ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Empire Online ภาค มหาสงครามดาวเบสเทีย

    ลำดับตอนที่ #124 : ตอนที่ 5 เริ่มเล่นเกม

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.28K
      37
      2 ม.ค. 58

    ตอนที่ 5
     
         "เอี้ยดดดด!!!"รถลีมูซีนสีดำคันเดิมเข้ามาจอดรถในโรงเรียนอีกครั้งในตอนช่วงบ่าย บรรดานักเรียนไม่ว่าจะมีพลังพิเศษหรือไม่มีพลังที่กำลังจะกลับบ้าต่างหันไปมองรถที่วิ่งขับมาอย่างไม่มีมารยาท ต่างสงสัยกันสุดๆว่าเป็นผู้ปกครองของนักเรียนคนไหนกัน
     
         "โฮ่ รถลีมูซีนดำ ท่าทางรวยน่าดู มารับลูกกลับบ้านเหรอเนี่ย"พวกดาร์คที่เดินออกมาจากอาคารเรียนเห็นรถลีมูซีน ไนท์พูดขึ้นมาทันที รวมทั้งฟ้าใสเพื่อนสาวที่มองอย่างสนใจ เพราะพวกเขาเป็นนักเรียนจากต่างประเทศเลยต้องพักอยู่ที่หอพักกัน ส่วนเซร่าคงเป็นกรณียกเว้น เพราะไนท์ได้ยินจากฟ้าใสว่าเซร่าพักอยู่ที่โรงแรมระดับ5ดาวในโตเกียว พร้อมทั้งคนรับใช้ เธอนั่งรถที่คนรับใช้มารับกลับไปก่อนได้สักพักแล้ว
     
         "จริงสิดาร์ค นายพักอยู่ที่..ไหน"ไนท์หันไปหาดาร์ค แต่ร่างเด็กหนุ่มที่เคยยืนอยู่ข้างๆกลับหายไป ก่อนที่ไนท์กับฟ้าใสจะเห็นดาร์คเปิดประตูรถลีมูซีนเข้าไปนั่งด้านหลัง
     
         "แล้วเจอกันพรุ่งนี้"ดาร์คพูดแล้วปิดประตูรถ ก่อนที่คนขับจะขับออกไปทันที โดยมีสายตานักเรียนทั้งหมดเห็นเหตุการณ์กันถ้วนหน้า
     
         "........."ไนท์กับฟ้าใสอึ้งสตั้นไปหลายวินาที ก่อนที่จะพากันเดินกลับไปยังหอพักของโรงเรียนที่ทางโรงเรียนจัดเตรียมไว้ให้นักเรียนต่างจังหวัดหรือต่างประเทศเช่ากัน
     
         "การดสอบเป็นไงบ้างค่ะดาร์ค"เฟนีย่าที่นั่งอยู่ด้านหลังรถเอ่ยขึ้นมา ดาร์คเห็นว่านอกจากคนขับรถแล้วเซกัส เทียแมทและโอริวไม่ได้นั่งมาด้วย แต่ทำไมเฟนีย่าถึงมาคนเดียวล่ะ ดาร์คตอบตามนืำไปกับหญิงสาวที่เขารับมือเธอไม่ได้
     
         "ผ่าน ได้อยู่ห้องAครับเฟ..พี่เฟนีย่า"ดาร์คเอ่ยเกือบลืมที่เฟนีย่าเคยบอกไป เฟนีย่าอมยิ้มเมื่อเห็นดาร์คเกือบจะลืมพูดเรียกเธอห้วนๆออกมา เขาคิดว่าถ้าพูดพลาดเธอคงแกล้งอีกแน่ แต่เฟนีย่าไม่สนใจหรอก เพราะถึงยังไงเธอก็จะแกล้งดาร์คอยู่ดี
     
         "ถ้าเจ้าเหนื่อยจากการใช้พลังพิเศษในการทดสอบ ข้าจะช่วยให้หายเหนื่อยได้นะ"เฟนีย่าพูดเสียงเย้ายวนเข้ามาใกล้ดาร์คให้เห็นเนินอกเธอใกล้ๆ ดาร์คพยายามหนีจากการกลั่นแกล้งของหญิงสาว ถอยหลังไปจนชิดกับมุมประตูรถไม่มีที่ให้หนีแล้ว เฟนีย่าเข้ามาชิดดาร์คที่จนมุม
     
         "คิกคิกๆๆ.."เธอหัวเราะก่อนจะยื่นมือไปจับศรีษะดาร์คด้านหลัง ก่อนที่จะดึงตัวดาร์คเข้ากอดไว้ที่ด้านข้าง หน้าดาร์คสัมผัสโดนหน้าอกของเฟนีย่าทำให้ดาร์คหน้าแดงขึ้นมา เฟนีย่ามองดาร์คที่หน้าขึ้นสีแดงจางๆน่ารักแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
     
         "ปล่อยครับเฟนีย่า"ดาร์คสั่งออกมา เฟนีย่ารู้ว่าตอนนี้ดาร์คอารมณ์ไม่ดีจริงๆ เธอยอมคลายมือออก แล้วโอบคอดาร์คให้มาซบเธอที่ไหลแทน เด็กหนุ่มตาเบิกกว้างเล็กน้อยเพราะทีแรกนึกว่าเฟนีย่าจะยอมทำตาม แต่เธอไม่เลิกเพียงแค่เปลี่ยนเป็นใหัเค้าซบไหล่เธอแทน
     
         "เฟนีย่า.."ดาร์คกำลังจะพูดแต่จังหวะนั้นหญิงสาวก็เอ่ยขึ้นมา
     
         "ขออยู่แบบนี้สักพักนะ"ดาร์คนิ่งไปเพราะน้ำเสียงเอ่ยขอร้องจากเฟนีย่า แต่ก็ไม่แน่ใจว่าใช้เล่ห์เหลียมมาหลอกให้ยอมอีกรึเปล่า ดาร์คสองจิตสองใจแต่มองเฟนีย่าที่ส่งสายตาขอร้องแล้วใจอ่อน
     
         "ก็ได้ครับ แต่เอาแขนพี่เฟนีย่าออกไปหน่อย ผมหายใจลำบาก"ดาร์คเอ่ยยอมตาม เฟนีย่าชะงักไปเล็กน้อยแล้วเอามือออก ดาร์คเอามือจับที่คอที่เฟนีย่าโอบกอดแน่นจนแทบจะเป็นรัดคอแล้ว เฟนีย่ามองคอดาร์คที่มีรอยแดงๆขึ้นมาเต็มก็รู้สึกผิด
     
         "ขอโทษนะ ข้ากอดแรงไปหน่อย"
     
         "ไม่เป็นไรครับผมยกโทษให้"
     
         รถลีมูซีนวิ่งมาจนถึงหน้าโรงแรมระดับ5ดาวแบบยุโรป ดาร์คกับเฟนีย่าลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในโรงแรม ส่วนคนขับรถก็นำรถไปจอดที่โรงเก็บ เมื่อเข้าโรงแรมมาก็มีพนักงานต้อนรับกล่าวทักทายลูกค้า ดาร์คกับเฟนีย่าไม่สนใจเดินไปที่หน้าลิฟท์แลัวกดปุ่นชั้น1
     
         "ติ๊ง"พวกดาร์คเดินเข้าก่อนที่เฟนีย่าจะกดปุ่มไปชั้นบนสุดที่เป็นห้องระดับVIP ทั้งสองพิงผนังรอให้ลิฟท์ถึงชั้นบนสุด
     
         "ติ๊ง"ลิฟท์หยุดที่ชั้น7 ก่อนที่ประตูลิฟท์จะเปิดออกแล้วก็มีตาลุงขี้เมาสองคนเดินเข้ามาในลิฟท์ พวกเขากดลิฟท์ที่ชั้นล่าง ก่อนที่ประตูลิฟท์จะปิดแล้วขึ้นไปด้านบนต่อ พวกมันต่างจ้องมองมาที่เฟนีย่าด้วยสายตาหึ่นกระหาย หน้าที่แดงจัดและปากที่ยังเหม็นกลิ่นเหล้าอยู่เลย โดยไม่สนใจดาร์คที่มองพวกตนตาเขม็ง
     
         "น้องสาวสวยจังเลยยยย"ชายคนนึงพูดด้วยความเมามายแล้วเดินโซเซเข้ามาทำท่าจะจับเนื้อต้องตัวเฟนีย่า แต่ก่อนที่จะได้จับตัวเธอดาร์คพุ่งมาจากด้านหลังชกหมัดที่เสริมพลังปราณเข้าที่หลังของมันเต็มแรงจนเสียงนึงดังขึ้น
     
         "กร๊อบ!!"เสียงกระดูกสันหลังของมันแตกหักดังขึ้น ก่อนที่ชายขี้เมาคนนั้นจะล้มลงไปนอนร้องเสียงดังลั่น
     
         "โอ๊ยยยยย อ๊ากกกกกก หลังตู!!"มันตะโกนเสียงดังพยายามเอื้อมมือไปจับหลังแต่มือยาวไม่ถึง เฟนีย่ายิ้มที่มุมปากมองดาร์คเป็นเชิงขอบใจ จังหวะนั้นชายขี้เมาอีกคนก็เดินเข้ามาจากด้านข้างกำลังจะจับไหล่เฟนีย่า
     
         ”เปรี้ยงงง!!"เฟนีย่ายกเท้าที่ใส่รองเท้าส้นสูงขึ้น ก่อนที่จะเตะบาทาเข้าเต็มหน้ามันกระเด็นไปชนผนังแข็งของลิฟท์เข้าอย่างจัง ตามันเหลือกขึ้นบนสลบเหมือดไป ก่อนที่เฟนีย่าจะเอาเท้าออกร่างมันลงมานอนทับร่างเพื่อนมัน
     
         "ติ๊ง"ลิฟท์หยุดที่ชั้นบนสุดพอดี ก่อนที่ดาร์คกับเฟนีย่าจะพากันเดินออกจากลิฟท์ไป แขกท่านอื่นที่พักอยู่ที่ชั้นนี้กำลังจะลงไปชั้นล่าง เมื่อเห็นสภาพภายในลิฟท์ก็ต้องร้องตกใจ ก่อนจะได้สติโทรเรียกพนักงานโรงแรมให้มาช่วยคนเจ็บทั้งสอง
     
         ดาร์คกับเฟนีย่าเดินมาที่ห้องหมายเลข200เปิดประตูเข้าไป ภายในห้องเป็นห้องหรูหราแบบยุโรป ซึ่งเป็นห้องที่กว้างขวางมาก มีทั้งห้องรับแขก ห้องนั่งเล่น ห้องน้ำขนาดใหญ่หรูหรา พร้อมด้วยาหารชั้นเลิศ และหุ่นยนทำความสะอาดที่ตัวมันเป็นเหมือนขี้ก้าง พวกดาร์คเข้ามาแล้วก็เห็นเทียแมทนั่งเปิดทีวีดูอยู่ ส่วนโอริวกำลังนั่งทำอะไรบางอย่างอยู่ที่โซฟา ท่าทางจะไม่ได้สังเกตเห็นพวกเค้าที่เข้าปรพตูมา หรือเพระเสียงทีวีมันดังเกินไปรึเปล่า
     
         "นั่นแหละเอาเลยยิงเข้าประตู หงค์แดงต้องชนะไอ้พวกปีศาจแดงสิ"เทียแมทกำลังส่งเสียงเชียร์รายการฟุตบอลอยู่ ทีมปีศาจแดงเจอกับหงค์แดง คะแนนบนมุมซ้ายบนคะแนนกำลังเท่ากัน1-1อยู่ ไม่ช้ากองหน้าทีมหงค์แดงเตะลูกฟุตบอลใส่ประตูได้
     
         "เย้~"เทียแมทร้องดีใจยกใหญ่ โดยไม่เกรงใจอีกสามคนที่นั่งอยู่ ดาร์คหันไปพูดกับโอริวเมื่อเห็นว่าเทียแมทคงไม่ว่างจะคุยอีกนาน
     
         "โอริวครับ"ดาร์คทัก โอริวหันหน้าขึ้นมามองเด็กหนุ่มด้วยสีหน้าตกใจเพราะไม่ทันรู้ตัวว่าดาร์คกลับมาแล้ว
     
         "สะ..สวัสดีค่ะท่านดาร์ค"โอริวรีบพูดน้ำเสียงตะกุกตะกัก มองใบหน้าดาร์คที่มีสีหน้าเรียบเฉยดูเย็นชาแล้วสีหย้าแดงขึ้นมานิดๆ วันนี้ดาร์คดูดีมากเลยทีเดียว
     
         "กำลังทำอะไรอยู่ครับ?"ดาร์คถาม มองของในมือโอริวซึ่งก็คือเครื่อนเล่มเกมสีดำที่อยู่ที่บ้านที่เยอรมัน ซึ่งดาร์คเอาติดมือมาที่ญี่ปุ่นด้วยนั่นเอง
     
         "อ้อ คือกำลังจูนให้มันรับคลื่นสมองท่านดาร์คได้น่ะค่ะ เซกัสบอกว่าพวกเราไม่มีพนักงานบริษัทที่ติดตั้งเครื่องเกมให้ได้ แต่ท่านเซกัสรู้วิธีแล้วสอนวิธีให้ฉันก่อนจะกลับไปยังโลกโน้นแล้วค่ะ ก่อนไปท่านบอกว่าเมื่อดาร์คกลับมาจะต้องคิดไปที่นั้นแน่ แต่ท่านดาร์คควรใช้เครื่องนี้ดีกว่า เพราะจะได้สร้างร่างเสมือนจริงขึ้นมา ถึงตายที่นั้นก็ไม่ตายจริงๆ แถมยังได้สนุกในฐานะผู้เล่นคนนึงด้วย ท่านบอกข้าแบบนี้ค่ะ จะเสร็จเรียบร้อยแล้ว"การ์คฟังที่โอริวพูดแล้วเห็นว่าจริงที่เขาจะกลับไปที่โลกของสัตว์อสูร แต่ถ้าเขาใช้เครื่องนี้ก็จะไม่ต้องเสี่ยงกับความตาย
     
         "แล้วพวกโอริวจะไปกันยังไงล่ะครับ"ดาร์คถามเมื่อนึกขึ้นได้ ตอนนี้เซกัสไม่อยู่ก็ไม่มีใครจะเปิดช่องมิติพาพวกเค้าไปได้
     
         "เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ท่านดาร์คลองทำการเปิดหน้าต่างระบบดูซิค่ะ"ดาร์คำตามที่โอริวบอก เอานิ้วจิ้มกลางอากาศก่อนที่จะเลื่อนนิ้วลงมา แล้วหน้าต่างก็เปิดขึ้นมาให้เห็น สร้างความตกใจให้ดาร์คไม่น้อยส่วนเฟนีย่สดูเหมือนจะรู้จากเซกัสมาก่อนแล้ว แต่เธอกลับไม่พูดอะไรตอนอยู่บนรถเลยนอกจากเอาแต่แกล้งเค้า
     
         ดาร์คไปที่หน้าต่างอุปกรณ์มองไอเท็มที่อยู่ในช่อง ก่อนที่จะหยิบเอากำไลผนึกสัตว์เลี้ยง/ผู้ติดตามออกมาสวมไว้แล้วปิดหน้าต่างไป โอริวยิ้มที่เห็นดาร์คเข้าใจง่ายมาก ระบบเกมที่องค์กรสร้างยังผูกมักดาร์คไว้ ทำให้เขาสามารถเปิดหน้าต่างหยิบไอเท็มออกมาได้ แม้จะเป็นในโลกนี้ก็ตามที
     
         "ถ้างั้นจะไปกันเลยไหมครับ..เทียแมท"ดาร์คพูดแล้วหันไปมองหญิงสาวที่ยังไม่เลิกดูรายการฟุตบอลสักที ดาร์คเดินเข้าไปใกล้เทียแมทก่อนจะพูดขึ้น
     
         "อ๊ะ ดาร์คกลับมาแล้วเหรอ ถ้าจะกลับไปที่โลกเรารอแป๊ปหนึ่งนะ กางแข่งกำลังจะจบแล้ว"เทียแมทหันมาพูดแล้วดูรายการแข่งต่อ คะแนนทีมหงค์แดงยังนำ2-1และเน้นเล่นแบบป้องกันคอยจนกว่าเวลาจะหมด ดาร์คเห็นเทียแมทท่าทางจะเชียร์ทีมที่กำลังนำ
     
         "ผมขอทายว่าทีมที่คะแนนตามอยู่จะชนะ"ดาร์คเอ่ยขึ้นมา เทียแมทไม่คิดว่าจะเป็นไปตามที่ดาร์คพูดเพราะใกล้จะถึงช่วงทดเวลาแล้ว แต่ไม่ทันไรนักเตะทีมปีศาจแดงก็ยิงเข้าประตูให้เสมอกันได้ ก่อนที่จะเข้าสู่ช่วงทดเวลา ช่วงทดเวลาผ่านไปจนใกล้จะหมด จังหวะนั้นทีมหงค์แดงทำฟาวล์หน้าประตูตัวเอง ทำให้ทีมปีศาจแดงได้ยิงลูกโทษ
     
         "เข้าประตูไปแล้วครับ ทีมปีศาจแดงแมนยูพลิกล๊อคกลับมาชนะแล้วครับ ถือเป็นเรื่อง..ปิ๊ป"พิธีกรเริ่มพูดประกาศ แต่ดาร์คหยิลรีโมทแล้วกดปิดทีวีในทันที เทียแมทำหน้าเสียดายที่ทีมที่ตัวเองเชียร์แพ้ ก่อนที่จะเดินมารวมกับเฟนีย่าและโอริว
     
         "ผนึกเทียแมท ผนึกเฟนีย่า ผนึกโอริว"ดาร์คพูดแล้วทั้งสามก็กายเป็นแสงสามสีพุ้งเข้าไปอยู่ในกำไล ก่อนที่ดาร์คจะสวมเครื่องเกมที่ครอบหัวแล้วนอนลงบนเตียง ดาร์คปิดเปือกตาลงก่อนที่จะมีเสียงดังเข้ามาที่โสดประสาทของเค้า
     
         "10..9..8..7.....3..2..1 Game Start!!!"เมื่อเสียงนี่จบลงสติของดาร์คก็ดับไปในทันที
     
         ดาร์คลืมตาขึ้นมา เขาอยู่ภายในห้องสีดำเล็กๆแห่งหนึ่ง รอบตัวเขาไม่มีใครเลย ที่มือเขาไม่มีกำไลผนึกสัตว์อสูรอยู่ ดาร์คมองไปรอบๆอย่างระแวงก่อนที่ร่างนึงจะปรากฎขึ้นมาตรงหน้าดาร์ค
     
         "สวัสดีค่ะท่านดาร์ค"ดาร์คมองหญิงสาวในชุดเมดที่มีใบหูยาวแบบเอลฟ์ จำได้ว่าเธอเป็นหนึ่งในคนรับใช้ที่บ้านของพ่อตนที่เยอรมัน รูปร่างเปลี่ยนไปจากร่างมนุษย์เล็กน้อย
     
         "ผมอยู่ที่ไหน"ดาร์คถาม เมดสาวเอลฟ์ยิ้มก่อนจะตอบ
     
         "ท่านดาร์คอยู่ในห้องสร้างตัวละครค่ะ ตอนนี้ท่านดาร์คน่าจะรู้แล้วว่าร่างจริงของท่านยังหลับอยู่ในห้อง ท่านจะสร้างร่างอวตารที่เป็นร่างปลอมของท่านขึ้นมา โดยท่านใช้เครื่องเกมที่เราขโมยมันมาจากบริษัทเกมโดยการแอบไปขโมยมาทีละชิ้นสองชิ้น คนที่ทำเรื่องนี้ก็ไม่พ้นท่านเซกัสกับท่านโซเฟียค่ะ เราขโมยมาได้ร้อยกว่าอันเห็นจะได้ เครื่องที่ขโมยมาได้ปลดการควบคุมจากองค์กรแล้วค่ะ แม้พวกนั้นจะเห็นท่านเป็นผู้เล่นคนนึง แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรอย่างเช่นวาร์ปตัวท่านในอัติโนมัติ หรือเปิดระบบติดตามตัวท่านที่กำลังใช้เครื่องเกมนอนอยู่ได้"ดาร์คพยักหน้าอย่างเข้าใจ หมายความว่าเขาไม่ต้องกลัวว่าทำอะไรแล้วพวกองค์กรจะตามตัวได้สินะ
     
         "ถ้างั้นมาเริ่มสร้างตัวอวตารกันเลยดีกว่าค่ะ ถ้าเป็นเครื่องปกติจะมีพนักงานเข้ามาคอยให้บริการนะค่ะ แต่ของท่านนั้นท่านลูซิลให้ฉันใช้เครื่องเกมมาคอยบริการให้แทนค่ะ นี่คือร่างอวตารของท่านดาร์คนะค่ะ สามารถปรับรูปร่างหน้าตาได้ไม่เกิน30%ค่ะ เราต้องทำตามระบบขององค์กรพวกมัน ผู้เล่นทุกคนก็เริ่มกันแบบนี้ทั้งนั้น ส่วนเวลาที่ท่านสามารถใช้เครื่องเกมได้คือมากสุดคือ8ชั่วโมงค่ะ 8ชั่วโมงของเวลาที่โลกมนุษย์จะเท่ากับ8วันที่โลกสัตว์อสูรของเรา เอาล่ะมาเริ่มกันเลยดีกว่าคะ"ดาร์คมองร่างตรงหน้าที่ปรากฎขึ้นมา มีหน้าตาเหมือนกับเค้าทุกอย่าง พร้อมกับหน้าต่างที่ให้เขาใส่ข้อมูลปรับเปลี่ยนร่างกายตามที่คิดได้ ดาร์คครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนที่จะเดินเข้าไปพิมพ์ข้อมูลลงไป
     
         ดาร์คปรับดวงตาของตัวเองจากทองสีอำพันให้เป็นสีแดงเลือดสดเหมือนเวลาเค้าโกรธ เพราะถ้ามีผู้เล่นเห็นอยู่ๆตาเค้าเปลี่ยนสีจะยุ่งขึ้นมาอีก ส่วนผมดาร์คปรับให้เป็นสีทอง ทรงผมดาร์คยังคงไว้เหมือนเดิมเพราะแบบนี้ดีอยู่แล้ว คือผมเรียบเป็นเส้นยาวลงมาเลยต้นคอ(ไรเตอร์คิดไว้แบบนี้ครับ ช่วยไปนึกภาพกันเองนะครับ ถ้าใครคอมเม้นถามไรเตอร์คงอธิบายไม่ได้ อาจต้องไปหารูปตัวการ์ตูนที่ทรงผมแบบเดียวกับที่คิดมาให้ดู) ส่วนรูปร่างเขาปรับให้มีกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นมา ดาร์คใช้ค่าการปรับแต่งไปจนหมด30%
     
         ดาร์คในร่างอวตารตรงหน้ามีผมสีทอง ดวงตาคมกริบสีแดงเหมือนเลือด ขนาดตัวของดาร์คยังเท่าเดิมไม่เปลี่ยน ใบหน้าไม่มีการเปลี่ยนแปลง ส่วนร่างกายมีกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น อย่างน้อยก็ดูเป็นผู้ชายขึ้นมาบ้าง แต่ร่างตรงหน้าก็ยังผอมคล้ายผู้หญิงมากอยู่ดี ดาร์คได้แต่จำใจยอมรับในชะตากรรมตัวเองที่เกิดมาหน้าตาคล้ายผู้หญิง
     
         "เสร็จแล้วครับ"ดาร์คกล่าวกับเมดสาวเอลฟ์
     
         "ถ้างั้นฉันขออธิบายต่อเลยนะค่ะ ระดับของท่านดาร์คจะยังคงเดิมอยู่ที่ระดับ100ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆทั้งสิ้น เหมือนเดิมทุกอย่างคือสังหารสัตว์อสูรแล้วจะได้ค่าประสบการณ์มา เท่าที่ข้าได้ยินมาท่านดาร์คจะฆ่าทุกตนที่เข้ามาขวางทาง ถ้าเป็นไปได้อยากให้ท่านฆ่าพวกสัตว์อสูรที่องค์กรสร้างขึ้นมาดีกว่านะค่ะ เพราะจำนวนสัตว์อสูรโลกเราลดลงไปมากแล้วค่ะ"เธอพูดแนวขอร้อง
     
         "จะพยายามละกันนะครับ ถ้าพวกมันไม่มายุ่งก่อน"
     
         "ต่อไปก็เกี่ยวกับกติกาของผู้เล่นในเกมนะค่ะ ทั้งระบบประมูล ระบบเติมเงิน ข้าอธิบายไม่ค่อยได้ฉะนั้นท่านดาร์คช่วยอ่านคู่มือนี้นะค่ะ มันเป็นคู่มือสำหรับผู้เล่นใหม่ค่ะ ท่านต้องจำให้ได้ภายในห้องนี้นะค่ะ ถ้าไปที่นั้นแล้วมีผู้เล่นเห็นคนระดับ100อ่านคู่มือนี้เค้าคงจะพากันหัวเราะเยาะ"เมดสาวเอลฟ์เปิดหน้าต่างระบบแล้วหยิบหนังสือเล่มเล็กสีน้ำตาลออกมายื่นให้ดาร์ค ดาร์ครับไปเปิดอ่านดู เมดสาวเอลฟ์ดีดนิ้วก่อนจะมีเก้าอี้ปรากฎขึ้นมาให้ดาร์คนั่งอ่าน ดาร์คเปิดอ่านทำความเข้าใจ'กฎของเกม'ที่ผู้เล่นเรียกกัน รวมถึงการประมูล ระบบเติมเงิน หน้าต่างข่าวสารที่ดาร์คเปิดดูนานๆครั้ง
     
         "เรียบร้อยแล้วครับ"หลังจากอ่านไปได้สิบนาทีดาร์คยื่นคืนให้เมดเอลฟ์สาวรับกลับไปเข้าหน้าต่างอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะพูดต่อ
     
         "ถ้างั้นฉันจะเริ่มส่งตัวท่านไปที่เมืองเริ่มต้นนะค่ะ มันเป็นเมืองที่พวกองค์กรสร้างขึ้นให้ผู้เล่นเริ่มเกมกัน และเป็นเมืองแรกที่เมื่อ300ปีก่อนถูกโจมตีค่ะ อย่าลืมที่ท่านอ่านในคู่มือนะค่ะ ระบบเติมเงินของท่านนั้น ท่านดาร์คมีเงินในโลกนี้ให้ใช้กว่า1ล้านล้านล้านยูโร เงินยูโรมีอัตราแลกเปลี่ยนเท่ากับเอิร์ธดอลล่า เงินยูโร1เหรียญแลกเได้100เหรียญเงิน และ1หมื่นเหรียญเงินเท่ากับ1เหรียญทองนะค่ะ ผู้ที่เข้าไปตอนแรกจะต้องไปรับไอเท็มเริ่มต้นที่อาคารเริ่มต้นแต่ท่านดาร์คไม่ต้องไปนะคะ แล้วอย่าลืมพวกปีศาจGMนะค่ะ ถ้าเจอพวกมันอย่าทำอะไรให้มีพิรุธนะคะ อ้อ ท่านลูซิลฝากบอกว่าอย่าลืมที่ท่านเคยบอก จงทำทุกอย่างตามที่ตนปรารถนาซะ โชคดีค่าาา~ท่านดาร์ค"
     
         เมดเอลฟ์สาวพูดแล้วร่างดาร์คกับร่างอวตารก็รวมเข้าด้วยกัน ก่อนที่ตัวดาร์คจะถูกวาร์ปไปจากห้องนี้ทันที ดาร์คเห็นทุกอย่างมืดลง



     
    ทวีปบิกาเนีย,เมืองเริ่มต้น


     
         "แว๊บ!!"ดาร์ควาร์ปมาโผล่ที่หน้าน้ำพุใจกลางเมือง ดาร์คลืมตามองรอบๆที่มีผู้เล่นใส่ชุดท่าทางของระดับต่ำเดินไปมากันเต็มไปหมด มีหลายคนมองมาทางดาร์ค เพราะชุดที่ดาร์คใส่อยู่คือชุดจอมเวทระดับสูงนั่นเอง ดีที่ดาร์คสวมผ้าคลุมแห่งความมืดและเอาผ้าคลุมหัวไว้ ถึงพวกนั้นจะอยากใช้ไอเท็มตรวจสอบดาร์คก็ไม่มีข้อมูลให้เห็น
     
         'เจ้านาย ท่านรีบไปจากตรงนี้ดีกว่า'เสียงเดธไซธ์ดังเข้ามาในหัว ดาร์คเห็นด้วยรีบเดินไปจากใจกลางเมืองทันที
     
         ดาร์คมองดูร้านค้าและตึกอาคารรวมถึงพวกผู้เล่น สังเกตดูแล้วไม่ต่างไปจากเมืองในอาณาจักรลูเวนิสเลย ดาร์คสังเกตเห็นว่าผู้เล่นที่เมืองนี้ส่วนใหญ่มีรูปร่างมนุษย์ ตามที่เขาอ่านในคู่มือ ผู้เล่นจะต้องทำภารกิจเปลี่ยนเผ่าให้สำเร็จถึงจะเป็นเผ่าสัตว์อย่างอื่นนอกจากมนุษย์ได้ ดาร์คที่ตอนนี้อยู่ในร่างอวตารก็ทำได้แต่จะทำไปทำไม เพราะเผ่าเทพมารก็เก่งอยู่แล้ว
     
         ดาร์คเดินออกมานอกประตูเมือง มีผู้เล่นเริ่มต้นกำลังตีใส่ตัวสัตว์อสูรสไลม์ กระต่าย กระรอกกันอยู่รอบเมือง ดาร์คที่ระดับ100แล้วต้องออกไปไกลถึงจะเจอสัตว์อสูรระดับ100 ไม่ก็ต้องสู้กับราชาของเผ่าพัณธุ์นั้นเท่านั้นที่ระดับสูง ดาร์คมองท้องฟ้าที่ใกล้จะมืดแล้ว มีบอกไว้ว่าสัตว์อสูรยามกลางคืนจะเก่งกว่าตอนกลางวันมาก ซึ่งดาร์คก็อยากเจออยู่พอดีเลย
     
         "ตึง"ทันใดนั้นก็มีผู้เล่นกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาใกล้ดาร์คแล้วชนเค้าล้มลงพื้น ดาร์คเอามือจับก้นแล้วมองไอ้พวกที่มาชนเค้า พวกมันจงใจชนเค้าชัดๆ
     
         "เฮ้ยไอ้หนู แกบังอาจมาเดินชนตูเหรอ จ่ายค่าเสียหายมาซะ ชุดเกราะราคาแพงที่ฉันซื้อมาเปื้อนตัวสกปรกๆอย่างแกหมด เอาเงินทั้งหมดออกมาแล้วก็ไอเท็มทั้งหมดที่แกมีด้วย"กลุ่มผู้เล่นที่ดูก็รู้ว่าโจรชัดๆกล่าวออกมา ดูยังไงชุดเกราะมันก็ราคาไม่น่าเกิน10,000เหรียญเงิน พวกมันมีกัน10กว่าคนได้ต่างล้อมดาร์คจากทุกทิศทาง พร้อมทั้งชักอาวุธออกมาขมขู่
     
         'ดาร์ค/ดาร์ค/ท่านดาร์ค'เสียงสามสาวมังกรในกำไลร้องขึ้นมา ตอนนี้พวกเธอกำลังโกรธจากเรื่องที่พวกนี้มาหาเรื่องเจ้านายของพวกเธอมาก พวกเธอคิดจะออกมาช่วยแต่ทว่า..
     
         'ผมจะจัดการเจ้าพวกนี้เอง'ดาร์คสั่งเสียงดัง สามสาวมังกรเมื่อเห็นดาร์คสั่งก็ยอมทำตามมองดูอยู่เงียบๆ
     
         "เอ้า รีบส่งไอเท็มของแกทั้งหมดมาซะ พวกข้าเป็นสมาชิกสหพันธ์อัศวินดำสาขาเมืองเริ่มต้นนะโว๊ย ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆ.."ตัวชายร่างใหญ่ที่เป็นหัวหน้าหัวเราะออกมา ดาร์คได้ยินชื่อสหพันธ์แล้วก็รู้ว่าเป็นคนของไนท์ แต่คิดว่าเค้าจะสนเรอะ
     
         "ฉันไม่ให้พวกแก"ดาร์คกล่าวออกมา หัวหน้าโจรเลยสั่งการทันที
     
         "ฆ่าไอ้เด็กนี่ซะ แล้วพวกตูจะไปรอที่อาคารออฟไลน์ แกเกิดเมื่อไหร้พวกเราจะฆ่าไปเรื่อยๆจนกว่าจะเอาไอเท็มจากแกได้หมด"จากนั้นพวกโจรสหพันธ์อัศวินดำก็พุ่งเข้าทำฟาดฟันอาวุธใส่ดาร์ค
     
         "ไอ้พวกกระจอก"ดาร์คพูดเสียงเย็นชาก่อนที่จะกระโดดขึ้นไปบนฟ้า พวกมันมองดาร์คที่กระโดดลอยขึ้นไปสูงมาก ดาร์คยื่นมือลงมาเบื้องล่าง ก่อนที่กระแสไฟฟ้าสีดำจะปรากฎที่มือของดาร์ค
     
         สายฟ้าทมิฬพิฆาต
     
         "เปรี้ยงงงงง!!!!"สายฟ้าสีดำตรงเข้าไปโดนพวกมันที่ยืนกันอยู่ด้านล่าง พวกมันโดนสายฟ้าเข้าไปก่อนที่จะโดนแล่นไปทั่วร่าง แสงสายฟ้าพุ่งไปทั่วก่อนพวกมันจะลงไปกองกับพื้นในสภาพที่ไหม้เกรียมไปหมด
     
         "ผู้เล่นดาร์คสังหารผู้เล่นข้าใหญ่ที่สุด"
     
         "ผู้เล่นดาร์คสังหารผู้เล่นหมูอ้วน"
     
         "ผู้เล่นดาร์คสังหาร....."
     
         "ผู้เล่นดาร์คสังหารผู้เล่นไอ้ดำ"
     
         "ผู้เล่นดาร์คสังหารผู้เล่นธรรมดาที่ไม่มีค่าหัว ผู้เล่นดาร์คกลายเป็นอาชญากรระดับEมีค่าหัวติดตัว 4,000เหรียญเงินค่ะ"
     
         ดาร์คได้ยินเสียงประกาศแล้วไม่สนใจ เขาอ่านมาแล้วว่าถ้าฆ่าผู้เล่นธรรมดาจะถูกตั้งค่าหัวทันทีจากระบบเป็นการลงโทษ เขาจำได้ว่าระดับFเป็นระดับต่ำที่สุด ส่วนระดับXคือสูงที่สุดซึ่งยังไม่มีใครทำได้ถึงขั้นนั้น เพราะต่างโดนล่าค่าหัวจนโดนฆ่าตายไปก่อน อาชญากรที่มีค่าหัวติดตัวเมื่อตายไอเท็มติดตัวจะดรอปออกมาพร้อมทั้งไอเท็มในกระเป๋า50%
     
         "เพล้งๆๆๆ.."ร่างอวตารของพวกมันแตกสลายหายไปรอเกิดใหม่ที่อาคารออฟไลน์ รวมถึงโดนโทษตายระดับลดลง 5 ระดับด้วย ดาร์คมองของดรอปที่ตกอยู่แล่วไม่สนใจจะเก็บมันเพราะเปลืองช่องเก็บ ดาร์คมองร่างของหัวหน้าโจรที่ยังไม่ตายจากการโจมตีเมื่อกี้ ดาร์คเดินเข้าไปใกล้ก้มหน้ามองมัน
     
         "แล้วแกจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้ พวกข้าเกิดเมื่อไหร่จะเอาเรื่องนี้ไปแจ้งกับทางหัวหน้าสาขาเมืองเริ่มต้น แกจะต้องถูกตามล่าไปทั่วจากสหพันธ์อัศวินดำอันยิ่งใหญ่..อั๊ก"ดาร์คฟังที่มันพล่ามอยู่พักนึงก่อนที่จะหยิบมีดแทงเข้าที่คอหอยของมัน
     
         "เพล้ง"ร่างมันแตกกระจายหายไปก่อนที่ดาร์คจะพูดขึ้น
     
         "อัศวินกระจอก"ดาร์คพูดแล้วเดินกลับไปที่เมืองเริ่มต้นอีกครั้ง ตอนนี้ดาร์คเปลี่ยนใจแล้ว เรื่องล่าสัตว์อสูรเก็นระดับค่อยทำพรุ่งนี้ก็ได้ แต่ก่อนอื่นเขาต้องสั่งสอนไอ้สหพันธ์ที่บังอาจมายุ่งกับเค้าก่อน ดาร์คไม่สนว่าพวกที่เริ่มจะเป็นพวกปลายแถวขนาดไหน เมื่อลูกน้องทำตัวหัวหน้าต้องรับผิดชอบ หากดาร์คทำลายสหพันธ์อัศวินดำสาขาเริ่มต้นอาจจะเรียกไนท์ที่เป็นจักรพรรดิออกมาได้ มีผู้เล่นบางคนเห็นดาร์คฆ่าคนของสหพันธ์อัศวินดำแล้วพากันซุบซิบมองเด็กหนุ่ม
     
         ดาร์คเข้ามาในเมืองแล้วก็ต้องสืบหาก่อนว่าอาคารที่ตั้งของพวกมันอยู่ที่ไหนในเมืองเริ่มต้น ดาร์คมองไปรอบๆเห็นว่าผู้เล่นเริ่มเข้าที่พักกันแล้ว มีผู้เล่นจำนวนน้อยที่ยังเดินกันอยู่ตามทางเดิน ดาร์คเห็นสายตารอบๆมองมาที่ดาร์คด้วยสายตารังเกียจและหวาดกลัว
     
         'พวกเขามองเราแบบนั้นทำไม'ดาร์คคิดในใจ ไม่น่าจะมีใครรู้ว่าเค้าเป็นผู้เล่นมีค่าหัวเร็งขนาดนี้นี่นา
     
         'เจ้านายครับ บนหัวท่านๆ'เสียงเดธไซธ์ดังก่อนที่ดาร์คจะเงยหน้าขึ้น เห็นไอค้อนสีเหลืองเล็กๆลอยอยู่เหนือหัวเค้า ดาร์คเห็นว่านี่เป็นสาเหตุที่พวกผู้เล่นรู้ว่าเขามีค่าหัวเหรอ ในคู่มือไม่เห็นมีเขียนไว้เลย ดาร์คมองเห็นชายหนุ่มคนนึงกำลังเดินผ่านหน้าพยายามเลี่ยงดาร์คไป ดาร์คพุ่งเข้าหามันทันที
     
         "เปรี้ยงงง!!"ดาร์คผนึกพลังปราณที่มือจับคอเสื้อมันไว้แล้วพุ่งใส่จนชนเข้ากับกำแพงบ้าน บรรดาผู้เล่นที่ยืนอยู่รอบมองอย่างตกใจ เพราะดาร์คกล้าหาเรื่องผู้เล่นในเมือง
     
         "ยะ..อย่าทำอะไรฉันเลย"ผู้เล่นชายคนนั้นกล่าวออกมา ดาร์คมองชุดที่ใส่ที่ระดับดูจะต่ำมากๆ
     
         "ตอบคำถามฉันมาซะ ถ้านายไม่มีเหตุผลให้ฉันต้อง๋าก็จะไม่ฆ่าเข้าใจไหม"ดาร์คพูดพร้อมยื่นให้มันเห็นดาบแห่งความมืดที่วาววับยามราตรี ชายหนุ่มพยักหน้าเบาๆ
     
         "อาคารสหพันธ์อัศวินดำในเมืองนี่ตั้งอยู่ที่ไหน"
     
         "ทางด้านทิศตะวันตกของเมือง มีปราสาทหลังเล็กๆตั้งอยู่นั่นแหละเป็นอาคารของสหพันธ์เรา แล้วยังมีอาคารกิลด์ สหพันธ์อื่นๆด้วย"
     
         "ไอ้ไอคอนสีสัมบนหัวฉันนี่หมายความว่าไง"ชายหนุ่มชะงักไปกับคำถามของดาร์ค แต่ก็รีบตอบ
     
         "มันเป็นเครื่องหมายแสดงว่าคนคนนั้นเป็นอาชญากรยังไงล่ะ สีเหลืองคือนักโทษสถานเบาF-E สีส้มคืออาชญากรระดับปานกลางD-B สีแดงคืออาชญากรระดับสูงA-SSS และสีดำอาชญากรความผิดร้ายแรงระดับX"
     
         "งั้นเหรอเข้าใจแล้ว"ดาร์คพูดขึ้นมาลอยๆ คู่มือมันไม่ดีนี่นา มีแค่บอกว่าห้ามฆ่าผู้เล่นโดยไม่เปิดระบบต่อสู้(PVP)หรืออยู่ในช่วงสงครามเท่านั้นเอง
     
         "ฉันบอกนายไปแล้ว คงจะปล่อยฉันไปใช่ไหม"ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมาอย่างมีความหวัง
     
         "เมื่อกี้นายพูดว่าสหพันธ์เราใช่ไหม นายอยู่สหพันธ์อัศวินดำเหรอ"
     
         "ใช่ มีอะไรเหรอ"
     
         "ก็ไม่มีอะไรมากหรอก เพียงแต่ฉันมีเหตุผลให้ฆ่านายแล้ว ขอบคุณสำหรับข้อมูล"ดาร์คพูดจบดาบในมือก็สะบั้นหัวชายหนุ่มขาดกระเด็นไปทันที ดาร์คปล่อยร่างนั้นลงพื้นแตกสลายไป
     
         "ผู้เล่นดาร์คสังหารผู้เล่นสู้ตาย"
     
         "ผู้เล่นดาร์คค่าหัวติดตัวเพิ่มขึ้นเป็น4,500เหรียญเงินค่ะ"
     
         "กรี๊ดดดดด"มีผู้เล่นหญิงร้องลั่นขึ้นมา ก่อนที่ผู้เล่นจะรีบพากันวิ่งหนีหายไปกันหมด พ่อค้าแม่ค้าที่ขายของอยู่รีบเก็บสินค้าเข้าหน้าต่างหนีเข้าบ้านไป
     
         "ทางทิศตะวันตกสินะ"ดาร์คแสยะยิ้มชั่วร้ายแล้วเดินไปทางทิศตะวันตกของเมืองเริ่มต้น
     
         ดาร์คเดินมาถึงหน้าอาคารสหพันธ์อัศวินดำที่เหมือนปราสาทหลังเล็กที่พอจะจุคนได้สักพันสองพันคน ดาร์คเดินไปที่หน้าประตูที่มีผู้เล่นเป็นเวรยามสองคนคอยเฝ้าอยู่ เมื่อพวกเขาเห็นดาร์คที่มีค่าหัวอยู่ด้านหน้าก็ชักอาวุธเตรียมสู้ทันที
     
         "แกเป็นอาชญากรนี่นา มีธุระอะไร รีบไสหัวออกไป.."ผู้เล่นชายคนนึงตะโกนไล่ดาร์ค แต่พูดไม่ทันจบเสียงนึงก็ดังขึ้น
     
         "ฉัวะๆ"920,920!1,001,864!
     
         ดาร์คฟันใส่ร่างของชายทั้งสองด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ผู้เล่นทั้งสองร่างถูกฟันขาดครึ่งท่อนล้มลงตายทันที พร้อมทั้งประตูปราสาทที่ถูกฟันขาดจนประตูไม้ท่อนล่างเอียงตกลงมาเป็นทางให้ดาร์คเข้าไป
     
         "ปลดผนึกโอริว"ดาร์คพูดก่อนที่โอริวจะพุ่งออกมาจากกำไลยืนข้างๆดาร์ค
     
         "มีอะไรให้ข้ารับใช้คะท่านดาร์ค"โอริวถาม ดาร์คชี้ไปทางปราสาทแล้วบอกว่า
     
         "ช่วยฉันทำลายที่นี่ ใช้พลังเธอแค่นิดเดียวพอ เพราะถ้าทำลายทิ้งในพริบตาเดี๋ยวมันหมดสนุก"
     
         "ได้ค่ะท่านดาร์ค"โอริวหันไปทางปราสาทรอดาร์คสั่ง
     
         'ดาร์คทำไมเจ้าให้แต่โอริวออกไปล่ะ ข้าเองก็อยากช่วยนะ'เสียงของเทียแมทดังเข้ามาด้วยความไม่พอใจอย่างสุดๆ
     
         'ถ้าเกิดให้พวกคุณออกมาสู้พร้อมกันทั้งเมืองก็พินาศสิครับ ผมเลยเลือกแค่โอริวคนเดียว เพราะเธอทำตามที่ผมพูดมากที่สุด'ดาร์คเอ่ยโทรจิตบอกแล้วทำให้เทียแมทและเฟนีย่ารู้สึกอิจฉาโอริวขึ้นมา มาทีหลังแต่กลับได้รับความเชื่อใยมากกว่า โอริวที่ได้ยินเช่นกันก็หน้าแดงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ดาร์คมีเป้าหมายที่จะให้มังกรทั้งสองทำตามที่เค้าบอกเหมือนโอริวบ้าง 
     
         "เกิดอะไรขึ้น แกเป็นใคร!!"มีผู้เล่นนับสิบคนเดินออกมาจากประตูมองดาร์คที่มีค่าหัว และสาวงามผมทองข้างๆที่ทำให้พวกผู้ชายมองกันตาค้าง
     
         "เธอนับได้เท่าไหร่"ดาร์คถามโอริวเมินพวกสหพันธ์อัศวินดำ โอริวใช้จิตตรวจสอบดูแล้วพูด
     
         "891คนค่ะ"ดาร์คได้ยินแล้วหันกลับไปมองพวกมันเปลี่ยนดาบเป็นคฑาเตรียมสู้
     
         "ฆ่าพวกมันซะ!!!"ดาร์คสั่งแล้วโอริวก็พุ่งเข้าไปพร้อมดาบเวทสีทองในมือทั้งสองเล่ม พวกผู้เล่นนับสิบคนที่ยืนอยู่ไม่ทันไรก็โดนฟันตายกลัยไปรอเกิด ดาร์คได้ยินเสียงประกาศดังอย่างต่อเนื่องจนต้องกดปิดระบบประกาศไป ก่อนที่ดาร์คกับโอริวจะเดินเข้ามาในตึก พวกผู้เล่นนับร้อยมองมาที่พวกดาร์ค ก่อนจะพากันชักอาวุธสูั
     
         "พวกแกเป็นใคร นี่เป็นสหพันธ์ของท่านแบล็ค 1ใน9จักรพรรดินะ..อ๊ากกกก"ชายคนนึงพูดขึ้นมา แต่ไม่ทันไรโอริวยิงศรเวทเข้าไปปักหัวมันตายทันที
     
         "รองหัวหน้า!!"ผู้เล่นหลายคนร้องขึ้น ดาร์คได้ยินก็รู้ว่าไอ้คนที่ตายไปมันเป็นรองหัวหน้า แล้วหัวหน้าที่นี่อยู่ที่ไหน
     
         "หัวหน้าที่นี่อยู่ไหน"ดาร์คถาม แต่พวกมันส่งสายตาแค้นเคืองมาทางพวกดาร์ค ก่อนที่จะชักอาวุธบุกกันเข้ามาเพื่อชำระแค้น
     
         "ฉันจะไปจัดการหัวหน้าพวกมัน"ดาร์คพูดแล้วยิงึลื่นแห่งการสูญสลายออกไป พวกมันรีบตั้งโล่แต่ไม่ทันไรก็โดนคลื่นลบหายไปเกือบร้อยคน จากนั้นร่างดาร์คก็หายไปจากสายตาโอริว เธอรู้ว่าดาร์คพูดชื่อเธอออกมาไม่ได้ แต่เธอเข้าใจว่าดาร์คต้องการให้เธอทำตามคำสั่งแรก คือฆ่าพวกมันให้หมด โอริวพุ่งเข้าหาพวกผู้เล่น ภายในการฟันเพียงครั้งเดียวก็ฆ่าผู้เล่นไปเป็น10คน
     
         "ตูมมมมม"1,840,103!
     
         ดาร์คยิงเพลิงใส่พวกผู้เล่นที่ดาหน้าบุกกันเข้ามา ดาร์คเดินขึ้นมาบนชั้นบนของปราสาทแล้วเจอพวกที่โดนโจมตีครั้งนึงแล้วยังรอด ทำให้รูัว่าหัวหน้าต้องอยู่ที่ชั้นบนแน่นอน ดาร์คจัดการใช้เวทกับใช้ดาบฟันฆ่าพวกมันตายไปเป็นเบือ ก่อนที่จะมาถึงห้องที่ประตูดูหรูหรากว่าห้องอื่น ดาร์คเปิดประตูเข้าก็ต้องหลบเมื่อลูกธนูพุ่งเข้ามาเฉียดหัวเค้าไป
     
         "ยะ..อย่าเข้ามานะไอ้ปีศาจ"ตัวหัวหน้าที่ใส่ชุดเกราะอ่อนถือหน้าไม้เอาไว้พูดอย่างหวาดกลัว เพราะดาร์คกับโอริวฆ่าคนในปราสาทตายไปเกินครึ่งแล้วนั่นเอง
     
         "หึ.."ดาร์คแค่นเสียง หัวหน้าสาขาเมืองเริ่มต้นยิงธนูที่ลุกติดไฟใส่ดาร์ค5ดอกพร้อมกัน ดาร์คยื่นมือไปก่อนที่คลื่นลมจะพุ่งเข้าใส่พัดลูกดอกทั้งหมดกระเด็นไป ชายหนุ่มตกใจโดยไม่ทันระวังคลื่นลมที่ยังไม่หายไป มันพุ่งเข้ามาชนใส่เค้ากระเด็นไป
     
         "อ๊ากกกกก"634,003,932!
     
         มันกระเด็นไปชนเข้ากับผนังห้องตกลงมาบนพื้น ตัวมันยังไม่ตายพยายามเอื้อมมือไปหาหน้าไม้ที่ตกอยู่ แต่ดาร์คเดินเข้ามาเหยียบมือมันเอาไว้
     
         "อ๊ากกก แกรู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป แม้แต่สหพันธ์ที่หัวหน้าเป็นจักรพรรดิเหมือนกันยังไม่ทำแบบนี้เลย สิ่งที่แกทำเท่ากับประกาศสงครามกับพวกเราแล้วรู้ไว้ซะด้วย อ๊ากกกก"มันร้องพูดขู่ดาร์คออกมา ดาร์คฟังมันพูดให้จบแล้วเริ่มปล่อยเวทน้ำแข็งแช่แข็งมันเริ่มจากเท้าลามขึ้นมาเรื่องๆ สีหน้ามันแสนจะทรมาณก่อนที่จะถูกแช่แข็งไปทั้งตัว
     
         "เพล้ง"ดาร์คเอาเท้าที่ผนึกปราณกระทึบร่างมันที่โดนแช่แข็งไป ร่างน้ำแข็งมันแตกเป็นเสี่ยงไปในทันที ดาร์คหันกลับไปด้านหลังก่อนที่จะเห็นโอริวเดินเข้ามา
     
         "จัดการหมดแล้วค่ะท่านดาร์ค"โอริวกล่าว ตอนนี้ผู้เล่นทุกคนในปราสาทโดนพวกดาร์คฆ่าตายหมดแล้ว ดาร์คเห็นว่าจบแล้วเลยเปิดระบบประกาศให้ดังอีกครั้ง
     
         "ผู้เล่นดาร์คสังหารผู้เล่นไอ้ผอม"
     
         "ผู้เล่นดาร์คสังหารผู้เล่นไอ้แว่นตา"
     
         "ผู้เล่นดาร์คกลายเป็นอาชญากรระดับC มีค่าหัวติดตัว 1,500เหรียญทองค่ะ"
     
         "โอริวพาผมออกจากที่นี่ อย่าให้ใครเห็นตัว"ดาร์คพูด มองไปนอกหน้าต่างที่มีผู้เล่นจำนวนมากต่างพากันมองปราสาทหลังนี้ที่มีควันลอยขึ้นมาเต็มไปหมด พร้อมทั้งไอเท็มดรอปกระจัดกระจาย
     
         "ค่ะ ถ้างั้นขออนุญาตินะคะ"โอริวพูดแล้วช้อนร่างดาร์คขึ้น ดาร์คมองโอริวที่หน้าขึ้นสีแดง ก่อนที่เธอจะพุ่งวิ่งออกนอกประตูไป เธอวิ่งออกไปทางประตูด้านหลัง พุ่งผ่านร่างของพวกผู้เล่นที่ยืนมองกันอยู่ไปโดยไม่มีใครสังเกต เพราะเธอวิ่งด้วยความเร็วเหนือแสงนั่นเอง โอริววางดาร์คให้ลงมายืนที่พื้น
     
         "ขอบคุณครับ ถ้างั้นก็ไปหาที่พักกันเลยเถอะครับ"ดาร์คพูดแล้วจับมือโอริวพาเดินไปหาที่พัก โอริวหน้าแดงมองดาร์คที่จับมือเธอไว้
     
         ทั้งสองคนเดินมาหยุดที่บ้านพักราคาถูกหลังหนึ่งที่ดาร์คคิดว่าถูก มีป้าAIแก่ๆโผล่ออกมา ไม่พูดอะไรเพียงแต่แบมือเพื่อรับเงิน ดาร์คหยิบเงิน10เหรียญเงินให้สำหรับพัหคืนหนึ่งแล้วเดินเข้าห้องพักไป ทั้งสองเดินเข้ามาในห้องแล้วนั่งลงบนเตียง เทียแมทกับเฟนีย่ารู้สึกได้ถึงบรรยากาศรอบตัวทั้งสอง
     
         'โอริว เจ้ารีบกลับมาด้านในได้แล้ว'เสียงเฟนีย่าดังลอดออกมาจากกำไล
     
         'ใช่ เร็วเข้าสิ'เทียแมทพูดตาม
     
         โอริวมองดาร์คอย่างเสียดาย เพราะโอกาสที่จะได้อยู่กับดาร์คสองต่อสองมีน้อยมาก โอริวหลับตาลงเตรียมจะกลับเข้าไปโดยไม่รอให้ดาร์คเอ่ย ตัวเธอสั่นเล็กน้อยก่อนที่จะพุ่งเข้าไปประกบปากจูบดาร์คทันที ดาร์คตาเบิกกว้างก่อนที่จะหรี่ตาลงแล้วหลับตาจูบกันอย่างดูดดื่ม เทียแมทกับเฟนีย่ามองสิ่งที่เห็นตาค้าง ผ่านไปได้สัก30วินาทีโอริวก็ดันตัวอกห่างจากดาร์คแล้วพูดว่า
     
         "ข้า..อยากจะบอกความรู้สึกของข้าให้ท่านรู้ ข้าอยู่กับท่านไม่นานเท่าเทียแมทหรือเฟนีย่า รู้แต่ข้ารู้สึกตกหลุมรักท่านเท่านั้น นี่เป็นการแสดงความรู้สึกของข้า..และข้าก็ไม่อยากแพ้สองคนนั้นด้วย"โอริวพูดด้วยน้ำเสียงอาย โดยคำพูดสุดท้ายเบามากจนเธอได้ยินคนเดียว ก่อนที่โอริวจะหายกลับเข้ากำไลไป ดาร์คได้แต่นิ่งก่อนที่จะล้มตัวนอนลงบนเตียง
     
         "ผู้เล่นดาร์ค ค่าความสัมพันธ์กับสัตว์อสูรพญามังกรทองโอริวเพิ่มขึ้นเป็น40/100ค่ะ"
     
         ภายในกำไลของดาร์ค เทียแมทกำลังทุบตีโอริว แต่เธอใช้โล่เวทมนตร์ป้องกันไว้
     
         "นี่แน่ะๆโอริว บ้าๆๆ.."เทียแมทพูดแต่คำพวกนี้ มือเธอทุบใส่โล่อย่างไร้ความหมาย โอริวยังคงหน้าแดงไม่หาย
     
         "อย่าโกรธโอริวเลยน่าเทียแมท ดีใจด้วยนะโอริว ที่นี่พวกเราก็เสมอกันแล้ว"เฟนีย่ากล่าวขึ้น
     
         "คะ!?"โอริวไม่เข้าใจที่เฟนีย่าบอก เสมอกัน หมายความว่าทั้งเทียแมทและเฟนีย่าก็...
    ___________________________________________________

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×