คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : SF มันถูกกำหนดไว้แล้ว...[โน่ริท]
SF มันถูกกำหนดไว้แล้ว....[โน่ริท]
“~ที่เธอเคย นึกขำในความเป็นมา
แปลกหนักหนาที่เราได้มาเจอกัน
ไม่เกี่ยวพันกันตรงไหน จากไม่เคยมีใจไม่เคยผูกพัน
แต่สุดท้าย วันนี้ก็มีจริง~”
ท่วงทำนองถูกขับร้องมาพร้อมนิ้วเรียวยาวดีดกีตาร์คลอไป ร่างสูงนั่งอยู่บริเวณระเบียงของคอนโด หลับตาพริ้ม ในมือมีกีตาร์และปิ๊ก พร้อมกับน้ำเสียงร้องที่มีการพัฒนาขึ้นมาก
”อาจเป็นใครคนไหนได้ตั้งมากมาย
แปลกจะตายสุดท้ายก็ได้รักกัน
แต่ไม่บังเอิญหรอกเชื่อไหม ที่อะไรดลใจให้เราผูกพัน
ที่เธอกับฉัน เข้าใจกันอย่างนี้”
แกร็ก..
”พี่โน่ ริทซื้อกับข้าวมาฝาก หุงข้าวไว้ยังเนี่ย”เสียงหวานๆเรียกให้ร่างสูงหันกลับไปมอง เห็นคนตัวเล็กกำลังขมักเขม้นกับการจัดกับข้าว ร่างบอบบางที่วันนี้อยู่ในเสื้อเชิ้ตสีดำตัดกับผิวขาวๆ เข้ากับกางเกงห้าส่วนสบายๆ ในวันหยุด เมื่อรู้ว่าถูกมอง คนตัวเล็กก็หันหน้ามายิ้มหวานให้ร่างสูงละลายเล่น
”มันถูกกำหนดไว้แล้ว ให้เราได้พบกัน ให้เธอกับฉัน ได้รักกันอย่างนี้ มันถูกกำหนดไว้แล้ว ทุกอย่างลงตัวอย่างดี อย่าหาเหตุผลอะไรเรื่องนี้ มันถูกกำหนดไว้แล้ว...”
RitZ part
”อะไรเนี่ยพี่โน่ โปรเมตเพลงตัวเองว่างั้น”ผมถามพี่โน่เมื่อเขามาร้องเพลงแล้วก็ดีดกีตาร์วนไปมาใกล้ๆผม
”เปล่า ก็อยากร้องให้เฉยๆ”พี่โน่ตอบ มันน่าเขินใช่ไหมล่ะ ผมก็หน้าแดงสิครับ
“////”
”อุ๊ยๆๆ หน้าแดงหมดแล้ว มิสเตอร์เตี้ยเอ้ย!”พี่โน่พูดแซวผมน่ะไม่เท่าไร แต่มิสเตอร์เตี้ยเนี่ย เมี่อไรจะเลิกเรียกสักทีฮะ!
”หุงข้าวยังเนี่ยฮะ ริทโทรฯมาบอกแล้วนะว่าให้หุงไว้ จะซื้อกับข้าวมากินกัน”ผมพูด มือก็ง่วนอยู่กับการแกะถุงแกง ทำไมแกะยากจังเนี่ย
”แกะเป็นรึเปล่าเนี่ย มานี่ๆม่ะ”พี่โน่วางกีตาร์ลงแล้วมาช่วยผมแกะถุงแกง มันเป็นไปอย่างง่ายดายเลยล่ะ แล้วทำไมเมื่อกี้ผมแกะไม่ออกอ่ะ
”’งั้นเดี๋ยวริทไปตักข้าวมาให้แล้วกันนะ พี่โน่นั่งรอก่อน”ผมบอกแล้วผละตัวออกมาตักข้าวใส่จาน
หมับ!
”คิดถึงจัง ฟอดดดด”วงแขนแข็งแรงของพี่โน่เอื้อมมาคว้าเข้าที่เอวผม ตกใจนะ!ไอ่เฮียเอ้ย!
”อะไรเนี่ย ปล่อยก่อนสิ”ผมพยายามดันตัวพี่โน่ออกไป
”อะไร กอดไม่ได้แล้วเหรอเนี่ย หืม”เขาถาม เอ้า!เวรกรรม คิดไปได้ไงเนี่ย
”เดี๋ยวจานตกน่ะ ปล่อยก่อนเร็วครับ”ผมบอกอ้อนๆ แล้วก็ได้ผล แต่อย่าคิดว่าคุณภาคิณเขาจะยอมอะไรง่ายๆนะครับ
”อ๊ะ วางจานแล้ว พี่กอดได้ อย่าขัดอีกนะ”แล้วพี่โน่ก็กอดผมไว้อย่างนั้นจริงๆ เฮ้อ!อะไรเนี่ยฮะ
”คิดถึงจริงๆนะ”อยู่ๆพี่โน่ก็พูดขึ้น คิดถึงอะไรเนี่ย ก็อยู่ด้วยกันทุกวัน
”ถึงจะอยู่ด้วยกันทุกวัน แต่พี่ก็คิดถึงอยู่ดี”เขาบอก เหมือนจะรู้ว่าผมจะพูดอะไร
”หวานอ่ะ เขินเลยเนี่ย”ผมบอกแล้วยิ้มหวานๆให้พี่โน่ อ๊ายยย สายตานั่น เขินๆๆ >///<
”มันถูกกำหนดไว้แล้ว ให้เราได้พบกัน…”อยู่ดีๆพี่โน่ร้องทีละท่อน ไม่ถึงกับร้องให้เข้ากับทำนองหรอก แต่เหมือนจะพูดเป็นประโยคซะมากกว่า
”^^”
”ให้เธอกับฉัน ได้ รัก กันอย่างนี้”ไม่พูดเปล่า มือหนาจับผมที่ตกลงมาปรกหน้าให้เกี่ยวกับที่หู
”มันถูกกำหนดไว้แล้ว ทุกอย่างลงตัวอย่างดี อย่าหาเหตุผลอะไรเรื่องนี้ มันถูกกำหนดไว้แล้ว...”พูดจบ พี่โน่ก็ก้มลงมาแนบริมฝีปากเขากับริมฝีปากผม เหมือนครั้งนี้จะมีความต้องการมากกว่าครั้งไหนๆ ไม่ได้ๆนะ
”ใจร้ายว่ะ”แล้วเค้าก็บ่นหมุบหมิบอีก อย่าว่าริทไม่ได้ยินน่ะ
”ใจร้ายอะไร ก็พี่โน่อ่ะแหละ”
”พี่ทำไม”แล้วก็ถามหน้าตายมากเลยหมูโตโน่เอ้ย!
”ไม่รู้ไม่ชี้ กินข้าวละ...”
”ดูออกใช่ไหมล่ะ ว่าพี่ต้องการง่ะ อย่างนี้ไม่เรียกว่าใจร้ายได้ไง หืม”พูดจบใบหน้าคมก็ก้มลงมาไซร้ที่ซอกคอของผม อย่าสิ จั๊กจี้นะ
”อ๊ายย อ่ะ พี่โน่ ริท..ริท จั๊ก...กะ ฮ่าๆๆ .จั๊กจี้อ่ะ ฮ่าๆๆ โอ้ยยย!”โอ๊ยย! นี่ไม่ใช่ไรหรอกครับ ก็มะเงกลงหัวผมเต็มๆเลยนะสิ จะเป็นใครซะอีกล่ะ ก็คนที่ยืนหน้าบึ้งอยู่ข้างหน้าผมเนี่ยสิ 55+ โคตรฮ่าเลย
”ชิ หมดอารมณ์ชะมัด ไอ่เตี้ยเอ้ย! คนเขาต้องการให้เสียว กลับจั๊กจี้เสียได้”เขาพูดเหมือนอารมณ์เสียจริงๆ 555+
”ก็มันไม่เสียวง่ะ มีน้ำยาหรือเปล่าเนี่ย พี่อ่ะ”ไม่ได้แกล้งมาตั้งนาน แกล้งหน่อยดีกว่า แล้วก็เป็นดังคาดครับ เฮียแกปรี๊ดขึ้นมาเลย
”มีไม่มี ลองดูรึเปล่าล่ะ จะได้รู้น่ะ”มือพี่แกก็ไวตามเคย คว้าผมเข้าหาตัวอย่างรวดเร็ว
”ไม่ๆๆ ไม่อยาก ริทหิวข้าวแล้วนะ พี่โน่นะ”ผมใช้ลูกอ้อนตามเคย พี่แกก็เหมือนกับจะไม่ยอม แต่ผมส่งสายตาหวานๆให้แปปเดียว เสือใหญ่ก็กลายมาเป็นลูกแมวแสนเชื่องทันที
”รีบๆกินเลยนะ”เมื่อมาถึงโต๊ะกินข้าว พี่แกก็มีกำชับด้วย อะไรๆ ถ้าไม่อิ่ม อย่าคิดว่าริทจะหยุดกินนะ
”แบร่ๆ ทนไม่ไหวล่ะสิ”ปากผมไวเกินครับ ไอ่ริทนะไอ่ริท
”เออ! รึอยากที่โต๊ะอาหารกันล่ะ”พี่โน่ทำท่าจะลุกขึ้นมาทำอย่างที่พูดจริงๆ แต่ผมห้ามไว้ก่อน
”ชิ!”
เราสองคนกินข้าวไปคุยกันไป พี่โน่คุยเรื่องในกองถ่ายบุหงาหน้าฝนให้ฟังด้วย ว่าได้เล่นกับพี่ๆนักแสดงรุ่นใหญ่ที่เป็นมืออาชีพด้วย พี่โน่ดูมีความสุขมากเลยล่ะ ผมก็มีความสุขนะ ที่คนที่ผมรักมีความสุขน่ะ แล้วเขาก็พูดเรื่องเพลงประกอบละครด้วย พี่โน่บอกว่าภูมิใจมากที่ได้ร้องเพลงแล้วก็เป็นนักแสดง ได้ทำในสิ่งที่เขารักทั้งสองอย่าง
“อุ๊ยย!”ผมฟังพี่โน่เพลินไปหน่อย มือเอื้อมจะหยิบแก้วน้ำแต่ก็พลาด น้ำเย็นในแก้วเลยหกใส่เสื้อผม
”เตี้ยเอ้ย! เมื่อไรจะโตเนี่ย”พี่โน่พูดแล้วเดินอ้อมมาทางผม หยิบกระดาษทิชชู่มาซับให้ผม ตั้งแต่หน้าอกลงมา เห็นหน้าจริงจัง แล้วมันอยากแกล้งเสียจริง
”เสียดายเนอะ”ผมแกล้งพูด
”เสียดายไร น้ำเหรอก เดี๋ยวพี่ไปเอามะ...”
”ที่วันนี้ใส่เสื้อสีดำน่ะ”ผมพูดแบบนั้น พี่โน่ก็ชะงักไป สายตาคมของพี่แกจากที่ขมักเขม้นเช็ดน้ำให้ก็จ้องขึ้นมาสบตากับผม
”555+ หื่นอ่ะพี่โน่ ไม่เอาแล้ว ริทไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่า”ผมตั้งท่าจะเดินไปเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อตามที่ว่า แต่ก็มือพี่โน่ก็คว้าแขนผมเอาไว้ซะก่อน
”อุ๊ป!.....อื้อ..”พี่โน่ใช้จังหวะที่ผมเผลอก้มลงปิดปากผมด้วยริมฝีปากของเขา
ToNo part
ไอ่ตัวเล็กนี่น่ะ ขนาดบอกแล้วบอกอีกว่าคิดถึงๆ ทำไมต้องทรมานพี่อย่างนี้ด้วยนะ แล้วผมก็ทนไม่ไหวครับ ผมจับใบหน้าหวานไม่ให้หันหนี แล้วจูบย้ำๆซ้ำๆเหมือนไม่รู้จักพอ รุกล้ำมากกว่าเดิม ต้องการมากกว่าเดิม แล้วผมก็รู้สึกว่า ริทจะหวานมากกว่าเดิม
”อื้อ... อื้ม...”เสียงครางหวานๆจากคนตรงหน้าทำให้ผมพอใจ จะยั่วไปไหนเนี่ยฮะ!
”พี่..น่...โน่”
”อื้ออ...อืม...อ้าาา..”ผมได้ยินเสียงริทเรียก ผมรับคำโดยการจูบย้ำๆอีกรอบ มือของผมตอนนี้มันอยู่ไม่สุขแล้วล่ะครับ กวาดเข้าไปใต้เสื้อของริทลูบจากท้องขึ้นไปที่หน้าอก วันนี้ริทใส่เสื้ออะไรผมก็ไม่สนทั้งนั้นแหละ
“หะ.. ห้า.....ม…อื้อ..”
“ว่าไง ..นะ ...อื้..อออ”
”ห้ามนะ!”เสียงหวานร้องบอกและเหมือนจะควบคุมสติของตัวเองไปด้วย พร้อมกับมือเล็กผลักมือผมออกจากตัว แต่ผมยังไม่ปล่อยหรอก
”พี่โน่อ่ะ ทำไมวันนี้กินเก่งจัง”ริทผลักผมออกเมื่อสติมา พยายามแกะมือผมออกจากเอวด้วย
”ก็เด็กมันน่ากินนี่”ถามเองก็เขินเองเนอะ น่ารักจริง
”พอเลย เปลืองตัวชะมัด”ริทพูดแล้วจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย แอบสารภาพนิดนึง ผมแอบปลดกระดุมเสื้อริทไปสองเม็ดด้วยแหละ เห็นอกขาวๆแล้วมันน่า.....
”หื่นอีกแล้วอ่ะ หน้าเหมือนลุงโรคจิตเลยอ่ะ”ลุงเหรอ ผมแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่ใช่สักหน่อย ริทอ่าาาา แกล้งผมจังเลยวันนี้เนี่ย
”ลุงไรเล่า! ไม่ใช่สักหน่อย ยังหล่อๆอยู่เลย”ผมบอก คนตัวเล็กเบ้หน้าครับ
“--!”
”รึริทว่าไม่หล่อ”
”ไม่หล่อ แบร่ๆ”
”โกหก ไม่หล่อแล้วตัวเองมาเป็นแฟนเค้าไมอ่า”
”หลวมตัวมา ก็คนแถวนี้ ร้องไห้จะเป็นจะตาย บอกว่ารักอย่างนั้นอย่างนี้ ไอ่เราก็สงสารไง เลยตกลงรับคำ แต่ไม่นึกว่าจะหื่นได้อีกอ่ะลุง 55+”ลุงอีกแล้ววววว ริทอ่ะ
”ลุงเหรอ มานี่เลยๆ”
”โอ๊ย! ๆ พี่โน่ ไม่เล่นๆ”
”ก็ไม่เล่นไง จะเอาจริงแล้ววว มานี่ๆๆๆ”
__________________________________
555+ ฟิคคั่นเวลาอีกเรื่อง มันอยู่ที่อินเนอร์ ฟังเพลงของเฮีย แล้วมันเป๊ะอย่างแรงอ่ะ
รักคนอ่านและคนเม้นทุกคนเจ้าค่ะ
ความคิดเห็น