Empire Online ภาค มหาสงครามดาวเบสเทีย

ลำดับตอนที่ #63 : ตอนที่ 58 มนตร์เสน่ห์ของดาร์ค

ตอนที่ 58
 

     หลายวันผ่านไปนับตั้งแต่จบงานเลี้ยงหลังกิจกรรม ทุกอย่างในโรงเรียนก็เข้าสู่ช่วงปกติ นักเรียนแต่ละหอพักทุกธาตุต่างก็พยายามทำคะแนนให้หอพักตัวเองให้ได้ หอพักธาาตุความมืดที่ได้คะแนนทั้งหมดในกิจกรรมแรกรวมหกพันคะแนนก็ดีใจกันยกใหญ่ ส่วนของรางวัลอย่างอื่นทั้งไอเท็มและเงินรางวัลถูกมอบให้กับทั้งสามก็คือ ดาร์ค เอมิลี่และมิยุตอนใกล้จะจบงานเลี้ยง ซึ่งดาร์คก็กล่าวเอ่ยขอบคุณพอเป็นพิธีการ มิยุก็พูดกล่าวแค่เล็กน้อย เห็นจะมีแต่เอมิลี่ที่พูดไปเกือบ5นาที เอมิลี่ได้รับรางวัลเป็นคฑาระดับAอันใหม่แทนของที่พังไป มิยุได้รับรางวัลเป็นดาบเคลย์มอร์ระดับSมาเล่มหนึ่ง ส่วนดาร์ค...

     เขานอนอยู่บนเตียงในห้องหอพักของตัวเองเอาหันหนุนหมอน เบื้องหน้าเขาเปิดหน้าต่างช่องเก็บอุปกรณ์ไว้ มือของเค้าโยนอัญมณีสีดำขนาดเท่ากำมือขึ้นฟ้า ก่อนที่จะรับอัญมณีที่ตกลงมาแล้วโยนขึ้นไปใหม่ เขาทำแบบนี้มาร้อยกว่ารอบแล้ว ดวงตานิ่งสนิททำให้ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

     'เจ้านายจะเอาอัญมณีไปใช้ไหมครับ'เดธไซธ์ถามขึ้นมาแต่ดาร์คก็ไม่พูดอะไร ของที่ดาร์คได้มาคืออัญมณีสีดำอันนี้ที่เป็นของระดับSS เนื่องจากระดับของมันสูงเกินไป เขาจึงไม่สามารถใช้แว่นตาตรวจสอบตรวจไอเท็มที่เป็นรางวัลได้ โชคดีที่กาฟบอกเขาว่ามันใช้ทำอะไร

     'เป็นของล่ำค่า เจ้าต้องเก็บมันไว้ให้ดี'คำพูดของกาฟยังลอยอยู่ในหัวเขา ดาร์คเห็นว่ากาฟกับธารไม่ยอมบอกอะไรเกี่ยวกับอัญมณีนี้เลยก็ได้แต่เก็บไว้ เพราะอาจมีประโยชน์ในวันข้างหน้า ดาร์คโยนอัญมณีกลับเข้าหน้าต่างแล้วเลื่อนมือลงปิดหน้าต่างไป ดาร์คมองกำไลที่ตอนนี้ไม่มีสัตว์อสูรอยู่ด้านใน หลังจากวันนั้นเทียแมทก็ออกมาจากกำไลแล้วหายตัวไป ซึ่งเขาก็เป็นห่วงอยู่ แต่เฟนีย่ากลับบอกว่าเทียแมทแค่อยากใช้เวลาสำนึกผิดเรื่องที่ก่อคนเดียวสักพัก แล้วเดี๋ยวก็กลับมา ดาร์คก็เชื่อตามเฟนีย่า แต่ไม่นานเธอก็ฝากจดหมายแล้วหายตัวไปอีกคน ซึ่งดาร์คก็ได้แต่ถอนใจในกำลังของตัวเองที่ไม่สามารถห้ามพวกเธอที่เขาอยากให้อยู่ใกล้เดินไปไหนตามใจชอบได้ ทั้งความเอาแต่ใจของเทียแมทกับเฟนีย่าที่เจ้าเล่ห์และผูกมัดตัวเขาไว้ด้วยคำสาป ดาร์คเลิกคิดแล้วลุกจากเตียงก่อนที่จะเดินออกจากห้องเพื่อไปเข้าเรียนตามปกติ ขณะที่ดาร์คกำลังจะออกจากหอพักก็มีคนนึงมาทักเข้าซะก่อน

     "นี่ดาร์ค พี่มีเรื่องอยากจะคุยซะหน่อย"เป็นเจนที่ทักทายเขาก่อนที่จะได้เปิดประตูออกจากหอพัก หลังจากได้คะแนนมาครั้งยิ่งใหญ่ เกือบทุกคนในหอพักธาตุความมืดก็เอาแต่กินนอนอยู่แต่ในหอ ซึ่งมันถือเป็นการประมาทหอพักธาตุอื่นอย่างมาก มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังไปเรียนและเอาคะแนนอยู่

     "มีอะไรเหรอครับพี่เจน"ดาร์คถามเสียงเย็นชาตามปกติ เจนยิ้มแล้วพูดว่า

     "พวกคนในหอพักเราลงความเห็นกันแล้วว่าจะให้เธอเข้ารับการทดสอบเลื่อนระดับชั้นเป็นซิลเวอร์ทันทีที่คะแนนถึงค่ะ"เจนพูดแล้วยิ้มแฉ่งดูปฏิกิริยาเด็กหนุ่ม แต่ดาร์คไม่แสดงอาการใดๆ

     "ถ้างั้นตอนนี้คะแนนเท่าไหร่แล้วครับ"ดาร์คถามนิ่งๆ ในใจดาร์คคิดว่าถ้าเลื่อนระดับชั้นได้ก็ดีเหมือนกัน

     "ตอนนี้6,148คะแนนน่ะนะ คงต้องรออีกพักใหญ่เลย"เจนพูดแล้วถอนหายใจ เพราะบรรดานักเรียนหอพักธาตุความมืดดันมาขี้เกียจเรียนพร้อมกันหมด ทำให้คะแนนที่ได้ไม่คืบหน้าขึ้นเลย ซึ่งหลายวันมานี่เขาก็เอาแต่อยู่ในหอพักเช่นกัน

     "ผมจะรอให้ถึงตอนนั้นละกัน"ดาร์คพูดแล้วเปิดประตูเดินออกไปแล้วปิดเสียงดัง เจนหน้าแหวะกับท่าทีของเด็กหนุ่มผมดำที่มนุษย์สัมพันธ์สุดแสนจะแย่ เจนเห็นดาร์คไปที่โรงเรียนก็ยิ้มออกมาใหญ่ เพราะคะแนนของหอพักคงจะได้มาเพิ่มบ้าง

     "ไปดื่มชาดีกว่า"หยิงสาวเอลฟ์พูดแล้วก็เดินไปที่ห้องครัว

     ดาร์คเดินมาทีสนามของโรนเรียนที่มีอยู่หลายที่ และที่นี่กำลังฝึกสอนใช้เวทมนตร์อยู่กัน40กว่าคนยืนอยู่ เมื่อดาร์คเดินเข้ามาก็ตกเป็นเป้าสายตาทันที เพราะจากการแข่งทำให้ทุกคนรู้ว่าดาร์คเก่งด้านเวทมนตร์ขนาดไหน และจากที่เขาชอบไม่พูดไม่จาทำให้นักเรียนหลายคนเกลียดรวมทั้งอาจารย์หลายท่าน

     "ผมมาเรียนครับ"ดาร์คเข้าไปยืนหน้าครูชายผู้สอนในชุดจอมเวทแล้วเอาบัตรระดับบรอนของตนขึ้นมาให้คนตรงหน้าดู นักเรียนหลายคนเริ่มซุบซิบนินทาทันที ซึ่งหูดาร์คก็ได้ยินอย่างชัดเจนแต่เขาไม่พูดอะไร

     "ไปเข้าแถวกับคนอื่น"ครูพูดด้วยเสียงเคืองๆ ดาร์คสาวเท้าเดินไปยืนอยู่ในกลุ่ม ซึ่งพวกนั้นส่วนมากก็ไม่พอใจที่ดาร์คมา เพราะกลัวจะโดนแย่งคะแนนไปหมด ก่อนที่ครูผู้สอนจะกล่าวว่า

     "เอาละ หลังจากที่ตัวปัญหามันมาแล้วครูก็ขอพูดต่อ ครูต้องการให้พวกเธอจับกลุ่มกัน5คนแล้วแข่งกันเป็นทีม ใช้ได้แต่เวทมนตร์ ใครจะเป็นหัวหน้าทีมก็ได้ไม่ว่ากัน ให้แข่งกันแบบแพ้คัดออก กลุ่มที่ชนะจะได้ไปคนละ10คะแนน ถ้าเสมอได้5 แพ้ได้0"เมื่อครูพูดจบก็ตบมือหลายที นักเรียนรีบจัดกลุ่มกันจนได้กลุ่มกันทุกคน เหลือแต่ดาร์คที่มองกลุ่มที่ขาดอีกคน เป็นกลุ่มนักเรียนผู้หญิงที่หน้าตาใช้ได้ อายุน่าจะมากกว่าดาร์ค2-3ปี เขาเดินไปเข้ากลุ่มโดยไม่ถามอะไร ซึ่งพวกเธอก็รับดาร์คเข้ากลุ่มอย่างช่วยไม่ได้

     "ถ้างั้นเริ่มการแข่งเลย ก่อนอื่น.."ครูมองดูกบุ่มนักเรียนทุกคนก่อนจะเดินเข้าไปหากลุ่มที่ดาร์คอยู่ ซึ่งทั้ง5คนก็รู้งานเดินก้าวออกมาด้านหน้า ก่อนที่ครูจะสุ่มเอาอีกกลุ่มที่เป็นผู้ชายท่าทางแข็งแรงกันทุกคน ส่วนกลุ่มที่เหลือก็เดินไปนั่งนอกสนาม กลุ่มของดาร์คกับกลุ่มผู้ชายเดินแยกกันอยู่คนละฝั่ง ครูที่อยู่นอกสนามชูมือขึ้นฟ้าก่อนที่จะเลื่อนลงมา

     "เริ่มได้"เมื่อการต่อสู้เริ่ม สี่สาวที่อยู่กลุ่มดาร์ครีบยิงเวทใส่อีกฝ่ายทันที แต่พวกนั้นก็ใช้โล่เวทมนตร์กันไว้ได้ กลุ่มผู้ชายสามคนใช้เวทเสริมพลังแล้วบุกเข้ามา สองคนคอยใช้เวทสนับสนุนอยู่ด้านหลัง บรรดาหญิงสาวทั้งสี่ตกใจรีบกางโล่เวทมนตร์ แต่พวกนั้นก็ทำลายเอาได้ง่ายๆ จากนั้นกลุ่มู้ชายก็ยิงเวทไฟขนาดใหญ่ใส่ทั้งกลุ่ม สาวทั้งสี่คนหลับตาปี๋

     "บรึ้มๆๆ"เกิดการระเบิดขึ้น แต่พวกเธอไม่ได้เป็นอะไรเลย พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นดาร์คที่เอาแต่ยืนนิ่งตอนเริ่มแข่งกางโล่เวทมนตร์สีดำช่วยพวกเธอ

     "เป็นไรไหมครับ"ดาร์คถามเสียงเรียบ แต่พวกเธอได้ยินก็รู้สึกเหมือนต้องมนตร์สะกด มองเด็กหนุ่มผมดำตรงหน้าเป็นตาเดียว ซึ่งพวกเธอมองเขาดีๆก็รู้ว่าหน้าตาหล่อและน่ารักมากไม่แพ้กัน ยิ่งทำให้คนตรงหน้าดูมีเสน่ห์มากขึ้น

     "ผู้เล่นดาร์คได้รับทักษะติดตัวมนตร์เสน่ห์ระดับ1ค่ะ"

     "มะ..ไม่เป็นไรค่ะ"หญิงสาวคนนึงร้องขึ้น แก้มของเธอแดงขึ้นนิดๆ ไม่ต่างกับคนอื่นที่เริ่มเคลิ้มใบหน้าของดาร์ค ส่วนดาร์คเลิกคิ้วเล็กน้อยกับทักษะใหม่ที่ได้มา แต่ทันใดนั้นพวกกลุ่มผู้ชายก็ยิงเวทมาอีก ดาร์ตถอนหายใจแล้วยิงเวทสายฟ้าสีดำพุ่งจากมือออกไป มันพุ่งโดนเวทที่พวกมันยิงมาปะทะกัน ก่อนที่เวทมนตร์ฝ่ายนั้นจะหายไปเพราะความเหนือกว่าของดาร์ค สายฟ้าพุ่งไปโดนพวกมัน

     "เปรี้ยง เปรี๊ยะๆๆ"495,621!531,031!551,228!...

     "อ๊ากกกกก"พวกกลุ่มผู้ชายที่โดนสายฟ้าช๊อตไปร้องขึ้น ซึ่งดาร์คจงใจออมพลังให้น้อยลง ไม่ถึงสิบวิสายฟ้าก็หายไปพร้อมกับร่างพวกมันที่ล้มลงพื้นกันทั้ง5คน ร่างไหม้เล็กน้อย ผมชี้ขึ้นฟ้าเพราะถูกช๊อต

     "กลุ่มของดาร์ค..ชนะ..ได้ไปคนละสิบคะแนน"ครูผู้สอนพูดขึ้นอย่างลำบากใจ หญิงสาวทั้งสี่คนดีใจกันใหญ่ พลางมากล่าวขอบคุณดาร์ค

     "ขอบคุณมากนะดาร์ค..ขอบคุณ"หญิงสาวที่ดูแล้วน่าจะอายุยี่สิบกว่าๆแล้วกล่าวขึ้น หน้าของเธอร้อนผาวขึ้นมา ซึ่งอีกสามคนก็ไม่ต่างกัน

     "ผู้เล่นดาร์คทักษะติดตัวมนตร์เสน่ห์เลื่อระดับเป็น2..5ค่ะ"

     "ไม่เป็นไรครับ"ดาร์คกล่าวแต่นั้นทำให้ทั้งสี่ยิ่งมองดาร์คด้วยสายตาแปลกๆมากขึ้น เขาเริ่มคิดว่าไอ้ทักษะที่ได้มานี่มันจะสร้างความลำบากให้เขาที่ชอบสันโดดแน่ๆ

     "เฮ้ย การแข่งกลุ่มต่อไปจะเริ่มแล้ว ถอยไปซะ"ครูผู้ชายกล่าวขึ้นเสียงดัง มองดาร์คด้วยความไม่พอใจที่เขาชนะ ทั้งครูผู้สอนรู้สึกว่านักเรียนหญิงทั้งสี่มองดาร์คด้วยแววตาที่เปลี่ยนจากตอยแรกที่มอง มันเหมือนอาการที่เรียกว่า ตกหลุมรัก หลงไหล อะไรประมาณนี้

     'ไม่ใช่หรอกมั้ง'ครูผู้ชายคิดในใจ กลุ่มของดาร์คเดินไปนั่งนอกสนามห่างจากกลุ่มอื่น แถมพวกหญิงสาวก็เริ่มพูดคุยกับดาร์คบ้าง มีบางครั้งเหมือนพยายามเชิญชวน

     "นี่ดาร์ค..สนใจไปเที่ยวในเมืองกันไหม"เสียงหญิงสาวถามอย่างใจกล้า แต่ดาร์คก็ส่ายหน้าปฏิเสธแล้วกล่าวขอโทษอย่างสุภาพ พร้อมทั้งไม่หวายฉวยโอกาศลูบหัวอีก ซึ่งดาร์คก็ไม่ได้คิดอะไรนอกจากพยายามไม่ให้อีกฝ่ายเสียใจ แต่ดูเหมือนเธอจะเข้าใจเป็นอย่างอื่น หน้าของเธอแดงแล้วอีกสามคนเข้าไปล้อ ซึ่งดาร์คก็ไม่ได้คิดอะไรกับท่าทีของพวกเธอ ในขณะที่นักเรียนคนอื่นโดยเฉพาผู้ชายมองด้วยแววตาริษยา เขามองแล้วก็สะใจอยู่ในใจที่เห็นสายตาแบบนี้จากพวกมัน คงจะมีใครบางคนที่แอบชอบหญิงสาวบางคนในกลุ่มเค้าอยู่แน่

     "ตาพวกเธอแล้ว"เสียงร้องของครูผู้ชายเรียกให้กลุ่มของดาร์คเดินลงสนามอีกครั้ง

     "ผู้เล่นดาร์คทักษะติดตัวเลื่อนระดับเป็น6..7..10ค่ะ"

     ดาร์คได้ยินเสียงประกาศบอกทักษะที่เขาไม่อยากให้เลื่อนระดับเลื่อนขึ้นอีกครั้งก็คิดว่า เจ้าทักษะนี่มันเลื่อนไม่หยุดเลย ทั้งๆที่ยังไม่ถึง30นาทีตั้งแต่ได้ทักษะมาเลย




     "หืม ดาร์คเองก็ร้ายไม่เบาเลยนะเนี่ย ฉวยโอกาสแตะเนื้อต้องตัวได้เนียนชะมัด ไม่นานก็ปักธงหญิงสาวได้ตั้งสี่คน"กาฟมองดูหน้าจอที่ฉายภาพดาร์คพูดขึ้น ภายในห้องมีหญิงสาวสามคนอยู่ในห้องด้วยคือโซเฟีย ธารและเฟนีย่า โซเฟียอมยิ้มมองดูดาร์คที่เสน่แรงเกินคาดและมองหญิงสาวผมแดงที่มีสายตาไม่พอใจเล็กน้อย ส่วนธารก็ยิ้มกับสิ่งที่เห็นนิดๆ

     "มันเป็นฝีมือเจ้าใช่ไหมล่ะโซเฟีย พวกผู้เล่นมันไม่มีทางมีทักษะแบบนี้ได้หรอกนะ ว่าแต่เจ้าทำตอนไหนเนี่ย"กาฟถามโซเฟียขึ้นมา เธอยิ้มแล้วก็เริ่มเล่า

     "ก็ตอนที่...





ย้อนกลับไปเมื่อหลายวันก่อน

     ในช่วงงานเลี้ยงเต้นรำที่อาณาจักรดาร์คเอลฟ์ หลังจากที่ดาร์คเต้นรำกับ4สาวเสร็จแล้วก็เดินมาหาเครื่องดื่มกิน ขณะนั้นมีชายหนุ่มคนนึงในชุดขุนนางชั้นสูงเข้ามาทักทายเค้า

 

     "สวัสดีครับท่านดาร์ค ขอแสดงความยินดีด้วยกับชัยชนะในสงคราม"ชายหนุ่มคนนั้นยื่นมือมาให้ดาร์ค ดาร์คจึงจับมือเล็กน้อยเป็นมารยาทและชักมือกลับไม่สนใจที่จะคุยด้วย 

 

     "ขอบคุณครับ"ดาร์คดื่มน้ำต่อเมินชายหนุ่มหันไปทางอื่น แต่พอชายหนุ่มคนนี้จ้องมากๆเข้าดาร์คก็เริ่มรำคาญ

 

     "คุณมีธุระอะไรกับผม"ดาร์คถามเสียงเรียบนิ่ง ชายหนุ่มตาเป็นประกายขึ้นมาทันที

 

     "ผมอยากเชิญคุณไปนั่งทานที่โต๊ะน่ะครับ"ดาร์คได้ยินแล้วหรี่ตาลง พลังเวทเริ่มแผ่ออกมาอย่างไร้การควบคุม แต่สักพักก็สงบลง เขาส่งรอยยิ้มให้ชายหนุ่ม แต่เป็นรอยยิ้มของมัจจุราชชัดๆ

 

     "ขอโทษด้วยครับ ผมไม่ใช่ผู้ชายประเภทนั้น เชิญคุณไสหัวไปได้แล้ว"ดาร์คพูดเน้นคำว่า'ผู้ชายประเภทนั้นและแผ่จิตสังหารใส่ชายหนุ่ม เขาตัวสั่นรีบเดินหนีไปอย่างหวาดกลัว

 

     "ชิ"ดาร์คสบถในลำคอ ถ้าไม่ได้อยู่ในงานเลี้ยงละก็เขาฆ่ามันทิ้งไปแล้ว ดาร์คดื่มน้ำต่อโดยไม่คิดอะไรมาก เาไม่ได้รู้เลยว่าชายหนุ่มคนนั้นที่เดินหนีไป มีหมอกเข้าปกคลุมร่างกลายเป็นหญิงสาวผมม่วง โซเฟียนั่นเอง

 

     "ก็เท่านี้แหละนะ ดาร์คไม่รู้ว่าฉันมอบเวทมนตร์เสน่ห์ให้เขาไปตอนที่จับมือกัน"โซเฟียพูดอย่างภาคภูมิใจในความสำเร็จ กาฟกับธารมองโซเฟียอย่างระอาใจ เพราะเวทมนตร์เสน่ห์ของโซเฟียก็ถือว่าร้ายกาจ ถ้าหญิงสาวคนไหนเกิดรู้สึกชอบดาร์คขึ้นมาแม้เพียงเสี้ยวพริบตา มันจะทำให้อารมณ์ความรักยิ่งรุนแรงมากขึ้น ซึ่งข้อเสียมันก็คือต้องให้อีกฝ่ายที่เป็นเพศตรงข้ามชอบจริงๆหรือหลงรักขึ้นมา ซึ่งด้วยรูปร่างหน้าตาของดาร์คก็ทำให้ผู้หญิงหลงรักได้สบายๆ มันเป็นเวทมนตร์สำหับชายหญิงหล่อๆสวยๆที่ดวงตกไม่มีแฟนจริงๆ

     "แล้วเจ้าจะเอายังไงเฟนีย่า ถ้าดาร์คเกิดมีฮาเร็มเป็นร้อยขึ้นมาเจ้าจะทำยังไง จะยอมมาเป็นของข้าแทนไหม"โซเฟียกหันไปถามหญิงสาวผมแดงดู ซึ่งเธอก็ตอบอย่างไม่สะทกสะท้านว่า

     "ข้าไม่มีวันเป็นของท่าน และถ้าเกิดเป็นอย่างที่ท่านพูดข้าก็แค่ทำให้ดาร์ครักข้ามากกว่าคนอื่นเท่านั้นเอง"เฟนีย่าพูดแล้วเดินออกจากห้องปิดประตูเสียงดังแสดงถึงความไม่พอใจและหึงหวง

     "ข้าไม่เคยเห็นเฟนีย่าโกรธในเรื่องแบบนี้เลย คิกคิกๆๆ แต่ก็น่ารักไปอีกแบบนะ ข้าจะรอดูว่าเจ้าจะทำได้อย่างที่พูดรึเปล่า เพราะตอนนี้เจ้าเป็นรองคู่แข็งด้านความรักของเจ้าอยู่นะ"โซเฟียพูดลอยๆก่อนที่ร่างเธอจะเป็นหมอกหายไป กาฟกับธารที่อยู่ในห้อง็เริ่มคุยกัน

     "เป็นยังไงบ้างคาเรน เรื่องที่ช้าให้ไปสืบน่ะ"กาฟถามขึ้นก่อน

     "พวกมันรวบรวมคนได้เป็นล้าน คาดว่าอีกไม่เกิน3วันพวกมันจะเคลื่อนทัพแล้วล่ะ และคงยกพลขึ้นฝั่งที่ท่าเรือมาถึงเมืองเราภายใน2อาทิตย์"ธารตอบออกมา สีหน้าแสดงความกังวลออกมา

     "เจ้าจะกลัวอะไรคาเรน มีนามธรรมอย่างพวกเราอยู่ที่นี่ถึง5คนยังไงก็ชนะอยู่แล้ว ต่อให้มีศัตรูของพวกเรามันมากับกองทัพด้วยก็เถอะ"กาฟพูดน้ำเสียงสบายใจไร้กังวล

     "ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้น แต่มีแขกไม่ได้รับเชิญมาด้วย"กาฟได้ยินคำนั้นแล้วก็นิ่งไปเหมือนรู้ความหมาย ก่อนจะพูดออกมาเบาๆ

     "พวกจักรพรรดิสินะ"ธารพยักหน้านิดๆ

     "แล้วเป็นใครละที่จะมา กี่คน"คราวนี้กาฟถามเสียงจริงจัง ไม่เหลือแววตาขี้เล่น

     "มาแค่คนเดียว รู้สึกว่าจะเป็นคนนี้"ธารพูดแล้วเธอก็เรียกน้ำออกมา ก่อนที่น้ำจะรวมตัวกันเป็นร่างของคนคนนึงแล้วหายไป

     "ถ้างั้นก็ดี จะได้สู้กับพวกมีฝีมือหน่อย"กาฟพูดแล้วก็คันไม้คันมืออยากสู้เต็มที่ ธารเดินไปด้านหลังแล้วโอบกอดคอเขาไว้

     "ถ้าเจอศัตรูของเรา เจ้าต้องฆ่าพวกมันให้หมดนะ"ธารพูดทั้งน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นชิงชัง

     "แน่นอน ข้าจะฆ่าพวกมันไม่ให้เหลือเลย"กาฟจับมือธารแล้วพูดออกมา ดวงตาเขาเหมือนมีสายฟ้าแล่นเปรี๊ยะๆอยู่ภายใน




ณ สถานที่แห่งนึง

     ภายในสถานที่ที่แสงส่องสว่างเจิดจ้า มียามสองคนกำลังยืนเฝ้าสิ่งที่ทำให้เกิดแสงขึ้นอยู่ ซึ่งหนึ่งในสองคนนั้นกำลังยืนหลับอยู่เลย

     "เฮ้ย ไอ้เด็กใหม่อย่าอู้งาน"ยามผู้ชายที่ตัวใหญ่ยังตื่นอยู่ตวาดออกมาจนตัวอู้งานตื่นขึ้นมา

     "อ๊ะ ครับๆ"ชายหนุ่มที่หลับไปรีบตอบ ชายที่ตวาดมองดูเด็กใหม่ที่อยู่ก็เข้ามาทำงานแทนคนที่ประสบอุบัติเหตุตรงหน้าอย่างขัดใจ ก่อนจะหันไปมองทางอื่น

     "ว่าแต่รุ่นพี่ครับ ไอ้แสงด้านในห้องมันคืออะไรเหรอครับ"ชายหนุ่มอู้งานถามขึ้น มองเบื้องหลังประตูที่พวกเค้าเฝ้าผ่านกระจกมีสิ่งที่ทำให้เกิดแสงจ้านี่อนู่ และมันก็ดูใหญ่เอามากๆ

     "ไม่รู้เฟ้ย ตำแหน่งกระจอกอย่างข้าจะไปรู้ได้ไง เอ็งแค่ตั้งใจทำงานอย่าอู้ก็พอไอ้เด็กใหม่"ชายหนุ่มร่างยักษ์ตอบแล้วก็ไม่พูดอะไรอีก

     'เฮ้อ เผลอหลับไปซะได้ ว่าแต่ข้าต้องทำยังไงถึงจะออกไปจากที่บ้าๆแบบนี้ได้เนี่ย ข้าไม่ได้มาเพื่อเป็นยามเฝ้านะเฟ้ย'ชายหนุ่มอู้งานคิดในใจมองไปรอบๆอย่างสำรวจพื้นที่
____________________________________________________
คิดว่าคนนี้ใคร เคยโผล่มาแล้วนะครับ