ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Inazuma eleven {Goenji Shuya X Endou Mamoru} YAOI

    ลำดับตอนที่ #12 : บทส่งท้าย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.04K
      47
      30 ส.ค. 57

     

    ไม่ว่าจะอีกสักกี่ครั้ง...

     

    ไม่ว่าจะอีกสักกี่หน...

     

    ฉันจะเชื่อใจนาย...

     

    เชื่อใจนายที่วิ่งนำอยู่ข้างหน้า

     

    เชื่อในวิถีทางที่นายเลือก

     

    เชื่อเพราะว่าเป็นนาย

     

    และไม่ว่าจะอีกกี่ครั้งกี่หน

     

    ก็ยังคงชอบนาย...

     

    และยังรักนายที่เป็นนายแบบนี้

     

    ใช่แล้ว...

     

    ไม่ว่าจะอีกกี่ครั้งกี่หน

     

    ก็ยังจะหลงรักนาย

     

    ที่เป็นศูนย์กลางของทุกคน

     

    การแข่งขันและการตัดสินทุกอย่างจบลงไปแล้วและทุกอย่างก็จบลงด้วยดี โกเอนจิพูดถูก...ไม่มีความพยายามใดที่สูญเปล่า

     

    การซ้อมแข่งจบลงไปด้วยคะแนน 4 ต่อ 0 จนแล้วจนรอดเอนโดก็ไม่ยอมปล่อยให้บอลลูกไหนทำประตูได้แม้แต่นาทีสุดท้าย เจ้าตัวทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจหยุดบอลทุกลูกไม่ให้ผ่านเข้าไปได้ ต่อให้ต้องแลกกับบาดแผลมากมายบนร่างกายก็ตาม

     

    ลูกทีมแต่ละคนก็ไม่น้อยหน้าเพราะกัปตันของตนเองทุ่มเทและพยายามขนาดนั้นมันจึงเป็นแรงผลักดันให้พวกเขาทุ่มเทและพยายามตามคนเป็นกัปตัน แม้จะเหน็ดเหนื่อยเท่าไหร่แต่ใบหน้าของทุกคนต่างปรากฏรอยยิ้ม

     

    การแข่งขันที่เพิ่งจบไปเป็นการแข่งขันอีกนัดหนึ่งที่พวกเขารู้สึกสนุกและก็เพราะความสนุกนี่เองทำให้เหล่าคนดูต่างสนุกไปด้วย เสียงตะโกนเชียร์ยังดังมาพร้อมๆกับรอยยิ้มและเสียงพูดคุยแม้ว่าการแข่งขันจะจบไปแล้วก็ตาม

     

     การแข่งขันในครั้งนี้ไม่ว่าฝ่ายใดจะชนะหรือแพ้ทุกสิ่งไม่สำคัญ...สิ่งที่สำคัญที่สุดคือสุดท้ายพวกเขาก็ได้มิตรมาเพิ่มอีกมากมาย ฟุตบอลมันก็ดีตรงนี้...สุดท้ายไม่ว่าผู้ชนะหรือผู้แพ้ทุกคนก็ยังคงเป็นเพื่อนกัน

     

    หลังจากการแข่งขันจบไปโค้ชของอีกฝ่ายก็เดินเข้ามาหากัปตันทีมอินาสึมะเจแปนและบอกกับทุกคนว่าตนยอมรับความพ่ายแพ้ในครั้งนี้แต่โดยดีหลังจากเห็นการพัฒนาอันไร้ขีดจำกัดบนสนามที่ผู้เล่นทีมอินาสึมะเจแปนทิ้งเอาไว้ ทุกคนล้วนพัฒนาตนเองขึ้นไปทุกครั้งเมื่อยืนอยู่บนสนามเพราะฉะนั้นทีมอินาสึมะเจแปนจะไม่มีวันสมบูรณ์แบบในเมื่อคำว่าสมบูรณ์แบบหมายความว่าจะไม่มีวันพัฒนาไปต่อ โค้ชทุกคนล้วนอย่างเห็นทีมของตนเองเป็นเช่นนั้น ไม่ว่าจะเป็นโค้ชอย่างตนก็ตาม

     

    คำพูดของโค้ชอีกฝ่ายทำให้ทุกคนในอินาสึมะเจแปนโห่ร้องออกมาอย่างอารมณ์ดีในขณะที่โค้ชคุโดมองไปยังเอนโดแล้วขยับยิ้มออกมาอย่างพอใจ คิโดที่เห็นรอยยิ้มนั้นโดยบังเอิญขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจถามข้อสงสัยของตนเองที่เก็บไว้นาน

     

    “โค้ชครับ...ตอนแรกผมสงสัยว่าทำไมถึงยอมรับข้อตกลงและให้พวกเราแข่งกับฝ่ายนั้น” คิโดพูดออกมาในขณะที่เพื่อนทุกคนมัวแต่ดีใจกับชัยชนะและคำพูดที่โค้ชฝ่ายตรงข้ามทิ้งไว้เมื่อครู่

     

    “โค้ชรู้อยู่แล้วใช่ไหมครับว่าโค้ชฝ่ายนั้นตกลงอะไรไว้กับลูกทีมและรู้อยู่แล้วใช่ไหมครับว่าอีกฝ่ายต้องมาขอให้เอนโดช่วย” คิโดถามต่อแม้ในใจของเขาจะมั่นใจไปกว่าครึ่งแล้วก็ตาม โค้ชคุโดยังคงนิ่งแต่ก็ไม่ได้เดินหนีไปไหน

     

    “ที่โค้ชปล่อยให้เรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เพราะต้องการทดสอบเอนโดใช่ไหมครับ” ที่ยอมรับข้อเสนอของอีกฝ่ายแม้รู้ดีว่าเราเสียเปรียบมากแค่ไหน ที่ยอมปล่อยให้เรื่องราวทุกอย่างดำเนินไปแม้จะรู้ว่ามันมีผลกระทบต่อทีม ที่ไม่ยอมแนะนำหรือต่อว่าอะไรออกมาทุกๆสิ่งทุกๆอย่างก็เพื่อทดสอบเอนโด เพื่อทดสอบกัปตันทีมอินาสึมะเจแปนและเพื่อทดสอบว่ากัปตันคนนั้นเหมาะจะเป็นศูนย์กลางของอินาสึมะเจแปนหรือไม่ และรอยยิ้มในตอนสุดท้ายเป็นสิ่งที่บอกคิโดว่าเอนโด มาโมรุผ่านการทดสอบแล้ว

     

    สำหรับคิโดไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหนเอนโดก็เหมาะสมกับศูนย์กลางของอินาสึมะเจแปนมากที่สุด

     

    “ก็แล้วแต่จะคิด” โค้ชคุโดพูดออกมาหลังเงียบฟังมานานแต่คำพูดนั้นเป็นตัวบ่งบอกได้ดีว่าสิ่งที่คิโดพูดออกมาทั้งหมดถูกต้อง

     

    “แต่คนที่ถูกทดสอบไม่ได้มีแค่เอนโด มาโมรุหรอกนะ” โค้ชทิ้งท้ายเอาไว้แค่นั้นก่อนจะเดินจากไป

     

    คิโดที่ได้ยินคำพูดนั้นชะงักไปนิด คนที่ถูกทดสอบไม่ได้มีแค่เอนโด มาโมรุงั้นหรือ...อย่าบอกนะว่าโดยทดสอบทุกคน!! เมื่อคิดได้ดังนั้นคิโดก็ได้แต่ยกมือกุมขมับ เขาลืมไปได้ยังไงนะว่าฟุตบอลเล่นกันเป็นทีมเพราะฉะนั้นจะพึ่งพาแต่กัปตันไม่ได้โค้ชก็เลยถือโอกาสประเมินทุกคนไปด้วย

     

    ให้ตายสิ...นี่พวกเขาโดนโค้ชทดสอบไปด้วยโดยไม่รู้ตัวหรือเนี่ย...แต่ว่า... คิดมาถึงตรงนี้เดหนุ่มก็ขยับยิ้มออกมาบ้าง แต่ว่าถ้าโค้ชของฝ่ายนู้นยอมรับขนาดนี้แถมโค้ชคุโดก็ยังไม่ว่าอะไรนั่นแปลว่าทุกคนเองก็ผ่านการทดสอบหมดแล้ว

     

    “คิโด...นายไปยืนทำอะไรอยู่ตรงนั้นคนเดียว...นายก็มานี่สิ” เอนโดตะโกนเรียกให้เขาไปรวมตัวกับทุกคนที่กำลังแสดงความยืนดีกันอยู่ คงไม่จำเป็นจะต้องบอกทุกคนหรอกจริงไหม คิโดคิดแบบนั้นขณะที่ขยับยิ้มแล้วเดินเข้าไปรวมกลุ่มกับทุกคน

     

    สุดท้ายโกเอนจิก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มองตามหลังโค้ชคุไปเช่นกัน แม้ไม่ได้ยินในสิ่งที่คิโดพูดกับโค้ชแต่เขาก็พอจะรู้อยู่ว่าโค้ชคิดจะทำอะไร แต่เขาก็ไม่จำเป็นจะต้องไปบอกให้คนอื่นรู้ตัวจริงไหมและยิ่งไม่อยากบอกกัปตันทีมด้วยเพราะโกเอนจิเชื่อมั่นว่ากัปตันที่ทำให้พวกเขายอมวิ่งตามแผ่นหลังนี้ต้องผ่านบททดสอบของโค้ชคุโดไปไดแน่และเอนโดก็ทำได้จริงๆ

     

    ถึงแม้ว่าตอนนี้ทุกคนจะผ่านบททดสอบของโค้ชคิโดไปได้แล้วโกเอนจิก็ไม่คิดจะบอกหรือพูดสิ่งที่โค้ชตั้งใจทำหรอก ปล่อยให้เอนโดไม่รู้เรื่องแบบนั้นไปนะดีแล้ว ทั้งหมดก็เพื่อตัวของกัปตันเอง

     

    อินาสึมะเจแปนคือวงกลม...

     

    เป็นวงกลมวงใหญ่ที่มีเอนโด มาโมรุเป็นศูนย์กลาง

     

    ทุกคนตามวิ่งตามแผ่นหลังนั้น

     

    เพราะเชื่อมั่นในตัวคนที่วิ่งนำอยู่

     

    เชื่อมั่น...

     

    ว่าถ้าวิ่งตามแผ่นหลังนี้พวกเขาจะไม่มีวันพ่ายแพ้ใคร

     

    เชื่อมั่น...

     

    ว่าวิถีทางของคนๆนี้คือฟุตบอลที่ถูกต้องแล้ว

     

    เพราะฉะนั้นไม่ว่าเมื่อใด

     

    ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันพรุ่งนี้

     

    เอนโด มาโมรุ

     

    ก็ยังคงเป็น...

     

    ศูนย์กลาง...

     

    ของอินาสึมะเจแปนอยู่ดี

    -----------------------------------------

    รอตอนพิเศษอีกตอนเน้อ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×