(Fiction)Feud เพราะนายเป็นของฉัน : 2Kim [SHINee Kim JongHyun

Feud เพราะนายเป็นของฉัน : 2Kim [SHINee Kim JongHyun + Kim KiBum]

ปัง !!............

ม่ายยยยยยยยย  . น้า~ น้ำใสๆที่ไหลพรากจากดวงตาของชายร่างหนา ทำให้รู้ว่าตอนนี้คนรักของ คิมจงฮยอน ได้ถูกรถชนแล้ว       เพียงแค่วินาทีเดียวเองที่เขาไปหาซื้อแหวน เพื่อจะได้บอกรักคิมคีย์ สักที 2ปีทีรอคีย์อยู่ที่โซล ไม่มีความหมายเลยรึไง

พพี่จง      ฮยอน~ คำพูดสุดท้ายที่ได้รับจากชายร่างบางทำให้จงฮยอนรู้สึกดีลึกๆแต่เมื่อร่างบางสลบลงไป เขาก็ปล่อยโฮ~ ยกใหญ่

ทำไม ทำไม ฮือ~ ชั้นรอนายมานานแล้วนะ          อย่าไปจากฉันอีกได้มั้ยคีย์

กริ๊ง กริ๊ง!!!   เฮ้อ  เป็นอีกวันแล้วใช่มั้ยเนี่ย ที่ฝันถึงคีย์แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอกที่คีย์จะกลับมาก็เพราะว่าคีย์ จากไปแล้วหน่ะ แต่วันนี้ก็ครบรอบวันจากไปของคีย์ 4ปีแล้วสินะ สี่ปีจริงๆ ที่ยังลืมไม่ได้ ตั้งแต่คีย์ดดนรถชนวันนั้นก็สลบไปเลย เช็กหาโรงพยาบาลไหนก็ไม่มี แต่ยังไงผมก็ไม่เชื่ออยู่ดี ว่าคีย์จะจากไปแบบนี้ ต้องมีชีวิตอยู่แน่ๆ

พี่คร้าบบบ   วันนี้มีประชุมใหญ่นะฮ้า~ เสียงอ่อนๆของ แทมิน คนที่คุณแม่ชอนักชอบหนาเห็นบอกว่าเพิ่งกลับมาจากอังกฤษ แต่สำเนียงการใช้ภาษา ผมรับไม่ได้จริงๆ    ผมว่าผมแย่แล้วไอ้ตัวยุ่งนี่แย่กว่า ถ้าไม่ติดที่ว่าเป็นลูกคุณน้า เชอึน ผมไล่ไปนานแล้ว

เออ วันนี้เราไม่ไปเรียนหรอ   

ไปทำไม ฮะวันนี้ผมจะติดตามพี่เพื่อจะช่วยพี่ไงฮะ^+++^

แม ร่ง !!  กวนมากมายเลยโว้ยยยยย

ทำไมฮะ   ไม่ให้ผมไปหรอ (เออ    ทำตาบ๋องแบ๊วซะเรื่องแบบนี้)

รู้ได้ไง

เบอร์คุณป้า แตฮี เบอร์ไรน้อ~ น่านนน เอาละเน้อ  ขู่ตั้งแต่เช้าเลย ใครก็รู้ถ้าบอกคุณแม่ว่าผมขัดใจไอ้คุณน้องแทมเมื่อใด คุณแม่ไล่ฆ่าผมแน่ๆ

บริษัท

กระดี๋ กระด๋านะ    ไอ้แทม ดู้ ดูตามันวาว วาบๆเล้ย

เฮ้ย!! หวัดดีไอ้ๆ   จงฮยวน

จงยอนโว้ยยย   ไอ้หู้ซิเด๋อ

อ้าว  !! ~ เด็กที่ไหนวะ น่ารักซะจีบได้ป่ะ ไอ้นี่ ถ้าจีบได้เอาไปเลยฟรี~โว้ย

เออ เข้าห้องประชุมเตอะนะคร้าบบบน้องน่ารัก เจ้าลืมข้าได้เยี่ยงไร

_______________________________

อันยอง ตอนเช้าครับทุกคน  ผมโกชิพพอ ทุกคนบักคักเลยฮะ ^^.ผมอนยู ฮะรองประธานบริษัท ตุ๊กตาบลายตี้โซลฮะ แนะนำตัวเริ่ดมากเพื่อนรัก

หวัดดี ครับผมแทมินครับเลขา พี่จงฮยอน บริษัทกรุงคิม โซลครับ ^^ เย้ย ~ ใครกันแน่วะที่ต้องแนะนำตัว

แหะๆ ^)(^ หวัดดีฮะผม คิม จงฮยอนครับ ผู้ช่วยประธาน บริษัทกรุงคิมโซลครับ - -^

ไม่ทราบว่า คุณเชว มินโฮอ่าครับไปไหนอ่า       

มาแล้วครับนั่นไงครับ  กับผู้ช่วยหน้าหวานคนนั้น   !! ใครฟะ หน้าหวาน  ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นไอ้หู้พูดถึง

น.  นั่นคีย์นี่     !!                คีย์ใช่มั้ยทุกคนช่วยบอกผมที่นั่นคีย์   คนที่ผมเคยมอบดวงใจให้คีย์ใช่ มั้ยต้องใช่แน่ๆคี~     เเอะ------  ทำไมมากับไอ้ประธานบริษัทหน้าหื่นวะ คีย์ตูเสียสุดแล้วรึ 4ปี แหงๆ เยี่ยงนี้มันต้องเว่าให้รู้เรื่อง

  คุณคีย์ใช่มั้ย    น้อง คีย์       จำพี่ได้มั้ยจงไงเป็ดอ่า~

ผม ไม่ ได้ ชื่อ คีย์ ครับ ผม เชว ยูซอง ฮะ

เป็นไปได้ไง  ก็หน้าตา  จมูก ดวงตาและที่แน่ริมฝีปากนั่นผมจำได้เป็นอย่างดีคืนที่ผมมีอะไรต่ออะไรกับคีย์  ทำไมจะจำได้ทุส่วนผมสัมผัสมาหมดแล้วนะ  หรือว่าคีย์จะแกล้งลืมผม ไม่ ไม่ ไม่ใช่แน่ๆต้องจำได้สิ คนที่คีย์บอกว่าคิดถึงเป็นผมไม่ใช่เหรอ ไม่ใช่ไอ้ประธานหน้าหื่นกามนั่น      ผมรับไม่ได้นะ

อ่า   ฮะพี่ยูซองผมแทมินครับพี่สวยจังนะฮะ        แล้วนี่พี่ยูซองฮะพี่หน้าตาคล้ายๆพี่คีย์ที่พี่จง  ฮยอนแอบละเมอถึงเลยนะ  ฮิฮิ!!    โลกคงไม่กลมหรอกนะครับที่พี่จะเป็นคนที่พี่ เป็ดของผมรักที่สุด^________^

มั้ง นะ^^  ฉันรู้สึกคุ้นๆไงๆก็ไม่รู้    แต่ฉันเพิ่งกลับมาจากอเมริกาอ่ะนะคงไม่รู้จักคนอย่างเขาหรอก ใช่มั้ยมิน

อืมไอ้หื่นนี่ตอบสั้นได้ใจจริงๆ  ฉันไม่ยอมหรอกนะที่จะปล่อยให้คีย์  เอ่อผมมั่นใจอ่ะนะว่าต้องคีย์แน่ ต้องเป็นของผมคนเดียวคอยดูสิ

อิจฉาโว้ยย