์แล้วใช่มั้ยครับ”
“ผมก็เห็นแล้วนะ MMOทูเดย์โฉมใหม่น่ะ”โชกล่าว
“แหม่ น่าอายจังครับ เนื้อหาก็ไม่ได้มีอะไรมากเท่าไหร่ แล้วก็สถานการณ์MMOตอนนี้ ข้อมูลการเคลียร์ต่างๆรวมทั้งข่าวมันไม่ค่อยมีประโยชน์น่ะครับ”
“เหมือนความปั่นป่วนครั้งใหญ่ตอนอวกาศถือกำเนิดเลยสินะ”คาสึโตะกล่าว
“นี่ กำหนดปาร์ตี้ช่วงดึงไม่เปลี่ยนแปลงสินะ”โชถาม
“อื้อ คืนนี้5ทุ่มรวมตัวกันที่อิกดราซิลซิตี้”เอกิลกล่าว
@@@@@@@@@@@@@@@
มารุฟูจิ โชและแม็กเคนซี่ เฟรย่าได้เข้าเกมส์มาแล้วนัดเจอกัน โดยเธอเลือกเป็นเผ่าแคทซิธที่ควบคุมสัตว์ได้
พวกเขาเจอกันที่เมืองเผ่าอิมพ์ ซึ่งเธอเลือกใช้ชื่ออาร์โก้เหมือนในSAOและโซจิโร่ได้เห็นร่างหญิงสูงโปร่งในชุดราตรีที่มีหูสีขาวและผมสีเงิน
พวกเขาบินเดินทางมาที่อิกดราซิลซิตี้ เมืองมหานครใหม่ของSAOซึ่งแต่เดิมมันคือยอดต้นไม้ที่เป็นห้องทดลองของซูโก และตอนนี้ไม่มีการจำกัดเวลาบินอีก แต่ยังมีการจำกัดความสูงอยู่บ้าง
พวกเขาโชคดีหาผู้เล่มเผ่าอิมพ์ที่เป็นมิตรช่วยแนะนำบอกทางออกอุโมงค์สั้นๆที่ช่วยพาไปเมืองอิกดราซิลได้
“ถ้างั้นโซคุง บอกฉันหน่อยเกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณมาช่วยเรา”
“เอ่อ คุณต้องการทุกรายละเอียดไหม”
“ทุกรายละเอียด”
“เข้าใจแล้วครับ”
เขาเริ่มเล่าเรื่องตั้งแต่พบเจ้าหน้าที่รัฐบาลอย่างคิคุโอกะ การฟื้นฟูร่างกายและรู้เรื่องอาซึนะจากเอกิล เมื่อเข้าเกมส์ก็ไปช่วยพวกลีฟาจากซาลามันเดอร์และเธออาสาพาไปต้นไม้โลก ก่อนจะเข้าไปยุ่งในแผนการทรยศของซีเกิร์ลซึ่งทำให้เขาเอาชนะผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุด การเดินทางเข้าไปในโยทันเฮมส์และพบดาบเอ็กซ์คาลิเบอร์ ไปเยี่ยมพวกอาซึนะที่โรงพยาบาลกับสึกุ เขาบอกการพิชิตเควสต้นไม้โลกครั้งแรกไปที่ลีฟาและเมโลดี้ช่วยเขา แต่เขาข้ามเรื่องความรู้สึกสึกุฮะที่มีต่อเขาไป
หลังพวกยูกิมาช่วยพวกเขาก็ได้บุกเข้าต้นไม้โลกและครั้งนี้ผู้นำเผ่าทั้งสามและกองทัพได้มาช่วยเหลือและเขาก็นึกเรื่อง
“แล้วก็...ผมต้องขอโทษจริงๆ”
“ขอโทษเรื่องอะไร”
“ขณะที่ทำการพิชิตต้นไม้โลกอีกครั้ง เพื่อจะสร้างทางฝ่าไปบนสุดเราต้องขอร้องผู้นำเผ่าซิลฟ์ ซาคุยะและแคทซิธ อลิชาร์ คุณซาคุยะต้องการบางอย่างแลกเปลี่ยน"
"โซคุง เกิดอะไรขึ้น"อาร์โก้จับมือเขาแน่น
"คุณซาคุยะสารภาพว่าตกหลุมรักเขาและอยากให้ผมพาเธอเดทในโลกจริง พอผมบอกว่ามีแฟนแล้วเธอก็รู้สึกอิจฉาคุณ ดังนั้นเธอเลยเปลี่ยนคำขอ..."
"คำขอนั้นคืออะไร"
"ฉันต้องดึงตัวคุณซาคุยะมาจูบแบบแลกลิ้น"
อาร์โก้มองเขาด้วยสายตาวาวโรจน์รุนแรง โซจิโร่กลัวจนต้องก้มมองพื้น
"ฉันเข้าใจว่าเธอทำเพื่อพวกเรา"เธอพูดเสียงเรียบและความโกรธมาแทนที่"แต่ฉันอยากให้เธอพูดจากใจจริง....เธอชอบที่ได้จูบหล่อนรึเปล่า"
"ครับ"โซจิโร่ยอมรับ ซาคุยะเป็นผู้หญิงที่สวยและไม่มีชายคนไหนจะไม่หลงเสน่ห์หล่อน
"เธอจูบหล่อนนานกว่า10วินาทีไหม"
"ใช่ ผมจูบกับเธอนานถึง20วิ--"
โซจิโร่ตกใจที่อาร์โก้จูบเขาอย่างฉับพลันและเขาหัวสมองว่างเปล่าหลงใหลไปกับจูบนั้นโอบกอดแผ่นหลังเธอไว้
"โลกในเกมส์เธอจะคบกับใครเท่าไหร่ก็ช่าง แต่ในโลกจริงเธอจะจูบและร่วมรักได้แค่กับฉันหรือยูกิเท่านั้น"
โซจิโร่อึ้งไปเล็กน้อย เขาคิดว่าเธอจะโกรธแล้วด่าเขาก่อนจะหัวเราะดึงเธอเข้ามากอด
"ถ้าคุณอยากได้คนมาตอบสนองความต้องการของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องทำเรื่องโง่เง่านี้เพื่อให้ผมจูบคุณ"
"ยะ อย่าทำให้ฉันลำบากใจไปกว่านี้!!"อาร์โก้ร้อง ใบหน้าของเธอแดงแจ๋"ถะ ถึงทางออกอุโมงค์แล้ว"
พวกเขาออกจากอุโมงค์และบินมาด้วยความเร็วสูงสุดมาถึงต้นไม้โลกที่ตอนนี้มีแสงส่องจากยอดที่เป็นเมืองอิกดราซิลและพบปราสาทไอน์แครดที่ลอยลงมา
"พี่โซ!!!!"
ลีฟาบินเข้ามาและโผกอดทำเขาเกือบตก ดูเหมือนเธอจะเข้ามาแล้วคุยบางอย่างกับคิริโตะ
อาร์โก้ถอนหายใจ เพราะแบบนี้ไงเธอถึงไม่ห้ามที่เขาจะคบแฟนกี่คนในเกมส์
"คิริโตะ!!!!"
"หัวหน้า!!!!"
ทุกคนหันไปดูเห็นเพลเยอร์เผ่าซิลฟ์ แคทซิธและอัลดีนกลุ่มใหญ่ ในกลุ่มมีเพื่อนๆคิริโตะและสมาชิกแฟนธ่อมลอร์ดหลายคน เช่นเซโนเวีย นัตซึ ยูริกะ คิสเมล ด้านเรคอมก็มากับเผ่าซิลฟ์
หญิงสาวอายุ17-18สวมกิโมโนสีเขียวเข้มที่นำเผ่าซิลฟ์ได้บินมาหน้าโซจิโร่ด้วยรอยยิ้มซุกซน เธอมองข้างหลังอัลดีนหนุ่มที่เป็นหญิงสาวสวยสุดๆเท่าที่เธอเคยเห็น
"หวัดดีจ๊ะโซคุง"เธอทักทาย
"คุณซากุยะ"โซจิโร่พูดลำบากใจ"ทำไมคุณมาที่นี่"
"ฉันได้ข่าวการเปิดอีเว้นใหญ่ อย่าทำตัวเหินห่างแบบนี้สิ"ซาคุยะเอานิ้วลูบริมฝีปากเธอ"โอ้...เธอคือ1ใน2แฟนสาวของคุณใช่มั้ย เธอดูไม่มีความสุขที่เจอฉันนะ"
ซาคุยะยิ้มพอใจ โซจิโร่ต้องสารภาพเรื่องเธอไปและเธอชอบผู้ชายที่มีความจริงใจ อาร์โก้จ้องมองเธอด้วยสายตาที่โกรธแค้น เธอเห็นความหลงใหลในดวงตาผู้นำเผ่าซิลฟ์อย่างดี
"ขอทราบชื่อได้ไหมค่ะ"
"อาร์โก้"
"อาร์โก้ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ และฉันต้องพูดว่าคุณเลือกผู้ชายได้ดีมาก"
"คุณซาคุยะ ฉันไม่กังวลว่าคุณคิดจะคบหาโซจิโร่คุงในเกมส์ยังไง เพราะโลกภายนอกเขาเป็นของฉัน"
ซาคุยะขมวดคิ้วแล้วยิ้มมีเลศนัยโอบแขนโซจิโร่ทันที
"ได้ยินไหมโซจิโร่ ไม่สิ โซคุง ในเมื่อเธออนุญาติ ฉันขอคบกับเธอในเกมส์ตั้งแต่วันนี้เลยแล้วกัน โอเคมั้ย..."
"คะ คือ..."
"อะไรคะ คุณไม่พอใจอะไรในตัวฉันเหรอ"หัวหน้าเผ่าซิลฟ์กอดแขนหนุ่มอัลดีนซุกอกเธอ เธอรู้เขาชอบหน้าอก
อาร์โก้อ้าปากค้างไม่นึกว่าเธอจะกล้าขนาดนี้และกอดแขนเขาอีกข้างให้สัมผัสเนินอกใหญ่เธอด้วย
"แต่อย่าลืมฉันก็อยู่ด้วยคุณซากุยะ"อาร์โก้กล่าว
"แน่นอนค่ะคุณอาร์โก้ สักวันเราไปทำความรู้จักกันที่โลกจริงไหมคะ เธอด้วยนะโชคุง"ซาคุยะพูดชื่อจริงเขา
"หะ หา!?"โซจิโร่ร้อง
"ไม่ต้องแปลกใจหรอกคะ ฉันได้ยินยูกิจังพูดชื่อคุณแบบนั้นบ่อยๆ อย่างงี้นี่เอง นั่นคือชื่อจริงคุณสินะ"ซาคุยะพยักหน้าพึงพอใจ
สายตาสองสาวจ้องกันมีสายฟ้าแล่นผ่าใส่อย่างไม่ยอมแพ้
"คือว่า ขอโทษแทนเพื่อนฉันด้วยนะคะ"อลิชาร์ก้มหัวขอโทษอาร์โก้
"นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยคิริโตะ"ไคลน์ที่เล่นซาลามันเดอร์ถาม
คนอื่นๆก็อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งคนที่รู้ดีคือเซโนเวีย คิสเมล ลีฟาและยูกิ ซึ่งต่างมีสีหน้าเขินอายเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น
"เรื่องนี้นายไม่เกี่ยว"โซจิโร่ไล่ไป
"ให้ตายสิ นายนี่บาปหนาจริงๆเลย"
"เห็นด้วย/นั่นสิคะ"อาร์โก้กับซาคุยะยังไม่เลิกกอดแขนเขาซ้ายขวา
"เฮ้ อัลดีน!!!!"
เราหันไปเห็นกลุ่มเพลเยอร์เผ่าซาลามันเดอร์มา นั่นทำให้อาร์โก้และซาคุยะยอมปล่อยแขนเขาเป็นอิสระ
"นายพลยูจีน"โซจิโร่ยืนมองร่างเกราะใหญ่สีแดงของชายที่เคยดวลกับเขา แต่เขายังมีชายผมแดงในชุดคลุมแดงอีกคนมาด้วย
"เขาคือมอติเมอร์ ผู้นำเผ่าซาลามันเดอร์"ซากุยะกระซิบบอกโซจิโร่
"ยินดีที่รู้จักโซจิโร่คุง"มอติเมอร์ยิ้ม
"โซจิโร่คุงสินะ ชักอยากจะดวลสู้และดูว่าเธอแกร่งแค่ไหนแล้วสิ"
"หวังว่าพี่จะพร้อมสำหรับความพ่ายแพ้นะ"ยูจีนมองพี่ชาย"เจ้าหนุ่มนี้เป็นสัตว์ประหลาดเมื่อต่อสู้"
"แล้ว คนพวกนี้เป็นใคร"มอติเมอร์ถามมองกลุ่มผู้เล่นหลากเผ่าในอัลดีน
"เพื่อนๆผมจากเกมส์อื่น"
"กลุ่มปาร์ตี้นายโดดเด่นดี"ยูจีนชมเชย"เรามาสายเพราะเตรียมกองทัพสำหรับคืนนี้ เพื่อทำการบุกยึดดินแดนไอน์แครด"
ไอน์แครดก็มีแกรนเควสเปิดใหม่ให้พิชิต100ชั้น ผู้ที่พิชิตชั้นที่100ได้จะได้ปราสาทและเป็นผู้ครองไอน์แครด ใน99ชั้นข้างล่าง นอกจากบ้านเรือนที่เปิดให้ซื้่อเหมือนเกมส์SAOก็ยังมีเควสพิเศษเช่นการยึด เมืองปราสาทและดินแดนเผ่ามอนสเตอร์เป็นอาณาเขตส่วนตัว โดยเฉพาะชั้นแรกที่มีขนาดใหญ่สุดซึ่งสมัยSAO พวกกองทัพได้ครองชั้นที่1
"และใครเริ่มก่อนได้เปรียบ"มอติเมอร์พูดแล้วร่ายเวทความมืดทำให้ทุกคนตกใจ ตอนนี้กลุ่มผู้เล่นตกอยู่ในบาเรียขณะที่พวกซาลามันเดอร์หัวเราะบินนำไป
"นี่มันเวทกักกันสายความมืด"ซาคุยะร้อง พวกเธอติดในกำแพงบาเรีย
"มอติเมอร์ ไอ้ขี้โกง"อลิชาร์ตะโกน
"ฉันเกลียดเผ่าซาลามันเดอร์"ลีฟาร้อง
"น่าจะขังไว้แบบนั้นนานๆเลยนะครับ"คาเงมุเนะพูด
"ถ้าแบบนั้นก็แข่งไม่ได้น่ะสิ"มอติเมอร์กล่าว เขาเป็นคนชอบคำท้าทาย
"ไม่ต้องห่วง ถ้าเป็นอาคมชั้นสูงมากก็ไม่ไหว แต่แค่นี้แก้ได้สบายมาก"อาร์โก้เริ่มร่ายเวทแก้
"โอ้ เยี่ยมเลยอาร์โก้"คิริโตะยิ้ม
"แต่ว่า...."อาร์โก้หันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้สปริกแกน"ไปได้แค่ฉันกับแฟนและกิลด์แฟนธ่อมลอร์ดนะ"
จากนั้นโซจิโร่ อาร์โก้และสมาชิกกิลด์เขาก็ได้บัฟที่ช่วยผ่านเขตกักกันออกไปได้ก่อนใคร ส่วนพวกคิริโตะต้องรอให้ครบ10นาที
พวกซาลามันเดอร์เจอเวทยิงจากพวกโซจิโร่ที่ไล่ตามมาด้วยความเร็วสูง
"ชิ แก้เวทตามมาเร็วชะมัด"ยูจีนกล่าว
"นายก็ไปรับมือซะสิ เด็ดหัวเด็กนั่นมาเลย"มอติเมอร์กล่าว
"แฟนธ่อมลอร์ดเตรียมโจมตีได้"เซโนเวียตะโกน
"โอ้!!!!!"
"โซจิโร่คุง"อาร์โก้มองแฟนเธอที่เงยหน้ามองปราสาท
"คราวนี้แหละจะต้องพิชิตทั้ง100ชั้นและเป็นเจ้าของปราสาทให้ได้ ไปกันเถอะอาร์โก้"
"ค่ะ!!!"อาร์โก้จับมือเขา
เพลเยอร์ALOแทบทุกคนต่างบินมุ่งหน้าไปยังปราสาทลอยฟ้าและผู้เปิดศึกเพื่อเข้าปราสาทเป็นรายแรกคือกลุ่มแฟนธ่อมลอร์ดและเผ่าซาลามันเดอร์
"ยินดีต้อนรับสู่ซอร์ดอาร์ตออนไลน์ใหม่"
ความคิดเห็น