Empire Online ภาค มหาสงครามดาวเบสเทีย

ลำดับตอนที่ #229 : บทนำ ภาค มหาสงครามดาวเบสเทีย

บทนำ

 

     ภายในแคว้นแดนเหนือใกล้เขตเมืองสโนว์ช่วงเวลากลางคืน ผู้เล่นปาร์ตี้6คนกำลังเดินทางผ่านพายุหิมะและพื้นที่เดินได้ยากลำบากตรงไปยังเมืองสโนว์

 

     "เฮ้ แกแน่ใจแล้วเหรอวะไอ้อัคคี ว่าพวกเราจะเขัาร่วมกับจักรพรรดิมืดคนนี้น่ะ ได้ยินว่าในสหพันธ์มันมีแต่พวกอาชญากรกับสัตว์อสูรที่ชอบฆ่าฟันผู้เล่นนะเฟ้ย"ชายหนุ่มคนนึงในกลุ่มถามคนที่อยู่ด้านหน้าของกลุ่มที่ชื่ออัคคี

 

     "มาถึงขนาดนี้แล้วนายไม่ต้องพูดแล้วน่าแฟรงกี้ ยังไงฉันจะเข้าร่วมกับจักรพรรดิมืด ช่วงเวลากิจกรรมใกล้เข้ามาแล้ว เราต้องรีบไปสมัครเข้าสหพันธ์ไว้ก่อน"ชายหนุ่มที่อยู่ด้านหน้ากล่าว อัคคีเป็นชายผมสีแดงเพลิงและดวงตาสีเหลืองอมทอง ใบหน้าหล่อเหล่าปานเทพบุตร รูปร่างสูงโปร่ง สวมชุดเกราะสีแดง ที่หลังสะพายดาบคาลิเบิร์นไว้เล่มนึง

 

     "ถ้าเกิดจะเข้าร่วมละก็ เราไปเข้าร่วมที่อื่นอย่างที่อาณาจักรเอลฟ์หรือดาร์คเอลฟ์ก็ได้นี่นา เพราะตอนนี้ดาร์คมันได้ครอง2อาณาจักรนี่ไว้แล้ว ทำไมเราต้องถ่อมาถึงดินแดนหนาวเย็นแบบนี้เพื่อเข้าร่วมกองกำลังหลักของมันด้วยเนี่ย"ชายหนุ่มที่ชื่อแฟรงกี้บ่นกระปอกกระแปก เขาเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง บึกบึนแข็งแรง มีผมสีน้ำตาลและดวงตาสีเทา มีใบหน้าไปทางหล่อเหลาเอาการ สวมชุดเกราะสีน้ำตาล สะพายโล่ขนาดใหญ่และดาบขนาดใหญ่อีกเล่มนึงไว้ที่หลัง

 

     "ถ้าอยากจะสนุกในสงครามครั้งนี้ เราก็ต้องเข้าเมืองที่มีโอกาสโดนโจมตีมากที่สุดสิ และที่สำคัญฉันว่าเมืองของท่านดาร์คในตอนนี้มีกำลังพลมากยิ่งกว่าจักรพรรดิคนอื่นแน่ๆเลย แต่นายจะไม่พอใจท่านดาร์คมันก็ไม่แปลกหรอก เพราะนายเคยถูกเขาฆ่าที่เมืองชาเกียร์นี่นา"

 

     "เฮ้ย อย่ามาพูดเรื่องเก่าสิเฟ้ย ฉันกำลังซื้อของอยู่ดีๆห่าฝนเลือดมันก็พุ่งลงมาปักร่างฉันตายแล้ว แกรู้ไหมว่าตอนถูกสูบเลือดออกไปมันทรมาณขนาดไหน แล้วนี่แกบูชามันถึงขนาดเรียกมันว่าท่านเลยเหรอเนี่ย"แฟรงกี้พูดอย่างไม่พอใจนัก

 

     "ก็เขาจะเป็นหัวหน้าของพวกเราทุกคนนี่นา เรียกแค่นี้ไม่เห็นเป็นไรเลย"อัคคีพูดแล้วยิ้มแห้งๆ

 

     "ถึงยังไงข้าก็ไม่พอใจที่โดนมันฆ่าทิ้งอยู่ดีนั่นแหละ"

 

     "เอาน่าพวกพี่อย่าพึ่งบ่นสิครับ ผมว่าเรารีบเดินทางไปกันดีกว่า"เด็กหนุ่มคนนึงที่เดินตามหลังมากล่าว เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ตัวไม่สูงนัก สวมชุดเกราะเบาสีเขียวและเหน็ลดาบสั้นเอาไว้ที่เอง2เล่ม มีผมสีดำยาวระต้นคอ มีดวงตาสีฟ้าคราม ใบหน้าไปทางหล่อสวย มีผิวขาวเนียนคล้ายผู้หญิง

 

     "ใช่ ฉันเห็นด้วยกับริวโฮ รีบเดินกันได้แล้ว อีกสักชั่วโมงก็จะถึงเมือง ฉันอยากอาบน้ำเร็วๆ เหนียวตัวจะแย่แล้ว"หญิงสาวผมสีทองยาวถึงกลางหลังเอ่ยขึ้น เธอมีดวงตาสีฟ้าดุจน้ำทะเล มีใบหน้าเรียวสวยงามมาก หูแหลมยาวทำให้รู้ว่าเป็นเผ่สเอลฟ์ สวมเสื้อนักเวทระดับสูงสีเขียวปนสีขาว ถือคทาสีทองเอาไว้ แสงสีขาวที่ส่องออกมาจากอัญมณีทำให้รู้ว่าเป็นคทาระดับสูง พวกผู้ชายในกลุ่มได้แต่ถอนหายใจ เรื่องอาบน้ำเป็นเรื่องธรรมชาติของผู้หญิง แต่ไอ้การที่บ่นเรื่องอาบน้ำตลอดการเดินทางนี่มันก็เกินไปหน่อยนะ

 

     "โธ่ แค่อาบน้ำเอง เมื่อ10นาทีก่อนเธอก็พูดแบบนี้นั่นแหละ"แฟรงกี้เอ่ย หญิงสาวได้ยินแล้วคิ้วกระตุก เดินเข้าไปหาแฟรงกี้

 

     "ทำไมยะ ผู้หญิงก็ต้องรักสวยรักงามเป็นธรรมดาสิ ใครจะเหมือนพวกนายที่วันนึงไม่อาบก็ยังได้กันล่ะ"หญิงสาวตวาดเสียงดัง

 

     "นี่แม่คุณ ถ้าไม่อาบน้ำสักวันเธอจะตายเลยรึไงเนี่ย"แฟรงกี้ประชดกลับไป หญิงสาวโกรธมาก ทำให้ทั้งสองเริ่มฝีปากใส่กันอย่างรุนแรง

 

     "พวกพี่อย่าทะเลาะกันสิครับ"ริวโฮรีบร้องห้ามทั้งสอง แต่เหมือนจะไม่สนใจฟังเลย

 

     "เอ่อ พี่มิโอเรีย พี่แฟรงกี้หยุดทะเลาะกันเถอะค่ะ"เด็กสาวที่ท่าทางจะเด็กที่สุดในกลุ่มเอ่ยเสียงเบา เธอสวมชุดนักบวชชั้นสูงสีขาวขอบทอง ใบหน้ารูปไข่ มีผมสีฟ้าสั้นและมดวงตากลมโตสีเขียวมรกตดูน่าทะนุทะนอม ถือคทาสีขาวขนาดเล็กเอาไว้ มีหูที่แหลมน้อยกว่าเผ่าเอลฟ์ ซึ่งก็คือเผ่าแฟรี่

 

     "ลิลลี่ น้องอย่ายุ่ง"แฟรงกี้พูดน้ำเสียงหงุดหงิด

 

     "พวกแกน่ะเลิกทำตัวเป็นเด็กๆแล้วรีบเดินตามมาได้แล้ว"เสียงเย็นชานึงดังขึ้นมา แฟรงกี้กับมิโอเรียหยุดทะเลาะหันไปมองคนพูด เขาเป็นชายหนุ่มผมสีน้ำตาลและดวงตาสีฟ้าที่เย็นชาเหมือนน้ำแข็ง มีใบหน้าหล่อเหลาเอาการ สวมชุดเกราะสีดำอมฟ้าและควงหอกสีแดงไว้ในมือ เขาพูดแล้วเดินต่ออย่างไม่สนใจคนที่ทะเลาะกันอยู่

 

     "เฮ้ย ไม่เกี่ยวอย่ามายุ่งได้ไหมเจ้าน้ำแข็ง..อุ๊บ!!..."แฟรงกี้พลั้งปากตวาดใส่ชายหนุ่มแสนเย็นชา แต่คำสุดท้ายที่เขาเรียกเพื่อนทำให้ต้องรีบยกมือปิดปากตัวเองแทบไม่ทัน ชายหนุ่มคนนั้นหันกลับมามองทางนี้ทันที

 

     "เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะแฟรงกี้"ชายหนุ่มพูดเสียงเย็นยะเยือก พลางจับหอกสีแดงเดินเข้าหาชายหนุ่มเตรียมแทงใส่ จิตสังหารพุ่งเข้าหาแฟรงกี้จนตัวสั่น

 

     "เอ่อ เคียวยะ นายใจเย็นๆก่อนนะ"แฟรงกี้พยายามพูดกล่อมเพื่อนให้สงบลง ดังไปเผลอเรียกชื่อที่เรียกมันสมัยประถมซะได้ แต่เคียวยะไม่ได้ใจเย็นลง ทำท่าจะเปิดหน้าต่างระบบออกจากปาร์ตี้เพื่อจัดการแฟรงกี้ แต่ทันใดนั้นเองพื้นดินก็เกิดการสั่นสะเทือนขึ้นมา ทำให้เคียวยะชะงักไปชั่วครู่

 

     "ตูมมมมมมมมมม!!!!!!"

 

     "กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!"

 

     เสียงระเบิดจากพื้นหิมะอย่างรุนแรงดังขึ้นอย่างรุนแรงพร้อมกับเสียงกรีดร้องของเด็กสาว ทุกคนหันไปมองเห็นปีศาจน้ำแข็งตัวใหญ่กว่า40เมตรโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน พื้นหิมะที่มันโผล่ขึ้นมากลายเป็นหลุมขนาดใหญ่ไป ลิลี่เกือบจะตกลงปากหลุมไป แต่ได้ริวโฮจับมือดึงเอาไว้

 

     "ลิลลี่รีบกางปีกบินเร็วครับ"ริวโฮร้องบอก แต่ลิลลี่ได้แต่ตัวสั่งหงึกๆ

 

     "นะ..หนูยังบินไม่เป็นค่ะ"ลิลลี่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอพึ่งทำภารกิจเปลี่ยนเผ่าเสร็จไม่นานเอง

 

     "บ้าจริง"ริวโฮสบถ เขาพยายามดึงเด็กสาวขึ้นมา แต่เพราะความลื่นของพื้นหิมะทำให้เขาถูกดึงเข้าไปใกล้หลุมทีละนิด

 

     "กลุ่มปาร์ตี้มังกรพบสัตว์อสูร ราชาปีศาจน้ำแข็ง ชั้น จักรพรรดิ ระดับ 720 หากถูกสังหารระดับจะลดลง 300 ระดับ ไอเท็มและเงินติดตัวทั้งหมดถูกทำลาย ระยะเวลาเกิดเพิ่มขึ้นเป็น 30 วันค่ะ"

 

     "ลิลลี่!!!!"แฟรงกี้ร้องตกใจเป็นห่วงน้องสาวรีบวิ่งเข้าไปช่วยน้องสาวตนเองกับริวโฮที่กำลังจะตกลงไปด้วย ทางด้านอัคคี มิโอเรียและเคียวยะจับอาวุธเตรียมสู้กับราชาปีศาจหิมะ

 

     "แฟรงกี้อย่าวิ่งไปคนเดียวแบบนั้น มันอันตราย!!!"อัคคีร้องเตือนเพื่อน แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ฟังเสียงใครแล้ว

 

     "กรรรร!!!!!"ปีศาจน้ำแข็งร้องเอามือทุบใส่แฟรงกี้ เขารีบยกโล่ขึ้นมาป้องกันไว้ทันที

 

     "เปรี้ยงงงงงงง!!!!!!!"332,642,025!

 

     กำปั้นขนาดยักษ์ทุบใส่โล่ แฟรงกี้ป้องกันไว้ได้แม้ว่าจะโดนแรงอัดกระแทกจนบาดเจ็บไม่น้อยก็ตาม แต่แรงถล่มของมันก็ทำให้ลิลลี่กับริวโฮพลัดตกลงไปในหลุม แฟรงกี้เบิกตากว้างออกแรงสะบัดมือมันกระเด็นไปแล้วรีบวิ่งไปที่หลุม ราชาปีศาจน้ำแข็งทุบมือใส่แฟรงกี้อีกครั้ง

 

     "บรึ้มมมมมมม!!!!!!!"1,424,313,522!Critical!

 

     "กรรรรรรร!!!!!!!"มันกรีดร้องอย่างเจ็บปวด เมื่อมือของมันถูกกระสุนเวทมนตร์พุ่งเข้ามาระเบิดจนแขนซ้ายแตกหักเป็นชิ้นๆ มันหันไปมองมิโอเรียที่ยิงเวทมาอย่างโกรธแค้นแล้วเปลี่ยนเป้าหมายไปเล่นงานทางนั้นแทน แฟรงกี้วิ่งไปที่ปากหลุมเห็นริวโฮกับลิลลี่ที่ตกลงไป เขารีบตะโกนเสียงดัง

 

     "มังกรดิน!!!!"แฟรงกี้ตะโกนแล้ว ตัวเขากลายร่างเป็นมังกรสีน้ำตาลขนาดตัวกว่า25เมตร เขารีบบินลงหลุมขนาดใหญ่ไปช่วยริวโฮกับลิลลี่ เมื่อจับทั้งสองคนไว้ได้แล้วก็บินกลับขึ้นมาด้านบน

 

     "ตึงงงง!!!!"เท้ามังกรดินลงพื้นเสียงดัง มองราชาปีศาจน้ำแข็งที่กำลังสู้กับพวกอัคคีอยู่ อัคคีและเคียวยะซัดดาบและหอกใส่ราชาปีศาจน้ำแข็งอย่างชำนาญ ในขณะที่มิโอเรียร่ายมนตร์ใส่มันไม่หยุด แม้ราชาปีศาจน้ำแข็งจะมีทักษะเสริมพลังมาก แต่ก็ทำได้เพียงยืดชีวิตมันไปอีกสักพักเท่านั้น แฟรงกี้รีบให้ริวโฮกับลิลลี่ลงจากหลังเค้าไปหาที่ปลอดภัย

 

     "โฮกกกกก!!!!!"มังกรดินคำรามแล้วรวบรวมเพลิงไว้ในปาก พ่นไฟใส่มันจากด้านหลังที่ไร้การป้องกัน

 

     "บรึ้มมมมมมม!!!!!!"2,686,863,742! Critical!

 

     "กรรรรรร!!!!"ราชาปีศาจน้ำแข็งร้องเสียงดัง เข่าทรุดลงไปกับพื้น แต่ทันลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็วและหันมายกหมัดชกใส่มังกรดิน แต่แฟรงกี้บินหลบหนีขึ้นไปบนท้องฟ้าได้ และกระหน่ำยิงลูกบอลไฟลงมาไม่หยุด

 

     "บรึ้มๆๆๆๆ...."475,743,256!575,743,879!533,899,754!...

 

     "ก๊าซซซซซซ!!!!!!!"ราชาปีศาจน้ำแข็งคำรามเสียงดังกึกก้องด้วยความโกรธเกรี้ยวถึงขีดสุด มันอ้าปากแล้วพ่นพายุน้ำแข็งใส่มังกรดินทันที

 

     'เฮ้ย!!! มีแบบนี้ด้วยเหรอ'แฟรงกี้คิดในใจด้วยความตกใจ รีบบินหลบพายุน้ำแข็ง แต่สายเกินไปเมื่อปีกข้างขวาถูกแช่แข็งตอนที่บินหลบ เมื่อปีกข้างนึงแข็งทำให้บินต่อไปไม่ได้ มังกรดินร่วงตกลงสู่พื้นเบื้องล่าง

 

     "ตึงงงงง!!!!!"744,632,890!

 

     มังกรดินกระแทกพื้นเสียงดัง ราชาปีศาจเดินเข้ามาจะพ่นพายุน้ำแข็งแช่ร่างมังกรดินทั้งตัว

 

     คมดาบแสงกระหน่ำแทง

 

     ดาบแสงสีขาวจำนวนนับแสนนับล้านปรากฎขึ้นเต็มท้องฟ้ารอบตัวมัน คมดาบเหล่านั้นพุ่งเข้าแทงร่างกายอันใหญ่ของมันทันที

 

     "ฉึกๆๆๆๆ..."435,633,632!343,742,532!546,643,980!...

 

     ค่าความเสียหายไม่ได้มากมายอะไรนักเมื่อเทียบกับเลือดของมัน แต่มันโดนการโจมตีเข้าไปนับครั้งไม่ถ้วน ทำให้มันเสียเลือดไปมากทรุดลงไปกับพื้น พวกมิโอเรียรีบช่วยแฟรงกี้จากน้ำแข็งที่ติดปีกอยู่ ในขณะที่เคียวยะเดินเข้าไปจัดการให้จบ

 

     "เลือดของราชาปีศาจน้ำแข็งเหลือน้อยกว่า10% ราชาปีศาจน้ำแข็งจะติดสถานะบ้าคลั่ง พลังโจมตีเพิ่มขึ้น150% ค่ะ"

 

     "ก๊าซซซซซซซซซซ!!!!!!!"มันร้องคำรามออกมาพร้อมทั้งพลังที่แผ่ไปทั่ว ดวงตาสีแดงก่ำจ้องมาทางพวกอัคคี น้ำแข็งถูกรวมไว้ที่มือกลายเป็นขวานขนาดยักษ์ทุบใส่พวกเค้า

 

     "มังกรไฟ"

 

     "มังกรสายฟ้า"

 

     อัคคีกับเคียวยะตะโกนแล้วร่างของพวกเขาก็กลายร่างเป็นมังกรเกล็ดสีแดงและมังกรสีเหลืองกว่า30เมตร มิโอเรียรีบขึ้นหลัวเคียวยะที่อยู่ใกล้ที่สุด แฟรงกี้ก็เป็นอิสระจากน้ำแข็งที่เกาะติดแล้ว อัคคีพุ่งเข้าไปนำตัวริวโฮกับลิลลี่ขึ้นมาบนหลังแล้วมังกรทั้ง3บินขึ้นฟ้าทันที

 

     "ตูมมมมมม!!!"2,333,632,246!Critical!1,743,946,234!...

 

     แม้มังกรทั้ง3จะรีบบินขึ้นฟ้า แต่ก็ยังไม่พ้นรัศมีของพลังทำลายของขวานที่พุ่งกระแทกพื้นดิน ฟื้นดินเกิดการสั่นสะเทือนและพังทลายกลายเป็นหลุมขนาดใหญ่เพราะการโจมตีด้วยขวานยักษ์ของมัน มังกรทั้ง3โดนแรงอัดของขวานเข้าไปก็แทบกระอัก แต่ก็ยังพุ่งเขัาไปสู้กับมันต่อ บินวนเวียนยิงลูกไฟและลูกบอลสายฟ้าใส่ราชาปีศาจน้ำแข็งไม่หยุด

 

     "บรึ้มๆๆๆ..."743,533,754!1,213,985,085!...

 

     "ฉัวะๆๆ.."1,052,531,053!1,622,254,243!Critical!...

 

     มังกรทั้งสามได้รับบาดเจ็บมากจากการต่อสู้กับราชาปีศาจน้ำแข็ง ที่พลังโจมตีเพิ่มขึ้นสูงมาก เพียงแค่แรงลมก็ทำให้พวกเค้าบาดเจ็บได้สบายๆ อีกทั้งพวกเขายังต้องคอยระวังไม่ให้พวกมิโอเรียที่อยู่บนหลังพวกเค้าโดนลูกหลงไปด้วยอีก แต่ราชาปีศาจน้ำแข็งบาดเจ็บหนักเลือดเหลือไม่มาก ทำให้ในไม่ช้ายุดจบของมันก็มาถึง

 

     เปลวเพลิงมังกรเพลิงวายุคลั่ง

 

     "บรึ้มมมมมมมม!!!!!!"2,873,223,313!Critical!

 

     อัคคีใช้มนตร์ระดับสูงของตนฆ่าราชาปีศาจน้ำแข็งได้สำเร็จ มังกรทั้ง3ที่บาดเจ็บหนักก็ร่อนลงสู่พื้นแล้วคืนร่างเป็นมนุษย์ เพราะคงร่างมังกรไว้ไม่ไหวอีกต่อไป

 

     "กลุ่มปาร์ตี้มังกรสังหารสัตว์อสูร ราชาปีศาจน้ำแข็ง ชั้น จักรพรรดิ ระดับ 720 ค่ะ"

 

     "กลุ่มปาร์ตี้มังกรได้รับค่าประสบการณ์ 20,000,000 ค่ะ"

 

     "ระบบทำการแบ่งค่าประสบการณ์ ผู้เล่นอัคคีได้รับค่าประสบการณ์ 2,000,000 ผู้เล่นแฟรงกี้ได้รับค่าประสบการณ์ 2,000,000 ผู้เล่นเคียวยะได้รับค่าประสบการณ์ 2,000,000 ผู้เล่นมิโอเรียได้รับค่าประสบการณ์ 2,000,000 ผู้เล่นริวโฮได้รับค่าประสบการณ์ 5,000,000 ผู้เล่นลิลลี่ได้รับค่าประสบการณ์ 7,000,000 ค่ะ"

 

     "ผู้เล่นมิโอเรียเลื่อนระดับเป็นระดับ 770 ค่ะ"

 

     "ผู้เล่นริวโฮเลื่อนระดับเป็นระดับ 749..750 ค่าประสบการณ์ที่เหลือจะเก็บไว้เป็นค่าประสบการณ์สะสมจนกว่าผู้เล่นจะได้อาชีพคลาส 4 ค่ะ"

 

     "ผู้เล่นลิลลี่เลื่อนระดับเป็นระดับ 486..487....500 ค่าประสบการณ์ที่เหลือจะเก็บไว้เป็นค่าประสบการณ์สะสมจนกว่าผู้เล่นจะได้อาชีพคลาส 3 ค่ะ"

 

     "เย้ ทำภารกิจเอาอาชีพคลาส3ได้แล้วค่ะ"ลิลลี่พูดอย่างดีใจ แฟรงกี้ลูบหัวด้วยความเอ็นดู

 

     "นี่ริวโฮ ขอบคุณนะที่เมื่อกี้ช่วยเราไว้"ลิลลี่เดินจากพี่ชายเข้าไปหาเด็กหนุ่มอีกคนนึง

 

     "ไม่เป็นไรครับ"ริวโฮพูดอย่างเขินอายนิดๆ แฟรงกี้โผล่มาจากไหนไม่รู้ใช้มือแยกทั้ง2ออกจากกัน

 

     "ริวโฮ ถึงนายจะเป็นรุ่นน้องฉัน แต่นายอย่ามาใกล้ชิดน้องสาวฉันเกินไปสิ"แฟรงกี้พูดน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม ริวโฮพยักหน้าเดินถอยไป2-3กัาว แฟรงกี้หันมาถามน้องสาวตนเอง

 

     "เป็นยังไงบ้างลิลลี่ โดนไอ้ก้อนน้ำแข็งนั้นทำร้ายบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า"แฟรงกี้ถามน้องสาวพลางมองดูตัวน้องสาวว่ามีบาดแผลบ้างไหม

 

     'ไอ้พี่หวงน้อยเอ๊ย!!'พวกอัคคีที่มองดูอยู่คิดในใจ แฟรงกี้เป็นคนที่รักน้องสาวจนถึงกับหวงน้องสาวตัวเอง ขนาดแค่ตอนเด็กๆ ลิลลี่แค่ถูกแมลงวันกัดตัวเดียว วันนั้นแมลงทั้งบ้านถูกกวาดล้างจนหมดไม่เหลือรอดสักตัวเดียว

 

     "แล้วไอ้นี่ใครจะเอาครับ"ริวโฮถาม มองไอเท็มดรอปที่เป็นสร้อยคริสตัลน้ำแข็ง

 

     "สวยจังเลยค่ะ"ลิลลี่พูดขึ้น

 

     "ถ้างั้นยกให้ลิลลี่ละกันนะ"แฟรงกี้พูดแล้วก้มลงจะเก็บไอเท็มใส่กระเป๋าตัวเอง เพื่อกันไม่ให้คนอื่นได้ไป

 

     "เดี๋ยวก่อนแฟรงกี้ ฉันเคยอ่านเจอในโพสว่าถ้าเราหยิบไอเท็มดรอปจากราชาปีศาจน้ำแข็ง มีโอกาส10%ที่กับดักจะทำงาน ฉันว่าให้ฉันเก็บมันดีกว่า เพราะฉันมีค่าโชคตั้ง85 ส่วนนายมีแค่20เอง"มิโอเรียกล่าวเตือน หลายคนเห็นด้วย แต่แฟรงกี้กลัวว่ามิโอเรียจะยึดไปแล้วน้องเค้าจะเสียใจ

 

     "ไม่เป็นไรหรอกน่า มีคนโพสขึ้นมาหลอกๆมากกว่ามั้ง"แฟรงกี้พูดอย่างไม่ใส่ใจนักแล้วหยิบไอเท็มดรอปใส่กระเป๋า

 

     "เห็นไหม ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้น..เลย"คำสุดท้ายแฟรงกี้พูดด้วยน้ำเสียงเบาเพราะได้ยินเสียงประกาศจากทางระบบ

 

     "กับดักของราชาปีศาจน้ำแข็งทำงาน กองทัพปีศาจน้ำแข็งปรากฎตัวค่ะ"

 

     "กลุ่มปาร์ตี้มังกรพบองค์รักษ์ปีศาจน้ำแข็ง ชั้นองค์รักษ์ ระดับ 550 จำนวน 1,000 ตัว ค่ะ"

 

     สิ้นเสียงประกาศแล้ว ปีศาจน้ำแข็งนับพันตัวที่มีขนาดใหญ่กว่า10เมตรโผล่ขึ้นมาจากพื้นหิมะล้อมพวกเค้าไว้ทุกด้าน และเวลานี้ทั้ง3คนก็ใช้ร่างมังกรไม่ได้แล้ว ทำให้ทั้งกลุ่มรู้ว่าต้องตายแน่นอน

 

     "แฟรงกี้เป็นเพราะนายคนเดียวเลย!!!"อัคคีตะโกนเสียงดัง

 

     "ฉันขอโทษๆ"แฟรงกี้พูดอย่างสำนึกผิด หมัดของปีศาจน้ำแข็งพุ่งเข้ามาหาพวกเค้า พวกอัคคีได้แต่หลับตาลงรับความตาย

 

     "ตูมๆเปรี้ยงๆ..."2,033,742,753!Critical!2,145,532,754!...

 

     แต่ทันใดนั้นเอง ลำแสงสีแดงจำนวนมากก็พุ่งลงมาโดนเหล่าปีศาจน้ำแข็ง พวกมันโดนลำแสงเข้าไปร่างของมันก็ถูกเผาผลาญจนมอดไหม้หายไปหมดในพริบตาเดียว พวกอัคคีได้แต่ยืนอึ้งเมื่อเห็นปีศาจน้ำแข็งนับพันถูกจัดการในชั่วพริบตาเดียว

 

     "เฮ้ พวกนาย ดินแดนเราห้ามผู้เล่นนอกสังกัดเข้ามานะ ไม่งั้นตายสถานเดียว บอกมาว่าพวกนายมาที่นี่มีจุดประสงค์อะไร ต้องการอะไร"เสียงของชายหนุ่มคนนึงดังขึ้น พวกเขาหันไปมองเห็นชายหนุ่มผมสีน้ำตาลและดวงตาสีเดียวกัน สวมชุดจอมเวทมองมาที่พวกเค้า

 

     "เรามาที่นี่เพิ่มจะเข้าร่วมสังกัดของท่านดาร์คครับ"อัคคีกล่าว เนโร่นิ่งไปทำสีหน้าครุ่นคิดแล้วพูดว่า

 

     "ถ้างั้นฉันจะพาพวกนายไปที่เมืองสโนว์"เนโร่พูดแล้วใช้พลังเวทยกร่างพวกอัคคีขึ้นมาบนท้องฟ้า แล้วพุ่งตรงไปยังเมืองสโนว์ เพียงไม่กี่วินาทีพวกเขาก็เห็นเมืองสโนว์ที่เป็นจุดหมาย

 

     "คุณเป็นใครครับ"ริวโฮถามขึ้น เนโร่หันมามอง

 

     "ผมเนโร่ หัวหน้าหน่วยที่ 7 ของกิลด์Eternal Darkness มีหน้าที่ดูแลกองทัพจอมเวทครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับน้องใหม่ทั้งหลาย"เนโร่แนะนำตัว พวกอัคคีอึ้งไปหลายวิ พวกเขาเจอคนใหญ่คนโตของกิลด์เข้าซะแล้ว

 

     "อ๊ะ จริงสิครับ พวกคุณคงรู้ดีนะว่าในเมืองเรามีสัตว์อสูรอยู่เต็มไปหมด พวกคุณน่าจะรู้กฎเหล็กของกิลด์เราว่าห้ามทำอะไรสัตว์อสูรในสังกัดดาร์คเด็ดขาด พวกคุณกับพวกเขาเท่าเทียมกัน อย่าได้ลืมเรื่องนี่ไปนะครับ"เนโร่พูดเตือน

 

     "พวกเราทราบดีครับ"อัคคีกล่าว

 

     "ถ้างั้นก็ดีครับ และอีกอย่างนึง ตอนนี้หัวหน้ากิลด์เราไม่อยู่ที่เมืองนะครับ เขาออกไปทำภารกิจอาชีพคลาสเค้าอยู่"เนโร่พูดแล้วร่อนลงไปในเมือง

 

     ห่างไกลออกไปในสถานที่แห่งนึง ดาร์คที่บาดเจ็บไม่น้อยเสื้อคลุมฉีกขาดและเปื้อนดินโคลนสกปรกเดินลึกเข้ามาในป่าที่มืดมิดกับหญิงสาว3คนที่เดินตามมา

 

     "ในที่สุดก็ถึงซะที"ดาร์คกล่าวหลังมาถึงที่ราบโล่งกลางป่า มองวิหารแห่งนึงที่มีขนาดใหญ่โตมาก มันเป็นวิหารสีทองอร่ามที่ตอนนี้เปื้อนดินโคลนจนแทบไม่เห็นความงดงามของมันในอดีตกาล

     "มาถึงจนได้"เทียแมทพูดอย่างเหนื่อยล้า ดาบของเธอโชกไปด้วยเลือดของสัตว์อสูร ด้านหลังเธอมีเซริวที่ร่างกายบาดเจ็บไม่น้อยและเหนื่อยล้าพอสมควร กับเทพีสาวอาเธน่า ที่ร่างกายบาดเจ็บเล็กน้อย

 

     "ยินดีด้วยที่เจ้ามาถึงนี่ได้ดาร์ค"เสียงชายชราดังขึ้นพร้อมกับเสียงตรบมือ คนคนนั้นเดินออกมาจากวิหาร พระเจ้ายืนอยู่เบื้องหน้าดาร์คยิ้มที่มุมปาก

 

     "ไม่ต้องพูดให้มากความ รีบทำการทดสอบแล้วมอบพลังขั้นที่3ให้ฉันได้แล้ว"ดาร์คพูดอย่างหงุดหงิดไม่น้อย

 

     "หึหึ อย่าได้รีบร้อนไปนัก การดูดกลืน การลบล้าง การรังสรรค์ ต่อไปก็....."

____________________________

ตามคำขอร้องที่ให้ลงตอนเพิ่ม บทนำภาค3มาแล้วนะครับ

 

กิลด์ผมเลือกของ3850ครับ ส่วนเรื่องดาวเป็นของ3843 ในเรื่องอาวุธของเซริว โรซ่า อาเธน่า ไรเตอร์เลือกชื่อไว้แล้วแต่ยังไม่ลงในบทนำ โพสของรีดเดอร์คนอื่นที่ไม่ได้รับเลือกไม่ต้องเสียใจนะครับ ไรเตอร์จะดูสกิลที่คิดไว้ว่าจะเอาอันไหนมาลงดี บอกเพิ่มนิดนึงคือมีโพสอันนึงที่ผมอ่านแล้วถูกใจมาก โพสนั่นจะเอามาลงแน่นอน ไว้อ่านเดี๋ยวก็รู้ครับ

 

ไรเตอร์จะลงบทนำไว้ก่อนแล้วต้องหยุดการเขียนนิยายไปพักนึงเพราะใกล้สอบแล้ว จะกลับมาลงเพิ่มในวันที่18ครับ ไรเตอร์จะรีไรท์ภาค1ให้เสร็จในธันวาคม จะรีบทำให้เสร็จโดยเร็วที่สุด เริ่มปีใหม่จะเริ่มเขียนภาค3ทันทีแม้จะยังไม่เสร็จ