คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : {OS} #ทีมเวสป้า
บยอนแบฮยอนยืนหาวอยู่ที่มุมหนึ่อึ
มันเป็นมุมที่มืมิปราศาแสไฟ โยเพาะเาที่ใสุ่ำแทบะทัุ้้วยแล้วึ่าย่อารพราัว แบฮยอนทำัวนิ่เป็นหินเพื่อแฟนลับที่มอมาะไ้นึว่าเาเป็นอไม้ ้นไม้ หรืออะไรเทือๆนั้น
อาาศวันนี้ไม่ไ้หนาวนทนไม่ไหวแ่แบฮยอน็ยัหนาวอยู่ีามประสา ร่าเล็ยมือึ้นอัวเอไว้หลวมๆ เป็นเวลาเียวับที่เมมเบอร์นอื่นในวเินออมาาัวึ
เริ่มายอู
“อ้าว ลับไเนี่ย”
“อ๋อ เี๋ยว-”
“ลับีๆนะ ไปละ”
แบฮยอนมวิ้วอย่าุนในท่าอ้าปา้า ยืนมอเพื่อนที่ัวเล็ว่าเาสอเนิเมรเินาไป่อหน้า่อา เี๋ยวนะ ถ้าะไม่รับฟัำอบแล้วะถามทำไมอมันเนี่ย
ยัไม่ทันที่เมมเบอร์นแระเินออไปไ้ไล น่อไป็ามมาิๆ
“พี่แบ ลับไอะ” โอเฮุนมัเน่อวเอ่ยถาม “ลับ้วยันับผมไหม”
แบฮยอนึ้ในน้ำาแทบไหล อนแรเาะะอบไอ้ยอูไปว่าเี๋ยวอิรถเมมเบอร์ันลับ าหวัให้มันวนเา้วยแ่็ันสะบัหน้าหันหลัเินหนีไป่อนะอย่านั้น
ถ้าั้นอพึ่พาโอเฮุนแทน็แล้วันนะ
“เอาสิ พี่ลับ-”
“อ้าว มายืนทำไรรนี้อะ”
แบฮยอนหันไปมอ้นเสียที่เป็นเาสูให่ะุ่มๆ านยอลไม่ผิแน่ สูเท่าเสาไฟฟ้าแบบนี้็มีอยู่นเียว แ่าินี้เาะไ้พูบประโยบ้าไหม ี้ัันทุนเลย!
“ยืนให้หมาถาม” แบฮยอนอบวนประสาทลับไป
“ว้า ว่าะให้ลับ้วยะหน่อย เปลี่ยนใละ”
“เอ้ย เี๋ยวิ” แบฮยอนเินเ้าไปเาะแนออีฝ่ายที่ทำท่าะเินออไป “ะให้ลับ้วยริหรอ”
ร้อยวันพันปีปาร์านยอลเยให้ใรเ้าใล้รถเวสป้าอัวเอะที่ไหน เาเยอลอี่ทีนึอีฝ่ายยัโวยวายยให่ แบบนี้เรียว่าหวรถยิ่ว่าแฟน แบฮยอนำไ้ว่าเาอนไอ้โย่ไปหลายวัน นมันบอว่าให้ลอร่อมูไ้นั่นแหละถึหาย
“อือ”
“โว้ว มาแนวไหนเนี่ยพี่ เห็นหวเวสป้าอย่าับลู” เฮุนเอ่ยแว “ว่าไพี่แบ ละไปรถผมหรือะไปแว๊นับพี่านยอล”
แบฮยอนยืนทำหน้าเรียอยู่พัหนึ่ ถ้าไปรถเฮุน็ะไ้นั่เบาะนิ่มๆสบายๆไม่้อลัวโนรถเี่ยว(ยเว้นมันะับไปเี่ยวนอื่นเาแทน) แ่ถ้าเิว่าแบฮยอนไปับเฮุน ็ะอไ้นั่เวสป้าที่ัวเอ็อบแ่ไอ้านยอลไม่่อยะให้แะ้อ
อีอย่า.. ถ้าเาไปนั่รถเฮุน านยอละอนไหมนะ
“อยานั่สบายๆใ่ไหมล่ะ ็แล้วแ่นะ” านยอลเอ่ยบอ่อนะว้าุแรถึ้นมาถือไว้ ่อนะหันมาบอลาแบฮยอนและเฮุน “ั้นไปละ ับรถีๆล่ะมึ”
“เี๋ยวๆ เี๋ยว่อนิวะ” แบฮยอนเินามอีน่อนะเาะแนไว้ท่าเิม “ยัไม่ทันพูสัำว่าะไปันไหน ทำัวเป็นาแ่ี้น้อยใไปไ้”
“ใรน้อยใ”
“นายไ หัวะล้านอยู่แล้วรู้หรือเปล่า”
ปาร์านยอลยมือึ้นับผม่อนะระแอมไอออมา “ละไปเวสป้าใ่ไหม”
“ามมาถึนานี้ ไม่ใ่มั้”
ารวนประสาทันไปมาลายเป็นานหลัอู่นี้ไปแล้ว โอเฮุนไ้แ่ส่ายหัวหน่ายๆให้ับพี่ายทั้สอ โยเพาะับนัวเล็ที่หันมายิ้มว้าให้เาแล้วอวยพร ‘ับีๆนะเฮุน’ ่อนะเินุ๊ิ๊ไปึ้นรถมอเอร์ไ์ับพี่านยอลวัใ
ว้า.. ออี้เฮุนเป็นหมันไปะแล้ว
รถีแ่ไหน็ไม่เท่านับที่ีนะรับ บอไว้รนี้เลย
แบฮยอนทำท่าีใให่ เาเอื้อมมือไปับเบาะรถเวสป้าแบบหวาๆเพราะลัวถูานยอล่า แ่เมื่ออีฝ่ายเอาแ่่วนอยู่ับารใส่หมวันน็อเาึสัมผัสมันเ้าไปเ็มสอมือ
“น” านยอลเอ็นแบฮยอนแอบสะุ้ ่อนที่นัวสูะว้าหมวันน็อที่แวนเอาไว้ท้ายรถึ้นมา “เยิบมานี่ ใส่หมว่อน”
“็นึว่าพี่ปาร์ะเอาไปให้สาวที่ไหนใส่ะอี เห็นแวนไว้เป็นาิละ” แบฮยอนเบะปา แม้ะรู้ีว่าแฟนเาไม่เยไปมีใรที่ไหนแ่มัน็อไม่ไ้ที่ะแวะวามหวรถออีฝ่ายริๆ
“สาวที่ไหนล่ะ ็แวนไว้ให้นเียวใส่เนี่ยแหละ”
แบฮยอนยืนนิ่เป็นุ๊าให้อีฝ่ายรอบหมวันน็อลมารศีรษะ หัวใเ้นแรอย่าับพวเ็มัธยมแอบรัใรันทั้ที่านยอล็เป็นแฟนเาไม่ใ่นอื่น แ่นานๆทีไอ้บ้านี่ะเผลอพูถ้อยำแอทแทหัวใออมานี่นา ะเินบ้า็ไม่แปลใ่ไหม
านยอลใส่สายรัาให้นัวเล็เป็นอย่าสุท้าย ่อนะใ้ฝ่ามือเาะลมาที่ลาศีรษะที่รอบหมวันน็อเอาไว้เบาๆ “ห้ามหลับนะ ถ้าะหลับ้ออเอวันไว้แน่นๆ เ้าใไหม”
“ใรมันะหลับามอเอร์ไ์ัน ันไม่ใ่เ็แล้วนะ” แบฮยอนทำหน้ายู่
“รับปา่อนว่าะไม่หลับ หรือถ้าหลับะอเอว” านยอลเอ่ยำับเพื่ออำยืนยัน “ถ้าหลับแล้วไม่ไ้เาะเอว นายะลิ้ามอเอร์ไ์แล้วโนรถสิบล้อเอาไปิน ะเอาแบบนั้นไหม”
“ย่าห์ ทำไม้อพูอะไรให้มันูน่าลัว้วยเนี่ย”
“สัา่อน”
“อื้อ! สัา!” แบฮยอนพยัหน้า “แล้วะไปไ้ยัอะ เริ่ม่วแล้วนะ”
ทั้ที่เพิ่ะสัาไปหยๆแ่ันเผยไ๋ว่า่วะแล้ว านยอลยิ้มแล้วส่ายหัวเบาๆให้ับไอ้ัวแสบ เาึ้นร่อมมอเอร์ไ์แล้วสาร์ท ่อนที่แบฮยอนะามึ้นมาอีน
“อ้อ” านยอลเอ่ยเหมือนนึึ้นไ้ ่อนะยื่นระเป๋าเป้สีำที่เ้าัวถือมาให้แบฮยอน “สะพายให้หน่อย”
นัวเล็รับระเป๋ามาแบบๆ ไม่รู้หรอว่าานยอละให้เาสะพายไว้ทำไมทั้ที่รหว่าาออีน็มีที่ว่ามาพอให้วา แ่แบฮยอน็สะพายมันไว้อย่าไม่อิออ
และพอสะพายเ้าไปเท่านั้นแหละ เารู้เลยว่าทำไมานยอล้ออยาให้เาสะพายมัน
“เาะเอวไว้นะ ้อผ่านแฟนลับเยอะ” านยอลเอ่ยบอแล้วบิันเร่ออไป
ในะนั้นเอที่แบฮยอนรู้สึว่าระยะห่าอเรามันน้อยลหลัาที่เาสะพายเ้าระเป๋าสีำออีฝ่ายไว้้านหลั เรานั่ิันเ้าไปอีอย่าไม่มีทาเลือ
ปาร์านยอลมันแผนสูริๆ
สูนเาหน้าร้อนไปหมแล้ว
“านยอล ับ้าหน่อยี่” แบฮยอนเอ่ยปรามอีนที่เริ่มบิันเร่ “แล้วะพาเลาะเพื่ออะไรเนี่ย ทาเมื่อี้ยัว้าว่าอี!”
ไ้ยินเสียหัวเราะเบาๆาแฟนหนุ่ม แบฮยอน็รู้เลยว่าเาถูแล้ มือเล็เาะไว้ที่เอวออีนในะที่านยอล็ับไปเรื่อยๆ ผ่านแฟนลับที่เพิ่ะรู้ว่าเาเป็นน้อนออมา ไ้ยินเสียเรีย ‘แบฮยอน!’ แ่เา็ไม่ไ้หันไปมอ ไ้แ่แอบอมยิ้มและหวาเสียวเป็นบาัหวะที่ไอ้น้าหน้าเบรรถ
“อ่า..” แบฮยอนอุทานออมาเล็น้อยอนที่านยอลบิมอเอร์ไ์อีแล้ว ร่าเล็เาะเอวอีนแน่นึ้นเมื่อมอเอร์ไ์พ้นาหมู่มวลแฟนลับมานถึถนนให่ านยอลเลี้ยวรถแล้วบิแรนเาผวา เผลอำมือที่เาะเอวอีนไว้แน่น
“ับ้าหน่อยิวะานยอล!” เาเอ่ยโ้ลม ไม่รู้ว่าานยอลไ้ยินไหมเพราะมันยับิไม่หยุเลย “ย่าห์! ปาร์าน-”
แบฮยอนเียบเสียลในทันทีเมื่อสัมผัสไ้วามรู้สึอุ่นๆที่หลัมือ เาหลุบาลมอมืออัวเอที่ถูอีฝ่ายึไปวาไว้ที่หน้าท้ออนับ มือ้าย.. และาม้วยมือวา.. นระทั่แผ่นออแบฮยอนสัมผัสับแผ่นหลัอน้าหน้าในที่สุ
“ันไม่เยให้สาวที่ไหนนั่เวสป้านี่หรอนะ รู้ไหม” านยอลเอ่ยะโน้านลม “นายน่ะนแรเลย”
แบฮยอนบแ้มลับแผ่นหลัออีนเป็นารบอว่าเาไ้ยินแล้ว
“แล้วที่ไม่ยอมให้้อน่อนหน้านี้น่ะ”
“............”
“เพราะัน้อฝึับให้มันแ็แร่อน เี๋ยวพานายล้มึ้นมาะทำยัไ”
ร่าเล็หลุำออมาแม้ะเินแทบาย เาส่ายหน้าับแผ่นหลัออีนไปมาเพื่อะบอว่าเาไ้ยินหมทุอย่าแล้วอีรั้ ปาร์านยอลผละมือ้ายออมาาแฮน์แล้ววามือทับไว้ับมืออเา พร้อมับบัับเวสป้าลูรั้วยมือวา้าเียว
“แล้ว่อานี้ะให้้อนอีไหมอะ” แบฮยอนเอ่ยใล้ๆใบหูออีน และแน่นอนว่าปาร์านยอลไ้ยิน
ถึไ้เอ่ยถ้อยำปลิีพอเาออมาแบบไม่แร์เลยว่าใระเินาย
“รู้เอาไว้เลยนะ ว่าสำหรับนายน่ะ..”
“..............”
“ันให้้อน.. แบบลอีวิ”
OS แบบมึนๆ 555555555555555 มา้าไปหน่อย ลาะวายอยู่แหลว อโทษนะับ
เอามาแทร่อน OS วันเิแบฮยอน่ะ บอ่อนเลยว่ามโนเอล้วนๆ(แ่็มีพื้นานอวามรินะ ._.)
ือเราฟินมาอะ เห็นรูปอนแรือแบบ รี๊ ฟวหาสวาหส่าสเ << แบบนี้เลย
ฝาเม้นท์+ิแท็เหมือนเิมน้า อบุ่าา
ความคิดเห็น