คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : SF คนที่คุณก็รู้ว่าใคร [โน่ริท]
SF คนที่คุณก็รู้ว่าใคร [โน่ริท]
“ริท มีของส่งมาถึงน่ะ”พี่แนน เออาร์สุดหล่อของริทเองครับ ว่าแต่ใครส่งมา แล้วส่งมาไมอ่ะ ระเบิดหรือเปล่าเนี่ย
”อะไรทำหน้างั้น ไม่ใช่อะไรที่คิดหรอกน่า เปิดซะๆ”เมื่อเห็นสีหน้าผม พี่แนนก็พูดดักคอ แหม๋ รู้ใจจริง เออาร์ใครก็ไม่รู้ แล้วยังคะยั้นคะยอให้เปิดอีก ใครว่ะเนี่ย
”Ipod ของใครอ่ะพี่แนน”
”ไม่รู้ ฟังดูดิ อยากรู้ไม่ใช่เหรอ”พี่แนนว่ายิ้มๆ ผมมอง Ipod ในมือแล้วตัดสินใจเสียบหูฟังเข้าหู
หากคุณตื่นตอนเช้าแล้วพบว่ามีช่อดอกไม้ใหญ่
มองหาเจ้าของแล้วคุณไม่เห็นใคร
ก็ไม่ต้องแปลกใจ เพราะช่อนั้นมันเป็นของคุณ..
”นี่จ๊ะ มีการ์ดด้วยนะ”พี่แนนยื่นช่อดอกกุหลาบขาว มาตรงหน้าผม แล้วมองผมยิ้มๆก่อนจะหายไปจากสายตา
ตั้งใจทำงานนะเตี้ย
กุ๊ยซุปตาร์…
”….”ข้อความในการ์ดกับช่อดอกไม้ที่ผมถือในมือมากพอแล้วที่ผมจะตั้งใจทำงานตามนั้น แค่คำไม่กี่คำในการ์ด ก็ทำให้ผมอารมณ์ดีได้
”ฮิ๊ววววว”พี่แนนที่เข้ามาตามผมเมื่อเห็นผมยิ้มไม่หุบอย่างนั้น ได้ทีก็แซวใหญ่เลย เข้าข่ายรู้เห็นเป็นใจนะเนี่ย
23.08 น.
โอ้ เนี่ยแหละเวลาแห่งการพักผ่อนของริทล่ะ ผมกลับถึงคอนโดประมาณสี่ทุ่มกว่าๆ มาถึงก็อาบน้ำ กินข้าว แล้วกินอาหารเสริมก่อนนอนอีกนิดหน่อย พรุ่งนี้มีงานต้องทำนิ ต้องรีบนอนแล้ว ก็เออาร์สุดจะเจ้าระเบียบของผมนะสิ
กลับไปแล้วนอนเลยได้ยิ่งดี เข้าใจ๋
นี่แหละเหตุผลที่ผมต้องทำอะไรให้เร็วๆเพื่อที่จะได้เข้านอนเหมือนที่พี่แนนบอก แต่ ขอนิดนึงแล้วกัน
ติ๊ดๆๆ
ผมกดเบอร์ที่คุ้นเคยแล้วโทรออก ยกขึ้นแนบหูรอสัญญาณที่กดรับ
ตู๊ดดๆๆ
สายไม่ว่าง ติดงานอยู่มั้ง ว่าแล้วผมก็กดวางสายไป ไม่อยากจะรบกวนเวลางานของพี่เขา ผมวางโทรศัพท์ไว้ข้างหัวเตียงเหมือนเคย กำลังจะล้มตัวลงนอน สายตาผมเหลือบไปเห็นเจ้า Ipod วางอยู่ อืม ฟังเพลงก่อนนอนก็ดีเหมือนกันนะ
กลางคืนก่อนเข้านอน แล้วพบว่ามีเบอร์ที่ไม่คุ้น
ส่งเป็นข้อความว่า เขาคิดถึงคุณ
ด้วยถ้อยคำอ่อนละมุลว่าคืนนี้ฝันดี รีบเข้านอน
ปิ๊บๆ
You have 1 messsage
เพิ่งเสร็จงานเมื่อกี้ คิดถึงนะ นอนได้แล้ว ฝันดีครับ…เด็กน้อย
คนที่คุณก็รู้ว่าใคร…
เด็กน้อยเหรอ ริทโตแล้วต่างหาก แต่คนที่คุณก็รู้ว่าใครเนี่ยนะ เข้าใจส่งนะ ผมยิ้มกับข้อความนั้น เหมือนชื่อเพลงเลย
ปิ๊บๆ
คราวนี้ไม่ใช่ข้อความ มันเป็นเสียงเรียกเข้า ใครโทรมานะ เนื่องจากผมเริ่มจะง่วงจริงๆไม่ได้ดูชื่อ ก็กดรับ ใช้มืออีกข้างถอดหูฟังออก
”ก็อย่าพึ่งคิดไปไกล ว่าส่งให้ใครผิดหรือเปล่า…”เสียงคุ้นๆ ผมละโทรศัพท์จากหูแล้วดูชื่อหน้าจอ
คนที่คุณก็รู้ว่าใคร…
เฮ้ย! มีชื่อนี้ด้วยเหรอ ใครมาเปลี่ยนชื่อเนี่ย ผมร้องกับตัวเองในใจแล้วยกโทรศัพท์มาฟังต่อ
”ไม่ต้องเดาหรอกแค่รับมันไป..โปรดอย่าสงสัยนี่คือความจริงใจจากผม จากคนๆเดิม คนที่คุณก็รู้ว่าใคร…”
”…”
”คนที่คอยอยู่ ดูแลระยะไกล..จำได้ไหมเขายังเป็นห่วงคุณเหมือนเดิม…”
”…”
”คุณก็รู้ว่าใคร..”
”เลี่ยนสุดๆอ่ะ”
”ชอบไหม แล้วทำไมยังไม่นอนเนี่ย”
”ก็เสียงโทรศัพท์ดังกวนไงเลยไม่ได้นอน”ผมแหย่อีกคนไป วาง I pod ไว้หัวเตียงแล้วนั่งคุยกับ คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ต่อ
”งั้น ไปนอนเลยเหอะ…”
”อะไรเนี่ย ล้อเล่นหรอกน่า อยากได้ยินเสียงจะตายแล้ว คิดถึงเหมือนกันนะ”ผมบอกเสียงแผ่ว ย้ายคอนโดมาได้หลายวันแล้ว แต่ความคิดถึงไม่ยักกะลดลง มีแต่เพิ่มขึ้นเสียอีก
”อืม..”
”อืม นี่แปลว่า…”ผมถาม ชอบอืม อือ ไม่ก็เออ ไม่คิดพูดให้ฟังมั้งเลยไง
”ก็แปลว่าอืมไงครับ เด็กน้อย”เฉยเลย รู้งี้ นอนไปไม่ต้องรับก็ดีหรอก
”งั้นริทไปนอนนะครับ”ผมพูดตัดบทอย่างน้อยใจ อยากฟังบ้างก็ไม่ได้เหรอ
”อืม ฝันดีนะ..”
”ครับ..”จะไม่บอกจริงๆเหรอ เชอะ งอนแล้วก็ได้ ไม่ต้องมาง้อเลยนะ
”พี่ก็คิดถึงริทนะ…ตู๊ดๆๆ”
ตอนเช้า
เช้านี้ช่างสดชื่นเสียจริงๆ เมื่อคืนนอนกี่ทุ่ม ผมก็ไม่รู้หรอกนะ แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเช้านี้อากาศดีจริงๆ
ครืนๆ
แม้ว่าจะมีแววว่าฝนจะลงก็เถอะ ผมยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา ยังไม่ทันสาย ผมบอกกับตัวเอง แล้วหยิบ Ipod มาเสียบหูอีกครั้ง
เมื่อใดเจอลมฝน ตัวเปียกปอนหนาวกายต้องรีบไปให้ทัน
ในใจหวังเพียงขอมีร่มสักคัน
ก็ไม่ต้องตกใจ ถ้าคุณบังเอิญเห็นมันวางอยู่ตรงนั้น
”อ๊ะ..”ผมก้มลงมองพื้น เมื่อรู้สึกว่ามีอะไรวางอยู่หน้าประตู
ร่มงั้นเหรอ..
ถ้างั้นเมื่อคืน ผมหันมองซ้ายขวาเผื่อว่าจะเป็นของใครตกอยู่ ในทางเดินไม่มีสักคน ผมหยิบขึ้นมาเพื่อดู ของใครกันนะ…
หรือว่าพี่จะมา..
เมื่อคืนนี้งั้นเหรอ
ก็จะเป็นใครไปได้ ไม่ต้องวุ่นวายเก็บไปคิด
นึกสักนิดก็คงรู้กัน…
ปิ๊บๆ
”ครับๆ กำลังจะไปครับพี่แนน ครับ”ผมยิ้มกับตัวเอง โดยไม่ลืมหยิบร่มคันนั้นติดมือออกมาด้วย
โปรดอย่าสงสัย นี่คือความจริงใจจากผม
จากคนๆเดิม คนที่คุณก็รู้ว่าใคร
คนที่คอยอยู่ ดูแลระยะไกล
จำได้ไหมเขายังเป็นห่วงคุณเหมือนเดิม
คุณก็รู้ว่าใคร….
The end
_________________________
อันนี้ช็อตฟิคจริงๆ ตอนเดียวก็หวานได้ นั่งแต่งไปยิ้มไป คิดถึงเขาที่เคยอยู่คอนโดเดียวกัน ใช้ของร่วมกัน ทำกิจกรรมร่วมกันเนอะ แยกคอนโดแล้ว ไม่รู้ว่า เฮียจะกินน้ำหวานของใคร เอ้ย! ที่ใครทำให้ แต่ใครจะทำให้ก็ไม่หวานเท่าพี่ริทใช่ไหมเฮีย 555
รักคนอ่านคนเม้นท์ทุกคนค่ะ
ความคิดเห็น