คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 10 Previous Valentine's Day! 100%
ในห้องน้ำ…
“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!”
ข้างนอกห้องน้ำ
‘ฉะ…..ฉันน่ะ….ความจริงแล้วน่ะ..ฉันอยากจะมีเรื่องความจริงที่จะบอกกับคุณตั้งแต่คราวแรกเลยล่ะค่ะ…0///0 ’
“เอิ้มมมมมมม…อะไรเหรอจ๊า มิคุรุจาง=w=!”ไอโตะที่กำลังเคลิ้มกับจอทีคาแรกเตอร์หญิงเกมส์จีบสาวชื่อดัง คือ ฮารุฮิ ซึ่งใกล้จะเป็นจุดไคล์แม็กแล้วซิ! แต่มันคงจะไม่จบถ้าถ้ายังมีเสียง…
อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!........
ในห้องน้ำ แต่ ไอโตะยังคงไม่สนใจต่อไป…. ‘คือว่าคุณน่ะ ตั้งแต่ตอนแรกที่ฉันรู้จักคุณ ฉันรู้สึกกลัวไม่กล้าพูดกับคุณ และคิดว่าคุณน่ะเป็นคนที่น่ากลัวด้วย…’
“แหมฉันน่ะเป็นกันเองน่า มิคุรุจางงงงงง>3<”
อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!
‘แต่พอรู้จักคุณยิ่งมากๆขึ้น มันผิดกับที่ฉันคิดไหว้เลยล่ะค่ะ คุณน่ะเป็นที่ ใจดี เห็นใจผู้อื่น แล้วเป็นคนเฮฮามากๆเลยค่ะ…จนฉันอยากสนิทสนมกับคุณมากขึ้และอยากจะให้ว่าความรู้สึกที่แท้จริงของฉันที่มีต่อคุณด้วย….’
อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!
‘อ่ะ….อ่อ ต้องใจฟังนะคะ! เพราะฉันก็ตื่นเต้นเหมือนกัน!......’
อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!
‘ฉะๆ….ฉ….ฉัน…….’
อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!
‘ฉัน!!!!!รั-’
อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!
ปึง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ไอเกะ! เป็นหอยไรวะแกท้องรึไงแว๊!!!!”ไอโตะสุดทนที่เห็นได้ยินเสียงอ๊วกของไอเกะตั้งแต่เล่นเกมส์แล้ว จึงไปพังประตู…
“ไอโตะ ฉันไม่ได้เป็นหอยฉันเป็นเป็ดเอ้ย! อุ๊กกกกก!! อ้วกกกกกกกกกก!!!”แล้วก็กลับมาซั่มกันต่อ…
“อี๋แหยะ! เหม็นอะโว้ยยยยยยยยยยยย!!! อย่าลืมล้างส้วมด้วยนะโว้ยยย! ”
ปึง!!!!
“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!”
ทำไมซาสึเกะถึงอ้วกบ๊อยบ่อยจังเลย อย่างหงี้คงไม่ปกติตั้งแต่แล้วล่ะ(มันไม่ปกติตั้งแต่ที่ตั้งฟิคนี้แล้วล่ะเจ๊!!!)
เอาย้อนๆ!
หลังจากที่ หมาป่าหนึ่งตัวกับกระต่ายผีที่รุมกระทืบเจ้าแมงป่องเเต่ดันเจือกโดนก้ามชกจน K.O. จึงถูกส่งไปหามไปห้องพยาบาลเรียบ-
ไม่ดิแมร่งไม่เรียบร้อยกว่าเดิมว่ะตัวเอง!....
เพราะดันเจอกับคนที่ไม่คาดฝันจนได้เข้าแล้วไง!
อาวล่ะเว้ยหมาป่ากับกระต่ายผีอให้พวกเเกรอดออกมาให้ได้นะเว้ย!
ณ ห้องพยาบาล
"ลัลลลลลล.....ลาาาาาาาๆ เตรียมยาๆ"เสียงฮัมเพลงแบบตกคีย์ของสาววัยประมาณ 25(50) ปี ร้องตกคีย์ไม่พอ ยังเสียงดังอีก! ส่งผลให้คนที่โดนในห้อง 2 เตียงที่คุมผ้าห่มใกล้ๆ ต้อง...
พี่ค้าาาาาาาาาาาาT^T หยุดร้องเถอะค่ะ! เสียงควายยังร้องเพราะว่าเยอะเลยค่าาา!!!<<ซากุระ
ถ้าให้เลือกเพลง คันหู กับ เพลงฮัมเพลง ฟังล่ะก้อกูยอมฟัง คันหูว่ะ!!!!<<ซาสึเกะ
"ฮืมมๆๆๆ อุ้ย!!!"
ฉึกกกกกกกกก!!!
เสียงไรหว่าาาา?.....ซากุระเเอบเเหย้งผ้าห่มนิดๆก้อพบว่า!....
เข็มฉีดยาดันไปปักตีนงามๆไอเกะเข้า!!!....
อุ๊กกกกก!!!! อุ๊กๆๆๆๆๆๆๆOxO ซากุระกลั้นขำเอาไว้คลุมผ้าห่มเเน่น ส่วนไอเกะน่ะหรอ...
กรูเจ็บบบบบ!!!! อะไรมาปักตีนวะ!!Oxo** ไอเกะก้อยังสงบเสงี่ยมต่อไปเอาเข็มฉีดยาปักไว้กลางตีนต่อไป เเต่นางพยาบาลก้อ....
"โทษนะ! ดีนะเนี่ยที่เจ้าหนูนี่ยังหลับอยู่เพราะงั้นก็คงไม่ต้องฟังเสียงโวยวายที่เอาเข็มออกซะ!"
ปึดดดดดดดดดดดดดดด!!!!
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!"ซาสึเกะยกบาทาที่โดนปักเข็มเข้าไปแล้วสปริงตัวขึ้นมา
ปึงงงงงง!!!!
นอนคว่ำไป......=_=
"อุยตายแล้ว!!! ดีนะเนี่ยที่เจ็บแล้วไม่ได้ตื่นขึ้นมานะ ไม่งั้นฉันคงจะชกให้เลือดกลบปากสลบอีกรอบไปเลยนะเนี่ย!"
เต้าตื่นมานานแล้วนะคะ ยัยเหี่ยวนี่นิ!=[]= แล้วที่บอกว่า 'ชกเลือดกลบปากเนี่ย' คุณเป็นนางพยาบาลผีเปรตมาจากไหนคะเนี่ย!!!!? ในหัวซากุระคิด....
"ฮุๆๆ....ดีนะที่เข็มขีดยานั่นไม่ได้ใส่ยาอะไรเลย ไม่งั้นซวยเเน่ๆ ต่อไปก้อ!..."
พรึ่บบบบบ!!!!!
OMG!!O[]o เดี๋ยวๆๆๆทำไมจะมาที่ฉันน่ะเหรอ?! ซากุระคิด
เพราะว่าเห็นนางพยาบาลหน้าไม่ชัด(คลุมผ้าห่มอยุ่)เเต่เห็นก็รู้ว่าไอยาในเข็มฉีดยานั่น สีม่วงๆด้วยนะแล้วมันยังปุดๆอยุ่เลย!!! ส่วนไอเกะก้อคงกำลังขำอยุ่ข้างๆเตียงแล้วเเอบเปิดผ้าห่มโบกมือบ้ายบายซากุระประมาณว่า 'ยัยโหนกโชคดีนะ! เคสนี้กูช่วยไม่ได้นะ!'
ไอหัวเป็ดดดสีขี้เอ้ย!!!!!!=[]= แกนี่มันไร้ประโยชน์ที่สุดในสามโลกเล้ย!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!T[]T
ปึ้งงงงงงงงงงงงงง!!!!!!
พรึ่บบบบบบบ!!!!!ๆๆๆๆๆๆ
ฉึกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!
"นางพยาบาลผีไรวะ?! เดี๋ยวปัดเตะให้ขี้หักในจนเป็นริดสีดวงเป็นเม็ดๆจนขี้ไม่ออกเลย!!!O[]O"
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกก!!!! ทำอะไรของเธอเนี่ยยยยยยยย!!!!!!=[]="
"หา={}=?" ซากุระหันไปมองซาสึเกะในสภาพ...........เข็มฉีดยาสีม่วงทิ่มก้นซาสึเกะหมดหลอดเรียบร้อย!! "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!! ขะๆๆๆๆขอโทษนะ นายหัวเป็ดฉันไม่ได้ตั้งใจปัดเข็มไปโดนก้นนาย!!!>[]<"
"แล้วที่สำคัญ ยานั่นคือยาเพิ่มปริมาณเลือดกรุ๊ป O ที่ฉันจะฉีดให้เธอด้วย เเต่ว่าเธอมีเเรงด่าฉันขนาดนี้คงไม่ต้องแล้วล่ะม้าง คุณฮารูโนะ ซากุระ?"
"ก็ใช่แล้วนิคะ?! อีกอย่างฉันกลัวเข็มฉีดยาที่สุด!!! ยัยๆๆๆๆ!แก่-"
พรึ่บบบบ!!!
"เดี๋ยวเถอะยัยโหนก!!!! หัดเคารพท่าน ผอ. หน่อยสิ!"
"อาเร๊ะ? ท่านผอ.? งั้นก็แสดงว่า!!! คุณคือ ซึนาเดะ ฮิเมะ?!O[]o"ซากุระชี้
"ใช่แล้วล่ะ!! และฉันก็เป็นเพื่อนเกือบเเก่ของพ่อเธอด้วยล่ะ!"ว่าแล้วซึนาเดะก็กอดคออย่างกับหนูน้อยซากุระเป็นเพื่อนซี้ไงอย่างนั้น "และฉันเองก็ชอบเด็กที่ชอบพูดตรงๆ อย่างเธอด้วย!"
"อ่ะๆๆๆงั้นเหรอะคะเนี่ย =o=;" กินเด็กชะมัดยัยนี่! ซากุระคิด
"เออ! ฉันมีอะไรจะบอกเธอน่ะ ซาสึเกะ ว่ายาที่เธอโดนฉีดก้นไปนั่นน่ะเป็นเลือดชนิดกรดที่เเรงมากๆๆๆโครตจะตะไลเลยล่ะ เพราะงั้นมันจ-...."
"อุ๊ก!!!!OxO"ซาสึเกะ กุมท้องหนัก!!!
"ก็เป็นอย่างที่นายเป็นนั่นแหละ-w-;"
"โธ่เอ้ยยยย!!! ทำไมไม่บอกเร็วๆกว่านี้ล่ะครับ!!!=[]="แล้วซาสึเกะก้อออกจากห้องพยาบาลเสียงดัง ปึง!!!อย่างรวดเร็ว ในห้องพยาบาลพากันหัวเราะกันใหญ่ โดยซากุระโบกมือลาเจ้าเกะประมาณว่า 'ขอให้สนุกกับเคสส้วมให้เเตกนะ! เจ้าหัวเป็ด!!!=P'
"เอาล่ะเข้าเรื่องกันต่อ^^"ซึนาเดะพูด
หนูยังไม่ทราบเลยล่ะค่ะว่าหนูกับอาเจ๊นี่เข้าเรื่องตอนไหนในสามโลกอ่ะคะ?! =[]= ในหัวซากุระคิด
"อะแฮ่ม! ฮารูโนะ ซากุระ เธอหน่ะ....เป็นเครื่องหมายค่าหัวการค้าระดับ S เลยล่ะ.."
"หาาาาาาาาาาาาาา!!!!=[]=" ซากุระร้องงง
"มะๆๆๆ...หมายความว่าไงน่ะ เเล้วเรื่องอะไร ค่าหัวอะไรค๊ะ?!"ซากุระเสียงสูง
"นี่เจ้า ซากุรากิ มันไม่ได้บอกอะไรเลยกับเธอเลยเร๊อะ"ชีเเกก็เริ่มเสียงสูง
"ไม่เลยนิคะ? ปกติอป๊ะป๋าเค้ายุ่งอยู่ตลอดไม่ค่อยจะกลับบ้าน เเถมหนูก็ไม่ค่อยจะชอบอยู่บ้าน เลยออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆเป็นบางครั้ง(ตลอดเลยเหอะ!)พอป๊ะป๋ารู้เข้าก็รีบบิ่นมาหาหนูเเล้วจับใส่ที่นี่นั่นเเหละ-*- "
พ่อลูกภาษาไรวะ?...เพี้ยนเเม่งกันทั้งคู่ นี่สินะที่เค้าเรียกกันว่า พวกรวยๆมันมีสมองเพี้ยนๆถึงมีกึ๋นดีๆได้...เเถมสันดานไปถึงตัวลูกด้วย เห็นยัยเด็กนี่ก็นึกถึงสมัยที่เจ้าซากุรากิยังจ๊าบอยู่ด้วย นิสัยโคดเหมือนกันเลยกับยัยนี่อีก- -; ซึนาเดะคิดพลางเหงื่อตก
"อะแฮ่มงั้นฉันจะขออธิบายเลยละกันนะ!..."ซึดาเดะกระเเอมขึ้นมา เผื่ออาจจะต้อง คันคอ(หู)อีกยาวนาน
"ค่ะ!!!><"ซากุระเตรียมที่จะคันหู(เฮ้ย!? มันเกี่ยวอะไรกับเพลงคันหูมากปะไอไรท์?!=[]= - FC)
"หา......."
"หา?!................"
"หา?!?!?!........................"
"หา?!?!!??!?!?!...................................."
"หา?!?!?!??!!?!?!?!?!.............................."
"หา?!?!?!?!?!?!?!?!??!......................................."
"หา?!?!!?!?!?!?!?!?!?!!?!?!?!...................................."
"ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา?!?!?!?!?!?!?!?!?!?............!"
ปึ๋งงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!
"มาหาห่าห๊าอะไรของเธอ!=[]= ตั้งเเต่ตอนเย็นจนเช้าเเล้ว!=[]="ฮิดันทุบโต๊ะทำเอาจานอาหารที่วันนี้จะเป็นเมนูเเปลกซ้ากกหน่อยเป็นไข่รูปหัวใจของทุกคนเลยเเล้วกลับมาลงที่เดิม
"ซากุระจังไม่ชอบอาหารที่ฉันทำเหรอจ๊ะ?TT"โคนันบีบน้ำตาเต็มที่
"อ๋าๆเอ่อ มะ...ไม่ใช่นะคะ=[]= หนูเเค่เม่อไปเอ๊ง! หน้าตาหน้ากินมากเลยค่า!!! กินละน๊าค๊า!"
รู้นะว่าคิดอะไรอยู่..(- - ) สายตาทุกคนจ้องไปทางซากุระเเต่ชีหลบสายตาเเล้วกินต่ออย่างหน้าด้านๆ-(3)-
"งั้นก้อเเล้วไป- -...เพราะเธอมันยัยเพ้อฝันอยู่เเล้ว"อิทาจิ
"ไม่ดิรู้สึกว่าคุณหล่อนจะเพ้อกว่าเดิมนะ วะฮ่าๆๆๆ"คาคุซึเผา
"อยากชิมหมัดฉันรึไงคะ คุณพี่คาคุซึ- -*"ซากุระ
"ถ้าชกได้ก็ชกมาสิ เพราะฉันยังเเค้นเรื่องเงินที่ปลิวไปตอนนั้นอยู่พอดี - -****"สิ้นเสียงคาคุซึทำเอาทุกคนที่กำลังจะเเด๊กกกข้าวต้องเกือบจะถุ้ยออกมา รู้ว่าซากุระคิดได้อย่างเดียวว่า
หนูไม่กล้าเลยเค่อะT^T.....
"เฮ้ย?! พวกเเกน่ะไหนๆวันนี้ก็เป็นวันเที่ดีที่พวกเเกจะได้ความรักใครซักคนไปแล้ว..อย่างน้อยก็ดีกันวันนึงไม่ได้รึไงวะ-"
"ดีกะผีอ่ะดิ -*-+"ทุกคนจ้องมาทางที่เพนจนต้อง
หอยหลอดกูแป๊กอยู่คนเดียว- -;<<<มันอุส่าห์หาคำพูดดีๆเลยนะเนี่ย!!!
ต่อมา..!!!
"เห้ออออออออ................._ _"
"เป็นไรของเธอถอนหายมาตั้งเเต่เดินมาเเล้วกังวลอะไรรึเปล่า?"ซาโซริถามซากุระ
"เปล่าๆๆ!!! ไม่มีอะ-"
"โอ้วเย้!! ฉันได้ช๊อคโกเเล๊ตด้วยนี่นา!!! >O<"เสียงเเหลมเฟี้ยวของเจ้าผมทองจอมป่วนว่านารูโตะที่เต้น เย๋งๆ เหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่มางั้นอ่าเเหละทำเอาชาวบ้านมากลอกตาเดียวกันคิดว่า
"มันบ้าเปล่าวะ?...."ซากุระ/ซาโซริ
"เฮ้ไอหนวด หยุดโวยเพราะเเค่-"
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!
"เฮ้ย!!! =[]=;"ซาโซริ/ซากุระ
กล่องสีชมพู กระดาษสีชมพูและ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆพุ่งหน้าใส่เจ้าซาสึกะเอ้ยเกะที่จะเปิดล็อคเกอร์เปลี่ยนรองเท้าอ่ะเว้ยเฮ้ย เจ้าโตะเห็นเเทบช๊อกเเล้ว Orz อย่างหมดหวัง!เเล้วเเถบจะเห็นได้ชัดว่า
ระดับเนื้อหอมมันต่างกันเว้ยยยยยยยยยย!!!!
"ชิส์!! เจ้าหัวเป็ดมันได้ช๊อคโกเเลตเยอะอย่างนี้เหรอเนี่ยหมั่นไส้!!!-3-*"
"เอาน่าๆ มันดังตั้งเเต่ตอนอยู่มอ.ต้นเเล้วล่ะคุณน้องสาว^^;"ซาโซริจะไปเปิดล็อคเกอร์ตัวเองก็ดันต้อง!
แอ๊ด-.....
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!
เจอชะตาเดียวกับเจ้าเกะ=_=;
"พอกันทั้งคู่นั่นเเหละค่ะพี่ซาโซริ- -;"แล้วซากุระก็จะไปเปิดตู้ล๊อคเกอร์ตัวเองก็
ตู้มมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!
ชะตาเดียวกับสองคนนั้นเลย==;;;
"โอ้ยอะไรเนี่ย เเล้วนี่อะไร?"ซากุหยิบซองจดหมายสีเเดงเเถมลายเเเปลกๆเป็นหัวใจที่เเตกมัดไว้กับถุงที่น่าจะเป็นช๊อคโกเเลตอีก... ชีจึงหยิบเปิดมาอ่านขึ้นมาดู
ฉัน เห็น เธอ กำ ลัง อ่าน อยู่ นะ ! ! ! ยัย เด็ก สาร เลว ! ! ! ! ! ! ! ! !
"!!!"
พรึ่บบ!!!!
"ซะ....ซากุระ?!"ซาโซริรีบพุ่งเข้ามาดูซากุระที่ทรุดลงไปเมื่อกี้นี้ พร้อมกับเสียงของคนอื่นที่สงสัยว่าเธอเป็นอะไรไป
"มัน....มัน....จะ...มา....เเล้ว...."ซากุระ
ดวงตาสีเขียวมรกตเริ่มหม่นหมอง ริมฝีปากของซากุระที่อมชมพูกลับซีดเป็นสีม่วง ขาที่เรียวยาวของเธอกลับมานั่งสั่นไม่มาหยุด
"มันจะมาเเล้ว?"ซาโซริ
"มันจะมาพาตัวฉันไป....."
"พาตัว?....."
"แล้วฆ่าทุกคน....."
"ฆ่า?.........."
"ที่มาขวางหน้าของเเผนการของพวกมัน......"
"ขวาง? แผนการ? แล้วมันคือใคร?"ซาโซริย้ำ
"คือ............"ซากุระพูดตะกึกตะกัก พลางนึกสมองที่จะจูนคำตอบ เเต่กลับว่า...
พรึ่บบบบบบบบบบบบบบบบบบบ!!!!!!
"เฮ้ย!!!! ซากุระ!ๆ ตื่นสิ!!! ซากุระ!!!"ซาโซริเขย่าตัวซากุระอย่างเเรงเเต่เธอกลับจะไม่มีว่าเเรงจะตื่นเลยด้วยซ้ำทำเอาคนต้องมามุงกันใหญ่ว่าเกิดอะไรึ้น?!
---------------------------------------------------------------------------
"อืมฮ้าววววววววววววว-0- ที่นี่ที่ไหนเนี่ย?..."
"บ้านเธอมั้ง...- -+"เสียงที่คุ้นเคยตอบกลับมาอย่างเย็นชา แต่ที่นี่คือห้องพยาบาลลลลล
"เอ๋เจ้าหัวเป็ด!! แล้วพี่ซาโซริล่ะ!o_o"
"ทิ้งเธอเเล้ววว ล้อเล่น! ไปประชุมกับประธานน่ะ- -"
"ปากเสียตั้งเเต่เกิดเเล้วรึไงย๊าาา ไอเป็ดนี่นิ!!!-*-"ซากุระยืนขึ้นบนเตียงเตรียมจะเอาตีนยกมาถีบใส่หน้าเจ้าเกะให้หายปวดกบาลซะกะหน่อยเเต่เเม่งมันหลบได้อ่ะเมิงงงง
"ถ้าเป็นอย่างหงี้ก็เเสดงหายดีเเล้วล่ะม้าง นอนไปตั้ง ทั้งวันแบบนี้หน้ะ- -"
"ห๊าาาาา!!! จริงอ่ะงั้นนี่ก็ตอนเย็นเเล้วล่ะสิ!!?O[]O"ซากุร้อง
"เออดิ! แล้วไม่หิ-"
โคร๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
"ว่าเเล้วเชียว-*-"
"หิวอ่างิ...T^T"ซากุระคร่ำครวญอย่างโอดโอย เพราะขาดสารอาหารไม่ได้
"อ่ะนี่! - -"เกะถือถุงที่น่าจะเป็นเอ่ออออ ข้าวมั้ง?
"มันกินได้ไหมอ่ะนั่น T^T ไม่ใช่เชื้อรานะ!!!=[]="ซากุระถอยพรืบบบบบบบ!!
"ยัยบ้าาาาาาาาาา!!! เธอสลบไปทั้งวันจะให้เธอกินเนื้อเลยรึไง?! เเล้วฉันอุส่าห์ไปซื้อข้าว แถมยังมาเเบกสมบัติของเธอ(ช๊อคโกเเลต)อีก ฉันไม่เคยทำขนาดนี้ ครั้งเเรกก็เธอนั่นเเหละ!-///-"
"แอ่ๆๆ ฮั่นเเน่!! อยากก็บอกมาเหอะ! เจ้าพ่อหนุ่มน้อยจอมซึน!^W^+"ซากุระรับถึงจากซาสึเกะโดยไม่ทันตั้งตัว
"หนวกหูชะมัดเลยเธอ...รีบๆกินซะก่อนที่มันจะเย็น!( - ///-)"ซาสึเกะหันไปอีกด้าน พลางหงุดหงิดที่โดนเเขวะซะขนาดนั้นน่ะ..แล้วก็หยิบมาบางอย่าง....
"อ่ะแล้วก็ FC ของเธอทั้งหลายจากล๊อคเกอร์เอามาให้....- -"ซาสึเกะ
"อ๋อ อันนั้นน่ะ ฉันยังไม่มีอารมณ์กินหรอกนะ...นายกินไปเลยเห่อะ...^^"
"ถึงจะเอามาให้ฉัน เเต่ฉันก็ไม่ขอบคุณนะเพราะว่าฉันน่ะเกลีย-"
"เหอะน่า! เอาไปเถอะ!! ฉันรู้ว่านายชอบไม่ต้องมาทำเป็นซึนเลยนะคะ^3^"ซากุระทำเป็นปากเบ้
"เฮ้อ...เธอพูดไปแล้วอย่ามาเสียใจที่ไม่มีอะไรมากินล่ะ!....แล้วก็..."ซาสึเกะเหมือนจะหยิบอะไรบางอย่าง
"มีอะไรจะให้ฉันรึไง...?"ซากุระถาม
"อ่ะ นี่ทุกคนในห้องเขาาทำมาให้เธอน่ะ..."ซาสึเกะถือสิ่งที่มุกคนทำมาให้คือ...
"ว้าวววว!!! นกพับกระดาบ นี่นา!! เเต๊งกิ้วหลายยยย!!! จะเก็บไว้อย่างดีเลยล่ะ>W<"ซากุระรับนกพับกระดาษจากมือซาสึเกะอย่างไว พร้อมกับอ่านกระดาษข้อความที่ห้อยคอของนกพับกระดาษเเต่ละอัน
"เป็นห่วงมากเลยรู้ไหมยะ! อิโนะ อย่าเป็นอะไรเลยน๊าาาาาซากุระจางงงงTT เจ้านารูโตะนั่นขอให้ซากุระจังห่ยไวๆนะจ๊ะ ของฮินาตะจัง กินเยอะๆ!!!จะได้หายไวๆ ซาลาเปาเทนเทน ดีนะที่ไม่เป็นอะไรไปนะครับผมจะได้ไม่ต้องมางานศพคุณ..ฮึ่ม....เจ้าซาอิ หายเร็วๆล่ะมันน่าเบื่อละกันที่ใครในห้องต้องเป็นอะไรไปน่ะ...อาฮะนายมันก็หงี้เเหละชิหามารุ!" ซากุระอ่านนกพับกระดาษหลายต่อหลายแล้วมันมาหยุดอยู่ตรงที่....
นกพับกระดาษสีฟ้า...
แล้วเธอก็หยิบข้อความ ที่เขียนขึ้นมาเห็นว่า.....
แบ่รรรรร!!!:P ยัยโหนกกกกก บอบบางขนาดนี้เลยเหรอไง?
"จะๆๆๆๆ.....เจ้าหัวเป็ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!>[]<*"
อะ...อ้าว?! เมื่อกี้เจ้าเกะมันยังมาอยู่กับซากุระเมื่อกี้ไม่ใช่เร๊อะ?!
"แหง่งๆๆๆๆๆๆหายไปไหนองเจ้านั่นน่ะ!=[]="ซากุระกำปั้นเเน่นเเต่ก็ดันไปสบตาเห็นกระดาษข้อความด้านหลังที่ห้อยเจ้านกสีฟ้าตัวน้อยว่า...
หายไวๆล่ะ! ฉันเป็นห่วงเธอมากนะที่เป็นลมน่ะ!!!
"ซะ......ซา.....สึ.....ก....เกะ?"
เเต่คงไม่รู้เเหละว่าตอนนี้ใจของเธอนั้นมันเต้นตุบๆไม่เป็นจังหวะหน้าเเดงกล่ำ..
และ.....
นี่สินะเค้าเรียกกันว่า ความรักกันน่ะ?
Previous Valentine's Day! 100% End
-----------------------------------------------------------------------------
100% เอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หนึ่งร้อยซ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกที T^T (ยังมีอีกนะ!!)
"แล้วจะทำยังไงดีล่ะกับช๊อคโกเเลตองยัยโหนกนั่นหน่ะ"ซาสึเกะที่วิ่งวนไปกับกองช๊อกโกเเลตไปมาว่าจะเอายังดีหว่าาาาา
เพราะฉันก็ไม่ชอบกินของหวานด้วย=^=
เเต่ว่า...
ฉันเห็นยัยโหนกยิ้มแล้ว มันเจ็บอกยังไงไม่รู้?!
"โอ้ยยยยยยย!!! แล้วทำไมฉันทำนึกภาพนิมิตเห็นยัยโหนกด้วยวะ?!=[]="
ควักกกกกกกกกก!!!!!
แล้วมันก็จัดการกินช๊อคโกเเลตทั้งหมด และนั่นคือต้นเหตุว่าเจ้าเกะไมมันมาอ้วกเเพละ
---------------------------------------------------------------------------------------
เม้นกันด้วยนะ ไม่งั้น จะมีจดหมายสีเเดงมาส่งถึงคุณ!!!!(เม้นด้วเด่ะ! FC ฉ้านนนนหายไปหนายยยยยยยยยยยยยยโหม๊ดดดดดด=[]=)
ความคิดเห็น