[Undertale] Love me please ตอนที่2

บรรยากาศในห้องมันเย็นเกินไปทำให้คุณรู้สึกไม่ดีเท่าไหรจนคุณอยากออกไปเต็มที...
แต่จะปล่อยให้มันอยู่ในนี้ตัวเดียวมันก็กะไรอยู่...
คุณจึงเดินเขาไปหามันและช้อนตัวมันขึ้นมาสิ่งที่คุณพบคือ....
รอยแตกร้าวและบาดแผลอีกนิดหน่อย..
คุณ:นี้นาย!!บาดเจ็บหนักเลยนิ!!?ไปทำอะไรมา!!?
คุณถามมันอย่างรวดเร็วแต่ว่าคุณก็สะดุดเข้ากับใบหน้าของเขา..
มันดูคล้ายๆSansกับPapyrusเลย
มอนสเตอร์:อึก...
คุณ:นี้เป็นไง...มั่ง?
มอนสเตอร์:....มนุษย์?เขามาทีนี้ได้ยังไง
คุณ:สำคัญด้วยหรอว่าแต่นายทำมัยถึงอยู่ในสภาพนี้ละ?
คุณถามมันแต่มันกลับเงียบไม่ตอบคุณ คุณจึงรู้สึกหงุดหงิดเล็กๆแต่ก็ยอมให้มันผ่านไป
เพราะTorielเคยบอกไว้ว่าบางคนมีอดีตที่ไม่น่าจดจำ...
คุณ:นายเจ็บมากมัย?ให้ฉันช่วยรึเปล่า?
มอนสเตอร์:....ปณิธานของเธอบางส่วนก็เพียงพอ
คุณรู้สึกระแวงในตัวของมอนเตอร์ตัวนี้มันพยายามพยุงตัวขึ้นและจับบ่าของคุณไว้
เหมือนล็อคไม่ให้หนีไปไหน....
.
.
.
ต่อจากนี้มโนให้ถึงที่สุดกับฉากที่โรสจะเขียน!!555