Magic and death #MINV

       เสียงดนตรีคลาสสิคดังออกมาผ่านทางลำโพงของร้านกาแฟที่มีผู้คนไม่มากนัก เหมาะสำหรับเข้ามาอ่านหนังสือ หรือจิบกาแฟคนเดียวเงียบๆ 

        มือเรียวหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับล่าสุดขึ้นมาอ่าน ซึ่งหัวข้อเรื่องเป็นที่น่าสนใจกับเขามาก 

        พ่อมด มีจริงหรือแค่การแสดง' 

       ริมฝีปากบางยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยก่อนที่มือจะยกแก้วกาแฟขึ้นมาจิบแล้วลุกขึ้นเดินออกจากร้านไป  

        ขาเรียวเดินตามแนวตึกตรงไปเรื่อยๆ ปล่อยให้หิมะสีขาวสะอาดตาตกลงมาปะทะร่างกาย เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่ใครจะออกมาเดินเล่นนัก

        ท้องถนนว่างเปล่า มีเพียงรถไม่กี่คันที่ขับผ่านมาเป็นระยะเท่านั้น 

       ร่างเล็กเดินมาหยุดอยู่ตรงที่ร้านเก่าๆร้านนึง ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป

               กริ๊ง 

      เสียงกระดิ่งที่ติดอยู่กับประตูดังขึ้นเพื่อแจ้งเตือนเจ้าของร้านว่ามีผู้มาเยือน

         "คุณวีโรสซ่า" เสียงกล่าวทักทายจากเจ้าของร้านขายสัตว์เลี้ยงดังขึ้นหลังจากเห็นลูกค้าของตน 

         "สวัสดีครับคุณโจเซฟ ผมอยากจะได้นกฮูกตัวใหม่ น่าเสียดายจริงที่ตัวเก่าของผมมันตายไปซะแล้ว" ร่างบางยิ้มตอบเจ้าของร้านอย่างสุภาพแล้วเดินตรงไปยังกรงของนกฮูกมากมายหลายสายพันธุ์ 

          "แค่เข้ากับผม" ร่างบางหันไปตอบพร้อมกับรอยยิ้มบางๆส่งให้ 

       เท่านั้นเจ้าของร้านก็พยักหน้าแล้วเดินหายเข้าไปทางหลังร้าน และกลับออกมาพร้อมกับกรงนกฮูกสีขาวสะอาดตา หากแต่ปีกอีกข้างของมันกลับเป็นสีดำสนิท นัยน์ตาสีฟ้าครามดูเย่อหยิ่ง

 

         "คุณวีโรสซ่าอยากจะได้แบบไหนครับ" 

     วีโรสซ่ารู้สึกพึงพอใจกับนกตัวนี้มาก มือเรียวจัดการเปิดกรงออกแล้วอุ้มเจ้านกฮูกขึ้นมาในอ้อมแขน ก่อนจะลูบหัวมันไปสองสามครั้ง เย่อหยิ่งหากแต่ก็ไม่ได้ดุร้ายมากเกินไป 

         "ผมตกลงเอาตัวนี้ หวังว่าจำนวนเงินที่ให้จะมากพอกับค่านกฮูกหนึ่งตัว ขอบคุณ" ร่างบางยื่นถุงเงินถุงใหญ่ให้กับเจ้าของร้านที่ตาโตกับจำนวนเงินมากมาย เกินจำนวนราคาของนกที่เขาซื้อต่อมาอีกที ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาและพบว่าลูกค้าคนเมื่อซักครู่ได้หายไปแล้ว

       'ฮัลโหลวี นายมีอะไรให้ฉันช่วยหรือเปล่า' 

     

       "แน่นอนว่ามี เฮนรี่ นายมาหาฉันที่บ้าน ฉันกำลังจะกลับไป" 

พูดจบเจ้าของเสียงก็เดินเข้าไปในตรอกซอยแคบๆพร้อมกับกรงนกฮูก และชั่วพริบตา เขาก็หายไป

      เชื่อว่าหลายๆคนคงจะไม่ชอบกับสัมผัสอันหนาวเหน็บกลางหิมะในตอนกลางคืน

 ไหนจะป่าที่มีต้นไม้สูงท่วมหัวทั้งๆที่อยู่ในฤดูหนาวแบบนี้

หากแต่ก็ยังมีชายหนุ่มคนนึงที่กำลังเดินออกมาจากป่าที่แสนอัตรายนี้ 

พร้อมกับมือและเสื้อที่เต็มไปด้วยเลือด 

     สองเท้าเดินตรงมาที่กระท่อมเล็กๆที่ถูกมนต์บังไว้ให้ไม่มีผู้ใดมองเห็นมันได้ 

    ประตูบานเล็กถูกเปิดออกและถูกปิดลงอีกครั้งหลังจากเจ้าของกระท่อมได้เข้ามาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

      หนังสือเก่าๆเล่มนึงถูกนำขึ้นมากางไว้บนโต๊ะไม้เก่าๆ พร้อมกับที่แขนแกร่งถูกยกขึ้นมา มีดเล่มบางที่แสนคมกริบถูกวางลงบนเนื้อผิวขาวก่อนจะกรีดลงไปเป็นแนวขวาง ให้เลือดสีแดงเข้มหยดลงไปบนหน้าหนังสือที่ว่างเปล่า 

     เสียงท่องคาถาดังออกมาจากปากชายลึกลับไม่นาน ตัวหนังสือก็ปรากฏขึ้นมาอยากไม่น่าเชื่อ 

   ในหน้าหนังสือที่ระบุคนที่เขาจะต้องฆ่าเป็นรายต่อไป มีชื่อพร้อมกับภาพที่สามารถเคลื่อนไหวได้ปรากฏอยู่ ภาพของชายหนุ่มที่ยิ้มแย้มตลอดเวลา ภาพของคนที่ดูเป็นมิตรกับใครไปทั่ว ภาพของคนที่ไม่อาจจะอยู่ร่วมโลกกับคนสายพันธุ์แบบเขาได้ คนที่ชื่อว่า

 'วีโรสซ่า แบรนสัน'

--------------------------------

        ก็เปิดเรื่องมาอะไรๆก็ไม่ต้องเยอะก็ได้เนอะ นี่แค่บทนำเอง ยังไงก็ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ :)

#เมจิกมินวี