คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : มิสไซ่ง่อน+เผลอรักหมดใจ
(ให้กุลงไปหาหลังแสดงเสร็จไหม?)
ข้อความที่ถูกส่งมาก่อนการแสดงเริ่ม คนตัวเล็กรีบพิมพ์กลับไปโดยไวก่อน
(ไม่ต้องอยู่ กุเห็นเมิงหลังแสดงเสร็จเมื่อไหร่เมิงตาย!!!)
ไม่ได้ขู่เลยนะเนี่ยทำจริงทุกอย่าง
(ตายเพราะริทกันยอม)
ข้อความที่ถูกส่งกลับมาทำเอาคนตัวเล็กอยากเอาไอโฟนเขกหัวตัวเอง แต่ไม่ได้ๆเด๋วเขาหาว่าเราบ้าปกติก็ไม่ค่อยจะปกติอยู่แล้ว-*-
(งั้นกุจะให้พี่โน่กระทืบเมิงแทนกุ เลิกส่งมาได้แล้วจะปิดเครื่องแล้วห้ามคอยนะรีบกลับไปเลย)
มารยาทที่ดีในการรับชมคือไม่ควรเปิดเครื่องมือสื่อสารนะจ๊ะเด็กๆ
(ได้ๆงั้นไปรอที่บ้านนะ)
เอาแต่ใจเป็นบ้าเลยไอ้กากเอ๊ย
คนตัวเล็กกลับมาสนใจบนเวทีอีกครั้ง ที่จริงเขาว่าจะมาดูมิสไซ่ง่อนหลายครั้งแล้วแต่ก็คลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในทวิตก็มีแต่คนมาถามว่าเขาดูหรือยัง?เขาก็ไม่กล้าตอบอะไร แต่ถึงยังไม่ได้ดูเขาก็รู้ว่าเรื่องนี้มันเป็นยังไงก็เขาเป็นคู่ซ้อม เอ๊ย เป็นที่ปรึกษาให้ไอ้กันมันนี่หน่า?
การแสดงแสดงไปเรื่อยๆจนถึงตอนที่ไอ้ฝรั่งดำ(?)มันเจอนางเอกแล้วซื้อนางเอกออกไป ฉากนี้รุสึกในทวิตจะบอกว่าเป็นฉากที่หลายคนถึงกับต้องซื้อบัตรแถวหน้ามาดูเลยทีเดียว....นั่นก็คือฉากถอดเสื้อซึ่งจะมองเห็นแผ่นหลังของมันเพียงแปบเดียว.....แต่ทำไมวันนี้มันไม่แปบวะ…….เอ่อช่างเถอะสงสัยเขาเพิ่มเวลาฉากนี้มั้ง ตากลมหวานยังจ้องไปที่เพื่อนสนิทตัวเองอย่างชื่นชมมันทำได้ดีมากจริงๆ เสียงร้องที่หวานและกังวาลขึ้นทำให้รุสึกเคลิ้มนิดๆแฮะอยากเป็นคิมให้มันมาร้องให้ฟังจัง หลายครั้งที่เขาอดคิดไม่ได้ว่าไอ้กันมันเหล่มามองที่เขาหรือเปล่า? คนตัวเล็กทำหน้าไม่ถูกได้แต่อมยิ้มส่งให้
การแสดงจบแต่หน้าที่ไม่จบวันนี้เป็นวันมีทแอนด์กรี๊ดกับเขา แฟนคลับหลายบ้านที่รักเขาเลยมารุมล้อมถ่ายรูปรวม รวมทั้งคำถามหลากหลายข้อซึ่งบางข้อเขาก็ต้องตอบเลี่ยงๆบ้าง ความจริงบ้าง หรือขอเปลี่ยนคำถามไปก่อนที่คำตอบจะทำคนหัวใจวายตาย
หมดงานก็ต้องไปหาไอ้ฝรั่งเก๊ที่ส่งข้อความมาอ้อนถี่ยิบ ที่จริงก็ไม่ได้อยากไปหรอกแค่ไปบอกว่ายังไม่ได้ซื้อของขวัญไปให้มันเท่านั้น(โทรไปก้ได้ไม่ใช่เหรอริท//ไรเตอร์)
“ริทๆๆๆๆๆๆๆ” คนตัวโตกว่ารีบวิ่งมาหาทันทีที่เปิดประตู มันจะเรียกย้ำให้กุสูงขึ้นหรือไงวะ
“อะไร?”
“อยากเป็นคิมเหรอริท?”คำถามแม่งหน้าตบจริงๆมันไม่คิดว่าเขาจะเขินบ้างหรือไงวะ?
“เออเพราะคิมรักเดียวใจเดียวเหมือนกุหรอก กุถึงอยากเป็น” เดินไปหยิบผ้าขนหนูเตรียมอาบน้ำ
“คิมรักเดียวใจเดียวกับคริส งั้นริทก็ต้องรักเดียวใจเดียวกับกันน่ะซิ ใช่มะ?” โอ๊ยยยยยยยยอย่ามาถามอย่ามายิ้มกุแพ้หลุมที่แก้มเมิงไอ้กัน
“ไม่รู้เว้ย!!!”
กันอมยิ้ม คนตัวเล็กปากแข็งเสมอ ชอบเหวี่ยงกลบเกลื่อนความเขินตลอด
“ริทไปอาบน้ำก่อนเด๋วออกมากันมีของขวัญวันเกิดจะให้”ดันหลังคนตัวเล็กให้เข้าไปในห้องน้ำ แม้จะสงสัยเรื่องของขวัญของมันแต่ก็เด๋วค่อยถาม มันก็ให้เขาไปแล้วนี่หว่าจะให้อะไรอีก มีแต่เขายังไม่ได้ซื้อของให้มันด้วยซ้ำ
อาบน้ำเสร็จเดินออกมา ในห้องมีแต่ความว่างเปล่าไอ้คนตัวดำหายไปไหนวะ? หรือกลืนไปกับความมืดแล้ว มองกล่องเล็กๆที่อยู่บนเตียงพร้อมกระดาษโน้ตจึงหยิบขึ้นมาอ่าน
“สุขสันต์วันเกิดกัน นภัทร”
“อะไรของมันฟะเขียนแฮปปี้เบิร์ดเดย์ตัวเองทำไม?”แม้จะสงสัยแต่ก็ขี้เกียจคิดไรมาก มือเล็กแกะกล่องในมือ ของข้างในจำได้ว่ามันคือสิ่งที่เคยทำให้เขากลัวตอนมันเอาไปประมูล
“ชอบไหม? ของขวัญของกัน” เดินมากอดร่างบางไว้ หน้าคมเกยไหล่เล็ก
“ให้กุทำไมโน้ตมันบอกว่าสุขสันต์วันเกิดเมิงไม่ใช่หรือไง?”
“ก็สิ่งที่จะทำให้กุมีความสุขในวันเกิดได้ก็คือการได้เห็นคนที่กุรักมีความสุข อะไรที่กุให้แล้วทำให้คนรักมีความสุขได้กุก็จะทำ นาฬิกาเรือนนี้แฟนคลับเขาเอามาคืนกันวันเกิด แต่ในเมื่อมันคือสิ่งที่กันเคยให้แฟนๆแล้วกันเลยเก็บเองไม่ได้ ริทช่วยเก็บแทนกันได้ไหม? ช่วยเก็บเวลาของกัน”
“ถ้ากุไม่เอาล่ะ?”แกล้งถาม
“ถ้าริทไม่เอางั้นคงต้องเปลี่ยนข้อความโน้ตใหม่แล้วล่ะ เป็นแสดงความเสียใจกัน นภัทร แทน”
“หึ ไอ้บ้า”
มือใหญ่หยิบนาฬิกาในกล่องขึ้นมาแล้วจับมือเล็กไว้ก่อนคล้องสายใส่ให้ข้อมืออีกคน
“ปีนี้เปนนาฬิกาข้อมือก่อนนะริท ถึงจะเก่าแต่มันสำคัญกับกันมากเพราะมันคือนาฬิกาที่เคยเดินตอนอยู่ในบ้านดาวกับริท เรื่องที่เกิดตอนนั้นกันอยากให้มันเป็นความทรงจำที่ดีสำหรับเราสองคนตลอดไป”
หัวเล็กผงกรับคำ ตากลมหวานยังจ้องข้อมือตัวเองที่มีนาฬิกาอีกฝ่าย
“กุยังไม่ได้ซื้ออะไรให้เมิงเลย....กุติดเรียนไม่มีเวลาจริงๆ” พูดเบาๆรุสึกผิดแฮะ
หน้าคมอมยิ้มให้คนรุสึกผิด
“ระยะทางที่สั้นลง เป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว กันดีใจนะที่ริทมาหากันวันนี้”
“ทำตามหน้าที่หรอก มาหาแฟนคลับไม่ใช่เมิงซะหน่อย” หลบตา
“คร้าบบบบบบๆๆๆแล้วที่มาหากันที่บ้านนี่ก็ทำตามหน้าที่ด้วยใช่ไหม? หน้าที่อะไรน๊า?”
“ไอ้บ้า” แกล้งตีเผี๊ยะไปที่หน้าคมเบาๆ
“55555555+นอนกันดีกว่าพรุ่งนี้กันมีงานอีก”
“เออๆก็ดีกุอ่านหนังสือไม่ได้นอนแถมยังต้องรีบมาโรงละครอีกเหนื่อยโครต”
“อืมงั้นพักเหอะ นอนเยอะๆจะได้โตไวๆเหมือนเจ้าเป็ด”หยิบตุ๊กตาที่ได้รับมามาให้คนตัวเล็กดู
“5555555555+แก้มน่ากัดชะมัดได้มาจากห้องลับเหรอ?”
“อืม แก้มยุ้ยเหมือนเมิงไม่มีผิดเลย แต่ตัวจริงน่ารักกว่าตุ๊กตาเยอะ” หน้าหวานหลบตาคนชมทันที
“นอนได้แล้วมัวแต่เพ้อ เด๋วพรุ่งนี้เบลอลืมใส่เสื้ออีก” คนตัวเล็กแกล้งแซว
“รู้ด้วยเหรอ เพราะเมิงแหละกุเหนนะเมิงจ้องกุซะ.....”
“จ้องเมิงที่ไหนกุจ้องคริส ไอ้กันมั่ว!!!!”
ตาคมจ้องหน้าคนเถียงแล้วอยากจะจับมันฟัดจริงๆ หน้าหวานๆ ปากเชิ่ดๆ แก้มป่องๆ
“ริท?”
“อะไร?”
“อยากลองแสดงเป็นคิมไหม? เด๋วคริสจะเทรนด์ให้...หึหึ”
“ไอ้กันนนนนนนนนนนนนนนนไม่เล่นนนนน!!!!” แล้วงี้กุจะได้พักไหมเนี่ยยยยยยยยไอ้บ้า!!!
งานคอนการกุศล ร้อยเอ็ด
“พรืดดดดดดดดดดดด555555555555+ ไอ้ริทใครสั่งให้เมิงแต่งตัวแบบนี้ฟะ?” คนตาตี่หันไปมองน้องชายที่ใส่สูทสีขาว ผูกโบว์ เสื้อลายสก็อตถี่ข้างใน
“ทำไมพี่ตลกเหรอ?”คนไม่มั่นใจตัวเองถาม
“เหมือนชุดพี่กันเลยนี่พี่ริท” ไม่ใช่พี่ชายตอบแต่เปนน้องอ้วนกลมโดมเรม่อน
“เออว่ะ แหมมมมมมมมตัวไม่มายังจะส่งตัวแทนมาด้วยนะไอ้กัน” โตโน่แกล้งแซว
“ตัวทงตัวแทนไรพี่โน่ มั่ว ไปเตรียมงานดีฟ่า” คนไม่รู้จะเถียงยังไงรีบชิ่ง
“น้องกุร้ายนี่หว่า” โตโน่พึมพำกับตัวเอง
หลังคอนจบ คนตัวเล็กก็ถูกจัดให้ไปนอนโรงแรมห้องเดียวกับพี่ชายเพราะต้องตื่นแต่เช้าเข้ากรุงเทพเหมือนกัน ร่างเล็กเอาไอแพดมานั่งเช็คข่าวการสมัครเดอะสตาร์9วันแรก
“หือข่าวสมัครเดอะสตาร์9 นี่เมิงเช็คข่าวหรือเช็คไอ้กันกันแน่วะริท?”พี่ชายที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินอ้อมหลังมาดูภาพบนไอแพด
“ข่าวดิพี่ ปีนี้คนมาสมัครเยอะเหมือนเดิม ริทดีใจที่แต่ละคนมีความฝันและมาไล่ตามความฝันเหมือนที่ริทเคยทำ”
“อืมใช่เพราะรายการนี้พวกเราถึงได้มีวันนี้ได้...แถมยังได้มิตรภาพดีๆ ได้น้องชายน่ารักๆๆบังเกิดเกล้ามาสร้างความสุขและทุกข์ใจให้กุ มีปัญหามาให้กุเคลียร์ เอาเรื่องปวดหัวมาให้กุคิดมากตาม”
“เมิงว่ากุหรือเปล่าพี่โน่?” ชักเริ่มเหวี่ยง
“อะร๊ายยยยยยยยยย นี่กุชมเมิงสองตัว เอ๊ย คนต่างหาก”
คนตัวเล็กบ่นอุบอิบก่อนล้มตัวนอน
“ไอ้ริทในฐานะที่กุเปนพี่เมิงกุถามหน่อย...เมิงรักไอ้กันตั้งแต่เมื่อไหร่วะ? ตั้งแต่ประกวด?”
“เอาความจริงหรือล้อเล่น?”
“เรื่องจิงดิวะ?”
“เรื่องจริงคือไม่รู้ว่ะพี่โน่”
“กวนตีนแระ เด๋วกุลุกขึ้นไปถีบ”
“เอ๊า!!!จริงๆไม่รู้เมื่อไหร่จริงๆ ปัจจุบันก็ยังไม่รู้เลยว่าริทรักมันหรือเปล่า?แต่ริทรู้คือริทอยากมีมันเป็นเพื่อนแบบนี้กันไปเรื่อยๆ”
“เพื่อนกันแต่นอยด์กันทุกวัน?”
“นั่นแหละ อยากให้ความรู้สึกที่ริทกับมันมีให้กันมีตลอดไป....ถ้ามันจะมีใครหรือทำอะไรริทก็จะสนับสนุนมันทุกอย่างถ้านั่นคือสิ่งที่ทำให้มันมีความสุขได้ริทจะทำ.....อยู่เคียงข้างมันตลอด”
ในห้องเงียบทันทีที่คนตัวเล็กพูดจบ
“น้ำเน่าชะมัดเลยว่ะ” โตโน่พูดขำๆ
“ถ้าไม่เน่าก็ไม่ใช่ริทดิพี่555555555+”
คนรักกันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน ไม่ต้องทำตัวว่ารักกันตลอดเวลา แค่ใจเรารู้ว่าเราคิดยังไงต่อกัน สายตากับคำพุดคนอื่นมันก็ไม่สามารถบั่นทอนจิตใจเราได้แล้ว......
แถมๆๆๆๆ
“ริทวันนี้จะใส่เสื้อตัวไหนเล่นคอนเสิร์ต” เสียงพี่แนนถาม
“แปบหนึ่งนะพี่แนน”
คนตัวเล็กหยิบไอแพดตัวเองขึ้นมา ถาพถ่ายไอ้คนกากใส่เสื้อสีแดงลายสก็อตถูกส่งมาแต่เช้า
“เอาลายสก็อตอ่ะพี่แนน” ทั้งเออาร์ทั้งพี่ชายมองคนที่นั่งอมยิ้มกับไอ้คนในไอแพด
“แหมมมมมมมม ไอ้คอนเซปต์ยังไงต้องคล้ายกันของพวกเมิงสองตัวเนี่ยเมื่อไหร่จะเลิกวะ?นี่ถ้าวันหนึ่งเกิดใครบ้าแก้ผ้าขึ้นมาเมิงสองตัวจะทำตามป่าววะ?” โตโน่แกล้งแซว
“ใครจะ......”ยังไม่ทำพูดจบเออาร์ตัวเองก็พูดแทรกขึ้นม
“พี่ว่าทำว่าโน่ แต่มันคงแก้กันตอนอยู่สองคน555555555+” คนตาตี่หัวเราะตามพร้อมชูนิ้วโป้งกดไลท์คำพูด
คนตัวเล็กที่โดนพาดพิงหน้าแดงจัดมองเหวี่ยงที่เออาร์คู่ใจตัวเอง
“พี่แนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เรื่องนี้แต่งไว้นานแระแต่แต่งไม่จบ55555555+แต่พอริทร้องเผลอรักหมดใจแค่นั้นแหละ ภาพมาเป็นฉากๆ เรื่องเสื้อเขาไม่ได้มั่วนะมีภาพยืนยัน
เจ้ากากติดรับสมัครดาว9 เลยส่งตัวแทน(ชุด)ไปเหรอกากกกกกกก (แอบแซว)
ส่วนอีกภาพแฟชั่นลายสก็อตกำลังมา555555555+ ไหงถึงมาพร้อมกันได้อ่ะเจ้ากันเจ้าริท
ว่าแต่เจ้ากากรีบถ่ายรูปตัวเองแต่เช้าปกติไปไหนไม่ค่อยถ่ายนี่หน่าทำไมวันนี้ถึงถ่ายเองแอคเองซะหล่อเชียว หุหุหุ
อยากเหนแฟชั่นชุดคล้ายกันแบบนี้ไปเรื่อยๆเนอะ(น่าค้นหาดี)^^
ความคิดเห็น