คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : ความห่วงใยไม่เคยจางหายไปจากใจ 70 %
“ไหน้าวบอว่าิถึผมเหมือนัน”
ถามพร้อมับมือให่ที่สออยู่ใ้เสื้อเลื่อนมา้าหน้าเพื่ออบุมหน้าอู่าม
“อะ...”
น้ำเสียหวานร้อออมาเมื่อเาสัมผัส “ฟาร์เรลล์”
“รับที่รั”
“ระ...เราะไม่ินมื้อเย็นันแล้วเหรอะ”
รู้ว่าร่าายเธอำลัอบสนอสัมผัสอายหนุ่มเป็นอย่าีแม้ระทั่ใัวเอ็โอนอ่อนไปับเา้วยเ่นัน
“อนนี้สิ่เียวที่ผมอยาิน็ือ้าว”
อยาลอิมไปทั้ัวว่าะหวานอย่าที่ิหรือไม่
“ันออาบน้ำ่อนไ้ไหมะ”
้มหน้าถามไม่ยอมสบาเพราะวามอาย
“ุยัหอมอยู่เลยแ่ถ้าุอยาอาบน้ำเราอาบ้วยันเลยเป็นไรับ”
ยื่น้อเสนอเาอยาะเป็นนทำวามสะอาร่าบอบบานี้้วยมือทั้สอ้า
“ะไม่ให้ันเรียมใหน่อยเหรอะ”
“ผมรอ้าวมานานเินไปแล้ว”
รออย่าที่ไม่เยรอใรมา่อน ปิายหนุ่มเป็นพวไม่ผูมับใรไม่เิน้ามืนอย่ามา็สนุแ่เรื่อเ็ส์และบลบนเียไม่สาน่อยเว้น็แ่นรหน้าเท่านั้นที่ายหนุ่มรู้สึพิเศษ้วยริๆ
“ว้าย
ฟาร์เรลล์” เสียหวานร้อออมาเมื่อายหนุ่มปล่อยแล้วอุ้มเธอึ้นมา
“ห้อน้ำอยู่ไหนถ้าไม่บอผมพา้าวไปบนเียแน่”
ไม่ไู้่แ่หมายวามว่าอย่านั้นริๆ
ูาห้อนาลาแล้วเาไม่ยาว่าห้อนอนอหิสาวะอยู่รไหน
“ันอาบเอไ้่ะ
ปล่อยันลเถอะ”
“ผม็อยาอาบน้ำเหมือนันวันนี้่อมรถมาทั้วันัวมีแ่ลิ่นน้ำมันเหม็นไปหม
ผมไม่อยาให้รั้แรอเรามีแ่ลิ่นน้ำมันเป็นวามทรำหรอนะ”
เอ่ยิลเพื่อลายวามประหม่าให้หิสาว
แม้ร่าายเธอะยอมทว่าายหนุ่มสัมผัสไ้ถึวามลัวในแววาู่สวย “ราวนี้บอผมไ้รึยัว่าห้อน้ำอยู่ไหน”
แม้ะถามอย่านั้นหาายหนุ่มลับเินรไปยัห้อนอน
“ทานู้น่ะ”
รีบบอทันที เพราะลัวเาะเลยไปยัห้อนอน
“ผมนึว่า้าวอยาเ้าห้อนั้นมาว่า”
ยิ้มออมาอย่าอารม์ีเมื่อเห็นใบหน้าอหิสาวแเพราะวามเินอาย
“ให้ันอาบนเียวไม่ไ้เหรอะ”
อันนาถามเมื่อายหนุ่มวาเธอบเาน์เอร์ล่าหน้า
อนนี้ายหนุ่มแทรัวเ้ามาอยู่ระหว่าาเรียวทั้สอ้า
“ไม่้อมาทำสายาแบบนี้เลยผมไม่ใอ่อนหรอนะ้าว”
้มลสบวาลมโ ส่วนมือให่ับายเสื้อหิสาวเอาไว้ “ผมถอให้นะนสวย”
“ฟาร์เรลล์”
“ไม่เห็น้ออายเลยที่รัุสวยไปทั้ัวนั่นล่ะ
ผมอยาเห็นอยาสัมผัสแ่ไหนุน่าะรู้” ับมือเล็ที่ห้ามไว้ึ้นมาูบหนัๆ “เอามือสวยๆ
นี่ไว้ล้ออผมอนที่เรารัันีว่าที่ะเอามาห้ามันแบบนี้นะนสวย”
ไม่นานฟาร์เรลล์็ัารถอเสื้ออหิสาวสำเร็
อนนี้ายหนุ่มมอหน้าอสล้านิ่แม้ะพอินนาาราับับไ้ว่ามันสวยแ่ไหนทว่าเมื่อเห็นอริทำให้ายหนุ่มรู้สึอแห้ผาึ้นมา
“่อไปุอยาให้ผมถออะไร่อนบราหรือว่าาเาสั้น”
เสียแหบพร่าเอ่ยถามพร้อมับลูบไล้ไหล่เปลือยเปล่าสีน้ำผึ้
เียบ...
“ถ้า้าวไม่เลือผมเลือให้นะ”
เลื่อนมือล่ำมาถึหน้าท้อแบบเรียบแล้ว่อยๆ
ปลระุมาเานั้นึเลื่อนมือไปยัอบาเแล้ว่อยถอให้อย่าใเย็น่าับใในอนนี้ที่อยาะระาอาภร์ทุิ้นบนัวร่าึ่เปลือยทิ้แล้วฝััวนเ้าไปในร่าบอบบานี้
“ุสวยว่าที่ผมินนาารไว้อี”
“นลาม”
นี่เาเอาเธอไปินนาารอะไรมาแล้วบ้า
“ผมไม่ปิเสธและอีเี๋ยว้าวะรู้ว่าผมน่ะยิ่ว่าลามอี”
ฟาร์เรลล์อใไม่ไหว้มลบเม้มออสาวนเป็นรอบ
“ฟาร์เรลล์!”
“รับที่รั”
ลาเสียยาวพร้อมับส่สายาเ้าเล่ห์ไปให้
“ไม่้อลัวหรอยัไืนนี้ผมะีราอุไปทั้ัวแน่นอน
รับรอว่าทุารานิ้วเลยล่ะ เอาล่ะ่อไป็เหลือแ่สอิ้นราวนี้ผมใหุ้เลือ”
ความคิดเห็น