คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : เพราะว่าเรา...ห่าง?
เคยไหม?....ทั้งที่ปกติก็ไม่ได้เจอแต่พอรู้ว่าคนที่เราคิดถึงไปต่างประเทศ....ความคิดถึงมันกลับยิ่งทวีคูณ
เคยไหม?...ไม่ได้เจอหน้ากันเปนเดือนๆแต่พอรู้ว่าเขาจะไปอยู่ในที่ที่เราไม่รุจัก...กลับยิ่งห่วง ยิ่งไกลมากเท่าไหร่ความห่วงความคิดถึงก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
และเคยไหมที่กังวัลกับใครบางคนมากกว่าตัวเอง.....
ตอนนี้ผมกำลังเป็นอยู่
ทุกช่วงพักซึ่งปกติจะใช้ไว้ทานข้าว คุยกับเพื่อน ไม่ก็อ่านหนังสือ ก็ต้องเปิดมือถือรอดูไอ้คนที่โพลสรูปรายงานความเป็นอยู่ของมัน
ไอ้กันเคยบอกว่า...ข้อดีของการที่มันไม่มีทวิตคือมันไม่ต้องรับรู้อะไรมากเกินไป มันเป็นคนคิดมากๆแค่ความรุสึกของคนแค่คนเดียวมันก็คิดมากแล้ว แต่สำหรับผมข้อดีที่ไอ้กันมันไม่มีทวิตก็คือ...ผมเข้าไปส่องรูปมันได้โดยที่คนอื่นไม่รู้ว่าผมแอบส่องแอบเพ้อรูปมันขนาดไหน?
“คนบ้าอะไรฟะถ่ายรูปอย่างเก็ก” บ่นเบาๆกับคนในภาพ หล่อตายแหละไม่รุมีคนชอบมันเข้าไปได้ไง?
“พี่ริทเป็นอะไรยิ้มคนเดียว” พอตเตอร์หันมามองหน้าหวานที่อมยิ้มหัวเราะคนเดียว
“เปล่าๆ”รีบเก็บโทรศัพท์
“เออว่าจะบอกอะไรพี่ริทอยู่ วันก่อนผมดูคลิปสุโขทัยที่พี่ไปโครตฮาอ่ะ ตัวจริงพี่กันเขาเป็นแบบที่พี่เล่าจริงๆเหรอ?”
“โหยยยยยยยยยิ่งกว่านั้นอีก ทั้งกวนตีนทั้งกากทั้งขี้อ้อนขี้งอนสารพัดขี้” ไหนๆแกก็ดำอยู่แล้วนะไอ้กัน กุเผาเพิ่มก็คงไม่เกรียมกว่าเดิมหรอกมั้ง55555555+
“จริงเหรอ ดูเปนคนนิ่งๆ”
“หึ ในแกงค์อสรพิษนี่มันแสบสุดแระ ขนาดพี่โน่ยังต้องยอมมัน” เร่งไฟเผาให้เกรียม
“แต่พ็อตชอบนะ ร้องเพลงเพราะดีเล่นละครเวทีก็เก่ง เพื่อนพ็อตที่ไปดูนี่เพ้อกันตามๆกันเลย” ในฐานะที่เปนเพื่อนอดภูมิใจแทนมันไม่ได้
“อืมมันเก่ง” อมยิ้มเล็กน้อย
“แล้วพี่ริทจะเขินทำไมอ่ะ ผมชมพี่กันนะ”
“กวนตีนแระไอ้พ็อต กุยิ้มดีใจกับมันเว้ย”
“แต่อสรพิษทั้งพี่โน่ พี่กัน ทั้งพี่นี่เก่งทั้งนั้นเลยเนอะแต่ละคน”
“เออ นั่นซิเนอะแก๊งค์บ้าอะไรฟระทั้งเก่งทั้งหล่อยกแก๊งค์”
“แถมจิ้นกันได้ทั้งแก๊งค์5555+”
“ตลกแระๆๆ”
นั่งมองนาฬิกาที่นี่เที่ยงคืนกว่าแต่ที่เมืองไทยคงประมาณบ่ายโมงเวลาพักของคนตัวเล็ก เขาคนที่แทบไม่เคยแม้จะอัพสเตตัสเฟสบุ๊คต้องกุลีกุจออัพแทบทุกวัน ไม่ได้อยากเช็คเรตติ้งตัวเองว่ากระแสดียังไง คนคิดถึงเยอะไหม? แต่แค่อยากให้ใครคนไกลได้รับรู้ทุกความเป็นไป....
หลายครั้งที่โดนคนตัวเล็กบอกให้สมัครทวิตเตอร์ แต่จะสมัครทำไมในเมื่อมีไปก็ไม่สามารถไปหยอดไปเย้าไปแกล้งแซวเหมือนเวลาโทรคุยหรือเล่นไลน์กันไม่ได้....
โลกยิ่งเปิดกว้าง....ความสัมพันธ์มักจางลงเร็ว
ทุกเช้าเขาจะตื่นก่อนไอ้แกงส้มน้องชายเดอะดาวเสมอไม่ใช่อยากตื่นแต่มันต้องตื่นเพราะเวลาตื่นของเขาคือเวลานอนของคนที่นั่งอ่านหนังสือที่เมืองไทย......
เพราะแพคเกจเน็ตที่มีจำกัดสิ่งที่เขาทำได้ก็เพียงส่งไลน์ทักทายคนตัวเล็กทุกวัน ไม่รู้ว่าใครคนนั้นได้อ่านหรือเปล่า บางวันก็มีตอบกลับ บางวันก็เงียบหายไปนานกว่าจะตอบกลับ แต่แค่มันได้อ่านสิ่งที่เขาพิมพ์ไปแค่นั้นเขาก็สุขใจแล้ว
(“ค้างคาวแม่เป็ดนอนยัง? ที่นี่เช้าแล้วนะ”)
(“กากตั้งแต่ตื่นเลยนะเมิง”)
เขาตื่นมันนอนบางทีเวลาที่สวนกันแบบนี้ก็ดูโรแมนติคไปอีกแบบหนึ่งแฮะ
มาที่นี่ได้ดูละครละครเวทีหลายเรื่อง ได้เรียนรู้ศาสตร์ต่างๆที่จะนำไปปรับใช้ในการแสดงของตัวเอง ว่าแล้วก็นึกถึงละครเวทีที่เมืองไทยไม่ได้ นานแล้วที่เขาไม่ได้ดูละครเวทีพร้อมกับมัน ไม่ได้หัวเราะหรืออินละครกับไอ้ริท นานแล้วที่เขาเป็นผู้แสดงเองแล้วก็ต้องมาตกม้าตายวันที่รู้ว่าไอ้ริทมาดู
“อยากดูละครเวทีสนุกๆพักร้อนยาวๆแฮะ” บ่นขึ้นมาเฉยๆพอดีกับพี่ป้อนผู้กำกับหันมาพอดี
“ที่เมืองไทยก็มีลำซิ่งซิงเกอร์ไง ตลกดีนะ”
“กันไม่ว่างไปดูอะดิ”
“ไม่จัดมีทติ้งแฟนคลับล่ะ ได้ไปดูพร้อมๆกันเลย จริงไหมพี่บอย” หันไปถามบอสใหญ่
“เออก็ดีนะกัน ได้ฝึกเรื่องจังหวะการเล่นมุขด้วย”
“งั้นชวนไอ้ริทด้วยได้ไหมฮะ ไอ้นั่นมันปัญญาอ่อนชอบอะไรตลกๆคลายเครียดแบบนี้”
“ถ้าริทว่างก็ชวนมาสิ เรียนหนักทุกวันได้คลายเครียดคงจะดีไม่น้อย ถ้าริทตกลงยังไงบอกพี่ด้วยแล้วกันพี่ได้โทรไปบอกพีอาร์”
“ครับ”ยิ้มหน้าบาน
คอลเลคชั่นวันนี้ไหนๆก็ขอต้อนรับอารมณ์คิดถึงหน่อย ที่จริงแทบไม่ต้องบิ้วด์อะไรเลยแค่มาเมืองกว้างๆที่ไม่รุจัก ไม่มีคนมาพูดง๊องแง๊งข้างหู ....คำว่าเหงาก็มาแทนที่แระ
......จะว่าไปตั้งแต่ปีใหม่เขากับมันอยู่ด้วยกันตลอด เขารั้งตัวมันไว้ที่เขาแทนที่มันจะได้ไปหาคนอื่นๆ...เคยคิดเหมือนกันว่าตัวเองเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่า? แต่มันจะทำอะไรได้ในเมื่อทางเลือกที่จะได้ใกล้กันมันมีแค่นั้น ก่อนมาลองเช็คตารางงานตัวเองล่วงหน้า กลับไปก็ต้องทำงานหนัก แถมยังต้องเตรียมตัวสำหรับอัลบั้มสองอีก
....ส่วนไอ้คนที่เขาคิดถึงก็เห็นว่าจะมีงานเข้ากรุงตอนวันที่เขาทำงานหนัก แต่ก่อนหน้านั้นไปถ่ายรายการกับพี่ชายคนสนิท
.....เคยนึกอิจฉาพี่ชาย คิดถึงไอ้ริทก็แค่กลับบ้าน ส่วนเขาเองได้แต่รอให้มันมาทำงานเมืองกรุงเท่านั้น....รอๆๆๆๆๆ หรือเราจะไปปลูกบ้านที่ขอนแก่นดีฟระ-*-
(“วันนี้พี่บอยให้ชวนเมิงไปดูลำซิ่งซิงเกอร์ด้วยกัน มีทติ้งแฟนคลับด้วยพร้อมกุไปไหม?”) ส่งไลน์ไปหา
(“วันไหน?”)
(“อืมมมมมมมมหลังตรุษจีนกุไม่มีงานเมิงเอาไง?”)
(“เออก็ได้”)
(“ริท”)
(“อะไร”)
(“คิดถึงว่ะ?”)
เงียบไปเลย เขารู้ว่ามันอ่านแล้ว แต่นั่นแหละถ้าตอบว่าคิดถึงกลับมาก็คงไม่ใช่ตัวมัน
..............อีก8วันเจอกันนะริท......
ข่าวการกลับมาเมืองไทยของไอ้ดำแม้ไม่อยากรู้เลยซักติ๊ด(จริงเหรอ?)แต่ก็มีบรรดาคนในทวิตที่รักผมกับมันส่งข่าวคราวมาให้ดู
ไอ้คนดำทั้งตัว เอ๊ย ดำทั้งชุดเหงื่อออกเยอะเชียว รู้ว่าตัวเองขี้ร้อนแต่ไม่ค่อยพกทิชชู่นี่ถ้าอยู่ใกล้ๆเขาคงต้องคอยซับเหงื่อให้มัน
“ดูอะไรอยู่วะริท?”
“เหวออออออออออ พี่โน่ไรเนี่ยมาไม่ให้ซุ่มให้เสียงริทช็อคไปทำไง?”
“ไม่ให้เสียงห่าไรกุเรียกจนหมากุจะขานรับแทนเมิงแระ มัวแต่จ้องรูปไอ้กันอยู่ได้ วันนี้มันไปอัดรายการไม่ใช่หรือไงไม่ตามข่าววันนี้ล่ะ?”
“ตามทำไม?เสียเวลาเปล่า ป่ะๆเตรียมตัวอัดรายการดีฟ่า?”
“เสียเวลา พูดมาได้ เสียท่าสิไม่ว่า” คนโก้แซวน้องชาย ได้ผลคนตัวเล็กเหวี่ยงกลับมา
อัดรายการเสร็จคนตัวเล็กก็นั่งพูดคุยกับคนในบ้านพี่ชายตัวเองอีกครั้ง เขาค่อนข้างสนิทกับญาติๆพี่โน่เพราะอยู่จังหวัดเดียวกันไปมาหาสู่กันบ่อย มาคอยดูแลคนในบ้านพี่ชายแทนพี่ตัวเองที่ต้องทำงานหนักอีกอย่างได้ตอบแทนพี่โน่ด้วยที่เปนเหมือนพี่ชายแท้ๆคอยดูแลเขากับไอ้กันมาตลอด
หมาที่พี่โน่เลี้ยงไว้เปนพันธุ์ไซบีเรียนตัวโตๆผิดกับหมาเขาที่ทั้งตัวเล็กและขี้อ้อน+กาก เอ๊ะไอ้หน้าตาอ่ะเหมือนเขาแต่ไหงนิสัยถึงเหมือนไอ้คนขี้อิจฉาหมาคนนั้นได้ฟระ?
“นี่ถ้าไอ้กันมาด้วยสงสัยคงมากัดหมากุโทษฐานแย่งซีนมันแน่นอน” โตโน่พูดถึงไอ้น้องชายผิวเข้มที่ไม่ได้มาด้วยกัน
“ถ้ามันกัดจริงพี่โน่ต้องเอาคุณไหมกับสีหมอกไปฉีดยาเลยนะ ไอ้กันมันทั้งกากทั้งบ้าเด๋วหมาจะติดเอา55+” ได้ทีขอเม้าส์หน่อยเหอะ
“งั้นเมิงไปฉีดหรือยังล่ะไอ้ริทเห็นโดนมันกัดอยู่บ่อยๆ5555555555+”
“กัดบ้าไรเล่า!!!! แค่หอมเฉยๆเว้ย!!!!”
“ไรเมิงเนี่ย กุหมายถึงกัดกันทะเลาะกันบนเวทีเว้ย ไอ้ทะลึ่งเมิงคิดไปถึงไหนเนี่ย!!!!” เห็นน้องชายพลาดก็ขอซ้ำหน่อยเหอะ
“พี่แหละคิดก่อนจะบวชอยู่แล้วคิดแต่เรื่องนี้” คาดโทษพี่ชาย
“5555555+ กุขออโหสิกรรมนะคร๊าบบบบบบบบคุณน้องชาย”
“เออยกโทษให้ แต่ต้องให้ริทโห่ตอนบวชนะ” ยื่นข้อเสนอ
คนตาตี่อมยิ้มเล็กๆก่อนจะแกล้งแซวอีกรอบ
“โห่น่ะโห่ได้ แต่กุกลัวเมิงกับไอ้กันโห่ไปโห่มาจะเปนขบวนขันหมากไปน่ะซิ...งานกุขอเถฮะไม่ต้องเอามะกรูดมาแลกมะนาว ไม่ต้องเอาลูกสาวมาแลกลูกเขย ทางที่ดีเมิงสองคนไม่ต้องมาหวานถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรงานกุเลยดีฟ่า”
“ไรของเมิงเนี่ยพี่โน่ เพ้อเจ๋อตลอด วู๊วววว ไปดีฟ่า อยู่กับคนสติไม่ดี” ทำเปนว่าทั้งที่หน้าแดง
“ชิ่งหนีเลยนะเมิง แล้วนี่ไม่ไปกรุงเทพหรือไง? พรุ่งนี้เมิงมีงานไม่ใช่เหรอ?”
“อ่อไปๆแต่ไปไฟล์ททุ่มกว่าๆ”
“จะได้ทันไอ้กันทำงานเสร็จหรือไง?”
“เมิงรุมากไปแระพี่โน่”>/////<
“อันนี้แผนเมิงหรือไอ้กันอ้อนมาเนี่ย?”
“อ้อนเอิ้นไร แค่คุยตกลงกันเท่านั้น”
“เออๆดีๆน้องกุเวลารักใคร่นี่คุยกันกระหนุงกระหนิง เวลาทะเลาะกันทีกุอยากจะลาบวชซะตอนนั้นเลย”
“โธ่พี่โน่มีน้องชายดีๆประเสริฐๆแบบริทนี่ต้องทำใจหน่อยนะ5555555+”
“เออ กุทำใจทุกวันแหละ ตอนบวชกุไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปไม่ต้องโทรมาเล่าไรให้กุฟังล่ะ กุขี้เกียจเทศน์”
“ครับ สาธุ”
ตึ๊ด ดึ่งงงง!!!
ก้มมองข้อความเข้า เพิ่งได้ขึ้นรถไม่เท่าไหร่ไอ้กากนั่นก็ส่งข้อความมาดักซะแล้ว
“มาค้างนี่นะ มีของฝากมาฝาก+พ่อแม่กันคิดถึง”
คนตัวเล็กขมวดคิ้วเล็กน้อย เห็นในรูปว่าพ่อกับแม่มารับมันที่สนามบินสงสัยมันคงอ้อนพ่อกับแม่ให้อยู่ต่อแหงมๆ ไอ้เด็กขี้อ้อนเอ๊ย!!!!
เข้ามาทักทายญาติๆไอ้กันแล้วพูดคุยถามสาระทุกข์สุขดิบกันตามประสาครอบครัว เขา ไอ้กัน พี่โน่สนิทกันราวกับเปนญาติเป็นพี่น้องกันจริงๆ
“คืนนี้ค้างนี่นะ พรุ่งนี้มีงานที่ยุธยาได้กลับพร้อมพ่อแม่กัน”
“จิงด้วยไปทางเดียวกันเลย”
“เอ่อไม่ดีกว่าครับ พอดีริทต้องไปเตรียมของที่บริษัทอีกน่ะฮะ”
“แหมเสียดาย แม่จะได้คุยกับริทมากกว่านี้อีก เอาเถอะจ้ะนี่ดึกแล้วนอนเถอะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว...กันอย่าลืมอาบน้ำด้วยล่ะอย่านอนทั้งเหนื่อยๆแบบนี้” รีบย้ำลูกชายตัวดีที่ไม่ค่อยชอบอาบ
“โห แม่อ่ะกันตัวหอมออกไม่อาบก็หอมเนอะริทเนอะ” เมิงจะมาเนอะอะไรกับกุไอ้ดำ><
“ริทสิตัวหอม เราแหละตัวเหม็นไปโดนเพื่อน”
คนตัวดำทำปากยู่ๆแบบเด็กโดนขัดใจก่อนหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้
“เด๋วคืนนี้ก็รู้ว่าไอ้ริทกับกันใครตัวหอมมากกว่ากัน” เมิงหันมายักคิ้วให้กุทำมายยยยยยยยยยยยเกรงใจแม่บ้าง!!!!
“ริทขอตัวก่อนนะครับ”
เดินเข้ามาในห้องคนตัวเล็กก็ฟาดป๊าบเข้าไปที่แขนบึกอย่างหมั่นเขี้ยว
“ตีกันทำไมอ่ะเจ็บนะนี่”
“โทษฐานกากใส่เมื่อกี้ เด๋วเหอะๆๆ”ชี้หน้าคาดโทษ
“โหยยยยยยล้อเล่นหน่อยเดียวเอง นี่กันไม่ค่อยสบายด้วยนะเนี่ย” เดินเข้ามาหา
“แล้วกินยายัง? เปนไข้ทำไมไม่บอกจะได้เอายามาให้ นี่กินข้าวแล้วใช่ไหม?ได้กินยาเลย”
“โอ๊ยยยยยยยคุณหมอครับ ยาผมทานแล้วครับ เห็นหน้าริทก็หายป่วยแระ ”
“อย่ามาอ้างเลยไม่ยอมกินยาอะดิ”
“ริทไม่เคยได้ยินเหรอ ความรักรักษาได้ทุกโรค......แล้วความรักของกันก็คือริท”
“ไอ้บ้า”
“55555555+ ส่วนความรักของริทก็คือยาพารา เพราะฉะนั้นแค่กันได้เห็นความรักของริทก็เท่ากับกันได้กินยาพาราไปแล้ว หายยยยยยยยยขาดแน่นอน”
“ตกลงไม่ได้ป่วยแต่จะเล่นมุขช่ายมะ?” คนตัวเล็กเริ่มมองไปทางอื่น>/////<
“ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบ” ตบรางวัลด้วยการหอมแก้มป่องๆ คนโดนแต๊ะอั๋งหันมาค้อนเล็กน้อย แต่พอเห็นสีหน้าทะเล้นในแววตาที่เหนื่อยอ่อนของอีกคนก็ต้องอ่อนใจ
“รีบไปอาบน้ำแล้วนอนดีกว่า เด๋วเมิงจะไม่สบายจริงๆตาเริ่มแดงๆ”
“สงสัยร่างกายยังปรับตัวไม่ทันน่ะ แต่อยู่อเมริกาก็ดีเนอะกันตื่นมาก็ได้ส่งริทเข้านอน พอกันเข้านอนก็อัพรูปช่วงริทพัก แปลกดี”
“กุไม่เหนจะชอบเลย” คนขี้นอยด์เริ่มออกอาการ
“อ้าวทำไม?”
“กุไม่ชอบที่เมิงห่างกุไปไกลๆ ถึงเมิงกับกุจะไม่ค่อยได้เจอกันอยู่ห่างกัน แต่อย่างน้อยกุก็วางใจว่าเมิงอยู่ในจุดที่กุรุจัก จุดที่กุมองเห็น เมิงไปอเมริกาแค่ 10 วัน เมิงรุไหมว่ากุคอยอย่างกับ 10ปี รอดูว่าเมิงจะทำอะไร ห่วงเมิงว่าจะไม่สบายหรือเปล่า?............ทรมานชะมัด”
“กันก็เป็นกันก็คิดเหมือนกันริท แต่กันก็คิดนะว่าระยะทางมันก็แค่กระจกใสที่คอยกั้นเราเอาไว้ ที่เราห่างกันมากขึ้นเพราะจำนวนกระจกที่เพิ่มมากขึ้น แต่ไม่ว่าจะอยู่ตรงไหน กันก็จะเห็นริท ริทก็จะเห็นกันเสมอ......ในใจของกันและกัน”
“เน่าชะมัด” คนที่จะนอยด์ตอนแรกยิ้มเบาๆ
“หืมมมมมมมมเน่าตรงไหนอย่างนี้ต้องขอพิสูจน์” รวบร่างเล็กเข้ามาแล้วกดจมูกกับซอกคอ
“ไอ้กันไอ้บ้าอาบน้ำก่อน!!!!”
“งั้นอาบด้วยกันนะจะได้รู้ว่าตัวใครหอมกว่ากัน มามะยาพาราของกัน!!!!”
................... ไอ้กันจะรู้หรือเปล่านะว่าที่ริทเปรียบความรักของริทเปน “ยาพารา”เพราะอะไร? เพราะริทอยู่กับมันทีไรปวดหัว ปวดใจ ปวด............. โอ๊ยยยยยยยยยยย ไอ้ยาพาราสีดำ(กัน)เอ๊ย!!!!
ปล.ไหนของฝากกุล่ะไอ้กัน!!!!!!!!!!!!!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ยาวเว่อร์ เพ้อเจ๋อเองล้วนๆ ตอนนี้มั่วมากฟินเอง บ้าเองประสาคนยังนอนไม่หลับ55555555555+
อิงเรื่องจริงนิดหน่อยเล็กน้อยถึงปานกลาง555555555+
แปะๆๆๆๆ หลักฐาน พารานี้คือคุณ เอ๊ยไม่ใช่ ความรักผมคือคุณ (คุณที่ว่านี่ริทเหรอ? สายตาแกบอกมาน่ะ>//////<)
แปะอีกตัว อันนี้จิ๊กคนอื่นเขามานะ opv.ห่างกันเหลือเกิน Cr.Sawitree Yoon
http://www.youtube.com/watch?v=HqzyHzNRKGY
(opvนี้เปนของกันริทนะคะ ไม่ชอบกรุณาอย่าเข้า หรือถ้าอะไรมันแทงตามากก็ขอให้เฉยๆนะอย่ามาแกล้งแจ้งลบกัน เจ้าของฟิคและเจ้าของคลิปรักอสรพิษเท่ากันค่ะแต่แค่เมนคู่กันริทเท่านั้น)
ความคิดเห็น